Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
24-07-2012
Wie kent het niet ?
Wie kent het niet ?
Hier een bericht welk niemand onder
de Drentenliefhebbers vreemd is. Je gaat wandelen met je honden en je wil
enkele mooie fotos nemen.
Doe je dat met eender welk ras ga je
met mooie fotos thuiskomen zegt ons baasje. Of hij ditmaal gelijk heeft laten
we in het midden, maar met Drenten is er alles behalve zekerheid. De enige
zekerheid is dat er zeker en vast een aantal niet zo bedoelde fotos tussen zitten.
Zo ook tijdens de wandeling van vanavond.
Verschillende actiefotos was de bedoeling, en actie zat er duidelijk in. Te
veel zelfs want het kodakske kon weer niet volgen.
Alleen de hondenkont van Lucy staat
er goed op bij de eerste foto, Voor een kleintje die overmorgen vier maanden oud
wordt is ze verbazend snel. Ze kan de topsnelheid van haar huisgenoten nog wel
niet aan maar dat is enkel nog maar een kwestie van weken.
Als ze naar de kamera toeloopt op
snelheid is het helemaal een ramp. Dan heeft het baasje zijn ander fotoapparaat
nodig. Dat reageert sneller dan het kleine apparaatje dat in de broekzak past.
Hoewel, dat geeft ook geen garantie op altijd gelukte fotos.
Komt daar ineens een fee naast hen zitten en die zegt:'ik heb 3 wensen die ik onder jullie wil
verdelen.
De eerste zegt:'we hebben niks te verliezen dus waarom niet?' 'Ik wil graag een Fillipijnse schone om mijn
dagen en nachten mee door te brengen. De volgende dag zagen de 2 anderen hem met zijn
nieuwe vlam zitten.
De 2de wilde ook zijn kans wagen 'Ik wil graag een knappe Zweedse ' zei hij
tegen de fee. En de dag erna zagen de anderen hem zitten
pronken.
Nu wilde de 3de Limburger ook wel zijn wens opnemen. De volgende dag zat hij aan de toog met een
...struisvogel.
De twee anderen vroegen wat hij in 's hemelsnaam met een
struisvogel moest?
Hij antwoordde: 'Ich vroog ijgelijk één struise om mee te
vooochelen, maaaar ich denk
Het blijft aanhoudend zomeren en we
leven weer buiten, de roedel is perfect op elkaar ingespeeld. Het enige
roedellid die geen bloedband met Belle heeft, Jago, is de grote favoriet van
Lucy. Die twee hoor je de ganse dag niet tenzij ze iets te hevig bezig zijn in
hun spel. Het zijn toevallig de twee jongste van de groep.
Het graan is nu helemaal binnen
hier rondom het gehucht en ook het stro, waar we zo in konden spelen is
bijeengeraapt en in balen geperst. Het baasje wilde een foto van ons zes op een
strobaal nemen maar buurman Serge was te snel weg met zijn materiaal. Geen foto
op een strobaal dus.Misschien komt het
nog wel van op een andere akker ?
Onze vaste correspondent vanuit Oud
Turnhout, Lando, heeft deze morgen een sms-je gestuurd vanuit Österreich dat
hij en zijn roedel goed zijn aangekomen in het Alpenland.
Misschien hebben ze daar ook al wel internet en WiFi en vernemen we van hun
wedervaren ook nog wel wat deze week.
Hieronder nog een achterhaald bericht
van gisteren van Lando, en we geven ook nog de beloofde fotos van Lennaert.
Belle & co
Hier Lando aan het woord
Dag zestal
en viertal,
warm hé,
echt vakantieweer. Vannacht vertrek ik op reis naar Oostenrijk, joepie! Ik heb
al goed geoefend hoor:
sitzen /
nein / Fuss / Folgen / ich bin hungrig / ich habe durst / halte das Auto, ich
bin krank (bweuk) en als ik een speelkameraadje zie zeg ik gewoon: Gehst du mit
mir spielen?
Mams, ik zal
heel flink zijn hoor en goed naar't baasje luisteren. En natte likke voor iedereen
daar en goed naar de echo luisteren als ik jodel in de bergen hé.
Een oudere,
moe lijkende hond liep mijn tuin in. Aan hoe hij eruit zag, kon ik zien dat hij
goed verzorgd was en waarschijnlijk dus een liefhebbend thuis had.
Hij kwam op z'n gemakje naar me toe en ik gaf hem een paar klopjes op zijn kop;
daarna volgde hij me mijn huis in, liep langzaam naar de hal, krulde zich op in
de hoek en viel in slaap.
Een
uur later liep hij naar de deur en ik liet hem eruit.
De volgende dag was hij er weer, groette me in de tuin, liep naar binnen,
zocht zijn plekje in de hal en sliep er weer een uurtje. Op deze manier
verliep het een paar weken.
Nieuwsgierig geworden klemde ik een briefje aan zijn halsband: "Ik wil
graag weten wie de eigenaar is van deze mooie, lieve hond en of u zich ervan
bewust bent dat uw hond haast elke middag naar mijn huis komt om te
slapen."
De volgende dag arriveerde de hond voor zijn dutje, met een ander briefje aan
zijn halsband: "Hij woont in een huis met 6 kinderen, waarvan 2 jonger
zijn dan 3 jaar. Hij probeert zijn slaap in te halen. Mag ik morgen met hem
meekomen?"
