Het is algemeen geweten dat dieren elkaar willen overheersen door hun geslachtsdrift aan te tonen,zowel bij de vrouwtjes als bij de mannetjes. Pas sinds enkele jaren hebben de dierkundigen het belang erkend van het begrip overheersing. De landbouwers echter kenden dit veschijnsel al eeuwenlang.
Maar hoe verloopt zoiets bij de mensen ? Het lijkt er op dat de mens minder geneigd is om te overheersen als sex-maniakken,maar door een andere manier van doen,met listen bijvoorbeeld.
Iedereen die op een kantoor heeft gewerkt of in een groot fabriek,weet dat de zucht naar macht eveneens in groeps verband tot de order komt. Hiërarchie en zucht naar status bestaan eveneens onder de mensen,zij het dan verborgen onder een dun laagje beschaving.
In primitieve beschavingen is de hiërarchie heel duidelijk aanwezig. De rangorde is daar een onderdeel van de structuur van de samenleving. De heerser oefent een mystieke, bijna goddelijke macht uit, die zelden of nooit wordt betwist. Maar toen de mensen in steden gingen wonen,werd het streven naar een zo hoog mogelijke plaats in de rangorde van de samenleving vervangen door de drang naar status,een bikkelharde concurentiestrijd.
Van alle levende wezens is niet één zo bezeten als de mens. Juist omdat macht samenvalt met rijkdom is het heel eenvoudig onze leiders,de politiekers te volgen. Ze toveren nieuwe wetten om hun welzijn te handhaven , maar niet om de onderdanen, wij dus,het volk,te beschermen of voor een beter leefbaar welzijn te zorgen. De macht wil alleen voordeel uit halen om eigen belangen te bevredigen en het volk remt in hun doen en laten zodanig,dat ze geen eigen wil meer hebben en neerbuigend zich aan hun regels houden.
Een totaal verschil met de dieren,die als heerser over de kudde,wel zijn of haar groepsgenoten beschermt voor de gevaren van vijandelijk soortgenoten of andere diersoorten.
En dat terwijl de mens zijn hersenen verstandelijk hoort te gebruiken ,terwijl de dieren het met hun instinct als de sterkste zijnde moeten runnen.
Vreemd genoeg,volgens de wetenschappers,blijken de APEN van alle diersoorten het meest de drang te hebben om te overmeesteren. Zouden wij dan toch familie zijn van de apen,want buiten hun machtzucht dulden ze geen rivalen.
Heer spaar me hiervan,ik hou het liever bij Uw schepping als de nakroost van Adam en Eva welke u een ziel gaf om zich als mens af te scheiden van de dieren. Alleen al de moord van Kaïn op Abel zegt al genoeg hoe de mens ineen zit en toen al onenigheid heerstte. Neen, we zijn niet van apen afkomstig,maar van mensen en daar zijn voorbeelden genoeg van. We laten de wetenschappers maar verder zoeken naar de oorzaak van ons gedrag en misschien komen ze wel eens met een totaal ander besluit dat niets met de apen te maken heeft en ook niet met Adam en Eva. Het zal me een zorg wezen,ik ben tevreden voor wie of wat ik ben...oei..het zonnetje roept me naar buiten...tot nog eens mijn blog mensen.
Wel,wel, er blijkt op 16 juli 2007, een rondvraag geweest te zijn bij een 2916 plussers met de vraag : " IS ER LEVEN NA DE DOOD ?"
Tot mijn grote verbazing geloofd GEEN 60,2 % van de ondervraagde dat de geest verder leeft. Dood is dood zeggen ze vol overtuiging . De overigen menen in de natuur terug te komen en dan weer anderen zijn overtuigd dat ze in een hogere sfeer zoals de hemel terecht komen.
Ik veronderstel dat deze mensen,de 2916 plussers nog nooit,maar dan ook nog nooit de dood voor ogen hebben gezien of met één been in het graf mochten ervaren,omdat de geest zich deels afstootte van het lichaam. Neen dus. Ik ga verder. Tijdens het halvelings uittreden van de geest uit het menselijk lichaam is deze wel al betrokken in het rijk der geesten. Alles hangt dan af in hoeverre het lichaam nog leefbaar is, want anders doet de geest de volledige uitstap om zich bij de groep,waartoe deze hoort,aan te sluiten.
