Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
Zo iets sturen goei vrienden naar ons baasje, wat moeten we daar nu van denken?
Ons baasje is wel niet chantage gevoelig maar overdenkt toch van toe te geven aan chanteur Louis. En chanteur is niet in de betekenis van Franse zanger deze keer !
Een Deense dog die al 1m10 groot is als hij gewoon op zijn poten staat, zou wel eens 's werelds grootste hond kunnen worden. De baasjes van George stuurden alvast zijn kandidatuur naar Guinness World Records.
'Giant George' is een indrukwekkend dier dat ruim 110 kilo weegt. De hond is vier jaar oud en leeft in de Amerikaanse staat Arizona. Zijn baasjes, David en Christine Nasser, denken dat hun troeteldier misschien wel de grootste hond ter wereld kan zijn. De vorige recordhouder, Gibson, was iets kleiner dan 1m10 en overleed vorige zomer aan kanker.
Twee meter Als George op zijn achterpoten zit, is het dier meer dan twee meter groot. Niet eenvoudig om zo'n reus als huisdier te houden. George heeft een gigantisch eigen bed. Dat moet wel want van neus tot staart meet George ruim 2m20. Iedere maand eet George ongeveer 50 kilo aan voedsel. En zoals het een ster betaamt, heeft George zijn eigen pagina op Facebook en Twitter.
Wij drieën kunnen alvast niet met hem meedingen, maar we hebben ook wel ons blog en da's nog wat anders dan al dat "getwitter " en "gesmoelenbook"
Begin juni waren we nog in Frankrijk want het was kersentijd in onze tuin. De eerste van vier (verschillende rassen) kersenbomen was plukrijp en daar moesten we gebruik van maken want het was een massa aan kersen die te plukken was.
We zijn dan nadien nog een kleine twee weken naar België gekomen, de kiesplicht (?) riep ons terug (nu is de baas toch ECHT aan t liegen zie) en we haddan ook nog acte de presence te geven op de roofvogelhappening van de Kastelse Valkeniers.
Daar waren wij met zn drieën, Zeppos en Hercule en dan na de middag is ook onze Harry en Louis met de Gorky langs gekomen. Wij moesten ons daar showen en al een geluk dat Yessie en Guido ook elk één van ons op de weide wilden brengen anders hadden wij ons baasje op zijn buik over de weide kunnen sleuren l Union fait la force ofte eendracht maakt macht hé.
Na de roofvogelhappening zijn we nog een dag in België gebleven en dan zijn we terug naar Frankrijk gebold voor jawel kersen te plukken !
Jung Wang en zijn vriendin Lee Wang zitten samen hand in hand bij de waterkant. De zon gaat onder in Vietnam, het is 20 graden en er staat een zacht briesje, kortom het belooft een romantische avond te worden.......
Jung Wang vraagt aan Lee Wang om "WIEWIECHU" te doen, maar Lee Wang zegt dat ze hoofdpijn heeft en er geen zin in heeft.
Zij heeft er genoeg aan om gewoon samen aan de waterkant te zitten en vindt "WIEWIECHU" nu niet nodig, bovendien heeft ze angst dat men hun zou kunnen horen.
Jung Wang blijft echter aandringen : "Please schatje, het is al een jaar geleden, we zullen het zachtjes doen en niemand zal ons horen. Ik heb er echt zin in !!
Laat ons éénmaal WIEWIECHU doen!!"
Lee Wang geeft toe: "OK!...eventjes dan....en ze beginnen eraan......
Ze tellen samen af 3...2...1...
WIEWIECHU A MELLY KLISMAS WIEWIECHU A MELLY KLISMAS WIEWIECHU A MELLY KLISMAS AND E HEPPY NU JIEL
Met dank aan M@rian van het NL Drentenforum: http://drentschepatrijs.messageboard.nl/viewtopic.php?t=5434
Eerlijk, ik dacht het wel, als ik de onnozele Pipo uithang en ik zet die belevenis zo een beetje proper op papier (?) (scherm is nog altijd niet ingeburgerd) Dan gaan de lezers en fans van t blog nog eens goed lachen en stijgt dat bezoekersaantal terug boven de 200.
Eerst me moe maken om de lezers mooie Kerst-Drenten en -wensen te pogen presenteren en dan nog uitgelachen worden als toemaat.
De rommel van stuk gescheurde kleding/vermomming uit de tuin verzamelen en dan drie schijnheilige honden opmerken,die je met de meest onschuldige ogen aankijken.
