Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-12-2009
Opgelet!graafwerken !
Opgelet graafwerken !
Geen machines nodig, vier poten en een bek, meer heeft zon Drentsche Patrijshond niet nodig. De graafwerken zijn aan de gang op het grote veld in het midden van ons bos. Dat is nu al drie dagen na elkaar dat ze naar het veld spurten van het moment dat de deur of achterklep van de auto geopend wordt.
Het zijn een tiental konijnenholen, verbonden door verschillende pijpen die hun volle aandacht hebben. De meest favoriete pijpen hebben inmiddels een diameter van 40 centimeter. Ruim voldoende voor een goed weldoorvoed obesitas konijn. Zeg maar in gewoon Vloms . een vet konijn !
Als ze zo met zn twee bezig zijn, Hera en Belle, dan staan de toevallige voorbijgangers er op te kijken met reuzengrote ogen. Heros doet wel mee, maar gedraagt zich meer als de opzichter van de werken, de architect zullen we maar zeggen. Hier oogsten ze bewonderng met hun prestaties, hevigheid en gedrevenheid.
Nochtans deden ze bij ons in de tuin net hetzelfde en daar was de appreciatie heel wat minder, om het zacht uit te drukken !
zit er een nieuwe leerling in de klas. Het betreft Sakihro Suzuki, een Japannertje. Ze beginnen de geschiedenisles. De leerkracht vraagt: "Wie zei : Geef me de vrijheid of geef me de dood ?" Het wordt heel stil in het leslokaal en Suzuki steekt zijn vinger op. "Ja ? Suzuki ?" zegt de lerares. "Dat was Patrick Henry, in 1775, in Philadelphia, mevrouw," antwoordt Suzuki. Als aan de grond genageld zegt de leerkrachte : "Da's juist Suzuki, heel goed gedaan !" De volgende vraag volgt snel : "Wie zei : 'De staat zijn de mensen, de mensen mogen niet verdwijnen ?'" Opnieuw stilte en wederom steekt Suzuki zijn hand in de lucht : "Abraham Lincoln, Washington 1863." "Heel knap, Suzuki !", zegt de lerares en ze wendt zich tot de andere leerlingen : "Zijn jullie niet beschaamd ? Suzuki is Japans en hij weet meer over de Amerikaanse geschiedenis als jullie !" Ergens in het lokaal zegt iemand stilletjes : "Godverd, die smerige Japanners ..." Waarop de leerkracht streng vraagt : "Wie heeft dat gezegd ?" Waarop Suzuki : "Generaal MacArthur, Panamakanaal 1942" en hij gaat verder : "en Lee Laccoca, Chrysler Motors, hoofdbureau in 1982." In de klas weerklinkt het stilletjes : "Pfff, ik moet overgeven van hem !" De lerares steigert opnieuw : "Komaan ! Wie heeft dat gezegd ?" En Suzuki : "George Bush Senior tegen de Japanse premier Tanaka, tijdens een officieel diner in Tokyo in 1991." Eén van de medeleerlingen roept : "Maar kus me nou mijn ##!!## (lees: edele delen) Waarop Suzuki, nu goed op dreef : "Bill Clinton tegen Monica Lewinsky in 1997 in "The Oval Office" in het Witte Huis in Washington !" Een andere leerling verwijt : "Suzuki, stukske vuilnis !" Waarop Suzuki : "Valentino Rossi, na de GP van Zuid-Afrika voor motoren in 2002 !" Alle leerlingen worden hysterisch, de leerkracht valt flauw en de directeur, wiens aandacht gewekt werd door al het tumult, stuift de klas binnen : "Wat is me dat hier ? Zo'n varkenstal heb ik nog van mijn leven niet gezien !"
Waarop Suzuki: "Elio DiRupo, toen hij het Dossier Charleroi onder ogen kreeg."
