Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-11-2013
Een kwakkeldag
Een kwakkeldag
Gaat het regenen, gaat het mooi en
droog worden ? Naar buiten kijken helpt niet veel om tot een besluit te komen.
Met het weerbericht kan je ook alle kanten uit, dus ons baas twijfelt mortel
aanmaken om het laatste stukje muur bij te metselen of afwachten tot morgen ?
Dan maar even afwachten tot deze
namiddag om de buitenwerken aan te vatten.
Inmiddels heeft het baasje in de
internetkrant gelezen dat vanaf 2014 de registratie van de honden in België
volledig Online zal gaan gebeuren. Het gaat het aangeven van een hond door de
dierenarts weeral vergemakkelijken maar ook het veranderen van baasje en het
melden van overlijden van de hond gaat dus makkelijker gaan.
In de Franse, de papieren krant
Charente Libre, lezen we dan weer dat de Franse dierenartsen op de pavés (de
kasseien) van Parijs zijn samengekomen om te betogen. Dit omdat ze bepaalde geneesmiddelen niet meer
zelf mogen verkopen maar dat deze dienen verdeeld te worden via de apotheken.
Op dat gebied staan we dan nog ver
van de Europese gedachte als je bedenkt dat, bvb in Nederland alle
diergeneeskundige producten via de dierenarts worden verkocht. In België kan je
de geneesmiddelen dan via dierenarts en de apotheek verkrijgen en in Frankrijk
ga je dan bepaalde medicijnen enkel via de apotheek verkrijgen.
In dat kader denkt het baasje dat
het te maken heeft met de doping affaires met de wielrenners Toen we de
laatste keer bij de apotheek een middeltje kochten voor reisziekte van honden
dienden we daar in België een hele vragenlijst voor in te vullen of te
beantwoorden. Ons baasje vond dat toen zo stom dat hij ook zijn schoenmaat en
de maat van hemd en broek heeft doorgegeven. Als ze dan toch al zoveel moesten
weten kon dat er ook nog wel bij was zijn oordeel
Dat is wat
onze baas zou krijgen op school moest hij in de afdeling bouw hebben gezeten.
Op de
ouderavond zou het dan geklonken hebben Mijnheer, mevrouw, uwe zoon doet goed
zijn best maar zijn handen staan niet naar den bouw. Volgens mij (de leraar
bouw) zou hij beter overgaan naar de richting autotechniek
En zo
geschiedde destijds, alleen heeft onze baas nooit in de bouw afdeling
gezeten, maar het zou gekund hebben.
Ondertussen
heeft ons baasje al richtlijnen gekregen van Jan, het baasje van Siebe en ons
Lobke. Die heeft blijkbaar al meer het truweel gehanteerd want de uitleg over
mortel maken voor oude bouw bleek heel professioneel te zijn. En dan zeggen
dat Jan ooit nog op de lange omvaart heeft gezeten !
Kunnen we
nu spreken van de huizenbouwer op zee show ?
Het is
vandaag droog gebleven en de temperatuur was juist genoeg om je in t zweet te
werken (onze baas toch). Zoals gepland, wanneer het droog zou blijven ging hij
dat muurtje terug opmetsen. En zo gebeurde ook
Het baasje
is tot op 2/3 geraakt en toen was het zand voor mortel te maken op.
Toen hij
terug kwam van Plisson, de handelaar in bouwmaterialen, was het te laat om
nog een molentje mortel te draaien en te verwerken.
Als het
morgenochtend nog droog is gaat onze baas en met frisse tegenzin terug tegenaan
voor het laatste 1/3 deel.
Het
vrouwtje is in elk geval al fotos komen maken van de metselende baas. Net
alsof er een wereldwonder aan het werk was aan de achterkant van het huis
Heus, ze
bestaat nog de zon ! en ze heeft zelfs de kracht gevonden van gisteren namiddag
de Charente te verblijden met enige zonnestralen.
En daar
heeft de ganse roedel, bazen en honden eventjes duchtig van geprofiteerd.
Wij hebben
achter elkaar gehangen, gespeeld en kattenkwaad (hondenkwaad ?) uitgehaald.
Het
vrouwtje heeft de snoeischaar terug werk gegeven en heeft enkele rozelaars en
te ver uitgegroeide struiken gekortwiekt.
