Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-02-2010
Ze zijn er!
Ze zijn er
Omdat het buiten pijpenstelen regent is ons baasje er deze middag al maar aan begonnen. De fotos van Jil , Anita en Ute waren respectievelijk gisterenavond en deze morgen al binnengekomen. Die van t baasje waren dan uiteraard al beschikbaar.
Het zijn er een goede 70 geworden, de ene al duidelijker dan de andere en t baasje heeft gemerkt dat zijn nief kodakske al dementie verschijnselen vertoont. Zeker wanneer hij de zoomlens gebruikt. Daar zit duidelijk iets mis
We gaan er nu niet veel woorden aan vuil maken. Ga maar snel eens kijken en zoek de fotos waar jezelf op staat. Ze zijn vrij te downloaden en vrij voor eigen gebruik.
Een Nederlandse zakenman moet regelmatig naar Engeland. Maar op een gegeven moment vertrouwt hij zijn vrouw niet meer. Hij gaat naar de Chinees aan de overkant en vraagt aan Li Fong of hij op zijn vrouw wil letten. Vier dagen later komt de zakenman terug uit Engeland en gaat eerst bij de Chinees langs. Li Fong zit helemaal in het gips, verband, krammen en pleisters. 'Wat is er gebeurd?' vraagt de zakenman. Li Fong vertelt:I op jouw vlouw Letten. I zie jouw vlouw met man. Man gaat mee naal binnen. I klim langs legen-pijp om in slaapkamel te kijken. Vlouw is naakt, man is naakt. Vlouw gaat op bed liggen, man gaat bovenop. Li Fong ziet wippie. Man komt klaal en laat vlouw Los. Vlouw komt klaal en laat man Los. En Li Fong komt klaal en laat legenpijp Los.'
Dat moet het baasje maar heel even zeggen in de buurt van onze broers en zus om bedolven te worden onder de Drenten en de baasjes die aan de andere kant van de lijn hangen.
Als die baasjes dan nog dames zijn zit het baasje er niet mee van het meermaals per dag te zeggen. Er komen dan drie sterke honden die met hun buik over de grond sleuren aan hun lijn.
Het is toch onwaarschijnlijk dat die honden als pups van acht weken bij ons weggegaan zijn en toch hun oorspronkelijke baasjes nog zo goed kennen. We hebben elkaar dan nog wel een zestal maal gezien op wandelingen, clubmatch en terugkomdag maar toch is het verwonderlijk dat ze ons nog zo goed kennen.
Gisteren hebben ze toch weer een demonstratie gegeven van hun trekkracht. Door hun geschrokken en krijsende bazinnetjes was iedereen die deelnam aan de wandeling gisteren getuige van de exploten van Harry, Harko en Hadise. Wij hopen dat de bazinnetjes al een beetje over het schrikken overheen zijn.
Als de gasten/deelnemers zich net zo goed hebben geamuseerd als de inrichters dan was het voor ieder een prachtige dag.
Een zestig wandelaars met 45 honden, we hebben ze niet exact kunnen tellen want het was al net als eendjes op de vijver tellen. De honden hebben een groot deel van de wandeling mogen los lopen, enkel op het domein van het Giels Bos dienden ze te worden aangelijnd omdat de patiënten stuk voor stuk schrik hebben van honden.
Eens de drukke baan Beerse /Gierle overgestoken kregen ze terug vrij spel, en het blijft een indrukwekkend zicht als al die meute door de bossen stormt.
We gaan hier al enkele fotos plaatsen, er komen er nog maar t baasje zijn nief kodakske begint al aardig tekenen van dementie te vertonen. Niet alle fotos zijn even goed naar de zin van t baasje. Toch een sfeerbeeld
Veel schrijvelarij zal hier vandaag wel niet verschijnen wegens druk bezig van het hoofdbestuur. Fotos gaan jullie krijgen, van de wandeling kort en lang, van de deelnemers ook lang en kort en op twee of vier pootjes.
Nu moeten aan de slag voor ons zowat de drukste dag uit het Drentenjaar of het moest de dag van de clubmatch zijn...
Het is gelukt, na de wandeling zullen we met een zestigtal Drentenliefhebbers hutsepot kunnen eten.
Gisterenavond zijn we er aan begonnen met het rollen van frikadelletjes. Dat was niet zomaar even wat bolletjes draaien, neen het waren zes kilo gehakt die moesten verwerkt worden. Ondertussen zijn dat buiten het rundsvlees en de hammetjes negen kilo gehakt geworden.
