Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-01-2012
Het is er niet de tijd voor
Het is er niet de
tijd voor
We leven niet in de omgeving van, en
het is er ook de tijd niet voor dat er Tsétsé muggen rondvliegen in deze
contreien, maar hoe ons trio zich de laatste dagen gedraagt zou zulks de aanwezigheid
van de slaapziekte verwekkers toch laten vermoeden.
Oogleden zijn zowat de enige
lichaamsdelen die af en toe in beweging komen. Een enkele keer zie je dan
ééntje van het trio in beweging komen, maar die beweegt dan enkel tussen de
zetel en zijn/haar eigen bench. Daar worden de activiteiten waar ze aan bezig
waren hervat oogleden gymnastic !
Enkel wanneer het hoofdbestuur enkele
woorden gebruikt die ze maar al te graag horen en waar ze opliggen wachten,
gebeurt er een ware metamorphose Alle spieren die al uren aanwezig maar niet
in gebruik waren, ontploffen dan van energie.
Het is dan kwestie voor het
hoofdbestuur van dan de gepaste vast te grabbelen bij het draaien en springen
om hem/haar leiband aan te gespen. Gek worden ze dan, tot we de deur uit zijn,
dan normaliseert het ganse gedoe zich tot een normaal gedrag.
Na de wandeling kunnen ze dan niet
snel genoeg hun bezigheden waar ze voordien aan bezig waren hervatten een
hondenleven hebben die, zoveel is wel zeker !
Sinds enige tijd is het Bas en Belle
blog voor sommige lezers zeer traag bij het openen. Men heeft ons beloofd er
aan te werken, maar intussen blijft het nog steeds traag.
Wij hebben daarom een parallel blog in
het leven geroepen. Indien het Bas en Belle blog ook voor jou traag opent
zouden we adviseren van volgende link aan uw favorieten toe te voegen. Deze
link naar het Belle, Hera en Heros blog werkt snel en bevat dezelfde inhoud
als dit Bas en Belle blog. Veel en snel leesplezier op dit blog:
Een man laat een viagra-pil op zijn
tafel liggen.
Zijne papegaai slikt die per ongeluk in...
De man ziet dat het beestje er helemaal opgewonden van wordt en het heel warm
krijgt.
Daarop pakt hij de hete vogel en stopt hem in de frigo... ter afkoeling.
Na een hele tijd opent hij de frigo... en ziet de papegaai daar zitten badend
in het zweet...
De man zegt: Hoe kan dat nou? Dit is een frigo en gij zit hier te zweten tot
en met...
Zegt de papegaai: Niet moeilijk... ge moet zelf maar eens proberen om die
bevroren kiekskes... hun poten open te krijgen.....
Wie spaart heeft wat zegt het
gezegde, dat is al jaren zo maar nu heeft ook Hera het ontdekt. Wie een been
spaart heeft morgen nog iets om op te kauwen zal haar versie wel zijn
waarschijnlijk.
We zegden het al eergisteren toen ze
de buffelhuid knook kregen. Ze waren van het formaat voor Duitse Doggen en Ierse Wolfshonden die knoken.
Zelfs een halve was nog zeker groot genoeg. Twee dagen zeulen ze al gans het
huis rond met die gele benen. Buiten mogen ze er niet mee want dat resulteert
in nog eens een kuil, en binnen enkele weken/maanden nog maar eens een keer
wanneer ze de knook terug gaan opgraven
Dus niks mee naar buiten ! Hera lost
dat nu op door haar deel van de buit in haar bench tebegraven of toch op zn
minst te verstoppen. Meestal is ze er vrij lang mee bezig, ze wil het dan ook
goed doen ons perfectionistje.
Ze weet waarschijnlijk niet dat er
voor volgende week nog eens een keer evenveel voorraad beschikbaar is. Ze
hadden elk zon knook gekregen en t baasje heeft er twee middendoor gezaagd.
Er rest dus nog 1 ½ knook voor hen .
Wie spaart heeft wat, dat geldt ook
voor Drenten .
