Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-07-2012
Artritis
Artritis
Een dronken, fel naar alcohol geurende
man zat in de trein naast een priester.
Zijn das zat vol vlekken, zijn wangen
vol rode lippenstift en een halflege fles Bacardi stak deels uit de zak van
zijn gekreukte vest.
De man opende zijn krant en begon erin
te lezen.
Na een vijftal minuten richtte hij zich
tot de priester en vroeg:
"Zeg, eerwaarde, weette gij
d'oorzaoke van artritis?"
"Ja, mijn zoon, dat komt door erg
losbandig te leven, te veel alcohol te drinken, niet naar de mis te gaan, te
slapen met prostituees, geen bad te nemen, kortom losbandig te leven in
zonde."
"Awel merci", mompelde de
dronken man terwijl hij terug zijn krant indook.
De priester, nadenkend over wat hij
gezegd had en een beetje nieuwsgierig:
"Neem me niet kwalijk maar hoe
lang heb je al last van artritis?"
"Ikke eerwaarde ? Ik ee genen artritis, moar
kee hier just inde gazette gelezen da de paus dadde ee.
Vrijdag den 13° Blijven we in ons
bed/bench liggen zodat er ons zo weinig mogelijk onheil kan overkomen of zijn
we helemaal niet bijgelovig en zeggen we dat het allemaal larie en apekool is ?
Ons baasje lapt alles aan zijn botten
en zou het liefst vandaag met de kettingzaag gaan werken, hout zagen met de
cirkelzaag, ijzer doorslijpen met een onveilige slijpmolen en dan s avonds
zijn vingers tellen. Hopelijk kan hij dan zeggen dat vrijdag de 13° nog zo
slecht niet is !
Ons oma Belle heeft weer kuren ze
wil niet eten en ook niet snoepen. Die heeft dat wel meer als er iets is
gebeurd wat haar niet zint. Als ze om één of andere reden naar haar poten heeft
gekregen van het baasje bvb.
Dat is nu niet gebeurd maar ze heeft
wel deze morgen en ook gisteren op mij gereden. Ik denk dat zij vermoedt dat
ik haar leiderschap wil overnemen omdat ik nogal dominant ben.
Volgens het baasje is het
spychologisch. Ja je leest het goed, spychologisch, zo schreef het baasje
zijn vriend Jef dat altijd tijdens de cursus lerarenopleiding. Jef wist alles
van psychologie maar schreef altijd spycho
Het baasje gaat ons Belle goed in t
oog houden en als ze koorts maakt gaan we naar Benoit, de Belgische,
Franstalige dierenarts hierin Ruffec. Maar als ze honger krijgt zal ze wel weer
eten. Mager is ze nog niet echt !
Vandaag is er zoveel nieuws dat we
het over twee dagen moeten spreiden. Iedereen komt aan bod maar vandaag is het
efkes wachten
Lucy
Lennaert had een pechdag, en dan was
gisteren niet eens vrijdag de 13°
Hallo mazzelaars
de Faeselaars de roedelaars te Frankrijk,
Vandaag had ik
veel pech. Ik vertelde al dat er kattenactiviteiten plaatsvinden op een plek
waar ik niet mag komen, nl. boven. Toen het vrouwtje en Christian toch wel erg
lang boven bleven en ik allerlei lieve geluidje en woordjes hoorden die vorige
week nog tegen mij gezegd werden kon ik me niet beheersen. Trapje voor trapje
klauterde ik naar boven.
Plotseling
verscheen het vrouwtje en ze schrok en gilde Lennaert wat doe je nou, hou je
vast. Ja zeg, ik ben een hond en heb poten en geen handen of klauwen, waar moet
ik me dan vasthouden. Ik schrok weer van het vrouwtje en toen poten en kop als
zwaartepunt en doeg doeg doeg au doeg doeg au au naar beneden, met de neus naar
voren. Mijn dwarsbout onder aan het lichaam probeerde de boel een beetje af te
remmen maar nu heb ik wat moeite met plassen.
Toen gingen we
naar de cursus en ik zit braaf achterin de auto. Mijn vrouwtje wil dat ik
voorlopig niet uit de auto spring omdat dit nog niet goed is voor mijn
snelgroeiende botten. Door haar voorzichtigheid en bedoeling mij op te vangen
(stressgedrag) vergat ik helemaal mijn poten te gebruiken en donderde uit de
auto, en ja hoor alweer met mijn neus naar voren en met mijn piezel over de
kiezel.
