Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-02-2013
De puppenkrant 23-02-2013
De puppenkrant 23-02-2013
In tegenstelling met de gewone kranten bij ons geen dikke weekend editie. Er is geen bericht van buitenaf en er is er eentje van de buitenland correspondenten die zelf naar het buitenland trekt. Dus van uit die hoek zal alles wel worden gemeld aan nieuwtjes, zij het met vertraging van enkele dagen.
Ook verwachten we nog enkele berichtjes vanaf de ski pistes van besneeuwd Österreich waar Luna, Golden Mirza, en haar baasjes naar toegetrokken zijn.
Je weet wel, Luna met de mooie skilaarsjes van vorig jaar.
Dadelijk gaan we nog een keertje ringtraining doen. Dat heeft Lucy nodig om op 16 maart te gaan meedoen aan de LOSH-attestendag van de KMSH (Sint Hubertus) in Houthalen. Daar moet ze zich wat netjes presenteren aan de keurmeester en het het baasje wil het risico niet lopen van dezelfde kuren mee te maken als met Hera tijdens de clubmatch van vorig jaar.
Daar heeft moe Hera dan wel de show gestolen maar de bedoeling was dat echt niet. Gekke kuren alom, maar het serieuze werk, daar was Hera toen niet voor te vinden .
Morgen gaan we dan wandelen in de Kempische bossen. Hierover uitgebreid verslag met veel fotos.
Mogelijk morgen heel uitzonderlijk geen puppenkrant wegens te drukke bezigheden van de schrijver.
Zoals deze morgen al gezegd in de puppenkrant, het gaat goed met de gehoorzaamheidsles van Lucy.
Alleen is er nu al tweemaal een heel vervelend probleem opgetreden met haar. Zij knept naar voorbijgangers ! Gisteren was het al een keer zover dat ze een toevallige voorbijganger, een jager, bij het kruisen op het pad, in zijn achterste knepte. Maar ook vandaag, bij een vriendelijke dame die haar heel vriendelijk toesprak en haar hand aanbood om eens aan te snuffelen, daar knepte ze naar de hand van de dame toen ze aanstalten maakte om verder te gaan.
En dat gedrag zint ons baasje generlei. Daar gaat er eentje niet goed van zijn zegt het baasje. Een stevige greep in haar nek die ze gaat voelen en een flinke tik vooraan op haar snoet krijgt ze al om te beginnen. En daar gaat het baasje niet over verzinnen, het zal gaan van knep,en gelijk pakvast en tik Dit alles binnen de drie seconden !
Ze zal in elk geval niet de tijd krijgen om te vergeten waarom ze die tik vooraan op haar neus krijgt !
Waarom ze dat nu plots doet, en dan tweemaal in twee dagen is ons een raadsel. Geen van de andere drie heeft ooit zon kuren uitgehaald en ik heb geen weet dat andere honden uit onze kennel dat hebben gedaan. Het is ons althans nooit gemeld geweest. Maandag gaan we terug op les en vragen we dat zeker aan de trainer, waarom en hoe we er het best op reageren. Ze gaat er in elk geval geen gewoonte van maken, zoveel is zeker.
Voor de rest is er geen merkbare gedragswijziging te merken bij haar. Ze is en blijft een vriendelijk aanhankelijk hondje met een tijdelijk vervelend gedrag, zo zouden we het kunnen noemen
Morgen is het hier een drukke dag,met het opstellen van de tent en het inrichten er van met verwarming en dergelijke, want zondag hebben we meer dan 60 Drentenliefhebbers over de vloer voor de jaarlijkse Kaawpollekeswandeling .
Er waren wat computer probleempjes waar we nog steeds niet van weten waar ze vandaan kwamen. We weten alleen dat een grondig vernieuwde opstartbeurt het probleem heeft opgelost.
Gisterenavond deed het probleem zich al voor zodat er ook gisteren geen avondbericht is verschenen. Deze morgen om negenuur moesten we dan ook alweer met Lucy op gehoorzaamheidstraining zijn. Ook al een reden om dit bericht later te zetten dan gewoonlijk.
Maar beter laat dan nooit is ook een gezegde, vooral als het je goed uitkomt zoals vandaag zegt onze baas.
Op de training met Lucy ging alles vlot en goed. Het is wel duidelijk dat het meer het baasje is die aan een cursus bezig is dan zijn kleine meid ook wel eens lief kozend talibanteef genoemd !
De aandacht voor de baas is op dit moment zeker voldoende. Het aan de voet volgen gaat prima en ze blijft zelfs iets meer achter dan dat ze voorop loopt zoals voorheen. Zit, zit voor en blijf zijn begrippen waar Lucy ook geen problemen meer mee heeft. Nu heeft ze dat op de jachttraining ook al moeten doen maar sinds twee dagen heeft ze veel meer aandacht voor de baas en dat is wat het verschil maakt. Deze morgen hadden we volledig privéles Jan met Lucy en Veerle die zich perfect kwijt van haar lesgeven. We zijn heel tevreden over de vorderingen van Lucy. Die heeft op het einde van de les nog mogen spelen met een Sint Bernard en een Border Collie teefje.
