Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
15-12-2012
Te herplaatsen Drent Boy.
Te herplaatsen Drent.
Naam : Boy
Geslacht: Reu
Volwassen Drentsche Patrijshond
Kleur: Wit met bruine platen
Kan: bij andere honden, grotere kinderen, alleen thuis zijn, mee
in de auto.
Het is onbekend dat Boy bij katten en kleine kinderen kan.
Omschrijving:
Helaas heeft Boy zijn warme mand in moeten ruilen voor een koude en kille
kennel. Buiten Boy zijn schuld om verblijft hij nu in het asiel. Boy is bij ons
terechtgekomen omdat hij wegens een scheiding hele dagen alleen thuis moest
blijven. Zijn eigenaar heeft met pijn in zijn hart afscheid genomen van hem
maar vond het vele alleen thuis zijn niet eerlijk voor Boy.
Natuurlijk vond Boy dit in het begin niet de beste oplossing. Maar Boy heeft de
moed niet in zijn pootjes laten zakken en is vastberaden om een nieuwe warme
mand te vinden. Natuurlijk heeft Boy hier ook een mand, maar er gaat niets
boven een warme mand in een blijvend, eigen thuis.
Boy is uitgelaten aan correctiemateriaal. Hierdoor heeft Boy o.a. geleerd dat
aangelijnd andere honden tegenkomen niet altijd leuk is. Zijn nieuwe eigenaar
zal hem dan ook moeten gaan leren dat dat vanaf nu anders is en dat het
wandelen buiten leuk is. Ook wij zijn hier al mee begonnen. Boy is wisselend
met andere honden. Het de een klikt het beter dan met de ander. Hier heeft hij
vriendschap gesloten met Breezer en samen hebben zij het best gezellig!
Boy was in zijn vorige huis netjes zindelijk. Ook kon Boy even alleen thuis
blijven. Hij lette overigens wel heel goed op wat er gebeurde en sloeg dan ook
wel aan als er mensen voorbij kwamen.
Zoals u kunt zien op de foto is Boy wat aan de stevige kant en hij heeft niet
alleen last van zware botten. U snapt vast dat Boy een aantal kilos moet
gaan afvallen. Hierbij verwachten wij ook geen problemen als hij straks heerlijke
wandelingen kan gaan maken.
Wilt u Boy heel graag voorzien van een goed thuis? Staat bij u zijn warme mand
al klaar? Kunt u Boy helpen met afvallen? Bent u klaar voor de actieve
wandelingen en de intense knuffels? Maak dan snel een afspraak en laat Boy niet
langer wachten!!
Voor één
keer geven we geen editoriaal ofte een voorwoord van de hoofdredactie maar mag
een buitenland-correspondent het eerste woord hebben (op deze zin na
natuurlijk, maar das voor de duidelijkheid)
Lobke aan
t woord uit Numansdorp, onder de rook van Rotterdam
Lieve mams,
Nu moet ik toch even mn beklag doen hoor, jouw baasje heeft
mijn vrouwtje uitgescholden voor afjager. Hier weten we niet goed wat dat
betekent, maar dat het niet aardig is begrijpen we toch wel.
En dat alleen maar omdat hij aan zn beloften wordt
herinnerd.
Vandaag ben ik behoorlijk aan het piepen geweest, mn
vrouwtje werd er een beetje gek van. Ik wilde maar steeds naar boven, want daar
kwam zon heerlijke lucht vandaan. Net als bij jullie heeft hier de
droogmachine zn werk voor ons weer gedaan. t Vrouwtje heeft vandaag
runderhart gedroogd, mmmmmmmmmm, lekkerrrr!!!
Morgen wordt het een spannende dag, dan ga ik met onze
trainster en nog een paar andere honden een aanlegtest doen. (eigenlijk
vandaag, want dan verschijnt de krant) Ik hoop dat het dan niet zo erg regent
als vandaag, want we zijn toch wel een paar uurtjes bezig heb ik gehoord. Mn
baasje gaat ook mee om te kijken, en misschien kan hij een paar fotos maken,
die laat ik je dan wel zien.
Verder niet veel te vertellen. Onze middagwandeling is er
bij ingeschoten door het hele slechte weer hier vandaag.
Oh ja, mam, kun jij even tellen hoeveel tenen jouw baasje
heeft? Hier zuigen we altijd iets uit de duim, maar jullie Belgen schijnen daar
tenen voor te hebben?
Heel veel liefs weer tot het volgende bericht,
Je Lobke.
En dan wij weer
Lobke, vertel uw vrouwtje dat een afjager iemand is die steeds
aan iemand anders orders geeft om toch maar dit te doen , dat niet te vergeten,
en ook dat andere nog af te werken ! t Baasje zegt dan zoiets als wat ons
vrouwtje doet, en iets dat Karin, Lobkes bazinnetje, ook poogt te doen
Nu dacht ons baasje dat hij wel naar zijn voeten zou krijgen. Dat
is m zo stilaan gewoon aan het worden, maar hij verwachtte eerder reactie op
die foto van die aap die zijn tong uit stak ! ! !
t Zijn moeilijke tijden voor hoofdredacteurs en voor die van
puppenkranten in t bijzonder. En wij, het Faesen viertal , maken het ons
baasje ook al niet te makkelijk want we halen niet genoeg kattenkwaad (stom
woord voor ons hé) uit. Of er gebeuren zo weinig spectaculaire dingen
Maar volgende week weten we weer wat schrijven dan kan je hier
het plaatselijke nieuws over het vergaan van de wereld lezen.