Het baasje
is aan de achterkant van het huis een stikversleten dakgoot gaan vervangen die
er de oorzaak van is dat er bij een deel van een muur alle zand was uitgespoeld
tussen de stenen (cement kenden ze blijkbaar toen niet) en die stenen lagen dus
daar waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen, tegen de grond !
Het is
voor dat terug inmetselen van die stenen dat hij gisteren in Angoulême die
mortelmolen is gaan kopen. Het is een klein molentje van 125 liter geworden. Meer
mortel kan onze baas toch nietverwerken
voor de mortel is hard geworden. Onze baas heeft nu eenmaal geen metserhanden !
het feit dat m op zijn oude dag nog gaat metselen is voor hem al een hele
prestatie. In zijn ogen moet m daar minstens een Nobelprijs voor durf en
risico voor krijgen Maar die prijs kennen ze nog niet in Zweden en Noorwegen
Hij zal dus op zijn Nobelprijshonger blijven zitten.
De
werkelijkheid zal wel zijn dat hij morgen naar de Jef, zijn oud collega van op
school van de afdeling hoogstaande metselkunst, gaat skypen om te vragen Jef
, waren dat drie of vier delen zand en één deel cement, en mag of moet daar
kompaktuna bij in ?
Vandaag
heeft het baasje de dakgoot vernieuwd en alle stenen gereinigd met de
hogedrukreiniger. Die stenen zaten dik onder de modder en zelfs onze baas weet
dat het dan klungelwerk is als je er zo aan gaat beginnen.
Morgen
vertellen we meer over het weer, de regen of de zon, het metselwerk en andere
onnozele zaken waar wij Drentjes toch niet aan mogen helpen !
Dag drie
van de reeks regendagen is begonnen met motregen. Nu daar zijn we dan al een
beetje vrolijk om . Het is tenminste geen regen met bakken uit de hemel dag
zoals de twee voorgaande.
Vannacht
heeft het ook flink gewaaid. Het hoofdbestuur heeft er van wakker gelegen zo
rond een uur of vier.
Wij hebben
onze oogleden eens opengetrokken, gemerkt dat we toch niet konden helpen, en we
hebben onze oren afgesloten zoals we doen wanneer de bazen ons roepen en het
ons niet aanstaat. Potdicht dus !....
Wij hebben
geen stormhinder gehad in onze warme, lekker liggende, benches.
Wie wel
last gaat gehad hebben is Pinneke & kind. Dat is de egel die Heros
gisterenavond van wie weet waar heeft meegebracht, en aan de voordeur is komen
leggen. Lucy en Hera waren samen met Heros buiten en die twee teven moesten
Heros weer luidkeels aanmoedigen. Zelf die egel vastnemen doen ze evenwel niet.
Dat laten ze aan Heros over. Een goed uur later was het de beurt aan Belle, die
apporteert wel egels, maar die had het kleintje van Pinneke bij. Het baasje
zet die dan in de weide tegenover waar ze zich volop kunnen tegoed doen aan
slakken. Die zijn er met dit weer in overvloed, Pinneke en co kunnen op dit
moment zich ruimschoots te goed doen aan overvloedig egel voedsel voor ze aan
hun winterslaap beginnen.
Als het de
ganse dag zulk weer blijft gaat het baasje van enkele bidons waar hij vroeger
wijn en vrac in kocht, enkele egelhuisjes maken. Die kunnen dan op droge
plaatsen , uit de wind en afgedekt met gras en bladeren tegen de koude in de
oude schapenstal in de tuin gezet worden. Dat zijn dan prima egelhuisjes die
dan nog jaren kunnen dienen.
Gisteren
toen het baasje en Hera op de terugweg van Angoulême waren, heeft het baasje
een foto gemaakt waarbij hij dacht dat het een beginnende windhoos was.
Uiteindelijk bleek het maar een langgerekte donkere wolk te zijn waar toch ook
oude wijven regen uitviel.
Gaat het
dan vandaag weer een dag voor het ronkende Godinnetje worden?
Vijf jaar
is het al geleden dat we afscheid moesten nemen van onze beste kameraad die op
een week na vijftien jaar onze viervoetige huisgenoot was.
Vandaag 6
november is het precies vijf jaar geleden dat Bas stierf aan een hartinfarct
aan het einde van zijn dagelijkse wandeling in zijn bos.
Intussen
hebben Belle en Herasamen al wel voor
27 kleine Basjes gezorgd en is het verdriet om het sterven van Bas geluwd, maar
Bas staat nog altijd in Vosselaar op de kast in zijn doosje naast zijn airbrush
schilderij.
