Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-01-2010
Het is verdomme nog just oek!!!
Het is verdomme nog just oek!!!
Op een verjaardag feestje ontstaat er een verhitte discussie over sex. Mannen beleven meer plezier aan sex dan vrouwen, zo beweren de meeste mannen. Eén vrouw neemt uiteindelijk het woord en zegt: "Als je nu jeuk hebt in je oor, steek je je vinger in je oor en je beweegt die flink heen en weer en haalt hem er weer uit....... waar voelt het dan het lekkerst, aan je vinger of in je oor?"
Als de zon op die wijze boven de schuur van buurman Mr. Martin opkomt dan belooft het een prachtdag te worden.
Enkel kleine wolkjes kunnen de pret niet bederven en het zal niet lang duren vooraleer het baasje zijn laarzen aantrekt om met ons nog een behoorlijke wandeling te maken. Gisteren heeft het laat in de namiddag nog eventjes gedooid zodat nu aan alle daken lange ijspegels hangen.
Het is nog zo slecht niet de winter in Frankrijk. De regionale wegen, de departementals en de gemeentewegen worden niet of met kindermondjesmaat gestrooid maar niemand die daar wakker van ligt. Ieder doet het wat langzamer en mort binnensmonds en dan nog niet over de sneeuw maar wel over wat het wel kost die verwarming bij zulke noordpool (sic) temperaturen !
Straks gaan we jullie nog wat mooie portretjes van het gehucht voorschotelen. De sneeuw is nog mooi, de zon is van de partij en t baasje heeft een vers geladen batterij in het kodakske gestopt. Dat kan alleen maar mooi worden.
Het is niet te hopen want dan is het gedaan met de zalige rust van ons 120 inwoners tellend dorpje.
Toch zagen wij daarstraks tijdens onze hééél lange wandeling de eerste tekenen van wintersport. Op wandeling heeft het baasje gewoonlijk zijn kodakske bij en hij heeft drie fotos van het gebeuren gemaakt.
De fotos zijn nogal van ver gemaakt maar het baasje kon, ook gezien de sneeuw, niet zo snel dichter bij komen. Halfweg de wandeling zagen we plots een Citroën bestelwagentje over de besneeuwde weg rijden met wel een stom remorkske. Het was geen echte aanhanger zoals wat we daar gewoonlijk onder verstaan. Hier bengelde, aan een koord van een meter of 4, misschien 5, een volwassen persoon achter het Citroentje, voorwaareen rasechte skieër.
Nooit gezien in La Magdeleine en hoogstwaarschijnlijk een enige gelegenheid om op foto vast te leggen. We hebben hier in de voorbije tien jaren al wel meer sneeuw gezien maar nooit in deze hoeveelheden en meestal was m na twee dagen al gesmolten.
Onderweg heeft Heros ook nog een dood vogeltje, een vink,gevonden waar hij bijna de helft van de wandeling mee rond gelopen heeft, achternagezeten door twee nieuwsgierige teven die ook wel eens wilden apporteren voor t baasje.
Van beiden moet het baasje eens in zijn dunner wordende haarbos krabbelen, de koude pootjes om te beginnen. s Morgens bij het ontwaken gaan wij eensgezind en vrolijk buiten om onze ochtendplas de vrije loop te laten.
Als dat dan zoals vanmorgen in de verse sneeuw is dan gebeurt het dat we niet binnenkomen voor tien uur /halfelf. Toch haast twee uur buiten op blote voeten in de sneeuw. t Baasje heeft ons nog nooit horen klagen over koude pootjes, ooit wel eens over sneeuwklompjes tussen onze tenen, maar koude pootjes nee hoor.
Dan het tegengestelde als we dan binnenkomen, hier in Frankrijk of in Vosselaar zouden we IN de kachel kruipen. t Baasje heeft Heros laatst nog een schop onder zijn nageslacht willen geven omdat hij voor de derde maal in een half uur met zijn kop ONDER de kachel lag.
