Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
18-04-2008
Belle, de konijnenschrik
Belle, de konijnenschrik
Zie ze bezig hier op de foto, de schrik van alle konijnen van West-Vosselaar. Ons Belle weet nog niet dat we hier in Vosselaar ook nog een konijnenberg hebben. Dat is een geklasseerde duin en geen berg konijnen zoals niet-kenners zouden kunnen begrijpen.
Terug naar de feiten van deze namiddag, Belle ging weer achter zon langoor aan dat de vlucht nam naar zijn konijnenpijp. Veilig verborgen onder een hoop dode takken zal het gedacht van de konijnenfamilie geweest zijn waarschijnlijk.
Maar dan komt Belle op de proppen. Zij moet zo stilaan de Osama Bin Laden voor de konijnenpopulatie zijn. Gebouwen (lees pijpen) vernielen, iedereen bedreigen, waar hebben we het nog gehoord
Zoiets heeft het baasje twee en een half jaar geleden in huis gehaald om met mij te spelen en gezelschap te houden. Ik weet het ondertussen al wel, als je eens belangstellend komt kijken op de vorderingen van het graven, dan krijg je direct een laag zavel over je heen. Dan ben je al eens behulpzaam en dan krijg je dat.
Ook nog dit, de baas heeft ingegrepen voor Belle het eigenlijke nest bereikt had, daar is m wel voor op zijn knieën moeten gaan zitten om Belle aan te lijnen. Weeral een konijnenfamilie van de ondergang gered zegt m tegen het vrouwtje.
Het baasje is plannen aan het maken om op propere plaatsen te gaan wandelen. Hij is het beu van met dezelfde geur thuis te komen als wij. Die konijnen van gisteren waren de spreekwoordelijke druppel zegt m.
Gaat het dan toch de wandeling naar het dorp worden waar hij op een terrasje bij mooi weer iets kan gaan nuttigen zoals m dat zelf noemt.
Wedden dat hij dat maar één keer doet, als wij ons zo eens zetten op de stoep en daar iets deponeren waar mensen altijd intrappen. Nota Bene, Paarden mogen een grote hoop plegen, wij niks! Discriminatie aan 100 %, Pater Deman vlieg er op, werk aan de winkel ! ! !
Hij heeft er blijkbaar nog niet aan gedacht dat hij dan weer in aanvaring komt met t vrouwtje die dan gaat reclameren dat ze geen diepvrieszakjes kan overhouden. De speciale zakjes voor hondenpoep heeft hij wel maar das enkel voor naar Brussel te gaan. Daar moet je van den Thielemans zichtbaar zakjes bij hebben (? ?)
Enkel diepvrieszakjes zegt de baas, die zijn steviger, daar pak je niet doorheen met je handen. Daar heeft m natuurlijk een stevig argument mee.
We hebben al wel zon tankstation handschoen in de auto zien liggen, een propere want ze stonk nog niet naar diesel. Gepikt van den Esso of de Shell denken wij.
Daar heeft hij natuurlijk niet veel aan, zon handige handschoen in de auto, als hij ze enkel in het bos nodig heeft. Soms snappen we hem niet .
Elke wandeling geeft weer andere verrassingen als je op stap gaat met een Drent. Deze namiddag weer van dat.
Hoe dikwijls heeft t baasje nu al gezegd dat je bij de aanschaf van een Drentenpup een doos latex handschoenen zou moeten bij krijgen. Je vraagt je af waarom ? Vergroot dan bijkomende foto maar eens door er op te klikken.
Dat konijnenkreng ligt al zeker een week in het bos. Bas heeft het een week geleden al gevonden, maar nu is Belle er mee komen aandragen. Toppunt is dat zij al een ander konijn in de bek had. Nu twee krengen voor een kleine Drent, dat was ook voor Bas te veel van het goede en wou dus zijn zelf gevonden buit terug.
Zo zijn ze dan, die rotzooi ligt een week in het bos, een ander gaat er mee aan de haal en dan willen ze het voor zichzelf.
Nu is dat nieuwe kodakske een uitkomst in zulke situaties, klein , handig en snel. Met het op rust gestelde toestel was het getrek aan de buit al lang voorbij geweest vooraleer de Mavica operationeel zou zijn geweest.
Wat een meevaller gisterenavond, tante Rita moest nog wat komen afgeven. Wat ze moest komen brengen kan ons eigenlijk geen lap schelen. Wat we wél belangrijk vinden is welke en hoeveel koekjes ze nu weer bij heeft.
