Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-05-2010
Over te plaatsen... Sam
Over te plaatsen Drent Sam, Sam is een Drent die al een hele poos in het asiel verblijft en al eens geplaatst is geweest, maar na één dag teruggebracht. Wie geeft Sam eeneerlijke kans ?
Naam:
Sam
Rasgroep:
Grote jachthonden en retrievers
Ras:
Drentse Patrijs
Leeftijd:
Volwassen
Geslacht:
Reu
Kleur:
rood/wit
Kan bij andere honden:
Ja
Kan bij Katten:
Nee
Kan bij kleine kinderen:
Nee
Kan bij grote kinderen:
Ja
Kan alleen thuis zijn:
Ja
Kan mee in de auto:
Ja
Omschrijving:
Sam is een gecastreerde Drentse Patrijs geboren op 09-10-07. Sam is bij ons in het asiel terecht gekomen wegens het overlijden van zijn bazinnetje. Het is zo een leuke enthousiaste hond,maar heeft dominante trekjes en is erg bezitterig.Als je iets van hem af wilt pakken dan kan hij bijten,waarschijnlijk heeft hij bij zijn vorige eigenaar altijd zijn zin gehad,en kreeg voor dit gedrag een koekje(werd dus beloond voor dit foute gedrag)zodat hij zijn botje zou los laten. Dit is er nog wel uit te krijgen,maar daar zal stevig aan gewerkt moeten worden. Sam trekt wel wat aan de riem daarom hadt hij bij zijn vorige eigenaars altijd een haltie om. Een Drentse Patrijs valt onder de jachthonden en hebben veel beweging nodig,dus de nieuwe eigenaar moet wel van wandelen houden. Van katten houd hij niet zo,en met andere honden is hij wisselend, de 1 mag hij wel de ander niet!!! Sam is een dominant baasje, en heeft een goede consequente leiding nodig, heb je geen overwicht op hem, dan maakt hij van alles een spelletje, en neemt hij de leiding over. Sam is wel een waaks type, dus slaat goed aan als er vreemden komen. Het ritje met de auto ging goed,in het begin piept hij wat, maar blijft verder rustig. Sam laat zich in het dorp ook goed aanhalen door vreemden, en valt dan niet onverwachts uit. Bij de vorige eigenaar sliep Sam in een bech,ook als zij eens een paar uurtjes weg gingen moest Sam daarin, daar heeft Sam geen problemen mee, en ziet de bench als zijn mand. Sam is vanuit het asiel een keer herplaatst geweest, mensen hebben hem maar 1 dag gehad, en hebben hem terug gebracht omdat hij erg wild was in huis, hij sprong op de bank en pakte alles in zijn bek. Nu is dit geen eerlijk beeld want een hond die net in huis komt moet wennen en is in het begin erg zenuwachtig, en er gaan vaak wel een paar weken voorbij voordat je een eerlijk oordeel kunt geven. Sam is geen beginnershond, en moet naar mensen toe die flink wat ervaring met honden hebben, en zeker ook niet snel bang zijn voor een hond als Sam, want deze hond zal je zeker in het begin flink gaan uitproberen, en als je dat gelijkt durft aan te pakken en dat ook blijft volhouden, dan komt het wel goed met Sam en zal het voor eigen een leuke hond worden.
Dierenasiel Hazenberg De Bergweg 12 3958 AB AMERONGEN - UT
Een vreemde die aan oonze tuin langs komt moet wel denken dat Heros en Hera de ganse dag met elkaar vechten. Ze hangen de ganse dag rond elkaar, happen in elkaars oren en poten. Als ze achter elkaar lopen springen ze tegen elkaar op zodat ze samen enkele meters over het gras doorschuiven.
Gewoonlijk is het Hera die het initiatief neemt voor het spel. Dat is al vlak nadat ze s morgens uitgelaten worden. Al dadelijk na hun plas, begint het spelletje. Dan komt er nog eens bij dat op dat moment hetgras nog kletsnat is van de dauw.
Je moet ze zien als ze dan nadien binnenkomen. Op sommige plaatsen zien ze groen van het gras, of bruin van de aarde en je zou ze zo door de wascentrifuge halen om ze te drogen.
Rond tien uur liggen ze dan horizontaal, totaal moegespeeld. En om terug energie op te doen om in de namiddag er nog eens tegenaan te gaan !
