Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
16-10-2011
Ik ben eerlijk!
Ik ben eerlijk!
Ik heb 7 jaar niet naar de vrouwen gekeken Ik heb 7 jaar geen sex gehad
Ik heb 7 jaar niet gerookt
Ik heb 7 jaar geen pinten gedronken
Heb dan mijn eerste communie gedaan en toen is 't allemaal begonnen
Zit ik aan de andere kant van de
wereld ? Is er iets mis met mijn ogen ? Wat hapert er aan mijn neus ? Ben ik nu helemaal van lotje getikt ?
Zulke vragen moet ons Belle zich
gesteld hebben gisteren namiddag op de Nete dijk tijdens de wandeling met Kiet.
Als ze iets niet weet, moet zij er duidelijk het fijne van weten en gelijk dook
ze de dijk af richting velden en een omheining waar nog wat dieren rondliepen.
In haar zog nam ze Hera en Kiet met
zich mee, Heros nooit de dapperste in tegenstelling met zijn naam volgde op wat
afstand. De baasjes hadden het nog niet gezien tot Belle aan de omheining was
gekomen en er enkele kleine kangoeroes , Walibis , zich uit de voeten maakten
. Die wisten duidelijk ook niet wat er op hen afkwam.
Dat Belle toenadering zocht moge
duidelijk zijn want ze was daar niet van de omheining weg te branden. Pas toen
Hera, Kiet en Heros al een eind met de baasjes verder waren gewandeld kwam ze
achterna rennen alsof ze de duivel op de hielen had.
Maar Belle zullen ze nu niet meer verrassen
ALS ze ooit aan de andere kant van de wereld terecht komt. Zij kent al enkele
bewoners van ginds .
Overigens heeft ze iets verder ook nog
een tuin gevonden met een tiental tamme ganzen, en ook daar is ze even goeiedag
gaan zeggen. Of die ganzen dat even goe vonden durven we betwijfelen. Ze
hadden in elk geval geluk dat ze achter een omheining zaten anders was het
rennen geweest
Belle & co
Zie ik goed, da's er gene van hier...
Ben ik dronken, want daar zit er nog een ?
Zo maken ze in "Balder" uw zoon terug een beetje toonbaar Belle,
Het staat in geen enkele
routeplanner, wegenkaart of kadaster, het dorp Balder.
Er is in het centrum van de gemeente
wel een café met de naam in Balder maar voor de rest bestaat het dorp enkel
in de volksmond. Zeg je echter Berlaar dan vraagt dadelijk iedereen centrum
of Heikant.
Wij waren deze namiddag en avond te
gast bij de familie Jacobs en dan vooral bij onze Kiet. Ook die zijn stamboom
en DNA attest hadden wij aangekregen en moesten wij nog gaan afleveren.
Luc en Katia hadden er een volledig
programma met wandeling en maaltijd aan gekoppeld en wij hebben van beide
genoten.
Onze Kiet is ondertussen ook al
groter dan mijzelf en gaat ongeveer de maat van Hera aannemen. Als je dan weet dat hij nog
maar 7 en halve maand is kan je wel zeggen dat het een grote jongen gaat
worden.
Voor de wandeling hadden wij een
ritje van een kleine tien minuten voor de boeg. We wandelden langs de Nete en
dan kan je het raden waar we ons trio en Kiet konden vinden.
In het water natuurlijk. Tientallen
malen hebben ze een duik van de steile Nete boorden genomen. Het was al na één
minuut dat ze de wandeling kletsnat konden vervolgen. Het is een
schilderachtige vallei daar. Ze hebben daar ook destijds nog film opnames gehad
voor de film Pallieter
Bij thuiskomst had Katia een vriê
lekkere stoofpot van kip gemaakt die heel erg gesmaakt werd door het ganse
gezelschap.
Nog een raadgeving aan de lezers, als
Fien ooit vraagt of ze een capucino voor je kan maken moet je maar dadelijk ja
zeggen. Fien maakt die verukkelelukeluk !
Belle & co
Luc heeft bij ons de bijnaam "snoepjesLuc"
Als we voordien nog niet verwend waren...nu dan wel !
Zijn dat schaduwen van reuzen ?
Als er water in de buurt is weet je waar je ons kan vinden !
Gisterenavond is het hoofdbestuur
samen met hun beste vrienden de verjaardag van het vrouwtje nog eens lichtjes
gaan overdoen. Dat is een traditie sinds jaren. De jarige neemt de anderen mee
uit eten.
The place to be is al even
traditioneel het Ganzennest te Herentals . Het favoriete restaurant van het
hoofdbestuur. Het menu van de dag is daar steeds een aanrader en dus hebben zij
daar hun keuze uit gemaakt.