Zo begon ons baasje gisteren zijn boodschap aan een Deense Drenteneigenaar op het NL Drentenforumhttp://drentschepatrijs.messageboard.nl/search.php?search_id=newposts. Ons baasje kan dan zijn Engels wel lezen en begrijpen maar antwoorden en schrijven in het Engels gaat dan zijn à la Piet Uuzentruut.
Het baasje heeft dan de vertaal machine van Google gebuikt om zijn korte boodschap naar het Deens te vertalen. Het baasje heeft er dan wel op gelet dat zijn taalgebruik niet zo Bourgondisch was zoals hij hier nogal eens bezigt. Netjes, in een Nederlands dat hij destijds bij de broeders geleerd heeft, heeft hij dan zijn boodschap ingetikt in het kadertje en een paar klikken later kon men in Denemarken lezen dat het baasje benieuwd was naar de vertaalcapaciteiten van Google.
Denemarken heeft overigens een vrij grote Drentenvereniging http://www.drenteklub.dk/239-forside.htmDe Drentsche Patrijshond is er ook vrij populair, waarschijnlijk omdat het landschap en jachtgebied vrij sterk overeenkomt met dat der lage landen.
We zullen nu zien wat er van komt, en /of er een reactie komt uit Denemarken, Uit Nederland kwam er van M@ri@n al een reactie en zij kon het Deens behoorlijk lezen. Wait and see wij houden U op de hoogte.
Moesten er nog lezers zijn die denken dat de roedel niet goed overeenkomt of de rangorde niet juist zit dan kijk je maar eens naar volgende fotos. De jongen, Hera en Heros, Moeder en zoon, Belle en Heros, Moeder en dochter, Belle en Hera, ze komen allen even goed met elkaar overeen.
Ook in hun spel, met een trektouw, een bal, een piepspeeltje of een lege PET fles, ze maken er wel eens lawaai om en ze grollen wel eens tegen elkaar, zelfs in die mate dat t vrouwtje het graag meer hoort, maar dat hoort toch bij het spel, de andere intimideren of toch pogen althans.
Als dat speeltje dan weer enkele malen van bek gewisseld is, dan laten ze het weer liggen en gaan ze weer samen, dicht tegen of op elkaar een dutje doen voor het kacheltje.
Soms lijkt het meer op hersenen of billen bakken dan rusten
Norman en zijn blonde vrouw luisteren tijdens het ontbijt naar de radio en horen de regionale nieuwslezer zeggen : "Er wordt 8 tot 10 cm sneeuw verwacht vandaag. Wilt u uw auto aan de kant van de straat parkeren met de oneven nummers , dan kan de sneeuwploeg er ongestoord langs rijden." De vrouw van Norman gaat naar buiten en zet haar auto op de aangegeven plaats. Een week later, weer tijdens het ontbijt, meldt de nieuwslezer op de radio "We verwachten vandaag 10 tot 12 cm sneeuw. Wilt u uw auto aan de kant van de straat parkeren met de even nummers zodat de sneeuwploeg er ongestoord door kan ?"
De vrouw van Norman gaat naar buiten en plaatst haar auto weer op de aangegeven plaats.
Weer een week later, weer tijdens het ontbijt zegt de nieuwslezer
"Wij verwachten 12 tot 14 centimeter sneeuw. Wilt u uw auto . . .
Op dat moment valt de stroom uit..................
De vrouw van Norman is in alle staten en met een bezorgd gezicht vraagt ze aan haar man Norman
"Schat, nu weet ik niet wat doen. Aan welke kant van de straat moet ik nu de auto parkeren zodat de sneeuwploeg er ongestoord door kan???"
Waarop Norman, met de liefde en begrip in zijn stemzoals alle mannen die met een blonde vrouw getrouwd zijn, antwoordt :
"Waarom laat je hem deze keer niet gewoon in de garage staan ??
Gisteren namiddag toen Hera en het baasje terug waren van de Sint Hubertus keuring zijn we met zn drieën terug naar ons bos gaan wandelen, na de stortbuien van de laatste dagen, was het er weer aangenaam crossen voor ons.