Telkens haalde t baasje Heros daar weg en telkens kroop m daar terug heen, tot het baasje er van baalde en Heros een halfuur in zijn bench gestopt heeft (die naast de verwarmingsketel staat hahaha )
Ook nu liggen ze weer met hun drie snuiten richting kachel, dan laat het baasje ons maar doen, als de neus te warm geworden is draaien we ons vanzelf wel weg, wat niet het geval is als we omgekeerd liggen !
Het begint een beetje eentonig te worden, ook vanavond is het terug beginnen sneeuwen. Deze maal zijn het dikke plakkende vlokken en ook ons baasje heeft dat ontdekt. Nu gooit m sneeuwballen naar ons.
Hera, ons pluimgewicht, springt het hoogst om de sneeuwbal in haar bek op te vangen. Het baasje speelt soms vals en dan werpt m een sneeuwbal tot voorbij de poort. Als wij daar achteraan gaan dan kunnen we op het einde niet meer stoppen en dan klinkt het in de avondstilte van wonggewongwong, of toch zoiets in die aard.
Dat vervolg op het sneeuwballen gevecht is iets voor morgenvroeg in de tuin, daar hebben we van alles genoeg, sneeuw, plaats ideaal om te spelen met de baas.
Het baasje werpt ook regelmatig een sneeuwbal in de boom als wij daar onder staan, dan komen er precies wel honderd sneeuwballen naar beneden en weten we niet waar eerst happen. We denken dat het baasje al meer van die spellekes gespeeld heeft in zijn jonge jaren, het gaat m iets te vlot allemaal
Sint Pieter vraagt hem of hij tijdens zijn leven een goeie daad gedaan heeft
Waardoor hij in de hemel thuishoort.
Ik kan me zoiets wel herinneren zegt de man.
Ik passeerde op snelweg een parking waar een groep Hells Angels bezig waren een paar jonge vrouwen lastig te vallen.
Ik riep dus dat ze daar mee moesten ophouden, maar dat hielp niet echt.
Toen ben ik naar de leider van de Hells Angels gestapt, heb tegen zijne Harley gestampt en hem op de grond gesmeten, en stoemp op zijn neus gegeven en zijn neus piercing uitgetrokken.
En toen heb ik tegen de andere Hells Angels gezegd dat ze moesten oprotten of hetzelfde zou hen ook overkomen.
Sint Pieter was danig onder de indruk en vroeg, wanneer was dat precies?
Antwoord de man:een paar minuten geleden denk ik
Voor Rein zoeken we een nieuw huis. Rein is nu 7 maanden oud, het is een lieve ondeugende hond, echt een beginnende puber. Rein heeft veel vrijheid gehad de eerste maanden en daarom zoeken we een consequente baas die hem de leiding kan geven die hij nodig heeft en graag iets met hem onderneemt. Als u serieus geïnteresseerd bent en meer informatie wilt over Rein dan kunt u contact opnemen met het puppycontactadres.
Vannacht heeft men het landschap terug een fris nieuw wit kleurtje gegeven.Vermits het dan ook nog eens klein pietjes -koud is blijft dat laagje poedersneeuw van 1 à 2 mm liggen, als het niet te hard waait zegt het baasje er dan snel bij.
De thermometer staat op min 5 en het is bewolkt. Veel verandering zal er vandaag dus niet komen. Dat zal dan bij de wandelingen terug een rode, haast afgebeten neus en oren worden voor t baasje. Verbazend genoeg hebben wij met onze lange neus en flaporen daar weinig last van.
De baasjes hebben de verwarming al maar een standje hoger gezet en ook t houtkacheltje draait overuren. De isolatie die het baasje twee jaar geleden geplaatst heeft op zolder is blijkbaar beter om de warmte in de zomer buiten te houden dan de warmte in de winter binnen te houden. Gelukkig moeten we niet op een houtblokjeof liter fioul kijken, van beide is er nog voorraad genoeg.
