Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
07-01-2009
Druk...
Druk
Druk in t bos vandaag, veel hondjes en eigenaars die we nog vanzeleve nog niet gezien hebben toeristen zegt het baasje dan tegen mij.
Maar ook de ouwe trouwe bos bezoekers, de eerste die we tegenkwamen was Cendor, de retriever van Walter en Gertie, Walter was er deze keer niet bij. Die moest nog Guldens gaan verdienen ( och ja, bestaat niet meer, ook in Holland niet meer)((grapje lieve Hollandse lezers)) .
Verder zagen we nog Casper, en onze regelmatige tegenkomer Tibo. Zelfs langlaufers kwamen we tegen. Ik kende dat niet, voor mij waren dat schuif- of glij mensen, maar t baasje blijkt dat in zijn sportieve jaren ook nog te hebben gedaan, om ter eerste zelfs !
Wedstrijd noemen de mensen dat. Omdat ik dat toch zomaar niet aanneem van onze baas zegt m dat ik dat dan maar eens moet vragen aan Gertje van het let me take your picture blog http://www.gertje.web-log.nl/die heeft daar nog fotos van dat exploot rond de verdronken toren van het dorp Graun (Curon) in Zuid Tirol (I). t Baasje heeft daar geen portretjes van, alleen ergens nog een echte gouden (?) medaille.
Nu zeggen al die weermannen en madammen dat de temperaturen vandaag nergens positief waren. Dat gaan we niet tegenspreken maar de mensen die we tegenkwamen waren dat in elk geval wel, wat wil je nu , met zulk mooi weer
Gisterenmiddag zijn wij vertrokken uit Ferret richting België. De weersomstandigheden waren ideaal, droog en zonnig, een ideaal reisweertje dus...
Het heeft niet lang mogen zijn dat ideaal weertje, toen we in Poitiers de A10 opreden en de wegeninfo op de radio konden ontvangen kregen we te horen dat het weer boel was in Parijs. Sneeuw in Parijs is altijd rampzalig, half Frankrijk lijdt daaronder.
t Baasje heeft dan maar besloten Parijs te mijden en vanaf Tours de nieuwe A28 snelweg te nemen via Le Mans en Rouen. Ook op 50 Km voor Le Mans hadden we prijs , hevige sneeuwvlagen en een snelweg die deels goed, deels niet gestrooid was. We hebben dan ook een 25 km achter de sneeuwruimer/strooier aangereden aan een gezapige snelheid van een 30 km/h. Tussen Le Mans en Alençon was er kabaal in de benches, voor t baasje reden om te stoppen om dat kleine grut even uit te laten. Probleemke geen van de pupjes heeft ooit sneeuw gezien, en nu moeten ze hun plasje en kakje in het onbekende leggen
Even later blijkt dan dat er toch eentje het niet heeft aangedurfd en terug uit de auto wil. Probleem nr. 2, t baasje was juist een parking voorbij en de volgende parking was pas 45 km verder en stoppen met zon pups langs de kant van de snelweg, neen bedankt, t baasje heeft lang genoeg bij de wegenwacht langs de kant van de snelweg gedepanneerd en denkt er nog niet aan van daar te stoppen. Wachten dus, en dan is het iets te lang natuurlijk en ligt er een worstje in de bench bij de stop op de volgende parking.
Terwijl t vrouwtje mij en drie pups nog eens uitlaat maakt het baasje de bench terug netjes, we hebben op dat moment ook nog meer dan 600 km te doen en de geur was echt niet prettig, zelfs niet met het schuifdak open
Bij de aankomst in Vosselaar wachtte voor mij en de pupjes nog een verrassing ! Meer dan 10 cm verse, onberoerde sneeuw in de tuin. Onbeperkte lol verzekerd, die pups waren uitgelaten zot geworden en aan intomen was niet te denken. Na een half uur in de felle kou en dik sneeuwtapijt waren ze hun energie voor het grootste deel kwijt en zijn na het afdrogen met zn allen als één blok in slaap gevallen !
Ondanks de vervelende gevolgen van de griep en het koersen naar het toilet, zijn de voorbereidingen voor de terugkeer goed verlopen.
't Baasje heeft zelfs nog de moed bijeengeraapt om nog een deel raapjes en prei uit te doen. Die moeten dan gaan dienen voor de hutsepot tijdens de "Kaawpollekeswandeling" van 15 februari met de Drentenvereniging.
