Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
07-05-2008
We zijn terug on-line
We zijn terug on-line
Vijf volle dagen zonder iets op het blog te kunnen zetten, je ziet het aan onze baas, en het is niet altijd fraai om zien.
Na de computer miserie van twee weken geleden, nu geen aansluiting kunnen krijgen op het www. Want de Live Box, wat wij modem noemen, vertikte het van verbinding te geven. Als je dan ook nog de naverkoop service van France Telecom/ Wanadoo/Orange kent dan weet je het wel. Zo houden ze de Franse reputatie van we zullen wel zien heel actueel.
Vragen om een technieker die de boel terug kan laten werken en een fout kan opsporen, jij moet wel van hééél ver komen om zoiets te durven vragen. Het baasje is dan maar naar mevr. Audebrand gestapt, zij runde destijds het immo kantoor van wie de baasjes hun Franse huis hebben gekocht, nu heeft zij een bemiddelings/info kantoor waar je om raad kan gaan om alles waar je zelf niet uitkomt. Zelfs de doorwinterde Patricia kon niks beginnen tegen Wanadoo en t baasje is dan maar naar een computerwinkel gestapt met de vraag of zij iets aan het probleem zouden kunnen verhelpen. Rond half vier deze namiddag is er dan zo een jonge gast met de auto gearriveerd, hij leek zo jong, dat bij het baasje de vraag opkwam vanaf welke ouderdom je in Frankrijk een rijbewijs kan halen.
Het jonge gastje bleek wel heel vaardig te zijn met de Wanadoostuff, op een oogwenk zat het terug snor !
t Baasje zegt dat m nu zijn mails moet beantwoorden en dat wij vanaf vanavond terug onze zeg mogen hebben op t blog.
Vrijdagmiddag was het dan weer zo ver. Bagage ingeladen, hondjes nog een korte plas toer laten maken en dan de auto in.
Bijna geen vrachtverkeer op de baan, buiten de Oostblokkers die altijd onderweg zijn. Wel Pa en Ma Kees onderweg naar het zuiden, met de spreekwoordelijke kérévén achter de auto. Het blijkt dat de Hollanders nu hun Paasverlof hebben, al noemen zij het meiverlof.
Wij mochten de poten eens strekken, de blaas ledigen en eens drinken op een parking die deze maal niet vol beton gestort was. Ze was echt Frans zoals wij Frankrijk kennen. Vol met muizenholletjes, honderden, duizenden, muizenholletjes ! Das nogal wat plezieriger dan een betonvlakte. Wij adviseren het baasje van elke keer zon parking op te zoeken. Antwoord vant baasje: als er gene Esso of Shell is stopt m niet.
t Schijnt dat hij daar kan tanken met zon stukske plastic, dan kan m zijn centen op zak houden. Moraal van t verhaal: plastic en centen gaan boven een groene parking !
Een goeie acht uren en een beetje hadden wij nodig om La Magdeleine te bereiken, goe gereden van t baasje vinden wij.
even een berichtje, de "ordinateur" is nog niet in orde, deze namiddag komt er een technieker kijken wat er mis is met Wanadoo, hopelijk zijn we straks terug "on-line" Als dit bericht er een beetje "raar" uitziet, sorry, maar voor de eerste maal op een qwerty klavier is niet voor de hand liggend.
|Speciale dank aan Min en Mick, de Engelse overburen, voor het gebruik van hun (engelse) computer.
Sinds de aankomst hier in La Magdeleine, geen verbinding met het internet. Zaterdag morgen dus Wanadoo gebeld, een technieker ter plaatse gevraagd om nu eens definitief de zaken op orde te stellen. Niemand gezien !
Maandagmorgen terug gebeld, vijfentwintig minuten moeten aanhoren en wachten, voor uw rekening : druk 1, voor aansluiting telefoon druk 2, voor nog iets anders druk 3, k heb dan ook een gans klassiek repertoire moeten horen. Resultaat: Na dertig minuten krijg je van die laatste dame het nummer voor technische panne, 39 00, en laat nu dit nummer zijn waar ik een half uur daarvoor mee begonnen ben ! ! !
Gisterenavond is de burgemeester met zijn tractor langsgekomen om de bermen te maaien. Die stopt natuurlijk steeds om een babbeltje te doen. Hij stelde mij voor om de berichten te versturen op de ordinateur van het gemeentehuis. Dus als je nu wat kunt lezen op t blog is het dankzij Claude Perrot, maire de La Magdeleine en niet door France Telecom !
Vandaag nemen we dus verdere stappen, desnoods naar Angoulème om de zaak in orde te brengen; We zullen zien wat het geeft .
Vandaag zullen de poten weer eens gestrekt worden juist voor of achter Parijs. We zijn klaar om enkele weken commentaar te geven en verhalen te vertellen vanuit la douce France.