Het bosbeheer is voor de eerste maal van zo lang wij weten het struikgewas aan het rooien. Dat maakt dat de baasjes ons terug eter kunnen volgen als we weer eens op ontdekkingstocht getrokken zijn. Het blad is van de bomen en de gerooide struiken, waarvan de takken blijven liggen bieden beschutting voor al dat kleine wild waar wij ook interesse voor hebben. Met onze snuit vlak over de grond snuffelend kunnen we ons onder de takken wringen en zo die konijnen nog eens laten schrikken .
Op de grote open weide midden in t bos hebben we dan nog wat verbouwingswerken uitgevoerd aan konijnenpijpen, de ingangen zijn meestal iets ruimer geworden, zij bieden nu toegang aan de pijp voor konijnen en niet al te magere Drenten.
Ook GoldenRetriever Max was weer van de partij. Terwijl ik en Hera met de konijnen bezig was heeft Heros de Max eens getest op spelen en rennen. Dat Max goed in zijn vlees zit bleek aan het uithoudingsvermogen van Max. Na vijf minuten was die al heel wat kalmer.
Straks gaan we terug zegt t baasje, de zon is terug en de regen is verder oostwaarts getrokken. Als we ons nog een beetje gedragen op de toegangswegen naar het bos kunnen we er terug een propere wandeling van maken !
Deze middag was het dan zo ver, we zijn rond tien uur vertrokken naar de windhondenrenbaan te Beringen voor de honden keurdag om toelating tot fokken te krijgen. Fokken mag ook zonder deze keuring maar dan sluit je de pupjes uit van een stamboom.
Er was alle een massa volk toen we iets na half elf de parking opreden. Een verrassing was wel dat de keuring in de verschillende ringen in buitenlucht plaats had.
Met de regen van de voorbije dagen en nachten was dit op de velden meer een keuring voor amfibieën zo zompig lagen de terreinen er bij. De chihuahuas werden wel binnen in de cafetaria gekeurd. Dat zou niemand zon hondje durven aandoen, recht uit de sjakos in de kikkerpoel ! Bij de keuring van die chichikes hoorden we een geluid als van dat plastic speeltje van ons moe maar t was toch het geluid van zon hondje, ik heb dan maar eens een Drentenblaf laten horen en t was gelijk gedaan met piepen.
Bij de keuring zelf moest t baasje met mij eens een driehoekje lopen, dat hebben we vorige weken goed geoefend net als voet en lig. Dat kwam mij hier goed van pas . Ik moest dan mijn tanden en gebit eens laten bekijken, en toen was t goed zegde de keurmeester.
t Baasje kreeg nog een papier met aan de zijkant een Bels vlag en toen moest m ook nog in de cafetaria bij de madammen een stempel voor op mijn attest gaan halen. Ook zus Hadise en Ferron, die we nog kennen van de strandwandeling, waren daar en kregen ook zon papieren. Al de Drenten kregen hun attest, maar t was dan ook helemaal de fine fleur van het Bels Drentenbestand, EN IK HOOR DAAR NU BIJ ZIE ! En al die ander kunnen daar dik een puntje aan zuigen. Wij zijn in orde voor klein Drentenboelekes te kopen !
Wat zal zijn, zal zijn zong Doris day in the early fifties of daaromtrent . Inderdaad gaan wij, Hera en het baasje naar de keuring van de Sint Hubertus vereniging voor het attest dat nodig is om te mogen fokken.
Het mag geen probleem zijn die keuring want op de clubmatch behaalde ons prulleke nog een uitmuntend en dat bij de beste keurmeester die de Drentenvereniging oot heeft gehad.
Wie vandaag de keurmeester is blijft een vraag voor jullie en voor ons. Het zal waarschijnlijk iemand zijn die keurmeester is voor de ganse groep van staande honden, de Drenten zowel als de Weimaraners als de Viszlas, en zo verder.
