Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-11-2011
De franse gazettenboer
De franse
gazettenboer
Of voor de Nederlandse lezers, de
franse krantenverkoper
Deze morgen ging het baasje voor het
eerst in zes weken terug om een krant te kopen in de vertrouwde krantenwinkel
in Villefagnan. Tijdens de week is dat zijn normale dagelijkse start, een krant
en een vers brood van bij de warme bakker.
Bij het binnenkomen van de winkel
bekeek de krantenman ons baasje alsof hij een fantôme of geest zag
binnenkomen. Een blik zo van een Belg, leeft dat nog ?, bestaat België nog wel
?.
Kortom, het baasje heeft nog eens in
t kort kunnen uitleggen dat België nog altijd bestaat, dat ook Vlaanderen,
Brussel, en Wallonië nog bestaan en dat er nog altijd geen nieuwe regering is !
Op de vraag hoe lang dat spelleke nu al bezig is kon ons baasje geen
ordentelijk antwoord geven maar dat het iets moest zijn tussen de 520 en 550
dagen regeringscrisis !
Ons baasje heeft dan maar verteld dat
het in Griekenland en Italië wel lukt van binnen de week een nieuwe premier en
regering te hebben, en in België niet. Vraag is nu, welk van de drie landen is
nu een apenland ?Waar zitten de
paljassen van politiekers ?
Zware discussie zo s morgens op je
nuchtere maag . Komt daar nog eens bij dat ook de franse journalisten niet meer
kunnen volgen van hoe het er nu aan toe gaat in Brussel en de omliggende
contreien. Je kan het hen ook niet kwalijk nemen, maar de fransen moeten toch
wel écht gaan denken dat de Belgische politieke problematiek enkel nog met
wapens kan opgelost worden
Deze morgen toen ons baasje ons
uitliet scheen de zon al volop. Hij nam dan ook t Kodakske (de grote deze
keer) omdat hij wel iets zag in het mooie ochtendlicht.
Toen hij zo enkele fotos had genomen
van ons en de stralend blauwe lucht kwam het liedje bleu, bleu, le ciel de
provence van Marcel Amont bij hem op. Wij weten niet wie het liedje nog kent
maar in de 70 er jaren kon haast iedereen dat liedje meeneuriën.
Wij zitten dan wel niet in de Provence
te wonen maar laat Charente nu net evenveel lettergrepen hebben ! ! ! Dus ons
baasje heeft voor huis en tuin gebruik een nieuw Frans chanson ontdekt.
Maar nu komt het raar lopen uit de
titel van dit bericht op de proppen ! Nu is ons baasje al jaaaaaren op zoek
naar het liedje un Mexicain en nooit heeft hij de goede versie gevonden tot
bij het beluisteren van Bleu, Bleu In de rechtse kolom ziet ons baasje toch
een versie staan van Un Mexicain versie van Marcel Amont en wat bleek ! ! !
HET IS DAT LIEDJE DAT HIJ AL JAREN
ZOEKT maar nooit heeft hij geweten dat het van Marcel Amont was. t Baasje heeft
destijds gezocht in het repertoire van Moustaki tot Sacha Distel en Joe Dassin
maar nooit aan Marcel Amont gedacht
Een vertegenwoordiger in landbouwmachines komt bij
een aardbeienkweker
en probeert de man enthousiast te maken voor de nieuwste uitvinding op het
gebied van de aardbeienteelt.
"Meneer", zegt hij, "ik heb hier een machine, die kunt u over
het veld rijden, die plukt de aardbeien,
scheidt de steeltjes van de aardbeien, maakt ze schoon en stopt ze voor u in
een bakje, echt geweldig!
U kunt dit hele veld in uw eentje in drie uurtjes afwerken!"
De boer kijkt de vertegenwoordiger nadenkend aan en vraagt:
"Kan die machine ook pijp'n?"
"Pijpen?" vraagt de vertegenwoordiger, "nee, dat kan ie
niet".
"Oh", zegt de boer, "dan houd 'k het toch maar bij m'n vier
pluksters!"
Het is nog even behelpen want de
manier waarop de fotos nu terug kunnen gebruikt worden is toch weer even
anders.