Twee reuzegrote potten zijn het geworden. Niemand zal tekort komen of er vallen zieken die zich te pletter gegeten hebben.
Deze voormiddag is Agnesde vrouw van Louis die de wandeling mee heeft voorbereid komen helpen met groenten kuisen en snijden. Een welkome hulp bij een groot werk want indien er volgend jaar nog meer deelnemers komen dan vragen we het statuut aan van beginnend industrieel bedrijf grapt het baasje.
Wij hebben alleszins al mogen proeven, omdat wij zon soepfanaten zijn zegt het baasje, belangrijk werk moet je aan kenners overlaten is zijn overtuiging. Wij op onze beurt zeggen ze hebben het er goed van afgebracht, wij lustten hem !
Tot morgen, ze voorspellen winterse buien, echt iets voor Drenten en hun baasjes en dan achteraf allen samen lekker smikkelen
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel. Zegt de een : 'k Zen zjust wer men raaiexoam gon doen.' 'Allee', vraagt de ander : 'en, oe was 't ?' 'Nie goe, zenne', zei ze, 'wer geboasd!' Ik koom wer on da rongd pungt, en der stond em bord me daartig oep, dus 'k raaie kik daartig kier rongd da rongd pungt.' 'Ai', zei de ander, 'en verkierd geteld, of wa?'
We hebben goede vooruitzichten, de baasjes zijn druk in de weer en staan uren achter elkaar in de keuken. Daar ruikt het verrukkelijk en waarschijnlijk, hoogst waarschijnlijk zelfs, zijn die knoken van die hammetjes morgen voor ons.
Want de baasjes zijn druk bezig met de voorbereidingen voor zondag van de wandeling en de daaropvolgende hutsepot. Er komt dan nadien ook nog een algemene jaarlijkse ledenvergadering, maar die voorbereidingen zijn niet voor onze baasjes
Vandaag was het dus de dag van de aankopen voor het smulfestijn want in de hutsepot daar gaat nogal wat materiaal in, en de baasjes zijn daar nogal precies in. Het vlees moet van daar komen, de groenten van ginds, maar dat x hebben ze daar niet dus dan maar naar ginder Volgen jullie nog ?
Er worden dan ook nogal wat vragen gesteld, zoals zijn er nog borrelglaasjes ?(voor de jenevertjes bij de wandeling) Waar hebben ze de beste cake voor bij de koffie ? Die koffie, moet daar ook deca bij zijn ? En nog meer van soortgelijke vragen, te veel om op te noemen.
Dan komt zondagmorgen de wandeling, er zullen weer veel Drentjes zijn. Maar één gaat spijtig genoeg niet mee kunnen gaan wandelen Het baasje betrouwt het nog niet, één loops teefje als Hera kan daar een oorlog onder de mannelijke hormonen teweeg brengen.
Zelfs vader Zeppos en de broers gaan volgens t baasje niet welkom zijn op den hof. Voor één keer moeten zij maar in de auto blijven. Het is voor Hera zelf ook beter één of twee vrijers is best plezant, maar als daar vijfentwintig van die bronstige kerels aan de achterdeur staan je zou voor minder in je bench kruipen, met de deuren stevig dicht !
Lieve God, Je hebt mijn lievelingszanger Michael Jackson, mijn lievelingsacteur Patrick Swayze en mijn lievelingsactrice Farah Fawcet ontnomen. Nu heeft U zelfs mijn allerliefste Nonkel Bob ontnomen.
Mag ik U eraan herinneren dat Didier Reynders mijn lievelingspoliticus is? Dank U Wel
Het baasje is dus gisteren zwaar werk gaan doen bij zijn klein zusje. Bomen gaan verwerken tot brandhout. Zwaar werk, toch zeker wanneer dat bomen van een serieus formaat zijn.
Het was plezierig werk, mede door de zon die af en toe eens kwam toezicht houden op t werk en het goede materiaal waar ze mee werkten. Het baasje verkondigt trouwens altijd goei materiaal is de helft van het werk ! Maar ondanks dat was hij gisteren toch flink moe.
Dat lag aan de houtsoorten die ze te verwerken kregen. Geen van de drie harde werkers heeft houtkennis, dat hoeft ook niet als autotechnieker, rijschooldirecteur, of boekhouder op een cultureel centrum Na gisteren weten die drie dat je eik en beukenhout makkelijk kan klieven, zowel met de kliefhamer als met de kliefmachine, maar als je een plataan moet klieven dan krijg je problemen.