Gisterenavond hebben wij in man bijt hond nog chichi-hondjes gezien die een frakske en een trui moesten aantrekken als ze uit het vrouwtje haar sjakos mochten komen om een stapje in de wereld te zetten ! Waanzin zeggen wij dan, onze baasjes trekken toch ook geen trui aan over een pelsen frakske zoals wij er een hebben !
De akker van buurman Serge lag er gisteren voor het ploegen veel beter bij voor ons. Hij lag dan wel besneeuwd en nu niet meer maar de grote brokken die nu het oppervlak uitmaken zijn niet om te doen om achter die vogels te zitten.
En vogels zijn er genoeg op die pas omgeploegde akker, die zitten wormen enpieren en larven te pikken dat het een lieve lust is. En dan kunnen wij op dat moment geen snelheid ontwikkelen op die bevroren brokken.
Het baasje heeft zich slap gelachen toen wij bij het vertrek weer de poort buitenstormden. Vermits de baan in de bocht nog glad lag is Heros nogal hevig uit de bocht gegaan, met zijn achterpoten ver uit elkaar, en met zijn nageslacht over de asfalt schuivend is hij dan toch nog met de andere twee achter de kat aangegaan. t Baasje heeft m toch maar even gecontroleerd of het geen ballen met schaafwonden waren, maar alles is nogal goed meegevallen.
Spijtig dat t baasje toen zijn kodakske nog niet klaar had om dat slippertje vast te leggen op foto.
Gisteren avond is buurman Serge nog laat bezig geweest op het veld hier vlakbij. Het veld had onze speciale belangstelling vanwege de stalmest die Serge enkele dagen voor we hier aankwamen over het veld verspreid had.
Met zijn immens grote tractor, de grootste hier in de buurt, met een immense ploeg erachter heeft hij dat veld omgeploegd. Voor ons is dat een verlies want al de mest is nu zon kleine halve meter ondergeploegd. En voor de baasjes een nachtmerrie als ze onze poten bekijken waar we terug mee binnen komen na de wandeling.
Als je het uit de lucht bekijkt, of vanuit de verte van op de heuvel is het één donkere vlek te midden van al die besneeuwde velden.
Voor de baasjes is het dan weer een plezierig te weten dat er op dat veld voor 99% kans bestaat dat hier , op dit veld zonnebloemen gaan gezaaid worden in de maand mei. Das altijd mooi meegenomen zo vlak bij het gehucht, een veld zonnebloemen. Daar kunnen wij ons in verstoppen en aan een volledig andere kant er uit komen dan op de plaats waar de baasjes ons verwachten.
Ook de baasjes gebruiken de zonnebloemen om zich in te verstoppen als we weer geen aandacht aan hen geven. Als we dan toch omkijken en geen baasjes meer zien is het lichte paniek en crossen wij aan maximum snelheid terug om hen te zoeken.
Maar dat zal nog wel enkele maanden duren, eerst nog eens lente, en dan zomer worden, maar zover zijn we nog niet !
Belle & co
Ps: Bij de twee onderste fotos zoek het verschil.
Zo noemen de neven en de nichtjes het facebook waar ze ons baasje ook gelijk op uitgenodigd hebben als vriendje.
Vroeger, zo van bij hun geboorte 20 jaar en meer geleden tot voor twee weken was het steeds nonkel of ome Jan, afhankelijk van welke origine. Nu is hij plots hun vriendje
t Baasje heeft maar snel het vrouwtje ingelicht over al die vriendjes en vriendinnetjes die zich aankondigen op zijn smoelenboek. Er zitten verdraaid fraaie exemplaren tussen, waarvan het baasje nooit kon vermoeden dat m daar nog bij in de smaak zou vallen !
Ook de vriendinnetjes van vriendjes of vriendinnetjes waar ons baasje in de verste verte het bestaan niet kon vermoeden staan in de lijst en doen verslag van ontboezemingen.