Op die laatste had ze het niet zo begrepen omdat de Border Collie nogal flink dominant was. Geen probleem voor onze Lucy die zich flink gedeisd hield en verder speelde met haar vriendin die eens zo groot was als zij , maar toch maar een maand ouder was .
Maandag voormiddag hebben we dan de derde afspraak en dan kunnen we vanaf dinsdag terug voor een tweetal weken naar Frankrijk waar we hebben voorgenomen van duchtig verder te trainen, en niet alleen met Lucy, want ook Belle, Hera & Heros gaan terug een opfrissing in de kennis krijgen.
Verder hebben we nog nieuws vanonder de rook van Rotterdam van Lobke Belle & co
Lobke zit op haar klaagstoel
Lieve mams,
We beleven hier weer wat hoor. Onze baasjes hebben ons speelterrein onteigend!!!! En daar zijn wij zachtjes gezegd NIET blij mee!!! Ik geloof dat ze het hier niet zo leuk vinden dat het gras naar de knoppen gaat door ons toedoen. Mn baasje had nog een rol gaas staan, en dat heeft ie op het gazon neergezet zodat we er niet meer over heen kunnen racen, NIET LEUK HÈ!!! We kunnen er nog wel in door een smal gangetje, maar als ik er dan in ben weet ik niet meer hoe ik er weer uit moet. En dan laten ze me gewoon staan, ik moet het zelf maar uitzoeken zeggen ze dan. Gemeen hè!!! Nu hoorde ik ze ook al praten over de bouwmarkt, en nog méér gaas ..
Vanmiddag heb ik mn verkering even raar zien kijken. Ik begin hem nu toch wel aardig te kennen, en vind dat hij nu maar moet weten wie er de baas is, IK natuurlijk. Ik heb hem dezelfde behandeling gegeven als ik Siebe altijd geef. Dat wil zeggen: Naar zn keel vliegen, in zn poten bijten, aan zn haren trekken, zodat ik een bek vol haar heb, en nog zo wat van die dingen. Hij keek echt heel stom, en zn baasje ook, maar hij wilde tóch steeds weer met me spelen, dat is toch echte liefde hé!
Mam, ik weet niet of ik deze week nog tijd heb om nog meer te schrijven, daarom wens ik iedereen voor zondag alvast een hele fijne wandeling! Ik hoop dat jullie geen sneeuw krijgen, dan krijgen wij het ook niet Doe je de groetjes aan al mn broers en zusjes als je die ziet?
Heel veel kusjes voor de hele Faesroedel van je Lobke!
Iedere zondagmorgen nam opa zijn 7 jarige kleindochter mee uit in de auto om de band tussen opa en kleinkind levendig te houden, dus toog hij samen met zijn kleindochter in de auto op pad.
Tot op een zondag opa zich vreselijk voelde van een verkoudheid en liever in bed bleef liggen.
Gelukkig kwam oma met het idee om daarvoor de plaats van opa in te nemen die dag en zei, '' Ik neem onze kleindochter vandaag wel mee uit met de auto, blijf jij maar liggen en ziek jij maar even uit in je bed!''
Toen ze weer terug waren van de autorit, rende het meisje opgewonden de trap op om te kijken hoe het met opa ging.
" En, was het leuk in de auto met oma vandaag?" vroeg opa.
" Ja, geweldig leuk!" antwoordde het meisje "en weet je wat opa ? We zijn vandaag niet één klootzak, blinde oen, zondagrijder, amateur, kuttekop, droplul, ouwe zak, mietje, stom fluit, Hollandse sukkel, stom verke of wegpiraat op de weg tegengekomen... Fijn hé Opa ???
Geen berichten van buitenaf binnen gekregen, het zal dus enkel gaan over de belevenissen van Lucy tijdens de avondschool van gisterenavond.
We waren bij Rony en Veerle op les en dat zijn vader en dochter waar we destijds ook op les waren met Belle, Hera en Heros. We kenden dus ook al vooraf de werkwijze van de school.
Waar Rony nu wel meer aandacht aan geeft dan in het verleden is de theorie van en over de wijze van aanleren. Heel verhelderend uitgelegd om de denkwijze van de hond beter te begijpen en dat scheelt een pak in het makkelijk werken en vooral samenwerken tussen baas en hond !
Wij waren gisteren met zn tweetjes op les, Lucy als haast elf maanden oude puber en nog een piepklein Border Collietje van bijna tien weken.
Vermits we maar met twee honden waren en ook twee lesgevers , was het 100% privéles en dat merk je aan de resultaten.
Rony en Veerle werken niet met beloningssnoepjes, een knuffel bij goed gedrag of een goed uitgevoerde oefening moet volstaan vinden zij en ons baasje is daar ook al jaren voorstander van !
Wat ook verschillend is van andere hondenscholen / opleidingen, hier mogen de honden wel voor en na de les met elkaar spelen. Dat was voor Lucy wel vreemd want dat had ze tot nu toe niet mogen doen buiten de leden van haar eigen roedel. Als speelmaatje had ze een luidruchtige Mechelaar en een speelse jonge boxer. Aanvankelijk stond ze erbij en keek ze ernaar, maar dat was maar heel eventjes, en toen ging ze er vol mee in.