Wie is hier nu
onhandig. Dit gebeurd allemaal als zij in de buurt is. Tijdens het klasje was
ik niet echt bij de les. We moesten een zoekopdracht doen en ze verstopte een
brokje onder een hoedje en dat moest ik dan terug vinden tussen andere
hoedjes heel dom hoor .ik raapte ook nog de hoedjes op en bracht ze trots naar
het vrouwtje, helaas was dit niet de bedoeling en in plaats van een 10 en een
dikke kus van de juffrouw kreeg ik 5je. Pfff ik wil ook op jachttraining! Mijn
buurman is een kruising tussen een tekkel en chiwawa en heet Janssen en komt
niet boven het gras uit en de buurvrouw aan de andere kant is een Sint Bernard
die Mia heet en alleen maar liggend haar oefeningen kan afwerken. Ik ben wel
een jachthond hoor!
Zeg Lucy, Lando en
Lobke. Hebben jullie ook altijd zon honger? Ik wil de hele dag vreten, en
krijg al bijna net zon grote portie als mijn vader. Hij eet altijd heel rustig
en kijkt op zijn gemak rond. Ik schrok alles in 10 seconden naar binnen.
Dit weekend gaat
mijn vrouwtje weer mooie fotos van mij maken. Bij gebrek aan beter ..Miesje
en haar 5-ling.
Dikke natte neus
en 4 pijnlijk poten,
Jullie Lennaert
Lando had vandaag geen muizenissen maar
Dag
fotomodellen en Co,
vandaag zijn
er gelukkig geen vreemde dieren het huis in geslopen. Of Lando heeft ze
verorberd voor wij thuis waren. Zijn korrels s'morgens vindt hij precies niet
meer zo lekker, dan eet hij niet veel. 's avonds wil hij liefst met ons aan
tafel zitten maar dat mag natuurlijk niet. We waren gestart met hem eten te
geven als wij klaarwaren, maar omdat hij zo kwam schooien en springen en
blaffen, ons niet gerust liet dus, gaven we hem dan maar eten voor wij gingen
eten, maar ook dat hielp niet. Nu is het tegelijkertijd, maar dat van ons blijft
hij interessanter vinden. Hij is al 2 dagen op rij de veranda in gevlogen zodat
wij rustig kunnen eten maar ook dat plan mislukt omdat hij dan constant staat
te blaffen en zijn snoet doorheen het kattenluik probeert te krijgen. Iemand
tips?
Plaats en tijdstip van het gebeuren Saint
Fraigne, gehucht Le merlageau, deze middag. Ik Lucy mocht samen met ons moe
Hera mee met het baasje in het kader van autogewenning voor mij. Niet dat ik
last heb van reisziekte maar het baasje wil me op zoveel mogelijke plaatsen mee
nemen.
We waren deze middag naar St Fraigne
gereden omdat het baasje het vakantie huis van zijn kameraad de Ferre ging
luchten. Deze namiddag zou nichtje Caroline met man en kindjes daar aankomen om
veertien dagen vakantie te houden.
Wij mochten dus mee en dat was best
plezant want ook daar is een heel grote tuin die volledig afgesloten is met een
stevige draad. Het baasje kon dus binnen in huis gerust bezig zijn met de
luiken en gordijnen openen. Het zwembad was ook afgeschermd, daar konden we
alvast niet indonderen.
Toen het baasje klaar was kwam hij
ons roepen om terug naar Belle en Heros thuis te gaan. Vermits wij goed
luisteren kwamen wij dadelijk aangelopen maar plots stond ik, Lucy, oog in oog
met een raar dier. Het was ros met wit, even groot als ikzelf en ze stond met
haar staart kaarsrecht omhoog en een ronde rug. Ik stond pal en verbaasd en
wilde even vriendelijk kennis maken met die rare rakker .
Maar dat was blijkbaar niet naar haar
zin en met een verschrikkelijk geluid maakte ze me bang. Ik vluchtte richting
baasje maar liep toch maar verder tot ik veilig onder de auto zat.
Volgens het baasje maakte ik een
heleboel kajiet geluiden hoewel de kat niet naar mij heeft uitgehaald, ze heeft
alleen maar verschrikkelijk geblazen !
Hera is mij uiteraard komen helpen en
heeft dat monster het schelft opgejaagd waar ze dan op haar beurt bang zat te
zijn ! Ieder om beurt bang vond ik een goed akkoord maar volgende keer ga ik
ook achter zon onding aan ! Ik heb nu van ons moe gezien hoe het moet. Vanaf
vandaag ben ik de zesde kattenhater in de Faesen roedel !
Er zijn uiteraard geen fotos van het
gebeuren, alles ging veel te snel en het baasje zijn kodakske lag in de auto.