Hij is er
nog steeds maar vraagt niet meer om zijn dagelijkse wandelingen , daar heeft
hij zijn roedel opvolgers voor aangesteld !
De passagiers van een vliegtuig zitten allemaal op hun
plaats en wachten op de piloten om te vertrekken.
Twee mannen komen uit de personeelskamer achterin en stappen traag naar de
cockpit.
Ze dragen een pilotenuniform en een donkere bril.
De ene heeft een hond aan de leiband en de andere tikt met een witte stok voor
zich uit op de vloer ...
Ze bereiken de cockpit zonder problemen en
sluiten de deur achter zich..
Verschillende passagiers lachen wat zenuwachtig naar elkaar, fronsen hun wenkbrauwen
of doen alsof ze het als een leuke grap willen beschouwen.
Enkele seconden later starten de motoren en begint het vliegtuig over de
startbaan te rijden.
Het toestel gaat steeds sneller, maar het stijgt niet op.
Door de venstertjes zien de passagiers dat het vliegtuig recht op een
uitgestrekt meer afstevent, aan het einde van de startbaan.
Het vliegtuig raast nu aan zeer hoge snelheid vooruit en verschillende
passagiers beginnen te beseffen dat ze nooit zullen opstijgen en dus in het
meer zullen terechtkomen.
Er wordt uit vele kelen luid gegild, maar net op dat ogenblik trekt het
vliegtuig lichtjes op en komt het zonder problemen van de grond.
De passagiers komen stilaan tot bedaren en praten nog wat na over die
angstaanjagende "joke". Enkele minuten later is het incident
vergeten.
In de cockpit betast de piloot het dashboard, vindt de automatische piloot en
zet hem in werking.
Plots zegt de piloot : "Weet je wat me soms bang maakt?"
"Neen?", zegt de co-piloot.
Een van deze dagen beginnen ze te laat te gillen en dan zijn we d'er allemaal
aan."
De tweede
dag op rij met gietende regen over de Charente. De werkjes voor binnen zijn
grotendeels achter de rug en het is voor de baasjes een probleem om zich nog
bezig te houden.
Wij
Drentjes hebben er minder moeite mee, wij gaan graag naar buiten ook al komen
we kletsnat terug binnen. De baasjes drogen ons telkens weer af met van die
special Pet towels. Hier ten huize zijn dat versleten badlakens of handdoeken
waar het beste af is. Maar die zijn ook sneller doorweekt en dat maakt dat er op
verschillende plaatsen handdoeken te drogen hangen.
Deze
namiddag mag er weer eentje van ons mee naar Angoulême waar het baasje in de
Brico dépôt een mortelmolen gaat kopen. Die stond daar gisteren voor een
prijsje in de einde reeks, en ons baasje heeft nog werk voor zon machientje.
Zo staat
er in de nabij toekomst nog een deurgat terug dicht te metselen, de muur van de
schuur zou terug moeten gevoegd worden, (en dat is een flink grote muur) en er
zou nog een muurtje aan het zwembad moeten komen. Dat laatste is nodig met de
Franse wetgeving dat de omtrek van een zwembad veilig moet kunnen afgesloten
worden. Er zijn de laatste jaren te veel kleine kinderen verdronken door
tekorten aan de veiligheid bij zwembaden
Dan hoort
er bij een dakrenovatie natuurlijk ook nieuwe dakgoten. Ook daar gaat hij voor
naar Brico dépôt.
Zo zijn er
toch nog zaken die kunnen gedaan worden in afwachting dat de zon zich terug
laat zien.
Na gebuisd te zijn op het examen
logistics en organisatie gaat een student
de confrontatie met zijn professor aan.
Student: "Professor begrijpt U wel iets over het onderwerp?"
Professor: "Dat spreekt van zelf, zo niet was ik geen professor."
Student: "Goed, dan wil ik U nu graag een vraag stellen. Indien U mij het correcte antwoord kan geven, aanvaard ik de buis op mijn examen, als U echter het antwoord schuldig blijft geeft U
mij een A op mijn werk."
Professor: "Oké, wat is de vraag?"
Student: "Wat is legaal, maar niet logisch, logisch maar niet
legaal en daarbij noch logisch noch legaal?"
Na lang nadenken en alles in overweging te nemen blijft de
professor het antwoord schuldig en verandert zoals afgesproken de
examenpunten in een A
Nogal gefrustreerd, besluit de man die vraag aan zijn beste student
voor te leggen.