Als het niet zo lachwekkend waszou je ze een schop onder hun nageslacht geven. Vier winkels heeft m daar voor rondgehost voor m die mutsen en sjaals vond. En dan op enkele seconden is alles om zeep.
Meer dan twee voorpoten,een behoorlijk bek tanden en een sterke nek hebben ze niet nodig om Terminator te spelen.Zelfs les hebben ze er niet bij nodig gehad.
Maar wat ik wel weet, is dat een honden spycholoog (zo schreven ze dat toch hé Jef ?) veel langer moet studeren dan een gewone mensen spycholoog vooraleer m zijn Pappenheimers behoorlijk kent.
De tweede helft van de maand mei kenmerkte zich door een berichten reeks, omdat Myriam zich afvroeg hoe wij onze tweede stek in de Charente gevonden hadden waagde ons baasje zich niet aan een berichtje, maar een heuse reeks berichten.
Ook begon ons baasje aan een nieuwe abri,volgens de Franse dikke van Dale een schuilhut, een onderkomen. Hij maakte er zelfs een duplo abri van voor ieder van de pups, een séparé hondenkot. Belle kreeg vanaf nu het hok van Bas voor zich alleen.
Op een goed stevig pallet bouwde hij, in volle eik, afkomstig van parketplankjes met een fout aan, een luxe hondenkot dat nu vlak bij de voordeur is opgesteld.
Een kerstfoto van drie Drenten tegelijk maken zonder trukken van de foor toe te passen, vergeet het...
Vorige week had ons baasje al een foto van mij gemaakt met muts en sjaal maar dat gaf ook niet het gewenste resultaat naar zijn goesting. Te veel rommel van dekentjes om de zetel te beschermen, het deken voor de kachel in frommels, mijn ogen dicht op de foto, kortom niet goed genoeg voor de baas.
Vandaag terug een fotosessie, nu met drie topmodellen tegelijk. Een ramp, een katastroof en haast een zenuwinzinking bij de bazen. Dat is zowat het enige resultaat van een half uur proberen een geschikte foto te schieten.
Eén muts was al in de vernieling getrokken voor ze buiten waren. Een sjaal, samen gehouden door klittenband lag al op de oprit voor het baasje t kodakske op aan had gezet. Toen hij door t vensterke keek waren we plots verdwenen en sleurde ik Heros aan zijn sjaal achter de grote aanhanger. Ons Hera stond op dat moment met twee poten op de pomponnekes van haar sjaaltje.
Zo is dat haast een half uur aan de gang geweest en het resultaat is dat het baasje nog geen behoorlijke foto heeft en zich enkel moe gemaakt heeft met het recupereren van zo veel mogelijke kledingstukken
Tegen volgend jaar zal m wel eens leren photoshoppen zegt m , dat doen ze met Heidi Klum en andere Lindas uit t Evangelie ook zegt m
I m dreaming of a White Christmas is nu toch wel haast realiteit, een dun laagje plaksneeuw is er sinds gisterenavond nog bijgevallen. Alle sporen die niet meer maagdelijk wit waren zijn terug ondergestopt.
Een gele plassporen van de teven zijn niet meer te bespeuren, de graafsporen naar die verstopte soepknook zijn verdwenen. Alles is terug wit gemaakt
Voor ons een reden om er maar eens terug tegen aan te gaan in die verse sneeuw. Wat deze plezieriger maakt is dat de sneeuw plakt. Op je neus, aan de haren aan je buik , en minder plezierig , tussen je tenen. Die klompjes doen echt wel pijn en verhinderen het wild tekeergaan in de sneeuw.
Ondertussen blijven we uren aan een stuk in de tuin, enkel om die klompjes tussen de tenen te laten smelten gaan we binnen. t Baasje zegt dat hadden ze snel door hoe ze plassen kunnen maken in huis, zonder te plassen
Ondertussen maakt het ons niet veel uit of het een witte kerst is, voor ons is het alle dagen feest en of dat feest nu op 22 december valt of op 25 december is ons totaal om het even.
Toen ons baasje gisteren namiddag foert schreef is het opgehouden met sneeuwen, resultaat is nu dat hij veruit met de enige besneeuwde auto hier in de straat moet rondrijden.
Toen het stopte met sneeuwen zijn we toch nog gaan wandelen, ieder apart met het baasje zodat de grootste wandelaar t baasje is. Bij de tweede beurt met Hera is m even onderuitgegaan. Geen erg maar toch s avonds stram op wat hij noemt zijn rechtse gattekaak. Het was dan nog niet de schuld van Hera, zij heeft t baasje niet omgetrokken, hij is gewoon in het spoor van autobanden uitgegleden. Oeps, en benen in de lucht, zo simpel en snel gaat het.