Misschien denken deze mensen van de rondvraag,welke mijn blog gelezen hebben,dat ik alles maar geloof wat in Gods leer als deze van Christus staat.
Jammer voor de volgelingen van de ongelovige Thomas,want toen ik het al mocht ervaren, de uitstap bedoel ik, was ik amper 5 jaar, dus dan ook helemaal niet opde hoogte was van de Heilige geschriften.
Maar kom,op veel latere leeftijd ben ik me inderdaad gaan verdiepen,zoals trouwens al in mijn blog vermeld werd,in de Testamenten. Daarin las ik,tot mijn grote opluchting dat ik niet aan waanzin leed,maar de waarheid bevestigd kreeg,de geest blijft verder leven.
Neen,ik heb er nooit letsels aan overgehouden, in tegendeel ,ik leerde daardoor nog intenser te leven. Verdriet of teleurstellingen krijgen nooit de bovenhand. Zelfs als mijn vader onverwacht stierf heb ik geen traan gelaten,omdat ik wist dat hij,samen met zijn soortgenoten verblijvend in het eeuwig licht, zou functioneren als bijkomende beschermengel. Hij zal nooit toelaten dat duivelse krachten in mijn buurt komen,daar vertrouw ik me volledig op. Dus,wat kan ik me nog meer toe wensen ?
En geloof me vrij,ik begrijp best dat ,wat men niet ziet of hoort de meeste mensen daar moeite mee hebben om daarin te geloven en te aanvaarden. Dat kan niemand de mensen kwalijk nemen,zelfs God niet. Het is altijd beter niet te geloven dan je ziel volledig te geven aan het geloof van bizarre valse goden die je alleen maar op een dwaalspoor brengen. Ik weet het,er wordt soms veel te veel van ons gevraagd,maar we kunnen niet aan al die opgelegde dingen voldoen. als we er geen voeling voor hebben. Als mens zijn we nu eenmaal geen volmaaktheden en dat mag voor mijn part zo blijven.
Dat het heelal geheimen herbergt dat de wetenschapsmensen nog niet hebben kunnen verklaren, is bekend. Maar staan we er bij stil ?
Misschien één enkele keer, wanneer we mensen ontmoeten die over vreemde krachten beschikken. Krachten,die hen blijkbaar in staat stellen tegen de regels van de natuur in te gaan. Aan de andere kant worden we erdoor geboeid, maar tegelijkertijd lachen we het weg. We denken er liever niet te lang over na. Waarom ? Omdat we er geen verklaring voor kunnen vinden. Bovennatuurlijke zaken maakt ons leven alleen maar ingewikkelder. Ze vormen een bedreiging voor ons gevoel van veiligheid in onze vertrouwde wereld. Wanneer we te maken krijgen met gebeurtenissen die we niet begrijpen,doen we eigenlijk niet meer dan ons afvragen hoe we bedrogen worden. We zoeken naar de " kneep ", het bewijs van bedrog.
Maar bovennatuurlijke gaven laten zich niet wegstoppen. We worden er aan herinnerd in krantenartikelen en we zien het op televisie.
Intussen doen wetenschapsmensen diepgaande onderzoekingen. Ze werken hard om verklaringen te vinden voor al die onbegrijpelijke verschijnselen. Sommigen beweren dat de krachten uit de ruimte komen en anderen houden het bij het meest logische,dat de kracht der geesten zich rondom ons bevinden.
En bij weten zijn er veel magiërs die daar misbruik van maken en bedrog plegen. Ze spreken dan een toverformule uit als " abracadabra " of iets in die aard en het bezworen lichaam kan bij wijze van zien de lucht in gaan. En dat vinden we allemaal geweldig omdat we schijnbaar bedrogen willen worden. Maar kom,dat bestaat al duizenden jaren en buiten de technische snufjes is er in wezen nog niets veranderd. Maar het grappigste vind ik wel de magische toekomst lezen in een glazen bol. Wie heeft dat trucje bedacht ?