Onze koekjestante is er zo één die twintig kilometer terug rijdt als ze merkt dat ze onze koekjes niet bij heeft. Dat weten wij maar al te best.
Lekkere zandkoekjes waren het vanavond, tante Rita verdeelt ze netjes onder ons beiden, niemand krijgt iets meer dan de andere. Poten geven, kop schuin houden, proberen te praten, blaffen, niets helpt om meer dan de andere te krijgen. Ze heeft dan wel een peperkoeken hart, maar over de verdeling is het een harde tante .
t Baasje kijkt dan bedenkelijk wegens Bas zijn dieet, maar hij kijkt meer de andere kant op hebben wij de indruk
Na 14 jaar trouwe dienst gaat opa Sony Mavica op rust. 14 Jaar heeft m samen met t baasje gans Europa doorkruist. Om fotos te maken van de te repatriëren autos en eventuele schadeclaims te kunnen weerleggen. Een fortuin kostte hij destijds, op enkele franken na 40.000 Bfr, niet mals in t jaar 94 van vorige eeuw.
Zijn meervoud van de kostprijs heeft m in al die jaren terug verdiend. Al die snoodaards die probeerden t baasje te laten opdraaien voor een deuk en een kras op hun auto, kwamen van een kale reis thuis. Dan kwam t baasje met zijn diskette met de fotos van hun auto, waarop de deuk al duidelijk zichtbaar was, nog voor de auto geladen was. t Baasje was dan uiterst tevreden over opa Sony, en die snoodaard heeft opa waarschijnlijk hartsgrondig verwenst, weer niet gelukt dacht die waarschijnlijk.
Nu gaat hij op rust, er is een ander familielid komen opdagen, jonger neefje Sony cybershot gaat de taak overnemen. Neefje is uiteraard kleiner van formaat zodat hij makkelijker in baasjes jaszak past, een pak lichter ook, en megapixels meer dan t baasje nodig heeft.
Dichterbij komen hoeft ook niet meer zegt het baasje tegen ons, hij laat cybershotje wel eventjes inzoomen. Nu zal het baasje toch nog wel eventjes moeten blokken op al die mogelijkheden welke kleintje heeft.
Zo voelen wij ons super, Na een flinke boswandeling, met alles erop en eraan, bij elkaar op de grote zetel een dutje doen.
Vanuit de verte horen we de bazen tegen elkaar zeggen zie ze daar liggen stinken en gelijk hebben ze, e zijn namelijk die stinkpoel nog eens gepasseerd. Oh zo moeilijk om daar droog langs te komen, niet dat er geen plaats is om rond te lopen, plaats zat maar die Drentendrang naar water is niet te weerstaan.
t Is voor t baasje makkelijker om te stoppen met roken dan voor ons om niet van de gelegenheid gebruik te maken van een goede plons te maken. Proper of vuil water een zeurpiet die daar op let.
Angst voor honden, overgenomen uit het gratis internet magazine Hondentips. Wil jij ook het gratis magazine ontvangen ? surf naar http://www.hondentips.com Met dank aan Rudi & Nanny van den Dijck
Welkom,
Sommige mensen hebben een onbeschrijfelijke angst voor honden. Vaak komt deze angst voort uit negatieve ervaringen uit het verleden of aangeprate angst van bezorgde opvoeders. Die negatieve ervaringen zijn dan bijvoorbeeld honden die achter je fiets aanrennen of luid blaffend naar het hek komen rennen.
Als kind heeft de Duitse Herder van de buren, die normaal altijd braaf was, mij (Rudi) eens 'aangevallen'. De hond lag vast aan de boom met een lange lijn, zodat de buurvrouw binnen in huis even de vloer kon poetsen. Toen ik er (als kleuter) naar toeliep om hem te aaien, sprong hij grommend tegen me op. Gelukkig viel ik toen achteruit, maar nog net trok een nagel of tand een snee in mijn gezicht. Het gekke is dat ik nu via de binnenkant van mijn mond nog kan voelen waar littekenweefsel zit, maar dat je verder nog amper iets ziet van dit voorval.
Wat wel flink indruk op me gemaakt heeft, is de woedende buurman die toen de hond onder handen nam. Het gejank van een hond die niet eens wist waarvoor hij geslagen werd, was verschrikkelijk om mee te maken. Ik vond dat het mijn schuld was dat dit gebeurde.
