Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
16-12-2011
Haar pijp is uit !
Haar pijp is uit !
Moe en uitgeteld zo voelt ons Belle
zich na een ganse namiddag spelen en ravotten met een van haar jongste pups.
Kyra-Belle was deze namiddag hier in
Vosselaar. Normaal hoort die thuis in het noorden van de provincie Limburg in
Nederland. Maar de baasjes hadden Kyra voor een namiddag hier in Vosselaar
geparkeerd
Gonda en Anton moesten in Gent zijn
en hadden gevraagd of Kyra zolang bij ons kon blijven. Voor ons totaal geen
probleem en zo kwam Kyra voor even terug naar haar roots.
Ons drietal heeft het geweten, zon
klein woelwater van haast tien maanden brengt dadelijk weer ander leven in de
brouwerij. In het begin trok Kyra voornamelijk op met Hera. Waarschijnlijk was
dat omdat Heros toch weer even moest laten zien dat hij nog duidelijk een vent
is.
Toen bekommerde Belle zich om Kyra en
liet duidelijk zien dat moederhonden steeds hun eigen pups blijven herkennen.
Met twee hebben ze hier liggen spelen en rollen over de tapijten.
Na hun vier buiken te hebben
volgegeten was het plots heel stil. Moe van het spelen en lui van het bikkelen.
Zo hebben we de Drentjes graag
Belle & co
Vier Drentjes, allen familie van elkaar, voor de kachel...
Kyra staat er van te kijken, ze heeft haar moeder op haar rug gekregen !
Neen Kyra, hier is gewoonlijk alles op, wij laten geen kliekjes liggen !
Van Rita, van Maurice van de Joris,
of beter van de echtgenote van mede jachttraining cursist Maurice met zijn
Drent Joris , kreeg ons baasje onderstaande prent toegestuurd.
Met aan zekerheid grenzende
wetenschap dat het meer te maken heeft met leedwezen om ons baasje zijn dieet,
en niet om zijn kennis van beleggen, zeggen wij dat Rita van de Maurice van de
Joris een venijnig karakter heeft.
Zo maar lachen met de ernstige
voedselderving van ons baasje bah slecht karakter !
Het lijkt er wel op dat we hier vlak
voor de deur een zwembad krijgen. Zoiets met een honderdvoud aan afmetingen van
een Olympisch zwembad.
Wat ze de laatste week hebben laten
lopen hierboven is niet fraai meer. Eerder, in de maand november was alles veel
te droog, en sprak men van de droogste november sinds eeuwen. En nu kan de
grond de overvloed aan water niet meer aan.
Marian sprak op haar Max & Bente
blog gisteren van de Everglades van het Roozendaalse veld bij Arnhem. Hier is
het echt niet minder en er is weinig verbetering in t zicht volgens de
weermeneren en madammen!
We zien wel minder honden met
eigenaar, minder joggers in het waggelbos* en dat vooral is prettig, minder norse
mountainbikers. Laat de regen weg en we hebben terug een superbos waar we
kunnen ravotten zonder om de haverklap naar ons poten te krijgen van jan en
alleman.
Er is toch nog een voordeel aan de overvloedige
regenval,. Je hoeft niet ver te lopen dezer dagen om je zo eens goed heerlijk
in een vettige plas te wentelen en te draaien. Keuze te over op t moment
Belle & co
*waggelbos: benaming door ons baasje gegeven aan een deel van ons bos waar
dames met een maatje meer, dat maatje proberen af te schudden in een niet-Olympische
sport. Waggelen is er tot nader order niet bij volgend jaar in Londen !
Drie
kameraden stuurden het baasje in een @mail, een melding dat ze begin volgend jaar een
zelfstandige activiteit gaan ontplooien.
Zij zien
het alle drie wel groots naar ons baasje zijn gedacht. Al direct beginnen met een
firmawagen en reclamefolders in een branche die nog niet echt bekend is maar
wel een gat in de markt kan zijn.
We zullen
zien zegt ons baasje, hieronder de melding.
Belle
& co
Het zat eraan te komen
met al die problemen....
Ik begin op 11/01/2012 met mijn bijberoep.
Vrienden en familie hebben het me al altijd aangeraden.
Nu heb ik deze week beslist en wil ik via deze weg alvast wat reclame maken.
Dus vanaf 12 januari start ik ook op zelfstandige basis. Ik heb mij een
camionetteke aangeschaft en folders laten maken.
Mag ik u vragen mij in uw kennissenkring aan te bevelen, mond tot mond is de
beste reclame .
Gelieve deze mail dan ook door te sturen aan jullie kennissen, wie weet kan
ik ook daar aan wat werk geraken.
