Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-06-2014
Puppysnuiven
Puppysnuiven…
Vrijdag is ons baasje gaan “puppysnuiven” zoals ze dat in fokkerskringen noemen. Een kameraad van ’t baasje heeft een nu drie weken oud nestje Drentjes gekregen van zijn teefje Lena.
Wij hadden het bericht van de geboorte van de zes pupjes al de dag na de geboorte hier op het blog en zoals het bij de betere fokker de gewoonte is mag er de eerste twee weken niemand bij het nestje dan de fokker zelf. Dat maakt dat ons baasje bij de eersten was om te gaan puppysnuiven.
En “gesnoven” (in de beste zin van het woord) heeft hij duidelijk gedaan te zien aan de foto’s die hij meebracht uit Erpe-Mere.
Het is een heel mooi samengesteld nestje, er zijn zes pups waarvan drie teefjes en drie reutjes. Verder zijn er donkere en hele licht gekleurde pupjes. Als nu de karaktertjes ook nog verschillend zijn is het een ideaal nestje wegens voor ieder iets naar wens.
Lena, de moeder is zeer zorgzaam voor haar kroost, ze heeft niet graag dat er vreemden in de buurt van de werpkist komen. Zelfs haar zus Lisa, die ook een deel van de roedel van Peter is, blijft voorlopig nog altijd uit de buurt van de werpkist. Lena heeft niet graag te veel beweging rond de verblijfplaats van de pups.
Ons baasje weet nog maar al te goed dat het bij Hera’s nestje ook zo was. Zelfs Belle, die dan toch ook al twee nestjes had gehad mocht de eerste tien dagen niet bij Hera’s pups komen . Vanaf de pups hun oogjes open hadden mochten Belle en Heros komen helpen met haar puppy’s te helpen verzorgen.
Voor de Drentenliefhebbers onder de lezers, er zijn geen pupjes meer vrij. Alle kennen hun definitief baasje al. Er is zelfs al een reservelijst moest er iemand van de toekomstige eigenaars afhaken .
Met Peter heeft ons baasje afgesproken dat we nog eens naar de pupjes komen kijken tegen eind juni aan, dan krijgen we in plaats van puppy’s al jonge hondjes van haast acht weken te zien . We kijken er al naar uit !
Zo was het aangekondigd, maar het werd een ganse georganiseerde dag met wandeling. We waren vandaag te gast bij Cartouche en Lennaert Wessels in het Nederlands Limburgse Roosteren.
Alles samen waren we met 13 Drenten en dat hebben ze geweten in Roosteren. We bleven niet onopgemerkt in het kleine gezellige stadje aan de Maas. Vanuit de woonplaats van Hera’s vrijer Cartouche en haar zoon Lennaert is het enkele slechts enkele minuten tot aan de rivier. We mochten daar aan de oever van de Maas vrij lopen maar Heros ging in de clinch met Cartouche. Sinds Lucy bij ons gebleven is gaat het soms mis tussen Heros en andere reuen. Ons baasje vertelt dat Heros heel beschermend optreed naar Lucy toe en hij duldt geen inmenging of toenadering van andere reuen naar Lucy toe.
Jeanny en Chris, de baasjes van Cartouche en Lennaert, hadden een mooie wandeling uitgestippeld langs water en dorp. Lucy en Heros liepen met ons baasje. Belle met ons vrouwtje en Hera mocht het vrouwtje van haar zoon Lando op sleep nemen… Wij hadden onze dorstal kunnen laven aan de rivier maar ons baasje was ijverig op zoek naar een terras want hij had niet de kans gekregen aan de rivier zoals wij.
Maar toen we op een terras waren aanbeland was de verrassing groot toen de Jupiler werd opgediend in een glas getooid met de Nederlandse driekleur. Het baasje heeft glas nog gekregen ook zelfs samen met een voetbalshirt in de Nederlandse Oranje kleuren. Maar dat shirt is in de maat L en laat ons baasje nu toch al enige jaren die maat ontgroeid te zijn…
Bij de terugweg is ons baasje nog aangesproken door een Nederlands echtpaar die ons Drentjes (Lucy en Heros en Gorky) zulke mooie honden vonden. Ons baasje moest die mensen gelijk geven, ons groepje waren de mooiste honden van Roosteren en grote omgeving !
Nadien mochten we van het baasje gaan uitrusten in onze Citroën Berlingo “Drentmobiel” Daar stonden de twee grote benches in waarin we twee aan twee een uiltje konden vangen.