De les isnu niet volgens het Martin Gaus systeem maar wel belonend. Het systeem bestaat uit het laten merken wat het baasje wil en wat het hondje wil. Als het hondje zaken doet die het baasje niet wil dan dient het baasje er voor te zorgen dat het bij hem prettiger is dan wat het hondje voor ogen heeft. En soms dient dat wel eens wat heftiger te gebeuren dan wat de meeste mensen voor ogen hebben met hun hondje.
Maar resultaat heeft het systeem wel. Na vijftien minuten liep trekdier Lucy mooi naar het baasje kijkend haast tegen zijn been plakkend met hem rond de oefenplein !
Nu is het de bedoeling van dit gedrag constant te blijven aanmoedigen en te oefenen. Er staan ons baasje nog veel wandelingen alleen metLucy te wachten, en ook de drie anderen moeten nog aan hun trekken komen gaat de vermageringskuur van het baasje dan gelijk oplopen met de opleiding van Lucy ? Het is haast te mooi omdat te geloven,maar we gaan beiden onze best doen ! ! !
Een man en een vrouw zijn 21 jaar getrouwd - de sleur en de mot zitten erin en ze gaan ten langen leste naar een relatietherapeut.
Deze vraagt wat het probleem is. Zoals gebruikelijk begint de vrouw een tirade, alle problemen opsommend die zich in zoveel jaar huwelijk hebben opgestapeld. Ze ratelt maar door en door.............. Uiteindelijk staat de therapeut op, loopt om zijn bureau heen, rukt haar de kleren van het lijf, slaat zijn armen om haar heen en bedrijft passioneel de liefde met haar! De vrouw - haar mond eindelijk gesnoerd - ligt nadien stilletjes nahijgend in een volledig bevredigde roes op het bureau. De therapeut draait zich om naar de man en zegt:'Dát is wat uw vrouw nodig heeft, minstens 3 keer per week. Kunt u dat aan?'
De man denkt even na, krabt zich achter z'n oor en antwoordt: 'Tja... 's woensdags kan ik haar wel brengen... maar op dinsdag , donderdag en vrijdag moet ik mijn duiven inkorven !'
Onze Lucy heeft een afspraak deze avond, neen niet watje denkt, geen amoureuze afspraak want daar is ze met haar bijna elf maanden nog wat jong voor.
De afspraak is van gans andere aard, baasje heeft voor Lucy een andere school gezocht. De jachttraining voor haar loopt binnen twee lessen af en het baasje wil met haar op gehoorzaamheidsles gaan. Het is de school waar haar oma en moeder en broer ook hebben leren luisteren en dat heeft toen tot ieders voldoening vruchten afgeworpen.
De lessen zij haast privé, er zijn maximum drie honden per keer en de baasjes kunnen dan meer als voldoende oefeningen doen met hun meestal ijverige leerling. Want het dient gezegd, Belle en Heros zaten daar graag op school en gingen telkens met zwiepende staart het oefenplein op. Hera vond het niet dadelijk haar ding en speelde liever met de andere honden die het uur voor haar les hadden gehad. Maar ze zal toen toch wel goed opgelethebben want zij is nu diegene die het beste luistert naar het baasje.
Het was het gedrag van Lucy gisteren namiddag tijdens de wandeling die het baasje in bijna een Franse coleire naar de hondenschool deed telefoneren voor een afspraak voor een eerste les gehoorzaamheid.
Er stonden helemaal geen werkende oren aan Lucys kop, en de energie die er in stak om NIET te luisteren was enorm.
Trekken, sleuren, van links naar rechts en terug over de straat, over Belle die er ook bij was heen, de lijn in de war brengend, blaffen naar autos en fietsers, kortom alles wat het baasje nu net niet wil dat er gebeurt, dat was het scenario van de namiddag wandeling van gisteren !
Waarschijnlijk gaat ze daar graag naar school gaan, voor de jachttraining stond ze ook steeds vrolijk klaar om in de auto te springen. En in tegenstelling met de andere hondenscholen die we kennen mogen de honden voor en na de les wel met elkaar spelen en kennismaken.
We houden jullie op de hoogte van Lucys school vorderingen, dat wij van een goed rapport houden is duidelijk en de evaluatie daar op school krijgen we telkens dadelijk na de les mét het nodige huiswerk aangepast per hond.
Dat de school er eentje is van de eerder harde lijn deert ons in dit geval niet erg. Het karakter van Lucy kan dat best verdragen want ze is dan wel flodderaar nummer één hier in huis, karakter heeft ze wel, dat is al meermaals gebleken .
Lees de belevenissen van Lucy op gehoorzaamheidsschool morgen op deze plaats
Frank, hier gewoonlijk familiair Frankske van het één weer genoemd hebben we vanavond horen zeggen, dreigen zegt het baasje dat er zondag kans op sneeuwbuien bestaat.
En als m nu denkt dat hij daar een Drentenliefhebber mee bang kan maken, dan heeft m zijn broek verkeerd aan zegt het baasje.