Deze antwoordt direct: "Kijk professor, U bent 65 jaar en gehuwd met
een vrouw van 30 jaar, dat is legaal maar niet logisch. Uw vrouw heeft een minnaar van 25 jaar, dat is logisch maar niet
legaal.Maar het feit dat U de minnaar van uw vrouw een A geeft voor
zijn
examenalhoewel hij gebuisd is, is niet logisch en ook niet legaal.
Dat is wat
we ons hoofdbestuur hier horen zeggen. t Baasje is naar de bakker geweest en
om de dagelijkse krant, en ondanks hij met de auto is gegaan kwam hij toch als
een verzopen kiek hier terug aan.
En neen,
om de commentaar voor te zijn: het schuifdak van de Masjebashi was wel degelijk
goed dicht !
Het regent
hier al sinds gisteren namiddag aan één stuk door pijpenstelen, maar zoals
steeds blijft ons baasje optimistisch. Hij beschouwt deze regen als de ultieme
test om zijn werk van vorige week te testen. Het dak is goed gerenoveerd, er
komt geen spat meer door. Kurkdroog en pikkedonker is het op de plaatsen waar
het dak hersteld is. Voordien was het zo dat door de verschoven pannen er gaten
waren ontstaan waar we behoorlijk wat licht naar binnen kregen. Maar nu de
lekken gedicht zijn mankeren we stromend water én licht in de schuur !
Wat doen
we ermee zegt het baasje ? De honden in de bench en de bazen terug onder de
lakens ? Het is zowat de beste oplossing op zulke deprimerende grijze
regendagen.
Maar er is
(figuurlijk) licht aan de horizon, de bazen hebben besloten van hun inkopen
naar Angoulême te gaan doen. Die waren voor de tweede helft van de week
voorzien maar ze maken van de nood een deugd en hebben de week planning drastisch
omgegooid.
Als de
tweede helft van de week niet beter wordt zetten ze de Masjebashi terug
richting Vosselaar . Waarschijnlijk om ook daar in de regen te gaan zitten
We kregen
deze week ook nog enkele fotos uit Aalter van Steven en Eva. De eerste foto is
die van de twee schone slaapsters, Eva en Lana
De tweede
foto is die van Lana die ligt te wachten tot het vrouwtje van school komt en
die Eva stuurde samen met de verjaardagswensen voor Oma Belle.
De
volgende fotos komen van Rita, van Maurice en Drentje Joris en gaat over de
Zwarte Pieten rel waar ze zelfs de verenigde naties bij betrokken hebben.
En de
laatste foto komt van ex-collega van t baasje. de Leo heeft de grafzerk van
de zwarte Piet al gevonden
Zo maar
wat nieuwtjes bijeen geraapt op een regenachtige Charentaise zondag avond.
Zaterdag
16-11-2013 te 13u30, Gent op het plein voor het Sint Pietersstation gaan we mee
actie voeren tegen de broodfok / handel van honden.
Ook jullie
proberen we te motiveren om iets te doen om de overheid te laten weten dat er
zaken aan de gang zijn die echt niet meer kunnen.
Laten jullie
ons weten of we jullie kunnen verwachten ? Gelieve een mailtje te laten aan janfaes@skynet.beof reageren via de knop e-mail me in de
rechtse kolom van dit blog.
Belle &
co
Anti
Broodfokactie
Een tiental dagen geleden sloeg mediafiguur, presentatrice en
dierenvriend An Lemmens veel mensen met verstomming door een lijst met daarop
een 100tal verwijzingen naar dierenwinkels en handelaars waar je als consument
beter weg kan blijven, te publiceren. Dit onder de noemer broodfok.
Broodfok is iets waar wij, vzw Anti Broodfok Actie, al sinds 2006 mee bezig zijn. Wij
willen eerst en vooral de maatschappij informeren over broodfok en mensen
sensibiliseren over deze problematiek. Via onze website informeren we hoe
je een goede fokker van een broodfokker kan onderscheiden. Daarnaast willen wij
ook de wetgeving hieromtrent zien veranderen. Verder willen we ook de 'illegale
broodfok/zwart fok' aanpakken en fungeren we voor de samenleving als
contact/meldingspunt met betrekking tot broodfok.
Om de aandacht bij het thema te houden hebben we besloten om
opnieuw een vreedzame optocht te
organiseren om deze wantoestanden aan te kaarten.