Zo had ons baasje eergisteren fotos
genomen van een gebruik dat in België wat in onbruik is geraakt maar hier in
Frankrijk nog steeds in ere wordt gehouden. De viering van de wapenstilstand
van de eerste wereldoorlog, la grande geurre zoals hij hier algemeen genoemd
wordt.
Op 11 november om 11u30 verzamelen de
dorpsbewoners bij het gemeentehuis om samen naar het monument van de
gesneuvelden te trekken. De burgemeester leidt de ceremonie en er is elk jaar
wel iets dat verandert in de viering. Dit jaar waren het twee kinderen uit de
gemeente die een korte samenvatting gaven over het waarom van de viering. Dan
volgt een bloemenhulde waarna de burgemeester een brief voorlas van Sarkozy le
président de la république door ons baasje steevast de vent van Carla
genoemd.
Nadien somt de burgemeester de namen
op van al de gesneuvelden die op het monument vermeld staan, door de aanwezigen
telkens beantwoord door mort pour la
France
Na de plechtigheden aan het monument
nodigt de burgemeester de aanwezigen uit in de gemeentelijke feestzaal voor de vin
d honneur en een hapje.
Voor ons hoofdbestuur is het telkens
een gelegenheid om nog eens een babbel te doen met dorpsgenoten die je anders
zelden ziet. Ook de dorpsbewoners zie het graag gebeuren dat de inwijkelingen
deelnemen aan de dorpsfestiviteiten. Het bevordert alleszinsde integratie
Het was mooi weer, heel mooi voor
midden november. We hebben de baasjes goed kunnen helpen in de tuin, maaaar het
baasje heeft een update gedaan van een onderhoudsprogramma voor de computer en
nu kan hij geen fotos van t Kodakske meer overzetten naar de laptop Tot het
terug geärangeerd is zullen we het dus moeten doen met een keuze uit een paar
duizend archief fotos
Ons trio had tevens een mooie
verjaardag vandaag. Moeder deelde uiteraard in de pleziertjes, lekker eten met
een extra visfiletje..hmmm, de wandeling extra uitgebreid vandaag en gans de
dag met de baasjes in de zon in de tuin.
En nu liggen ze als afsluiter van de dag
te kauwen op een buffelbeentje. Hun derde verjaardag, het is zoals Nelly ook
opmerkte in haar commentaar op vorig bericht. Is dat al zo lang geleden ? Geen
vraag maar bittere ernst denken wij dan.
Zes van onze kroost zijn jarig
vandaag. Hera, Heros, Hercule, Harko, Harrhy en Hadise vieren vandaag hun derde
verjaardag. De afgelopen twee weken hebben we ze alle nog ontmoet.
Harrhy is bij ons op visite geweest
met de Halloween nacht toen zijn baasjes naar een verjaardagsfeestje moesten
van hun kleinzoon en er bij Bobbejaanland (hun buren) vuurwerk zou worden
afgeschoten.
Hercule,Harko en Hadise hebben we
vorige week zondag nog gezien op de strandwandeling te Blankenberge.
Het doet ons plezier wat een fijne
mooie honden het zijn geworden in die drie jaren, zachte goede karakters en
stevige werkers, zo kan je hen best omschrijven.
We wensen hen alle zes nog een heel
lang, fijn en gezonde toekomst en nog vele gezamenlijke feestjes, wandelingen,
ontmoetingen, clubmatches met moeder Belle & co
De bekende fabel van Jean de la
Fontaine speelde zich hier gisteren af in de velden rondom Ferret. Het had wel
niets te maken met ijdelheid zoals bij de raaf maar dan wel met de zachte beet
van een Drent.
Het zat zo Hera had in de berm van
de weg een muis gevangen. Dat muisje was komen piepen om eens te constateren
wat er zo snuffelde aan haar voordeur. Dat doe je niet als je weet dat die
snuffel toebehoort aan een Drent die Hera heet.