Alle drie kennen we platanen als de boom met de beste schaduw op de terrassen van Frankrijk, waar onder het urenlang goed toeven is. Gisteren leerden ze een plataan op een andere manier kennen. Uren hebben ze verloren op het klieven van die grote blokken hout. Nooit geweten zegde het baasje dat die plataan zo taai is om klieven, doorzagen was geen probleem, maar die grote blokken omvormen tot een formaat dat ze in de kachel konden, was de grote uitdaging.
Het baasje is gans de dag weggeweest, al van vroeg deze morgen. Zo vroeg dat we amper wakker waren en dat het nog niet echt licht was ! En dat voor ons baasje, dat is echt ongekend En dan zijn we nog gans de dag bij t vrouwtje moeten blijven
Ik heb mijn jeugd verteld dat het heel vroeger, toen ik zelf nog pup was het ook gebeurde maar toen moest het baasje autos terug naar België brengen vanuit verre landen.
Dat zal nu wel niet zo geweest zijn want hij is deze middag thuis komen eten en moest nadien nog een kettingzaag laten scherpen hoorden we hem vertellen tegen t vrouwtje.
Hij was bij zijn klein zusje hout gaan klieven en opbergen in het stalletje. Zwaar werk maar ze waren met zn vieren vertelde hij ook nog.
Vanavond na zessen was hij terug thuis, maar hij zag er afgepeigerd uit. Dan kijken wij Drentjes elkaar zo eens raar aan en denken er het onze van Eén ding mogen we vanavond niet meer doen en dat is zagen of het woord zaag nog maar gebruiken want ik denk dat er dan een baas achter een schuldige gaat hangen met iets om te slaan
Een man besluit op een dag dat het tijd wordt om een huisdier aan te schaffen. Hij gaat naar de dierenwinkel, kijkt rond en ziet een prachtige papegaai,rustig zittend op een stok in zijn kooi. Toch heeft het beest geen voeten en pootjes. 'Wat is er met jou aan de hand?' denkt de man hardop. 'Tja, zo ben ik geboren. Ik ben eigenlijk een defecte papegaai.' zegt devogel. 'Haha,' lacht de man, 'het lijkt wel of die papegaai begrijpt wat ik zeg enzelfs antwoord geeft!' 'Ik versta en begrijp alles wat je zegt. Ik ben bovenmatig intelligent en zeer goed opgeleid' zegt de vogel. 'Nou, als je dan zo slim bent, vertel me dan eens hoe je zonder pootjes envoetjes zo recht op je stok kan blijven zitten'. 'Nou' zegt de papegaai 't is een beetje genant maar oké, ik wikkel mijn kleine papegaaienpiemel om de stok, als een soort haakje, zeg maar. Maar dat verberg ik met mijn dikke veren.' 'Wow, je begrijpt echt alles wat ik zeg he?' zegt de man 'Jazeker,' antwoordt de vogel, 'en bovendien spreek ik vloeiend Spaans en Engels, ikkan op niveau meepraten over bijna alles, politiek, religie, sport enfilosofie en ik heb me gespecialiseerd in vogelkunde. Je zou me moeten kopen, ik ben ook een hele goede vriend voor je.' De man bekijkt het prijskaartje. 380 euro staat erop. 'Sorry, dat kan ikniet betalen.' 'Psst,'fluistert de papegaai terwijl hij de man met zijn vleugel dichterbij wenkt. 'Niemand wil me omdat ik geen pootjes heb. Bied maar 38 euro en jemag me zo meenemen.' De man biedt 38 euro en wandelt 5 minuten later met de papegaai de winkeluit.Er gaan een paar weken voorbij. De papegaai is sensationeel. Hij is leuk en interessant, geeft goede adviezen, is sympathiek naar iedereen, kortom:de perfecte huisgenoot en vriend. Op een dag komt de man thuis van zijn werk en de papegaai zegt: 'Pssssssssssst' terwijl hij weer met zijn vleugel wenkt. De man komt dichtbij de kooi staan. 'Ik weet niet of ik je dit wel moet vertellen,'zegt de papegaai 'maar het gaat om je vrouw en de postbode.' 'Wat!?' zegt de man. 'Nou, de postbode kwam aan de deur en je vrouw begroette hem in een nietsverhullend nachtgewaad en kuste hem plat op de bek.' 'En toen' sist de man. 'Wat gebeurde er toen?' 'Nou, de postbode kwam binnen, greep onder haar nachthemd en begon haaroveral te strelen.' 'Mijn God,' zegt de inmiddels woedende man. 'En verder? Wat deden ze nogmeer?' 'Toen deed hij haar nachthemd uit, ging door zijn knieën en begon haaroveral te likken, beginnend bij haar borsten en steeds verder en verder naarbeneden.' 'En toen, wat gebeurde er, wat deden ze verder ! ?' gilt de man buiten zinnen. 'Geen idee,' zegt de papegaai, 'ik kreeg een stijve en ben op mijn bakkesgevallen'
Waar we vorige week vrijdag gans alleen waren, was het gisteren werkelijk druk. We hebben een fijne school waar je haast privé les krijgt. Gisterenmorgen bvb waren we met zes honden en drie instructeurs.