Ons hoofdbestuur zegt dat we lastig
zijn. Wat dat juist wil zeggen weten we niet juist maar zelf zijn ze daar ook lastig
van. Die laatste lastig weten we wel wat het wil zeggen.Dat is wanneer we buiten willen dan staat het
vrouwtje of het baasje op en dan laten ze ons inderdaad buiten. Maar als dan
één van ons dan even later ook buiten wil dan kijkt elk lid van het
hoofdbestuur elkaar aan om te zeggen wie staat er nu recht ?.
Ze zijn er dan ook niet blij mee dat,
wanneer ze juist terug in de zetel zitten de eerste die buiten is gegaan aan de
deur staat te krabben om terug binnen gelaten te worden.
Wanneer dan nummer drie even later
ook buiten wil is het haast oorlog, want nummer twee die nog buiten is wil op
dat moment nog niet binnen komen. Die wacht liever tot de portier va dienst
terug gaan zitten is.
t Baasje heeft al gezegd dat de
eerstvolgende die nog maar in de richting van de achterdeur gaat eesrt op de
lijst komt om weggegeven te worden aan een scharesliep, die mag dan de
scharesliepkar gaan trekken zoals vroeger toen t baasje nog jong was. Toen
mocht dat nog van de dierenbescherming !
Maar als ze nu nog lastig gaan zijn,
zegt ons baasje dan gaat dat snel terug mogen.
We gaan toch maar oppassen want stel
dat m het meent
Gisterenavond kregen we van het
baasje ieder een halve knook van buffelhuid. Het is nog zo een been dat in het cadeaupak
stak dat we bij tante Rita onder de kerstboom vonden. We hadden op dat moment
nog zoveel snoep in de snoepkast (ja wij hebben een ganse snoepkast) dat het
baasje die knoken zo lang voor ons bewaard had.
Zo een ganse knook was te groot was
het oordeel van het baasje en dus heft hij zich staan amuseren met die door te
zagen ! Gesakker en gevloek hebben we gehoord want de zaag, zo eentje als bij
de slager bleek toch niet HéT gepaste gereedschap te zijn. Ons baasje kocht die
zaag destijds toen we nog regelmatig runderbenen kregen. Maar sinds Heros zich
eens over eten had en moest geopereerd worden aan een geblokkeerde dikke darm,
lag die zaag werkeloos te zijn.
Het blijkt een topper te zijn die
halve knook, gisterenavond zijn we er al ganse tijd mee bezig geweest en het
knaag en bijt geluid overstijgt soms het geluid van de TV. Wat wil je ook als er
een trio knagers bezig is aan een lekkernij als zon been.
En wat ook nog eens plezierig is als
dit been op is , dan rest er nog eens zoveel. Voorlopig zijn we nog niet uitgeknaagd
Ons baasje is al een ganse voormiddag
bezig met lezen en mailen van berichten op het Drentenforum. Twee van onze
februaripups, Kiki en Kyra blijken al enkele dagen last te hebben van
hardnekkige diarree.
Enkele dagen terug meldde ons baasje
al dat de uitwerpselen van Kiki en Kyra best wel eens zouden moeten
gecontroleerd worden bij een dierenarts op besmetting met Giardia. Toch zeker
omdat de gezondheid van beide honden toch erg goed opgevolgd worden door hun
beide baasjes. Baasjes die al een week bezig waren met de klassieke middelen
tegen diarree als daar zijn rijst, rijstkookvocht en kip.
Marian is deze morgen met Kiki naar
hun plaatselijke dierenarts geweest en daar zelf om een Giardia test gevraagd.
Uiteindelijk bleek het inderdaad om Giardia te gaan en heeft ze aangepaste
medicijnen gekregen.
Maaaar ondertussen heeft Kiki
tijdens de wandelingen en uitlaatrondes al wel de mogelijkheid gehad om xxx
aantal andere honden te kunnen besmetten. Daar heeft Kiki of Marian geen schuld
aan maar het zou door de dierenartsen beter moeten onderkent worden !
Toen wij vorige week in Frankrijk met
ons logeetje Kibbels ook met diarree kampten hebben wij onze dr Nelly
telefonisch om raad geraagd en zij gaf ons de raad om vanaf dat moment
staaltjes te nemen van de uitwerpselen van Kibbels en het aan de plaatselijke
dierenarts te laten testen op Giardia !