Ons baasje plaatst dan maar de fotos
van onze Lily-Lou die hij gisteren in de mailbox heeft gevonden, bedankt
daarvoor Carine.
Een jonge journaliste van CNN had horen praten over
een oude, zeer oude jood die sinds jaren
tweemaal per dag aan de Klaagmuur in Jeruzalem ging bidden.
Ze dacht dat het een mooi onderwerp was om deze man te interviewen, ging ter plaatse
en zag
deze oude man zeer langzaam slenteren naar de muur.
Nadat de man driekwart uur gebeden had kwam hij steunend op zijn wandelstok
teruggeslenterd.
Ze ging naar hem toe voor een interview.
"Verontschuldig mij mijnheer, ik ben Rebecca Smith van CNN. Hoe is uw
naam"?
"Morris Fishbien" antwoordt hij.
"Sinds hoelang komt U hier al bidden"?
"Meer dan 60 jaar" antwoordt hij.
"60 jaar! Dat is ongelooflijk! En voor wat bidt U"?
"Ik bid voor vrede tussen Christenen, Joden en Moslims... Ik bid voor het
einde van alle oorlogen en alle haat. Ik bid dat onze kinderen opgroeien in
veiligheid en een mooie toekomst zullen hebben".
"En wat is Uw resultaat na 60 jaar bidden"?
"Ik heb de indruk dat ik tegen een
muur sta te lullen!
Blijkbaar is het tanden wisselen goed
op gang gekomen bij mij en mijn broers en zussen. De baasjes van Lando en Lobke
hebben het althans al laten weten. Ook bij mij mankeert al een en ander. Zou
het daarom zijn dat het baasje gisteren al dat vlees door de molen heeft
gedraaid ? Die heeft waarschijnlijk medelijden met mijn op dit ogenblik
geaccidenteerd gebit .
Ons hoofdbestuur blijft het in elk
geval in t oog houden. En zoals Lobke schrijft dat ze nu voorlopig geen
trekspelletjes mag doen met Siebe, zo zal het hier ook wel uitdraaien denk ik.
Hoewel ik nog niet kan bedenken hoe
de baas dat gaat verhinderen ? Er ligt altijd wel iets om aan te trekken in de
tuin, en iemand om mee te spelen en te trekken is hier ook niet moeilijk te
vinden. Er is hier altijd wel iemand die wil meespelen. Maar t zal allemaal
wel goed komen. Voorlopig zijn we nog niet toe aan een beugel of blokjes
Lucy
Hieronder Lobkes tandenverhaal
Lieve mams,
Ik moet je nu toch wel even een grote
gebeurtenis vertellen hoor.
Mn vrouwtje zag afgelopen zondag al
dat ik twee snijtandjes aan de bovenkant kwijt was, waar al nieuwe tandjes voor
in de plaats kwamen.
Vanochtend zag ze dat ik nog een tandje
aan de bovenkant kwijt ben, en naast de grote hoektand komt ook al een nieuw
tandje.
Ook aan de onderkant ben ik al drie
tandjes kwijt, waar al nieuwe tandjes voor doorkomen.
Nu snapt ze wel waarom ik de laatste
tijd zo ontzettend veel overal op loop te kauwen.
Ik was ook al aan een stoel begonnen,
daar was ze geloof ik niet zo blij mee aan haar reactie te zien.
Wat wel jammer is, is dat ik nu geen
trekspelletjes meer mag doen met Siebe, en dat vond ik nu juist zo leuk!
Maar hier is iedereen heel blij dat er
binnenkort niet zoveel pleisters meer nodig zijn na een blije begroeting van
mij......
Heel veel liefs van Lobke.
En
bij Lando laat de kat het afweten, dan doet hij het maar zelf: muizen vangen !
Moe,
uwe zoon
vangt!!!! Nee hoor, niet figuurlijk, maar letterlijk. Lando heeft daarstraks in
de tuin een muis gevangen. Gelukkig had ik het net op tijd gezien zodat Nico de
verandadeur kon dichtdoen. De buit afgeven, dat was andere koek. De groene
container is weer een diertje rijker.
Vandaag ging
Nico met Lando tussen de buien door wandelen, maar Lando voelde de bui precies
letterlijk hangen. Toen hij los mocht bleef hij steeds rond Nico draaien en was
heel onrustig. Nico heeft hem dan terug aangelijnd en is rustig teruggewandeld.
Toen ze thuis aankwamen viel de volgende bui er inderdaad uit. Lando kan
misschien onze Belgische weermannen gaan assisteren, volgens de horeca aan zee
brengen die er immers niet veel van terecht.
