Na enkele mindere dagen heb ik zaterdag toch een paar keer een kwartier in de tuin gewerkt.



Tussen twee vlagen in haalde ik de grove andijvie  weg van vak 1 van de wisselteeld.
Daar blijven nu nog enkele struikjes pluksalade over.

De kroppen werden in de kruiwagen gerangschikt met, in tegenstelling tot het groenlof, toch een stevige kluit aarde mee.



Eens in de serre werden, krop na krop van de rotte bladeren onderaan ontdaan en met de kluit aarde in een begoten greppel verplant.



Zo zijn er 12 stuks in het droge gebracht voor een regelmatig gebruik.

Er was bijna zoveel afval voor de composthoop, als het nog bruikbare deel voor de keuken.
Het komt er op aan dat de serre nooit helemaal opgesloten staat zodat er dampvorming ontstaat.
De deur met een gleufje op en een dakvenster open op het eerste gaatje.
Vooral als er wind is zal de serre altijd droog zijn.
Bij mistige of regenachtige dagen zal dat minder zijn maar helemaal afsluiten is enkel goed bij vorst.

16-11-2015 om 17:25 geschreven door tuinblog d

Vandaag wil ik door beelden aantonen wat het verschil kan zijn op prei bij verschillende grondsoorten van licht naar zwaar.

Zo trof ik prei bij vrienden, nog geen veertien dagen geleden.
Hun grond is van de betere zandgrond in de streek van Torhout Ichtegem.
Kijk hier hoe ver de planten uit mekaar worden gezet!
Hier wordt geteelt volgens de wisselteelt.
Ik schrok van de bleekheid van de planten.
De grond is ook naar de bleke kant in vergelijking met onze vochtige polderbodem.



Zo trof ik prei bij vrienden, nog geen veertien dagen geleden.
Hun grond is van de betere zandgrond in de streek van Torhout Ichtegem.
Ik schrok van de bleekheid van de planten. De grond is ook naar de bleke kant.
Dit is dan ook winter prei maar in onze vochtige humusrijke poldergrond.
Je acht het bijna niet voor mogelijk en toch is het ook bij ons ook biologische prei.

Dit hier is een rij waarop zich nogal wat roest had gevormd.
Ik had het je willen tonen maar mijn broer is me voor geweest zodat ik te laat was voor een foto.
Ik had  het  hem gewoon vernoemd voor volgende week. 
Om maar te zeggen hoe waardevol Gerard zijn hulp is.
De andere rij is behoorlijk zuiver gebleven.
Het spreekt vanzelf dat de prei in de tuin blijft.
Enkel als er sprake is van een vorstperiode zal ik er voordien een deel naar de serre brengen en daar verdrijven (inaarden).
Ik plant onze prei in de gaatjes van de spitvork gemaakt ik een tamelijke voor.
Ik teel de prei volgens de combinatieteelt (rijencultuur).
Ook wordt hier regelmatig bijgemest met smeerwortelgier en dat kan wel eens het verschil maken.

14-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

In de mate van het mogelijke ben ik gisteren actief geweest en haalde het grootste deel van het groenlof binnen.



Veertig stuks goedgevormd groenlof netje naast elkaar, goed bereikbaar, been gebracht voor de winter.
De één al veel dikker dan de andere.



In de tuin staan er nog een vijftien groene gezonde exemplaren zonder inhoud die ik in feite bestemd heb voor de kippen.
Die zijn geplant geweest toen er een courgette wegviel.
Nu sta ik in beraad of ik ze ook in de serre breng.



Hier in de tuin blijven de neerhangende bladeren achter die deels naar de kippen gegooid worden en deels op de composthoop gegooid.

Een vijftiental grove andijvie wil ik ook nog naar de serre verplanten waar ik ze beter onder controle heb.
Die hoeven niet droog te staan om over gebracht te worden omdat ze geen hechte gesloten krop vormen.

13-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Elk jaar haal ik de venkel binnen in de veranda.
Het is nog niet echt koud maar toch wilde ik niet meer wachten.
Anders moet je dan, bij plotse kou of een natte periode, hals over kop alles flikken.



Van de vele jaren dat de venkel naar binnen komt is het eerste keer dat er zo veel maar dat het ook zulke mooie zijn.

Als je de venkel binnen brengt moet je er rekening mee houden dat de buitenste krans verloren gaat door afrotten.