Komt daar dan ook nog bij dat in
Nederland met zijn prachtige losloopgebieden heel veel honden op die plaatsen
geconcentreerd worden en zo ook de kansen op besmettingen van andere honden
vergroten !
Moest je hond op dit moment al enkele
dagen met diarree besmet zijn, neem dan aub zo snel mogelijk de aanwijzingen
hierboven beschreven en voorkom zo een diarree epidemie onder de honden.
Twee weken waren we er niet meer
geweest, ons baasje zegt dit jaar zelfs nog niet, en dat klinkt toch langer als
twee weken , niet ?
We hebben dus moeten snuffelen,
markeren, van links naar rechts op het pad rennen, nog eens terug gaan
vlaggen. We hebben het echt druk gehad op de wandeling deze namiddag. Het
leek wel of onze wandelweg was in de afgelopen twee weken zowat bezocht door de
honden van half Europa !
Maar het was dan ook druk in ons bos
vandaag. Ligt zeker aan het mooie weer. Ons baasje gaat ELKE dag met ons op
stap, maar we denken dat we zowat een unicum zijn hier in het dorp. Gisteren en
eergisteren zagen we geen kat (figuurlijk dan, want die waren er wel). Toen was
het ook druilerig en winderig weer. Alle baasjes en de watjes lagen dan voor
de kachel uit te rusten van de wandeling die ze niet gemaakt hebben zeker ?
Wij hebben zelfs gezwommen, maar daar
was het vrouwtje dan weer niet blij mee. Vrouwen hé zag je Heros denken,
blijkbaar hebben mensen sneller kou dan Drenten want voor ons was het heerlijk.
Het water in het ven stond heel hoog en dat zal niet door de droge
novembermaand komen. December zal daar eerder schuldig aan zijn .
Ook rond het ven rook het heerlijk en
we hebben daar het baasje al de kanten van de omgeving laten zien. We mogen
daar, zo dicht tegen de snelweg, niet vrij lopen. Het baasje heeft echter
vandaag wel gemerkt wat wij wilden, en dat mag van hem. Maar dan wel samen in
dezelfde richting trekken zou voor hem wel praktischer zijn.
Deze morgen las ons baasje op het
Drentenforum dat er weer een nieuwe schrijvende Drent begonnen is met een
website. Meer bepaald een dagboeksite.
Okke, de 20 maanden oude Drent van
Selma en Richard is ook in de pen gekropen om zijn belevenissen aan het WWW en
de wereld kenbaar te maken.
Het is volgens ons baasje een mooie
en plezierig lezende site. Het is wel een site en geen blog. Dat wil zeggen dat
bij Okke al de verschillende onderwerpen netjes gescheiden zijn en op een blog,
zoals het deze de onderwerpen behandelt worden wanneer ze zich aandienen.http://www.dagboekvaneendrent.webklik.nl
Nu denken wij, en ook ons baasje dat
wij bij de eerste waren die onze belevenissen mochten opschrijven en hebben we
vele opvolgers gekregen.
Boris van Herma en Sjoerd schrijft op
dit blog http://borisdedrent.blogspot.com
, en die heeft ook nog schrijfhulp gekregen van zijn jonge huisgenootje Joep
een Duits staande langhaar.
Kyra, de Drent van Sonja van het
Drentenforum heeft ook een eigen blog maar is op dit moment niet zo actief,
Kyra wacht blijkbaar op haar nieuwe huismaatje dat er al had moeten zijn, maaar
lees maar op http://drentkyra.punt.nl/?home=1
Arcil is de Drent die ook al haast zo
lang op het blog aanwezig is als wij. Hij dicteert ook aan zijn baasjes Hans en
Jil die schrijven dan op: http://www.bloggen.be/arcil/
Diesel was een tijdje in de running
als dekmaatje voor onze Hera maar naaste familie problemen staken stokken in de
wielen. Zijn baasje Bea schrijft hun belevenissen ook dagelijks op http://beatielenburg.wordpress.com/
Hiermee gaan jullie wel enkele
uurtjes zoet zijn ons gedacht ! Veel leesplezier wnsen wij jullie in elk geval
toe.