Het baasje heeft horen vertellen dat je dan naar Nederland moet
trekken omdat daar toch alles vijftig jaar later gebeurt
Dat is wat
we deze namiddag tegen het baasje zegden toen hij zijn jas aantrok voor een
wandeling. Alleen Lucy, maar die is nog jong en onervaren, wilde wel mee voor
een rondje weide en bos en vooral veel vieze koude regen !
Dan was
het andere gedacht en bezigheid van t baasje zeker zo interessant. Hij heeft
deze middag een gans droogapparaat paardenvlees gedroogd en terwijl hij daar
aan bezig is valt er gewoonlijk wel iets van tafel !
En dan
zijn wij daar als de bliksem bij. Het valt dan wel van tafel maar het raakt
zelden de grond. Raar hé dat paardenvlees
Het baasje
droogt dat spul tegenwoordig meer dan acht uur. Enkele maanden geleden was er
een restje blijven staan, in een goed gesloten potje was er toch nog schimmel
op gekomen !
Toen zegde
het baasje dat er haast terug leven in t paard gekomen was. Als je het zo
hoort is er toch iets mysterieus aan dat paardenvlees, vinden jullie ook niet ?
Verder was
er niet veel nieuws. Alleen hebben we het baasje nog eens goed laten vloeken,
en hij kreeg ook nog eens goed naar zijn voeten van het vrouwtje. Dat laatste
was wel heel letterlijk. Het baasje was, bij het brandhout halen voor de kachel,
in een hondendrol getrapt. Hij had dat niet gemerkt want die drol lag vakkundig
verborgen tussen de bladeren van de hazelaar. Je rook waar het baasje had
gelopen door onze geur ! Straf hé en wij die dachten dat wij voor die grap
naar onze poten zouden krijgen. Nu was het baasje de gebeten hond bij het
vrouwtje die dadelijk aan de slag ging met dat stinkspul febreze of iets
dergelijks, wij konden het niet goed lezen
Dat waren
onze belevenissen van vrijdag 14 december. Hopelijk is er morgenvroeg meer
nieuws van de andere puppenfronten want wij zijn voorlopig uit verteld.
Inderdaad,
heel zeker waar het is zoals Karin opmerkt in de reactie op de namiddag mop,
er was gisterenavond géén laat avondbericht op het Bas & Belle blog of op
het Belle, Hera & Heros blog.
Een
combinatie van weinig te vertellen en weinig tijd en zelfs door die combinatie
van feiten zelfs vergeten ! ! !
Nu gebeurt
dat laatste zelden tot nooit. Geen tijd is al voorgevallen maar vergeten is de
eerste maal . Of was het omdat ons vrouwtje in de vroege avond nog met Karin
had getelefoneerd dat het baasje dacht die weet nu toch al de laatste
nieuwtjes Wie zal het ons vertellen ?
Ook
vandaag zal er weinig tijd zijn om veel neer te pennen op het blog en de
puppenkrant.
Het
vrouwtje was ook al begonnen met het plaatsen van het kerstboompje en dat viel
nogal mee wat belangstelling van de roedel betreft. Het is dan ook geen echte
natuurlijke boom maar een importje uit Taiwan of daar ergens in de buurt. Sinds
we veertien jaar geleden begonnen zijn met tussen Kerst en Nieuwjaar naar de Franse
Charente te trekken staan er bij ons twee kunststof bomen, eentje in Vosselaar
en eentje in La Magdeleine. Twee bomen omhakken da s er over zegt het baasje
en daarom zijn het bij ons plastic bomen uit een doos !
Het baasje
moet allereerst terug naar de bandencentrale waar hij eergisteren twee nieuwe
voorbanden voor de Masjebashi kocht. Daar blijkt iets te zijn mis gegaan bij
het uitbalanceren van de banden. En als je dan ziet wat een hap uit het
maandinkomen die twee rubbers vooraan onder de auto hebben gekost, dan moet
het maar goed gedaan zijn ook zegt het baasje .
Het baasje
had ook nog twee kilo paardenvlees uit de diepvries gehaald om te versnijden en te drogen als
hondensnoepjes. Dat vlees zal intussen ook al wel ontdooid zijn en dient dan ook
nog eens versneden te worden in dunne lapjes. Vrij intensief en gevaarlijk werk
want het is de bedoeling dat we paardenvlees drogen en geen bazen vingervlees
want het mes is vlijmscherp en de brokjes vlees niet erg groot
Daarjuist
was hier aan de voeten van de baas een spel/gevecht aan de gang tussen ons
zwaargewicht Heros, en miss energy Lucy. Het spel/gevecht draaide om
kiekbeest. Het ging er zo straf aan toe dat het baasje de twee geweldenaars
met hun klikken en klakken heeft buiten gezetin de tuin. Daar kunnen ze tenminste niets in de vernieling helpen met
hun wild gespeel.