Als hoofdgerecht nam het baasje
zeebaars maar de andere drie hebben zich bezondigd aan één van de stars van
Walt Disney. Zij hebben finaal komaf gemaakt met de moeder van Bambi. Vreselijk
om lezen, maar nu is het eindelijk zeker de moeder is door de jager wel
duidelijk doodgeschoten en is verorberd door een jarige en haar vrienden.
Zoals steeds wast ons baasje zijn
handen in de onschuld. Geen enkele regisseur heeft ooit een film gemaakt over
een aan land gehaalde zeebaars dus hij blijft buiten schot !
Ondanks het barbaarse gerecht van de
jarige hebben we weer vreselijk lekker gegeten en gedronken.
Voor gegadigden van lekker eten, http://www.ganzennest.be/hier kan je terecht om je zelf
te informeren. Let wel, Nathalie en Peter hebben hun menu nog niet aangepast op
de site maar dat zal vandaag wel gebeuren.
Het staat in geen enkele
routeplanner, wegenkaart of kadaster, het dorp Balder.
Er is in het centrum van de gemeente
wel een café met de naam in Balder maar voor de rest bestaat het dorp enkel
in de volksmond. Zeg je echter Berlaar dan vraagt dadelijk iedereen centrum
of Heikant.
Wij waren deze namiddag en avond te
gast bij de familie Jacobs en dan vooral bij onze Kiet. Ook die zijn stamboom
en DNA attest hadden wij aangekregen en moesten wij nog gaan afleveren.
Luc en Katia hadden er een volledig
programma met wandeling en maaltijd aan gekoppeld en wij hebben van beide
genoten.
Onze Kiet is ondertussen ook al
groter dan mijzelf en gaat ongeveer de maat van Hera aannemen. Als je dan weet dat hij nog
maar 7 en halve maand is kan je wel zeggen dat het een grote jongen gaat
worden.
Voor de wandeling hadden wij een
ritje van een kleine tien minuten voor de boeg. We wandelden langs de Nete en
dan kan je het raden waar we ons trio en Kiet konden vinden.
In het water natuurlijk. Tientallen
malen hebben ze een duik van de steile Nete boorden genomen. Het was al na één
minuut dat ze de wandeling kletsnat konden vervolgen. Het is een
schilderachtige vallei daar. Ze hebben daar ook destijds nog film opnames gehad
voor de film Pallieter
Bij thuiskomst had Katia een vriê lekkere
stoofpot van kip gemaakt die heel erg gesmaakt werd door het ganse gezelschap.
Nog een raadgeving aan de lezers, als
Fien ooit vraagt of ze een capucino voor je kan maken moet je maar dadelijk ja
zeggen. Fien maakt die verukkelelukeluk !
Gisterenavond is het er niet meer van
gekomen om nog een bericht hier te plaatsen, het was de familie en vrienden die
volledig beslag op ons legden !
De reden ? Ons vrouwtje was op het
idee gekomen van te verjaren en dan komt traditiegetrouw het grootste deel van
de familie , vrienden en buren naar hier om te kussen en wensen uit te
wisselen.
Ja dan rest er nog weinig tijd om
hier berichten neer te pennen. Het is zelfs zo ver gekomen dat het baasje
vandaag enkele telefoons moet doen die er gisteren niet meer van gekomen zijn
wegens steeds bezet door t vrouwtje en haar fans.
Overigens is het voor ons ook wel een
fijne avond geweest. Er is weer van alles van tafel gevallen dat dan
vakkundig door onze snuffel is gestofzuigd. Inderdaad, je zal hier niets
tegen de grond vinden dat daar niet thuis hoort, tenzij het sporen van
slijkpoten moesten zijn. En voor beide zaken zorgen wij
Ondertussen hebben wij ons weeral
terug op een rijtje in d grote zetel laten neerploffen, het zijn dan ook zware
tijden voor drentjes die ook moeten deelnemen aan verjaardagsfeestjes , je
wordt er zo moe van hé
Mijn nieuwe buurvrouw klopt op mijn deur.
Ik open de deur en blijf verstomd staan...
verrast door haar buitengewone schoonheid.
Bijna stotterend vraag ik haar : "Wat kan ik voor je doen?"
Ze antwoordt : "Kijk, ik ben pas aangekomen in dit dorp
en ik heb zin om mij te amuseren, dronken te worden en heel de nacht
te vrijen......... ben jij vanavond bezet ?"
..."NEEN, zeker niet!"
"Wil jij dan op mijn hond passen tot
morgenvroeg ?