12-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Het is een bijzondere dag in een heel bijzondere herfst waar we in de tuin nog kropsalade staan hebben.
De laatste 3 weken heb ik ze onder koepel geplaatst om ze wat te beschermen tegen te veel nattigheid.



Dit is de laatste exemplaar kropsalade die ik onder koepel bewaar tot aan zijn gebruik.

11-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Door het warmere weer in oktober en november is de rij roodlof die ik wat laat plantte ook oogstbaar geworden.
Raar genoeg zijn er drie soorten.



De eerste soort is meer groen dan rood maar tamelijk gesloten.



De tweede soort is sterk rood en ook een gesloten krop.

De derde soort is rood maar een eerder open krop.

Van roodlof weten we dat die niet helemaal bestand is tegen vorst, tenzij dat die droog staat.
Een koepel erover zal dus noodzakelijk zijn.
Het moet ook luchtig zijn eronder tegen het rotten.
Daarom zal een kant niet op  de grond steunen maar op stenen of blokken.

10-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Op 26 oktober was ik 78 jaar jong van hart maar lichamelijk toch versleten tot op de draad.
Mentaal breng ik het nog altijd op maar ik hou er rekening mee dat ik plots zal moeten ophouden met de blog.
Een vervolgblog zal er niet komen, dat is nu zekerheid.
Velt jabbeke laat je niet in de steek.

Reeds nu kan je terecht op faceboek:
https://www.facebook.com/veltjabbeke?fref=photo
Ik had graag de blog nog een paar jaar volhouden.
Dan zou ik ondertussen tachtig zijn maar ik vrees dat het plots zal afgelopen zijn.

Er wordt een strenge winter verwacht.
We zijn dat niet meer gewoon en met de opwarming van de aarde verwachten we geen strenge winters meer.
Maar in Ontario Canada hadden ze reeds twee heel strenge winters na mekaar.Het kan dus best ons ook t beurt vallen.

We hebben in Ontario familie wonen en zo weten we dat hun klimaat tamelijk gelijklopend is met het onze.
Hun winters zijn altijd kouder dan de onze en hun zomers zijn ook een beetje als de onze.

Onze familee daar zijn farmers. 
Voor onze normen hebben ze veel land maar volgens Canadese normen zijn ze eerder kleinere boeren.

07-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Het is te warm voor de tijd van het jaar.
November warm en fijn, het zal een strenge winter zijn. Om maar één weerspreuk aan te halen.

Ja, in september en ook oktober sloegen ze langs vele kanten met de belofte van een strenge winter om onze oren.
November is pas goed begonnen en het is opnieuw hetzelfde liedje.
Laat er ons best op voorbereiden!

Ik was dit jaar vroeg en laat met venkel.
Door het warme weer shiet de vroegste gemakkelijk door maar de late worden voldoende groot.

Het grootste voordeel vind ik nog dat het aangenaam weer is om buiten te werken.

Maar gisteren en vandaag hebben we onze jongste kleinzoon van 10 maand om op te passen. 
Zo komt er heel weinig van in de tuin werken.

Het zou droog blijven tot rond 4 u maar rond 2u is het hier stilletjes opnieuw beginnen regenen.

Gelukkig kon ik gisteren het invoeren in de serre compleet afwerken.

Het invoeren van de serre heeft meer tijd en moeite gekost dan ik had verwacht.



Dan maar vandaag zwavelbloem verbranden in een gesloten serre.

Dat deed ik rond half twaalf en rond 3 u is het nog niet te doen om lang in de serre te blijven.
Ik wilde de ruiten binnen in de serre wassen met azijnwater 1 op 2.
Het zal voor morgen zijn.

06-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Gisteren kregen we in de namiddag een stevige regenvlaag over ons heen gegoten.



Vooraf had mijn broer de rechterkant van de serre uitgevoerd zodat ik de zuren kon doorspoelen naar de ondergrond.



Juist toen het gras gemaaid was, lees eerder 'toen de bladeren op gemaaid waren', is het beginnen te regenen.
Eerst was het nog gezapig weg maar dan gingen voor een eerder korte periode, de hemel sluizen toch breder open.



Zo hebben we een hoop bladeren die in fijne laagjes op de composthoop moeten tussen mest laagjes.

De composthoop is opnieuw met een zestal laagjes aangevuld.
Toch lijkt het er op dat hij niet veel verhoogt door het aantassen.