Verslag
over de veldslag en de gevolgen vanavond in het laatavond bericht.
Na jarenlang door geweldige hoofdpijnen te zijn geteisterd,
ging Jos eindelijk naar een dokter.
Na een langdurig onderzoek zei de dokter:
'Ik heb goed nieuws en slecht nieuws.
Het goede nieuws is dat ik voor uw hoofdpijn een kuur heb.
Het slechte nieuws is dat uw testikels zoveel druk op uw ruggengraat geven,
dat het vreselijke hoofdpijnen veroorzaakt, en het enige wat ik kan doen,
is u castreren om die druk weg te nemen.'
Jos was geschokt en werd depressief en wist niet wat hij moest doen.
Een leven zonder seks was niet erg aantrekkelijk, maar met zijn vreselijke
hoofdpijnen had hij daar over het algemeen toch weinig zin in.
Hij besloot om zich te laten castreren.
Toen hij na de operatie het ziekenhuis uit liep en voor het eerst in
twintig jaar niet door hoofdpijnen werd geteisterd, voelde hij zich een heel
ander mens, ondanks het feit dat hij iets miste.
Hij stond aan het begin van een nieuw leven.
Om dat gevoel van een nieuw begin te vieren, besloot hij om een herenzaak
in te gaan en een nieuw pak te kopen.
Toen hij dus een herenzaak in liep zei hij tegen een oude verkoper dat hij
een pak wilde kopen.
De verkoper zei: 'Ik zie dat u maat 44 nodig hebt.'
Verbaasd keek Jos naar de verkoper en zei lachend: 'Hoe weet u dat ?
Och meneer, ik ben al 40 jaar in deze zaak en heb daar een hele goede kijk
op.
Jos paste een pak en keek in de spiegel. Het pak zat hem als gegoten.
'U moet daar een mooi overhemd bij kopen' zei de verkoper.
Jos was het daar mee eens.
De verkoper zei: 'U hebt maat 34 van mouwen en 16 van nek.'
'Het is gewoon verbazend hoe U dat zonder te meten kan zien' zei Jos.
'Och meneer, na 40 jaar dat echt niet zo moeilijk.'
Jos paste het overhemd en ook dat was precies op maat.
'Nu wij toch bezig zijn' zei Jos, 'laat mij eens wat schoenen zien die goed
bij dit pak staan.'
De verkoper keek naar Jos zijn voeten en zei: 'Maat 44 niet?
'Weer verbaasde het Jos dat die verkoper dat zonder te meten kon zien.
Na de schoenen, die perfect pasten, te hebben geprobeerd, zei de verkoper:
'Natuurlijk wilt u ook nieuw ondergoed hebben?
'Hij keek even naar Jos zijn taille en zei: 'Maat 36 niet?'
Een beetje triomfantelijk zei Jos toen:
'Nee hoor, deze keer hebt U het mis, ik draag altijd maat 34!
'De verkoper schudde zijn hoofd en zei : 'Dat moet u beslist niet doen'
Maat 34 is voor u te strak en drukt uw testikels tegen uw ruggengraat,
iets wat vreselijke hoofdpijnen kan veroorzaken!
O jeetjes
het baasje is er niet gerust in. Dat jongste krapulleke, Lucy genaamd, heeft
den duvel weer in haar lijf. Gisteren hadden wij hier een kandidaat pupkoper
over de vloer, en heeft ze zich gedragen als een engeltje, net alsof ze nog
nooit boevenstreken heeft uitgehaald.
Nu weten
we het wel, ze heeft alle kuren uit haar trukendoos opgespaard om deze morgen
al haar roedelgenoten de lusters in te jagen.
Heros,
achtendertig kilo energie ligt uitgeteld in zijn bench en oma Belle en moeder
Hera negeren haar om haar te laten weten dat ze van haar wild gedoe voorlopig
niet meer gediend zijn !
De buurman
in de tuin heeft ook al gemerkt dat lieve Lucy er ook nog is. tegen hem heeft
ze staan blaffen alsof haar leven er van af hing.
Het baasje
heeft maar één verklaring voor haar gedrag, er zit weer ander weer in de lucht.
Maar ook
in Nederland heeft ene Lobke zo gezegd weinig nieuws We kunnen het echter
beter aan haar roedelgenoot Siebe vragen of dat wel zo is.
Hoogstwaarschijnlijk
geeft die een gans ander antwoord, en is dat antwoord heel sterk gelijkend op
dat van Heros ! ! !