Alvast bedankt voor de moeite.
Gisterenavond was het baasje nog wat
aan het bijlezen op het Drentenforum: http://www.drentschepatrijs.messageboard.nl/forum/ . Daar was een topic over hondenleven het maandblad van de familie
Gaus.Ons baasje had dat toevallig
gekocht toen hij deze morgen om zijn dagelijkse krant ging.
Het nummer was nog maar juist uit en
lag nog maar pas in de rekken. De drukinkt was maar amper droog zegt ons
baasje. Nu had ons baasje dit nummer speciaal gekocht omdat er een uitvoerige
reportage over de Drentsche Patrijshond in stond.
Nu heeft ons baasje gisterenavond
eens even de lepe Belg gespeeld en dat zo eens naast zijn neus weg laten
weten dat hijzelf al een bericht over Hondenleven op dit blog had geplaatst. In
no time stond de teller van het aantal bezoekers op 11. Gewoonlijk is dat rond
tien uur s avondszo gemiddeld 4
lezers.
Zo krikt een volleerd bloghouder zijn
lezers aantallen gevoelig op zie. En de krantenwinkels en boekhandels doen
morgenvroeg weeral goede zaken. Zullen we Martin Gaus en familie dan toch maar
inlichten dat we hun verkoopscijfers danig hebben gepusht.
We zullen er gelijk de bankrekening
met IBAN en al de andere nodige nummers er maar bij noteren zeker ?
Het baasje was druk bezig deze
namiddag. Wij mochten weer elk apart met het baasje gaan wandelen. Ons baasje
zegt er zijn kosten gedaan aan t vrouwtje (was naar de kapper geweest) en
het regende dus geen nat kapsel en geen vrouwtje op wandeling.
Voor t baasje die toch al meer
beweging moet nemen van de diëtiste geen probleem om drie rondes te lopen met
ons. Nu moet hij van die vermagermadam minstens een half uur aan één stuk gaan,
zonder stoppen nog wel !
Indien je nu een baasje een Drent
aan de lijn ziet verder sleuren tijdens de sigarenproductie... t is op
bevel/voorschrift van de vermagermadam, 't baasje mag niet stoppen !
Het baasje gaat een middel moeten verzinnen om al die mensen, waar hij geregeld
een babbeltje mee deed onderweg, duidelijk te maken dat m niet asociaal of
kwaad op hen is geworden. t Is allemaal de schuld van .Just !
Nadien heeft het baasje nog een buffer
geïnstalleerd. Een buffer is bij het baasje dit keer een extra diepvriezer. Die
moet dienen als hij weer zon vracht kip aangeboden krijgt zoals gisteren, om deze
te kunnen opslaan tot er weer hondeneigenaars langs komen en een portie kip meenemen
. Wat we op dit moment aangeboden krijgen is werkelijk te veel om door ons
drieën opgegeten te worden.
Belle & co
De kippenkraam van onze milde weldoener, bedankt Johan & Carine
Deze morgen kocht het baasje in de
krantenwinkel het laatste nummer van Hondenleven. Hondenleven is het
maandelijkse tijdschrift van de Nederlandse familie Gaus, het nummer dat nu in
de rekken van de krantenwinkels ligt is het superdikke nr1,jaargang 2012.
Nu was dat superdik niet de reden
om het tijdschrift te kopen,het baasje begint al argwanend rond te kijken als
m superdik hoort. Neen, de reden van aankoop was omdat een groot deel van
het nummer gewijd is aan de Drentsche Patrijshond.
Dat was vorige maand al aangekondigd
door mensen op het Drentenforum, maar die hadden zich een maand verkeken. Het
is een mooie reportae geworden met wetenswaardigheden die je alleen van
serieuze fokkers kan vernemen. Zoals, dat de Drent toch niet de gemakkelijkste
hond om op te voeden is. Maar dat wisten onze bloglezers al heel lang.
Ook dat het een echte familiehond is
die lief is voor kinderen en de andere familieleden maar dat hij ook in het
veld nog altijd naar zijn oorspronkelijk doel, werkt voor zijn baas.
Voor ons baasje was het vooral
prettig dat er een afzonderlijk artikel in stond onder de titel een hondenjaar
in beeld. En laat dat artikel nu net handelen over Jarno van Manuela die eind
vorig jaar nog op de wachtlijst stond voor een pup van Belle. Het toeval
besliste er anders over want Jarno kwam al na één weekend terug naar de fokker.
Zo kwam Manuela in de mogelijkheid Jarno te adopteren, nog voor de pupjes bij
ons geboren waren.
