Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    15-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.O
    Een gedicht van Pol de Mont 1857-1931

    0 ! Ik denk zo innig aan je

    0 ! Ik denk zo innig aan je,
    ik verlang zo innig naar je !...
    Zeg, voel je 't niet komen,
    van verre niet komen
    als geuren van bloemen naar je?

    Mijn ziel staat open voor je,
    mijn armen gaan open voor je...
    Zeg, voel je 't niet branden,
    niet tintelend branden,
    zengezacht op je handen,
    op je schouder, je lippen, je tanden,
    op je boezem, op alles van je ?

    Zeg, hoor je 't niet gaan door de nacht,
    aanbruisen tot je door de nacht,
    niet gaan door de slapende landen
    als 'n warlwind, die opjaagt de tanden,
    nu als een juichlied en straks als een klacht?

    0! De nacht is zo vol van je...,
    heel de wereld is vol van je !...
    0 ! Kon nu mijn hart tot je gaan
    of ophouden van te slaan...

    Zomervlammen (1922)

    schrijver

    15-09-2011 om 16:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    14-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sauce
    Een gedicht van P.A. de Génesét 1829-1861

    Sauce piquante

    De dwaas bemint de lof alleen,
    De zoetste zoetigheden
    En strooit ge er wat kritiek doorhêen
    Hij ’s boos en ontevreden.

    Wel, ’k min de- lof zo goed als hij,
    Doch meng me vrij
    Wat kritisch kruid er onder
    Uw lof wordt door die specerij
    Slechts eedler en gezonder!

    Laatste der eersten (1861)

    schrijver

    14-09-2011 om 10:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grootvader
    Een gedicht van Frederik Hemkes 1854-1887

    GROOTVADER

    Grotevader zat te gapen
    In zijn ouden leuningstoel;
    "Kindren" sprak hij, "ik gevoel
    Sterke lust om in te slapen,
    En mijn pijpje trekt niet aan;
    "k Moest een uurtje dutten gaan."

    "k Weet niet hoe het is gekomen,
    Maar ik ben weer met mijn geest
    Deze nacht op zee geweest;
    Al dat malen en dat dromen
    Heeft me wis geen goed gedaan;
    "k Moest een uurtje slapen gaan."

    "Heel de droom kan ik bezinnen:
    'k Lootste door de branding heen,
    Net als zeven jaar geleên,
    Weer die kof de haven binnen;
    Westerstorm en holle zee _
    Lichten blonken op de ree.

    Grootvaârs stem klinkt vreemd, en allen
    Hielden 't oog op hem gericht
    Maar zijn kijkers vielen dicht,
    En zijn mond was ingevallen;
    De oude is onder zeil geraakt,
    Uit zijn slaapje nooit ontwaakt.

    De Banier, 5.(1879)

    schrijver

    13-09-2011 om 10:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.regen

    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1940

    Regen

    De regen valt in de nacht
    in het dal, tussen donkere bergen;
    uw haar en uw handen zijn zacht,
    maar waar, waar moet ik mij bergen
    in die laatste verwilderde nacht
    als de hitte de overmacht
    zal verkrijgen op al het zijnde
    en de dood in de vlammen ons wacht.
    nu kan ik nog wel bij u schuilen
    maar hoe zal het zijn in die nacht
    als de winden als wolven huilen
    en de eeuwige vierschaar ons wacht.

    o God! sta ons bij in het einde —
    wij zelf zijn zonder kracht.

    Porta Nigra (1934)

    schrijver

    12-09-2011 om 10:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waaheen
    Een gedicht van Daniel Jonctys 1600-1654

    Waarheen, ontaard gemoed, waarheen?

    X.