Zo blijft ons baasje op de hoogte met wie de neefjes en nichtjes optrekken, met wie ze speciaal vriendje zijn en zo van die dingen.
Het baasje krijgt er zo wel een big brother gevoel bij, een vrijwillig overgeven aan grote broer. En laat ons baasje nu toevallig in de familie al zn leven grote broer geweest zijn !
Zoals we gisterenavond al meldden, we horen ook bij de door sneeuw geteisterde ! Vermits het -4°C is blijft de sneeuw ook liggen maar hij is op een vrij warme ondergrond gevallen terwijl het juist daarvoor nog regende.
Het resultaat van vannacht is dus een harde sneeuwlaag die hard aangevroren is daar waar sporen van de hondenpoten zijn. Kraken doet de sneeuw in elk geval.
Gisteren schreef ik dat we gerust kunnen zijn om ingesneeuwd te geraken, we hebben hondenbrokken genoeg in huis, maar voor de bazen hebben we niets voorzien buiten wat we van de zomer hebben ingemaakt.
Strooidiensten hebben we al wel eens aan het werk gezien op de A10en de N10 maar op het platteland zal de strooier van dienst de zon moeten zijn vermoeden wij zo heel stillekes. Dadelijk de 4x4 Outlander op zomerbanden eens buiten zetten om heel voorzichtig naar de bakker te schuiven. Het is maar 4 km en maar één heuvel over, dat moet wel lukken
Hallo België, hallo Holland, de Fransen doen ook mee met de sneeuwpret. Daarstraks meldden wij nog dat het weer twijfelde wat het ging doen, regenen of sneeuwen.
Wel de keuze is blijkbaar gevallen het is sneeuw geworden, en voor Charentaise normen nog geen klein beetje.
Ondertussen zijn de eerste ongemakken al merkbaar, de TV is uitgevallen wegens teveel storing tussen satelliet en schotel en de verlichting heeft ook al enkele malen geflikkerd. Vermist alle elektriciteit en telefoon hier nog bovengronds gebeuren is dat allemaal nogal sterk weerafhankelijk. De kaarsjes staan al klaar en de LED-looplampen liggen binnen handbereik.
Als er morgen geen bericht op het blog verschijnt is France Telecom en EDF waarschijnlijk met man en macht bezig met de eindjes (van de draden) aan elkaar te knopen.
We zien morgenvroeg wel weer, niet ongerust zijn als we ingesneeuwd zijn, t baasje heeft voor twee weken Pedigree brokken en Chappi in huis ! En daarna gaan we dieeten, wat ook erg nodig is vooral voor t baasje !
Neen, dit verhaal is niet van Tennesee Williams en Liz Taylor of Paul Newman zijn geen van beide van de partij.
De titel van ons verhaal speelt zich af op een koud zinken dak en vlak daar onder. De hoofdrolspelers heten Belle, Hera, Heros en een vermetele kat die het waagde in het midden van de weg te zitten toen wij van de wandeling terug kwamen.
Dat midden op de straat zitten was ze snel afgeleerd. Het heil in de vlucht was het enige waar ze voor kon kiezen of het waren katten stukken geweest die zouden achterblijven.
Bas heeft mij goed opgeleerd destijds in kattenhaat. En een goede moeder als ik geef dat door aan mijn zoon en dochter. En reken maar ze zijn goed die twee van mij !