Er waren dan ook nog eens zes verschillende rassen, een Malamut, een Schotse Collie, een Duitse Herder, een Appenzellertje van 3,5 maand en een even oude Leonberger. Omdat ik tussen de twee ploegen tussenin viel wat scholing betrof ( de colli was haast aan les 100!) kreeg ik ook gisteren weer privéles van Marnix.
Het was dus haast geen verschil met vrijdag want toen was het ook privé, maar waarschijnlijk presteer ik beter met enig entourage rondom ?
Voor de eerste maal waren er ook kleine kindjes in de les. Het baasje van de Appenzeller had niet alleen zijn hondje bij, maar ook zijn zoontje en dochtertje. Ook het bazinnetje van de Leonberger was daar met haar dochtertjes. Het was verbazend hoe die ukjes met die grote honden in spe omgingen. Enkel het kleinste meisje van ongeveer 3 jaar had meer moeite met zichzelf dan met hun mooie hondje.
Het was een fijne les gisteren en ook het baasje was best tevreden
Een week hebben ze geoefend, het baasje en Heros. Tot in den treure klonk het zit en BLIJF. Zitten ging goed maar Heros ging steeds op de voet van t baasje zitten.
Het minste dat het baasje dan bewoog stapte Heros mee op. Fout dus Dan was m weer afgeleid door de kraaien in het veld, want in de tuin waren wij de stoorzenders. Het baasje trainde dan tijdens de wandeling, zo kregen wij elk afzonderlijk een wandeling, ook wel eens fijn voor een keer.
Het rare van gans het zaakje was dat Heros het wél kon, dat bewees hij toen we vrijdag van de les kwamen en langs de Zoomart reden voor brokken. Daar liep hij voorbeeldig naast het winkelwagentje, ging mooi zitten als t baasje stopte en bleef zelfs mooi zitten als het baasje iets verder uit een rek ging nemen.
Daarstraks tijdens de les was daar dan ineens de klik. Heros deed van het eerste bevel zijn zit & blijf comme il faut. 100% goed ! ! !
Het baasje met zijn goed hart en zijn slecht karakter dacht uiteraard dat het allemaal puur toeval was. Maar neen, telkens ging het weer goed, niet éénmaal maar zeker twintig maal bleef Heros het goed doen. We mogen dus zeker zijn. Hij kent het !
Nu dus kwestie van het te blijven onderhouden. De rest van de oefeningen zoals los volgen naast het baasje ging heel vlotjes, zelfs het niet aangelijnd draaien en wenden gaat Picco Bello.
Als het zo verder looptgaat m klaar zijn tegen einde maart als we naar de jachttraining gaan.
Zij spelen nog altijd met dezelfde hevigheid als ooit tevoren, maar nu Hera loops is zijn d spelletjes, laat ons het zo noemen, geëvolueerd
Hera is momenteel op haar hoogtepunt en Heros, wiens hormonen nog altijd werken doet verwoede pogingen om in de gunst te komen. Dat is echter buiten juffertje Hera gerekend want haar zinnen staan op iets of iemand anders.
Ze blijft Heros afwijzen alsof ze weet, manneke dat gaat hier een zwaar geval van inteelt zijn Weten kan ze het niet dat Heros een goed half jaar terug al een knip gehad heeft.
Ze heeft wel de meest veilige methode gevonden om hem af te houden. Zelf rijden op hem!Zo staat zij haar heupoefeningen te doen zijdelings van Heros want achteraan is m wat te groot
En Heros de snul , die laat maar begaan, wat m er zelf van denkt daar hebben we het raden naar
Sirka & co Myriam , Rudy & Sirka sturen al de personen die blijk van medeleven hebben gegeven dit mailtje
Bedankt
Zoveel reacties op de blog en berichtjes op facebook, zoveel telefoontjes en mailtjes het doet goed dat jullie ons een hart onder de riem steken. Aan iedereen bedankt!