Een ervaring waardoor ik in geen geval een afkeer heb gekregen van honden. Het heeft me er eerder toe gezet om op zoek te gaan naar de reden waarom honden bepaalde dingen doen. Vaak laten hond al ver van tevoren zien aan hun lichaamstaal dat ze zich niet op hun gemak voelen. Soms vertonen honden ongewoon gedrag, in geval van het verhaal van net een verkeerde opvoeding van een hardhandige man. Dit soort honden moeten vaak afgemaakt worden vanwege hun agressie en ongewoon gedrag. Gevolg: de baas koopt gewoon een nieuw slachtoffer. Liefst eentje met wat meer 'karakter'. Als het dan mis gaat, krijgt de hond en het liefst een bepaald ras de schuld.
Voorzichtig zijn bij een hond die je niet kent, is niet onverstandig. Maar echte angst overwinnen is goed mogelijk als je meer te weten komt over het gedrag van honden. Over hoe ze denken. Die fiester waar ze zo achteraan rennen, vlucht in hun ogen van ze weg. In het verleden hebben ze gemerkt dat een fietser een versnellinkje bijzet als ze blaffend achter ze aanrennen. Het jachtinstinct komt boven... Een dappere fietser die zou blijven staan, zou waarschijnlijk tegen een verbaasde hond aankijken. Die zoiets heeft van 'Waarom ren je niet van mij weg? Het is net zo leuk!' Soms is een echte confrontatie met de 'grote' angst al een hele stap. Het is mooi dat er tegenwoordig heel wat informatie te vinden is die je helpt een beter inzicht te krijgen in de wereld van de hond.
Er zijn natuurlijk heel wat meningen en methodes. Als liefhebbers van de hond vinden we het leuk om op zoek te gaan naar meer over en voor de hond. We hopen dat je samen met ons veel zal bijleren in deze zoektocht.
Je kan het in ieder geval lezen in Hondentips Magazine!
Vandaag bij gewoon knuffelen van Bas en Belle zijn er drie teken gevonden. Twee bij Bas en één bij Belle. Bij Belle, die korthariger is dan Bas zijn ze ook makkelijker te vinden. Bas heeft dan ook nog last van ouderdomswratjes zodat dat het nog een bijkomende moeilijkheid is om die parasieten dagdagelijks op te sporen.
De vlooien/tekenhalsbanden die wij altijd aan hebben, en regelmatig vernieuwd worden, blijken dus niet te voldoen. De baas zegt dat het nu toch tijd wordt voor de pipetjes die in de huid moeten gewreven worden. Hij is er nooit voorstander van geweest omdat het in de bloedbaan terecht komt en zo ook in de lever.
Het hondje van een blogvriend van t baasje in Frankrijk is twee maanden geleden gestorven aan de gevolgen van een tekenbeet en t baasje wil niet het zelfde risico lopen met ons.
Nu is het zo dat wij steeds meer last hebben van teken als we in België zijn dan in Frankrijk. Het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met de verzorging (lees besproeien) van de gewassen in Frankrijk. Hier in Vosselaar rennen wij door de bossen die zelden of nooit geruimd, gemaaid of behandeld worden. De oorzaak zal wel in die richting dienen gezocht te worden zegt de baas.
Hij zal het er deze week eens over hebben met Dr. Nelly vertelt hij ons.
Droog weer en lege plaatsen in de koelkast, die twee samen geeft ons de kans om met t baasje te voet het dorp in te trekken om boodschappen te doen.
De eerste halte is gewoonlijk de krantenwinkel t Bolkske, het baasje wil altijd goed geïnformeerd blijven, vandaag was het de krant en de Woef wat hem het meest interesseerde.
Volgende halte is de slagerij Galantine, superadres voor baasjes én brave honden ! Op de foto kan je zien waarom het voor ons een superadres is. Er is daar altijd wel iets lekkers te rapen voor ons.
Nog een halte en de baas zijn rugzak is vol, bij de bakker past er nog juist een brood in.
Als we dan braaf zitten de wachten kan er van de klanten van de verschillende winkels gewoonlijk wel een aai af als ze ons passeren, want charmeren kunnen we als de beste .
Regelmatig krijgt Bas nog eens kuren, dat gaat dan gepaard met hevig gegrom alsof hij de ganse wereld wil aanvallen. Niets is minder waar want het is alleen maar om aandacht te trekken.
Daarjuist weer hetzelfde liedje, dan is m er vandoor met mijn bal, als ik of t baasje of t vrouwtje die bal willen afnemen om mee te spelen dan gromt m als een koleirige pittbul.