Het is de eerste van de Nationale
feestdagen die we in een tijdspanne van 10 dagen te vieren hebben. Vandaag de
Vlaamse, zaterdag de 14° is Quatorze Juillet ofwel de Franse nationale
feestdag. En de 21° mag onze Berre de troepenshow afnemen. Dit jaar mag
zelfsde Laurent terug op de tribune
zitten, zeggen de gazetten !
De 14° op de Champs Elysee in Parijs
gaan er 510 vliegtuigen over de Swa Hollande zijn kalend bolletje
vliegen(avions zeggen de fransoozen). Maar daar zullen wel een deel helikopters
tussen zitten volgens ons. Maar dat vliegt ook hé.
Onze Albèèr zal het met minder moeten
doen, niet eens gezegd dat er in België 510 vliegtuigen in het bezit zijn van
de Force Aerienne Belge.
Wij hebben vandaag nog iets te
krijgen volgens ons baasje. Wij mogen smullen van everzwijn die gisteren 2 uren
gekookt is en vandaag verder is geprepareerd.
Het begon al met het uitproberen van
het baasjes nieuwe vleesmolen. Niet meer die antieke aangedreven door armkracht
maar een elektrische die hij voor drie weken kocht in de Franse Lidl. Die
werkte comme il faut en in geen tijd was het everzwijn omgetoverd in puur
everzwijnengehakt. Geen blikvoer meer voor onze roedel, maar viande de
sanglier pure.
Nadien is alles in steriliseerpotten
van een halve liter gestopt en twee uren gesteriliseerd op 100°C. Dan zijn
volgens het hoofdbestuur alle gevaren die zich in vlees van wild kunnen schuil
houden, definitief de nek omgedraaid, zegt ons baasje.
Elf potten van een ½ liter staan te
wachten om met de normale hondenbrokken gemengd te worden. Het zal weer smullen
worden vanavond en de dagen dat de bazen voor ons een pot opentrekken !
Dus ook hier in de Charente vieren
wij de Vlaamse Nationale feestdag met een feestmenu.
Hebben jullie de fotos van Pam uit
het vorige bericht al bekeken ? Mooi hé, zo maar naar een markt in de buurt
gaan en dan langs alle kanten gefotografeerd worden. Als socialisatie kan dat
tellen vinden wij, en daarvoor gingen we dus naar de Marché Anglaise. Nu vond Karin dat het mooier zou geweest zijn zonder leibandjes en dat vinden wij ook maar op een markt vinden wij het toch niet zo passend. hHet zou dan ook niet meer kloppen met de socialisatie en het aan de leiband lopen. We lopen zo al genoeg los zegt het baasje.
Missie geslaagd kunnen we dan ook
zeggen. Misschien komt die Engelse madam hier nog wel eens langs want zij
vertelde dat zij een vriendin heeft wonen in ons dorp. Maar wel in een ander
gehucht volgens haar. Zij zou dan langskomen met haar grote Kodak zoals ons
baasje dat noemt. Zou dat kunnen dat je met een grote Kodak ook grote fotos
kan maken ? Ik ben nog maar drie maand en half en moet zulke dingen nog
allemaal leren hé.
Ons maatje Lando heeft ook nog een
berichtje voor de krant. We misten gisteren zijn trouwe bijdrage al, maar
vandaag maakt hij dat blijkbaar gelijk goed.
Lucy
Lando de Vieux-Turnhout schreef,
Dag moe,
oma, nonkel, zus, Simonne en Jan,
Zoals Jan al
vermoedde had het baasje het gisterenavond te druk om nog een nieuwsje te
sturen maar haar plannen waren om dit vanochtend voor het werk nog te doen. Een
ongewild huisdier strooide hier echter roet in het eten. Saartje, de kleinste
poes, bracht nl een merel mee in huis en wetende dat mijn baasje hier
hééééééééééééééél veel schrik van heeft vlogen in 2 seconden alle deuren dicht
en zaten we opgesloten in de keuken. Vermits het nog te vroeg was om opa op te
trommelen moesten we nog een half uur wachten en hebben dan opa uit zijn bed
gebeld om de vogel buiten te zetten. pfff, wat een gedoe voor zo'n klein ding.
Van mij is ze niet bang hoor, het liefst floddert ze heel de dag met mij en
laat ik dat nu net niet erg vinden, hihi!!!
Vorige zaterdag maakten we hier op
deze plaats melding dat er van ons duo moeder en dochter Lucy een photoshoot
was genomen op de Engelse markt van Aigre.
Daarstraks kregen we van Pam, de
fotografe, een mail terug die we hieronder copiëren. Je kan daarin ook de link
openen om haar fotos te zien.