Om 10 voor twaalf moeten wij ons bij de keurmeester presenteren, vlak na Jean-Pierre en ons Hadise die om 11u45 moeten daar zijn.
En dan que sera, sera wat zal zijn, zal zijn !Het resultaatkan je vinden, straks op deze plaats.
t Baasje was alleen van corvee met de uitlaatdienst voor Drenten vandaag. t Vrouwtje was bezig aan het gasvuur en met het trio samen aangelijnd in zon weer als vandaag dat gaat dus niet. Dan zijn dat drie rondes voor t baasje, zo simpel ligt dat. Goed voor zijn ( naar de knoppen zijnde) lijn zegt m.
We hadden al tot vijf uur moeten wachten om toch maar iets droog te kunnen buitenkomen. t Baasje vertrok dus eerst met mij en we hebben nog een babbeltje kunnen doen met de Marc, de man van May van de Vitabiskoeken.
Met Heros ,die na mij aan de beurt was, ging het al wat minder goed. Daar heeft het baasje en Heros even moeten schuilen. Er was op dat moment wel niets anders voorhanden dan een boom om onder te gaan staan. Die boom was kaal, zonder bladeren en dus ook zonder effect. Zij zijn nat geworden onderweg.
Hera kwam dus als laatste aan de beurt, die heeft ons baasje in de mogelijkheid gelaten om een record voor + 60 jarigen te breken. Juist op het moment dat ze halfweg waren is het beginnen regenen, eerst nog aannemelijk maar toen trokken ze de hemelsluizen open.
Er kwamen dus twee (eigenlijk maar één*) hijger(s) en twee druipende wandelaars thuis. De handdoeken die de laatste dagen maar niet droog geraken wegens steeds weer natte honden komen goed van pas. We krijgen de kans niet om ons nog eens goed te schudden in de keuken !
Omdat we de einde van het jaar 2009 ingaan, wil ik iedereen hartelijk bedanken voor al die e-mails die jullie me hebben doorgestuurd.
Ik bedank alvast iedereen die me de mail heeft gestuurd over die rattenpis in de lijm van enveloppen, want nu moet ik telkens een natte spons gebruiken bij iedere brief die ik wil dichtplakken.
Ik heb ook geen spaargeld meer, omdat ik alles al heb weggeven aan dat zieke kindje - dat jullie blijkbaar ook allemaal al jaren kennen - en dat al voor de 1.387.258ste keer aan het doodgaan is in het ziekenhuis.
Maar dat zal gelukkig vlug veranderen, wanneer ik die 15.000 dollar zal ontvangen van Bill Gates en Microsoft, omdat ik heb meegedaan aan hun speciale emailprogramma.
En ook van die oude bankbediende uit Nigeria die 7.000.0000 dollar met mij wil delen, omdat er een naamgenoot van mij plotseling is overleden door een auto-ongeval.
Ik hoef me ook geen zorgen meer te maken over mijn verloren zieltje, want - dankzij jullie - zorgen voortaan 363.214-engeltjes voor mij.
Ik heb ook geleerd, dat mijn gebeden alleen verhoord zullen worden als ik mijn e-mails binnen 5 minuten doorstuur naar minstens 7 vrienden en vooraf een wens doe.
Ik drink ook geen Coca Cola meer, omdat dit geldstukken kan oplossen en harde WC-vlekken verwijdert. Ik zal voortaan ook geen pompstation binnenrijden, zonder een vriend mee te nemen die een oogje in het zeil houdt terwijl ik aan het tanken ben, zodat er geen seriemoordenaar de kans krijgt stiekum op mijn achterbank te kruipen.
'k Ben ook op mijn hoede als ik in een winkelcentrum binnen stap, want met die gratis proevertjes kunnen ze mij drogeren en bestelen.
Ik neem ook geen telefoons meer op, want iemand zou mij kunnen vragen om '#198#' in te toetsen, met als gevolg een gepeperde factuur waarop een groot aantal telefoontjes naar o.a. Jamaica, Oeganda, Singapore en Oezbekistan staat vermeld.