Een mooi verhaal en t baasje dacht
aan zichzelf na de afgelopen puppyweken. Ook hij is in de namiddag even gaan
liggen, welliswaar thuis en niet bij deze brave man. Dat uurtje was nodig na
de gemiste uren s nachts die we opstonden om de pupjes uit te laten om ze
zindelijk te maken.
Ook nu is het meer gewoonte dan
uitzondering dat het baasje s nachts nog steeds tussen 04u30 en 07u00 het
bed uit kan voor Lucy. Het lijkt wel een baby die zijn ouders weken en
maandenlang aan het potjeslijntje houdt.
En ook de laatste weken was het
uurtje (of iets meer) sliep het baasje in de namiddag zijn uurtje. Maar nu
viel het niet op dat hij een uurtje inhaalde. Het was immers tijdens de
uitzending van de Tour de France .
Een blondje komt juichend het café binnen. Ze bestelt een bacardi cola
en begint na elke slok te glunderen terwijl ze tegen zichzelf zegt: "Wauw, 30 dagen, niet te geloven!" De barman kijkt haar vreemd aan en vraagt: "Wat 30 dagen?" "Nou", zegt het blondje, "ik heb een legpuzzel in elkaar
gezet binnen 30 dagen terwijl op de doos stond 3 tot 5 jaar.......
Weer een stralende ochtend over
Ferret, hemelsblauwe lucht en veel volk op het erf. Wij, de zes honden,
hebben ons ontbijt al gekregen en de vrouwelijke helften van de twee
hoofdbesturen liggen nog te dromen. J-P blijkt een goeie afwasser te zijn, toch
zeker wanneer hij ons baasje aan de puppenkrant kan laten werken.
Gisterenkregen we ook een hele reeks
fotos binnen van Luc, van de Drentenkennel the Gloucester. Daar hebben ze de
3 weken oude pups voor de eerste maal laten slabberen van de puppymelk. Veel
lezers herinneren zich de fotos zoals ze hier vanaf de derde week van april op
het blog te zien waren. Dan moeten we eerlijk zijn wat waren onze twaalf pups
ordelijke en propere eters ! Het blijven wel prachtige fotos en we gaan er
vandaag enkele plaatsen, alleen al omdat we er zon prachtig deja vu gevoel
bij hebben.
Ook van Lennaert kregen we een serie
fotos in onze mailbox. Die gaan we voor morgen of overmorgen houden want het
aanleveren van kantenkopij zou wel eens kunnen opdrogen nu er toch veel
lezers/schrijvers met verlof vertrokken zijn.
Bij het onderstaande bericht van
Lobke plaatsen we wel de foto van de overzwemmende Lobke. Zulke fotos horen
gewoon bij zon bericht.
Hier Lobkes trainingsverslag
Lieve mams,
Vandaag ben ik weer naar training
geweest.
We hebben weer een paar nieuwe dingen
geleerd die we thuis moeten oefenen.
We hebben geleerd hoe we down
moeten gaan, en ook is er een nieuw commando bij gekomen, nl nee!.
Nou, dat laatste is wel supergemeen hoor.
Houdt het vrouwtje een brokje in haar
hand, en als ik het wil pakken doet ze snel haar hand dicht, en zegt ze NEE!
Doet ze haar hand weer open, is het
brokje opeens verdwenen.
Nu wordt er gezegd dat we dat moeten
leren om te voorkomen dat we lekkere hapjes of zo van tafel jatten.
Nou, dan kennen ze mij nog niet, ik,
slimme Lobke, weet via afleidingsmanoeuvres toch wel te krijgen wat ik hebben
wil.
Verder hebben we natuurlijk nog andere
dingen die we al geleerd hebben herhaald.
Jammergenoeg kon de juf ons door
omstandigheden vandaag niet laten zwemmen.
Dat hebben we toen na de training nog
even gedaan .
Ik zwom alweer goed diep water over,
alleen spartelde ik vandaag wel veel meer dan vorige week.
Nou mams, ik ben benieuwd wanneer de
volgende puppenkrant verschijnt, jouw hoofdbestuur neemt geloof ik even
vakantie?
In ieder geval weer heel veel kusjes,
ook voor Oma en oom Heros en Lucy, maar ook voor Jago en Hadise!
Deze namiddag zijn Hadise en Jago hier
in Ferret aangekomen. Wegens de drukte op de autostrade en de overbezette
rustplaatsen zijn ze in één trek tot hier gekomen.
Na het eten van de baasjes en
honfdjes hebben we nog een heuse wandeling gemaakt waar we ons uiteraard dubbel
moe hebben gemaakt. Dat kan ook niet anders, wij moesten toch alles tonen aan
die twee nieuwkomers.
Het baasje zegt dan dat we daar ook
een ganse week voor hebben, maar wij houden van een goede degelijke en
functionele werkmethode Vandaag goed leren, morgen verder oefenen en
overmorgen ondervraging. Net zoals het baasje vroeger deed met zijn leerlingen.
Ondertussen heeft Lucy haar maatje
gevonden in Jago. Die twee zijn vanavond niet uit elkaar te slagen geweest. Als
de ene even niet keek dan begon de andere om aandacht te piepen of te blaffen,
omgekeerd gebeurde net hetzelfde. Mooi om aan te zien als baasjes.