We hadden een fijne dag met hoofdzakelijk nakomelingen van Hera, maar ook de toekomstige familie van Lennaert. Want ook zijn liefje en haar moeder waren van de partij.
Dank aan de baasjes van Cartouche en Lennaert voor de prima en gezellige ontvangst.
En dan mag dat ook eens luidop gezegd worden. Zoals eergisteren al vertelt hier op deze plaats was onze baas op zoek naar puppyhalsbandjes in verschillende kleurtjes. Dat zijn veiligheidshalsbandjes in frisse kleurtjes die de pups om krijgen als ze ongeveer drie weken oud zijn. Dat is service…
De slotjes springen open wanneer je er aan trekt en de pups zijn zo verzekerd dat ze zich nergens aan kunnen ophangen. Maar hoofdzakelijk is het dat de kandidaat pupkopers makkelijk het hondje van hun voorkeur, of het pupje dat hen toegewezen is kunnen herkennen op foto , op de site van de fokker,of bij bezoek aan de pups, het zogenaamde “puppysnuiven”.
Ons baasje heeft na bezoek aan een tiental dierenspeciaalzaken rondom Turnhout geen bandjes gevonden. Toen is hij gaan rond telefoneren in een wijdere kring rond Turnhout, maar ook daar ving hij overal bot. Nergens geen “welperhalsbander” van Trixie meer te vinden. En wat erger was, het baasje had die bandjes beloofd aan Peter , de fokker van de pups . En beloofd is beloofd bij ons baasje, dan zal het er komen ook !
Nu is er nog een andere oplossing, de internetshops…. En dat heeft zo zijn voor- en nadelen, je weet nooit dat de bestelde spullen tijdig gaan aankomen. Hier in dit geval was het duidelijk, woensdag bestellen om vrijdag te hebben met een donderdag feestdag er tussen… dat lukt nooit !
Dus heeft het baasje even een telefoontje gepleegd naar de nieuwe eigenaars van Hunter & co, de jachthonden shop die vroeger in Goirle bij Tilburg gevestigd was. Moniek, de nieuwe eigenares wilde dadelijk alles doen om halsbandjes die bij hen nog in voorraad waren rechtstreeks naar de Peter en de pups sturen. Dan zouden ze in elk geval zo snel mogelijk ter plaatse zijn.
Dat noemen wij nu eens ECHTE SERVICE naar de klanten toe. We hebben Moniek dan al wel eens in levende lijve ontmoet bij een vorige bestelling die we toen bij haar hebben afgehaald. Maar het blijft toch steeds een kwestie van vertrouwen tussen verkoper en klant. En dat is zeker aanwezig bij Hunter & co . http://www.jachthondenwinkel.nl/index.php?action=home&lang=NL
Er bestaat een waterkansje dat het kaartje met de zes pastelkleurige bandjes vandaag al arriveert in Erpe-Mere, de uiteindelijke plaats van bestemming, en zo niet dan zal het toch wel maandag of kort na het weekend zijn.
Straks gaan onze baasjes puppysnuiven bij Peter en zijn Lena en Lisa de twee Drententeefjes . Uiteraard neemt het baasje zijn vertrouwde Sony “Kodakske” mee om wat “portretjes” te trekken. Die krijg je dan vanavond of morgenochtend hier op dit blog.
Inderdaad, “eindelijk” gaat vanaf volgende zondag 01-06-2014 de verplichting in van het verplichte DNA van afkomst voor pups geboren in Nederland vanaf die datum.
Er is nog al wat verwarring hieromtrent omdat velen denken dat met deze maatregel ook alle erfelijke ziektes kunnen gedetecteerd worden voor combinaties vooraleer een dekking heeft plaats gevonden . Maar dit is fout, deze DNA staalafname heeft enkel betrekking op de afkomst van de pups. Met deze test staat onomstotelijk vast wie de echte, de natuurlijke vader van de pups is.
Na 1 juni is het niet meer mogelijk van een foute dekking te camoufleren en te laten doorgaan voor een gans normale dekking. Geen gesjoemel meer mogelijk vermits de afgifte van het DNA bewijs gekoppeld is aan het chipnummer van de ouderhonden en van de pups.
De DNA staalafname door middel van een SWAB neemt men af bij de beide ouderdieren en bij de pup(s). Bij de pups is het DNA van één pup voldoende omdat alle de pups het gelijke DNA profiel hebben. De staalafname gebeurt door het afschrapen van wat mondweefsel en speeksel uit de bek van het dier. Het is volledig pijnloos maar word wel als wat “hinderlijk” ervaren door de hond.