Hera heeft een nieuwe techniek
ontdekt waarmee ze makkelijker Heros onder de knoet kan houden. Heel simpel
eigenlijk, je moet maar even rondkijken hoe een ander het doet.
Hera neemt Heros gewoon, zoals het
baasje, bij zijn halsband en sleurt hem zo de tuin en de kamer mee rond ! Zo
klaar als pompwater, t baasje doet het net zo !
En Heros, die grote snul , de goedzak
die volgt als een lammetje. Dan heeft Hera 37 kg hond aan de leiband en zij
bepaalt wat er gaat gedaan worden.
We zijn benieuwd hoe lang ze deze
techniek nu nog kan toepassen want volgens het hoofdbestuur gaat daar toch eens
verandering in komen. Het is dan wel een grote lobbes en je kan er alles mee
aan, maar het spreekwoord zegt ook dat de kruik zo lang te water gaat tot ze
barst. We zien wel wat het geeft
Fotos hebben we er nog niet van
kunnen maken, daarvoor gaat het steeds te snel, maar de eerste maal dat het lukt staat het hier in kleur onder het
bericht.
Vandaag mocht ik mee met de baasjes
in de auto, dat gebeurt wel meermaals maar er zijn zo van die tekenen dat het
dan toch iets speciaals gaat worden.
Als Hera en Heros niet mee mogen dan
is dat omdat ik mee naar dr. Nelly moet of dat er een verrassing staat aan te
komen. Het was dat laatste dat aan de orde was vandaag.
We gingen eerst de snelweg op, dan
zaten we midden tussen wat het baasje het Oostblok noemt en dan de tunnel
door. Dan denk ik naar Frankrijk maar dat kan niet want mijn kroost is er
niet bij.
Uiteindelijk zijn we in Sint
Amandsberg aangekomen, vlak bij Gent. Hier woont één van mijn pupjes bij Marc
en Lut. Wij hadden nog niet aangebeld of daar stond aan de andere kant van de
deur al een ADHDer de verf van de deur te krabben. Marc had aan de telefoon
niet overdreven. Hier is een overactief Drentje thuis, eentje uit mijn nestje
nog wel.
Kona heeft een mooie grote tuin en
huis ter beschikking, en daar hebben we samen gespeeld. Bij aanvang ging het er
nogal hevig aan toe wanneer Kona moest bewijzen dat zij haar moeder nog
herkende na vijf maanden nadat zij het nest op paaszondag verlaten heeft. Er is
wat aan bekken gelikt daar onder de notenboom. Toen het begon te regenen heeft
ons baasje mij terug in de auto gezet. Het was welletjes geweest was zijn
oordeel.
Kona wist toch van enthousiasme geen
blijf met zichzelf en dan twee natte Drenten in huis loslaten was geen optie.
Maar ook onze baasjes waren net als ik van hetzelfde oordeel, wat is ze mooi
geworden, net als Kiki en Kibbels is het een mooie grote Drent geworden met de
hoge poten en de snoet van Ferron en de stevige body van onze kant
Ik mag fier zijn op mijn kroost
zoveel is wel zeker.
Belle
Kona, zoals ze op de foto CD cover staat...
Kona (h)erkent mij nog altijd als haar moeder
Vijvers en water hebben mij altijd aangetrokken...
Verschillende mails kregen we in
onze mailbox, en ook reacties op het bericht over de kuren van een Drent.
Weinigen waren verbaasd over de waarde van het beoordelen van het gedrag bij
komende veranderingen in het weer. Marian noteerde zelfs de bevindingen van het
KMI (in de Bilt denk ik) om de bevindingen van het baasje te staven !
Ons baasje vertelt ons dat hij dat
destijds ook al kon zien aan het gedrag van zijn leerlingen in de werkplaats
van de school. Nooit was er meer rumoer of verwondingen door spelen in de klas
of op de werkplaats als op zulke dagen.
Nu is het hier in de roedel nog niet
tot verwondingen gekomen, of we moesten die kras op het baasje zijn voorhoofd
daar wel onder laten vallen. Hij wilde deze morgen voor Hera en Heros een
balletje van onder de grote zetel halen toen één van de twee niet kon wachten
en ook onder de zetel wou duiken.(t zal Hera wel geweest zijn, die is heviger
en kleiner en kan er dus sneller bij) Een bloedende kras over zijn linkse
slapen was het gevolg van zoveel Drenten enthousiasme
Er is dus toch al wel bloed gevloeid
in de woelige dagen voor de komende winderige en natte dagen Bazenbloed nog
wel, en die blijft dan nog tussen de dwaze Drenten tussen uit. Wat staat ons de
komende dagen nog te wachten ?