Al een beetje nieuwsgierig wat het zal zijn ? Awel wij ook. Het zal wel over grasmaaien, opkomende patatjes, buurhondjes,adelijke buren, lekker eten, zon (of regen) gaan. We zien wel wat komt. Als wij iets beleven komen jullie het te weten.
Nu maar hopen dat Meneer Wanadoo of Orange (zoals m tegenwoordig heet) aan t baasje direct aansluiting op t www wil geven. Die Franse meneer vertikt het nogal eens een paar dagen, juist wanneer wij aangekomen zijn. De baas is er niet erg gerust in na de computer problemen van enkele dagen geleden. Terug registreren en installeren zal wel het minste zijn dat m te doen heeft. Dat installeren daar heeft m geen broertje aan dood maar een ganse familie. t Valt ook niet mee, al die ordinateur termen.
Hopelijk tot morgenvroeg, en ondertussen niks doen wat wij ook niet zouden doen.(de baas zegt dat er dan een hoop onnozele dingen mogelijk zijn voor jullie)
Deze middag is de infogids Vosselaar 2008-2009 hier bij ons in de bus gevallen.
Het is een jaarlijkse brochure van het gemeentebestuur met alle weetjes over onze gemeente. Wat leest het baasje onder bezienswaardigheden ? Ons bos, ons dagelijkse wandel/uitlaat bos heeft een echte naam ! Officieel heet het: boscomplex Zwartgoorheide, het is een domein van 41 ha en eigendom bij de Stichting Kempens Landschap.
Het domein heeft volgens de brochure een belangrijke recreatieve waarde voor wandelaar, fietsers en ruiters vergeten ze al die honden toch wel zeker ! We zullen eens een petitie op gang zetten dat wij ook vernoemd willen worden. De baas zegt dat we dat beter allemaal stil houden, want dat we anders volgens het bosdecreet daar ook aangelijnd moeten blijven. We denken dat m dit keer gelijk heeft
Nu weten wij tevens aan wie al die konijnen, eekhoorns en bosduiven toebehoren wiens leven wij redelijk zuur maken .
Tussen twee buien. Het baasje vertelt dat zijn moeder altijd vertelde dat het op 1 mei altijd goed weer was, en op Hemelvaart, met Rerum Novarum regende het altijd. De socialisten hadden altijd goed weer en de katolieken verdronken in de regen. Haar besluit was dan ook dat O.L.Heer een kameraad van Camille Huysmansen Kop Van Eynde was.
Wat gebeurt er dan als beiden op 1 mei vallen ? Het resultaat was duidelijk vandaag. Droog weer tussen de buien door ! Iedereen kontent of iedereen mistevreden ?
Met het baasje hebben we toch nog een droge wandeling kunnen maken, het is te zeggen, de baas is droog gebleven, hoewel het niet veel scheelde of we hadden hem mee de vijver ingetrokken. Wij zijn dan maar zo diep mogelijk op ons g.. gaan zitten in het water.
Het vrouwtje snapte het niet, een droge baas en twee kletsnatte honden, ze was er niet echt blij mee toen we kletsnat een sprong in de zetel wilden maken
Zo ziet de draad van de stofzuiger er uit als Belle zich verveelt. Al een geluk dat t vrouwtje de draad uit het stopcontact had getrokken. Zoniet hadden wij nu een punk-Drent met hanenkam rondlopen.
Belle was toe één week bij ons, de stofzuiger drie weken
Als de baasjes zijn weggeweest en de auto wordt geparkeerd met de koffer naar het huis toe dan worden er grote zaken binnengesleurd.
Bas kent dat al en vertelt, nu komen er grote zakken Pedigree Pal te voorschijn, en nu de Chappi blikken en nu dit en dan dat. Nooit zit m ernaast met zijn voorspellingen.
Ja die ouwe rakker heeft dat al zo dikwijls meegemaakt
En binnen een paar dagen zijn we terug onderweg naar Frankrijk vertelt m daar dan nog bij. Hoe lang die paar dagen duren daar kan m geen getal op plakken zegt m, daarin zijn de bazen nogal wispelturig, t kan morgen zijn, t kan volgende week zijn.
Als de bazen vertrekken nemen ze steeds ons vertrouwd voer mee. t Baasje heeft het eens vergeten en ze hebben het geweten daar in de Hoge Venen. En ik die altijd zo fier ben op mijn eigen gerolde sigaren, niks daarvan dat weekend ! t Baasje heeft daar iets gekocht dat Bas nooit gekregen had en Bas heeft daar flink de diaree op gekregen, das nooit plezierig maar toch zeker niet op weekend.