Daarnaast werd er vanuit de federale
overheidsdienst Dierenwelzijn niets gedaan met de middelen die we hen hebben
aangereikt met het hondenbesluit in 2011. Dit is ten zeerste te betreuren
aangezien dierenwelzijn vanaf 2014 geen federale kwestie meer is.
We roepen dus alle dierenvrienden op om met ons mee te stappen op zaterdag 16 november 2013 in Gent. We
spreken af om 13u30 aan het plein voor het Sint-Pieters-station en wandelen
vervolgens naar de inspectiediensten van de federale overheidsdienst
dierenwelzijn. Vervolgens wandelen we terug naar het station van
Gent-Sint-Pieters. Honden zijn
welkom, mits aan de leiband en bijhebben van poepzakjes!
Het is dan
buiten geen weer vandaag om vrolijk van te worden, maar binnen bij het ronkend
Godinnetje vieren wij vandaag de achtste verjaardag van onze Belle.
Binnen
drie maanden, ergens eind januari gaat ze volle acht jaar bij ons zijn. Ons
Belle, die eigenlijk Elle noemt op haar stamboom (maar Belle roept beter) is
geboren in Affligem, tussen Brussel en Aalst en samen met moeder Freya en haar
drie zussen sleet ze haar eerste twaalf weken bij de familie Bockstal. Daar was
ze de lieveling van de jongste zoon Kevin. Ook nu nog steeds kennen die twee
elkaar nog steeds wanneer ze elkaar treffen op een wandeling, clubmatch, of
terugkomdag.
Ze is bij
ons gekomen omdat het baasje bij de viering van zijn pensionering op school een
cadeautje (geld)kreeg, wat de aanzet
was tot de aankoop van een maatje voor onze Bas die toen twaalf jaar was.
Het baasje
vond Belle door het raadplegen van de site van de Belgische Drenten vereniging
waar het nestje van Freya aangemeld was.
Na te
hebben geïnformeerd te hebben werd er een afspraak gemaakt om eens te komen
kijken naar het nestje. Ook Bas was van de partij, hij was uiteindelijk ook
betrokken partij.
Belle, de dag nadat ze bij ons kwam, januari 2006
Bij
aankomst was er één pupje die dadelijk richting Bas en t baasje kwam. Een
bruintje, twaalf weken oud en een vinnig ding die al dadelijk Bas zijn oren aan
een inspectie onderwierp op kauwbaarheid. En Bas liet die dreumes begaan .
De keuze
was gemaakt, Bas had gekozen. De baasjes en Bas waren met zn drieën naar
Affligem gereden om te kijken, maar omdat Belle al twaalf weken was kon ze
meteen met ons vertrekken richting Vosselaar. We gingen met drie en we kwamen
met zn vier terug !
Ondertussen
heeft ze twee nestjes pups gekregen, ééntje met Zeppos van zes pups, waarvan
dochter Hera en zoon Heros bij haar zijn gebleven en ééntje met Ferron van
negen pups, waarvan aanvankelijk Kiki bij haar zou blijven.
Maar Kiki
is naar Arnhem verhuisd waar ze de plaats van de kort achter elkaar overleden
Bente en Max bij Marian ging innemen.
Samen met
het nestje van twaalf pups van Hera is ze momenteel stammoeder van 27 pups.
Toch wel een indrukwekkende groep honden als je die bij elkaar ziet op een
terugkomdag.
We wensen
Belle een fijne verjaardag toe en het is dan wel geen stralend weer, ze zal
vanavond toch wel merken dat ze vandaag in het middelpunt van de belangstelling
stond
Er was
regen voorspeld vandaag door Météo France en t baaje was vandaag al vroeg in
de weer met naar de bakker gaan en zo.
Om 10u00
zat hij dus al op het dak maar niet met de intentie van zoveel mogelijk te
vernieuwen. Het was vandaag de bedoeling van het stuk dat gisteren was blijven
openliggen af te dekken en dicht te leggen.
Dat is dus
gelukt. Terwijl Hugo de nok van het dak aansmeerde met cement, legde het baasje
de resterende drie rijen pannen.
En ze
waren nog maar net begonnen aan het opruimen van het gereedschap toen de eerste
druppels vielen.
Ze hadden
een beetje medelijden daarboven en het bleef bij een beetje druil regen. Pas
toen de hoogwerker droog en wel onder de hangar was geplaatst begon het door te
regenen.