Ons Sirka is nog lang de oude niet, maar het gaat al een heel klein beetje beter. Vandaag heeft ze zelf gedronken (eten is nog steeds uit onze handen) en ze heeft deze namiddag met Rudy een wandelingetje gemaakt. Vandaag kwam Huguette poetsen en normaal vliegt ze daar dan direkt heen om goeiendag te zeggen. Nu bleef ze gewoon liggen en zelfs als we haar riepen kwam ze niet. Af en toe komt ze bij ons al eens een knuffel halen dus we leven op hoop!
Deze fotos bereiken ons deze avond vanuit Zoutleeuw, zij zijn ons toegestuurd door Ute en Jean Pierre de eigenaars van ons Hadise, één van de steracteurs op de fotos.
De andere hoofdrolspeelster is hun kleindochtertje Lina die zich volgens de trotse grootouders reuze amuseert met Hadise.
Al van toen ze nog een heel pril ukje was kon Lina al goed opschieten met Hadise en wederzijds was het ook grote liefde.
Je kan het je niet voorstellen dat zon Drent die normaal de schrik voor de bosbewoners is, zo kan opschieten met een mensenkind ! En die grootouders/eigenaars die zijn zo fier als een pauw op flinke kleindochter en op hun fijn Drentje.
De fotos komen uit Victoria, op het eiland tegen de kust in Canada, provincie British Columbia. Zegt U niets ?Het is op 65 kilometer gelegen van Vancouver waar op dit moment de Olympische Winterspelen aan de gang zijn !
Roland, als Cloedog gekend bij de leden van het Nederlandse Drentenforum heeft deze fotos vannacht op het forum geplaatst. Bloeiende glycine en rhododendrons in zijn eigen tuin aan de oever van de Pacific op een grote boogscheut van de winter Olympics !
Ons baasje zegt dat m wel niet weet of het daar normaal zulke temperaturen zijn, we komen er dan ook niet elke week, maar hij besluit dan dat het wel niet normaal zou zijn want anders trok Jacques Rogge niet met gans zijn wintercircus naar ginds. Plaatsen op de wereld genoeg waar nu sneeuw genoeg ligt.
Het is dus niet zo eerlijk verdeeld dit jaar, wij zitten met sneeuw dat figuurlijk onze oren uitkomt . En zij die sneeuw nodig hebben krijgen bloeiende glycine en rhododendrons .
En dan schrijft Roland nog dat het is om ons jaloers te maken, t baasje gaat m lik op stuk geven en een foto terug sturen van onze besneeuwde tuin, ook om die Olympiërs ginds jaloers te maken.
Poets wederom poets noemt dat dan !
Belle & co cloedog over actief Geslacht: Geregistreerd op: 31-8-2008 Berichten: 366 Woonplaats: Victoria,Canada
Iedereen is op t moment wel iets grondig beu. Bij 80 % is dat de sneeuw en de vorst. Dat is de wrevel van de werkende mens, zij die s morgens door weer en ontij naar hun werk moeten schuiven.
Ons baasje niet, die hoeft niet meer elke morgen naar zijn school te schuifelen, die zijn wrevel zit bij ons Hera. Niet dat het hondje aan iets schuld heeft, bijlange niet. Het is haar loopsheid en de voorzorgen die baasjes dan moeten nemen om voor geen onverwachte verrassingen komen te staan.
Voor Heros moeten wij geen schrik hebben, die strijd met perfecte in orde zijnde wapens, maar met los kruit.Ook ik hang de ganse dag achter Hera aan om ze netjes te houden, dan wordt het voor Hera een beetje veel, gans de dag een tong onder uw staart plezant voor efkes, maar een ganse dag is te veel van het goede en dan durft ze al eens kneppen naar wie het dichtst bij staat.
In het bos is het probleem ook ongekend met haar, meestal is zij als lichtste, de snelste en beweeglijkste in t bos, nu aangelijnd is er geen lol aan want je schuift op die besneeuwde paden van hot naar her als ze weer eens iets heeft zien bewegen.
t Baasje hoopt maar dat alles achter de rug is tegen zondag a.s. wanneer het Drentenwandeling is en al die 45 Drenten vrij als een vogeltje door het bos gaan crossen en Hera moet nog aangelijnd blijven
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