    Dus blind en bloot van alle rêen,
    Dat gij uzelf, wel eer zo vrij,
    Steekt in dees malle slavernij?
    Wat gaat mijn domme ogen aan,
    Haar eigen Meester te verraen;
    Een weg te banen, ten verderf;
    Te maken dat ik levend sterf?
    Door u, helaas! werd ik gewaar,
    Wat holle golven van gevaar,
    Wat baren van verdriet en wee
    Daar bruisen in de Minne-zee.
    Ik zweer 't, gij zult hiervoor met mij
    In eeuwig-droeve tranen zijn.
    't Is reden dat gij vreugde derft,
    Die maakt dat mijne jeugd versterft.

    Roseliins oochies, ontleedt, Dordrecht 1639

    11-09-2011 om 09:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomerregen
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    ZOMERREGEN

    Regen, regen, gij kleine regen,
    Daar straks, van even terzijde, schuin
    Door de uchtendstilte neergezegen
    Op klim- en struikroos van de tuin.

    En nu, de vochtige naglans tegen
    Uit mij, dit donker perk, gebeurd,
    Regen, regen, gij kleine regen,
    Eén witte bloem, die trilt en geurt.

    HERWAARTS(1920-1945)

    schrijver

    10-09-2011 om 10:47 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lichamelijk
    Waarom en waartoe een persoons gebonden budget!

    Lichamelijk

     

    De mens met een lichamelijk kruis

    Die moet toch steeds thuis

    Moeizaam opstaan

    En in de dag verder gaan

    Wie het niet van nabij heeft meegemaakt

    Weet niet waar het over gaat

    Was er dan geen pgb geweest

    Dan was het voor een invalide mens een ramp geweest

    Alleen gaf men ook wel op de verkeerde manier het geld

    Men heeft of had zich niet genoeg

    van noodsituaties op de hoogte gesteld

    Goed gezonde mensen

    Weten weinig af van mensen

    Die soms kruipend door het leven gaan

    En wat dan als er niet iemand naast je komt staan

    Zoals een verzorgster of huishoudelijk hulp

    Alleen had men het beter moeten regelen

    Zodat het budget niet al te groot was

    Uitbuiten kunnen ook heel veel mensen

    Maar het is en blijft wel te wensen

    Dat mensen in een noodsituatie

    blijvend worden geholpen

    Minder geld voor feesttenten en prenten

    Dat is meer te wensen

    Zo kunnen bezuinigingen elkaar overlappen

    Maar de grote beurs in Den Haag is en blijft moeilijk te behappen

    Ze kunnen het niet met z’n allen opknappen

    En als je ze dan ergens over hoort praten

    Dan zijn het allemaal gaten

    Omdat men alles ingewikkeld heeft gemaakt

    Eenvoud is er niet meer in deze Staat!

     

     

     

    09-09-2011 om 10:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.spelen
    Een gedicht van W.F. Oostveen 1849-1890

    Verstoppertje spelen.

    Klein Jan was weggekropen
    In een hoek.
    Waar hij deftig zat te lezen
    In een boek.
    Niemand zag hem zitten daar,
    En de schalk riep: zoek mij maar!

    Waar zou toch die jongen wezen?
    Vroeg mama.
    'k Heb al overal gekeken,
    Zei papa.
    Maar de kleine kleuter riep
    Onophoudelijk: piep, piep!

    Maatje zocht in alle hoeken
    Naar de guit.
    Pa zei: wat doet nu zo'n kleuter
    Er toch uit?
    Jan riep lachend: ha, ha, ha!
    Kijk eens hier, papa, mama!

    schrijver

    08-09-2011 om 21:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.avond
    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    Avond

    Nu blinkt de straat van zilver en van goud,
    Waar 't zwartgelakt plaveisel hel beschijnen
    De winkellichten. Ver alrêe verkwijnen
    De speelse knapenkreten. Star en koud
    Nu staan de huizen. Achter de gordijnen,
    Spreken de mensen, warm en welvertrouwd,
    Hun liefdewoorden - Sterloos donker rouwt
    De regenhemel boven huizenlijnen.

    Zo vol die huizen - en zo leeg de straat,
    Waar, hol en vreemd, nog enkle stappen klinken,
    Maar nooit de stap, die tot haar woning gaat!