Deze namiddag hebben we Tami weer ontmoet, dat was weeral enkele weken geleden. Toen Bas met Tami aan het ravotten was ben ik achter een konijn aan gegaan. Bij zijn nekvel heb ik het niet kunnen pakken maar ben toch goed uit de richting geraakt. Bas en Tami zijn me dan maar komen zoeken. Toen waren we met zijn drieën te ver weg !
De mensen die rond het bos wonen kennen de laatste tijd maar één naam Belle die horen ze na half drie in de namiddag regelmatig roepen. De baas klapt dan ook nog tweemaal in zijn handen, binnenkort denken de mensen dat er een optreden van de één of andere artiest plaats heeft in het bos.
Het zal tijd worden dat we teug naar Frankrijk kunnen, dan is de omgeving de eerste dagen weer wat vreemd en blijft ik wat dichter bij de baas.
Uit het Laatste Nieuws van maandag 28.04.2008, cavias mogen niet geknuffeld worden door kinderen. Paardeneigenaars moeten twee paarden houden opdat de paarden zich niet eenzaam zouden voelen, vissers moeten hun vissen pijnloos vangen, enz
Hondeneigenaars moeten een wandelcursus volgen (???) en een cursus hoe herken ik de behoefte van mijn huisdier ? Ja watte Wie gaan ze daar voor vinden, misschien een gouden toekomst voor de hondenscholen of alles gereglementeerd en georganiseerd door de staat ?
Wat die behoefte betreft dat kan je ook nog op meerdere manieren bekijken. Bedoelen ze dat je moet kunnen opmerken wat je hond wil, slapen of wandelen ? Of willen ze zeggen dat je zijn/haar drol/sigaar in het bos moet herkennen uit en exemplaar van een andere hond ?
Onze baas dacht dat we hier in België het maximum aan regelneverij al hadden meegemaakt. Nu doen die Zwitsers er nog een schep bovenop. Bovendien geeft mevr. De minister van Economie (!) toelichting op de wet. Dat is al zoals Landuyt in de vorige regering hier in België, die wou ook met alle middelen in de geschiedenisboeken komen.
Bij ons weten is m niet verder gekomen dan het telefoonboek
Deze foto illustreert hoe nieuwsgierig een Drent kan zijn. Terwijl de baas aan de computer bezig is moet Belle even controleren waarmee de baas bezig is. De foto dateert van mei 06, zij is op dat moment goed 6 maanden.
Dit hondje kenden we nog niet, gisteren zijn we het tegengekomen in t bos. Belle was langs het pad gelopen waar het kleintje nog een eind ver in was. Dat is verwonderlijk, normaal heeft ze alles gezien wat beweegt (of stinkt).
Kleintje kwam haar met een rotvaart achterna gelopen, vloog door de middenpunt vliedende kracht haast uit de bocht en moest alle remmen dichtgooien toen Belle hem gezien had en ook stopte en zich omdraaide. Toen ging het met dezelfde vaart terug richting eigen baasjes.
Daar moest Belle het fijne van weten en ging achterna, waarom eerst achterna komen en dan zonder snuffelen terug crossen ? Dat snappen wij niet. De baasjes vertelden over 't kleintje dat m een grote bek heeft met een klein hartje.
Bibberend achter zijn baasjes benen heeft dan de kennismaking plaats gehad, waarom dat hondje zon schrik heeft gehad van ons blijft een groot vraagteken. Zo schrikwekkend zien wij er toch niet uit, zeg nu zelf
Ik, Bas, stond er bij en keek ernaar, in onze jonge tijd ging het er toch anders aan toe denk ik dan
We hebben hier op de blog al een paar vrienden gemaakt die regelmatig onze fratsen komen lezen. Wij zijn echter niet de enige Drenten die een blog of een site hebben. De baasjes surfen regelmatig naar de Drentensites in de hoop nog meer over het ras te weten te komen.
We zullen jullie even op weg zetten om enkele nationale Drentenverenigingen te leren kennen. Onze baasjes zijn lid van de Belgische en Nederlandse Drentenverenigingen.
De Belgische vereniging waar wij al verschillende strandwandelingen en clubmatches hebben meegemaakt kan je vinden door op volgende link te klikken, bij de fotos kan je ons regelmatig opmerken.
De Nederlandse vereniging die wel heel wat groter is dan de Belgische, het ras is ook afkomstig uit de Nederlandse provincie Drenthe, kan je vinden op volgende link:
Ook Denemarken heeft een Drentenclub, om dadelijk mee te zijn met de inhoud van de site dien je wel een beetje Deuns te verstaan. Geen probleem met een beetje moeite kom je er wel achter wat men bedoeld.
