Heimwee naar het landelijke Vlaanderen van vroeger
Het echte Vlaanderen wordt bedreigd. Het landelijke Vlaanderen van vroeger, met z'n kerktorentjes, een dorpspleintje met een buurtwinkeltje en een dorpscafeetje. Het landelijke Vlaanderen waar de boeren al bij dageraad op hun akker ploegden. Vlaamse kermissen, fietskoersen en voetbalwedstrijden zonder incidentjes. Een geweldloos Vlaanderen, toen politie en pastoors nog gezag hadden, en het straatbeeld niet verstoord werd door vermomde waggelganzen en bruine rariteiten.
Het echte Vlaanderen van vroeger is geschonden, geweld aangedaan door de komst van ongewenste buitenlanders die hier ongestraft onze eigenheden mogen afpakken en onze vertrouwde samenleving overhoop mogen gooien.
Scherven brengen geluk, zeggen ze, maar door een onheilspellend bericht van twee weken geleden, valt er niets meer te lijmen: "Vlaanderen evolueert naar superdiversiteit".
"Vlaanderen evolueert naar superdiversiteit"
Het aantal vreemdelingen en personen van buitenlandse herkomst in Vlaanderen neemt aanzienlijk toe, net zoals de verscheidenheid binnen de migrerende groepen. "Vlaanderen evolueert naar een superdiverse samenleving", stellen de onderzoekers bij de lancering van de Vlaamse Migratie- en Integratiemonitor 2015.
"Vlaanderen evolueert naar superdiversiteit" is een deftige openingszin van een uiteenzetting over de angstwekkende groei van het aantal vreemdelingen in ons vertrouwde Vlaanderen. Ik zou eerder spreken over "De teloorgang van Vlaanderen", dat lijkt me gepaster dan te zeuren over 'superdiversiteit', een diversiteit als gevolg van een stijgende instroom en een groeiende heterogeniteit binnen die instroom. Ze willen ons toch weer niet om de oren slaan met de voordelen van migratie en met de 'verrijking' die nieuwkomers met zich meebrengen? Het artikel wekt de indruk dat 'diversiteit' een aanwinst is. Toch wordt er ookbij vermeld dat nieuwkomers moeilijk werk vinden, dat schoolbanken verkleuren en dat er meer schoolverlaters zonder diploma zijn.
'k Zal straks nog eens een oude videoband bekijken: 'De Witte', naar het boek van Ernest Claes, schitterend verfilmd in 1934. Het scenario begon zo: "Over de Noordzee trilt het licht van de morgenzon en de branding zingt haar lied. Stad en land rusten uit voor de komende dag. Vlaanderen ontwaakt..."
|