En het zijn niet alleen onze Drentjes
die de naweeën van tien dagen verblijf in Frankrijk aan den lijve ondervinden.
Ze hebben vandaag geen weet gehad dat
ze vier poten hadden om op te staan en om mee te lopen. Op een klein uur na,
toen zijn ze met het baasje gaan wandelen. Voor de rest hebben ze wat aan
ooglid beweging gedaan. Dat wil zeggen, af en toe de ogen eens geopend om te
zien dat er wat om eten te rapen viel Om veel meer zal het niet geweest zijn !
Maar ook het baasje had vandaag den
tamme.Die hoeft niet veel te zeggen op
het gedrag van zijn hondjes. En hoewel hij vandaag met elk van ons de wandeling
apart gemaakt heeft is het al bij al tot dat beperkt gebleven.
Vermits de jachttraining op het
laatste moment nog een week opgeschoven was zijn we de dag ook al een uur later
begonnen. Ook al de schuld van het baasje, die had zogezegd niet goed geslapen
wegens het lawaai van de snelweg. Ja wat wil je als je uit een gebied komt waar
lawaai nog dient uitgevonden te worden, en dan gedropt wordt in omgeving van
20/24 uren lawaai. Soms is het erg, zeker wanneer je met het venster open
slaapt en het is zuiderwind. Dan is het alsof de dertig tonners over het terras
rijden !
Het besluit van het baasje voor
vandaag is t zal verdorie niet laat worden vandaag !
Nog maar een paar uren is ze terug
naar haar baasje en moeder Belle,Hera
en Heros missen Kibbels nu al.
Gisteren lagen Belle en Kibbels nog
meer dan zeven uren naast en soms op elkaar op de achterbank van de auto. Uren
aan een stuk hebben ze rug tegen rug gelegen En nu is ze er niet meer, ons
trio geraakt er niet wijs uit.
Tien dagen hebben ze van s morgens
tot s avonds laat samen opgetrokken, gespeeld, geravot en muizen opgegraven.
Kibbels was goed opgenomen in de groep en naargelang ze langer bij ons was
durfde ze ook meer zich mengen in het groepsspel.
Wat voor onze baasjes nog het meest
is meegevallen, ze hadden er het meeste schrik voor, was het samen eten. Het
gebeurt nog al eens dat er aan de etenkom het eerst ruzie ontstaat. Niets
daarvan, Kibbels kon goed weg met wat er in haar kom verscheen en was ook
steeds als eerste er mee klaar. Geen van ons trio maakte ook maar even
aanstalten om het eten van Kibbels voor zich op te eisen.
Ook bij het spelen was er nooit
ruzie, zo heeft Kibbels, sterk als ze is, Hera verschillende malen de kamer
rond gesleurd. Aan beide zijden van een oude sok sleurend konden Hera en
Kibbels uren bezig zijn met elkaar de loef af te steken. Meestal was het
Kibbels die aan het langste eind trok.
Binnen twee weken zien ze elkaar
terug op de terugkomdag. Dan hopen we alle pups van het februari nestje samen
met hun baasjes terug te zien . We gaan er voor hondjes en baasjes een fijne
dag van maken waar ze alle nog lang over gaan spreken.
De grote halfbroers en zussen van nu
drie jaar oud gaan trouwens ook daar zijn. 15 nakomelingen van ons Belle, ze
gaan weer wat hebben om over te klappen in t dorp
Zeven uur en een half hadden we vandaag
nodig om de afstand van La Magdeleine naar Vosselaar te overbruggen. Dat wil zeggen dat
we vriê goe gebold hebben. Het weer was koud, helder en droog, het was ook in
Frankrijk nog steeds Kerstverlof en dan ook weinig verkeer op de snelweg.