Nu, even na elf uur ligt de ganse
roedel op zn zij, uitgeteld en hondsmoe Lucy ligt in het midden van de kamer.
Gewoon van vermoeidheid omgevallen ! Waarschijnlijk gaat zij de ganse nacht zonder
onderbreking doorslapen. Tot plezier en welzijn van het baasje
Relaas van een aangifte:
In antwoord op uw schrijven geef ik u hierbij mijn uitleg over de toedracht
van het accident:
Zoals u weet is mijn beroep metser (zie vakje 3 van het formulier).
Op de dag van het accident was ik aan het werk in een gebouw op het vijfde
verdiep.
Bij het beëindigen lag er nog 250 kg stenen, die terug naar beneden moesten.
In plaats van deze met de hand langs de trap naar beneden te dragen besloot
ik de katrol te gebruiken met daaraan een ton.
De katrol was bevestigd aan het zesde verdiep.
Ik maakte het touw eerst vast op de grond en ging dan terug naar boven waar
ik de ton vulde met de 250 kg stenen.
Daarna ging ik terug naar beneden, waar ik voorzichtig het touw losmaakte
opdat de lading met 250 kg stenen zachtjes naar beneden zou komen.
In vakje 12 van het formulier zult u vinden dat ik slechts 67kg weeg.
Tot mijn grote verbazing schoot ik dan opeens naar omhoog, ik verloor even
mijn bezinning en vergat het touw los te laten.
Onnodig te zeggen dat ik snel omhoog ging.
In de buurt van de derde verdieping kwam ik de ton tegen.
Dit verklaart mijn hoofdwonde en het gebroken sleutelbeen.
Ik schoot verder omhoog tot de ton de grond raakte.
Door de slag viel de bodem uit de ton en zonder stenen weegt de ton 25kg.
Dus ben ik aan ene snelle afzink naar beneden begonnen.
In de buurt van de derde verdieping kwam ik de ton tegen die terug omhoog
ging.
Dat verklaart de gebroken enkels en de kwetsuren aan mijn onderlichaam.. De
ontmoeting met de ton heeft mijn val gedeeltelijk gebroken.
Toen ik tenslotte op de hoop stenen terecht kwam brak ik ook slechts twee
wervels.
Helaas moet ik u nog zeggen dat, toen ik beneden lag, ik van de pijn weer
mijn vertegenwoordigheid van geest verloor en het touw losliet.
De lege ton weegt meer dan het touw en deze kwam dus ook rap naar beneden.
Hij plofte juist op mijn benen, en zo brak ik die ook.
Ik hoop u hiermee voldoende informatie te hebben verstrekt over de wijze
waarop het accident zich heeft voorgedaan.
De ochtend kondigt een mooie dag aan,
in de krant kondigt France météo een prachtdag aan zonder bewolking en 27°C.
Lekkere temperatuur zonder té warm te zijn. Deze namiddag komt de eerste
hondenfamilie op bezoek. De zus van Hera en Heros, dochter van Belle komen een
week bij ons logeren. Ook Jago, het maatje van Hadise komt met J-P en Ute mee.
Zes Drentjes in huis laat ons hopen dat het weer netjes blijft en niet gaat
regenen want dan gaan we hier zenuwentoestanden tegemoet ! ! !
Mààààr de zomer heeft zich nu duidelijk
goed ingezet en we doen net als de landbouwers hier in de buurt en dat is
vertrouwen in goed weer hebben. Die buren landbouwers hebben hun grootste alaam
van stal gehaald en ganse nachten horen we de pikdorsers, strobalenpersen, en
tractoren bezig op de velden.
Als we zoals gisterenavond na de BBQ
naar huis reden, was er meer verlichting op de velden dan op de baan. De sterke
projectoren op de pikdorsers belichten de velden over honderden meters. Aan de
randen staan dan de tractoren met immense aanhangers te wachten op de
pikdorsers, die dan hun vracht aan graan in de aanhangers spuiten.
We hoeven nog niet dadelijk bang te
zijn dat er de volgende maanden geen Frans brood in de rekken bij de bakkers
zal liggen
En straks straks gaan we die andere
Drentjes eens laten kennismaken met ons gebied om te ravotten, speelterrein
Ferret ligt klaar !
Belle & co
En Lando had een troeteldag
Liefste moe,
oma, zusje en nonkel Heros,
Wat leuk
voor jullie, vandaag komen jullie 2 speelkameraadjes Hadise en Jago aan. Ook
jullie baasjes zullen er naar uit kijken denk ik, 'k zie ze daar al lekker
keuvelen aan de tafel met Simonne die zoals altijd voor een droogje en een
natje zorgt. Das toch genieten hé! Heros zal ook blij zijn dat hij nog eens
"onder de mannen" komt, hihi.
Lando is
vandaag kelleman (= flodderaar) geweest, ipv nationale feestdag was het hier
lekjesdag. Hij ligt nu na zijn wandeling in de Liereman lekker te ronken op de
zitzak.
We hebben gewandeld/muizen gepakt,
het baasje geholpen/in de weg gelopen, katten weg gejaagd, en Lucy is mee naar
tante Rita en de familie geweest vanavond.