Geen echte verjaardag maar toch Vandaag worden mijn pups, Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko anderhalf jaar oud. Van 12 november 2008 tot 12 mei 2010 is anderhalf jaar of 18 maanden heeft het baasje uitgerekend.
We weten het nog als de dag van toen hoe ik in de zetel stond te blaffen naar de verdeler van reclameblaadjes met zijn enerverend brommertje. Plots hoorde ik het baasje roepen Simonne, snel daar komt er eentje Ik was me van geen kwaad bewust, maar er gebeurde iets aan mijn achterkant !
t Baasje heeft me toen opgepakt en naar de werpkist gebracht terwijl het vrouwtje achter ons aanliep met twee open handen om nummer één op te vangen.
Zo kondigde het baasje de geboortes van mijn zesling op 12 november 2008 aan:
Yes! Al twee reutjes geboren 18 uur één van 350gr 18u25 één van353 gr
19 uur een teefje van 310 gr 19u10 een teefje van 330gr 19u40 een reutje van 375 g 21u05 een reutje van 380gr
Met speciale dank aan Dokter Nelly die ons met een kleine onderbreking voor een oproep ons ganse tijd bijgestaan heeft.
Elke maal als er ééntje bijkwam vulde het baasje het lijstje bij aan. Hoe het kwam weet tot nu toe niemand, maar het nieuws verspreidde zich over het internet en in no time waren er zeven lezers gelijk op t blog. Meer dan 250 pagewiews hadden we die dag. Enkel het overlijden van Bas gaf nog een iets groter getal aan lezers.
Een jaar en half zijn ondertussen voorbij, en t baasje vertelt dat zijn knieën terug pijn doen als m aan de daarop volgende weken denkt en aan de uren dat m op zijn knieën aan de werpkist heeft gezeten !
Gans het verhaal kan je lezen vanaf 12.11.2008 in het archief onderaan de linkse kolom.
Onze baas ws vanavond de duizendste bezoeker van het blog van Max en Bente, om dat te bewijzen aan de goegemeente heeft m daar een portretje van gemaakt http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Het vordert en we zitten op schema (?) Hij doet nu wel alsof hij ooit met schemas gewerkt heeft maar wij hebben er zo ons gedacht over.
Het gazon is gekortwiekt, dat was nu niet moeilijk want het was goed te merken waar je gebleven was. Den Husqstond dan wel met een platte band in de stal maar ook dat was geen hinderpaal. Even wat lucht inblazen en we konden weeral aan de slag. Oprapen heet het baasje niet gedaan met het gras. Daar was het echt te lang voor en niet helemaal droog en dan durft het systeem wel eens te haperen.
Ondertussen heeft de baas ook al op zijn knieën tussen de aardappelen rondgescharreld om wat distels uit te trekken. Ook de plaats die voorzien is voor de tomaten is al voor een deel onkruid vrij gemaakt.
Als de Heilige Bonifacius, de vierde van de ijsheiligen, nu ook nog eens gepasseerd is dan kunnen de tomaten planten ook de volle grond in. Het baasje moet enkel nog wat Roma en trostomaten aankopen. De vleestomaten is dit jaar eigen werk, m.a.w. door t baasje zelf gezaaid uit restaurantzaad. Het baasje at ergens zulke lekkere tomaten op restaurant dat hij gelijk de zaadjes in een servet heeft gedaan en thuis ze geprepareerd heeft. Meer dan 400 zaadjes heeft m zo gedroogd en nadien de plantjes zelf gezaaid en gekweekt.
Vervelen zal onze baas zich niet, want als m dan eens niets te doen heeft dan is de dagelijkse wandeling weer eens dubbel zo lang
Dag 1: Ik heb er weken naar uitgekeken om deze schitterende reis te kunnen maken. Ik heb al mijn mooiste kleren ingepakt. Ik ben helemaal opgewonden.
Dag 2 : Héél de dag op zee. Ik heb dolfijnen en walvissen gezien. Wat een prachtige vakantie. Vandaag heb ik de kapitein ontmoet. Het is een knappe man. Lijkt op Brad Pitt.
Dag 3 : Ik heb een beetje gesurft en ik heb leren golfen. De kapitein heeft me aan zijn tafel uitgenodigd voor het diner. Het was een hele eer en ik heb me héél goed geamuseerd.
Het is een heel aantrekkelijke en attent volle man met prachtige blauwe ogen.