Alles juist
op tijd geregeld . Ze hebben het maximum uit het goede weer gehaald. Meer zat
er echt niet in deze week.
Ook het
weer dat men volgende week voorspelt is niet van die aard waar een mens vrolijk
van wordt. Even kijken wat het na het weekend wordt en of het nog de moeite is
van de rest van de week te blijven wachten op dakwerk weer.
De strandwandeling van de Drentenvereniging nu zondag 03-11 moeten we aan ons
laten voorbijgaan maar dat was al ingecalculeerd. Het weer is eind
oktober/begin november normaal gezien niet meer zo goed dat er langere periodes
van goed weer voorhanden zijn.
Maaaar
wat echt noodzakelijk was om herstellen aan het dakis achter de rug. De lekken zijn hersteld en
wat overblijft aan werk zijn herstellingen van preventieve aard. Er zijn nog
geen lekken, maar het dak is ook daar niet in echt goede staat en dus is het
beter voorkomen dan genezen
En morgen
hebben we een jarige in de roedel. Op 2 november vieren we de verjaardag van
onze stammoeder van de roedel.Belle
viert morgen haar achtste verjaardag
Na twee
dagen werk op hoog niveau begin je de verschillen te zien aan het dak van de
schuur. Het hout van het oude onderdak dat van beneden af er nog behoorlijk
bleek uit te zien, was dan toch zo zeer aangetast van houtwormdat het baasje besloot van er radicaal komaf
mee te maken en alles te vervangen.
Dat heeft
natuurlijk zijn invloed op de vordering van het werk maar als er dan toch
kosten gemaakt worden kan het beter goed gedaan worden is de mening van onze
baas.
Zij werken
van onder naar boven met het vervangen van het hout. Dat heeft totgevolg dat ze steeds op veilig en nieuw hout
werken.
Op dat
nieuwe hout komt dan een doek die niet condenseert en de waterdamp naar
buitenlaat ontsnappen. Veilig voor het hout terwijl er geen lekken kunnen
ontstaan.
Morgen
gaan onze baas en Hugo verder, zolang het niet gaat regenen, want ook in de
Charente telt het gezegde schoon liekes duren niet lang Zo ook deze week.
Het is
twee dagen stralend T-shirt weer geweest en op het dak was het ronduit warm.
Pas rond zes uur, wanneer de zon achter de horizon verdween kwamen de fleece
vesten boven en werden de werken gestaakt.
Morgen zou
het na de middag kans op regen geven, en de afspraak is dat er gaat gewerkt
worden tot vijf minuten voor het gaat regenen We zullen zien hoe ze dat gaan
arangeren die twee op het dak
Drie dagen
mooi weer kondigen ze aan bij météo France.
Vanaf
vandaag tot en met vrijdag zou het droog moeten blijven endat geeft ons de kans om eindelijk aan de
herstelling van het dak van de schuur te beginnen.
En zo kwam
het dat het baasje vanochtend Hugo Belde die had aangeboden van het
grondatelier te komen verzorgen. Het baasje ging dan effectief het dak op om
het houtwerk of onderdak te gaan herstellen.
En de
samenwerking tussen hoger en lager vlotte prima. Ons baasje riep allerlei
maten en afmetingen naar beneden naar Hugo en die maakte dan de planken op maat
waarna het baasje die aan een touw omhoog.
Dat
scheelde een heleboel tijd, want vorige week deed ons baasje dat allemaal
alleen en dat ging niks vooruit, nu liep het als een trein.
Ze
begonnen al niet al te vroeg in de ochtend maar toch was er om vijf uur al een
behoorlijke strook dak hersteld en terug met pannen bedekt.
Morgen
doen ze verder en de dakwerkers ploeg hoopt tegen morgen avond de strook dak
boven de grote schuurpoort klaar te hebben. Dat is dubbel zoveel werk als ze
vandaag hebben gedaan maar hier dient haast geen timmerwerk te gebeuren. Het
hout van het onderdak is hier nog in prima conditie en enkel tegen de nok
dienen enkele planken te worden vervangen.
Ons baasje
ziet het wel zitten en is vriê content dat m die hoogwerker heeft gekocht.
Het maakt
het werk haast tot kinderspel als je weet dat anders, zo zonder de
hoogtewerker, elk stuk hout en elke pan op de schouder via de ladder naar boven
diende gebracht te worden !
Hoewel het
deze ochtend een stralend blauwe hemel gaf is het baasje niet aan de
herstelling van het dak begonnen.