Het is iets waar wij eigenlijk heimelijk een beetje op zaten te wachten, flink koud weer met goed ingeduffelde wandelaars die een stootje kunnen verdragen, en dan aan de halfwegkraam een citroenjenevertje on the natural- rocks kan proeven. Met die natural bedoelen we dan echt winters, natuurlijk ijs, oftewel hagel, zoals we vorig jaar konden meemaken !
Nu hopen we maar dat m zijn woord houdt, dat Frankske, en dat m geen regen op ons afstuurt !
Na de grote wandeling die we gisteren samen met Benji en Gorky hebben gemaakt gaan we vandaag of morgen ook de kleine kaawpollekeswandeling eens voorbereiden. Er zijn enkele aanmeldingen voor de kleine wandeling maar met die voorbereiding hebben wij weinig moeite mee omdat die grotendeels op onze dagelijkse uitlaat/wandeltoer ligt.
Wanneer we juist de wandeling gaan doen hangt af wanneer het baasje de inkopen voor de wandeling gaat doen. Ook daar dient rekening mee te worden gehouden, en dat is ook weer telkens anders door het aantal deelnemers. De wiskunde van de grootste gemene deler en het kleinste gemeen veelvoud, en de regel van drie worden de laatste dagen veelvuldig gehanteerd. Het moet just zijn bij onze baas. Niks te weinig en zo weinig mogelijk overschot, dat is wat hij beoogt !
Wat ook opvallend is vandaag ons Hera is opvallend rustig na de wandeling en het ravotten met Benji en Gorki van gisteren. Nu gaan wij ook wel dagelijks wandelen maar toch is dat gans anders wanneer er ander gezelschap bij komt kijken. En wat ons gisteren ook opgevallen is er zijn op dit moment weinig plaatsen waar de honden zich echt smerig kunnen maken. Indien het weer zo blijft als nu, en er komt geen regen of sneeuw, dan kunnen de deelnemers de wandeling maken met hun beste zondagse dansschoenen. Er zijn op het parcours wel een ven en enkele sloten waar water in staat, maar het water is er overal proper en netjes. Dat wil dan zeggen dat het baasje op de halfwegplaats niet alleen iets te drinken moet voorzien voor de mensen maar ook voor de honden .
En nu het verhaal van Lobke die andere katers te geselen gaat hebben dit weekend dan wandelen in de Kempische bossen
Belle & co
Trainingsverhalen van Lobke en Siebe
Lieve mams,
Hier Lobke weer. Wat zag ik vanochtend op het blog, mn lieve zusje vastgebonden aan een paaltje? En een stukje verderop een man vastgebonden aan een paaltje? Moeten bij jullie de baasjes óók leren op de plaats te blijven?
Ik heb gisteren ook getraind. Het gaat redelijk, alleen het down gaan hoort niet tot mn favorieten. En van mn getrek wordt mn vrouwtje helemaal gek! Maar ja, er is ook zoveel te ruiken op het trainingsveld, dan moet ik toch echt mn neus achterna.
Vanmiddag heeft Siebe getraind, en mn vrouwtje en ik zijn meegegaan om te kijken, en daar te wandelen. Ik heb me heerlijk uitgeleefd, er zaten veel eenden. Ik heb er een paar opgestoten, en ben er toen achteraan gegaan. Maar mn vrouwtje was trots op me, want iedere keer dat ik te ver weg ging, ben ik gelijk naar haar teruggegaan als ze floot. Lief van mij hè!
Ik ben ook nog even gaan pootjebaden in een stinksloot. Mn vrouwtje vond het parfummetje dat ik daar had opgedaan niet echt lekker. Smaken verschillen, hihihi!
Naar de training van de grote honden kijken vond ik niet leuk hoor. Ze waren met dummies bezig, en ik mocht niet eens meedoen, flauw hè! Ik werd er helemaal wild van. Uiteindelijk werd ik toen in de auto gelegd, en het duurde héél lang voordat mn baasjes eindelijk weer eens terugkwamen, het was zeker weer gezellig
Ook voor deze keer weer heel veel lieve knuffels van je lieve (hihi) dochter Lobke.
Deze namiddag zijn drie kameraden en hun drie honden de kaawpollekeswandeling gaan verkennen. Al een geluk dat ze dat gedaan hebben want er was de laatste dagen toch wel grondig gewerkt in het bos.
Grote machines hebben plaats gemaakt door massas bomen te rooien om later plaats te maken voor loofbomen.
Het tijdperk van de dennenbomen blijkt in de Kempen op zijn einde te lopen. De dennenbossen zijn destijds aangeplant om de Limburgse mijnen van stuthout te voorzien. Maar gezien de sluiting van de steenkoolmijnen in het Limburgse bekken al even geleden is, heeft men ginds geen behoefte meer aan stuhout.
We vertrokken met de verkenning langs een in 2011 aangelegd of heraangelegd natuurlijk ven. Toen wij hier kwamen wonen, goed dertig jaar geleden en tot voor twee jaar was dat wat wij noemde een natte weide. Nu heeft men die plaats terug uit gegraven en is er een mooi ven ontstaan. Het is de bedoeling dat er een natuurlijk oorspronkelijk Kempisch landschap ontstaat.
