Een dikke kaak, naar aanleiding van een ABCES, dwong me om eindelijk eens een afspraak te maken met de tandarts, nadat ik op internet had gelezen dat een ABCES nare gevolgen kan teweeg brengen, tot een hartinfarct toe.
Dat was wel de schrik van mijn leven.
Ik besloot dus mijn afspraak met de tandarts te voet, zo'n 20 minuten flink doorstappend en al BIDDEND af te leggen.
Natuurlijk kwam ik mensen tegen die me vreemd aankeken,omdat ze zagen dat ik stevig een kruis in mijn handen hield en mijn lippen duidelijk maakten dat ik aan het bidden was.
Ach neen, geen " Onze Vader "of het " Wees gegroet Maria ", maar eerder een smeekbede tot de Heer, om me niet af te straffen voor mijn zwakheden of menselijke zonden, als men dat zonden kan noemen in het leven.
En ik, nog van de oude stempel groot gebracht met vaders gebod van " beter te vroeg dan te laat ", wachtte netjes mijn beurt af in de wachtzaal. Plots was het dan zo ver, mijn beurt, want, vluchten kon niet meer.
Plaats genomen op het schavot ( de tandarts lig zetel ), vertelde ik hem in der haast dat ik al biddend te voet was gekomen van de schrik .
Ik zag een brede grijns op zijn gezicht terwijl hij me gerust stelde en zei: " bidden mag je zoveel als ge wilt, maar SCHRIK hebben zou je toch niet mogen doen, gezien nu de moderne technieken ".
Zijn troostwoorden weerhielden mij niet om toch maar krampachtig mijn kruis rond mijn hals vast te houden.
Buiten die prikken rond mijn ABCES tand, was ik blij dat de verdoving mijn te bewerken tand ongevoelig maakte en dat vieze smaakje werd weggespoeld met lauw water.
Panische angst speelde mijn parten, want mijn vervloekte tand wou van mij geen afstand doen en ik kon het niet laten om de Heer te smeken " Jezus wat doet u me aan ? " Schande natuurlijk om zo iets te zeggen,want wat heeft men Hem aangedaan in het verleden en nog altijd in het heden.
Amper de woorden uit mijn vetsijfde ongevoelige lippen was die tand er uit.,een grote opluchting voor de tandarts en mij. Ik maakte een groot kruis en dankte de Heer voor de goede afloop,terwijl de tandarts, alweer met een brede grijns me wou duidelijk maken dat hij wel de TANDARTS was die de handeling tot een goed einde had gebracht. Dat was wel een grote blunder van mij,ik had eveneens op de terugweg de Heer uitbundig kunnen danken .
Ik zag de ABCES tand, waaraan de wortel precies een vlezig zakje aan gehecht was die de infectie veroorzaakte of heb ik het alweer niet goed begrepen als leek zijnde met mijn verwart hoofd.
Er werd nog een afspraak gemaakt om het tandsteen te verwijderen, alhoewel ik mijn tanden toch minstens drie maal per dag poets, maar wat blijkt volgens de tandarts...het is het speeksel welke KALK bevat tandsteen veroorzaakt. En de ene persoon heeft meer kalk dan de andere in hun speeksel en dat zal dan wel aan de voeding liggen, want ik ben verzot op Franse kazen,yoghurt en misschien nog gerechten waar kalk in zit. Dan hoop ik wel dat ik ook stevige botten heb van al dat calcium en nu begrijp ik dat ,als ik niet elke week mijn nagels kort hou van handen en voeten,dan lijk ik wel op Dracula met klauwen.
Daar stond ik in elk geval perplex van, het speeksel in uw mond is de dader en niet koffie of thee drinken of zels roken.
Van thee is geweten dat deze in een porseleinen tas gelig aanslaat of roken ook aan uw tanden, maar na het afwassen van het theekopje of de tanden poetsen is de aanslag vedwenen.
Maar u kan het al raden,bij de volgende afspraak kan het scenario te voet zich herhalen.
Opnieuw op bedevaart naar de tandarts, al heb ik het volste vertrouwen in hem, maar...de beste tandarts, de beste kok,de beste ruiter enz.kunnen ook eens een menselijke fout maken door verstooidheid of eender wat. Dus, ik weer op BEDEVAART naar de tandarts op naar mijn volgende afspraak, hopende dat ik op de terug weg naar huis,de Heer uitbundig weer dankbaar ben.
De angst van de tandarts heb ik stilaan overwonnen,maar hoeveeel mensen houd dat wel niet tegen om een bezoekje te brengen tot het te laat is.
In elk geval zei ik tegen de tandarts dat ik blij ben niet in de Middeleeuwen te leven. Mensen lief,dat moet dan toch wel rampzalig geweest zijn om b.v. een tand te laten trekken ZONDER verdoving of met eender welk materiaal. Arme voorouders,wat hebben ze toch allemaal meegemaakt.