Hello,
Thank you so much for
your email and the blog spot I have never been blogged before so really made
my day :D
I hope you like them, I
am particularly thrilled with Puppy Love
Can you please tell me
Lucys mums name .such a lot has happened since Saturday my brain has gone!
Thank you once again
and I do hope we can meet up soon with maybe a few more photos included!
Please feel free to
share my Facebook page and perhaps if you have facebook you would be kind enough
to like the page?
Many thanks in advance
Pam
Misschien worden onze meisjes ooit
nog wel eens internationale honden fotomodellen, je weet maar nooit, er zijn
voorbeelden genoeg van modellen en mannequins die zo van de straat geplukt zijn
door de bekende agentschappen.
De bekende hondenmagazines mogen in
de rij gaan staan, wij zijn niet duur .
Het is vandaag merkbaar vakantie op
de redactie van de puppenkrant. Moest het een gewone krant zijn dan bestond ze
vandaag enkel uit betalende reclame. Geen nieuws vandaag van het puppenfront.
Maar onze hoofdredacteur is nog op
post, zijn pree/pensioen loopt immers door en die gaat zo nog eens in zijn
uitgebreide puppenfotoarchief duiken
Waren jullie pups gisterenavond ook
zo aan het ezelen ? Ons baasje heeft mij gisteren tweemaal met wat hij noemt
schabbernak vast gehad. Ik denk dat hij daar mijn nekvel mee bedoelt.
Nonkel Heros had mij ook al een snauw
gegeven toen ik met zijn kauwbeentje aan de haal wilde gaan. Ons moe had me
toen ook al enkele malen berispt terwijl oma Belle echt moeite deed om mij
totaal te negeren. Wat bij honden ook een teken is dat ik dik over de schreef
aan het gaan was.
En toen voelde ik een bazenhand in
mijn nek en een boze stem boven mij die me niet al te vriendelijk wist te
vertellen dat zon gedrag best fout zat.
Dan ben ik maar van tactiek verandert
en ben aan ieder likjes gaan geven aan een hoog tempo om toch alles maar goed
te maken. Ik ben dan toch nog als een braaf hondje gaan slapen !
Vandaag zijn we nog eens met vier
tegelijk gaan wandelen. De normale toer want die is voor ons toch weer elke dag
anders. We vliegen toch weer telkens, afhankelijk van de daar hangende geur, op
een andere plaats het zonnebloemen veld in.
Zo ook deze namiddag, en Lucy ging
met heros het veld en de bloemen in. Geen gevaar dacht het hoofdbestuur, Heros
gaat niet zo snel als de pup er bij is. Fout gedacht hoofdbestuur op een
gegeven moment bewogen enkel de zonnebloemen midden in het veld, en het was
windstil. Dus daar zaten ze met twee dachten we. Ook weer fout gedacht want
geen halve minuut later kwam Lucy alleen uit het veld Ze was niet bij Heros
gebleven ! ! ! Daar gaat dus de theorie dat kleintje wel bij een van de groten
blijft.
Wel een zekerheid dat ze al zo goed
in het oriënteren is dat ze zelf de weg naar de buitenkant van het veld kan
vinden en er niet in blijft ronddolen. Meer nog , ze kan zelfs de goede kant
vinden waar de rest van de roedel loopt, in dit geval het hoofdbestuur .
Of dat hoofdbestuur daar nu minder
slapeloze nachten van gaat hebben is nog maar de vraag. Het staat nog steeds in
hun geheugen gegrift dat Belle jaren geleden ook de zonnebloemen indook en bij
het buitenkomen van het veld rats de verkeerde kant uitging om de baasjes te
gaan zoeken. Een geluk voor de bazen dat Bas zo bereidwillig was om achter
Belle aan te gaan om haar terug te brengen !
De fotos zijn van daarstraks. De fotos
van de aangelijnde honden hoort bij de gehoorzaamheidstraining. Op het einde
van de wandeling dienen ze bij t baasje te komen om aangelijnd te worden. Nu
met Lucy erbij meer dan ooit, zij moet het zo al spelenderwijs duidelijk gemaakt
worden. En als de groten het doen volgt zij probleemloos.
Waar voor je geld, zo zou je de
puppenkrant van vandaag kunnen omschrijven. Veel nieuws en lange artikels. En
nog gevarieerd ook nog. Van jachttraining in Nederland en België, droge en
natte training, van het zwemmen en van de regen, tot katten bevallingen in
Nederlands Limburg toe ! Daar voegen we niet veel meer aan toe, we kunnen er
toch niet bovenuit vandaag !