Ongeveer aan het keerpunt van de wandeling hebben we er nog een stukje wandeling aan vast gemaakt dat ook nog door een mooi weidelandschap loopt. Mooi om zien, toch zeker met dat schitterende weer van deze namiddag. Op de terugweg kwamen we dan door het gehavende bos dat ook weer zijn charme heeft omdat je de honden goed ziet lopen in het nu open bos.
Louis, Leo en Jan met hun honden Gorky, Benji en Hera hebben alvast genoeg voorpret gehad en kunnen je aanraden van zondag ook ten volle te komen genieten van de wandeling.
À propos, vandaag waren geen laarzen noodzakelijk, wandelschoenen zijn ten zeerste aan te raden. Er zijn slechts enkele slijkplassen maar dat is een gekende Drenten attractie.
Er komt een man op een fiets aangereden, vanuit België, Nederland binnen. Op de bagagedrager een zak met zand. Nederlandse douanebeambte: "Heeft u iets aan te geven?" Belg: "Nee". Keeskop: "Een Pelg die niets smokkelt? Asjemenou. Wat heeft u dan in die zak?" Man: "Zand". Tijdens de controle blijkt dat het inderdaad om zand gaat. Een week lang komt de man elke dag met zijn fiets bij de grens met een zak op de bagagedrager.
Op de 8e dag wordt de douanebeambte toch wantrouwend. Douane: "Wat vervoert u in die zak?" Man: "Zand". Douane: "Mmmmm, even kijken". Deze keer wordt het zand gezeefd. Uitslag: alleen maar zand. Elke dag passeert de man met zijn fiets en een zak de grens.
Na twee weken wordt het de douanier toch te bont en hij stuurt het zand naar een laboratorium voor nader onderzoek.
Resultaat: het is alleen maar zand! Na twee verdere maanden van zandtransport houdt de douaneman het niet meer uit en hij zweert:
"Ik geef u zwart op wit dat ik u niet zal aangeven, maar ik voel aan mijn klompen dat u iets smokkelt. Wat is het?"
De man antwoordt: "Zoals u ziet, ik vervoer slechts een kleine hoeveelheid zand.".
De Nederlander is gefrusteerd en woedend en laat zich overplaatsen naar een andere grensovergang, specialiseert zich in zandsoorten en smokkeltrucs en het leven gaat verder. Na vijftien jaar wordt hij gepensioneerd en de dag nadien gaat hij de fietsende Belg bezoeken. 'Nou seg, luister eens. Jij hept m'n leefe grondig fergald, ik ben nu met pensioen, jij hebt gewonnen. Wil je me nou is presies vertellen wat jij eigenlijk smokkelde?
Schitterend weer vandaag, daar zijn we blij mee want deze namiddag gaat het baasje met zijn twee kompanen, de Louis en de Leo de Kaawpollekeswandeling verkennen.
Niet dat we de wandeling niet als onze broekzak kennen, maar om te controleren dat er nergens geen obstakels op de wandelweg liggen, zoals daar zijn wegenwerken, omgevallen bomen, verandering van eigenaars van gronden die we passeren.
Die zaken gaan ze, de heren organisatoren, controleren en van ons mogen er twee honden mee. Waarschijnlijk gaan dat Belle en Hera zijn. Heros is nog steeds niet in zijnen goeien doen en Lucy staat nog niet genoeg onder appel om de wandeling vlot te laten verlopen. Ze trekt er van tussen en je weet nooit wanneer ze terug komt een andere keer dus !
Volgens de gegevens die het baasje binnenkrijgt van het secretariaat van de Drentenvereniging gaan we met veel wandelaars zijn. Er is er zelfs eentje bij op krukken !
Steven, t baasje van onze Lana , ligt al sinds half december in de lappenmand met een afgescheurde achillespees. Hij is nu in zulke mate hersteld dat hij mits speciaal schoeisel toch de kleine wandeling gaat proberen te doen.
Maar we hebben al andere geruchten opgevangen in het genre van k zal het wel van op afstand volgen van aan den toog, met ne frisse Duvel bij de hand.
Ook daar kunnen we begrip voor hebben, er zijn trouwens nog wandelaars die om verschillende redenen de kleine wandeling gaan maken. We moeten dan wel een extra fles citroenjenever voorzien voor die wandelaars die dan de officiële jeneverkraam niet halen aan het keerpunt van de grote wandeling.
Vandaag leest het baasje in de krant dat er deze week nog een extra winterprik gaat volgen ! Dat maakt dat de kaawpollekeswandeling haar naam eer gaat aandoen en dat er buiten een paar extra sokken in de laarzen ook wat meer aandacht zal moeten gaan naar de koude handjes en de rode drupneuzen !
Vorig jaar hadden we hagel, het jaar daarvoor lag er sneeuw, en tot nu toe hebben we nog niemand horen klagen over het weer. Héééééééél zeldzaam is dat onder die omstandigheden. Maar het zijn Drentenbaasjes bij elkaar en die kunnen net als hun honden iets meer verdragen dan de gewone hondenloze sterveling !