En kroon op het werk, Jarno en
Manuela komen zaterdag met ons meetrainen op de jachttraining in Arendonk. We
kijken er naar uit !
Marian heeft een vliegend tapijt in
de aanbieding ! Een echt vliegend
tapijt en het ligt geparkeerd in haar Arnhemse tuintje ! Mustapha of Achmed of
Ali Baba zijn in geen uren te bekennen en hebben waarschijnlijk de handrem van
hun karpetje vergeten aan te trekken.
Het kan er ook aan liggen dat er net
als hier in Vosselaar vannacht een heuse storm woedde die het tapijt heeft
losgeslagen. Waarna het een eigen leven gaan leiden is.
Vermits de eigenaar onbekend is en
een vliegend tapijt tot nader orde geen nummerplaat behoeft en dus ook geen
inschrijvingsbewijs. Er is geen enkel middel om het tapijt terug te bezorgen
aan de rechtmatige eigenaar.
Zeker veertig jaar heeft hij daar
gestaan, Hij stond er al toen wij hier vierendertig jaar geleden kwamen wonen.
Een esdoorn, je weet wel die met de duizenden helicopterkes zaadjes.
Al enkele jaren was hij in mindere
conditie maar dat lag aan de nutsvoorzieningen zoals de verzamelnaam voor
leidingen van telefoon, kabel TV, gas, water, riolering en wat zit er nog
allemaal ondergronds ?
Verschillende malen zijn de wortels
van de boom al doorgesneden om te werken aan die bewuste nutsvoorzieningen. De
boom was dus na al die jarenvoor 4/5 dood. Zon boom heeft een behoorlijke
overlevingsdrang maar zoveel graafwerken kon deze esdoorn echt niet aan. De tol
van het comfort zeg maar
In mei 2010, vorig jaar dus en haast
20 maanden geleden heeft ons baasje het gemeente bestuur al opmerkzaam gemaakt
van de toestand van de boom. Vermits de ambtelijke molen langzaam maalt, en er
verschillende attesten en vergunningen noodzakelijk zijn duurde het voor ons
baasje toch wel belachelijk lang.
Ruzie heeft hij nog niet gemaakt met
de ingenieur van de technische dienst van de gemeente maar het scheelde echt
niet veel.
Gisteren was het dus de
spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. In de namiddag was er
een tak uitgewaaid en die hing nog tussen hangen en vallen. Het baasje heeft er
dan een foto van genomen, en die in een boze mail doorgestuurd naar het
gemeentebestuur.
Nu met de storm van vannacht zal het
bij de technische dienst toch beginnen dagen zijn. Of ze hebben schrik gekregen
dat het baasje zijn dreigement ten uitvoer zou brengen van een journalist in te
lichten. t Baasje was gans de lakse houding van het gemeente bestuur stikbeu
en zijn mail liet niets aan de verbeelding over.
Deze namiddag is een gespecialiseerde
firma de boom komen afbreken. Van bovenuit naar onder werkend vielen de dikke
takken naar beneden en verdwenen gelijk in de grote hakselaar. In alles bij
elkaar een uur en half was veertig jaar groenvoorziening verdwenen.
Nu maar hopen dat de gemeente een
nieuw exemplaar komt plaatsen, we wonen ten slotte in een laan, en daar horen
bomen in !
Belle & co
Gisteren vielen de dode takken zo maar uit de boom
Het was een mooie boom toen hij nog gezond was...
De eerste dode takken vallen als de bladeren enkele weken geleden...
Ook dit laatste stuk is ondertussen afgezaagd en volgende week komen ze de wortel uitfrezen.
Gisterenavond is Hera samen met het
hoofdbestuur op stap geweest. Op stap in de zin van Toon Hermans vader gaat
op stap.
Ze zijn naar Nederlands Limburg
gebold om kennis te maken met ne schone vrijer die ons baasje voor haar heeft
uitgezocht. Zoals het hier is uitgelegd lijkt het wel of het een gearangeerd
huwelijk is, maar niets is minder waar.
Net zoals we voordien met Belle
tweemaal hebben gedaan, het moet klikken tussen die twee. Bij Belle en Zeppos
was het zo dat die twee elkaar al meer dan twee en een half jaar kenden en
prima met elkaar konden opschieten. Ook kende Belle Ferron al geruime tijd.
Nu met Cartouche liep het een beetje
anders. Hera was in de mening dat hij, Cartouche wel enige moeite moest doen om
aan zijn trekken te kunnen komen. Zo kennen we ons Hera, ze is niet dominant,
maar ze laat de venten goed merken dat zij geen gewone is.