In elk geval,als een overtuigde gelovige van Christus,moet ik het bestaan van geestelijke krachten erkennen,zolang als deze zich uit eigenbeweging manifesteren zonder door de mens opgeroepen te worden. Ik ben een tegenstander van allen die tot een genootschap horen om geesten op te roepen. Magische rituelen uitvoeren om in het onzichtbare te kunnen doorbreken is onberijkbaar. Als de zielen niet willen gestoord worden of juist de zwarte magie des duivels in het leven willen roepen zullen in onheil de duisternis tegemoet gaan. Neen,ik blijf liever met mijn twee voeten op de grond en laat komen wat komt. Maar...ik wil nog lang ECHT leven en daarom ga ik als de bliksem van het zonnetje genieten wat de geesten niet meer kunnen.. Het is niet omdat ze ons volgen dat ze eveneens betrokken zijn met het aardse,deze heeft geen magnetische kracht om hun aan te trekken. Ze horen ons,geven allerlei tekens wat we meestal niet zien of wegens drukke bezigheden daar geen gehoor aan geven . Maar toch zijn er mensen die inderdaad een speciaal veld rond hun lichaam hebben en hun geroep of gekakel horen,maar jammer,daar zwijgt men meestal over om niet voor gek verklaard te worden.
Raspoetin was een weinig ontwikkelde Russische monnik uit de laatste jaren van de tsarentijd. Hij was een duidelijke gespleten persoonlijkheid die enerzijds geloofde in de kracht van de geestelijke mystiek en anderzijds gaf hij zich met evenveel overgave aan de roep van het menselijk vlees. Toch was hij geen " duivelse intrigant " zoals sommige oppervlakkige geschiedschrijvers hem hebben genoemd.
Toen Raspoetin op zwerftocht sloeg,na zijn gezin verlaten te hebben, begon hij zijn magische krachten en ook genezende krachten te ontwikkelen.
In 1904 had tsarina Alexandra het leven geschonken aan de langverwachte troonopvolger,prins Alexei.
Spoedig leek dat de prinselijke troonopvolger leed aan de gevreesde bloedziekte,waarbij iemand met een kleine wond al kan doodbloeden.
Op 3 jarige leeftijd viel de kleine en bezeerde zich daarbij zo ernstig,dat er inwendige bloedingen ontstonden. Dagenlang had hij hoge koorts.De dokters vreesden voor zijn leven.
De tsarina liet Raspoetin, de wonderdokter naar het hof komen. Zodra hij het ziekbed naderde zei hij:" Maakt u zich niet ongerust over het kind.De jongen wordt beter. "
Raspoetin legde zijn hand op het voorhoofd van het prinsje en ging op de rand van zijn bed zitten. Op een rustige toon begon hij tegen de jongen te praten. Vervolgens knielde hij en bad,want Raspoetin was diep gelovig. Binnen enkele minuten viel de jongen in slaap. De crisis was voorbij.
De geheimzinnige kracht van Raspoetin gaf de tsarina een gevoel van eigen veiligheid. Raspoetin werd alzo een belangrijke man aan het hof.
Toen kwam de eerste wereldoorlog. Het uitbreken van de oorlog hield overigens verband met een vreemde gebeurtenis.
Op precies hetzelfde ogenblik dat de Oostenrijkse aartshertog Franz Ferdinant werd vermoord, werd Raspoetin neergestoken door een waanzinnige vrouw. Maar Raspoetin had zo'n geweldige levenskracht,dat hij,na nog meerdere aanslagen nog steeds niet dood was toen zijn aanvallers hem in een gat in het ijs gooide.
Uiteindelijk,de moord op de mystieke weldoener was toen 3 dagen oud als zijn geestelijk testament gevonden werd, geadresseerd naar de tsaar. Daarin stond te lezen dat hij er een voorgevoel bij had,dat hij een geweldige dood zou sterven vöör 1 januari 1917.
Tevens voorspelde hij dat, indien hij werd gedood door edelen,zoals het geval was,dan zou geen van de kinderen van de tsaar en nog andere familieleden nog langer dan 2 jaar leven.
Raspoetin kreeg gelijk : in juli 1918 werd de hele tsarenfamilie uitgeroeid.
Dit feit is slechts een van de verbazingwekkende wonderlijke krachten van de menselijke geest en de gave van helderziendheid van Raspoetin.
UIt het boek " GROTE MYSTERIES " van Aldus Books Londen.
Er gaat geen dag voorbij,of men hoort op de radio of T.V.bij een interview ,dat de betrokken zanger of zangeres laat uitschijnen dat zij " muziek schrijven".