Lucy mocht/moest meegaan omdat het
baasje het nog steeds het zekerste vindt. Langer dan vier uur laat hij haar
niet in de bench tijdens de dag. Vorige keer mocht ze niet mee van t vrouwtje
en toen was er bij thuiskomst een natte hoek in de bench. Dit is nog altijd het
gevolg van de blaasontsteking van enkele weken geleden.
Lucy mocht zoals gezegd mee want het
hoofdbestuur was uitgenodigd op een BBQ in Saint Fraigne. Het was lekker en we
hebben goed gelachen en lekker gegeten. En waar het baasje vooraf zijn hand
voor in het vuur durfde te steken is ook waar geworden. Lucy is in t zwembad
gevallen ! Druk met een balletje spelen, niet uitkijken, balletje in het water
Lucy ook in t water.
Geen probleem, Lucy zwemt als een vis
maar zwembadranden zijn kaarsrecht en wat hoog voor een kleine (?) Drentenpup.
Dus enige help van een mensenhand, in dit geval die van nichtje Caroline die
het dichtst bij zat, en alles was terug op het droge. Alleen Lucy was
kletsnat maar de temperatuur was niet van die aard dat er moest worden
afgedroogd of andere zorgen er aan te pas moesten komen. Maar of ze nu geleerd
is of niet zullen we deze week hier ook kunnen testen want het baasje heeft ons
eigenste zwembad ook terug in orde gesteld. Alleen de verwarming heeft nog wat
onderhoud nodig. We houden in elk geval de honden er vandaan als er niemand in
de buurt is !
Morgen komt de Budingse familie met
Hadise en Jago, donderdag komt Kiet & co en eind van de week komt opa Zeppos
en broer Hercule ook nog enkele dagen langs. Moesten die alle samen hier zijn
dan gaat dat de grootste Drenten verzameling ooit in Frankrijk zijn. Negen
Drenten in een klein dorpje in Frankrijk. Dat is zeker en vast nog nooit gezien
hier in t land
als hij
opeens bemerkt dat één van zijnachterbanden lek is.
Hij stopt
direct op de vluchtstrook, zet dewaarschuwingsdriehoek neer en haalt
met een
diepe zucht de krik en het reservewieluit de kofferbak.
Terwijl
hij druk bezig is de moeren van het wiellos te draaien,
ziet hij
ineens een grote Mercedesvlak voor zijn auto stoppen.
De
bestuurder, een Marokkaan, stapt uit en haaltuit zijn kofferbak een
grote honkbal knuppel.Vervolgens loopt hij naar de BMW en slaat in
eenklap de hele linkerzijruit eruit.
De turk
springt op en schreeuwt
'WAT DOE
JE ! ?, WAT DOE JE ! ?.
Waarop de
Marokkaan kalm antwoord : Zeur nietman ! Als jij de velgen neemt, mag ik toch
zekerwel de cd-speler ?
Nationale feestdag voor de Belgskes,
met een toespraak van de koning (die we gemist hebben) en straks de défilee van
de arme(é) Belg(e). Voor ons is het belangrijkste nieuws over de nationale
feestdag dat de Laurent terug in zijn beste kostuum van de Zeemacht mee op de
tribune mag zitten. Den ambras in de familie is dus achter de rug en dat vinden
wij fijn. Nu is het wel duidelijk, ook de Koninklijke familie ontsnapt niet aan
familieruzies.
Vanaf zondag hebben wij hier ook
familie over de vloer. Hondenfamilie wel te verstaan Zondag komen ons Hadise
en Jago naar La M. en zij brengen hun baasjes mee. J-P en Ute mogen ook
meekomen. Waarschijnlijk omdat de beide Drentjes geen permis de conduire hebben
voor den Otto.
Gisteren hebben we de wandeling van
eergisteren overgedaan. Met dit verschil dat ons baasje ons moest komen halen
met de leibanden. We waren zo druk bezig met muizen koeioneren dat we het
hoofdbestuur niet hoorden roepen (?) en fluiten (? ?) dat we moesten komen.
Het werd echter zo donker en de
wolken waren zo dik en grijs dat de baasjes onweer verwachten en dat is niet
alleen niet plezant maar ook gevaarlijk als het moest gaan onweren en dat in
een open vlakte. We hebben dan de terugweg maar aangelijnd terug gelopen, en we
hebben zelfs niet getrokken. Hetbaasje
heeft in zijn ogen staan wrijven omdat hij het niet kon geloven. Drie Drentjes
aan de lijn in één hand ! ! ! Dat hij dat nog mag meemaken, dat kon hij zelf niet
geloven.
Maar er waren nog familieleden met oorproblemen .
Belle & co
Lando is nog niet zo ver, lees maar
Dag moe,
dat was leuk
om nog eens iets van onze Louis te horen hé. Naar't schijnt leek ik vanavond
tijdens de wandeling op mijn oma, Belle. Ik had in het bos iets gevonden en was
daar zo druk mee bezig dat ik niet meer luisterde. Mijn baasjes gingen verder
en verder en verder en verder, ... en bleven maar roepen maar ik kwam niet.
Plots zagen ze me echt niet meer en ook geen beweging meer in het bos dus ze
dachten dat ik weggelopen was maar ik zat nog steeds op het zelfde stukje te snuffelen
aan iets lekkers. Daar kwamen ze dus terug aan en pakte me bij mijn lurven met
de nodige pottepietes. Toen moest ik terug aan de lijn en mocht ik ni meer los
en moest ik in't midden van de brede weg mooi naast het baasje blijven lopen.