Een bevoegde van de Nederlandse “Raad van Beheer” neemt het DNA staal af, in België gebeurde dat voorheen ook zo maar heden is het de dierenarts die gelijk ook de pups “chipt” die het staal afneemt.
In België zijn we al gewend aan de afname van het DNA staal. De DNA procedure is hier in België al verplicht sinds 01-01-2009. De pups van Belle en van Hera hebben dus alle hun DNA bewijs gekregen samen met hun stamboom.
Graag hadden wij het anders gezien en hadden ze het DNA genetisch paspoort van het ras verplicht gemaakt. Dat is momenteel ook mogelijk maar moet voor elk ras afzonderlijk worden opgemaakt.
Dit DNA onderzoek is kostelijk en voor kleine rassen zoals de Drentsche Patrijshond op dit momenteel moeilijk haalbaar. Maar het zou op vrij korte termijn het ras perfect gezond kunnen maken, vermits alle fokkers zouden willen meewerken.
We hebben als fokkers die hoofdzakelijk naar gezondheid werken en fokken dus nog echte wensen. Misschien duikt er ooit wel eens een rijke mecenas op die het DNA genetisch paspoort voor de Drentsche Patrijshond betaalt. Hij of zij mag het ons laten weten, wij hebben alle adressen hier klaar liggen van de labo’s die bekwaam en de uitrusting hebben om het onderzoek uit te voeren…
MAURICE komt terug van de dokter en vertelt zijn vrouw dat de dokter hem verteld heeft dat hij nog slechts 24 uur te leven heeft
Gezien de prognose, vraagt MAURICE zijn vrouw om nog eens seks te hebben. Natuurlijk is ze het ermee eens, dus bedrijven ze de liefde Ongeveer 6 uur later, gaat MAURICE naar zijn vrouw en zegt, “Schat, je weet dat ik nu nog slechts 18 uur te leven heb Kunnen we het nog een keer doen voordat het mijn tijd is? “ “Natuurlijk”, zijn vrouw gaat akkoord en ze doen het nog een keer Later, toen MAURICE in bed lag en op zijn horloge keek realiseert hij zich dat hij nu nog slechts 8 uur te leven heeft Hij tikt zijn vrouw tegen haar bil en vraagt: “Liefje, alstublieft ... nog één keer voordat ik sterf” Ze zegt: “Natuurlijk, schat” en ze bedrijven de liefde voor de derde keer Na deze sessie, valt de vrouw doodmoe in slaap Maurice echter, bezorgd over zijn naderende dood ligt te woelen en te draaien, totdat hij nog minder dan 4 uur te leven heeft Hij tikt zijn vrouw aan , die wakker wordt “Schat, ik heb nog slechts 4 uur” “Denk je dat we kunnen” ... De vrouw gaat recht op in bed zitten en zegt: “Luister MAURICE, genoeg is genoeg”
“Ik moet morgenvroeg opstaan ... en jij kunt blijven liggen”
Van de ochtend tot de avond heeft het hier in Vosselaar gisteren geregend ! Geen motregen of een bui, maar de ganse dag plensbui, het regende ‘oude wijven’ of zoals de Engelsen zeggen ‘it rain’s cats and Dogs.
Geen weer om een hond door te jagen dus, en dat had ons baasje goed begrepen. Hij heeft ons rustig laten doen en het was hoofdzakelijk ooglid gymnastiek waar we ons mee bezig hielden. Eén oog open terwijl het andere fanatiek gesloten bleef. Na enige tijd wisseling van de wacht, dan het andere oog open en het andere dicht. Een ossenslaapje als het ware…
Weten jullie trouwens waarom een os altijd met één oog open slaapt ? Neen ?... Wel die is heel voorzichtig want die hebben ze al eens bij zijn klokkenspel gehad !
Zo op die wijze hebben we de dinsdag doorgebracht.
Ons baasje is gisteren wel een groot deel van de namiddag op boodschappentoer geweest. Hij heeft aan Peter vd Elst beloofd dat hij voor de pups van Peter puppyhalsbandjes van Trixie als geschenk mee brengt. En in gans Turnhout en omgeving zijn die niet meer in voorraad. Nu zijn die nog wel op voorraad bij internet winkels maar dan zijn ze niet meer hier bij ons tegen vrijdag wanneer we gaan puppysnuiven…
Dus vandaag gaat het baasje met frisse moed verder op zoek naar puppyhalsbandjes in een steeds groter wordende spiraal met Turnhout als middelpunt…
Dus heeft ons baasje weer twee wensen, mooi weer zodat we weer een wandelingske kunnen doen, en het vinden van een kaartje puppyhalsbandjes.
