Het gaat hier om mensen die ik eerst kende van zien als passage en nu onze overburen zijn .
In elk geval,ze waren amper verhuist of het koppel kwamen onze winkel binnen waarin ook mijn bureel gevestigd is.
Zonder schroom vertelden ze dat er een deurwaarder was geweest maar dat ze de "dagvaarding " niet konden lezen .
" Wij kunnen wel Nederlands spreken,maar niet lezen en schrijven "gaf de vrouw toe waaruit ik kon verstaan dat ze beiden betreffende onze taal analfabeten zijn.
Uit de dagvaarding kon ik uitmaken dat ze een zes jaar terug uit St.Niklaas kwamen en oorspronkelijk,aan de namen en de types te zien ze van het Oostblok afkomstig waren. Ik legde hun de inhoud uit dat het om een nog te betalen som ging van het ziekenhuis in St. Niklaas. De vrouw bevestigde dat zij in het ziekenhuis had gelegen en ze dacht dat het OCMW de rekening zou betaald hebben of toch voorgeschoten zou hebben. Haastig kwam de man tussen om te zeggen dat hij al 3 maanden werk had,maar voorheen inderdaad het gezin van het OCMW leefde.
De reden dat ze mij vertrouwde was dat het haar was opgevallen bij de bakker, dat ik een kruis draag en in de winkel een reuze kruis hangt welke 's avonds met de spots aan goed opvalt.
Ik moest even slikken voor al dat lof en gaf hun dan snel de goede raad om naar het OCMW te gaan om hun te vragen een regeling te treffen met de deurwaarder en dat ze dit zo snel mogelijk moesten doen.
Opgelucht gingen ze naar huis,de straat over maar...zoals ik verwacht had bleef het niet bij die ene brief.
De volgende dag kwam die vrouw alleen met een stapel brieven en ik liet haar vriendelijk verstaan dat ik nu geen tijd had wegens mijn werk,maar de paparassen tijdens mijn pauze zou lezen.
Gelukkig begreep ze het en liet de papieren achter. Even dacht " wat heb ik mezelf nu toch aangedaan,hebben ze het nog niet begrepen ? " Maar wat mijn verstand te boven ging is,waarom zowel de gemeente als het OCMW ,niet de nodige informatie geven aan dergelijke mensen dat ze zich tot hun kunnen richten om problemen te voorkomen.
Bij nazicht was formulier nr.1 van de kinderbijslag om door de school van hun dochter te laten invullen.
Dan formulier nr.2 was idem voor hun 18 jarige zoon welke deeltijds school volgt.
Derde formulier was van de belastingen die nog een tegoed hadden en deze schuld aftrokken van een studiepremie welke ze normaal gezien zouden getrokken hebben enz.
Op het afgesproken uur kwamen man en vrouw luisteren wat ik hun te vertellen had en ja,ook de belastingschuld gaven ze toe,maar gelukkig was er nog een restand van tegoed.
Ik maakte hun nogmaals duidelijk dat ze voortaan beter naar het OCMW zouden gaan omdat ik daar niet voor bevoegd ben en om missingen te vermijden en legde de nadruk op: " ze MOETEN u helpen, dat is HUN taak. "
Ik stelde het koppel de vraag waarom ze het niet aan hun kinderen vroegen de documenten te lezen,mits ze toch naar school gaan en dus Nederlands kunnen lezen en schrijven .
Als antwoord kreeg ik van beide ouders:" we schamen ons..." en geloof me of niet,ik had met hun te doen.
En ja,eind goed alles goed.Ik hou mijn hart niet meer vast als ze de straat over steken; Ze hebben hun weg gevonden en wuiven mij altijd vriendelijk toe als ze de winkel voorbij gaan...oef.