Een
afspraak bij de tweejaarlijkse automobielinspectie ging voor op de dakwerken.
Hier in Frankrijk is de automobielinspectie,net als in België en Nederland (APK keuring), ook verplicht. Maar hier
moet je pas om de twee jaar je aanbieden in het contrôle centrum.
En we
kunnen weer twee jaar onbezorgd rijden vertelde de man van het contrôle
centrum, er waren geen zichtbaren en verborgen gebreken, maar daar was ons
baasje ool, al wel van overtuigd
De plannen
voor de dakwerken konden na de boodschappentoer ook alweer opgedoekt worden.
Een stevige regenbui heeft de goedbedoelde plannen letterlijk in duigen laten
vallen
Dus zullen
het weer binnenwerkjes worden.
Voor t
vrouwtje was het vrij eenvoudig, die moest niet zoeken achter wat ze wilde gaan
doen. t Baasje had gisteren de laatste rijpe vijgen geplukt en daar heeft ze
weer enkele potjes vijgen confituur van gemaakt. Super lekker op een stuk echte
originele Franse baguette met vriê lekker boter. Je blijft er van eten zegt het
baasje en ook wij Drentjes lusten dat ook wel
De laatste
appelen om uit het handje te eten zijn ook geplukt, die zijn ook uitstekend
geschikt om appelvlaai van te maken en dat staat ook nog op het programma van
t vrouwtje. Op één appelboom met ouderwetse stoofappelen na is het
fruitseizoen in de tuin nu voorbij.
Het is nu
wachten op de eerste kersenoogst in juni 2014 voor we terug fruit hebben van
eigen oogst. En nu maar hopen dat die oogst hetzelfde gaat zijn als die van dit
jaar.
En de
echte start van de werken aan het dak hopen we morgen te starten (nog maar eens
zegt het baasje).
Vorige
week vrijdag is Rob Keij overleden. Rob was samen met Tiny zijn echtgenote de
eigenaar en oprichter van de Drentsche Patrijshondenkennel The Gloucester.
Maar Rob
was ook de man die in de fokbeleidscommissie van de Nederlandse Drentsche
Patrijshonden vereniging de beheerder was van de dekreuenlijst.
Rob kon
als geen ander de gepaste dekreu bij het gepaste teefje plaatsen, en daar was
niet veel tijd voor nodig. Rob, en ook Tiny hadden zowat het ganse
dekreuenbestand van Nederland en België in hun hoofd.
Nooit
hebben we tevergeefs op Rob zijn kennis beroep gedaan. Het Drentenwereldje
verliest met Rob een waardevol man.
Op
zaterdag 24 augustus was Rob en Tiny nog een graag geziene gast op de clubmatch
van de Belgische Drentenvereniging in Oud Turnhout. Toen dachten en hoopten we
dat hij greep had gekregen op zijn ziekte en aan de winnende hand was. Niet
dus hoe snel kan het gaan ?
Volgende
zaterdag neemt de familie en het Drentenwereldje afscheid van Rob.
Aan Tiny
en de familie bieden we langs deze weg ons diepgemeende deelneming aan in deze
moeilijke dagen.
De kranten
staan er vol van van de storm die over Noord Frankrijk, België, Nederland en
Engeland merken wij in de Charente weinig.
We zullen
te diep naar het zuiden zitten zegt ons hoofdbestuur. Het regent wel
pijpenstelen , cats and dogs zeggen onze Engelse overburen, maar daar blijft
het bij.
In de
internetversies van de Belgische kranten lezen we over omgewaaide bomen en
afgebroken dikke takken, en ook over omgekieperde vrachtwagens die dwars over
de snelweg zijn gaan liggen, jonge gasten die in Engeland in zee zijn
meegesleurd door overslaande golven . En nog van dat onheil, maar eigenlijk
valt de storm nog wel mee is het eindbesluit in de kranten.
foto's HLN internet versie
Volgens de
Franse gazetten zitten er zon 70.000 gezinnen zonder stroom in de
departementen Nord en Pas de Calais, en dat zijn de departementen die grenzen
aan België. In deze departementen (die van de Chtis*) zijn het omgevallen bomen en afgebroken takken die
op de elektriciteitsleidingen zijn gevallen de oorzaak van de stroompannes.