Yoleen geeft in het bericht te kennen dat zij zich wil inzetten voor dierenwelzijn ! Dat is misschien ooit al wel eens gebeurd door iemand, maar dan is het zo lang geleden dat ons baasje het zich niet meer herinnert.
Niet dat wijzelf een steun in het nationale parlement nodig hebben, wij krijgen hier thuis al wat we nodig hebben en meer, maar wij hopen dat Yoleen zich wil inzetten tegen de broodfok die hier in de grensstreek welig tiert. En dat ze ingaat tegen de malafide fokkers die zich van gezondheid van hun dieren niets aantrekken en enkel grof geldgewin voor ogen hebben bij het fokken.
Als Yoleen haar belofte waarmaakt heeft ze bij volgende verkiezingen onze stem. Waarschijnlijk heeft ze ook al kennis gemaakt met onze Harry, broer van Hera en Heros, die woont ook in de buurt waar Yoleen regelmatig jogt in Lichtaart.
We kijken uit en volgen de politieke toekomst van Yoleen, da ’s in elk geval beloofd !
Gemeenteraadslid Yoleen Van Camp (N-VA) uit Kasterlee greep met ruim 11.000 voorkeurstemmen een zitje in de Kamer. "Ik stond op een strijdplaats, maar had niet verwacht dat N-VA zoveel zetels zou behalen", vertelt Yoleen Van Camp. "Ik wil me inzetten voor dierenwelzijn. Het aantal mensen dat hier meer aandacht aan besteed wil zien, is niet te onderschatten. En als 26-jarige ben ik goed geplaatst om jongeren te vertegenwoordigen." De verkiezingen rondden voor Yoleen een onvergetelijke week af. "Vorige week is mijn metekindje geboren, ik heb vrijdag mijn doctoraat behaald en zondag ben ik verkozen voor de Kamer.Nu wil ik een halftijdse job zoeken die aanleunt bij mijn doctoraatstudies." Van Camp studeerde medische wetenschappen.
Deze ochtend hebben we een bezoek gebracht aan onze dierenarts en Lucy en Hera waren mee. Bij Lucy was het te doen om de geijkte weegschaal want ons dikkertje, ons vraatzuchtig Drententeefje, onze vreet-al, moest nog eens gewogen worden omdat het baasje dacht dat ze weeral bij ws gekomen ondanks de dure R/D brokken (dieet) van Hill’s. Haar gewicht was echter onveranderd op 30 kilo blijven staan. Nog te veel maar er was dan in elk geval niets bijgekomen, en dat is ook al een belangrijk gegeven.
Vanaf vanavond krijgt zij haar portie niet meer in het bijzijn van de drie andere waar zij nogal eens wat durft te gaan mee eten !
Hera diende mee op dierenarts bezoek vanwege haar schijndracht. Het heeft er lang naar uitgezien dat het niet zou doorzetten maar nu is ze, twee maanden na haar loopsheid toch schijndrachtig geworden. Blijkbaar is het deze maal nogal heftig want ze heeft er zelfs koorts van ! In prik met antibiotica moet tegen deze namiddag rond 4 uur al soelaas brengen. Dan moeten we haar nog eens temperaturen en moet de koorts al naar een normaal niveau gedaald zijn.
En waar past de Wodka nu in dit verhaal… Tijdens de terugrit van Hoogstraten naar Vosselaar reden we achter een Duitse veertig tonner met een GAP-nummerplaat Dan weet het baasje dat die man al eventjes onderweg is want GAP in de nummerplaat staat voor ‘Kreis Garmisch-Partenkirchen’ Dat ligt in deelstaat Beieren aan de voet van de Zügspitze tegen de grens met Oostenrijk. De chauffeur was duidelijk op zoek naar een adres of de weg om aan dat adres te geraken. Toen de vrachtwagen nogmaals stopte om op de kaart of leveringspapieren te kijken is het baasje er ook bij gestopt om te vragen wat de bestemming was.
De man moest bij het afvalverwerkingsbedrijf Sita zijn. Op zich geen probleem moest er tussen hem en dat bedrijf geen kanaal tussen liggen. Met een ophaal brug die dat gewicht van de vrachtwagen juist wel of juist niet kan torsen. Het baasje heeft dan aangeboden van hem via de meest aangewezen weg tot aan het bedrijf SITA te brengen. Aangekomen aan de overzijde van het kanaal aan de ingang van het bedrijf, wenkte de chauffeur ons baasje om even te stoppen en langs de cabine te komen. Daar kreeg het baasje als dank een fles wodka in de handen geduwd. Weigeren kwam er niet aan te pas, hij moest en zou de fles aannemen.