We zien elkaar zondag te 10u00 in Vosselaar, onze thuisbasis,
Het was een zondag zoals vele vandaag. Na het gebruikelijke ontbijt met ovenverse pistoleekes van bij de warme bakker en de twee zachtgekookte eitjes voor t baasje, en de gebruikelijke boterhammetjes met groene prinsessen boontjes voor de roedelleden, trok ons baasje samen met Lucy op jachttraining.
De medecursisten waren er allemaal met uitzondering van Lando. Maar er was ook een nieuwe deelnemer aan de training. Een vierjarig Weimaraner teefje is onze groep komen vergroten.
Volgens ons baasje en Oscar de trainer heb ik het goed gedaan tijdens de les. De trainer wil gaan photoshoppen wanneer hij nog eens fotos van ons wil plaatsen. Zeker nu een bepaalde Eva, baasje van ene Lana had opgemerkt dat ik wel mooi bleef zitten als ik aan een paaltje was vastgemaakt. Maar wat die Eva natuurlijk niet opmerkte, of niet WILDE opmerken was wel dat die lijn los hing en ik eigenlijk niet wist dat ik vast hing ! En nu wil Oscar mijn mooie, stinkend dure leiband in t vervolg weg photoshoppen, de foeffelaar !
Wacht maar eens tot zij en Lana in Heurne samen met onze Louis aan de jachttraining gaan beginnen. En of we dan ook nog fotos gaan doorkrijgen van de training ?
Het baasje is verder in de namiddag de ganse tijd bezig geweest aan de laptop, want hij is regisseur van de jaarlijkse clubmatch van de Drentenvereniging en daar kruipt flink wat voorbereiding in, en t moet goed en AF zijn vertelt m ons.
We hebben ook nog een fijne wandeling gemaakt en onderweg noggoed gelachen toen er een heel klein hondje van een onduidelijk ras ons tegen kwam. Het hondje moest achter zijn baasje gaan staan en daarom vroeg ons baasje bijt m ?
Een beetje overdreven van ons baasje want het arme bange hondje was amper een vuist hoog ! Eén hap van, ons als we wilden en het hondje was zaliger geweest ! t Baasje van dat andere hondje moest er trouwens ook mee lachen
Een dronken zwerver ligt in het park zijn roes uit te slapen op een bank. Een homo, met veel goesting, passeert toevallig. Hij probeert de slapende zwerver wakker te krijgen, maar dat luktniet. De homo profiteert van de situatie en pakt de zwerver, je weet wel
De homo legt plichtsbewust 15 euro op de bank naast de slapende zwerver. 's Morgens wordt de zwerver wakker, vindt de 15 euro, en gaat blijnaar de GB om een bak Jupiler te gaan kopen. De volgende nacht gebeurt hetzelfde in het park met de dronkenzwerver. Met de 15 euro gaat hij terug naar de GB om zijn bak te gaankopen. De kassierster ziet hem aankomen en vraagt: 'Een bak Jupilermanneke?' Zwerver: 'Ha nee madame, een bak DUVEL want van Jupiler doetmijn gat zeer!'
Voor de niet Drent eigenaar is onderstaand bericht van Lennaert/Jeanny misschien wat raar maar voor ons, Faes roedel de normaalste zaak van de wereld. Belle die met haar zeven jaar het soms al wat rustiger doet zoals Cartouche en al de rest is de hevigheid zelve. Ook de hulpvaardigheid in de tuin is voor een Drent spreekwoordelijk. Ook onze baas staat er steeds op te kijken hoe wij met lange dikke en dode takken uit de kersenbomen door de tuin zeulen als hij weer eens met zaag en takkenschaar in de boom zit.
Onze baas is daar best tevreden mee want we trekken de takken steeds dichter bij de plaats waar de aanhanger staat. Die laadt ons baasje dan met de takken om weg te brengen naar het containerpark. Maar daar in Frankrijk heet dat déchetterie .
Lucy durft al eens een tak mee tot aan huis te sleuren, alles samen toch een goede honderd meter ver, vanuit het achterste deel van de tuin. Aan de voordeur kan ze dan makkelijk een halve dag op dat dode kersenhout liggen kauwen. Goed om een stevig gebit te krijgen zegt het baasje en giftig is dat hout niet, dit in tegenstelling met sommige tropische houtsoorten, waar we dan wel goed voor oppassen dat ze het niet te pakken krijgt.
Iets gans anders dan nog, ons baasje is veel in de weer om de wandeling van volgende zondag voor te bereiden. Vermits er al meer dan 50 inschrijvingen waren, het Drentenbestuur inbegrepen, gaat het baasje de grote witte tent van de vereniging bij plaatsen aan het wijkhuis. Hij gaat daar uiteraard verwarming in voorzien zodat ook de mensen die hun hond niet in de auto willen laten, kunnen mee eten samen met hun troetel (in het wijkhuis mogen om hygiënische reden geen honden binnen).
Dus , als er nog mensen willen deelnemen aan de kaawpollekeswandeling, dan snel inschrijven want woensdagmorgen plaatsen we de bestelling voor het aantal mee eters aan het frietkot.