Lucy
Lobke schrijft over haar (natte)
training
Lieve mams,
Vandaag ben ik weer naar training
geweest.
Het was weer heel anders dan de vorige
keer.
Deze keer waren er twee nieuwe pups,
Bente en Silke, twee kindjes van Lisa van Roswitha.
Wat zijn die nog klein zeg!
Het was geen lekker weer, het regende
de hele tijd, waardoor we geen waterwerk hebben gedaan, ik heb dus nog geen
zwemles gehad.
Het ging vandaag ook niet zo goed als
de vorige keer, maar dat lag niet aan mij, maar aan het vrouwtje.
Bij de oefening op het vóórkomen heb ik
voor de eerste keer mn middelvinger opgestoken, ik vond het veel leuker om
even te gaan buurten bij de andere hondjes.
We hebben dus wat huiswerk meegekregen
om te oefenen.
Na de training was ik wel heel erg moe.
Deze keer zijn we gelijk naar huis gegaan omdat het te slecht weer was om nog
een paar uur te blijven totdat Siebe ook klaar was met trainen.
Thuis heb ik mn ontbijt gekregen. Ik
had vanochtend geen eten gekregen, omdat ik dat anders weer in de auto zou
deponeren.
Ik vond het niet eerlijk, want Siebe
kreeg wel te eten, en ik heb even goed laten weten dat ik het daar niet mee
eens was.
Na het eten ben ik diep in slaap
gevallen.
Oh mam, nog even vertellen dat het me
vanochtend bijna gelukt is om een boterham van het bord van mn vrouwtje te
jatten..........
Ze was te verbouwereerd om gelijk te
reageren.
Ik weet inmiddels dat ze s morgens
niet echt helder is, geen ochtendmens zeg maar, dus daar probeer ik dapper
gebruik van te maken.
Het gaat me zeker een keer lukken,
hihihi.........
Heel veel kusjes voor jou,
Lobke.
Lennaert schrijft over zijn huismaatje
de poes die gisteren kittens kreeg
Hallo
puppelaars, Faeselaars en misschien poezelaars?,
Ja
jullie lezen het goed poezelaars. Sinds vrijdagnacht is het dierenbestand van
ons gezin met wel 5 kittens uitgebreid. Voor mijn vrouwtje was het een
vermoeiend gebeuren. Het begon om 12 uur s nachts , ik lag al lekker in mijn
bench te slapen, opeens een geschreeuw van dat kattenmormel!
Zoals
alle wijze katten, had ze heel lang lopen te zoeken naar een geschikt plekje en
er stonden wel 3 werp(kisten) dozen door het huis opgesteld, maar opeens wilde
ze kost wat kost bevallen tussen de lakens van het bed van Christian. In een
uiterste reddingspoging om de kat toch nog in de doos te krijgen werd het
eerste kitten zwevend tussen hemel en aarde geboren. Door de onhandigheid van
Miesje, zo heet ze nou eenmaal, moest vrouwtje wel helpen. Ze had steeds gezegd
katten staan dicht bij de natuur, die kunnen het beste alleen bevallen. Nee
dus. De bevalling duurde de hele nacht en steeds moest het vrouwtje
bijspringen. Ze moest steeds de al geboren katjes uit de werpkist halen want
door de pijn werd Miesje boos op haar eigen werpsels. Daarna moest ze Miesje
stimuleren de pasgeborene zoveel mogelijk schoon te likken en de eerstgeborenen
weer terug in de doos en aanleggen. Toen uiteindelijk 5 kittens waren geboren
en de eerste slokjes melk hadden geproefd was het half 5, en vrouwtje kon naar
bed. Toen begonnen de vogeltjes al te fluiten en de haan van de buren te
kraaien.
Vrouwtje
viel eindelijk in slaap ja, euh, ik heb een kleine blaas ..6 uur s morgens,
hallo ik moet plassen
Helemaal
wankel heeft het vrouwtje een rondje met me door de tuin gelopen. Daarna heb ik
haar tot 10.00 uur niet meer gezien.
Mijn
goeie neus vertelt me dat boven iets is waar ik niet naartoe mag. Extra
spannend dus, maar ik moet nog even wachten, want het is wel de bedoeling dat
ik kennis ga maken met de 5 wondertjes op klauwpootjes.
Baasje
heeft een brief gekregen over de 8ste clubkeuring Ik heb gehoord
dat we hier naar toe gaan. pfff ik zit nog in de Babyklas dit moet een fout
zijn, ik ben echt geen baby meer. Papa Cartouche komt ook mee, maar we moeten
ons wel gedragen zegt het vrouwtje.