Belle
& co
Hier
Lobkes verhaal
Lieve mams,
Hier maar weer eens een berichtje van mij, hoewel ik
eigenlijk geen nieuws heb de laatste tijd. Mijn dagen bestaan op het ogenblik
uit eten, Siebe pesten, wandelen, Siebe pesten, even slapen, Siebe pesten,
wandelen, Siebe pesten, eten, even slapen, Siebe
Tijdens het wandelen zit ik de laatste dagen veel tussen het
riet, daar ruik ik interessante dingen. Vanochtend vond ik een kadaver van een
eend. Ik was eigenlijk van plan het te verschalken, maar mijn vrouwtje vroeg zó
lief of zij het mocht hebben, dat ik m n poot maar over m n hart heb
gestreken, heeft zij ook eens wat leuks. Jammer genoeg had ze geen camera bij
zich, zodat ik er geen foto van kon maken.
Komende zaterdag schijnen we iets heel leuks te gaan doen.
Eén of andere oefening voor een aanlegtest, er wordt gekeken of ik een goede
jachthond ben. Het schijnt dat er ook levend wild aan te pas komt. M n vrouwtje
is wel bang dat ik dan wakker wordt, en de wandelingen daarna niet meer zo
ontspannen gaan. Uiteraard laat ik je weten hoe het gegaan is, mam.
Heel veel liefs weer voor vandaag, ook voor mn familie
natuurlijk.
Oma wordt 90 jaar..! !
! !
Haar kinderen en kleinkinderen geven een groot feest voor haar.
Zij vragen haar: 'Moeder, heb je nog een wens?'
'Ja,' zegt Moeder, 'als ik doodga, wil ik gecremeerd worden.'
'Ok,' zeggen de kinderen, 'dat regelen wij voor u.'
'Maar heb je niets anders te wensen?'
'Nee,' zegt Moeder, 'ik heb toch alles.'
'Ja, maar wij willen graag iets speciaals doen.' zeggen de kinderen.
'Och ja,' zegt Moeder, 'als ik dood en gecremeerd ben, strooi mijn as dan maar
uit over de parkeerplaats van de ALDI.'
'Waarom de ALDI, Moeder?' vragen de kinderen.
'Ja, dan weet ik zeker dat jullie een of twee keer per week langs komen...'.......
Ja hoor,
de redacteurs van dienst hebben terug van zich laten horen. Lando heeft zijn
hoofdbestuur terug aan het werk (schrijven voor de puppenkrant) gekregen. Maar
ook Lana heeft zich eens naast het vrouwtje gezet terwijl ze verbeterwerk aan
het doen was voor school (das een schooljuf dat vrouwtje) en heeft daar met
haar slijkpoten enkele proefwerken van een eigen handtekening voorzien.
Als dat
ook maar geen rechtszaak gaat worden want tegenwoordig gaan de leerlingen
liever klagen op de rechtbank, dan zich behoorlijk te gedragen op school en
doen wat ze moeten doen, en dat is daar nog altijd studeren !
Nu de
andere correspondenten het werk terug over hebben genomen kunnen wij onze
typist van dienst weer wat rust gunnen, hoewel hij hier toch ook terug zit te
werken. En dan moet m zo dadelijk nog wat fotos bijeen zien te sprokkelen.
Maar we hebbenn hem al horen nmompelen, het zullen vandaag weer oude fotos
uit het archief worden. En zo geschiedde !
Belle
& co
Hier de
belevenissen van Lando van deze week.
Hieieieieieieieier
ben ik weer,
nee hoor, ik had
geen cachot, mijn baasjes hadden het gewoon een beetje druk. De examens zijn
hier nl. gestart. Ik vind het wel leuk dat er overdag nu zo veel volk thuis is.
Daarstraks zijn we gaan
wandelen over de bevroren velden. Heerlijk die krakende plassen onder mijn
poten. En maar rennen! Ik heb geen 'heel' ontdeugende streken meer uitgehaald.
Ik eet allen maar binnenzakken van jassen en broeken op waar koekjes ingezeten
hebben en steel alles wat eetbaar is van tafel, uit de afwasbak, uit de
vuilnisbak, ... Gewoon wat kleine drentenstreekjes dus (knipoog).
Morgen wordt het een
spannende dag voor de baasjes, ze gaan de kerstboom zetten en hopen dat mijn
poot niet omhoog gaat zoals bij elk grassprietje, boompje en struik die we
tegenkomen op de wandeling. Wordt vervolgd!
Lieve likjes,
Lando
En Lana vertelt haar examen en
wandelbelevenissen
Hey,
Ik voel me een beetje verwaarloosd deze week. Het vrouwtje zit in de
examen(s)t(r)ijd en het baasje is de tuin aan het verbouwen. Ik gedraag me als
een verwende puber en ben heel opdringend. Ik heb deze week ook met vuile
modderpoten de keuken ondergesmeerd en de toets van het vrouwtje besmeurd. Man,
die kan vies zijn! Die leerlingen vinden dat toch leuk als beloningsstempel??
Nee? Het vrouwtje neemt met regelmatig mee om lange wandelingen te maken, dan
slaap ik enkele uren ... Een win win situatie zegt ze dan.