Vandaag was de rust teruggekeerd hier
ten huize na de drie wervelwinden die hier gisteren hun gangen gingen !
Er is een inhaal maneuver slapen
ingevoerd met oogleden gymnastiek als enige beweging van betekenis. Dat hebben
ze zo tot een stuk in de namiddag volgehouden. Het was een echte verademing.
Gisteren dachten we nog dat er een
naar solfer ruikende, met hoorns en bokkepoten uitgeruste duivel zich van ons trio
had meester gemaakt. Vandaag leken de brave engeltjes terug de bovenhand te
hebben gehaald.
TOT Hera ontdekte dat het baasje
zijn jachttas niet op de gebruikelijke plaats, de bench van Belle, had gezet
maar er naast ! Dat had het baasje nu niet moeten doen want dat is uitdagen tot
slecht gedrag.
Daar zitten namelijk de dummys in die
ze elke zaterdagmorgen mag dragen, zoeken en apporteren tijdens de
jachttraining.
Stom van de baas van dat zo maar te
laten slingeren ! Binnen de kortste tijd was Hera in de tas geraakt en stond ze
fier voor het baasje met een groene dummy in haar bek. Na even onder haar kin
te hebben gestreeld gaf ze de dummy netjes in het baasje zijn hand.
Helemaal heel netjes van zijn kleine
meisje, maar de tas staat toch weer op zijn plaats, bovenop de bench van moeder
Belle.
Als de kuren van een Drentse
Patrijshond voortekenen zijn van het weer dat gaat omslaan, dan zegt het baasje
dat m nog deze week een boot gaat kopen.
Die boot gaat m dan nodig hebben in plaats
van de auto. Zo hard gaat het regenen denkt hij.
Ze zijn wild met elkaar, ze luisteren
alsof ze nooit oren hebben gehad. Rechtuit lopen aan de lijn mag je vergeten, ze
hebben het blijkbaar nooit geleerd, Dieliggen overal waar jij moet langskomen te vechten, in elkaars oren en
poten te bijten en te grollen alsof ze elkaar gaan verscheuren, gelukkig is het
allemaal maar spel. Als we ze buiten laten omdat ze aan de deur gaan staan is
het voor hooguit enkele seconden en als ze dan eens vijftien minuten buiten
blijven s avonds, dan kan je een kuil van een halve meter diep vinden in de
tuin.
Nu zijn dat de verhaaltjes van elke
dag zoveel is duidelijk, maar sinds enkele dagen hebben ze wel duidelijk een
versnelling hoger geschakeld en beginnen ze nu op kruissnelheid te komen. Volgens ons baasje staat ons de
volgende dagen nog heel wat te wachten.
Vanavond maar eens naar het weerbericht
van Frankske of Sabientje op TV kijken of die dezelfde voortekenen uit hun
computer hebben weten toveren
Vanavond waren we bij Annemie en ons
pupje Kibbels. Dat is bij ons haast achter de hoek want Pulle is maar een
goede 20 kilometer bij ons vandaan. Net als bij Kiki vorige week brachten we
daar vanavond de stamboom en DNA attest van Kibbels. Weer een sans papiers
minder in t land !
Ook deze pup heeft het getroffen na
een beetje een moeilijke start met een baasje die verdronk in het werk , een
verbouwing en dan nadien een verhuis. Ietwat moeilijk voor zon kleine pup
Vanavond ging ze echter gans uit de
bol toen ze moeder Belle aan de voordeur zag verschijnen. Ze heeft met mij
gespeeld tot ze er haast letterlijk bij viel van vermoeidheid. Het was omdat
ons baasje mij in de auto zette andesr
was ze er echt letterlijk bij gaan liggen.
Ook Kibbels is uitgegroeid tot een
mooie gezonde tevreden pup van nu goed zeven maanden. Speels en eigenzinnig,
zoals het een Drententeefje van die leeftijd betaamd. Tevreden met het baasje
en het baasje met haar, zo zien fokkers het graag, tevreden met elkaar
Spijtig dat het om acht uur al zo
donker is want we hadden nog graag wat meer fotos met de lichte getrokken.
Nu zijn het hoofdzakelijk fotos van een uitgetelde Kibbels
Een jongeman klopt
aan bij het huis van zijn verloofde. Haar vader opent de deur.
- Wat wenst u, jongeheer?
- Wel, ik ben de verloofde van uw dochter en ik kom eens met u praten.
- Goed, kom maar binnen in het salon, daar kunnen we rustig babbelen. Zeg het eens.