Hap, snap en Hera had de muis in haar
bek. Links een snoetje en rechts een staart uit haar bek, zo liep ze fier met
haar buit naar Belle en Heros toe. Tot Heros ook eens een muisje wilde
pakken dat van Hera natuurlijk. Dat liet Hera niet zo maar doen. Kijken wel,
maar afblijven ook, en ze wou even naar Heros kneppen!
Dat liet het muisje geen twee keer
toe en hup weg was ze. Het holletje waar ze vliegensvlug in wipte was zeker
niet het hare maar een veilige beschutting was het wel. Zowel Hera en Heros
stonden er maar beteuterd bij en je zag het aan gans hun wezen zo gaan ze ons
niet meer zitten hebben dachten ze beiden
Maar de moraal van het verhaal klopt
niet, de vos in ons verhaal, Heros kon ook niet profiteren van Heras buit.
Zelfs het spreekwoord van als twee honden vechten voor één been loopt de derde
er mee heen klopt niet, want het spreekwoordelijke been liep hier zelf heen .
Het zijn al lang geen pups niet meer
die twee Drenten in Budingen. Maar Hadise is er eentje geboren in Vosselaar en
zal altijd een pup van ons blijven. Vorige week stuurden J-P en Ute ons
enkele fotos van kleindochter Lina die in de mening was dat het tijd om te
gaan slapen wasvoor Hadise en Jago.
De update is enkele dagen blijven
liggen omdat het allemaal zo druk was hier op het blog in de naweeën van de
strandwandeling.
Deze fotos gaan later waarschijnlijk
nog gebruikt worden als het nog een handelt over kindvriendelijkheid van
Drenten. Met Hadise enJago is er veel mogelijk, zij laten het zich in elk geval
goed welgevallen al die aandacht van de kleine Lina
Omdat zowel Marian als Nelly hebben
gereageerd op de vermelding van de spuitbus/ insecticidebom die wij gebruiken
in onze strijd tegen de vlooien die afkomstig zijn van de egels die Belle en
Heros uit de tuin aansleuren, geven wij hier even een toelichting.
Ons baasje denkt dat er dan nog wel
meer mensen zich daar vragen bij stellen en daarom hierbij twee fotos van de
bewuste insecticide. Wij kopen die aan bij de plaatselijke drogist die ook
huishoud- en tuintoestellen verkoopt.
Het gebeurt nog regelmatig dat pupeigenaars ons nog
eens een mailtje sturen over het wel en wee van hun oogappel. Marian uit Arnhem
het baasje van onze Kiki, is daar een goed voorbeeld van. Als we van één
hondje alle nieuwtjes weten is het wel van Kiki.
Marian is moderator van het Drentenforum en geeft
ook daar berichtjes , heeft een eigen blog, het Max en Benteblog, genoemd naar
Kikis voorgangers, en dan krijgen we nog de regelmatige update nieuwtjes.
Bedankt voor de info Marian, we kijken steeds uit
naar de puppynieuwtjes, uit welke hoek ze ook komen, fokkersplezier noemen
wij zulke nieuwtjes !
Onderstaand bericht vonden wij gisterenavond in de
mailbox.
Belle & co
Hallo Jan en
Simonne,
Goede reis
gehad naar La Douce France?
Even weer
een verslagje van de training van vanmiddag hoor,want ik ben weer eens
apentrots op mijn grietje!
Er zijn
helaas geen foto's van omdat ik meestal de enige fotografe van het gezelschap
ben maar dat doet ook niet terzake. Wat wel terzake doet is dat Kiki haar
apporteeropdracht vanmiddag zo serieus nam dat ze hem zelfs met veel afleiding
keurig uitvoerde!
We hadden
verloren zoek in het bos en Nettie had hem best pittig gemaakt. Dat wilde ik
ook want Kiki kan dat best aan.
In het bos
liepen aardig wat honden los en die kwamen ook geregeld gezellig buurten. Toen
Kiki dus aan de beurt was en liep te zoeken kwam er een Amerikaanse Bulldog
buurten bij haar. Ik was bang dat ze zou gaan spelen en liep al naar haar toe
om haar weer op het spoor te zetten maar dat was niet nodig!