Als je niet mee wil spelen trouwens ook. Dan komt m de bal tegen iedereen aanduwen om toch maar mee te doen.
t Baasje houdt niet van grommende honden maar zo bij t spel kan m er wel van genieten, Bas trouwens ook, daar doet hij het voor.
wat onze voorkeur heeft, een dag op de beurs of rakkeren in het bos. Konijnenpijpen uitgraven (dan zegt het baasje steeds dat konijnenpijpen géén werkwoord is), of bosduiven opjagen en krengen zoeken.
Nu zegt de baas wel dat ik het gisteren in Gent zeer goed heb gedaan, te dikwijls zie ik toch echt niet zitten. Dat m volgende maal onze Bas maar meeneemt, dan kunnen de mensen eens zien hoe een krasse +14 jarige Drent er uit ziet, in de afdeling veteranen is Bas de allerbeste !
Vandaag in het bos heeft Bas mij heel goed geholpen, dat konijn dat dacht veilig te zitten in zijn pijp en aan de achterzijde dacht te vluchten als ik te dicht kwam, wel, die vond Bas aan de andere zijde. De baas zegt, dat heeft een naam, dat is tactisch omsingelen, een term die hij zich waarschijnlijk nog herinnert uit zijn legertijd.
Kortom, k heb me vandaag toch beter geamuseerd in het bos dan gisteren op de beurs.
Een beetje onderschat die job als vertegenwoordiger van het Drentenras op een jachtbeurs. Moe dat ik was gisterenavond, aan mensenhanden likken, aan hondjes ruiken , showlopen in de ring, Zeppos terugzien, kortom t was drukker dan verwacht.
s Morgens waren we al vroeg op pad, zon honderd kilometer verder naar een beurs in Gent. Dan van 10 tot 18 uur het ras vertegenwoordigen zonder uit uw rol te vallen, en dan die honderd kilometer terug naar Vosselaar. Je zou van minder moe worden.
Het was plezant, ook al die andere standen waar we langs gewandeld zijn, al die geuren, die roofvogels die afgericht zijn voor de jacht, speciaal die gier trok mijn aandacht.
Die stand met huiden en schedels, dat was hét van hét, daar zou ik wel een ganse dag willen blijven snuffelen hebben.
En dan al die andere jachthonden op de standen naast onze Drentenstand. Heidewachtels, Springer Spaniëls, Grote Münsterlanders, Weimaraners, Beagles, Duitse Staanders, Viszla's, enzovoort, te veel om op te noemen, allen heb ik ze voor- en achteraan gekeurd als een echte keurder!
t Baasje zegt dat zoiets goed is voor de socialisatie, precies of wij dat nog nodig hebben !
Proper zal ik in elk geval zijn op de Huntingshow vandaag te Gent. De baas heeft mij gisterenavond na de avondwandeling nog een degelijk bad gegeven. Ik vond dat m weer aan t overdrijven was. Ik was in de namiddag nog in die poel gaan zitten en was totaal, totaal, maar dan ook totaal onder water geweest. Hoe kan je dan vuil zijn ?
De baas is echt de baas en als die zegt t bad in, is er geen ontkomen aan. Dat bad en dat water is nog OK, die shampoo, wel speciale voor honden en tegen andere beesten, (vlooien wil m zeggen) dat is zo maar niks. Die shampoo stinkt volgens mij erger dan die vuile poel en dan vinden de baasjes dat ik fris ruik. Smaken verschillen duidelijk !
Bas is ontsnapt aan de kuip maar t baasje heeft zijn Aldi tondeuse bovengehaald en m een serieuze trimbeurt gegeven. Sinds de castratie van Bas krijgt m zo van die rosse, dode punten in de bruine platen van zijne frak. k Moet zeggen de baas begint het te gaan kunnen, vorige maal was Bas niet om aan te zien, kort , lang , ros, bruin , alles door elkaar. Bas kende toen de situatie niet en wou niet stilstaan, zo vertelt de baas, wij weten wel beter .Een leraar automechaniek die een hond gaat trimmen met een elektrische tondeuse, wie vindt dat die combinatie goed kan gaan mag het ons melden.
Een echte Drent, dat laat Belle telkens weer zien. Daarstraks op de boswandeling dook het konijntje waar ze achteraan zat onder een houtwal. Het zat er veilig maar Belle heeft toch de ganse houthoop ondersteboven gehaald.