05-11-2015 om 10:22 geschreven door tuinblog d

We waren bij vrienden en heeft een moestuin, ongeveer zo groot als de onze en zij onderhoud een kruidentuin.
Bij hen is het geen zandgrond maar zand gemengd met mergel.
Geen zware grond maar ook geen lichte.
Hij kweekt volgens de wisselteelt met allemaal vakken waar de teelten op doorschuiven.
In de kruidentuin blijft alles zo wat op zijn plaats.
Ik werkte jaren in Tudor, de kruidentuin van Stad Brugge en daar blijft alles ook steeds op dezelfde plaats.
Hebben kruiden dan geen behoefte aan vruchtwisseling?
Heel veel kruiden zijn doorlevend.

Bij onze vrienden zag ik pas gekiemde ui.
Vroeger kweekte ik ook winter-ui maar ben daar reeds jaren van afgestapt. De opbrengst was goed maar een teelt die het ene seizoen wordt geplant staat het volgende seizoen in een tussen-rij.
Daardoorloopt alles een beetje door mekaar. Een tussenrij heeft enkel planten van korte leefduur.

De soorten die ik kon planten waren 'blanc de Vaugirard' en gele van Zwijndrecht.
Het Vlaams Zaadhuis heeft andere soorten.
Zie http://www.vlaamszaadhuis.com/winkel/tags/winteruien%20planten?cat=156&subcat=65

Raadpleeg ook de hieropvolgende site: https://www.zaadhandelvanderwal.nl/nl/shop/plantuien_sjalotten_knoflook/group_id,808

De ideale plantperiode ligt tussen 15 september en 15oktober.

04-11-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

In de opbouw van de composthoop is er slechts één laag bij gekomen.
Voor de rest heeft mijn broer zich geconcentreerd op het knippen.
Van opkuisen is er niet veel terecht gekomen en ik ben even weer helemaal buiten strijd.



Ik probeer wel elke dag wel iets te doen, luisterend naar mijn lichaam dat niet veel toelaat.



De pluimpapavers zijn geknipt, versnipperd en verwerkt in de composthoop.



Het 'pyrusriet' mocht wel een beetje korter afgesneden zijn geweest.



Bij de beneden vijver zijn er twee kanten geknipt maar niet opgekuist.



De kruidenhoek is enkel geknipt.

De gehaalde paardenmest is ferm geminderd.
Ik probeer eerst de composthoop zo ver mogelijk af te werken en dan halen we opnieuw wat mest bij.

02-11-2015 om 16:55 geschreven door tuinblog d

De vorige jaren zaaide ik eind oktober de minniserre vol veldsalade.
Wegens rugklachten ben ik er dit jaar nog niet toe gekomen.
Elke avond zeg:'Morgen zal het wel gaan' maar het komt er niet van.
Als je nu zaait kan je begin februari oogsten.
De mini serre blijft dicht en ademt door de spleten die minimaal zijn maar altijd voldoende waren.



Hier stond de mini serre vol paprika's en ik oogstte er meer dan 2 volle emmers rode, gele, oranje en witte vruchten.
Nu moet de grond rusten en los gelegd worden om de winter door te brengen.

Nu staat de mini serre op het nieuwe vak vier in het verlengde van het frambozen vak.
Ik zou er alsnog veldsalade willen in zaaien.
Reeds meer dan 10 jaar zaaide ik er elk jaar op 26 oktober, op mijn verjaardag en oogstte ik eind januari tot begin maart.
Het weer speelde daarin een grote rol en bepaalde telkens de begin datum van de oogst.
Nu kon ik door omstandigheden niet zaaien maar ik hoop dat het vandaag lukt.
Mijn rug is beter door te rusten en een beter passende zalf te gebruiken. We zien wel.

Het schuifdak van de mini serre heb ik veilig op zij gezet en hoop het vandaag terug te plaatsen.

Als de ramen er amper vijf minuten opgeschoven zijn  bedampt het glas rondom rond.
Het opwarmen gaat dus vrij snel.

Van om het even welke kant we kijken, de serre staat in de zon en bedampt.
Deze tijd van het jaar zal ze maar tot kort na de middag in de zon staan, daarna staat ze in de schaduw van de grote serre.
Normaal gezien is veldsalade een gemakkelijk kiemer.
Maar als het te fris blijft kan het toch wel eens mis gaan.