Pfff, saaaaaaai. Dat ze maar eens wachten tot wij nog eens samen gaan wandelen
hé oma.
Gekke
likjes,
Lando
En ook Lobke kon niet achterblijven, luisteren
niet voor mij denkt ze
Lieve mams,
Vandaag hebben we gezocht naar een
nieuw wandelgebied hier in de Ambachtsheerlijkheid Cromstrijen.
Daar zou ook een stuk losloopgebied
zijn, en een pier die een heel stuk het Hollandsch Diep inloopt, zo is ons
verteld.
We zijn allerlei hobbelweggetjes afgereden,
maar hebben het niet gevonden. Gevolg was wel dat ik maar weer mn maaginhoud
in de auto heb gedeponeerd.
Deze keer mocht ik los in de auto,
omdat het maar een klein stukje rijden zou zijn, maar mn baasjes zeggen dat ze
dat voorlopig niet meer doen. Ik wilde nl erg graag vóór in de auto komen, en
dat vonden ze niet goed.
Uiteindelijk zijn we maar naar een
bos hier bij Numansdorp gegaan. Ik mocht gelijk los, en Siebe moest even
wachten tot we wat verder van de weg waren.
Nou, het baasje deed zijn lijn los, en
Siebe rook geloof ik iets interessants en weg was tie.. Ik vond dat wel wat en
stoof er gelijk achteraan. Daar waren mn baasjes niet blij mee geloof ik.
Ik hoorde een fluit en zag Siebe terug
gaan, dus ik ben maar mee gegaan. Jammer, toen moest Siebe aan de lijn, dus ben
ik maar alleen weer teruggerend dat donkere bos in, en toen ze weer begonnen te
fluiten heb ik maar even bloemkolen in mn oren gedaan, zodat ik in ieder geval
kon zeggen dat ik de fluit niet had gehoord. Uiteindelijk ben ik toch maar
teruggegaan, en moest ook ik weer aan de lijn.
Zowel Siebe als ik waren toen
behoorlijk druk, en mn baasjes besloten alletwee een andere kant op te lopen.
Ik mocht weer los, maar bleef toen toch maar wel bij mn vrouwtje in de buurt,
ik vond het toch wel een beetje groot en onbekend daar. We kwamen nog drie
Teckels tegen, waarvan er eentje net zo oud was als ik, en daar heb ik even
leuk mee gespeeld.
Toen ging de gsm van het vrouwtje. Het
baasje belde, en vroeg of Siebe bij ons was. Die stinkerd had wéér de poten
genomen, was met zn neus over de grond ons spoor gevolgd, maar had ons
blijkbaar toch niet gevonden. We zijn toen maar terug naar de auto gelopen, en
toen we daar bijna waren kwam Siebe er aan. Ach ja, hij kan niet zonder mij,
lief hè!
Siebe had het erg warm van zijn
zoekactie, en zag water, tenminste hij wel, en ik niet. Hij dook opeens tussen
een heleboel riet naar beneden, ik er achteraan natuurlijk. Toen schrok mn
vrouwtje wel. Het was een hele steile slootkant, en de sloot was helemaal
dichtgegroeid met riet. Ik was al zo laag dat ze mij niet meer kon pakken. Ik
vond het toch wel een beetje eng, en ben met wat moeite weer terug naar boven
geklommen. Ook Siebe kwam toen weer, alleen herkende ik hem bijna niet. Hij was
helemaal grijs, stonk een uur in de wind en zat over zn hele lijf vol met
balletjes van het kleefkruid.
Eenmaal weer thuis was ik zó moe van
alles, dat ik als een blok in slaap ben gevallen.
Heel veel lieve groetjes weer voor
iedereen, ook voor de leden van de Faesfamilie die bij jullie komen logeren.
Ik hoop binnenkort kennis met ze te
maken, heb hier al het één en ander gehoord over ene J-P....
Kan dat er nog bij in onze roedel ?
Eigenlijk niet maar we denken dan ook niet dat dit huisdier het erg op prijs
gaat stellen van in huis te leven, laat staan mee over en weer tussen Frankrijk
en België te reizen.
Veel mensen, ook lezers zullen nu wel
denken waar heeft hij het over ? Wel daarstraks was het vrouwtje wat
lavendel takjes aan het knippen voor een tuiltje te maken. En bijna heeft ze
daarbij ons huisdier mee doormidden geknipt. Is het nu nog een groter raadsel ?
Wel t vrouwtje vond op de lavendel
struik een wandelende tak. In België hebben wij er nog nooit eentje gezien in
de tuin maar hier in de Charente gebeurt het zon twee- driemaal per jaar dat
we er eentje zien in de tuin.
Vermits een wandelende tak zo
ongeveer de snelheid van een slak evenaart was het niet moeilijk om het baasje
te verwittigen die dadelijk met zijn Kodakske de aanwezigheid van de
wandelende tak vastlegde voor het nageslacht.