Ze vond het
na de kennismaking wel genoeg namelijk en ging uit zichzelf verder met zoeken
om het apport vervolgens keurig volgens de regels bij me te brengen!
Met recht
iets om trots op te zijn toch?
De foto van
de stok die ik eerder stuurde was van voor het begin van de training toen we
net aan kwamen in het bos. Ze zag hem en heeft er vervolgens een hele poos mee
rond geparadeerd....it runs in the family zeggen de Engelsen geloof ik.
Enfin,het
was weer leuk vandaag!
Groetjes
vanuit Arnhem,
Marian.
PS:Dit is de
link naar het Picasa-album met alle foto's
Egelparadijs of cadeautjestijd bij de
honden, wat zal het zijn ? Feit is dat het baasje gisterenavond al drie egels
buiten de omheining heeft moeten zetten !
Die hebben zes weken vrij spel gehad
in de verlaten tuin en hebben het niet kunnen weten dat de porteurs d
Herisons vandaag terug zouden komen.
Heros heeft met veel enthousiasme de
taak of hobby van Belle overgenomen. Gisteren had hij achtereenvolgens twee
kleine egels en nadien een grote uit de tuin opgehaald.
De laatste, de grote dikke, heeft hij
hier als cadeau aan de voordeur op de mat gelegd. Of het hoofdbestuur daar blij
mee is , is nog maar de vraag gezien de vlooien historie van zes weken terug.
Het vrouwtje heeft nog de tijd niet gehad om die insecticidenbom in de vuilbak
te doen of er liggen al nieuwe egels op de voetmat !
De insecticidenbom is zo iets dat je
indrukt en dan begint omhoog te spuiten waarbij de werkzame insecticiden zich
door de ganse ruimte verspreiden. Zes weken geleden toen we terug naar België
vertrokken hebben we zo een bom geplaatst. Dit als voorzorg om te voorkomen
datde vlooieneitjes neten zouden worden
en dan nadien voor een vlooienplaag zouden zorgen.
Gisteren en vandaag hebben we toch
geen enkele vlooi gezien, de aanbrengers, egels genaamd, al wel en we hopen het
proper te houden door zowel de egels als de vlooien buiten te houden !
Fijn weertje onderweg, op een bepaald
moment gaf de buitentemperatuur op het dashbord van de auto 17° C ! De zon was
gans de weg van de partij en enkel rond vijf uur toen ze laag boven de horizon
stond was ze hinderlijk bij het rijden.
Geen enkel moment hebben we file
gehad of stil gestaan in het verkeer. Ons baasje heeft ons wel tweemaal
uitgelaten. De eerste maal op een parking voor Parijs en de tweede maal bij het
tanken in de buurt van Blois.
Ons baasje heeft iets nieuws
uitgeprobeerd met de bagageen dus met
plaats voor ons.
Hij legt nu twee valiezen plat in de
koffer en daar legt hij de kofferbeschermschaal bovenop. We liggen nu even makkelijk
als voorheen, met meer plaats en bovendien liggen we nog eens 25 centmeter
hoger zodat we niet meer rechtop moeten zitten om iets te kunnen zien buiten.
Makkelijk liggend zien we nu ook alles.
We kunnen nu ook van de koffer op de
achterbank, waar ons moe altijd achter ons baasje ligt. Daar kunnen we ook
makkelijk liggen omdat er een koelbox en de computer(s) tussen de voor en
achterzetels staan. Plaats zat en we liggen er beter dan in onze benches !
We zijn nog maar amper in de tuin
geweest. We zijn weer eens te laat vertrokken om met de lichte aan te komen.
Het was al na zeven toen we de hof opdraaiden. Dat heeft ook een voordeel dan
hebben we morgen ook nog wat te vertellen !
Belle & co
Terwijl we de ondergaande zon in de ogen hadden...