Vandaag genieten we dus van de sneeuwen van een helder blauwe lucht, de temperatuur draait rond het vriespunt en de weersverwachting van ons aller Sabientje zijn: stabiel weer met kans op morgen nog wat sneeuwbuien.
Op het Nederlandse Drentenforum stond daarjuist een bericht van Sonja Drentlover. Zij keek op Duitsland naar de Duitse versie van Britain got talent. En dat leverde een verrassende winnaar op.
Kijk hier maar eens naar het filmpje, je dient wel even de reclame te laten voorbij gaan bij het eerste filmpje
Driemaal is genoeg zegt onze baas. Zoveel maal heeft hij sinds hij deze morgen naar de bakker reed/schoof voor de traditionele zondagmorgen pistoleekes zijn auto al sneeuwvrij gemaakt.
Driemaal haast bevroren vingers, driemaal een drupneus, en driemaal koude tenen. t Is wel goed geweest voor vandaag.
Als het sneeuwen dadelijk (?) even ophoud dan trekken we naar het bos volgens het baasje. Driemaal gaat hij dat doen want het vrouwtje haakt af met zon weer en met drie Drenten samen is niet te doen voor één man als ze niet mogen loslopen. Als je dan nog rekening moet houden met gladde plekken onder de sneeuw kan je beter de hulpdiensten verwittigen dat de gebroken armen en benen er staan aan te komen.
t Baasje gaat stoppen met berichtjes voor t blog te maken want er zit een kleine pauze in het sneeuwen. Daar moet van geprofiteerd worden is de baas zijn mening.
Indien het doorgaat die opwarming van de aarde dan is ze toch voor een tijdje opgeschort zo blijkt.
Voor de eerste maal in de dertig jaar dat we hier wonen hadden we vandaag geen warm water aan de kraan, en douchen met koud water is niet direct favoriet hier ten huize, en dan zeker niet met dat vloeibaar ijs dat nu op het moment uit de kraan komt.
Bleek er op zolder , waar de verwarmingsketel en boiler staat, bleek een pan verdwenen te zijn, cement los gevroren waarschijnlijk. De sneeuw en koude konden dus vrij binnen op zolder en had de toevoerleiding naar de boiler dichtgevroren.
Het baasje heeft dan voorlopig het gat gedicht met glaswol die er nog lag en morgen zullen we dan de dakwerker maar bellen voor een definitieve herstelling. Ondertussen loopt het warm water weer en kunnen de baasjes zich terug douchen. Wat ze toch in dat douchen zien is ons Drenten een raadsel, je stinkt zo naar zeep achteraf !
De jongste van de zes pups en zon vier uur jonger dan onze eerstgeborene Hercule. Zijn vrouwtje stuurde ons daarstraks een reeks fotos zoals ons baasje er ook nam in de besneeuwde omgeving. Onze Harko krijgt de voorrang op de publikatie.
Vorige zondag was hij hier bij ons ook van de partij, goeie brave Harko. Toen hij nog bij ons woonde in het begin van dit jaar was hij het flebbeke van ons vrouwtje. Die heeft het nog dikwijls over kraagje zoals hij toch zes weken genoemd heeft. Het was de ontdekkingsreiziger van de roedel. Als er iets nieuws was uitgespookt moesten we niet ver zoeken Harko was altijd wel prominent aanwezig en kon dat toch niet verbergen. Het was toen, en nu heel duidelijk nog steeds, een schatje.
Zondag kreeg hij wel goed op zijn frak want hij is helemaal niet dominant en vader en broer Zeppos en Hercule brothers in arms wilden hem eens goed onder de knoet houden. Voor Harko is dat allemaal goed, die legt zich op zijn rug en denkt bij zichzelf likt mijn ballen jullie twee, nu kunnen jullie er goed aan Achteraf is hij gaan spelen met Heros en Harrhy en de twee teefjes en moeder Belle mochten van hem ook meedoen.
t Was een schatje en zo zal m wel altijd blijven de oogappel van Ronny en Carine,bedankt Carine voor de mooie fotos.
Gisterenavond was er maar weinig nieuws op t Bas & Belle blog, Dat had uiteraard zijn reden
Het was hier in onze wijk de jaarlijkse haringbak. Jaren geleden ontstaan op een vergadering van het wijkcomitee. Iedereen lust het graag maar niemand maakt het nog omdat het zo stinkt Ja , er is een oplossing voor !