De volgende maal zal dat konijn een andere hoop moeten zoeken want Belle laat zich niet doen. Zon dor hout, bramen, netels, distels, een beek of vijver, niets zal haar tegenhouden. Een Drent pur sang
Tot voor enkele jaren was ik ook zo maar de oude knoken laten het niet meer toe. Belle jaagt immers voor twee. Zo gaat het immers in een wilde roedel ook. Ze brengt haar vangst ook altijd naar t baasje die de roedelleider is. Echt, het oerinstinct is nog niet verdwenen uit het ras
Morgen heeft de baas een opdracht voor mij, Belle. Het zit zo, vandaag opent in Gent de Huntingbeurs in Flanders expo te Gent. De Belgische Drentenvereniging is daarop aanwezig en vermits het baasje daar dit jaar in t bestuur verkozen werd, gaan we er naartoe.
t Baasje heeft me al verteld dat ik daar de showgriet moet spelen, en me van mijn beste kant moet laten zien, maar wat is dat de beste kant van een Drentsche Patrijshond?
Ik heb vorige week al wat poses moeten aannemen zoals op de foto, met bevelen van zit en blijf. t Is toch mijn ding niet heb ik zo de indruk.
Het zal wel veel geblaat en weinig wol zijn, wat het baasje van mij verlangt, k ga gewoon mijzelf zijn, of het hem nu zint of niet. Als die nu denkt dat ik daar de Paris Hilton of de Naomi Campbell ga uithangen, awel dan heeft m zijn broek verkeerd aan !
Het is maar te hopen dat die vijf van ons van vorig jaar er niet bij horen
Tienduizenden zwaluwen sterven op terugweg naar Europa
Tienduizenden zwaluwen zijn kort voor hun terugkeer naar Europa omgekomen door een onverwachte temperatuurdaling in Zuid-Afrika. Een koudefront, dat drie weken geleden van Angola over Namibië en Botswana naar Zuid-Afrika stroomde, deed de temperatuur dalen van gemiddeld 21°C tot soms zelfs 9°C. "De vogels konden moeilijk voedsel vinden omdat het te nat en regenachtig voor hen was", zegt de organisatie Birdlife. Hun lichaamstemperatuur en bloedsuikerspiegel daalden enorm.
"Ze vielen met duizenden op de grond en stierven", aldus de organisatie. De bevolking dacht eerst aan een massale vergiftiging. De zwaluwen die overleefden, zijn op 28 maart begonnen aan hun terugkeer naar Europa. Volgens Birdlife komt een dergelijke massale sterfte bij trekvogels de jongste jaren steeds meer voor. Ook andere soorten worden getroffen.
Volgens Birdlife zou dat te maken hebben met de klimaatswijzigingen. "Februari stond vroeger in Zuid-Afrika bekend als een vochtige en maart eerder als een droge maand. Dat is nu veranderd", aldus vogelexperts van de organisatie. Bij de vogels die het leven lieten
Toen we gisterenavond nog een wandeling gingen maken is de baas ons lelijk tegen gevallen. We zijn gans de wandeling aangelijnd gebleven. Nu heeft m wel wat gelijk omdat de wandeling, een mooie, met vijver onderweg, wel vlak naast de E 34 snelweg ligt. Maar toch, we hadden voor een flinke brok eend in de pot kunnen zorgen.
Belle was eerst om er achter te gaan, ze was wel vergeten dat ze nog verbonden was met de baas via de oprollijn. De baas kreeg ne snok in de lijn, ging bijna op zijn buik en Belle ging op haar zij, en ik, ik keek ernaar hoe die drie eenden opvlogen en een eindje verder terug in de sloot neerstreken, veilig buiten het bereik van een hevige Belle.
Even later van t zelfde laken een broek, 3 eenden in een natte wei,zomaar voor t oprapen en weer niet los mogen.
Stomme baas heb ik toen gedacht, hij beseft niet wat hij mist : Canard à l orange, Peking eend, Magret de canard rosé gebakken, en van de billekens een lekkere confit de canard. En dan zeggen dat m van al dat bovenvernoemd het water gegarandeerd in zijn mond krijgt want zo kennen we de baas.