Morgenvroeg gaat het dan richting België want dinsdag namiddag hebben we dan de controle van de chips van de puppy's door een inspecteur van de St. Hubertus vereniging. Dat allemaal om de de stambomen in orde te maken.
Morgen dus geen berichten wegens onderweg tenzij we vroeg genoeg terug in Vosselaar zijn...
Het baasje en 't vrouwtje hebben er van, de griep... Zij liggen met z'n tweetjes geveld in bed. In de living zie je hen zoveel niet, op het toilet des te meer.
Af en toe komen ze eens boven water om die pupjes te verzorgen en buiten te laten voor hun plasje en kakje. Die plasjes verast hun nog wel eens maar we hebben sinds vijf dagen geen kakjes moeten ruimen.
Als er na een lange periode stilte er rumoer ontstaat in de keuken is het zaak van zo snel mogelijk de pupjes buiten te laten. 't Baasje zegt dat ik daar een flinke hulp bij ben, de pupjes volgen mij immers blindelings, Op een zucht zijn ze dan ook buiten en zitten ze in de bladeren onder de lindenboom hun kakjes te doen . Als we dan allen terug binnen zijn krijg ikzo'n stukje gedoogde pens wat vreselijk lekker is maar onwaarschijnlijk stinkt.
Dat was het baasje nog van plan, mijn pupjes aan de leiband te leren lopen.
Simpel s het alleen als je maar één pupje op les hebt, zelfs met twee lukt het niet zonder gebroken armen of benen of een pup die in de vernieling is getrapt.
Met Hercule zijn we dus begonnen, buiten de tuin want anders lopen ze nog onder de voet. Die andere vijf kurieuzeneuzen moesten natuurlijk weten wat er gaande was en hebben de exploten van Hercule met hun snuitjes door de draad gevolgd.
De les vorderde goed zolang ikzelf voorop liep, stopte ik even om te snuffelen dan lag 't baasje bijna op zijn snuffel omdat ook Hercule plots stopte. Uiteraard vlak voor 't baasje's voeten.
Op 't moment dat we dan om de hoek waren en buiten zicht moesten die kleintjes ook nog eens goed van zich laten horen. Na Hercule s er niemand meer aan bod gekomen wegens te koud en haast verongelukt met dat kleine gespuis. 't Baasje zegt dat 'm nu die toekomstige eigenaars ook nog wat opvoedingsgenot wil gunnen...
Zo doen ze dat zie, lopen over water... Je wacht een paar dagen als 't flink koud is en dan kan zelfs één van mijn pupjes over water lopen, in dit geval Harko...
Als het nog een paar dagen goed koud blijft dan gaan ze in Friesland weer van stad naar stad over 't water lopen, zeggen ze... Naar elf steden lopen ze zo over 200 Km.
Zullen we Carine en Ronny bellen om te vragen dat we Harko mogen inschrijven? Want tegen die tijd heeft lieve (dikke) Harko zijn nieuw warm nestje gevonden, ver weg van water waar je over kan lopen !
Dat is de titel van het bericht dat Franca op haar blog heeft geplaatst na haar bezoek van eergisteren, oudejaarsdag.
Terwijl wij aan de babbel waren heeft Fleur met het foto apparaat van moeder eventjes vrij spel gehad. Dat ze zelf ook talent heeft als fotograaf kan je bekijken in de 91 foto's die van de pup's genomen zijn.
Franca, Darren en Fleur zijn onze blogvrienden uit Sigogne, hier zo een veertig kilometer vandaan en onder de rook van de stad Cognac. Franca runt de B&B "aubellefleur" en je kan met Franca bloggen want zij is Nederlandse. Darren is dan weer Engels maar spreekt Nederlands en Fleur spreekt alles wat je hier in de buurt maar kan horen, NL, E, Fr. Kijk maar eens door hier te klikken: http://portersonthemove.blogspot.com/ of op d site: http://www.aubellefleur.com/
Onze bezoekers zijn zojuist vertrokken richting België, het zijn nog van die hardwerkende mensen die maandagmorgen terug aan de slag moeten...
Vooraleer afscheid te nemen moet eerst nog geposeerd worden voor de fotokader van de bezoekers van dit jaar. Fred en Viv gaan dus links boven in de kader gaan pronken als eerste gasten van 2009.