Ze zullen uit hun pijp moeten komen,
zij die van haar gunsten willen gebruik maken. Na een tijdje begon het ijs wel
wat te dooien en werden er al wederzijdse likjes uitgedeeld. Maar gaan
snuffelen aan de andere zijde, ho maar ! Daar was hij nog niet mee klaar.
Maar we hebben nog alle tijd om de
koele minares wat te laten ontdooien. t Baasje verwacht de volgende loopsheid
bij Hera tussen half en eind februari. Als alles goed gaat en de verwachtingen
kloppen, hebben we dus binnen twee maanden een dekking !
Nog negen dagen voor de officiële
winter begint en we de winterwende vieren.
Het lengen van de dagen, het is iets
waar ons baasje naar uitkijkt. Dat het s avonds vroeger donker is maakt hem
niets uit. Maar het s morgens opstaan in het donker hangt hem danig zijn dinges
uit.
Hier in de wijk vieren ze de
winterwende met zn alle in het wijkhuis de buren. Het is wel niet zon grote
viering zoals de Scandinaven het kennen, maar het bewijst dat het niet alleen
bij het baasje is dat het verlangen naar meer licht aanwezig is.
Hier vieren ze het met een haringbak.
Op een BBQ worden dan serieuze grote haringen op houtskoolvuur gebakken. De
bakkers van dienst zijn dan ons baasje en Fons onze buurman. Die trekken voor
dat jobke dan oude kleding aan die te slecht geworden is voor de zak voor
Roemenië. Die kleding gaat dan direct na het evenement in de voddenzak. De
geur van de haring krijg je er toch nooit meer uit.
Zaterdag 17.12 gaat ons baasje na
afloop met een liedje van Boudewijn de Groot in zijn hoofd zitten. Als de rook
om je hoofd is verdwenen is op dat moment wel een heel toepasselijk liedje
We hoorden het baasje het begin van
de week al zeggen ,ik heb goesting in een bord of twee hutsepot. Ja dezelfde
als we opdienen na de Kaawpollekeswandeling.
Gans de voormiddag zijn ze er zoet
mee bezig geweest, ons hoofdbestuur. t Baasje aan de vleestoestanden en t
vrouwtje aan de groenten. Rasecht teamwork heet dat dan.
Uiteraard moet dat spul geproefd
worden vooraleer het eindproduct op tafel komt. Voorproever van dienst is het
baasje. Die denkt dan altijd dat hij de rol van Raspoetin in Rusland voor de
tsaren familie had. Die moest toch ook altijd voorproeven om te vermijden dat
de tsaren en hun aanhang zouden worden vergiftigd.
Nadat het baasje geproefd heeft, (en
niet is doodgevallen ter plaatse) mogen wij ook proeven. Hoewel wij dat meer
snoepen noemen, want het is al een extraatje na onze dagelijkse portie
lekkernijen in onze eetkom en de nagerechtjes achteraf.
Wij hebben geproefd, en in de stijl
van de inspecteurs van le guide Michelin en de Gault Millau hebben wij het
brouwsel van ons hoofdbestuur drie sterren toegekend *** bij Michelin, en een
score van 20,5/20 gegeven bij Gault Millau. Die laatste extreem hoge score is
om Sergio Herman wat op te jutten in zijn Oud Sluis.
Vermits dat jullie het relaas van de
proeverij hier kunnen lezen is het bewijs dat ook hier geen cyaankali of andere
giftige rotzooi in gebruikt is. Wij zijn in uitstekende gezondheid en de baas
voelt zich zoals Tsaar Nicolas zich voelde voor de Russische revolutie .
Kiet zit samen met zijn vader Ferron
op dezelfde Jachttraining en Kiki traint met Marian in een speciaal
damesploegje in de buurt van Arnhem.
Eigenlijk zijn we best fier op die twee.
Ten slotte zijn ze nog altijd maar negen maand en een half oud. Er zijn nog wel
meer eigenaars met hun pup aan het werk op jachtgebied, maar bij deze twee
komen we door hun eigen blog sneller tot nieuws over het gedrag en gezondheid
van toch nog steeds onze puppies.
Hier enkele fotos van de straffe
mannen
Belle & co
Kiki haalt de kraai over het water...
Niet makkelijk met een kraai in je bek tegen die rechte wand omhoog !
De kraai van Kiet had blijkbaar al meer meegemaakt voor Kiet hem vond...
Als een "echte" volleerde staande hond die heeft geapporteerd blijft Kiet netjes poseren...
Ze doet het niet slecht ons baasje
zijn kleine meid. Ze werkt graag maar soms, met vlagen, heeft ze stormtussen haar oren.