Zo komt het over alsof zij de liedjesmakers zijn van het betrokken lied welke ze uitvoeren. Wat willen ze eigenlijk ons vertellen met muziek schrijven,terwijl wij van de meesten op de hoogten zijn dat ze geen noot kunnen spelen of schrijven. De luisteraars worden dan wel misleid.
Waarom geen duidelijkheid tijdens het persgesprek,waarom stelt men niet de vraag,"wat bedoelt u met muziek schrijven ?" Bij mijn weten is schrijven pennen,dus zoals het vroeger was,noten op papier zetten zodat het liedje vastgelegd wordt om het later terug in de geest te kunnen roepen of het uit te spelen op een instrument.
Als ze dan allemaal zo goed zijn in " muziek schrijven " dan begrijp ik niet waarom ze dan telkens met liedjes afkomen die vroeger een hoge bekendheid genoten,oude hits die ons nog goed in de oren klinken.
Dat schept toch maar een vals beeld van de artiesten die zo'n nood blijken te hebben aan sensatie,zich wat meer ophemelen als dat ze zijn,en dat vind ik wel triestig tegenover de echte componisten,de scheppingsvader van het lied.
Ooit vallen ze wel door de mand en dan staan ze daar voor Piet Snot.
Maar kom,misschien kennen ze het verschil niet met muziek schrijven en teksten verzinnen,dat zou kunnen,maar dan zijn ze allemaal toch niet van de slimste en duidt des te meer aan dat ze GEEN MUZIEKKENNIS hebben
Maar een melodie alleen maakt het liedje niet af. Dan is het de beurt aan een arrangeur,die het liedje aankleed met de nodige orkestrale geluiden die de melodielijn maakt of breekt en deze wel het meeste werk verricht omtrent de instrumenten.
Zo kan men aannemen dat de mensen die daar naar luisteren denken dat de artieste de uitvinder is van het geheel en dan maar valselijk bewonderd wordt. Neen,zo eenvoudig is het niet.
Als de band klaar blijkt te zijn met zang en alles er op moeten ze daarmee dan naar een producer gaan en deze bepaald dan hoe het zou moeten klinken. De zangstem wat verzachten of er wat galm op zetten of sommige instrumenten op de achtergrond plaatsen en de viool wat luider naar voor brengen enz.en vooral zorgen dat er geen geruis van de vorige opnamens te horen is.
Indien er nog een zangkoor bij te pas komt zal de producer met al zijn muziekale gevoeligheid beslissen hoe deze in het geheel te verwerken door de stemmen op de achter of voorgrond te brengen.
Maar,het kan ook zijn dat de producer het geheel verkracht,er teveel van zijn eigenheid in legt en de ziel van de componist en arrangeur er uit haalt. Ja,dan zal de componist weigeren het zo op plaat te laten zetten,want deze blijft de geestelijke vader van het lied.
Het is allemaal niet zo eenvoudig als het lijkt. En dan,als het neusje van de zalm zal de platenmaatschappij beslissen of alles vervuld is naar wens en er niets meer moet bijgeschaafd worden. Dan pas bij goedkeuring zal de C.D. geperst worden,want de platenman steekt daar zijn centen in met bijkomend risico ,als het plaatje niet verkocht wordt of er geen belangstelling voor is,ja,dan verliest deze een heel pak geld,maar eveneens de componist. En of je er nu mee eens bent of niet,dan is het altijd de componist die zijn akkoord moet geven,want deze is en blijft de patroon van het lied en niet de artiesten,de arrangeur of de producer.
Ziezo,mijn beste vrienden,zoals u kan lezen zijn er toch altijd nog mensen die intenser met de muziek betrokken zijn dan jullie allemaal samen,de zangers of zangeressen bedoel ik hiermee natuurlijk..
Het is niet omdat je wat gitaar of piano kunt spelen,dat je daarom ook kunt componeren. Hou ons niet meer voor de zot,dat doen de ministers al genoeg .
Doe gewoon,als je een natuurlijk zangtalent bent dan val je al genoeg op. Wees eerlijk met jezelf zodat je oogcontact niet moet vermijden en aan de pers, val niet in slaap met al die onzin. Ere wie ere toekomt zeg ik altijd.