30-10-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

De bodem van de put is reeds terug bedekt met een laag sterk verteerde paardenmest.De linkerkant van de serre is doorgespoeld met +/- 1000 liter regenwater.
Doordat ik nu beschik over een pomp met een groter debiet dan de vorige, was de klus in 1u gefikst.
Het nadeel van die pomp is dat de slang helemaal niet soepel is en dat ze aan de pomp bevestigd blijft.



De bodem van de put is reeds terug bedekt met een laag sterk verteerde paardenmest.



Ik ben er vandaag in geslaagd om aarde in te voeren die 1 jaar heeft gerust of de onkruid top uit de tuin.

Het restje van de compost van vorig jaar zal als bovenlaag dienen.

29-10-2015 om 16:40 geschreven door tuinblog d

Normaal zie je in september, champignons in het bos, in de tuin of langs de graskant en niet meer einde oktober.

Ik ken geen enkele van deze soorten.
Elke dag dat ze er langer staan vallen ze minder op, beetje bij beetje bedolven onder de gevallen bladeren.
De mogelijkheid bestaat ook dat ze vertrappeld worden.

28-10-2015 om 15:57 geschreven door tuinblog d

Toen we terugkwamen van onze uitstap naar de Moezel liep er een jonge kip in de tuin, genietend van onze salade.
Colette is bij de buren gaan zoeken naar de eigenaar.
Die is gekomen en zei dat ze reeds 3 weken voortdurend uitbrak..
Hij deed het hok open en dreef haar naar binnen. 
Je mag ze houden, want ik ben het beu haar steeds maar opnieuw te moeten zoeken en grijpen.
Mijn andere kippen breken nooit uit en ze zijn allemaal gekortwiekt.



Terwijl de tweede kip op haar nest aan het leggen is ontfermt de haan zich over de nieuwe.



Ik heb voor wat groen gezorgd en de nieuwe kip is gretig.

Dit is ons nieuw trio. De zwarte kip heeft pijnlijke poten en ligt heel veel neer.



Zes dagen op zeven legt ze een langwerpig ei.
De nieuwe kip legt, volgens de vorige eigenaar, groene eieren.

27-10-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

We zijn er even uit geweest met ongelooflijk mooi weer naar Lieser in de Midden - Moezelstreek in Duitsland.

We verbleven er  in het pension: Wein & gästehaus Binz-Meyer     - Beethovenstraat 13
Zie: http://www.weingut-binz-meyer.de

Ons driedaags bezoek was overladen met zon waardoor zo goed als foto niet overbelicht was.
Toch plaats ik deze ene waarop je nog enigszins ziet waarover dat het gaat. Zo ver het oog reikt zijn er wijnvelden.

Gezien op een groenten en fruit marktje.


Foto Google afbeeldingen.
De Moezelvalei in de herfst.

Er wordt nog aan gewerkt.

26-10-2015 om 15:51 geschreven door tuinblog d

Het knippen is begonnen waardoor we verder kunnen werken aan de composthoop.



Hier is de hoppe afgeknipt tot op de grond.
Het leverde meer groen op dan ik had verwacht.



Hier links is de notelaar meermaals uitgeschoten op de afgezaagse stronk.
Die zal of zullen in de toekomst moeten zorgen voor de schaduw van de hoop.



Met al dat strooi van de paardenmest bekom je zeer humusrijke compost en daar is het pas om te doen.
Sedert ik geen stalmest meer kan krijgen aan deftige voorwaarden heb ik enkel nog de compost.
Gelukkig heb ik er elk jaar een ruime hoeveelheid.
Het is elk jaar een behoorlijk zware inspanning maar ik heb mijn broer.
Dan mag hij al eens verstrooid zijn. Ik heb dat leren zien als folklore.

22-10-2015 om 15:53 geschreven door tuinblog d

Het hangt van het weer af, hoe vlug de de meeste groenten geoogst zullen worden.
Volgens dat er grond vrij komt maak ik die klaar voor de winter.



Aan de noordkant van de serre ben ik bezig het vak waar reeds voor het derde jaar pompoenen stonden, tot een volwaardig vak te maken.
De wisselteelt telt vanaf nu 6 vakken waarvan 2 vakken met pompoenen. Het nieuwe vak is nr 4; nr 4 wordt nr 5 en 5 wordt nr 6.
Het nieuwe vak is voor volgend seizoen voorzien voor staakbonen en zomer pompoenen (zapalitto).
Het vak heb ik een beetje uitgebried ten koste van de ruimte voor de frambozen.