Moraal van het verhaal, let op met een Beierse LKW-chauffeur op zijn bestemming te brengen, want je riskeert van poepeloere zat thuis te komen van de wodka die je dan krijgt …
Tijdens het weekend bezocht ik met mijn vrouw een disco. Op de dansvloer gaf een man een geweldige breakdance - moonwalk - achterwaartse flips, enfin... het ganse gamma ten beste. Mijn vrouw keerde zich naar mij en zei : "Zie je die man daar? 25 jaar geleden vroeg hij mij ten huwelijk maar ik liet hem vallen voor jou." Zeg ik : "Het ziet er naar uit dat hij dat steeds nog aan 't vieren is".
Verkiezingen, ontbijt met wijkgenoten, schitterend weer, het kan allemaal niet op vandaag op zondag 25 mei 2014 !
De koning die volgens de krant vier maanden zijn agenda maagdelijk heeft gehouden omdat hij een moeilijke regeringsvorming verwacht . VIER maanden MAAR zegt ons baasje ? De “Flippe I” is optimistisch wat betreft de vorming van de nieuwe regering. We hadden in het verleden al een Philip de schone, Philip de stoute en nog wel enkele andere Flippes maar als het zo verder gaat hebben we al een nieuwe naam voor onze hedendaagse Flippe I. Die gaat waarschijnlijk de geschiedenis boeken ingaan als “Philip de optimistische”.
Want zeg het zoals het is, de kranten noemen deze verkiezingen nu al de “schoonmoeder aller verkiezingen”. Bij de vorige regeringsvorming in 2010-2011 waren er 541 dagen nodig om een regering te vormen http://nl.wikipedia.org/wiki/Regeringsformatie_Belgi%C3%AB_2010-2011 En ’t zal er ditmaal waarschijnlijk niet makkelijker op worden…
Plezantere zaken dan Belgisch politiek was er deze ochtend hier in de wijk te beleven aan het wijkhuis aan de Zeggelaan. Daar offreerde het bestuur van de wijkvereniging een ontbijt aan al wie er zin in had. Dit jaarlijks terugkerend evenement is ontstaan als “moederdagontbijt”. Alle moeders van de wijk mogen dan gratis komen ontbijten aan het wijkhuis. De echtgenoten, de mannen dus wegens geen moeder zijn, betalen 2 euro voor hetzelfde ontbijt dat in chiquere gelegenheden als ‘brunch’ wordt verkocht !
Omdat er dit jaar meer dan 50 inschrijvingen waren is ons baasje deze ochtend om acht uur met nog een vijftal mannen enkele partytentjes gaan opstellen (’t moest zo maar eens regenen). Dat was zuiver overbodig want op enkele mensen na kon en ging iedereen fijn in de zon zitten.
Het gaat prima in het bestuur van de wijkvereniging. Iedereen neemt wel een taak op zich die hem/haar goed ligt. Verschillende dames hadden cake gebakken, eentje doet de inkopen, Yvonne bakt al jaren achter elkaar spek en eieren, ons vrouwtje zorgt voor eigengemaakte confituren. De echtgenotes zorgen dan voor het ‘mannenwerk’ zoals het opzetten van de tentjes en het klaarzetten van stoelen en tafels.
We hadden vandaag toch weer meer dan 50 tevreden wijkgenoten aan tafel, en het doet plezier om weten dat het nog geapprecieerd wordt door de wijkbewoners.
Zoals we vanochtend al meldden waren we vandaag te gast op het terrein van de jachtgebruikshondenvereniging Antwerpen http://www.jghva.be/ aan de baan naar Rijkevorsel te Beerse .
Het is een ruim en fijn gevarieerd terrein dat alles heeft om te trainen met een jachthond. We hebben geapporteerd met de dummy en met een waterhoentje. Nu was Lucy vandaag niet “in the mood” voor apporteren en dat vond ons baasje wel spijtig. Broer Lennaert blijkt dan weer een natuur te zijn. Die moet maar één maal een oefening zien en die doet net hetzelfde .
Lennaert apporteert als de beste , gaat vlot ‘over’ aan het ven en brengt dan het apport ook nog eens terug door het water.