Ik ben nog altijd de schrik van alles wat beweegt op straat. Vrouwtje is al
eens gevallen maar vandaag was ik heel braaf. Deze namiddag was het vrouwtje
heel boos tijdens onze wandeling. Toen we wandelaars passeerden ging ik lelijk
tekeer. Die mensen zeiden: "gelukkig heeft die een muilband aan." Het
vrouwtje draaide haar met een ruk om en zei heel kwaad dat ik uithaalde naar
een voorbijrijdende auto en niet naar hen. En daarbij een gentle leader is geen
muilband maar een middel om het trekken tegen te gaan. Daarna keek ze nog eens
kwaad en met stevige passen gingen we door. Toen we thuis kwamen werd ik stevig
geknuffeld en heeft ze al wenend gezegd dat ze mij graag ziet en dat ik
helemaal niet gevaarlijk ben.
Sentimentele poot Lana
Het is
hier nooit geen echte gewoonte geweest dat de honden zich met knuffels bezig
hielden.
Nu sinds
enkele maanden, sinds Lucy uit het grote nest hier gebleven is kennen we het
sleurenmetknuffelbeesten.
Het begon
met koebeest van Lucy, die liep daar mee rond en trok er ook mee naar haar
bench waar ze dan bovenop het pluche beest in slaap viel.
Koebeest
heeft al een lang leven achter de rug. Naar het schijnt is koebeest van tante
Carine gekomen. Daar heeft ze als knuffel gediend voor An, en laat die nu
enkele maanden geleden zelf moeder geworden zijn !
Zo kan je
rekenen hoe oud koebeest is. In elk geval minstens een dertigvoud van wat Lucy
momenteel is met haar bijna negen maanden !
Dan zwerft
hier ook nog een vijfde hond rond. Die luistert naar de naam hondbeest en is
net als koebeest van het ras pluchebeest. Hondbeest is de favoriet van Hera
die in het pluche beest al een ersatz pup heeft gezien. Hondbeest hebben we
al eens van Hera moeten afnemen omdat ze schijndrachtig was en dus de ganse dag
met hondbeest sleurde.
En dan is
er nog de Latex kip die we voor de gemakkelijkheid en de traditie dan maar
kiekbeest hebben genoemd. Kiekbeest is meestal te vinden in de bek van Belle
zij loopt er mee rond zonder dat het irritante fluitje in Kieks achterste één
piep geeft. Dat fluitje bezorgt hier bij het hoofdbestuur nog eens ooit voor
een hartinfarct of hartstilstand. Dat gaat gebeuren als Belle nog eens dat
kieken ergens laat slingeren en Heros het beest weer heeft opgemerkt.
Heros weet
perfect hoe hij het maximum aan geluid uit kiekbeest kan persen.
Met een
fikse aanloop springt hij dan met de voorpoten vooruit op dat latex kieken .
Wij hebben al eens gedacht dat zon geluid toch wel tot op straat moet te horen
zijn.
Wat wel
opvalt is dat ook deze dieren tot nu toe een vrij lang en gezond leven leiden
(lijden?). Mits een beetje toezicht van het hoofdbestuur zouden die wel eens
aan een pensioen kunnen raken. De roedel is vrij spaarzaam op hun speelgoed !
Ook
vandaag stilte in puppenland, wéééér niks te beleven bij de puppen die bijna
geen pups meer zijn maar jonge honden.
En dan zou
je denken, die zijn aan t puberen, daar gaan ze toch een en ander mee
meemaken Maar niks van dat alles, heel brave lieve niet puberende hondjes zijn
het. Maar daar heeft het baasje zo toch wel zijn eigen mening over.
Gisteren
namiddag bvb. Het baasje was pas begonnen met de wandeling en voor de
verandering was er in combinatie gewisseld. Het waren nu Heros en Lucy waar hij
mee op pad was.
Op de pad
naar het bosven kwamen we een wandelaar tegen met een Duitse Herder met wie het
baasje nog nooit heeft gepraat omdta ook zijn hond naar andere honden blaft en
ook wandelt met een Gentle leader zoals Belle als ze samen wandelt met het
vrouwtje.
Natuurlijk
moest dat kleinste (29kilo) spul van ons ook haar grote klep opentrekken naar
de Duitse Herder waarbij zowel Heros als Lucy aan het trekken gingen richting
andere lawaaimaker. Wanneer 37 + 29 kilo samen in 4x4 aan de lijn beginnen
trekken dan heeft het baasje het daar moeilijk mee.
Wanneer
dan de ondergrond begint te ontdooien gaat het uiteraard mis en verliest het
baasje grip op de ondergrond. Resultaat : twee slijkknieen op zijn broek wegens
het uitschuiven op de smurrie en een humeur bij het baasje ver onder de
buitentemperatuur die ook al met het vriespunt flirtte !
Heros (de
sterkste) heeft daar goed, heel goed naar zijn edele delen gekregen waar hij
blijkbaar zelf danig van onder de indruk was !
Lucy wist
blijkbaar ook dat ze in de fout was gegaan en probeerde zoveel mogelijk van dat
slijk van het baasje zijn broek te likken, waar hij dan ook weer niet blij mee
was omdat zij dan ook nog eens voor zijn boze voeten liep!