Eerst waren ze met twee, om het appartementje bij ons in de stal in Frankrijk in orde te maken. Toen kwamen er vijf eitjes en een moeder in het nestje. Vader kweet zich ijverig van zijn fourier taak. Hoeveel muggen, vliegen, kevertjes zouden door die hongerige kelen verdwenen zijn. Hoe meer hoe liever waren wij van mening
Toen kwamen er telkens vijf hongerige bekken boven de nestrand. Vader en moeder zwaluw scheerden vlak over onze hoofden om toch maar zoveel mogelijk ongedierte naar het nest over te vliegen, het leek DHL wel maar zonder nachtvluchten. Wij zouden ook nooit naar de regering en het gerecht gestapt zijn .
Toen geraakte het nest overvol en vader en moeder moesten overnachten op een nagel in de balk, vlakbij het nest. Toen het nest bijna van de balk dreigde af te scheuren zijn ze uitgevlogen. Vijf zwaluwjongskes op een telefoondraad die nog steeds hun eten wilden aan gezeuld hebben.
Eventjes later waren ze weg, naar Zuid Afrika blijkt nu, Ja, t is in de mode hé, in Turkije en Marokko zullen ze al geweest zijn. Maar wij vinden het toch wel ver voor twee kleine vleugeltjes, zelfs als ze in de Charente vertrekken is het nog héééél ver.
Wij hebben ons laten vertellen dat die zwaluwen zouden terugkeren in een straal van twee kilometer van hun geboortenest, 't is van horen zeggen hé. Volgende maal als we terug in de Charente zijn melden we jullie of het waar is.
Zo ligt ons Belle erbij na de namiddag wandeling, We waren goed vroeg vertrokken, dus konden we wat meer kilometers maken. Goed voor de baasjes en super voor de hondjes.
Ons Belle is dan weer zon vieze poel ingedoken met van dat diep, stilstaand water, vol met rottende bladeren, moet ik de geur beschrijven ?
Nu ligt ze daar in de zetel op het nieuwe dekentje dat we gisteren van de bazen gekregen hebben. Lekker nieuw fleece dekentje. Hopelijk gaat het langer mee dan het vorige, maar daar zat ons Belle voor iets tussen. Als die iets tussen haar tanden krijgt mag je het vergeten. Zo ook die bal een tijd geleden, levenslange garantie mijnheer vertelde de verkoper aan de baas. Ja, gij wel, het leven van een ééndagsvlieg mijnheer de verkoper !
Zo brachten de Engelse overburen een speeltje voor elk van ons mee uit Engeland, Fred en Harley, hun honden spelen daar jaren mee. Zon bal met een koord door, onverslijtbaar heet dat dan. De bal is nog heel, maar een geschikte koord is de baas nieuw aan t zoeken, die is al een hele tijd verdwenen. De baas zegt nu dat m een titanium ketting gaat zoeken om door die bal te steken.
De afspraken nakomen begint, de baasjes hebben na vijf weken in La Magdeleine heel wat afspraken na te komen. Niks ergs maar t moet gedaan worden.
De ronde naar t dorp voor levensnoodzakelijke inkopen, te voet samen met ons, zal er wel niet van komen. t Baasje moet zijn haarbos laten fatsoeneren bij de kapper, in Frankrijk gaat m daarvoor naar de coiffeur maar dat zal wel hetzelfde zijn. Hij ziet er toch telkens hetzelfde uit als m er van terugkomt. Bij ons heet dat trimmen , Jos gaat het baasje dus trimmen
Dat de trip naar het dorp morgen niet doorgaat is niet zo erg. Bij de beenhouwer Galantine hebben ze toch vandaag sluitingsdag, daar krijgen wij gewoonlijk iets lekker als we mooi aan de deur wachten, hopen op donderdag dus
t Baasje moet ook nog weg met de papieren dat is gewoonlijk voor de belastingen, BTW zegt hij daartegen. We weten nog altijd niet wat hij in de Brouwerij Trapisten Westmalle met papieren gaat doen, de meeste mensen gaan daar iets drinken
Eens het namiddag is zal de baas wel tijd hebben voor ons hopen we, zo zwaar weegt de afspraken agenda nu ook niet. We zien wel
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Tienduizenden zwaluwen zijn kort voor hun terugkeer naar Europa omgekomen door een onverwachte temperatuurdaling in Zuid-Afrika. Een koudefront, dat drie weken geleden van Angola over Namibië en Botswana naar Zuid-Afrika stroomde, deed de temperatuur dalen van gemiddeld 21°C tot soms zelfs 9°C. "De vogels konden moeilijk voedsel vinden omdat het te nat en regenachtig voor hen was", zegt de organisatie Birdlife. Hun lichaamstemperatuur en bloedsuikerspiegel daalden enorm. 