Libre , Lucy’s zus was er vandaag niet bij wegens loops. Wel was Izzy, ‘tante Izzy’ van Libre zullen we ze maar noemen was de vervangster van Libre. Voor Izzy was het al haast twee jaar geleden dat ze nog echt met jachttraining bezig was. Ook bij Izzy bleek er niet veel van de vroegere opgedane kennis vergeten te zijn. Izzy ging eveneens vlot ‘over’ aan het ven tot grote tevredenheid van Karine, ’t baasje van Izzy en ook Libre.
Ook Maurice met zijn Joris, die we nog kennen van de jachttraining bij JAC-Orion in Arendonk heeft zich vandaag aangesloten bij onze groep. Ook zus Lobke en haar huisgenoot Siebe deden ijverig hun best op de heide en in het water.
Reken er ook nog Louis bij die alles organiseerde en in goede banen leidde, en zijn Gorky die de toon en de voorbeelden zette , hadden we samen een heel fijne trainingsgroep.
Ondanks de waarschuwingen van regen onweer en nog minder fraai weer, is het vandaag kurkdroog gebleven in de Kempen. Bij momenten was het mooi zonnig weer en dat lieten baasjes en hondjes zich goed gevallen.
Met zeven Drenten, de meeste familie van elkaar, mogen we van een vruchtbare trainingsdag spreken.
Vandaag gaat Lucy nog eens laten zien wat ze kan, de zussen Lobke en Libre gaan van de partij zijn en ook broer Lennaert gaat zijn vorderingen laten zien.
We trainen vandaag in Beerse waar ook Gorky , Siebe en Joris samen met ons gaan apporteren, zwemmen en gehoorzaamheid gaan oefenen.
Deze namiddag komt dan het verslag en foto hier op het blog.
Een Hollands dametje koopt een luxe auto, boordevol elektronica en snufjes.
Als zij de radio, volgens de verkoper van de auto ‘het neusje van de zalm’ wil aanzetten komt er geen kik uit de super de luxe luidsprekers. Verontwaardigt keert zij meteen terug naar de garage…
“Hoor eens” zegt ze tegen de verkoper, “die radio doet het niet, er komt geen klank uit”
“Toch wel mevrouwtje” is het antwoord “maar de radio is ‘voice controlled’ en dat betekent dat U hem met uw stem moet bedienen”
“Met mijn stem ? Hoezo met mijn stem ?”zegt mevrouw.
“Ik zal het even demonstreren” zegt de verkoper…
De man gaat in de auto zitten en zegt met heldere duidelijke stem: “Iglesias”
Uit de luidsprekers komt een robotachtige stem met de vraag :
Enrique of Julio ?
Waarop de verkoper zegt “Julio”
En meteen weerklinkt ‘Quiereme mucho’ uit de 16 luidsprekers…
Verrukt over haar nieuwe speeltje rijdt de dame de garage weer uit en wil de radio uitproberen.
Dus zegt ze tegen de radio:
“Elvis”
Waarop dat stuk elektronica vraagt :…
Costello of Presley ?
En de dame zegt “Presley”
Een fractie van een seconde later klinkt ‘Jailhouse Rock’ uit de speakers…
Nog steeds in verrukking door de wonderen van de technologie geniet de vrouw volop van haar autoritje en gaat automatisch trager rijden om zoveel mogelijk te genieten…
Maar op het moment dat zo ’n wegpiraat, die zich in zijn asobak almachtig waant, haar bijna ramt, brult ze automatisch: “Klootzak ! ! !”
Dat lijkt ongeveer op wat onze baas momenteel ziet wanneer hij ’s morgens in de spiegel kijkt. Eens te meer heeft hij meer aandacht aan de weg gegeven (hopen wij toch) dan aan de borden langs de weg.
Dat zegt in elk geval een beambte van het centraal justitieel incasso bureau van het Ministerie van veiligheid en justitie in Nederland ! Onze criminele baas heeft weer eens met zijn schoenen maat 43 de Nederlandse wetten met de voeten getreden. Of was het meer met zijn 4 dikke “Toyo” banden onder zijn Masjebashi, dat hij op de Veghelseweg in Erp zijn criminele daden gepleegd heeft.
Bij Drenteneigenaren en –liefhebbers laat het woord ERP waarschijnlijk een belletje luiden… Onze baas was onderweg naar Willeke Loots om pilletjes op te halen omdat Belle en Hera zo wat aanstalten maakten om schijndrachtig te worden. Willeke heeft daar uitstekende pilletjes voor in voorraad, en het baasje wilde die als voorzorg kopen om mee te nemen wanneer we weer eens voor langere tijd naar Frankrijk vertrokken.