Als je deze mail nu niet doorstuurt naar 144.000 vrienden binnen de volgende 10 minuten, zal een grote vogel op je kop landen, met een acuut diarreeprobleem en zullen alle strontvliegen van de dichtstbijzijnde varkensfokkerij op je rug komen zitten.
Trouwens.... Wist je dat een Zuid-Amerikaanse geleerde na diepgaand onderzoek heeft ontdekt, dat mensen met een laag IQ en die onvoldoende aan hun trekken komen met seks, altijd hun mails lezen terwijl ze de muis van hun computer blijven vasthouden?
Je hoeft je hand nu niet meer van de muis af te laten; het is toch al te laat...
Blijf vooral doorgaan met lachen en ontvang de groetjes van mij *
Als je zo in het venster van de kachel kijkt dan kan je zo ongeveer indenken hoe het er in de hel aan toe gaat. Even buiten de kachel, onze kant van het venster heerst ook nog een temperatuur die veel te warm is voor een baasje maar wat wij kunnen ervaren als paradijselijk.
Uren kunnen wij het daar uithouden, gerekt en gestrekt op het tapijt met zn drieën dicht bij elkaar. Als het baasje ons dan streelt weet m gewoon niet wat hij voelt. Zon zestig graden minstens, voelt die vacht dan aan. En wij vinden dat paradijselijk !
Tot Heros gisteren zijn vacht geschroeid heeft aan het gloeiende venster, op zijn rechterflank heeft hij nu een doffe vlek die aanvankelijk nog vreselijk stonk daarbovenop.
Met een natte handdoek en een honden/luizenkam heeft het baasje de vlek zo een beetje proberen te fatsoeneren maar je blijft het zien. Mooier is hij er in elk geval niet mee geworden !
Al een geluk dat Hera het niet was die tegen de kachel is gaan staan, anders zou het baasje dat morgen nog kunnen expliceren ook op de keuring van de Sint Hubertus vereniging !
Hiervoor was het dat de sirenes zo geloeid hebben gisterenavond laat. Brandweer, politie, ziekenwagens allen met hun specifieke sirenegeluiden stonden gisteren precies achteraan onze tuin geparkeerd. Het was zuid-westenwind en dan hoor je hier de geluiden van de snelweg zeer sterk (zie ook terug aanpassen gisteren 27.11 op dit blog).
De hulpdiensten hadden blijkbaar al hun materiaal uit het depot gehaald om in de stromende regen hulp te gaan bieden bij een ongeval hier vlakbij. Dat het vlakbij was konden we opmaken aan het langzaam naderen van het geluid en dan het plots stoppen als ze op de plaats van het ongeval aankomen. Als het verder weg is sterft het geluid ook langzaam uit.
Daarjuist lezen we op de internet versie van Het Laatste Nieuws dit volgend bericht over een automobilist die snel ergens wou zijn maar er nooit meer zal komen één plas op de snelweg en een hoge snelheid besliste daarover.
Dode en zwaargewonde bij ongeval op E34 in Vosselaar
Op de E34 richting Nederland is vanavond een zwaar verkeersongeval gebeurd ter hoogte van Vosselaar. Een 46-jarige man kwam daarbij om het leven. Een tweede man raakte zwaargewond. Dat werd vernomen bij de brandweer van Vosselaar.
Het ongeval gebeurde omstreeks 22.30 uur. Een politieagent, die niet in functie was, zag hoe een wagen hem aan hoge snelheid voorbij stak. De auto begon te slippen, raakte de middenberm en een verlichtingspaal en belandde uiteindelijk op zijn dak op de rijbaan.
Een vrouw komt bij de dokter, bont en blauw geslagen...
Dokter: "wat is er gebeurd?"
Vrouw: "Dokter, ik weet niet meer wat gedaan, elke keer mijn man dronken thuiskomt slaat hij me ineen..."