De jongeling, vastberaden:
- Wel kijk, ik kom u vertellen, dat uw dochter en ik willen trouwen.
Vader glimlachte.
- Wel ik vind het goed dat jullie willen trouwen, maar vertel eens, heb je al
een degelijke wedde om mijn dochter en de kinderen die komen, te onderhouden?
De jongeling, nog steeds vastberaden:
- Kijk ik ben ingenieur, maar nog zonder ondervinding, dus ik verdien nog niet
veel.
Maar uw dochter heeft mij verteld wat u en uw echtgenote zoal verdienen.
Bijgevolg verwacht ik van jullie een kleine steun om de telefoon, het water, de
elektriciteit en de supermarkt te betalen.
Een beetje verbaasd over dit antwoord stelt vader een andere vraag:
- Goed en wat denken jullie over de aankoop van een appartement of een huis of
gaan jullie liever huren?
De jongeling, met een onschuldig gezicht:
- Wel, we hebben het ook gehad over de grootte van dit huis en we hebben het
idee dat het wat groot is voor jullie beidjes.
Hier kunnen gemakkelijk twee gezinnen samenwonen. Zo is het niet nodig om een
huis of een appartement te huren of te kopen. We wensen dus om hier met jullie
samen te leven.
Vader, wat ontgoocheld:
- Zeg eens, heb je een wagen?
- Kijk, ik heb gezien dat u drie wagens hebt. U zult er wel een kunnen missen
zeker?
Op dit moment komt moeder binnen, groet en vraagt vriendelijk:
- Waarover gaat dit gesprek?
Vader:
- Liefste, ik ben blij dat ge er bent , ik wil je voorstellen aan Mijnheer de
Arbiter, die het voornemen heeft om ons dochter te huwen.
De jongeling, beledigd:
- Zeg waarom noemt u mij Mijnheer de Arbiter?
Waarop de vermoedelijke schoonvader:
-Wel, wel, gij nietsnut, hoe moet ik je dan noemen. Tot nu is het enige dat je
in dit huis wilt brengen je fluitje!!!!
Deze voormiddag hebben we nog een
laatste test te laten afnemen bij Hera. We moeten nog even langs de
dierenkliniek om bij haar bloed t laten afnemen voor de van Willebrand disease
test.
Vermits bij jachthonden de kans op
verwonding groter is dan bij bvb schoothondjes laten wij onze honden daarop
testen. We zijn haast zeker dat Hera in orde gaat bevonden worden omdat er
nooit één van de symptomen opgemerkt is bij haar maar toch willen we zekerheid
dat ze het nooit gaat doorgeven naar pups toe.
Normaal zou er al vorige week bloed
voor de test zijn afgenomen toen we voor de HD , ED en SD test daar waren maar
deze test behoeft een speciale soort van buisjes om te verzenden en deze waren
op dat moment niet aanwezig in de dierenkliniek. Ondertussen zijn die
aangekomen en mag Hera naar Dr. Dracula voor bloedinlevering
Hadise en Jago in het land van de
Catharen Het zou de titel van een Kuifje album kunnen geweest zijn maar dan
was de medehoofdrolspeler Bobbiegeweest
Jean-Pierre, Ute en de Oma waren
samen met Hadise en Jago voor drie weken naar de Corbière streek in Frankrijk
getrokken. De twee vorige jaren waren ze bij ons in de buurt met vakantie op
het Ile de Ré en vorig jaar op het Ile dOleron. Echte Frankrijk amants dus.
Dat ze zich geamuseerd hebben en daar
bovenop nog eens stralend weer gehad hebben kunnen we zien op de fotos.
Inmiddelszitten ze waarschijnlijk net
als wij in België met de houtkachel aan.
We hebben verschillende malen
telefonisch contact gehad maar van het internet waren ze drie weken verstoken.
Daarstraks hebben ze dat gemis goed gemaakt en ons fotos doorgestuurd waar we
het op dit moment warm van kunnen krijgen.
Dat ze in één van de mooiste en
aangenaamste departementen de Aude vebleven hebben liet hen ook toe van
prachtige uitstappen te maken. Ons baasje somt zo uit het koppeke enkele
zaken op, het Canal du Midi, de Middellandse zee,de Catharen burchten, de steden Narbonne,
Carcassonne, Sète, en Béziers. Maar ook Perpignan en Montpellier liggen binnen
bereik van een kort autoritje. Als je dan ook nog wijngaarden in de achtertuin
hebt dan hoef je eigenlijk niet veel meer om een prachtverlof te hebben.
En dan is het ook nog eens extra fijn
dat ze ons berichten en laten meegenieten !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
