De jachthaven van Tazacorte wordt meer en meer bekend bij de oceaanzeilers, zodanig dat er voor grote onderhoudswerkzaamheden op het droge momenteel geen plaats meer is. Er komt zeker een wachtlijst. De drukte is in ieder geval goed voor de werkgelegenheid.
Veel zeilers op de oceaan houden van een tussenstop op de Canarische Eilanden om eventueel via Kaapverdië de kortste oversteek te wagen naar Amerika. Maar enkele oceaanzeilers blijven hangen rond de Canarische archipel en varen van eiland naar eiland, soms wel jaren. De zeilers wonen op hun boot en hebben geen huis aan de wal. Het is mogelijk te overwinteren in havens op Gran Canaria, Tenerife of La Gomera, maar de nieuwe Marina van Tazacorte is goedkoper en heeft meer faciliteiten voor onderhoud op het droge.
Deze catemaran is wel het neusje van de zalm. Hij is speciaal uitgerust om het leven op zee zo aangenaam mogelijk te laten verlopen.
Het is nog vroeg in de ochtend en de catamaran komt aangevaren om uit het water getakeld te worden. De rode bootlift (Links op de foto) was te smal voor deze brede catamaran daarom wordt hij uit het water gehesen met de groene kraanwagen.
Zo'n catamaran biedt soms menig meer plaats dan een vakantiehuisje, het zijn in feite twee boten verbonden met een brug.
Voorbereidend werk.
Zal de kabel het gewicht kunnen torsen?
Praatje.
"Hallo! Hoe gaat het? Komen jullie helemaal uit Nederland met deze zeilboot?"
"Je bedoelt de catamaran. Nee we komen uit Frankrijk"
"Gaan jullie de oversteek wagen?"
"Nee, we varen nu reeds vier jaar rond de Canarische Eilanden en wonen zo'n zes maanden per jaar op de boot. We hadden vernomen dat hier in de haven van Tazacorte het mogelijk was onze catamaran uit het water te halen voor groot onderhoud, niet zo evident op de eilanden. Ten gevolge van de grote uitbreiding van de haven voor het ontvangen van cruiseschepen, zijn hier grote kraanwagens aanwezig van het kaliber om onze catamaran uit het water te takelen."
"Het zijn grootse werken. De jachthaven is nog maar pas helemaal nieuw en heeft een goede infrastructuur voor onderhoud."
"Hebben we ook gehoord. Allemaal met geld van Europa hé! Als het hier niet lukt moeten we terug naar Frankrijk, daar is het een makkie, hier is het zo'n gedoe! De winter staat voor de deur en het is niet zo evident van deze reis nu te maken. Het scheelt hem natuurlijk ook een hoop geld."
Toen de catamaran ongeveer een meter uit het water werd getild, kwam de kraanman uit zijn cabine en riep: "De boordcomputer geeft aan dat er gevaar drijgt. De boot is te zwaar!" Alles inpakken en wegwezen dus. Ik stond daar al twee uur te wachten voor het moment dat ik een kiekje kon maken van de enorme in de lucht hangende catamaran. Niet dus. Ik had ook geen zin nog langer te wachten. Het palaveren van de Spanjaarden begon nog maar net en kon nog wel uren duren...
De dag erna ging ik kijken in de haven en lag de catamaran op het droge. Het was uiteindlijk toch gelukt.
De romp van deze boot is niet van de catamaran maar van een boot ernaast. Een mooi voorbeeld van wat osmose of polyesterrot kan aanrichten. Daarom alle jaren je boot eenmaal uit het water halen en alle antifouling verf verwijderen, door een deskundige de romp laten nazien op osmose en zonodig de gelcaot verwijderen.
Bijlagen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Osmose http://nl.wikipedia.org/wiki/Polyesterrot
|