Dokter: "daar ken ik een zeer doeltreffende remedie tegen: als uw man dronken thuiskomt, neem een tas kamillethee en begin te gorgelen, gorgelen, gorgelen."
2 weken later komt de vrouw terug bij de dokter en ziet het herboren fris uit.
Vrouw: "Dokter, dat is een geniale oplossing! Telkens mijn man beschonken thuiskwam en ik kamillethee gorgelde, is er niets gebeurd!
Dokter: "Zie je nu hoe eenvoudigweg je mond houden helpt?"
Het zal weer aanpassen zijn hier in Vosselaar. Kleinere tuin, wandelen in ons bos in plaats van de velden, en enkel s avonds de kachel aan. Aanpassen, we zijn er zo stillekes aan gewend aan geraakt.
De baasjes hebben zich verslapen vandaag, dat gebeurt uiterst zelden maar ook zij zullen last hebben van aanpassing. Wat het meest opvalt, zoals elke keer trouwens, is het lawaai dat hier alomtegenwoordig is.
Als je dat dan zegt tegen de buren of kennissen dan kijken die eens op en in het beste geval spitsen die de oren eens en halen dan hun schouders op, zo van k hoor niks . Zo zie ja maar hoe de mens zich aanpast aan geluiden.
Nu is het in La Magdeleine wel héééél stil, dat moeten we toegeven, soms hebben we de vliegeniers van de militaire vliegschool van Chateaubernard die hun kuren komen uithalen boven ons, maar das meer show dan lawaai, en af en toe een landbouwmachine of tractor die passeert. Voor de rest passeert de postbode nog eens met zijn Cliotje en dan heb je het wel gehad voor de dag.
Als je dan hier in Vosselaar bent dan passeren de vrachtwagens precies over ons terras bij zuidenwind. En dat zijn geen tractors of een enkel Cliotje, maar duizenden zwaar beladen trucks, meestal van Oostblok origine, die tegen 90 km/h naar hun bestemming razen.
Deze morgen ging het er nog over hier op het blog, het aanpassen aan de omgeving. Wel je kan gerust zijn, we hebben ons al voor de honderd procent aangepast !
Van zo snel het baasje de kachel vulde om aan te steken lagen we al gereed in de buurt, we moesten zo eens iets missen, dat gaat bij ons niet snel gebeuren.
Wij waren deze namiddag al gaan ravotten bij Yndhi in de weide. Stan, de ezel die normaal in die weide staat was naar achter verbannen en de lekkere bollen die overblijven na Stans diner waren opgekuist door Yndhis baasje, ozze Dré, maar die ken je ondertussen al denken wij zo .
Onze Heros heeft zich opgeworpen om Hera te ontzetten want Yndhi begon echt wild te spelen met zijn favoriete teefje. Heros ging gewoon tussen hen in staan en het geluid dat hij maakte liet niks aan de verbeelding over. Ik zelf heb mij ook even gemengd in de discussie, het is uiteindelijk MIJN roedel waar ik nog steeds de Big chief ben.
Nog geen tien minuten nadat we thuis kwamen heeft het baasje dan de kachelaangestoken. Toen ze goed en wel op temperatuur was, het venster stond gloeiend heet, ging Heros daar toch tegen staan. Het baasje heeft hem daar weg moeten sturen omdat Heros zijn vacht begon te stinken !
Achteraf bleek m dan ook een schroeiplek te hebben op zijn rechterflank.
t Zijn geen gewoon zegt het baasje over mijn pups, en geef hem nog maar eens gelijk.
Wat het weerbericht voor vandaag ook voorspelde voor ons was het afwisselend. We hebben sterke wind gehad (in de rug, goed voor de dieselconsumptie) Stortbuien en hagel en zonneschijn, veel zon en temperaturen tot 15°. Iets voor Lille (Rijsel Leo, niet bij jullie in Lille) is het dan echt goed beginnen regenen met grote plassen op de snelweg en daar veel verkeer bij niet echt plezant !
