“De Leeuw van Vlaanderen”
De nr. 71 op de noordhoek van den Beekweg was de kloefkapperij en herberg.”In de leeuw van Vlaanderen”
Den uitbater noemde: “Degrootte,” Gerard de patroon van deze drankgelegenheid, alom gekend als “Peutie” op zijn dialect voegde men er de ie aan toe.
Hier werden regelmatig hanengevechten gehouden. Ook bij zijn opvolger zal dit nog het geval zijn.
In 1933 stak men van wal, zeven ambitieuzen gaven het sein, om de animatie op de kermisfeesten te bevorderen.
Wegens de troepensterkte der streekrennes opteerde men al vlug voor een profwedstrijd.
In 1937 en’38 kon men de idolen in eigen midden aan de slag zien Georges Christiaens, Medard Barbe, Oscar Pappens, Cyriel Vanoverberghe, Jeroom Defromont en Marcel Kint.
Massale volkstoeloop verhief deze organisatie tot enkele onvergetelijke kijkstukken.
Deze Veloclub met een naam als een klok “Over berg en dal” had als medestichters Jeroom Vanessche, en Emiel Derweduwen, dat zijn er nog twee van het eerste uur.
Het bestuur bestond uit zes leden. Een voorzitter en een secretaris. Drie maanden na stichting telde men al zestig aangesloten leden, uitsluitend mannen.
In 1983 bestonden ze 50 jaar, en vertelde de pionier voorzitter Jeroom; “t Was in feite niet te verwonderen dat er geen vrouwen waren de hoofdactiviteit was tot soms
vijf uur s’Morgens vergaderd in de dorpscafé. César Pappens, André Demuynck en Adolf Moerman dat waren leden die toen er 25 jaar opzitten hadden.
Hier hoorden we ook dat onze wegen in een erbarmelijke staat verkeerden.
Bij de tweede editie kwamen er achtenveertig renners aan de start, slechts twaalf aan de finish. De andere kregen een lekke band of maakten kennis met onze echte Vlaamse Kasseien.
Het waren financiële problemen die toen beletten dergelijk initiatief verder te zetten.
De Dansavonden konden niet in hun lokaal doorgaan, die waren geplant in “het Vlaamse Huis” en met dat geld en een omhaling in de gemeente kon men het niet verder rooien,
dus mindere wetstrijden maar ook kleinere.
De volgende uitbater welke we konden achterhalen was Dendievel Jozef. Dat was gedurende de oorlog jaren.
Van 1969 tot 1978, later werdt het café "De Plancke" welke werd uitgebaat door Jan Deprez en Claude Lesaffre. Ook Witte Pierrre van het opvang tehuis "de Spar" uit de Tombroekstraat heeft het open gehouden.
Daarna was het de beurt aan Diana Florin welke overleed op 8 november 2021. Dan werdt het “café Stop”, “De Rode Hond.” en de "Frequency"
Op zaterdag 4 december 1982 komt er briefje bij de mensen van Rollegem in de brievenbus met de volgende aankondiging;
Er is in Rollegem weer eentje bij en dat stemt ons blij. “De Kronkel” Tombroekstraat 71 is zijn naam weldra geniet hij een wijde faam. Het edele vocht wordt er mild getapt,
pessimisten tot optimisten opgelapt. Hongerige magen kunnen er worden gevuld van boterham en soep wordt er gesmuld.
Op zondagnamiddag is er koffie met taart, dat is de familie een uitstapje waard.
Het is er echt gezellig, in dat café van Edwig Demey- Vandecasteele De openingsuren zijn de vrijdag vanaf 19h.
De zaterdag vanaf 17 h. De zondag gans den dag.
Februari 1988 richten enkele jongeren het jeugdhuis “Den Kronkel” het zou een ontmoetingshuis moeten worden voor de jongeren tussen de 16 en 25 jaar.
Na vier jaar echter was dit ook voor bekeken. Gebrek aan medewerkers voor de ene, andere verkwisting door de voorgangers anderzijds.
Geen financiële lasten maar niet meer dragelijk Helaas door tussen komst van buren omwille van lawaai hinder zijn deuren had moeten sluiten.
Er liep nog een klacht wegens geluidsoverlast, met een gerechtelijk vervolg. Een kwaal waarmee de Rollegemse jongeren de hele tijd werden geconfronteerd.
Het begon met de folklorefeesten 1990, de mens in kwestie moet goede relaties gehad hebben om dit te kunnen verwezenlijken, enkele minuten na 22 uur kwam de politie alles netjes stilleggen.
Na een mislukt verjaardagweekend en een jammerlijk optreden van Raymond Van het Groenewoud werd de zaak opgegeven.
De inrichters en nog 7 mensen welke in het café waren moeten op 11 september 1992 voor de rechter verschijnen wat met het café?
Met oudejaarsavond van 1992 een half jaar nadat het jeugdcafé de “Kronkel” de boeken had neergelegd, werd de vrijgekomen ruimte ingenomen door een nieuw café.
Dit maal zou hij luisteren naar de naam “De Plancke”. De man werkt als zelfstandige in een bedrijf die zich toelegt op waterbehandeling.
Tijdens het weekendde wil hij pinten tappen, snacks klaarmaken en de betere Rock draaien De man in kwestie is 27 jaar en luistert naar de naam Jan Duprez.
Het café zou een rockcafé moeten worden, met drankjes en goede muziek met erbij de betere snack.
Zo kun je er ondermeer spaghetti, hamburger, croque monsieur of pizza gezellig gaan eten.
Dat was Claude Lesaffre officiële opening op zaterdag 13 november 1993.
Nu de werkplaats van een kinesitherapeut.
Tom Callens (ex mede oprichter en medewerker) (gaf ons dit bericht op 21/01/2021)
Dit werd in 2000 opgericht na overname van het intussen gesloten café De Plancke door mensen verbonden aan de Chiro van Rollegem.Het café werd helemaal gerenoveerd en ingericht met jaren zeventig invloed. De nadruk lag op een breed en kwalitatief muzikaal aanbod, en een warme ontvangst van jong maar ook oud.Het heeft ook maar enkele jaren geduurd.
Categorie:Café's te Rollegem
|