Tot ziens volgende zondag in de Kempische bossen samen met vijftig Drenten ?
Belle & co
Na de carnavalsgekte schrijft Lennaert
Hallo familie,
Nu de kolder is verdwenen staan we weer allemaal met 2 en 4 beentjes op de grond. Vanmorgen heeft het vrouwtje wat fotos gemaakt van mij en Paps. Vooral naar Paps, onze held wordt regelmatig geïnformeerd hoe het met hem is en of er nog fotos beschikbaar zijn. Bij deze! Het gaat dus om Paps, ik ben alleen maar vulling. Stiekem heb ik er een foto tussen gefrommeld waarop je ziet dat ik toch wel enorm gegroeid ben, Paps lijkt wel een DwergDrent.* Eigenlijk is het een mislukte foto, maar toch leuk.
Paps oogt wat strammetjes de laatste tijd en hij slaapt best veel. Vrouwtje houdt hem wat extra in de gaten. Het komt natuurlijk ook door mij, de jonge vent, die met lichte atletische tred door de tuin draaf, dan lijkt zon witte beer al snel wat ouder.
Deze week hebben we geholpen met het snoeien in de tuin, dat wil zeggen wij hebben de gesnoeide takken helemaal door de tuin verspreid, en daar waren ze niet zo blij mee, toch weer dubbel werk. Hoewel het koud en guur weer is ruik je toch al flarden lente. Ook de vogeltjes beginnen al aarzelend andere melodietjes te brabbelen. Het is nu wachten op de merel! Als hij voor de allereerste keer zijn mooiste merel lied zingt dan is het voorjaar niet meer ver. Vanmorgen zaten in de tuin 2 mannetjes merels op de grond een rare loopdans te doen. Ze waren zo gefixeerd op elkaar dat ik heel dichtbij kon komen en er een bijna te pakken had.
Het hoofdbestuur had twee vrijkaarten gekregen voor de grote hondenshow in de veilinghallen in Hoogstraten.
Nu is dat voor ons dezelfde afstand als wanneer we naar de dierenarts gaan. Niet onoverkoombaar dus die twintig kilometer.
En zo trokken de baasjes deze namiddag naar de hondenshow. Nu weet haast iedereen dat het baasje een grondige hekel aan zulke shows heeft. Vooral de momenten net voor de honden de ring in moeten zijn voor ons baasje momenten die niet te doen zijn. Het heeft volgens ons baasje niets te maken met hond zijn als je ziet hoe die arme beestjes behandeld worden met poeders, spuitbussen, ja zelfs krultangen ! Dat heeft niets meer te maken met aan het ras verbonden eigenschappen en dus dat zou volgens ons baasje moeten verboden worden.
Maar ja, wat doe je er aan ? Het baasje had opgemerkt op de site van de tentoonstelling dat er juist geteld één Drentsche Patrijshond zou deelnemen aan de show en daar was m curieus naar.
Wat ons baasje niet verwacht had was dat m daar zoveel bekenden zou treffen op de show. Vooral omdat ze pas rond drie uur aankwamen. In de meeste ringen was het showlopen al voorbij en er trokken al veel mensen huiswaarts met hun showdieren.
Toch heeft ons baasje nog twee mensen kunnen warm maken om naar de info avond van de jachttraining van JacOrion te komen op 13 maart 2013 te Arendonk. Ter info: de vergadering gaat door vanaf 19u00 in café t Paradijs Moerenstraat 81 Arendonk(aan brug 4)
Maar nu terug naar de titel van dit bericht. Ons baasje had tijdens het kuieren langs de verschillende standjes opgemerkt dat hij daar wat had zien liggen dat hij midden deze week vergeten was in de Maxizoo en waar thuis de ton van leeg was.
Zo was onze voorraad pensstaafjes toch onverwachts nog tijdig aangevuld. Het vrouwtje had zich een mooie Drentensleutelhanger gekocht. Waarschijnlijk moeten daar de autosleutels van onze Citroën Drentmobiel aankomen ?!
Ondertussen hebben wij ons avondeten al lekker binnen en het nagerecht vanavond bestond uit yes, goed geraden verse pensstaaf !
Een kippenkweker zit in zijn stamcafé naast een vrouw en bestelt een glas champagne.
De vrouw kijkt op en zegt: "Kijk nu, ik bestelde ook net een glas champagne."
"Wat een toeval", zegt de man, "want dit is een speciale dag voor mij. Ik heb iets te vieren."
"Voor mij is het ook een speciale dag en ik ben ook aan het vieren, zegt de vrouw."
"Wat een toeval," zegt de man. Als ze klinken vraagt hij: "En wat ben jij aan het vieren?"
"Wel, mijn echtgenoot en ik proberen al lang een kind te krijgen en vandaag vertelde mijn dokter dat ik zwanger ben."
"Wat een toeval", zegt de man. "Ik ben een kippenkweker".Jarenlang waren mijn kippen onvruchtbaar, maar vandaag zijn ze eindelijk bevruchte eieren beginnen leggen."