En zo krijgen jullie dus vanavond op ons
blog over Drentsche Patrijshonden een wandelende tak te zien
Een man was op een moto aan het
rijden en werd gevolgd door een Mercedes. Toen de motorrijder aan het
verkeerslicht kwam, moest hij stoppen want het was rood en hij viel om met zijn
moto. De chauffeur van de auto vond dat vreemd maar de man stond gewoon weer
recht en toen het groen was, reed hij gewoon door.
Aan het volgende verkeerslicht,
kregen we net hetzelfde tafereel. Het licht sprong op rood. De man remde en
viel om met zijn motorfiets. Toen het groen werd, stond hij recht en reed
gewoon door.
Aan het volgende verkeerslicht
was de Mercedes nog steeds de auto aan het volgen en het licht sprong op rood,
de motorrijder remde en viel opnieuw om. De chauffeur was nieuwsgierig dat hij
zijn vier pinkers opzette en uitstapte. Hij liep naar de motorrijder.
Chauffeur: Alles in orde, man?
Ik zie dat je al drie keer bent gevallen met je moto.
Motorrijder: Oh, dat is een
triestig geval. Mijn vrouw is vorige week weggelopen en ze heeft de sidecar
meegenomen.
De wandelingen worden met de dag
fijner vinden wij. Nu het graan is geoogst mogen we haast terug van deur tot
deur loslopen. We lopen hoogstens 50 meter aangelijnd omdat het baasje niet wil
dat we bij Domininque en Aurore in hun tuin achter hun katten gaan jagen. Dat
ligt anders als we,net als die katten, achter de muizen aangaan. Dan maken wij
geen verschil tussen muizen en katten
Gisterenavond hadden we nog eens
huiswacht. De baasjes besloten rond 21u00 nog eens even aar de avondmarkt in
Mansle te gaan. Al een geluk dat we niet mee moesten want toen we de fotos
zagen bleek het daar veel te druk te zijn geweest. Niet echt goed voor
hondenpoten waar ze dan toch allemaal op trappen.
De baasjes hadden wel een fles Cognac
XO en een fles Pineau van quatorze ans bij. Die hadden ze gekocht bij de opvolger
van hun vaste Cognacboer Jean-Yves. Die is sinds begin dit jaar op pensioen (en
retraite zeggen ze hier) gegaan en die was altijd bereid voor een goede babbel.
Van de Wouterkes kreeg het baasje
een mail waarin gevraagd werd hoe het ging met Heros. Die blijkt de laatste
tijd weinig aan bod te komen op t blog. Dat weinig aandacht is dan ook alleen
maar op het blog, want in de praktijk amuseert die zich te pletter. We hebben
hen dan ook een foto gestuurd zoals we Heros op het moment het meeste zien. Kop
in de grond en kont omhoog, op zoek naar muizennesten !
Ook van onze Louis kregen we weer een
upgrade over zijn belevenissen
Lucy
Hier de belevenissen van onze Louis
uit Oostrozebeke
Bonjour daar in la douce France,
Hoewel we trouwe lezers zijn van de puppykrant, geraken we er niet aan
om regelmatig zelf verhalen te schrijven.
Hierbij dan toch uiteindelijk een berichtje vanuit Oostrozebeke.
Het vrouwtje zegt dat ze de verhalen van Lando, Lobke en Lucy toch heel
herkenbaar vindt .
Ik groei als kool zegt ze?!? Ik ben toch een hond
Ik leg in ieder geval niet zoveel gewicht in de schaal als Lucy. Mijn
nadeel is natuurlijk dat mijn pot enkel voor mij is en ik niets kan pikken van
soortgenoten. Alhoewel .als ik de kans krijg, ben ik er als de kippen bij om
onbewaakte voeding weg te kapen. Het baasje heb ik ook al kunnen overtuigen met
mijn Droopy ogen. Hij laat altijd wel iets over dat dan mijn richting uitkomt.
Het vrouwtje daarentegen is keihard. Dan weten we ook bij wie we moeten zijn
hé.
Ik heb al nieuwe tanden en mijn poten blijven groeien. En als ik loop,
lacht het vrouwtje me soms vierkant uit omdat mijn achterste soms rapper is dan
mijn voorkant. Ook mijn oncontroleerbare drang om te kwispelen vindt ze grappig
want heel mijn achterste zwaait mee Wat is daar nu mis mee, t is van
contentement dat ik niet alleen ben. Ik kan volgens haar onmiddellijk in een
band beginnen als drummer. Als ik langs de vuilbak passeer, roffel ik altijd
een deuntje.
Ik heb wel 1 technisch mankement volgens het vrouwtje. Ik blaf niet als
ik naar buiten wil om te plassen en de deur dicht is. Het resultaat kan je wel
raden.(iemand tips om een hond te laten blaffen als hij naar buiten wil) Ik
loop wel naar de deur maar als die dicht is, plas ik binnen. Dus zegt het
vrouwtje tegen de rest van het gezin: achterdeur open(wat met het huidige weer
soms frisjes is). Het baasje zegt dan ook keer op keer: wat gaan we dan deze winter
doen? Stoken met de deur open.
Op de training doe ik het goed .meestal. Zondag regende het en dan vind
ik ze toch allemaal goed zot hoor. Voor het plezier in de regen gaan staan, dan
weet ik toch veel leukere dingen. Het vrouwtje vraagt zich dan ook af wat ik
zou doen als ik een plas water moet overzwemmen. Op dit ogenblik loop ik rond
de plassen en ze vraagt zich soms af of ik wel een echte Drent ben. We zullen
zien op de jachttraining.