De hormonen van onze twee moeder Drenten hebben zich kalm gehouden en we hebben de pilletjes niet nodig gehad. Maar door de boete van 52 + 7 = 59 euro zijn de pilletjes van Willeke plots wel erg duur geworden. Van die 59 euro kon ons baasje allicht de ganse voorraad van Willeke opkopen.
Volgende week zaterdag worden we weer in Nederland verwacht. Met onze baasjes gaan we wandelen met de vader en broer van Lucy en nog andere familieleden en dat gaat door in Roosteren in NL Limburg. Langs de snelste weg, de snelweg via Eindhoven, richting Maastricht is dat ongeveer een tachtig kilometer over Nederlands grondgebied. Als het baasje via Geel , Lummen, Maaseik gaat, duurt het iets langer in reistijd maar dan moet hij maar 500 meter op Nederlands grondgebied rijden. Het is immers na het oversteken van de Maas (grens België / Nederland) de eerste straat links waar we moeten zijn.
Wat de beslissing over de reisweg gaat worden is momenteel nog koffiedik kijken. Gaat hij weer risico lopen in Nederland? Gaat hij hetzelfde risico lopen in België ? Of gaan we met de iets tragere Citroën Berlingo “Drentmobiel” naar Roosteren ?
De eerste optie zint ons baasje niet zo, dan betaalt hij liever in eigen land zoals in de tweede optie.
Maar volgende week is het vrouwtje er bij en dat scheelt een slok op een borrel in snelheid. Twee zien immers meer verkeersborden dan één.
Wat ons baasje toch wel opmerkelijk vindt is het feit dat in Frankrijk, het land waar we de meeste kilometers afleggen in al de jaren dat we er komen, en dat is toch al wel 45 jaar nog maar 1, zegge en schrijven EEN boete voor overdreven snelheid hebben gekregen ! Dan moeten we er ook nog bij vertellen dat met name in Frankrijk geen flitslocaties niet meer mogen doorgegeven worden op de GPS !
’t Baasje zegt dat hij deze avond nog eens goed wraak gaat nemen, en daarom nog eens te meer een felle Hollandermop op dit blog gaat plaatsen !
Louis, heb jij nog ergens een super originele knalgoei Hollandermop in uw uitgebreide assortiment liggen ? Zo eentje die ze binnen vijf jaar nog herinneren ?
Gaat het even “over” blijven de volgende dagen ? Vannacht was het in elk geval weer “vandatte”.
Hoosbuien waarvan de straat onderstond en een watergordijn waardoor je haast de huizen aan de overkant van de straat niet meer zag.
Als ze zo nog enkele nachten verder doen hierboven moeten ze die pompen die nu in Slovenië aan de slag zijn nog maar snel gaan terughalen.
Zo’n vaart zal het wel niet lopen zegt ons baasje dan en hij schuift dan de overgordijnen maar terug dicht. Dan zien we de regenmizerie buiten tenminste niet is zijn oordeel.
Het tortelduifje dat hier in de druivelaar tegen het huis haar bevallingskamer had ingericht is vertrokken en de twee jongskes zijn ook uitgevlogen. Deze informatie komt van Yvonne de buurvrouw die vanuit haar keuken vrij zicht had op de uit het ei gekomen en door de ouders opgevoede duivenjongen. Gisterenavond had duivinnetje waarschijnlijk het slechte weer zien komen en zat ze op het nu lege nest. Die had goed haar plaatsje goed gekozen want onder de dakoversteek en achter de schotelantenne was het dan wel niet windvrij maar wel kurkdroog !
Ons baasje heeft ook problemen met het gras te maaien. Dat stond bij aankomst eergisteren zo’n twintig centimeter hoog. Te hoog om behoorlijk in één maal te kortwieken, en zeker nu wanneer het door de buien kletsnat staat en maar niet wil opdrogen. Eéb dag droog en winderig en de baas schiet in gang, de machine staat startensklaar !
Niks nieuws onder de zon, we zijn terug in Vosselaar en net als gewoonlijk zijn we bezig met wat we telkens doen als we na een langere periode Frankrijk terug in Belgenland zijn… Wij rusten uit, wij verplaatsen ons van bench naar hondenkussen en terug in omgekeerde richting.
Het hoofdbestuur krijgt er geen zicht op. Gisteren een ganse dag geslapen of minstens rustig in de auto gezeten en half Frankrijk aan zich laten paseren en dan nog zo moe zijn. Het lijkt wel of ze hebben de Masjebashi naar België gesleept of geduwd !