    Zij laat haar hoofd in de open handen zinken.
    Haar hart moet eenzaam de eigen tranen drinken.
    Nooit komt hij weer en kust haar blij gelaat.

    " De jonge weduwe" De Gids (1926)

    schrijver

    07-09-2011 om 09:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    06-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slaap en dood
    Een hartenkreet van Frederik Hemkes

    SLAAP EN DOOD

    Twee broeders heersen over 't wereldrond;
    't Zijn Slaap en Dood, de zonen van de nacht;
    De een droomrig schoon, met trekken vriendlijk zacht
    En de ander somber; nooit verried zijn mond
    't Geheim, dat zelfs de broeder niet doorgrondt,
    Hem 't meest gelijk in wezen en in macht.
    En de een spreekt 's morgens: "Frisse lust en kracht
    Schonk ik wat leeft. Maar broeder, doe mij kond,
    Wat gij, gevreesd door heel de schepping doet?
    'k Heb in de schemering uw vlucht bespied,
    Tot ik u zag verdwijnen bij de vloed
    Aan 's werelds eind, de zoom van mijn gebied;
    Welk land voert gij uw kindren te gemoet?" -
    Maar de ander luistert stil en antwoordt niet.


    ... De Banier, 6. ...

    schrijver

    06-09-2011 om 10:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verzen
    Een gedicht van Willem Kloos 1859-1938

    Verzen

    Verzen zijn de beweging van 't leven,
    klaarluidende, al naar het menshart gaat,
    of droeviglijk schreiende zacht, of kwaad
    als een donderslag door des levens kalm beven.

    schrijver

    05-09-2011 om 12:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zon
    Een gedicht van Salomon Bonn 1881-1930

    VLOEK NIET DE ZON!

    Vloek niet, o vloek niet de zon,

    m'n broer, die zo zwaar draagt uw last,
    touwen en lijnen zijn om u getast,
    hoog glijdt de boot in de zon.

    Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst,
    uw ogen en slapen zijn wild omvloten,
    maar de haat, de haat uw oog ontschoten

    0

    vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.

    Bittere man die nu bukkend gaat,
    Aarde en Hemel zingen een lied,
    gij bukt en gij hijgt ende ziet het niet,
    de zonhaat snijdt door uw gelaat.

    De Hel die de aard is, is door u betreden;
    een arme schoot was het die u droeg,
    'n arme vrouwe die 't eerst tot u loech,
    daarom buk en hijg en heb vrede.

    Daarom buk en hijg tot uw adem glijdt mee met -de adem -des Hemels, het aadmen der zee:
    dan zal uw kind weer de trekker zijn.
    en vloeken der zonne doorlaaiende schijn.

    Zonne die heerlijk en licht maakt de Heemlen,
    zonne die 't bloed door ons aren doet weemlen,
    zonne behoedster, beschermster, bewaakster,
    zonne al-lichtende levenmaakster,
    zonne die baart wat de wereld al ziet,
    genadig zij hem ende belg u niet

    om de smaad om de smaad van zijn mond,
    gezegend heerlijke zon.

    Zangen van hoop

    schrijver

    04-09-2011 om 09:33 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zon
    Een gedicht van Prosper van Langendonck 1862-1920

    De zon

    De zon speelt door het loof der vorstelijke dreven,
    die kruisen, heinde en verre, om 't vorstelijk kanteel;
    de zon valt blinkend neer op toren en kanteel;
    de zon doet levend goud op de oude kruinen beven.

    De zon is overal. - Om 't wislend veldtafreel
    verbreidt ze een waaiend waas, uit zijde en licht geweven:
    zij trilt in elk gezang; zij leeft in alle leven
    en leeft in ieder deeltje en leeft er toch geheel.

    0 zon, laat mij nog eens in al uw luister baden ;
    doordring mij gans, dring door in 't diepste mijner ziel,
    die brandend naar u haakte en toch in nacht verviel.