De kleinste Drentenclub vind je in het Groothertogdom Luxemburg, een kleine club met ook een beperkte site. Het loont toch de moeite van eens een kijkje te gaan nemen, de site is duitstalig:
Op deze sites kan je leuke links vinden naar fokkers en individuele Drentenhonden waarvan er ook enkele honden zoals wij, hun eigen verhaal mogen doen.
Wij wensen jullie veel surf plezier en vergeet niet te doen wat voor vandaag nog op het programma staat. (bij de baas gebeurt dat wel eens)
Een foto van twee winters geleden, hier zijn we een rariteit aan het inspecteren: Franse sneeuw.
Voor Belle was het de tweede maal dat ze sneeuw zag, het jaar voordien was ze nog een klein ukje van 3 maanden. Wij vonden onze speeltjes niet meer terug onder die witte laag.
Gisterenavond ben ik nog eens alleen met de baas op stap geweest. Een tochtje naar de apotheek voor bloeddruk pillen voor de baas. Waarschijnlijk heeft m ze met de tien tegelijk genomen in het begin van de week met de computer affaire.
De wandeling was nog eens zon laatavond extraatje. Bas ging niet mee, kwam toch niet uit de zetel toen t baasje de leibanden te voorschijn haalde. Bas was waarschijnlijk nog te moe van het ravotten in de namiddag. (we waren er weer hard tegenaan gegaan in t bos).
Bij de pillendraaier(s) mag ik wel niet binnen, dus even buiten wachten tot de baas klaar is. Dat doe ik trouwens graag want hoe meer klanten, hoe meer aaien en knuffels ik krijg van de klanten die na de baas binnengaan. Het waren er een pak vandaag, t leek er wel op dat gans Vosselaar aan de pillen was.
Zelfs madam apotheker is naar dat braaf, geduldig, Drentje komen kijken. Dan kijk ik eens lief, draai mijn kop eens van links naar rechts en ze zijn weeral verknocht aan een Drent.Fijn trukske hé
Naar een verhaal over respect voor de oudere hond van de Griekse dichter Aesopus die daarmee de morele les wilde meegeven aan zijn tijdgenoten dat er respect moet zijn voor ouderen. Een wijze les die zeker vandaag de dag nog eens extra gebracht mag worden.
Het verhaaltje Er was eens een jachthond die jarenlang met zijn baasje op jacht was gegaan. Hij had dit tot grote tevredenheid van zijn eigenaar steeds uitmuntend gedaan. Hij had door de jaren heen heel wat wild aangebracht.
Op een morgen mocht de jachthond weer mee op pad. Tijdens hun wandeling stuitten ze op een flink everzwijn. De hond sprong instinctief in actie en ging achter het zwijn aan. Hij beet het beest in het oor om hem hierbij vast te houden totdat zijn baas erbij kon. Omdat de hond vanwege zijn hoge leeftijd geen tanden meer had, kon hij het everzwijn niet houden en het dier ontsnapte. De teleurgestelde baas kon zich niet inhouden en begon te schelden en de hond te verwensen om zijn gemiste kans.
De hond onderbrak zijn baas met de woorden: Mijn wil is nog even sterk, baas, maar mijn lichaam is oud en zwak. Je moest me maar eens meer waarderen op wat ik geweest ben, in plaats van te schelden op wat ik ben.
Met dank aan Rudy en Nanny vanden Dyijk Overgenomen uit het gratis magazine "hondentips". Klik op de link en je kan jezelf inschrijven en het ganse magazine lezen http://www.hondentips.com/
VTM is terug op zoek naar dé superhond vertelt het baasje, dat ze aan de Medialaan in Vilvoorde er nog niet achter gekomen zijn dat ze niet verder moeten zoeken dan in Vosselaar !!! Dat weet toch stillekes aan iedereen
Akkoord, wij dragen geen frakskes, de bazen moeten niet afkomen met hoedjes en sacoches,geen parfum voor ons,anti-vlooienzeep is al erg genoeg.
Als ze al die zaken nodig hebben om van een hond een superhond te maken hoeft het voor ons niet.
Konijnen pakken, rottigheid uit het bos halen, bosduiven terroriseren, pijpen graven, de bazen plezieren met onze onnozele kuren, ons goed vuil en nat maken, de baas zijn wenkbrauwen laten fronsen als we weer eens een lekkere knook van de beenhouwer gaan begraven voor als t nog eens hongersnood wordt, een frisbee of een tak apporteren, dat zijn criteria voor een superhond selectie !
Laat ons nu in al het vorige, ronduit de beste zijn ! t Baasje zegt nu, als je die rottigheid uit het bos nog uit jezelf in de vuilbak gaat smijten dan gaan we ook naar superhond. Mits een beetje oefening en vuilbakken in het bos, zien wij onszelf daar ook nog toe in staat, maar wij verdenken de baas er van dat hij op onze kap eens met Dina Tersago wil gaan stappen
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