Het gaatje waar poezeminneke door ontsnapte is zo onwaarschijnlijk klein dat ook ons baasje er van stond te kijken. Feit was wel dat ze in de verkeerde richting vluchtte, zij koos de voormalige schapenstal in onze tuin. Zo snel het baasje de poort opende konden we dan ook aan haar kant de aanval inzetten
Toen is poezeminneke het dak opgevlucht, een zinken golfplaten dak. Misschien heet poezeminneke wel Liz of Paul, en dan zitten we toch dicht bij de titel van de film, alleen nog wat hotter worden dan
Belle
Ps: Ondertussen is het weder hier in de Charente aan het twijfelen gegaan, gaat het regenen of sneeuwen. Belle kwam daarjuist uit de tuin en die was nat, even later kwamen Hera & Heros binnen en die hadden sneeuw op hun rug !Misschien zijn we morgenvoeg we ingesneeuwd
Haar kinderen en kleinkinderen geven een groot feest voor haar. Zij vragen haar: 'Moeder, heb je nog een wens?' 'Ja,' zegt Moeder, 'als ik dood ga, wil ik gecremeerd worden.' 'Ok,' zeggen de kinderen, 'dat regelen wij voor u.' 'Maar heb je niets anders te wensen?' 'Nee,' zegt Moeder, 'ik heb toch alles.' 'Ja, maar wij willen graag iets speciaals doen.' zeggen de kinderen. 'Och ja,' zegt Moeder, 'als ik dood ben en gecremeerd, strooi mijn as dan maar uit over de parkeerplaats van de ALDI.' 'Waarom de ALDI, Moeder?' vragen de kinderen.
'Ja, dan weet ik zeker dat jullie een of twee keer per week langs komen... L.M.
Niet dat we er veel last van hebben maar de bazen zijn beiden wat kwijt, je moet niet mee komen zoeken want het is niets materieels, zij zijn hun KLUTS kwijt.
Drie dagen is het nieuwe jaar oud en ze weten al niet meer wat voor dag het is. Met veel moeite schrijven ze bij de datum al 2010. Maar de dag en datum is een levensgroot probleem.
Volgens de bazen is dat een heel normaal verschijnsel (?) twee weken na elkaar op vrijdag een feestdag, zaterdag een brugdag en dan een zondag als er precies twee gepasseerd zijn.
Voor ons geen probleem, elke dag van de week is voor ons zondag, elke dag van de week worden we verzorgd, gesoigneerd zeggen ze hier in Frankrijk, mogen we spelen, krijgen lekker eten, gaan we uit wandelen. Kortom we zijn de koningen te rijk.
Dat van die koningen kan de baasjes ook nog eens parten spelen. Als Melchior , Casper en Balthazar, langs komen binnen drie dagen. Dan moeten we gateau des Rois eten en gateau eten normale mensen alleen bij feesten en s zondags.
t Is moeilijk in t begin van t jaar, en dan zijn nog niet eens dronken geweest met Nieuwjaar
De ganse voormiddag hebben we geravot in de tuin, kort na de middag een flinke wandeling gemaakt en na de wandeling t baasje geholpen(?) met het brandhout.
Dat helpen met brandhout wil zeggen dat ik , Hera, met de kleine stukken die het baasje had afgezaagd van de grote blokken, omdat ze te lang waren voor de kachel, dat ik daar de tuin ben mee ingelopen. t Baasje had er achteraf nog een zoekspelletje aan omdat het hout door gans de tuin verspreid lag.
Onze Heros is een bangerik, nen broekschijter zeggen ze in de Kempen. Die durft niet buitenkomen wanneer het baasje met de kettingzaag bezig is. Hij was al binnen voor de kachel gaan liggen die nog geeneens was aangestoken.
De kachel was nog niet aangestoken omdat de baasjes de nieuwe thermostaat van de centrale verwarming wilden proberen. Willen proberen is een groot woord, maar donderdag namiddag, juist op t einde van het jaar is onze chauffagist een nieuwe thermostaat komen plaatsen en nu willen de baasjes weten op welke stand ze de verwarming moeten zetten om bevriezing in huis te vermijden als we niet hier in Frankrijk zijn.
Als de verwarming te laag staat of niet aan, hebben ze kans dat al de leidingen van water bevriezen, als de verwarming te hoog staat is de kans reëel dat de Arabieren in hun pollekes gaan wrijven omdat we zoveel brandstof verbruiken ! Daarom moeten we die thermostaat leren kennen zegt het hoofdbestuur.
Ondertussen brand de kachel en weten we waar we ons moeten leggen na een dag zwaar werk
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