    0 laat me, u volgend langs de nooit-betreden paden,
    waarheen zo menig streefde en geen u volgen kon,
    verteren in de gloed der goddelijke zon.

    schrijver

    02-09-2011 om 11:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sterven
    Een hartenkreet van Hans Uding

    Een afscheid voor altijd! Zo gaat het met ieder mens in de tijd!
    Vroeg of laat moeten we scheiden...als het goed mag komen is
    er niet meer dat vreselijke lijden! Dan werd het bittere zoet!


    STERVEN

    Lachend in de kille stille ruimte
    door zijn intense snikken heen
    weet hij toch nog te vertellen,
    dat zijn vragen niet meer kwellen
    de laatste adem, een kwestie van seconden
    hij was blij, dat wij er allen stonden


    01-09-2011 om 11:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wezenkind
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Het wezenkind van Sina

    'k Ben een Sinese weze, een wezen vol ellende,
    die moeders borsten nooit noch heure zoen genoot!
    en vader, die mij voor zijn kindje niet en kende,
    liet mij van wieg, en huis, en leven schier ontbloot!

    o Goede Vlaamse klenen,
    zoudt gij mij laten wenen
    zo ik om hulpe vroeg?
    één stuiver waar' genoeg.

    Zij laten me al allene, allene en zonder hope!
    al is 't dat ik verga van honger en van vrees:
    'k heb schaars een korstje dat 'k in mijn tranen dope
    en toch ben ik een kindje, en toch ben ik een wees!

    o Engelandse klenen,
    wilt ook entwat verlenen
    om mijne nood te voên!
    één stuiver zal gedoen.

    Ha! 'k zou zo geerne van dees droeve wereld scheden,
    waar 't dat ik na mijn dood de deur des Hemels vond!
    maar 'k vrees hiernamaals nog veel schrikkelijker leden:
    mijn zielke is nog niet vrij van de erfelijke zond!

    o Lieve Franse klenen,
    kon God het mij verlenen
    dat gij mijn zielke koopt!
    één stuiver! 't is gedoopt.

    1850


    -------------------------------------------
    Sina: China
    weze: wees
    klenen: kleinen
    gedoen: voldoen
    scheden: scheiden
    leden: lijden

    schrijver

    31-08-2011 om 10:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sleeping
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    SLEEPING FAWN

    Op 't oud, geel boek, zie hoe, deze effen morgen,
    Teer glanzend groen de bronzen vorm zich sloot:
    't Reekalfje ligt in de eigen slaap geborgen,
    Als vroeger in de donkere moederschoot. -

    Mijn ziel, nu zó lang stom, kan ik nog hopen,
    Dat iets, uit u geboren, in mij rust,
    Maar straks ontwaakt, en dan, hoe rank mag lopen,
    Op lichte voeten, langs bezonde kust?

    Herwaarts(1920-1945)

    schrijver

    30-08-2011 om 11:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    29-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.morgen
    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Zo morgen...

    Zo morgen tussen u en mij
    De zee lag met haar vloed onmeetlijk,
    Gij waart mij even onvergeetlijk
    Als nu, nabij...

    Geen tijd, geen afstand scheiden wat
    De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
    Zij is het, die de ziel een kracht geeft
    Als zij nóoit had...

    Geen macht, die déze macht verwint,
    Die, wat de Liefde wil, kan keren;
    Zelfs als het hart vergeefs begeren
    Moet wat het mint,

    Zelfs dán nog is het, daar het heeft
    Vergeefs verlangen, te benijden
    Boven het hart, dat zonder lijden
    En liefde leeft.

    De Gids (1916)

    schrijver

    29-08-2011 om 15:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.keizer
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    DE KEIZER

    Hoog en stil, in 't glinsterend ijzer,
    Boven volksgril - die hij haat -
    Rijdt, als droomde hij, de Keizer
    Dwars de davering door der straat.

    Maar de spotschelm, eng ter slinker,
    Schampert: "ken uw waarheid, dwaas!
    Dood, die bittere verminker,
    Schendt ook u tot, aanstonds, aas."