Zelfs in Parijs ging het als een
fluitje van een cent, de Périférique aan 80 km/u , is ook niet alle dagen
mogelijk. Van de luchthaven Orly naar de luchthaven Charles de Gaulle op 25
minuten, gewoon magnifique gereden
Aan Charles de Gaulle waren we even
te laat om onder het grootste passagiersvliegtuig ter wereld , de Airbus A380 ,
door te rijden. We zagen het nog wel opstijgen om even later in de wolken uit
het zicht te verwijnen.
Na Parijs, zegt het baasje, hebben we
nog drie en een half uur nodig om thuis te komen. Dan zegt m er wel stilletjes
bij en als t aan de tunnel in Antwerpen meevalt. Want daar kan je langer
stilstaan en aanschuiven in de file dan om het even waar in Frankrijk.
En het viel mee in Antwerpen, meestal
zitten we daar op de sitituatie te zagen en te kankeren, maar als het dan toch
eens goed is zeggen we het ook !
Vijf en twintig minuten later konden
we dan ook Annemie verwittigen dat haar Kibbels ook veilig maar stikmoe in
Vosselaar was aangekomen. Die is ondertussen ook al opgehaald, en tot grote
verbazing van Annemie uit zichzelf in de auto. Net zoals we het haar de afgelopen
tien dagen hebben aangeleerd. Hopelijk gaat ze nu ook wat liever meerijden in
de auto. Volgens onze baasjes gaat Annemie niet veel last hebben van Kibbels
dit weekend, die gaat nog enkele dagen moeten recupereren van haar tiendaagse
uitstap.
Belle & co
Open baan , weinig verkeer, ontspannen rijden...
De snelweg A6 "overkapt" richting Porte d' Italie
De eerste maal dat we de A 380 Airbus in "levende lijve" zien
Tot vanavond gaat het stilletjes zijn
op het Bas en Belle blog, wij ruilen de natte en winderige Charente voor het
stormachtige België.
Hopelijk hebben we le vent en poupe
want we hoorden vanavond op TV dat de prijzen voor brandstoffen om te rijden en
te verwarmen weeral de hoogte zijn ingegaan
Nog even geduld, zo rond de klok
van (stomme uitdrukking) kunnen jullie terug op het blog terecht om de
nieuwtjes te lezen die wij zelf ondervonden over 820 kilometer Franse en
Belgische wegen
Net als de rest van West Europa
ontsnapt ook de Charente niet aan deze winterstorm. Sabine van het TV één
weer liet daarstraks op haar weerkaart opmerken dat de storm van het Noorden
van Spanje, de Golf van Biskaje om juist te zijn, tot het zuiden van
Scandinavië van zich doet spreken.
Alles wat niet zwaar genoeg is of
niet vast gemaakt vliegt over de koer en door de tuin. Onze flaporen flapperen
nu zelfs zonder dat we hard lopen, daar zorgt de wind dan weer voor. We kunnen
ze zelfs in twee richtingen laten flapperen, naar achter in onze nek of,
wanneer we ons omdraaien, zien we niet meer waar we lopen omdat onze oren voor
onze ogen waaien !
t Baasje zegt dat we vandaag
binnenblijven. Er waaien teveel zaken over de velden en akkers dan goed voor
ons is. Hij gaat buiten geen miserie zoeken als het binnen ook goed om leven is
zegt m .
Voor ons niet gelaten, het deugd
buiten zelfs naar onze normen niet. Het gaat hier snel even buiten voor een
snelle plas, en ook voor de sigarenproductie hebben ze de lopende band wat
sneller laten lopen. Het is vandaag buiten, en even snel terug binnen !
Morgen komen we terug naar België,
het baasje van Kibbels is ook terug thuis en die zit vol ongeduld te wachten op
de thuiskomst van haar Kibbelke Ons baasje heeft al gezegd dat Kibbels even
goed mag blijven, want het is een plezant hondje die zich goed thuis voelt in
onze roedel !
Het baasje wil ook thuis zijn om de
jachttraining van zaterdagmorgen nog mee te maken, het gaat nu naar wens op
training met Hera,en daarom wil hij zo
snel mogelijk terug beginnen met de training
Morgen meer nieuws over de storm en
de laatste dag in Ferret
We hadden deze mop al eens in een ver
verleden maar we vinden haar zo goed dat we ze nog eens plaatsen
Een drukke Rynair vlucht was geannuleerd.
