Hoe is het mogelijk dat een moeder jaloers is op haar schoondochter ?
Normaal gezien zou je een gat in de lucht springen dat, je lievelingszoontje een schat van een vrouw heeft.
Maar neen,ziekelijke jaloerse moeders bestaan en erg genoeg, ook in onze familiekring. Hoe haalde dat mens het in haar hoofd om haar zoon op te zetten tegenover zijn vrouwtje ?
Ik denk dat ik het weet,want ik ken dat verdomd schepsel goed genoeg .
Haar schoondochter is op alle gebied haar TEGENPOOL en dat steekt haar ogen uit.
Het vrouwtje van haar zelfstandige zoon KLAAGT NIET, omdat ze mede gebonden is in de zaak van haar man en dan de vrijheid niet heeft om zo te gaan shoppen als ze haar schoonmoeder daar om vraagt.
Dan ook heeft die schat de touwtjes stevig in de handen met het runnen van de zaak en haar huishoudelijke plichten ten overstaan van het gezin, want ja, ze hebben ook een zoontje.
Maar vooral...ja,vooral...en dat zal dat verziekt mens het meeste treffen is,dat haar schoondochter geld kan BEHEREN...terwijl juist die jaloerse kreng een GROOT GAT in haar hand heeft en geen enkel benul dat er ook betalingen moeten gebeuren zoals elke mens factuurtjes krijgt.
En ja, de gevolgen kan u raden hoe rampzalig het er meermaals aan toe ging en nu nog altijd. Triestig om ouders te hebben, die hun drang om boven hun stand te leven,niet kunnen weerstaan, terwijl men toch zou verwachten dat ze als voorbeeld gesteld zijn tegenover hun kinderen.
Als de man voor de brode heel de dag de baan op is, wordt meestal het geld door de vrouw beheerd en zorgt zij dat de betalingen tijdig gebeuren, in het beste geval dan toch als je geen financiële zorgen hebt.
Maar kom,haar man is dan ook mede door haar hebzucht in de fout gegaan, zelfs zwaar in de fout ,dat eveneens een breuk met zijn jongste zoon onvermijdelijk werd. Maar, daar ga ik het nu niet over hebben.
Gelukkig komen die twee broers goed overheen en laten ze elkaar niet los in de goede zin van het woord.
Voor mij was het wel een donderslag dat ouders en grootouders zo diep kunnen vallen om hun kinderen liever ongelukkig te zien dan gelukkig, maar het bestaat echt. En zo gaat het leven voor hun verder , de ouders die geen kinderen meer hebben en de kinderen zijn tevrede met elkaar zonder ouders, gedaan voor altijd. Och, denk ik dan maar,het zal in elke familie wel wat zijn en er zullen altijd familieleden met een scheve schaats rijden waar we ons om schamen,of reeds al een gewoonte is geworden dat men het zwarte schaap niet meer ziet als een buitenbeentje.
Een klein excuus natuurlijk,maar dat beetje trots dat ik nog over heb wil ik behouden.