De
volgende wandelronde, nu met Belle en Hera verliep rustig, zonder
noemenswaardige belevenissen. Het was net alsof hun voorgangers hen hadden
ingelicht over het gebeurde en hen verwittigd hadden dat ondanks de koude het
humeur van het baasje op koken stond !
Even later
zijn de baasjes vertrokken op vrienden bezoek naar Herentals. Daar waren ze
uitgenodigd door Ludo en Rita, neen niet onze naaste buren maar de vrienden die
ons begin juli in La Magdeleine bezochten met hun oldtimer Alpine Renault met
het komische caravannetje. De vaste puppenkrantlezers herinneren zich de fotos
vast nog wel.
Het
hoofdbestuur was vrij laat terug en dat was ook de reden dat er gisteren geen
laatavond bericht meer is verschenen op deze plaats.
Louis heeft last van een 'tic nerveux' op zijn linkeroog, zodat het
lijkt
alsof hij een knipoog geeft.
Op een dag gaat hij solliciteren als handelsvertegenwoordiger voor een
bedrijf.
De personeelschef bestudeert zijn cv en zegt: "Wel, dat ziet er goed uit.
Goede opleiding, en ook goede referenties.
Normaal gezien zouden we u onmiddellijk in dienst nemen.
Maar zoals u weet gaan de mensen bij een handelsvertegenwoordiger erg af op het
uiterlijk. En dat geknipoog van u, dat kan de potentiële klanten afschrikken.
Het spijt me, meneer, maar we kunnen u niet in
dienst nemen..." "Wacht" roept Louis. "Wanneer ik 2 aspirientjes neem,
dan gaat het knipogen
over!"
"Ah, is dat echt? Dat is fantastisch! Laat maar eens zien."
Louis rijkt in zijn zakken en begint er te zoeken; alles wat hij tegenkomt
legt hij op de bureeltafel: rode condooms, blauwe condooms, geribbelde
condooms, condooms met aardbei, frambozen en chocoladesmaak..
Uiteindelijk vindt hij de strip met aspirines, neemt er twee uit, slikt ze
in, en stopt onmiddellijk met knipogen.
"Dat blijkt inderdaad te werken." zegt de personeelschef.
"Maar eerlijk gezegd: wij zijn een fatsoenlijk bedrijf, en een man die
blijkbaar zoveel achter de vrouwen zit,
dat hebben wij niet nodig.."
"Achter de vrouwen
zitten? Hoe bedoelt u? Ik ben een gelukkig getrouwd man!" "Tja, meneer, hoe verklaart u dan al die condooms?" "Oh, dat" zucht Louis. "Bent u al eens een apotheek
binnengestapt en hebt u er al knipogend, naar aspirientjes gevraagd?"
Net als
hier ten huize blijkt er weinig nieuws te zijn van de correspondenten in
binnen- en buitenland. Komkommertijd midden december. De tijden veranderen zegt
men en we geloven het best. Zelfs Bob Dylan wist het al in 1965 http://www.zappinternet.com/video/ViMsTofFek/Bob-Dylan-The-Times-they-are-A-changin-1965
hoewel zijn veranderingsproblemen iets anders lagen dan de onze met de
komkommertijd !
Het zal
wel aan de mistroostige voorbije dagen liggen. Weinigen komen buiten en als ze
buitenkomen is het om snel boodschappen te doen of een korte plasronde met de
honden. En laat dat nu ook geen sensationele zaken zijn waar je puppenkranten
mee vult !
Dan hebben
de serieuze gazetten het makkelijker. Die krijgen dan af en toe om de zoveel
jaren een voetbalschandaal voorgeschoteld. De ene keer met omkoopgeld en dan nu
weer met bruine envelopjes geld ofte geld dat zo zwart is als de nacht. Men
spreekt zelfs van misdaadgeld waar de clubs hun spelers mee betalen.
Over dat
alles kunnen wij allemaal niet meeklappen en dus blijven hier ganse kolommen
leeg. De ziekenboegen en lappenmanden geraken ook stilaan leeg, ook al geen
stof meer om schrijven en de opgelapten zijn nog niet in die mate hersteld dat
ze tot grootse sensationele zaken instaat zijn.
Dus we
zullen het vandaag maar doen met één van de eerste protest songs uit het midden
van de jaren zestig.
Dat gaan
we dan nog aanvullen met een paar archieffotos van onze roedel. Zo krijgen de
puppenkrantlezers toch ook nog waar voor hun geld
Zo bekeken
wij de dag van vandaag 09-12-2012. Niks viel er te beleven vandaag.
Mistroostig
weer, regen en wind en voor vanavond was er regen en wind voorspeld en morgen
gaat het van t zelfde zijn. Moeten we het nog eens herhalen ?
Het
hoofdbestuur was deze namiddag uithuizig en wij hadden dan uiteraard
vervangende dienst: huisbewaking !
Toen ze
terug thuis kwamen hing er een verdachte geur rond de bazen. Heros heeft zijn
best gedaan om de geur te herkennen maar we denken dat hij het heeft
overgelaten aan Hera.