Als alles goed meezit, en waarom zou dat niet zo zijn op tweede nieuwjaarsdag, zijn ze voor donker nog thuis. Zoals serieuze en eerlijke mensen past. Dat zegden onze ouders tenminste tegen ons, voor donker thuis zijn !
Maandag is het dan onze beurt, dan moeten de voorbereidingen getroffen worden voor het verlaten van het nestje van de eerste pupjes. Jean-Pierre en Ute en Ronny en Carine wachten al meer dan vier weken al nagelbijtend op de komst van Hadise en Harko. Ook Peter en Hilde kijken uiteraard samen met vader Zeppos uit naar de komst van hun Hercule.
Bezoek weg, drie pupjes weg, 't gaat stillekes worden na die maanden van voorbereiding en zien opgroeien van mijn puppy's!
Voor onze pupjes op de laatste dag van het jaar. Franca, Darren en Fleur kwamen gisteren eens kijken hoe de Drentenpupjes er in levende lijve uitzien.
Fleur die een beetje bang was van hondjes heeft zo tegen het einde van 't bezoek toch een hondje durven in haar armen nemen. Een hele overwinning op zichzelf...
Ik heb van Fleur ook enkele chips gekregen in ruil voor een poot. Dat moet ik wel telkens doen van 't baasje, een pootje geven in ruil voor iets lekkers. Voordeel is dat ik de poot telkens terug krijg en de mensen hun snoepje niet...
Franca & co hadden ook leuke lekkere presentjes bij voor mij en mijn pupjes, naar 't schijnt kregen zelfs de baasjes iets lekkers, het kauwbeen was in lke geval een schot in de roos, zeker toen het baasje het overlangs gehalveerd had. Toen kauwde het helemaal vlot weg.
Wij, Jan, Simonne, Belle en de pupjes, Hercule Heros Hadise Hera Harry Harko Wensen jullie allen een zalig, gelukkig en vooral gezond 2009 voor mooie nieuwjaars kaarten klik op de volgende limk http://www.jacquielawson.com/cards_newyear.asp
PS: door de panne op de laptop kan ik niet aan mijn adresboek daarom deze oplossing. Je kan de kaarten bekijken door op "preview" te klikken
Vijftien jaar oud is het, destijds gemaakt door 't baasje's collega Jos met de leerlingen van houtbewerking. Het moest Bas extra bescherming geven als de baasjes uit werken waren.
Het hok zelf is ook nooit nat geworden want het stond destijds onder de veranda en toen het mee kwam naar Frankrijk heeft het ook altijd droog in de hangar gestaan.
En nu staat het ter vermaak van mijn pupjes naast de voordeur. De baasjes kunnen van binnen de capriolen van die pupjes gade slaan terwijl zij lekker warm staan. De pupjes op hun beurt kunnen zich uitstekend verwarmen door in en uit het hok te stormen of elkaar de duvel aan te doen.
Uren aan een stuk kunen ze zo bezig zijn, en dit is in feite de eerste maal dat het hok echt in gebruik is door hondjes. Als je goed kijkt zie je de naam van Bas nog boven de "deur", die letters zijn er in de loop der jaren ingekleurd door het licht.
Bij het baasje, die klein gasten hebben hem vannacht om kwart na vier met hels kabaal wakker gemaakt. Bleek dat er ééntje buiten wou en dan maar gans het boeltje wakker maakte, het baasje inbegrepen.
Toen het baasje "Harry" dan buiten liet, wou de rest natuurlijk ook mee. Resultaat... een baasje die twintig minuten in de kou op zes pups staat te wachten tot iedereen is uitgeplast of klaar is met de sigarenproductie.
Het baasje heb ik wel eventjes horen praten met een hoger wezen die (naar 't schijnt) alomtegenwoordig is, en is dan even later met ijskoude voeten iemand anders in 't bed gaan blij maken...
Om kwart na zeven heeft datzelfde scenario zich nog eens herhaald. Vanavond ktijgen die gasten wat minder drinken, dat kan iets maken in de nachtrust...
Ja ze zijn om te stelen mijn puppy's, daarom pas ik er zo goed op dat ze in het baasje of mijn omgeving blijven en niet te wild doen.
Ik heb er al verschillende bij hun kraag en nekvel moeten nemen ,die dachten dat zij de heerschappij van de tuin konden overnemen...Maar daar zijn ze nog iets te klein voor, is mijn, en 't baasje's mening !