Ik
ben zo benieuwd of ik mama Hera, oma Belle en nonkel Heros nog ken en niet te
vergeten mijn broertjes en zusjes
En tot slot Lando die ook nat thuiskwam
van de trainingmaar dan van het zwemmen
Bonsoir ma
famille,
hier een
berichtje van gekke Lando. Vanmiddag ben ik gaan trainen met zus Libre en broer
Lowie. Ik was heel speels vandaag. Bij aankomst liet Hansje enkele schoten los,
zelfs toen ik pal naast haar stond maar ik reageerde er niet op, net zoals de
rest van het groepje. Flink hé. We startten dan met volgen, het lekkere vleesje
van Hansje werkte wel om te volgen, maar de koekjes van't baasje vond ik minder
lekker. Het duurde dan ook lang voor ik op het pleintje was. Libre en Lowie
zaten er al flink te wachten. Toen oefenden we zit, blijf, lig, blijf en kom.
Vervolgens zijn we gaan zwemmen, allemaal 3 maal over. En dan lekker los met
z'n allen dwars door het bos met hoge varens en struiken. Op het einde speelden
we met het baasje met een speeltje maar ik vond de andere hondjes veel
interessanter. We zagen er weer geweldig uit hoor: verzopen kiekens, met een
half bos in hun vacht. Ach, even drogen thuis, eens borstelen en ze kunnen zich
weer met mij vertonen, haha. Deze namiddag bleef ik dan alleen thuis om te
rusten terwijl de baasjes Thiebe naar zee brachten waar hij een weekje op
volleybalkamp is. Als ze hem zaterdag gaan halen mag ik mee om over de golven
te springen, joepie!
Zoals jullie allen wel weten mogen
wij op wandeling los lopen. Nu is dat niet zo voor de hand liggend want ons
gehucht is gans omgeven door zonnebloemen dit jaar. Vorig jaar was dat
overwegend graan zeggen mijn oudere roedelgenoten.
Als wij met het baasje alleen gaan
wandelen dan neemt ons baasje ons twee aan twee mee, kwestie van ons onder
controle te kunnen houden. Zo mag ik afwisselend met ons moe, dan met oma Belle
en dan met nonkel Heros op stap.
Dat gaat altijd netjes omdat Hera en
Heros goed luisteren naar het baasje. Belle echter heeft regelmatig bananen in
haar oren en trekt zich van het roepen of fluitsignaal niks komma niks aan !
Nu is het baasje maar bang dat ik met
haar mee loop en haar nog niet kan volgen met mijn wel snelle maar nog te korte
pootjes. He zou dus kunnen dat ik Belle kwijtspeel midden zo n immens groot
veld en me niet meer kan oriënteren Dat zou pas erg zijn !
Daarom roept ons baasje mij dikwijls
terug bij hem en ik krijg dan meestal een minimini snoepje. Het baasje heeft
daarstraks enkele fotos genomen van de immens grote velden. Als je daar in
verloren loopt ben je nog niet klaar zegt m. En eens te meer moet ik hem wel
geloven.
Ik ga wel op les bij ons moe Hera of
nonkel Heros, die doen het zoals het moet zegt het baasje
Onderwijzer :
"Pietje, zeg me eens, wie van jullie is gisteren in mijn appelboom
geklommen
om appels te stelen ? "
Pietje:
"Ik hoor u niet goed, meester, hier op de achterste bank."
Onderwijzer :
"Dat zullen we wel eens zien. Kom eens hier, neem plaats op mijn stoel.
Ik zal aan jouw lessenaar gaan zitten en dan mag jij me een vraag
stellen."
Ze wisselen van plaats en Pietje doet wat hem opgedragen is.
Pietje :
" Meester, wie heeft er gisterennacht bij mijn mama geslapen terwijl mijn
papa de nacht deed ?"
Onderwijzer :
"Je hebt volkomen gelijk, Pietje. Hier achteraan kun je echt niks
verstaan."
Gisteren was het terug warm in de
Charente. Zo warm dat het baasje er den tamme van heeft gekregen. Dat wil
zeggen dat er na het marktbezoek en de boodschappen voor het weekend niet veel
meer gedaan is.
Wij hebben ons met zn vijven, de
baas en zijn roedel in de zetel(s) geploft en naar de koers gekeken. Ons
baasje heeft een conclusie getrokken uit de TV beelden van vandaag.. als ze
bergop rijden dan vallen ze niet op hunnen bebbel of sjokkedaizen
t Zijn ons baasje zijn woorden,
bekijk ons er niet vies voor hé. Maar het is wel zo dat we geen enkele
valpartij hebben gezien vandaag. Of hebben we op dat moment weer met zn vijven
in de armen van Morpheus gelegen ?
