Daarvoor moet je in het Pajottenland zijn!

Hier kent men drie soorten pensen: witte, zwarte en bloedpensen. De zwarte pensen hebben een grijsbruine kleur omdat er komt geen bloed aan te pas komt. Op de hoeves werd in deze pensen slachtafval verwerkt zoals de longen (lichtlever) en het hart.

Recept van tante Elza (Pepingen): volgende ingrediënten samen malen en de darmen iets langer afvullen.
-  long en hart, apart gekookt
- 1 kg mager nekvlees
- 1 kg vet vlees/spek
- 1 brood (vroeger speciaal pensenbrood)
- 8 eieren
- ajuin, al dan niet gestoofd
- peper, zout en foelie

Ook in Halle werden/worden door de slagers deze grijze, zwarte pensen bereid. Hier gebruikt men liever geen slachtafval, maar het nekvlees/keelspek met zijn bloed. De kruiden zijn er iets verfijnder: kruidnagel, piment en een puntje kaneel mag ook.

Een oproep! Zet in het Pajottenland op de menukaarten “appelmoes met zijn drie pensen”, typischer kan niet!

Mocht u mij een foto kunnen bezorgen van de grijze, zwarte pensen, graag.

29-12-2005 om 00:00 geschreven door Nicolay  

Je vindt de dikste Belgische pensen in Brussel: rond en met “teerlinkskes vet”.

Waarom noemt men ze “bloempanch”? Werd er als bindmiddel bloem gebruikt in plaats van brood? In vele recepten vind ik dan ook dat men boekweitbloem gebruikt in dikke bloedpensen.Zo is waarschijnlijk de vulling minder brokkelig en kan men mooiere schijven snijden. Het is me eigenlijk nog niet duidelijk of deze bloempanch ook koud kan gegeten worden, dun gesneden als charcuterie?

Trouwens, zijn deze zeer dikke bloedpensen iets typisch voor de stad en hielden slagers op de buiten het bij de gewone witte en zwarte pensen?

14-12-2005 om 17:49 geschreven door Jo Van Caenegem  

Na wat opzoekingen blijkt dat zoete pensen wel eens typisch Vlaams zouden kunnen zijn. We moeten echter Vlaanderen dan op z’n grootst nemen, met Frans-Vlaanderen erbij. Want wat blijkt, boudins à la flamande in Frankrijk zijn zwarte pensen met cassonade en rozijnen.

In Belgisch-Vlaanderen komen daarbij nog eens de witte zoete pensen. In een kookboekje uit Eeklo, van het “Institut Notre Dame aux Epines”, zijn de “boudins à la flamande” witte pensen met cassonade en rozijnen.

Maar zijn dit nu eigenlijk kerstpensen? Wanneer wordt een pens een kerstpens?

Door nog wat extra smaak toe te voegen, bijvoorbeeld rum of amandelen?

11-12-2005 om 21:20 geschreven door Jo Van Caenegem  

08-12-2005 om 00:00 geschreven door Jo Van Caenegem  

Hij ze lustte graag LP Boon, wijdt er zelfs verschillende “Boontjes” aan!

Met rode kool, met appelmoes of liefst nog in schijfjes gesneden bloedworst met gebakken appeltjes.

“Een goede raad voor bloedworst: daar het een té lastig werkje is je eigen bloedworst zélf te maken, haal je die best bij de slager. En dan bij deze waarvan je weet hij die bloedworst zélf heeft vervaardigd naar een eeuwenoud recept. Kind, koop geen katten of bloedworst in zakken!"

Uit: "Eten op z'n Vlaams".
 

Boon heeft het hier over een dikke bloedworst, die je in schijfjes snijdt en bakt.  Onlangs viel een slager uit Liedekerke in de prijzen met zo’n bloedworst. Ze noemen het daar “snol”.

Iets typisch Oost-Vlaams? Denderstreek? Kent iemand nog andere benamingen?

07-12-2005 om 00:00 geschreven door Jo Van Caenegem  

06-12-2005 om 17:00 geschreven door Nicolay  

06-12-2005 om 16:39 geschreven door Nicolay