Die is maar voorzien in het voorjaar volgend jaar maar blijkbaar nemen
we op 25 augustus al een kijkje in Heurne.
Het wordt in ieder geval superleuk om jullie dan terug te zien.
Groetjes
Louis
En Lando maakt het onfris in
de Kempen
Dag
Faes-roedel,
Lando heeft
vandaag onze gasten bijna VER-gast! Waaraan het lag weten we niet maar
morgenvroeg gaan hier alle ramen en deuren open om wat frisse lucht binnen te
laten. We hadden bijna een geurdenneboompje voor in de auto aan Lando zijn
staart gehangen. Als hij dat volgende week in het hotel doet komt volksgezondheid
het sluiten denk ik!
De late labeur van de landbouwers van
gisterenavond/vannacht heeft zo zijn sporen achtergelaten Weg is het graan
waar wij ons van meters ver insmeten. Weg graan waar we telkens moesten omhoog
springen om te zien waar het hoofdbestuur was gebleven. Alles is afgereden en
wat overblijft zijn stroken stro die een van de dagen gaan opgeraapt worden
waarbij men ze met een lawaaimakende machine tot grote balen perst.
Als er dan zo een stapel omvalt kan
je er beter niet bij in de buurt staan want die balen wegen honderden kilos.
Maar eens ze omgevallen zijn dan noemen wij (de ouderen) het pretpark Ferret.
Dan kan je op, naast en onder de balen door lopen, er op springen en van
bovenaf over de velden kijken. Zo was er enkele jaren geleden een toren van
drie hoog omgevallen, wij, Belle, Heros en Hera hebben ons daar toen dagenlang
op vermaakt. Tot er een heel grote vrachtwagen kwam met een nog grotere
aanhanger en plots was het gedaan met ons Bobbejaanland à la Ferret
Maar nu is het weer plezant om muizen
de duvel aan te doen en ze te achtervolgen onder de stroken stro door. Het
baasje kan ons dan goed volgen omdat we dan zoals bij de mollen het stro omhoog
duwen waar we langskomen.
Daarstraks zijn we ons buurmeisje
Sofie (spreek uit Sooofie, shes English) nog eens tegen gekomen op de
wandeling. Soofie is een Duitse herder teefje van 9 jaar en een heel lieve
hond. Lucy kon er dadelijk goed mee opschieten hoewel ze eerst toch ook weer
even het zaakje van op afstand moest inschatten. Maar eens het ijs gebroken
(wat een uitdrukking met deze temperaturen) ging het heel vlot en wapperden de
staarten alle richtingen uit.
Morgen mogen we van de baasjes terug
gaan spelen op de uitgestrekte akkers, we storen er niemand en we kunnen rennen
zoveel en hard we zelf willen. Alleen de muizen, die zien ons niet zo graag
komen hebben we al gemerkt
Tot laat in de nacht zijn de
maaimachines aan het werk geweest rondom het gehucht. Het baasje heeft ze na
01u30 nog horen rijden. Of ze hun graan dan nog kwijt konden in de coöperatieve
is nog maar de vraag maar het graan is binnen! En wat het voornaamste is het
is DROOG binnen gedaan !
Want de ochtend kondigt zich grijs
aan. Weg de heldere blauwe lucht van de voorbije dagen. De landbouwers hebben
blijkbaar een andere bron voor de météo dan de krant. De Charente Libre geeft
immers nog geen regen voor de komende dagen, wel minder zonnig maar geen regen
Tijd voor ons baasje om straks de
riek te hanteren en de rooi patatjes te rooien. Daar heeft hij geen 32° en
stralende zon voor nodig. Helemaal niet zelfs.
En dan aan we straks te 16u15 onze
afspraak met de dierenarts nakomen. Ik krijg in navolging van verschillende
broers en zussen vandaag ook mijn derde puppy vaccinatie. Nu bij een
Frans/Belgische dierenarts die hier in Ruffec sinds mensenheugenis een praktijk
heeft. Normaal ging ik die pikuur krijgen in België, maar het baasje vindt dat
te laat. Het zou immers pas eind augustus plaats hebben en dan nog de dag voor
de clubmatch en dat is niet ideaal, want stel dat ik er even niet goed op
reageer. Ik ga me immers presenteren aan de keurmeester op de clubmatch. Ook
Lobke, en Lando en Lennaert en Cartouche gaan zeker al daar zijn. En er gaan er
zeker nog veel meer komen op 25 augustus.
Inmiddels (08u25) heeft het vrouwtje
al een kreet gegeven het regent al. Inderdaad, er valt een hele fijne
motregen die het toch noodzakelijk maakt van de parasols op te bergen vooraleer
ze kletsnat zijn. Wat inmiddels (tussendoor) al gebeurd is.