"Dat is groot nieuws", zegt de vrouw. "En hoe werden je kippen vruchtbaar?"
Vandaag een eerder ongewoon bericht. Het is een gevolg van emailverkeer tussen het vrouwtje van Cartouche en Lennaert enerzijds en ons baasje anderzijds.
Het ging in deze periode uiteraard over carnaval en hoe de carnaval gekke Limburgers het topfeest aldaar dit jaar vierden.
Het baasje had twee fotos gestuurd, eentje met Jeanny (Cartouches vrouwtje) in volle carnaval outfit en een andere foto met een wulpse Braziliaanse uit Rio, ook in de typische outfit van ginder. Het baasje vroeg Jeanny om raad omdat hij maar niet kon kiezen tussen de twee feesten, Roosteren in Limburg of Rio de Janeiro in Brazilië.
Maar we hadden wat problemen aanvankelijk omdat de mail niet afgeleverd kon worden wegens
Dat er meer mensen bezorgd waren om de gezondheidstoestand van Jeanny kon je de voorbije dagen al opmerken bij de reacties onder de berichten. Er zullen er wel meer geweest zijn in die streek die op rosenmontag een heel appart gevoel van binnen hadden (dixit Corry Konings) vertaalt naar vreselijke hoofdpijn
Hier het resultaat van het mailverkeer tussen Roosteren en Vosselaar
Beste Jan,
Ja mijn mailbox was inderdaad vol, zoveel fanmail! J
In jouw geval zou ik dan toch maar kiezen voor de laatste foto! Zover ga ik nooit! Veel te koud en ik wil het publiek geen schrik aanjagen en das war einmal Het lijkt misschien niet zo, maar ik vier Carnaval altijd heel braaf, probeer links en rechts wat leuke activiteiten met vrienden te doen en gaan voor de prijzen, en drink alleen maar sneeuwwitjes dat is 7up met een schuimkraagje van bier. Zo kom ik schadevrij deze dagen door en kan nog gewoon met de auto naar huis. Mij zal je nooit laveloos in de goot zien liggen. Ik heb naast Drenten nog een grote passie en dat is muziek. Met een paar gelijkgestemde proberen we leuke en aanstekelijke muziek te maken voor deze dolle dagen. Ik schrijf meestal de teksten, maar dit keer had ik ook de muziek geschreven. Het liedje heb ik vlak na het overlijden van mijn moeder voor mijn vader en moeder geschreven. Het lijkt een vrolijk liedje, maar het gaat eigenlijk over heimwee en de simpele dingen in het leven. Een beetje uptempo aan toegevoegd en hup de schlager voor dit jaar was klaar! Niemand had het in de gaten, alleen de goede luisteraar.
Het bleek toch allemaal niet zo onschuldig vandaag waarvoor heros ons baasje uit zijn bed had gezet.
Heros bleef de ganse dag hoesten en kwijlen, niet om aan te zien was het oordeel van het baasje.Zo gaan we het weekend niet in was zijn besluit.
Dat t baasje zo doortastend handelde, was waarschijnlijk omdat hij deze morgen zelf naar de huisarts (even omgedoopt naar dr. Dracula) was geweest.
De dokter, best een heel aangename man die altijd wel in is voor een goeie babbel, heeft bij het baasje bloed getrokken om wat hij zelf zegt zijne goeie kastrol en zijne slechte kastrol te laten meten (Kastrol=cholesterol bij t baasje) Maar ook of het nog altijd zon suikerzoet ventje is met weinig insuline problemen. Het baasje was daar voor een kleine tune-up zoals hij dat zelf noemt (de autobranche is hier nooit ver weg hé).
Maar om to the point te komen, het ging aanvankelijk over Heros, en het baasje maakte een afspraak bij onze dierenartsen Aline en Sarah in Hoogstraten (Nelly werkt momenteel in Hasselt en dat is wat ver voor een gewone consultatie).
Vermits Aline nog in bevallingsverlof is waren we te gast bij Sarah. En wat het baasje al vermoedde, een ontsteking aan de luchtwegen, met kans op kennelhoest bleek dicht bij de waarheid te zitten. Heros had lichte koorts met 39,3° en de speekselklieren waren licht opgezet. Verder vertelde Sarah dat er sinds twee en een halve maand een heel snel overslaande en besmettelijke kennelhoest heerst waardoor zelfs gevaccineerde honden soms toch nog vatbaar voor het virus zijn !
We moeten dus goed opletten dat onze overige drie roedelleden niet delen in de ziekte en met de meegekregen antibiotica zou er na het weekend al heel merkbare verbetering bij Heros moeten zijn.
Dus eens te meer wait and see Hopelijk is het maandag beter want anders valt de komst van Libre en Izzy in het water. Die zouden dinsdag en woensdag komen logeren.
Maar als het inderdaad kennelhoest is dan valt ook de Kaawpollekeswandeling van zondag 24-02-20123 in het water We kunnen toch niet een groot deel van de Belgische en ook Nederlandse Drenten niet besmetten met het kennelhoestvirus !
Morgen een nieuw gezondheidsbulletin van onze held Heros !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
