De carrousel met de drie Franstalige burgemeesters draait weer op volle toeren. Het FDF eist de benoeming van de drie kandidaat-burgemeesters, of anders kan Leterme zijn beloofde staatshervorming op zijn buik schrijven ! Met hun eis om toch nog benoemd te worden, maken de drie Franstalige burgemeesters uit de Vlaamse randgemeenten rond Brussel de politieke situatie nog wat radelozer en uitzichtlozer. Ze chanteren eens temeer de Vlaamse regering en leggen de druk bij Marino Keulen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De partij van Olivier Maingain speelt grof spel en heeft zeker de steun van de MR en Didier Reynders minister van Financiën. Didier Reynders heeft intussen met zijn maatregel van 21 % op een bouwgrond en nieuwbouwwoning het mes op de keel gezet van veel Vlamingen met bouwplannen !

Gelukkig is er aan Vlaamse kant minister van Binnenlands Bestuur Marino Keulen nog altijd niet van plan op die eisen in te gaan. Dat beklemtoonde hij gisteren in het Vlaams parlement. Misschien heeft Reynders nu iets op tafel om over te onderhandelen of een prijs die zal moeten betaald worden ?

Het is vooral een verontrustend voorteken – tenzij er in de overlegcommissies een compromis uit de bus zou komen -  dat we tegen 15 juli afstevenen op een zoveelste confrontatie tussen Vlamingen en Franstaligen. De tegenstellingen tussen de twee gemeenschappen worden weer eens op de spits gedreven.  “Dit is voor CD&v een crisis waard” althans voor Vlaams parlementslid Eric Van Rompuy.

De drie Franstalige kandidaat-burgemeesters uit de Vlaamse faciliteitengemeenten Wezembeek-Oppem, Kraainem en Linkebeek werden eind vorig jaar afgewezen door Vlaams minister Marino Keulen omdat ze de oproepingsbrieven voor de verkiezingen in het Frans hadden rondgestuurd. Dit was flagrant in tegenspraak met de Vlaamse wetgeving. Het was de richtlijn of omzendbrief van Peeters, huidig burgemeester van Londerzeel.

Daarna kwamen er nog eens de incidenten in de gemeenteraad bovenop, waarbij telkenmale Frans werd gesproken door gemeenteraadsleden. Vooral Vlaams Belangmandatarissen hadden daar geruchten van opgevangen en trokken massaal naar deze drie gemeenten. Het kwaad geschiedde en het opzet van de fanatiekelingen was niet te stoppen en zo overtraden bewust de taalwetten. De bewuste burgemeesters hebben toegestaan dat er tijdens gemeenteraadszittingen Frans werd gesproken, wat hun taak en verantwoordelijkheid was om dit te beletten. In feite moesten die franskiljonse raadsleden uit de zaal verwijderd worden… maar het waren de protesterende Vlaams Belangers, die de zalen werden uitgezet, vaak met harde hand(en).

Maar de Franstalige politici leggen zich niet zomaar bij die weigering neer. Ze kondigen aan dat ze dezelfde kandidaten een tweede maal gaan voordragen voor de burgemeesterssjerp. Natuurlijk moet minister Keulen dit weer weigeren. Dat spelletje kan nog een tijdje doorgaan. Dan krijgen we een losgeslagen carrousel die nare herinneringen oproept aan de woelige jaren tachtig, toen een dolgedraaide José Happart telkens opnieuw werd voorgedragen als burgemeester van Voeren.

Als het FDF zijn dreigement hard kan maken en de MR zover krijgt dat ze zonder die drie benoemingen alle communautaire onderhandelingen boycot, ligt Leterme I nu al te spartelen als een vette vis op het strand. Zonder de veelbeloofde waardevolle en ernstige tweede stap in de staatshervorming heeft Leterme geen regering meer. Dan haakt niet alleen kartelpartner N-VA af, maar dan heeft de hele CD&v maar één optie : de handdoek in de ring gooien, zijn welverdiend ontslag gaan aanbieden aan de Koning en heel de janboel laten voor wat het is.

Het moet gedaan zijn met geven en toegeven ! Het moet gedaan zijn met te zwichten voor de waalse chantages om dit land zogezegd te redden, een land waar veel Vlamingen toch al de buik van vol hebben. Vlamingen betalen zich blauw om de Waals putten te vullen, de PS te plezieren en het profitariaat te financieren. Vlamingen hebben er een indigestie aan overgehouden en constipatie van gekregen. Belziek zijn de Vlamingen ! Wel “belgique” mogen het van mij part hebben.

Geef mij maar Vlaanderen, Vlaanderen mijn land, waar ik echt van hou en waar ik mij thuis voel.