Dag 4 : Ik ben naar het casino op het schip geweest en ik heb veel geluk gehad. De kapitein heeft me uitgenodigd om in zijn hut te lunchen. Een werkelijk uitmuntende maaltijd met kaviaar en champagne. Hij heeft me gevraagd om de namiddag samen door te brengen in zijn hut maar ik heb geweigerd. Ik heb hem gezegd dat ik mijn echtgenoot niet wou bedriegen.
Dag 5 : Ik ben weer naar het zwembad gegaan en na een tijdje heb ik besloten om de rest van de dag door te brengen in de pianobar. De kapitein heeft me daar gezien en hij heeft me uitgenodigd om samen een glas te drinken. Het is werkelijk een zeer charmante man. Hij heeft me gevraagd of ik de nacht in zijn cabine wil doorbrengen. Ik heb geweigerd. Hij heeft gezegd dat hij het schip zal laten zinken als ik niet van gedacht verander.
Dag 6: Vorige nacht heb ik 1600 mensenlevens gered. 4 keer zelfs.......
Ze waren in vorm om te poseren voor de baas zijn Kodakske, nief als voorvoegsel laten we er maar af na al die 7000 (!) Drentenfotos .
De eerste foto van Heros is genomen van op straat, Heros zit het rustig te bekijken en steekt zijn tong uit naar wie passeert.
Foto twee, ook Heros die er bij gaat rechtop staan om Hera onder hem door te laten voorbij lopen .
Foto drie, Belle en Heros staan op wacht aan de brievenbus want ze hebben aan de achterzijde van de tuin een gele Renault Kangoo zien en horen langskomen.
Niet dat er vandaag niet te lachen viel, toch wel maar de tijd ontbrak om er op t blog werk van te maken.
De bazen hebben vandaag hun handen vol gehad met de tuin. t Vrouwtje heeft zich een doorgang geknipt onder de forsythia, langs nog wat laag struikgewas, tot ze enkele rozelaars terugvond.
Ook t baasje was in de weer met rozelaars, je kon het gisteren al lezen dat hij rozelaars exporteerde. Vandaag zijn ze in de tuin geplant waar zij een boog moeten gaan vormen van gele rozen die dan ook nog eens goed moeten ruiken.
Ook is het gras afgereden in de namiddag toen voornamelijk de zon het gras gedroogd had. Het baasje heeft het gras laten liggen en morgen, als de zon nogmaals haar werk heeft gedaan gaat hij nog eens over het gazon maaien om het werkelijk mooi te maken.
Dat echt kort afrijden van het gras doet m voornamelijk voor ons, als we weer eens aan het ravotten zijn dan worden we te nat in het bedauwde gras.
Inmiddels is het ook gebleken dat ook de kersenoogst dit jaar weer immens gaat worden. De takken van de grootste kersenboom hangen nu al tegen de grond van het gewicht van de kersen. En dan moeten ze nog meer dan een maand verder groeien ! En Dante bedenken dat we vier van die kersenbomen hebben in de tuin. Waarschijnlijk gaat 2011 bekend en herinnerd worden als het jaar van de kersen/krieken confituur Belle & co
Gisterenavond, dadelijk na aankomst eens door de tuin gelopen om een eerste gedachte te krijgen van wat ons de eerste dagen te doen staat. En het is meer dan duidelijk. We gaan ons niet vervelen !
Buiten de rozelaars en het laurierboompje planten is het duidelijk dat er niet veel tuingereedschap uit de schuur ongebruikt zal blijven. Onze Husq, de zitmaaier, mag nog even rustig blijven tot de zon en wind het gazon hebben opgedroogd. Daar is op dit moment nog met geen Caterpillar door te komen als het nat gras is.
Wat een tegenstelling met de Vosselaarse woestijn. Het is zoals een trip door Afrika van Noord naar Zuid, eerst woestijn en dan het tropisch regenwoud .
Ook tussen de aardappelen groeien gewassen waar het baasje 500% zeker van is dat hij ze NIET gezaaid of geplant heeft, onkruid dus !
Maar geen nood, de zon doet al pogingen om door de wolken te komen piepen, dat komt wel in de kabas (Kempisch voor het komt in orde) Tegen dat de zon terug onder gaat zal er heel wat werk geleverd zijn. We houden jullie op de hoogte
Om 21u30 draaiden wij daarjuist de koer op in La Magdeleine. We waren pas om 14u15 vertrokken zodat we de 800 kilometer in zeven uur en een kwart hebben afgebokst.