Onderweg naar Frankrijk, onderweg
naar La Magdeleine, piepklein dorpje in het noorden van het departement
Charente. En we blijven twee weken ginds op werkvakantie
Zo ziet het hoofdbestuur althans
want we hadden al ginds moeten zijn als de aan de vooruitzichtenvoldaan was
geweest. Maar een pijnlijke jicht knie, een kortstondige oprisping van wat op
griep leek, en een staking bij de spoorwegen in Frankrijk waar we achteraf niks
meer van gehoord hebben, maken dat we pas vandaag vertrekken.
t Zal het Drententrio deugd doen,
onbeperkt rondhossen in de tuin, onbeperkt door de velden hun gangen gaan,
terug muizenholletjes uitbouwen tot vossenburchten, kortom de Drenten
activiteiten waarover je hie in het verleden al dikwijls hebt kunnen lezen.
De weersvooruitzichten zijn goed, met
als uitschieter zaterdag met 22° graden, en morgen enkele druppels. Dan kan je
niet van slecht weer spreken
We gaan er nog efkes van profiteren
zie, La Magdeleine, attention, nous sommes en route
Het mooiste moment is al voorbij, dat
was midden vorige week maar toen was er geen zon die het plaatje een beetje
mooi licht bezorgde.
In de vroege namiddag toen het baasje
terugkwam van Antwerpen stond er wel zon. Vermits het klein Kodakske haast altijd
zijn plaats heeft in de auto, heeft het baasje snel enkele fotos genomen.
Morgen kan het te laat zijn, en binnen veertien dagen wanneer we terug zijn uit
Frankrijk zijn het nog enkel kale takken waar we dan onderdoor rijden.
Zelf vinden we het een van de mooiste
banen/straten van de omgeving. Dat vinden we twee maal per jaar. De eerste maal
bij het ontluiken van het eerste frisse lentegroen en de tweede maal na de
eerste vorst, twee weken geleden dus.
Daar wandelen wij alle dagen als we
in België zijn. Minstens éénmaal per dag. De andere wandeling gaat gewoonlijk
de andere richting uit en dat is richting dorp om boodschappen te doen. Die is
niet zo mooi, helemaal niet zelfs, maar die wandeling is wel langer gewoonlijk.
Morgen gaat het met een dag vertraging
richting Frankrijk. Die dag uitstel kwam er omdat het baasje hoorde dat er zou
gestaakt worden bij de Franse spoorwegen. Nu hebben wij weinig uitstaans met de
Societé National de Chemins de Fer ofte SNCF maar als die staken gaan alle
Fransen met de auto werken en dat geeft gewoonlijk nooit geziene files rondom
Parijs. Dus morgen gaan we pas richting ZW Frankrijk.
De trouwe Bas en Belle blog lezers
gaan het zich zeker herinneren. Begin september hadden wij Gitte Becher uit
Denemarken op bezoek.
Gitte kwam met haar Drententeefje
Ayla op bezoek bij Ferron van Drentenpassie, de vader van onze jongste
pupjes. Gitte heeft toen met Ayla een dag bij ons verbleven en overnacht. En ze
had voor ons een cadeautjes bij . Een mand met allemaal Deense specialiteiten,
gaande van koffie over snoepjes tot Deens bier.
Dat bier heeft ons baasje toen niet
opgedronken maar bewaard voor dé speciale gelegenheid, de geboorte van de pups.
Na de berichten van zondag over de
geboorte van de vier pups was dus het moment aangebroken om de eerste van de
drie flessen te ontkurken.
Dat is dus gisteren gebeurd, ons
baasje heeft met veel smaak gisteren gedronken op de gezondheid van Ayla en
haar vier puppies. Het enige spijtige was dat we wel hebben gedronken, maar
niet geklonken op een succesvol en gezond Drentenleven daar in het noorden van
Denemarken.
En een Deens bier smaakt ook lekker
uit een glas van het Limburgse Cristal Alken bier
Met "oma" Freya is gans het Drentengedoe hier begonnen, zij is de moeder van Belle. Belle kwam bij ons op 25.01.2006 toen ze twaalf weken oud was. Hera en Heros zijn geboren op 12.11.2008 en is de derde generatie.
Van Belle's eerste nestje is Harko de zesde en laatst geborene. Zijn baasjes Ronny en Carine wonen in Oostkamp en hebben samen met de baasjes de wandeling twee weken geleden mee voorbereid.