De ene kant van de serre is bijna uitgevoerd en wordt dan onder water gezet om de zouten door te spoelen.

Vak 6 is een beetje opgevoerd met de uitgehaalde grond uit de serre.
De vrije zijkant moet nog afgeboord worden.
Het weer is niet gunstig waardoor we vroegtijdig moesten stoppen.

21-10-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Het weer is nooit zo slecht dat het voor niets goed is.

Elke tuinier, amateur of beroeps, is aan zichzelf verplicht er het beste van te maken. 
Dat het nu nat of droog is, je moet tegen elk soort weer gewapend zijn.
We maken een natte kille periode door want het regent toch elke dag veel of weinig
Ik sprak gisteren nog met de boer waar we aardappelen uit de automaat halen.
Het voorbije seizoen is niet echt om naar huis te schrijven.
Hier in de polders was het aan de droge kant. Gelukkig bevat de grond hier veel water.
De Ondergrond werkt als een spons.

Elke dag tracht ik een groene en een mestlaag te leggen.
Elke nacht heeft het geregend zodat ik de mestlaag nog geen enkele keer moest nat sproeien.
Het regent niet overdreven veel maar in feite juist voldoende.

Poldergrond is plakkerig bij nat weer ...

en knorrig bij droog weer.
Aan beide toestanden heb ik mij moeten aanpassen.

Zelden zaai ik in het voorjaar rechtstreeks in de volle grond zonder speciale voorbereidingen.
Zaai maar eens in een droge grond zoals op bovenstaande foto.
De aanpassing is dat ik een voortje maak, vul met potgrond of gezeefde compost.
Beide nemen goed vocht op dat je niet direct laat uitdrogen door af te dekken met gaatjes plastiek (voor prei) of met een juttezak (bij de zaai van peterselie).
Dan is het een plezier om te zaaien.

Als het te nat is heb ik andere vormen van aanpassen aan de omstandigheden.
Zo zal ik vervuilde paden lichtjes afscheppen en het af geschepte op een hoop laten verteren.
Tussen de vruchten is het middel bij uitstek preventief en noemt men mulchen of simpelweg afdekken met organische materie. En dat noemt men ook wel eens, horizontaal composteren.

Er wordt nog aan gewerkt.

20-10-2015 om 11:16 geschreven door tuinblog d

Bij ons moet je niet op bezoek komen voor de siertuin.
Een bloementuin hebben we niet. Het is een groentuin in functie van de moestuin.
In een siertuin wordt normaal zo weinig mogelijk geknipt en/of gesnoeid.
Voor een moestuin heb je compost nodig. Je kan horizontaal composteren , het zij...mulchen.
Verticaal wil zeggen, een hoop aan leggen of in bakken werken.
Het is nu ongeveer 40 jaar dat ik elk jaar een composthoop maak.
Hoe dikwijls de methode werd aangepast kan ik niet meer zeggen.
Wat ik wel weet is dat mijn poldergrond is veranderd in humus bodem.
Toen ik nog thuis in de zandgrond kweekte draaide alles rond stalmest.
We woonden in de buiten en aan een kar mest geraken was zeer eenvoudig.
De boer uit de omtrek kwam er een kar kip bij ons.
Op de vraag 'Hoeveel is mijn schuld' kreeg je als antwoord nog al vlug – 'Kom ne keer een uurtje helpen'.
Dan maakte hij direct de afspraak.
Wij hadden goede buren maar nu is daar nog één boer die alles domineert
Op http://www.velt.nu/composteren heb je een totaal uitgeschreven methode.
Daarmee zal je al vlug een degelijke compost hoop opzetten. 

Lier hier eens over de bodem: http://ekologio.be/blog/2014/10/zuurtegraad-van-de-bodem/

Dat kan zeer goed van pas komen om wat inzicht te krijgen in het composteren.

Nu een composthoop aanleggen vergt nu meer inspanning.
Het groen heb ik maar voor het knippen.

De mest haal ik 500m verderop. Dit is voor mij in oktober een bijna dagelijkse oefening.
En als mijn broer komt voer ik mijn kruiwagen mest tegen mijn broer twee.
Het is natuurlijk een kwestie van doseren en mij niet te overdoen.

Het kost moeite om een composthoop op te zetten.
Zonder compost heb ik geen goede moestuin.

19-10-2015 om 00:00 geschreven door tuinblog d