Is daar toch één assertieve hostess, echt niet op haar mondje gevallen
aan t werk.
Bezig met het herboeken van een lange wachtende rij passagiers.
Plotseling duwt en wringt een boze passagier zich zijn weg naar haar
desk.
Boos kletst hij zijn ticket op de desk en zegt:
ik MOET op deze vlucht zitten en het MOET eerste klasse zijn!!!
De hostess antwoordt:
Sorry mijnheer, ik zal u met veel plezier helpen, maar eerst moet ik de
mensen die voor u waren verder helpen, dus , als u achteraan wil aanschuiven
dan zal ik u straks met veel plezier helpen.
De passagier was niet onder de indruk.
Hij vroeg zéér luid, zodat de anderen in de rij achter hem, hem konden horen:
HEBT U ER ENIG IDEE VAN WIE IK BEN!!!
Zonder aarzelen nam de hostess glimlachend haar intercom microfoon :
Mag ik even uw aandacht alstublieft weergalmde haar stem door de
volledige vertrekhall, we hebben hier een passagier aan Gate 14, DIE NIET WEET
WIE HIJ IS.ALS IEMAND HEM KAN HELPEN OM
ZIJN IDENTITEIT TERUG TE VINDEN, GELIEVE NAAR GATE 14 TE KOMEN!!
Terwijl de mensen in de rij achter hem hysterisch begonnen te lachen,
liep de man hoogrood op, staarde naar de hostess en riep luidkeels:
FUCK YOU!!
Zonder te verpinken lachte de hostess en zei:
Het spijt me, meneer, maar daar moet je OOK voor aanschuiven .
Veel hebben ze niet nodig aan
speelgoed onze Drentjes. Zij maken hun eigen speelgoed waar ze zich te pletter
mee amuseren.
Een muizenholletje in de wegberm,
makkelijk een kwartier graafplezier. Een volgend muizenholletje, misschien iets
langer, of wat korter het hangt af van de grootte en het aantal stenen in d
grond.
Een hoop snoeihout uit de wijngaard
is een schatkamer want allict huist daar één of ander dier onder. Een egel die
daar zijn winteronderkomen heeft gevonden of een muizennest of zelfs een rat
kan daar onder zitten. Gisteren vonden ze daar een muizennest onder, en dat is
een eigenschap van onze Drenten, ze gaan door tot ze het nest hebben gevonden
of tot wanneer de baas zegt dat het genoeg is geweest.
Nu het buiten stormt zijn ze niet gek
van buiten spelen. Ook binnenskamers kunnen zij zich best vermaken. Van het
vrouwtje hebben ze een paar versleten kousen van het baasje gekregen. Er zijn
een paar knopen in gelegd zodat ze er meer houvast aan hebben, en ze zijn
weeral vertrokken voor een paar uur trek en sleurplezier.
Als ze nu nog een lege petfles
krijgen kan het plezier voor vandaag niet meer op. En morgen ? Dan beginne n we
weer van voor af aan
De 250.000° bezoeker van het Bas
& Belle blog is er eentje uit de Belle familie, goede bekenden van ons blog
en ook goeie vrienden van het hoofdbestuur.
Het is Ute Claessens geworden, de
eigenares van Hadise, Jago en Sammy. Waarbij Hadise en Jago de Drenten in de
familie zijn. Sammy is de Cocker op jren en Hadise is de dochter van Belle.
Heel dichtbij familie dus.
We gaan van de pronte madam Ute een
mooi portretje uitzoeken in ons dossier. Dat kan even tijd vragen want de kans
van een mooi portretje loopt over zon 12.000 fotos.
Je krijgt een flink aantal fotos bij
elkaar met zon stel Drenten, Familie en het blog. Het gaat even zoeken zijn.
Hieronder al een paar fotos van Ute
Belle & co
Ute helemaal rechts, naast de Boeddha imitator...
Ute met pup Hadise op de puppyborrel in januari 2009 enkele weken voor ze Hadise kwamen ophalen
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