Het baasje heeft ondertussen ook al
eens een goeie vloek gelaten, die heeft gisterenavond de Masjebashi tot in de
puntjes gewassen
Lucy
Lando wist gisterenavond het volgende
te berichten
Beste Charentèners,
het was hier een feestelijke dag, vandaag kreeg ik
een nieuwe voordeur zoals ze dat zeggen!*Lando's eerste cadeautje was al super: hij
sliep terug na zijn plasje van 5u30 tot 7u30, nog nooit gebeurd! En dan was er
zo'n mooi moment: ik moest in de zetel wachten en dan kwam hij plots de keuken
uitgespurt met een lintje rond zijn nek met een kaart aan. Zijn
verjaardagskaart die hij persoonlijk kwam afgeven. Zooooo lief! Deze namiddag
zijn we in Kasterlee over de bergen gaan wandelen. Daarna aten we een lekker
ijsje en Lando genoot mee natuurlijk!!!
Lieve groetjes,
Hilde
* Hilde vierde gisteren haar veertigste verjaardag.
En Lobke, van wie het bericht van gisteren ergens
verloren is gegaan schreef het volgende:
Lieve mams,
Ook hier vandaan niet veel nieuws te
melden.
Vakantieplannen zijn er voor dit jaar
niet meer, hoewel ik hier wel iemand steeds hoor zeggen dat ze er aan toe is,
dus wie weet zit het er misschien toch nog in dit najaar.
Hier gaat het leven op het ogenblik zn
gewone gangetje, het wordt tijd dat we weer eens wat leuks gaan doen, maar de
laatste tijd hebben de baasjes het erg druk met werk en zo.
De fotos zijn deze keer van één de
wandelingen die we hier in de buurt maken.
Vervelen doe ik me niet, er loopt hier
nog een drent waar ik me op uit kan leven. Af en toe reageert hij wel een
beetje chagerijnig als ik hem weer in zn poten of flanken bijt, of als ik vind
dat zn borsthaar wel eens een keer gekamd mag worden met mijn tandjes...
Ik begin ook steeds moediger te worden.
Voor de stofzuiger en de ezel en ponys hier in de buurt ben ik niet meer bang.
Hé Lennaert, wat leuk dat je een broek
aan hebt. Hier hoor ik steeds dat ik een leuk rokje draag, maar ja, ik ben
natuurlijk een meisje. Toch snap ik iets niet, want het vrouwtje zegt ook vaak
dat ik de broek aan heb in huis, dus wat is het nou??? Naar jouw staart ben ik
ook wel benieuwd, aan die van mij zit aan het eind een leuk krulletje.
Misschien kunnen we doen wie de mooiste staart heeft?
En Lando, wat gaaf dat jij al achter de
computer mag!
Lucy, wat stoer dat je een hond weer
terug achter de balie hebt gestuurd. Zou ik niet durven, ik ga voor iedere
vreemde hond op mn rug!
Je bent trouwens aardig aan de maat met
je ruim 16 kilo, daar val ik met mn ruim 14 kilo bij in het niet. En toch denken
ze hier dat ik een grote hond ga worden, omdat ik veel grover gebouwd ben dan
Siebe was toen hij zo oud was als ik.
Mn oogjes vallen dicht, ik ga maar
eens slapen, ben moe van het spelen.
Ons kleintje gaat snel, te snel naar
de zin van het hoofdbestuur Het pupje is een jong hondje aan het worden en dat
is spijtig. Het bolletje wol is ze nog wel maar daarstraks heeft ze met haar
grote bek een kruising tussen een Labrador en een Griffon laten terug deinzen !
We waren in de dierenartsen praktijk
van dr. Benoit Hans om een afspraak te maken voor haar derde vaccinatie. Dit is
de vaccinatie die bescherming moet geven tegen o.a. de rattenziekte. Daar kwam
de Labgrif vanachter de balie eens piepen wie of wat die lefgozer wel was aan
de andere kant van de balie. Was die snel terug op zijn plaats zeg !
We hebben dan de weegschaal ook eens
opgezocht. En dan krijgt de titel van dit bericht zijn ware betekenis. 16,250
kilogram gaf de bascule aan, en dat voor een teefje. Dat is maar 250 gram
minder dan Lando, haar broertje. En het gewicht van 16,25 kg geeft nu toch wel
echt aan dat het een groot meisje aan het worden is
Morgen om 16u15 verwachten ze ons
terug bij de veterinair voor haar laatste puppyprik. Bij deze dierenarts
stapte ze net zo vrolijk binnen als bij Aline of Nelly. Ze heeft totaal geen
tegenzin om naar de dierenarts te gaan en daar is het hoofdbestuur niet rouwig
om.
Het baasje weet nog maar al te best
hoe het was met Bas destijds. Van hem staan de remsporen nog steeds op de oprit
van de dierenkliniek in Beerse. Bij Bas was het telkens het makkelijkste om
zijn 35 kilo gewoon binnen te dragen. Maar na hem hebben we met geen van de
honden nog slechte ervaringen van op dierenartsenbezoek te gaan gehad.
Bij die gelegenheid komt natuurlijk de burgemeester op
bezoek.
"U leeft nu al honderd jaar," zegt hij.
"Wat is er,in die honderd jaar nu de grootste verandering in uw leven
geweest?"
Zonder een seconde na te denken zegt oma:"De dokter!"
"De dokter?"vraagt de burgemeester verbaasd.
"Ja,"zegt oma "toen ik 20 jaar was" zei de dokter
"helemaal uitkleden en ga maar liggen." Toen ik 40 jaar was,zei de
dokter:"Bloesje uit en ga maar zitten." En sinds ik 80 jaar ben, zegt
de dokter: "Steek je tong uit en blijf maar staan!"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