Wij hebben dan nog een omtoerke gemaakt tot bij Ingrid in Merelbeke die ons nog effekes nodig had in verband met de Drentenvereniging en dan ging het verder richting Kempen.
Enkel het Waasland is er te veel aan. Das altijd brol daar vanaf Haasdonk tot aan de Kennedytunnel. Als den Yves, die van de 16 in de Wetsraat, dat nu eens wou oplossen ipv daar te zitten lullen over BHV. Miljarden kost dat stuk E17 aan verloren werkuren, al jaren duurt dat daar.
En in Brussel daar is alles koek en ei, in de politiek toch, zeggen ze en in Halle, daar zit Witse wat fiktieve moorden op te lossen, en in Vilvoorde zal den Dikkenhaan wel zelf problemen scheppen.
Ondertussen zitten daar in het Waasland duizenden mensen in dikke autos en grote camions allemaal fijn stof in de atmosfeer te blazen ! De planeet op te warmen en te sakkeren op die klojoos die daar niks aan doen !
We zagen er niet meer over, deze week moeten we daar niet meer zijn, wij gaan richting Limburg, die fijne provincie , waar t lekker eten is en altijd van alles in overdaad aanwezig is. Je moet alleen in Lummen wegblijven of het gezaag begint weer !
Vandaag gaat het terug richting België. We hebben nog een druk hondenweekeinde voor de boeg. Zeker voor Hera, ons prulleke moet zich zondag te 11u50 presenteren op de windhondenrenbaan te Beringen voor de LOSH keuring van de Sint Hubertusvereniging.
Wegens nieuwe reglementering voor het fokken moet Hera een goed behalen op een officiële show die erkend wordt door Sint Hubertus, OF de LOSH keuring, ook ingericht door St Hub, meemaken en ook daar een goed bekomen. Dat is geen probleem omdat Hera eind augustus op de clubmatch door één van de meest gerenomeerde Drentenkeurmeesters een uitstekend heeft gekregen. Maar de clubmatch was niet erkend door St Hubertus.
Morgen vrijdag hebben we dan afspraak met Yndhi en ozze Dré voor een wandeling om de pootjes te strekken na de 800 kilometer rit van vandaag. Ons baasje heeft al wel gezegd dat we er op kunnen letten dat we ons een beetje toonbaar houden, tweemaal per week in t bad is wat veel van het goede voor zijn rug. En zondag kunnen we toch ook niet een vettig vuile Hera naar Beringen trekken zoiets doe je nietDUS
Bij Patrick en Ilse Suys zijn vorige week elf pupjes geboren. Het zijn ditmaal geen Drentjes maar de pups van Steffie, de Duitse Staande Langhaar van hen.
De pups groeien als kool ( symbolisch, want de kool kan niet volgen) en Ilse stuurde ons nog een deel fotos. De oogjes zijn nog niet open , dat gebeurt pas na ongeveer twee weken.
Zij die lid zijn van de Belgische Drentenvereniging kennen Ilse als de penningmeester van de vereniging, Patrick is commissaris in de vereniging en voorzitter van de jachtafdeling Jac-orion.
Zoals het nu gaat, gaan dat elf gezonde prachthonden worden, een nestje waar de fokkers terecht fier op mogen zijn.
Geniet van de fotos en moesten er kandidaat kopers onder jullie zijn, geef ons maar een seintje en wij spelen de gegevens door !
Gaan er twee vriendinnen, die bij de politie werken, op de post binnen om zegels te kopen. Ze staan in de rij wanneer er plots twee gemaskerde gangsters binnenvallen met het geweer in de aanslag, roepende: 'Dit is een overval, iedereen plat op de grond!!' De ene vrouw gaat op haar buik liggen en kijkt opzij naar haar vriendin, die op haar rug ligt. Ze fluistert haar stilletjes toe: 'Jeannine, draai om, 't is nen overval, geen personeelsfeestje!!'
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