    Smaad, als roem, maakt wijzen wijzer, -
    Baat de schelm zijn hete spot?
    De een blijft, onverlet, de Keizer,
    De andere een naamloze onder 't rot.

    Herwaarts(1920 - 1945)

    schrijver

    28-08-2011 om 12:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lied
    Een gedicht van Jacob Israël de Haan 1881-1924

    Het eigen lied

    Ik was een knaap, die alle Joodse dagen
    Van vasten en van vreugd eerbiedig hield.
    Zijn dagen veilig voor angstige vragen,
    Al zijn verlangen door vroomheid bezield.

    Ik werd een man. Wie kent het zalig dwalen
    Langs vrije wegen als ik heb gekend?
    Van des ochtends vóór de open uren stralen,
    Tot de zon zich naar 't weemlend Westen wendt.

    Ik was een man, Ik heb het lied gezongen,
    Waar de weg rust, dat het rusten verblijdt,
    Meer dan één heb ik mijn makkers gedwongen
    Met de macht van het lied tot heerlijkheid.

    Tot ik bezon van al mijn machtig dwalen,
    En keerde, een zware en diep-wroegende keer.
    Maar zó vertrouwd als 't eigen ademhalen
    Bleef mij mijn lied, niet luid, maar stil en teer.

    En 't eigen land herdacht ik met verlangen,
    Terwijl mijn lied sterk en bezonnen zwol.
    Als de druiven, die in zijn gaarden hangen,
    En zetten zich aan al hun ranken vol.

    Tot ik keerde en onze eindlijke overwinning,
    In onze Stad hier elke dag verwacht.
    't Lied van verlangen, het lied van bezinning,
    Maar 't overwinnend lied wint meest aan macht.

    Zeg alles, wat gij weet aan innigheid,
    Liefde, vriendschap, een moeder met haar kind,
    Het is alles toch niets bij de innigheid,
    Die een Dichter in het eigen lied vindt.

    Want het eigen lied is de Dichter nader
    Dan het eigen bloed in het bonzend hart.
    Het leven voert langs vriend en langs verrader,
    Het lied verlaat niet in vreugden en smart.

    O, lied, dat mij langs verlangen geleidde,
    Dat mij geleidde langs boetende keer,
    Zult gij tot mijne Dood mijn hart verblijden,
    Met een vroom spel en een bezonnen leer?

    Het eigen lied in 't eigen land te zingen,
    En zalig drinken van zijn volle lust.
    Eén is het lied van de herinneringen,
    Van verlangen, van bezinning en rust.

    Het Joodsche Lied, Boek 2 (1921)

    schrijver

    27-08-2011 om 11:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oogst
    Een gedicht van Rosalie Loveling 1836-1923

    In de oogst

    Zij stonden op het akkerland
    Zij maaiden in de zonnebrand
    En zongen bij het werk
    De lastige arbeid wordt een feest
    Voor hen die jong en licht van geest
    En moedig zijn en sterk

    Daar kwam de landheer langs de beek
    De schouders hoog de wangen bleek:
    Hij zocht de schaduw daar.
    Hij groette licht en ging voorbij
    Gezang en arbeid staakten zij
    En wezen hem elkaar.

    Die man gevoelde zich zo fier
    Hij dacht „dat zijn mijn velden hier
    En ginder rijst mijn slot.
    Wis knaagt de nijd u in 't gemoed
    Gij die op aarde zwoegen moet
    Gij vloekt gewis uw lot."

    Toen zei er een met stille stem
    „Wie ruilde zegt van ons met hem?"
    En allen lachten. Geen
    Aan wie zo 'n leven zonder vreugd
    Aan wie de rijkdom zonder jeugd
    Benijdenswaardig scheen.

    Gedichten van Rosalie en Virginie Loveling (1877)

    Illustratie: De korenoogst (1565) door Pieter Bruegel

    schrijver

    26-08-2011 om 09:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!