Gisterenavond hebben we hier in Vosselaar een herhaling gekregen van wat gisterenochtend in La Magdeleine op een generale repetitie leek. Krak hetzelfde onweer met krak evenveel regen waren gisterenavond/vannacht ons deel.
We schreven het gisterenavond al, we zijn even na Tours terug het onweer met veel regen ingedoken en na Parijs was het slechte weer over. Maar toch waren we er niet van af. Het onweer is ons netjes achterna gekomen. Er zullen niet veel Drenten kunnen zeggen dat ze tweemaal op een dag een onweer over zich kregen en wel op 800 kilometer uit elkaar !
Aan de luchthaven “ Charles de Gaulle” heeft ons baasje altijd zijn “kodakske” gebruiksklaar wanneer we weer eens onder de startbanen door rijden. Destijds hoopte hij zo ’n Concorde op foto te krijgen maar daar zal hij zich voor naar het museum van de nabij gelegen luchthaven van Le Bourget moeten reppen. Maar geen nood, er vliegen dan wel geen Concordes niet meer, zo’n reuzengrote Airbus 380 staat ook nog wel op zijn verlanglijstje.
Gisteren had hij “bijna prijs” toen er een (gewone) Airbus van Air France terug taxiede van de landingsbaan naar de luchthaven gebouwen. Maar het is meer lawaai geweest van de straalmotoren die vlak boven ons brulden dan dat de foto goed was. Een streepje vliegtuig dat zichtbaar werd tussen twee landingsbanen waar we onderdoor reden. Meer is het niet geworden.
Iets voor acht vanavond konden we uit de auto en onze Vosselaarse tuin in. We hebben ons zoals het hoort en we gewend zijn weervoortreffelijk gedragen in die bijna acht uren dat we onderweg waren.
Eénmaal hebben we een plas mogen maken maar toen waren we Parijs al voorbij. Maar voor Parijs hadden we toch meestal regenweer en da’s niet plezant zegt ons baasje, als je zo met vier natte Drenten gezamenlijk in de auto moet zitten.
We zijn na de buien in Ferret vertrokken, rond Tours zijn we terug de buien ingedoken en na Parijs waren we er terug door.
Nadien hebben we geen buien of iets wat er op lijkt meer gezien. Maar als we nu buiten kijken lijkt het er op dat de buien aan een inhaalmaneuver bezig zijn en we het vannacht, net als gisterennacht niet droog gaan houden.
Maar dat is dan weer een verhaaltje voor morgenochtend…
Vannacht hebben we dan de volle laag aan regen gekregen. Met bakken is het uit de hemel gevallen maar het is niet gepaard gegaan met donder en bliksem.
’t Is dat ons baasje het verteld heeft en dat we deze ochtend natte poten kregen toen we werden uitgelaten, anders hadden we het niet geweten.
Inmiddels hebben we al enkele buitjes gekregen en in het westen ziet het nog flink donker. Daar gaat ook nog ‘teen en tander’ uitvallen ons gedacht.
De tuin en de waterput gaan er wel bij varen want de laatste dagenwas het toch wel flink warm en droog. Komt daar ook nog eens bij dat er flink wat water gebruikt is uit de waterput bij het planten en zaaien in de moestuin.
Straks gaan we op weg richting noorden, als de wind (het beetje, want het waait niet hard) zo blijft blazen is dat goed voor ’t baasjes portemonee, ‘le vent dans la poupe’ is altijd plezant op de baan. Niet alleen voor fietsers, ook de auto’s, vrachtwagens en bussen profiteren daar van mee.
Op korte afstanden merk je dat niet, maar tegenwoordig met de boordcomputers in de auto’s die afgelegde weg, nog te rijden km, hoe ver nog met de inhoud van de tank, en ook het gemiddelde verbruik en snelheid aangeven door één druk op de knop, merk je dadelijk dat het gemiddelde verbruik hoger ligt bij tegenwind dan bij rugwind.
Het baasje rekent op een wat langere reistijd vandaag door het regenweer, dan ligt niet alleen aan lagere snelheid, want in Frankrijk is de maximum snelheid op de snelweg bij regenweer beperkt tot 110 km/u, maar ook door de veiligheid met het overige verkeer is het wenselijk het wat rustiger aan te doen.
We vertellen het jullie vanavond wel hoe het geweest is tussen La Magdeleine en het 800 km verder gelegen Vosselaar .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