Die had
het snel door van waar de geur afkomstig was. Mits enig rond snuffelen kwam zij
met het antwoord. Het was de geur van trainingsmaatje Joris.
Inderdaad,
ze had het bij het rechte eind. De baasjes waren uitgenodigd voor een babbel,
wat te drinken en wat te smikkelen.
Het moet
goed geweest zijn daar bij Rita, Maurice en Joris want ze zijn te lang
weggebleven naar onze bescheiden Drentengoesting !
Nu hopen
we maar dat we morgen nog eens een stapke in de wereld kunnen zetten en nog
eens goed kunnen ravotten in het bos. We hebben dringend nood aan wat
potengymnastiek, rennen met andere woorden .
"Betty,
ik vroeg mij af. Ben je ooit vreemd gegaan?".
"Oh
Jack, waarom vraag je mij juist nu zo een vraag?
Je
wilt mij dat echt niet vragen...".
"Jawel
Betty, ik wil het echt weten. Alsjeblieft".
"Nou,
ok. Ja, drie keer".
Drie?
Wanneer waren die?".
"Nou,
Jack, herinner je toen je 35 jaar was en je heel graag je eigen bedrijf wilde
beginnen en geen enkele bank je een lening wilde geven?
Herinner
je dat op een dag de directeur van de bank langskwam en de papieren voor de
lening zelf had ondertekend zonder iets te vragen?".
"Oh,
Betty. Heb je dat voor mij gedaan?! Ik heb nu zelfs nog meer respect voor jou
dan ooit. Dat je zoiets voor mij hebt gedaan! Dus, wanneer was de tweede
keer?".
"Nou,
Jack, herinner je toen je een hartaanval had gehad en je een hele moeilijke
operatie nodig had en geen enkele chirurg eraan wilde beginnen?
Herinner
je dat Dr. Van de Perre helemaal hier naar toe kwam om de procedure helemaal
zelf uit te voeren en je daarna weer helemaal opknapte?".
"Ik
kan het niet geloven! Betty, ik hou van het feit dat je zoiets voor mij hebt
gedaan, om mijn leven te redden! Ik zou mij geen betere vrouw kunnen wensen.
Om
zoiets te doen, dan moet je echt van mij houden. Ik raak helemaal geëmotioneerd.
Wanneer was nummer drie?".
"Nou,
Jack, herinner je dat je voorzitter wilde worden van de golfclub dat je 17
stemmen tekort kwam?".
t Is
vies, t is vuil en nat en nog gevaarlijk op de koop toe We hebben het dus
heel duidelijk over het weer van deze morgen.
We zagen
het al deze morgen toen het baasje de gordijnen opentrok en wij voor onze
ochtendplas naar buiten mochten. Grijze lucht, nat terras, slijk waar we weer
eens een begin hebben gemaakt voor een tunnel naar China, niets dat ons en het
hoofdbestuur vrolijk kan maken.
Zelfs het
zondagmorgen verzetje van Lucy gaat niet door. Oscar, onze trainer op de jachttraining
heeft de training afgeblazen wegens het slechte weer en de daarbij mogelijke
gladheid op de baan. Lucy ziet dan ook broer Lando en zus Libre niet deze week,
want die trainen samen met haar. Pech alom voor ons kleintje dus.
Maar er is
ook goed nieuws voor ons Het baasje gaat dadelijk de mand voor stookhout nog
eens overvol vullen en dan de houtkachel aanmaken zoals gisterenavond. Toen was
er weer geen plaats genoeg voor de kachel voor vier grote dikke Drenten !
Veel
nieuws zal ons vandaag niet bereiken voor de puppenkrant wegens weinig plezante
activiteiten. Of er moest iemand schrijven over het genot van een lekker warme
mand in droeve dagen ?
Volgens de
baasjes was het zoals in de titel. Het was vorige week in Frankrijk koud,
gewoon koud meer niet. Toen we terug kwamen was het mooi weer maar kouder .
Deze morgen was het echter het koudst !
Het was zo
koud dat de ruitenwissers van onze Drentmobiel aan de voorruit waren
vastgevroren en dat de verbindingsstang tussen ruitenwissermotor en
ruitenwisser uit elkaar was gesprongen. t Baasje is er een uur mee zoet
geweest met zijn verkleumde handen. Toen werkte alles weer naar behoren.
Wijzelf
hebben niet veel last van de koude. Lucy is bvb niet binnen te houden. Ze komt
dan wel telkens terug binnen om te zien of er niemand bereid is van met haar te
spelen. Daarstraks was Heros nog maar eens de Chinese vrijwilliger. Lucy komt
dan binnen, neemt Heros bij zijn halsband en trekt m mee naar buiten. En die
goeie lobbes laat dat allemaal toe
Lucy weet
goed dat ze dat met moeder Hera niet moet proberen of ze wordt goed op haar
plaats gezet. Op dat gebied is het hoofdbestuur gerust, een rangorde probleem
is nog niet voor binnenkort, als het zich al ooit zal voordoen !