"Onze" Hercule woont samen met z'n vader Zeppos bij Peter, Hilde en de kinderen te Melden bij Oudenaarde in de schaduw van de Koppenberg. Dat is die kuitenbijter bekend uit de wielerklassieker de ronde van Vlaanderen.
Godelieve en Eric met Kwispel, Wesley en Jennie met Kody, kwamen uit Veldhoven bij Eindhoven NL. Zij hadden er 2 x 190km voor over om samen met ons te komen wandelen.
Van Inge & Yvonne met Kyra-Luna kregen we al enkele foto's van "on the beach" in onze mailbox. Zij wonen in wat zijzelf noemen "Lesswood", bij ons gekend als "Minderhout"
J-P en Ute hebben Hadise uit Belle's eerste nestje van ons, Jago is later bij gekomen en is geboren in Merksplas
We waren blij dat ook Freya, ondertussen ook al negen jaar oud, nog eens op een wandeling tegen te komen. Wij hebben nog altijd prettige contacten met de fokkers Guido en Ghislaine Bockstal uit Affligem
Een dokter komt tijdens zijn ochtendwandeling
de vrouw van de foto hieronder tegen,
ze zit voor haar huis een sigaar te roken, dus hij loopt naar haar toe en
vraagt:
"Ik kan het niet helpen, maar het viel me op hoe gelukkig u er uit ziet!
Wat is uw geheim?"
"Ik rook elke dag 10 sigaren", zegt ze.
"Voor
ik naar bed ga, rook ik een grote lekkere joint.
Afgezien daarvan, drink ik een hele fles Jack Daniels iedere week en ik eet
alleen maar junk food.
In de weekends gebruik ik veel pillen, heb ik veel onveilige wisselende
seksuele contacten, en ik doe nooit aan aan welke vorm van sport dan ook."
Ons baasje was wat beperkt in zijn
bewegingen door een ontsteking aan zijn knie. Vocht in zijn knie zegde de
dokter van wacht hem zaterdag middag. Hoe zou hij dat gaan oplossen als
organisator van de Drentenstrandwandeling ?
De pillen die hij te slikken kreeg
deden hun werk goed maar een wandeling van 10 kilometer was er toch te veel
aan. Wij hebben dus niet veel gewandeld
Veel volk, veel mensen, veel honden,
dat was de eerste indruk toen wij in Blankenberge arriveerden. De tellingen
variëren tussen de 39 en 42 honden. Het was als eendjes tellen op de vijver. Er
waren enkele mensen die wel waren ingeschreven maar niet zijnkomen opdagen maar
anderzijds ook nog deelnemers die zo maar op t laatste moment waren komen
opdagen. Zon 70 personen waren aanwezig op de wandeling. Dat het bij de andere
wandelaars op het strand een opgemerkte groep was spreekt voor zich . Ook in
Wenduine op de rotonde aan het zwembad, waar we elk jaar de tussenstop houden
was haast gans de lengte ingenomen door Drenten en hun baasjes
Dat is voor de Drentenvereniging dan
ook de plaats waar de citroenjenever geschonken wordt, nog een stuk cake en
koffie kan verkregen worden. De honden kunnen daar aan de meegebrachte kommen
en emmers zich ook tegoed doen aan gewoon water, het zeewater maakt hen alleen
maar dorstiger.
Terug in Blankenberge is de helft van
de groep het restaurant Uilenspiegel ingedoken waar al snel aan de deur een
bordje verscheen met de melding volzet. Er is nog goed en lekker getafeld en
wilde Drentenverhalen zijn weer her-verteld. Veel verhalen zijn al jaren oud,
maar ze worden met de jaren straffer en gewaagder. Dezelfde verhalen, maar
telkens weer in een andere versie. Wij hebben ons primla vermaakt en hopen dat
de andere deelnemers het op dezelfde wijze ervaren hebben.
Ook dit nog ons baasje heeft dit
jaar geen fotos van onderweg tijdens de wandeling omdat hij enkel op de drie
statische punten aanwezig was. Er zijn misschien wel wandelaars die dit lezen
en de vereniging aan wat fotos kan helpen ?
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