Waar en
wanneer hebben we daar ook last van gehad zegt ons baasje, doelend op de storm
van eind juli dit jaar waardoor we vijf weken zonder internet en telefoon
zaten
En terwijl
ons hoofdbestuur zich in huis bezig houdt met kranten lezen, de afwas doen, wat
prullenwerkjes, omdat er aan het dak niet kan verder worden gewerkt wegens de
regen, hebben wij ons op onze zij laten vallen en zijn onze ogen dichtgevallen.
Waarschijnlijk
zijn we nog niet aangepast aan het winteruur
Het is
niet bij ons alleen dat er geen rechte voor te ploegen valt met ons zegt ons
hoofdbestuur. De berichten over onze broers en zussen en ander Drentengespuis
zijn alle alarmerend ! Er is storm, regen, veel regen, wind, heel harde wind
op komst, en al de Drentenbazen zullen het geweten hebben.
Het is
niet alleen de aanpassing aan het winteruur dat ons parten speelt, want we
hebben ons heel gedeisd gehouden deze ochtend tot het acht uur (wintertijd)
was.
Dat komt
waarschijnlijk omdat het hier in de Charente vandaag een donkere dag is en wij
onze dag indelen naar licht en donker, en niet naar een uurwerk.
Ondertussen
is de voormiddag al wat gevorderd en hebben we aan de jagers in de velden
rondom al luidkeels laten weten dat wij er ook nog zijn. Eventueel zelfs om hun
Bretonkes te helpen met het weinige wild dat er nog zit, mee op te jagen.
Er lopen
hier in de velden vier mannen met geweren rond, die hebben drie Bretons bij om
die twee hazen die we dit jaar gezien hebben te pogen in de pot van moeder de
vrouw te krijgen.
t Zal wel
weer langs de slager passeren worden als ze met een stukske vlees willen
thuiskomen, een tam konijn made in China of iets in dat genre. P
Netjes
versneden en proper ingepakt in een papier van de boucherie de Villefagnan,
in plaats van wild uit de weitas.
Wind in
onze kop, niet eenvoudig voor onze bazen, maar die zagen het al dagen geleden
aankomen. Het is ook daarom dat de dakwerken op een laag vuurtje gezet zijn. In
plaats van schrik te hebben om door de oude planken te zakken, zouden de
overbezorgde vriendinnen nog eerder bericht krijgen dat de baas van t dak zou
gewaaid zijn
Wij hadden
deze avond weer bezoek op onze koer. En het was niet bepaald moeders mooiste
die ons kwam bezoeken of nieuwsgierig naar ons was.
Vlak voor
de deur, we hadden hem/haar haast dood getrapt toen we weer eens naar buiten
stormden om dat ambetant manneke met zijn vervelend knetterend brommertje weg
te jagen. Maar Heros die eerst buiten was ging zwaar in de remmen toen hij over
Walter overheen sprong.
Het was
een pad op ons pad, die op ontdekkingstocht was. En al de padden die bij ons op
het erf komen krijgen steevast de naam Walter. Dit is een eigenaardigheidje
sinds bijna vijftien jaar.
Dat kwam
zo We woonden amper een week in La Magdeleine toen we in het putje waar de
hoofdkraan van de waterleiding in staat een pad ontdekten. Maar we kenden de
naam van het dier niet in het Frans en de man die in de tuin de kuil aan het
graven was voor het zwembad noemde die pad un crapeau. Omdat dat woord zo
klonk als Capiau, zoals destijds de man van de telefoongrappen op BRT II
radio, noemden wij de pad naar hem. We hadden een extra huisdier genaamd
Walter
En zo
hebben al de padden die hier ooit op het erf zijn langsgekomen de naam Walter
gekregen. De hoeveelste Walter hier vanavond is langskomen weten we al niet
meer, onze bazen zijn de tel kwijtgeraakt.
Nu heeft
het baasje zijn lederen lashandschoenen maar weer eens aangetrokken (meestal
dienen die voor egels te pakken) en heeft Walter XXX netjes buiten de tuin in
de weide gaan zetten. Wij mochten in elk geval niet met Walter spelen. Flauw
van het baasje maar toen het baasje vertelde dat de huid van padden giftig is
vonden we het toch netjes van onze baas!
Walter is
intussen op zoek naar insecten aan de overkant van de straat, waar hij zeker zo
veel kans maakt op lekker eten dan bij ons op de koer, en daarbij nog, er lopen
daar veel minder sterke Drenten die padden makkelijk een tik kunnen geven
waarbij ze in de paddenhemel terecht komen !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