De
jachttrainingen voor dit weekend zijn afgelast. Er zijn nogal wat cursisten
die, voor de les waar Lucy in zit, van ver moeten komen en have en goed niet
willen riskeren op de mogelijk gladde wegen.
Geen nood
ons roedeltje zal wel aan zijn trekken komen. Maar daarstraks was het koud bij
het vertrek van de wandeling, kouder in het bos en het was het koudst in de
open vlakte tussen de weiden
De
sneeuwpret voor Lucy en co was van korte duur. Gisteren namiddag begon gans het
boeltje al te smelten wat dan ook nog eens een sluikboeltje gaf waar het
hoofdbestuur niet blij mee was. Zeker niet als we dan weer eens achter elkaar
aan het rennen waren geweest en dan met sluikpoten terug binnen wilden.
Deze
morgen is het weer gans anders met de sneeuw. De resten sneeuw zijn keihard
aangevroren en er is nog weinig plezier aan te beleven.
Maaaaar
de zon schijnt en niets doet de komst van verse sneeuw vermoeden. Als het nu
zo koud gaat blijven is het wel properder wandelen dan gisterennamiddag . De
baasjes gaan daar niet kwaad om zijn
Bij Lobke
was er blijkbaar minder sneeuw gevallen, die was blijkbaar niet tevreden met
wat zij kreeg tegenover de andere berichten uit den lande.
Lando
heeft dan weer geprobeerd een sneeuwman weg te jagen. Zijn baasjes moeten hem
eens wijsmaken dat de verschrikkelijke sneeuwman zich vermoedelijk in Tibet
verschuilt en niet in de Liereman in Oud Turnhout.
Belle
& co
Hier het
Numansdorper nieuws van Lobke
Lieve mams,
Nou, nou, wat een commotie hier over sneeuw. Toen ik
vanochtend naar buiten ging lag er wat prut en vielen er een paar vlokjes uit
de lucht die ik nog nooit gezien had, maar om dáár nu opgewonden van te raken .
In ieder geval lag er genoeg hier om over uit te glijden,
dus m n vrouwtje besloot i.v.m. nog steeds knieproblemen de ochtendwandeling
in het bos te doen. Daar lag al helemaal niks wits, wel was het één grote
modderpoel. Gelijk al toen ik uit de auto stapte, kwam er nóg een auto aan,
waar met veel kabaal een teckel, twee Norfolk terriërs en een Flatcoat
uitkwamen. Samen met hun heb ik de wandeling gemaakt. Die flatcoatreu was
helemaal verliefd op mij, hij bleef mij maar aflebberen en achter me aanrennen.
Heb jij nog advies voor mij mam, inzake opdringerig manvolk? Ik was hem na een
tijdje echt wel zat, en heb hem een paar keer gevraagd op te zouten, maar dat
hielp niet. M n vrouwtje heeft zo ondertussen de indruk dat ik wel erg
aantrekkelijk ben voor reuen.
Ik ben wel benieuwd of mijn familie meer sneeuw heeft gezien
dan ik, en hoe zij dat vonden. Kan ik dan van leren voor als er hier eens een
dik pak sneeuw valt.
Heel veel knuffels voor de hele roedel in Vosselaar,
Je Lobke.
En het Oud Turnhoutse nieuws van Lando
Hé mamsie,
wat is me dat
allemaal buiten hé, zooooo wit. 'k vond het wel heel leuk, maar wat daar zo
plots in de wei stond?! Een groot wit mannetje. Daar moest ik toch even van op
afstand naar blaffen hoor. Toen mijn baasje dichter ging durfde ik wel mee maar
was toch voorzichtig. 't schijnt een sneeuwman te zijn, raar ding hoor! Wat
mijn baasjes vandaag goed konden zien is hoe goed mijn neus werkt. Er liep 1
voetspoor door een hagelwit sneeuwtapijt en dat volgde ik dan ook heel
nauwkeurig. Gelukkig val ik met mijn bruine platen toch nog goed op in de
sneeuw. Thuis heb ik nog spelend apport-oefeningetjes gedaan met baasje Nico,
dolle pret. Benieuwd wat morgen gaat brengen.
We hadden
huiswacht deze avond. Het hoofdbestuur moest ozze Dré helpen verjaren met een
dag uitstel.
Gisteren
waren we nog onderweg en ook de zussen hadden andere bezigheden, daarom was
alles en dag opgeschoven.
Ozze Dré
verjaart niet graag, eigenlijk heeft hij nooit een verjaardagscadeautje
gekregen ! Dat krijg je zo als je op zes december verjaart en dan pakjes krijgt
van de Sint. Pas toen hij niet meer van de Sint moest weten kreeg hij
verjaardagscadeautjes . Raar hé
Bij
terugkomst moesten wij ons baasje helemaal besnuffelen van kop tot tenen.
Yndhi, de boxer daar in de familie had natuurlijk tegen ons baasje gezeten en
dat hadden wij natuurlijk dadelijk in de smiezen !
Wij hadden
ons werk goed gedaan met de huiswacht vertelde ons baasje achteraf en we hebben
dan nog zo n lekkere vleesstrip uit de Lidl gekregen als beloning.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…