Deze morgen haalt ze drie dummys
goed op. Wanneer ze twee apporten na elkaar moet doen, steelt ze als de
weerlicht de dummy die ze juist heeft opgehaald en die achter het baasje zijn
voeten ligt. Dat is dus duidelijk de bedoeling niet.
Anderzijds wierp het baasje achteloos
een stok weg die ze dadelijk ging ophalen. Daarvoor diende ze wel al zwemmend
in het ven achter de stok aan te gaan ! Je merkt soms is heeft het volgens ons
baasje me de wind te maken.
Verder hebben we nog heel wat fotos
van de deelnemers en de honden gemaakt voor het blog van de jachttraining. Want
ook het blog van JAC Orion-Kempen is terug bijgewerkt door het baasje. http://www.bloggen.be/jac_orion_kempen/
Een grote jager zal Hera wel nooit
worden al heeft ze wel de capaciteiten er voor. Maar de gedrevenheid mankeert
een beetje bij hemzelf zegt het baasje van zichzelf. Maar we doen verder al ie
het maar omdat hera het zo graag doet.
Toen we deze morgen de dummytas klaar
zetten en de jas aantrokken zat Hera al achteraan aan de auto, klaar om er in
te springen. Moest ze de koffer open krijgen dan had het baasje zelfs daar geen
werk mee. Ze doet die training echt graag, dat merk je aan alles bij baasjess kliene
meid.
Belle & co
Eventjes halt houden om te poseren, Hera doet het beter dan het baasje...
Vlnr. Karine met Izzy, Maurice met Joris en 't baasje met Hera, de drie Drenten in de groep.
Pepper volgt het commando "blijf" van baasje Pascale goed op...
Gisterenavond was het hoofdbestuur
nog eens een stapje inde wereld gaan zetten. Ze waren uitgenodigd bij oud
collegas van t baasje die elk jaar de weg langs La Magdeleine vinden. Daarom
gisteren avond geen bericht op het B & B-blog. We hadden huiswacht en je
kan geen twee dingen tegelijk goed doen zeg maar.
We hadden het er al over
gisterenmorgen, het DNA-test setje. Het baasje is er gisterenmorgen eens snel
voor naar Brussel gereden en nu, voor de niet kenners van het onbekende staat
hier onderaan een foto van het DNA-test spul. Dat nemen we maandag mee als we Cartouche
gaan opzoeken . Die is door t baasje uitgezocht om een vrijage aan te gaan met
Hera. Cartouche heeft goei, heel goei papieren maar omdat het nen Hollander
is heeft hij niet het voor België noodzakelijke DNA-attest. En zo gaat het bij
Sint Hubertus. Geen DNA-attest dan ook geen
legale vrijage !
Nog actueel zijn de eerste Kerst en
nieuwjaarskaartjes. Drie vielen er al in onze gewone brievenbus, niet in de
mailbox dus. Twee zijn heel persoonlijk opgevatte en hebben fotos van dieren
op het front. De eerste die arriveerde was die van de familie Jacobs en die
hebben we toegewezen aan Moe Belle want ze komt ook van zoon Kiet en de
baasjes Jef en Fien. Het tweede komt van het ijsdansende en ponyrijdend nichtje
Loore en haar ouders Gert en Anke, bij de Turnhoutenaren en ver daar buiten
bekend van de bakkerij Willems op de Gierlesteenweg aldaar..
Hera gaat zo dadelijk met het baasje
op jachttraining in Arendonk. Ook de Sinterklaas cadeautjes zoals de twee dummys
en het alarmpistool gaan mee.
De Antwerpse politie moet lessen A.B.N.
volgen omdat de Nederlanders
problemen hebben om het Antwerps te verstaan.
Na een tweedaagse training gaat een
patrouille op pad en ze zien een fout geparkeerde wagen. Zegt de ene flik tegen
de andere: "Die gon we er is
oeplappen." Komt ineens de chauffeur
van de wagen aan en blijkt een Nederlander te zijn. Zegt de ene flik tegen
de Nederlander in mooi A.B.N.: "Mijnheer,U staat
fout geparkeerd en hebt varkensvlees tussen uw benen. "Sorry", zegt
de Nederlander, "maar ik begrijp er niks van." Zegt de flik opnieuw in
mooi A.B.N.: " mijnheer, u staat fout geparkeerd en heeft varkensvlees
tussen uw benen. "Nou seg, dit snap
ik echt niet hoor", zegt de Nederlander. De andere flik krijgt
het op zijn heupen, zet een stap naar voor en zegt tegen de Nederlander in het
Aantwerps: "Ge sto verkierd
geparkeerd en g' hed 't spek on aa kloete."
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