Hier nog een paar fotootjes, die 't baasje vanmiddag genomen heeft...ook om te stelen,
Heel kalmpjes als zij buiten geweest zijn om te eten en hun plasjes en kakjes. Als zij dan terug uit de tuin komen en terug in de afgebakende ren gezet worden zijn ze echt moe en vallen ze haast in slaap waar ze staan of zitten.
Ikzelf krijg van de baasjes al eens een snoepje meer, omdat ik af en toe het volledige toezicht krijg als de pupjes buiten zijn.
Nog een praktische regeling die het baasje hier vraagt. Voor hen die de baasjes willen mailen worden gevraagd dit te doen op het Franse mailadres omdat het anders niet lukt van te antwoorden: janfaes@wanadoo;fr
Zij die ons al gemaild hebben op het skynet adres kunen op dit moment niet beantwoord worden.
Gisteren hebben Freddy en Annemie het mini laptopje meegebracht, vandaag heeft het baasje in de weinig tijd dat er vrij blijft buiten het bezig zijn met mijn kroost, de zaak eens bekeken. Foto's... nieuwe... fonkelnieuwe want aan de andere kunnen we niet aan wegens defecte computer, kan 'm nu al op 't blog krijgen. Nu nog ergens een gratis versie van "Word" downloaden en dan kan het blog er terug 'normaal' uitzien.
De pupjes verblijven nu in de keuken, daar is het pikkendonker als ze moeten slapen en dat is heel netjes 's morgens als het licht begint te worden. De baasjes hebben er nu geen last meer van als ze eens wat langer willen blijven liggen.
Gisteren hebben ze dus ook de tuin verkend, als ik of het baasje naar de tuin ren dan volgt zo een ganse meute huppelende pupjes ons. De eerste maal stonden ze wel wat onwennig in het poortje te kijken naar die grasvlakte. Die moet vanuit puppy standpunt geweldg groot lijken. Vijfenzeventig meter gras voor je zien liggen, dat is voor die beestjes haast tot aan de horizon !
Eventjes later haasten ze zich naar mij of naar 't baasje die met 't "nief kodakske" dan al klaar zit om het evenement op foto vast te leggen.
Straks misschien nog wat meer nieuws uit "la douce" maar nu moeten de handen nog eens uit de mouwen gestoken worden want Fred en Viv zijn in aantocht en tegen die tijd moet de kachel branden en nog plaats vrij gemaakt worden onder de hangarom te parkeren; Tres important want Fred is ook onderweg met een nieuwe "Ford Mondeo Vwatuur"
het blog gaat er de eerstvolgende dagen een beetje anders uitzien wegens definitieve panne van de laptop. Alle gegevens en foto's voorlopig onbereikbaar, maar we kunnen terug op 't www dank zij een paar zééér goede vrienden. Vooreerst Peter, van Zeppos, weet je wel voor het zeer bereidwillig aan bieden van een reserve laptop(je) en ook Freddy en Annemie die vandaag richting Ferret uitkwamen en die bij Peter in Oudenaarde de laptop zijn gaan ophalen en hem hier vanavond nog geïnstalleerd hebben.
Om op de eerste vragen uit de reacties te antwoorden... De reis met de puppies is schit-ter-rend verlopen. Beter dan we ooit konden voorzien. Geen enkele van de pupjes heeft enig spoor vertoond van wagenziekte, er is geen enkel spoor van plasje of kakje gevonden in de benches.
We zijn wel telkens er rumoer ontstond gestopt bij de pupjes gestopt om ze even uit te laten en te laten eten en drinken, dit op risico van overgeven. Dat is zo drie maal gebeurt, de eerste maal aan de entree van de péage in Arras (waar het heel koud was, "klein pietjes weer" zegt het baasje) een tweede maal op de laatste parking voor Orléans en de derde maal op een vijftig kilometer voor onze bestemming in Vivonne waar 't vrouwtje met het oog op de zondag nog enkele boodschappen moest doen. 't Baasje heeft toen gans de bende ook nog eens uitgelaten.
Ook de ankomst was ronduit goed te noemen, het was wel tegen het vriezen aan maar het was mooi open weer. Mijn puppies hebben nog uitgebreid kennis kunnen maken met de koer, voor de tuin hebben ze moeten wachten tot vanmorgen wegens te donker geworden gisterenavond.