We halen de BBQ uit het stalletje achteraan in de tuin, transporteren die naar het wijkhuis de Buren, kieperen daar een zak houtskool in en halen bij de plaatselijke visboer een aantal haringen, dan is het zaakje zo goed als klaar en dan hoef je enkel nog iemand te vinden met warme schoenen en slechte oude kleding. Die slechte oude kleding die toch in de vuilzak beland achteraf omdat de geur van die haringen er nooit of vanzeleven niet meer uit te krijgen is ! Dat er dan ook nog een deel BBQ worsten moeten gebakken worden is voor "de klein mannen" die lusten dat niet, die zijn niet zo gek van graten !
Zo iemand vinden is hier in de wijk niet zo moeilijk, die twee buren, die daar elk jaar in de zoer met de wijkfeesten de BBQ bakken die zullen dat nu ook wel voor hen rekening nemen zeker ?Overbodige vraag want het antwoord istoch bij voorbaat gekend.
En zo zie je Jan en Fons, zij aan zij buren sinds meer dan dertig jaar aan de BBQ-ton staan haring bakken.
Zo zie je maar waardoor het komt dat er gisteren avond geen nieuwsjes kwamen
Dat was ook een eeuwigheid geleden dat we Fiep de Labrador en zijn bazinnetje nog eens tegenkwamen in het bos. Zeker twee maanden liggen er tussen de ontmoetingen.
Toen we aankwamen in ons bos zagen we in de verte al een blondje lopen die in volle vaart op ons afkwam,wij hadden de wind mee zodat Fiep ons met zijn neus eerder zag dan wij hem. De ontmoeting was allerhartelijkst en Heros heeft nog maar eens laten zien dat m ondertussen wel weet dat hij een mannetje is.
De hormonen speelden aardig op en Fiep moest er aan geloven
Ondertussen was ik met Hera al verder het bos ingetrokken en moesten de twee geliefden ons maar volgen, wij hadden aan hun spelletjes weinig boodschap.
Het was een meevaller dat ik niet aan de lange lijn moest, want het baasje is mij in toom aan het houden omdat ik naar zijn mening er te ver op uit trek. Maar nu met Fiep er bij mochten we met zn vieren onze gang gaan.
Thuis was het dadelijk platte rust en de zetels waren in een ogenblik volzet. Wat kan je toch moe worden van dat ravotten in de sneeuw in goed gezelschap.
Gans de namiddag zijn ze niet binnen geweest, de sneeuw maakte hen zo enthousiastdat ze er nog niet aan dachten dat ze wel eens koude pootjes konden krijgen. Kletsnat zijn ze tegen het donker worden binnen gekomen.
Pompaf waren ze, net alsof ze een wandeling van vijftien kilometer achter de rug hadden of zoals verleden zondag, toen ze met achten in de tuin aan het spelen zijn geweest voor en na de wandeling.
Alsof het kontrast niet groter kon zijn heeft Heros dat grote Drentenlijf van hem vlak voor de kachel laten neerploffen. Dat die kachel op volle kracht stond was meegenomen volgens hem. De kroon op het werk was wel toen hij met zijn kop onder de kachel, in de bak waar reservehout kan gestapeld worden in slaap viel !
En toch functioneert nadien nog alles zoals voordien bij die kerel. Van ijskoude poten naar haast gebakken hersenen, voor Heros is dat een verschil in afstand van hooguit vijftien meter.
Het baasje had het voorspeld, wat zullen er weer veel kindjes allergisch worden vanaf de maand mei. Die allergie die komt dan van de jonge hond die vorig jaar na het verlof is aangeschaft ! Al de maanden voordien is er van allergie geen sprake geweest maar nu het verlof er stilaan begint aan te komen dan stelt zich de vraag. Wat doen we met Pukkie of Blackie ?
Dan krijgen Annemieke en Jefke de kindjes zogezegd traan oogjes en snotneuzen en vliegt het hondje buiten !Tal van honden hebben we zo bemiddeld de maanden voor het verlof. Honden van eigenaars die met het meest uitgestreken smoelwerk staan te liegen dat het niet mooi meer is om de ware reden waarom het hondje weg moet !
Op foto twee zitten we mooi te wachten op een rijtje voor wat ons baasje een schoon maske noemt. Veerle was wel heel royaal met haar hondenkoekjes.
t Baasje zat er jaloers naar te kijken ! Zoveel was wel héééél duidelijk !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