Gisterenavond laat hebben we dan nog
een ferm bui over ons gekregen zodat we het eind van die grellige film bloed
diamanten niet hebben gezien. TV Vlaanderen werkt hier perfect, behalve
wanneer er een stevige regen of onweersbui tussen ons en de satelliet hangt.
Ook met sneeuw hebben we dat effect, maar sneeuw is momenteel niet aan de orde
hopen we maar
Zaterdag is traditioneel een rustige
dag in de puppengazet , net als zondag, maar Lando wilde toch vertellen over
zijn uitstap naar de Gasthuisstraat in Turnhout. En dat is traditioneel dé drukke
inkoopstraat van de Noorderkempen, zeker op zaterdag. Daar kunnen wij, met
uitzondering van Lucy, van meeklappen
Belle & co
Hier Landos relaas
Bonsoir mes
copains et copinnes,
vandaag
heeft Lando iets gedaan waar Drenten eigenlijk niet voor gemaakt zijn, mannen
trouwens ook niet, ...., hij is in de drukste winkelstraat van Turnhout mee
gaan winkelen. En voorbeeldig dat hij was, mooi voor de deur van de winkel
wachten zoals een echte man. (Al hoefde Lando de zakken niet te dragen en Nico
wel, hihi). En beziens dat hij had, amai zulle, onze neus krulde ervan. Hij is
nu wel helemaal uitgeteld. We hebben trouwens onze inschrijving voor de
Clubmatch van 25/08/12 ingescand en doorgemaild aan de secretaresse. We'll be
there. Hopelijk veel van Lando zijn broertjes en zusjes ook.
Deze voormiddag gingen we in het
kader van de socialisatie van Lucy naar de markt Anglaise in Aigre. Elke
eerste zaterdag van de maand komen de Engelsen die hier in de Charente, de Deux
Sèvres en de Charente Maritime neergestreken zijn bij elkaar met hun producten.
Dat gaat van meloenen, groenten en fruit uit eigen tuin tot kunstwerkjes en
curiosa.
Zo was er deze morgen een Engelse
fotografe die Hera en Lucy opmerkte en vroeg of ze er enkele fotos van mocht
maken. Tuurlijk mocht dat, zo lang het ons geen fortuin kost mag dat altijd .
Pamela Jayne, want zo heette ze, nam
ettelijke fotos om ze later op wenskaarten te zetten die zij ook zelf maakt en
hier op de markt aanbood.
Nu was het niet makkelijk omdat dit
marktbezoek in het kader van de socialisatie stond en Lucy of Hera nooit samen
wilden stil zitten. (Welke Drenteneigenaar kent dit fenomeen niet ?) Maar er
zijn toch aardige fotos genomen.
Pamela zou vanavond of morgen enkele
fotos doorsturen. We hebben haar ons kaartje gegeven en ze zou ook eens op ons
blog kijken beloofde ze.
We zien wel volgende maand de eerste
zaterdag, dan gaan we haar nog wel eens bezoeken en zien we dadelijk of de
fotos goed genoeg waren om op postkaarten te verschijnen ! We houden jullie op
de hoogte
Op het
blog van Marian en Kiki konden we gisterenavond dit onderstaand bericht lezen.
Marian ging met Kiki op bezoek bij een kennis die sinds kort is opgenomen in
een verzorgingstehuis in Arnhem, Nederland.
Het baasje
vond dit zon mooi gebaar dat hij Marian heeft gevraagd het bericht te mogen
overnemen voor ons eigen blog.
Wil je
zelf bijlezen op Marians blog dan kan dat via deze link:
Zoals heel veel mensen wel weten is
de Drentsche Patrijshond niet alleen een heel goede jachthond maar ook een heel
goede hulphond. Eigenlijk een multitasker dus.
En Kiki is daar geen uitzondering op
hoor! Vandaag mocht ze dat bewijzen toen we redelijk onverwacht op bezoek waren
in een verpleeghuis waar een bekende momenteel verblijft.
Dat verpleeghuis ligt tegen een
prachtig parkje aan en dus zijn we maar even langs gegaan om te vragen hoe het
ging. Ik verwachtte eigenlijk niet dat daar honden ook naar binnen mogen, maar
dat mocht dus wél mits ze aangelijnd zijn en zich netjes gedragen.
Bij Kiki allebei geen probleem en dus
hebben we iemand een groot plezier gedaan (want dierenvriendin in hart en
nieren) met een kleine moeite!
Foto's bij dit berichtje zijn met
toestemming geplaatst.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…