Vandaag dus ook geen fototjes wegens nog onbekend dit mini laptopje, maar morgen heeft 't baasje tijd om alles eens uit te knobbelen en dan komt het wel weer goed....
Vandaag de grote reis vuurdoop. We hebben gisteren gemerkt dat één bench niet meer volstaat om zes pups voor zon lange afstand onder te brengen. Dus twee benches, al een geluk dat we er één hadden voor Vosselaar en één voor Ferret en dat die twee beide hier in Vosselaar staan.
t Baasje had dat voorzien vorige maal toen we terugkwamen van Frankrijk. Toen wisten we al dat er een flinke nest puppys stond aan te komen gezien mijn omvang toen al.
Een ander probleem is dus de bagage, het zal dus toch een minimum zijn dat er kan worden meegenomen. (die strings van begin deze week was nog zon stom idee niet). Twee opengeplooide benches nemen dus het overgrote deel van de toch niet kleine koffer in. Zo groot als in de vorige auto is de koffer echter niet en dus heeft het baasje al een deel bagage naar Fred en Viv gebracht die maandag achterna naar Frankrijk komen.
Voor de terugkomst is er geen probleem, dan zijn de pupjes wel nog groter maar dan kan het baasje de bagage in de aanhanger laden die nog in Frankrijk staat en hebben de pups nog meer plaats.
Hopelijk werkt Mr. Wanadoo straks goed mee en hebben we dadelijk terug aansluiting op t www en kunnen we morgen terug bloggen zonderzorgen
Een uur en half zijn we er mee bezig geweest. Eerst een gewoon onderzoek, oogjes, tandjes,hart, longen, balletjes voor de reutjes, Dr. Nelly kijkt het allemaal na, vooraleer ze ook hun nageltjes knipt. Dan komt het belangrijke werk, de puppyvaccinatie geeft geen probleem, geen enkele pup geeft daar een kik voor. De dikke naald van het chippen veroorzaakt bij elke pup een gepiep en gejank, het duurt maar even en een beetje meer knuffelen lost het probleem dadelijk op.
Vooraf zijn de pupjes gewogen, Hercule en Vlekje (die sinds gisteren Harry noemt) zijn de dikkerds die 4,850 kilogram op de bascule brengen. Ons Hera blijft met 4,350 kilogram de lichtste pup. De andere pups wegen allen 4,5 kg. Niet slecht voor pups van 6 weken oud zegt het baasje, Dr Nelly zegt dat het schitterend is.
Zondag zullen de pupjes nog eens een pil krijgen om te onwormen. Wij stellen dat uit omdat we morgen naar Frankrijk vertrekken en de ontwormingspil kan wel eens diaree veroorzaken. Als we nu iets kunnen missen onderweg is het wel dat.
Och ja, ik mocht ook mee om nog eens te worden gewogen, volgens t baasje ben ik terug op gewicht met mijn 28 kilogram... Belle
Er staat weer wat te gebeuren, iets met mijn puppys vermoed ik. Ik heb al iets gehoord van chips, maar er is nog geen kom of iets dergelijks op tafel gekomen. Als het al chips zijn dan verkies ik de paprika chips.
Het baasje heeft ook al een bench in de auto gezet. Ik hoor hem iets zeggen tegen t vrouwtje van 10u15,afspraak in t binnenhof om te chippen. Nu valt mijne Euro, ze gaan die pupjes hun verplichte chip geven. Het baasje verkiest dat boven die lelijke tatoeage in hun oor zoals ik er nog één heb. Het baasje zegt dat die chip plaatsen veel minder pijnlijk is als het tatoeëren. Ze worden dan ook een eerste maal gevaccineerd. Das ook al verplicht voor de wet.
Dan krijgen mijn kleintjes ook hun Europees paspoort en dan zal het weer niet lang duren voor we naar Frankrijk trekken. t Baasje heeft al met de pupjes geoefend in het autorijden en geen enkele is tijdens de rit ziek geworden. Het was maar tot in Grobbendonk en dat is helemaal niet wat het gaat zijn als we de 820 kilometer naar Ferret gaan afleggen. t Baasje heeft wel een aantal ronde punten en verkeerslichten genomen, en laat nu juist da zijn waar ik altijd zoveel moeite mee had.
Die klein mannen van mij houden het wel zegt het baasje, t zijn flinke gasten en zij gaan weinig of geen problemen geven onderweg
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