We hebben totaal geen oponthoud gehad vandaag en zelfs op de périférique rond Parijs konden we de maximum snelheid van 80 km/h makkelijk aanhouden. We kozen vandaag voor Parijs- west. Dat wil zeggen de périférique vanaf de Porte de la Chapelle tot aan de Porte Saint Cloud. Dan via de lange boulevard richting N118. Het was net alsof de Parijzenaars verwittigd waren dat we er aan kwamen en dat ze de baan hadden vrij gemaakt om ons doorgang te geven. Op minder dan een half uur stonden wij vanaf de luchthaven Charles de Gaulle op de A10 richting Bordeaux.
Dat we zo laat vertrokken had twee redenen. De eerste had alles te maken met Moederdag. Hoewel de echte Moederdag in de Kempen op 15 augustus valt had het wijkcomitee bij ons een Moederdag ontbijt ingericht. De moeders mochten gratis komen ontbijten en de rest van de familie mocht aanschuiven voor 1 euro. t Vrouwtje, als lid van het wijkcomitee, stond in voor het spek met ei bakken.
Ondertussen was t baasje gaan helpen bij zijn maat Louis, van Gorky en Cato, ook drenten. t Baasje had met de kaawpollekeswandeling , waar Louis ons baasje had geholpen, toegezegd om deze voormiddagte komen helpen tappen in het stadspark te Turnhout waar een manifestatie van vakantiegenoegens doorging. Louis en zijn ploeg verzorgden daar de catering .
Zoals steeds heeft t baasje ons niet gehoord of gezien tijdens de rit. Wij betrouwen op de stuurmanskunst van t baasje en hebben uit voorzorg op wat komen gaat deze week alvast maar goed bijgeslapen !
Klimrozen, vlinderlavendel (?) en een laurierboompje, samen met nog twee bakken geraniums die vorige maal te laat waren om nog mee te kunnen op de aanhanger, Vandaag kunnen ze mee op de rit richting La Magdeleine.
Het baasje is weer aan het exporteren, tot voor enkele jaren noemden ze dat nog smokkelen of illegaal over de grens brengen. Nu zijn deze planten ook in Frankrijk te koop in de betere Jardinerie maar de prijs is dan gewoonlijk tegen het drievoud aan terwijl de kwaliteit ongeveer de helft is. Reden genoeg voor ons baasje om zijn inkopen te doen bij de Turnhoutse middenstand.
Vandaag zijn ze op transport gezet zoals dat in die transportkringen genoemd wordt. Vanavond arriveren ze in La Magdeleine en tegen dat het morgenmiddag is gaan ze hun Franse toekomst tegemoet. Voor de rozen heeft het baasje vorige maal al een boog in elkaar getimmerd en gaan ze de bladluizen opvangen die normaal op weg waren naar de druivelaars ! Het laurierboompje krijgt een ruim bemeten pot en gaat niet te ver van de keuken geplaatst worden. Voor de kenners, het is geen laurier in de betekenis van oleander dat in t Frans laurier rose is, maar deze is van het type laurier sauce, t is maar dat je het weet, de eerste is giftig, de tweede is lekker !
En voor de vlinderlavendel zoeken we nog een plaatsje waar hij geurend tot zijn recht komt !
Tot vanavond met het reisverslag Vosselaar La Magdeleine
Maar we hadden het kunnen weten Vrouw blijft vrouw of dat nu een mensenvrouw of een hondenvrouw is, zij hebben dezelfdeinteresses.
Het bewijs staat hier onderaan het bericht mét foto !
Gisteren mocht Belle mee boodschappen gaan doen en één van de te bezoeken winkels was de Zoomart (tegenwoordig Maxizoo).
Ons baasje ging op zoek naar tekendingeskes om teken te verwijderen bij ons. Vermits ze weer met duizenden op de loer liggen om zich te goed te komen doen aan ons bloed !
Belle was echter minder geïnteresseerd in de tekendingeskes maar het rek met de hondenkleding kon haar volle interesse wegdragen. Nooit gedacht dat een jachthond als Belle daar nog interesse in zou hebben. Als ze nu in de toekomst ook nog voor de etalage van een parfum/maquilage winkel gaat zitten zullen we daar ook al niet meer van stijf achterover vallen van verbazing
Jack ging met z'n vriend Bob skiën. Ze namen Jack's busje en reden noordwaarts. Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten. 'Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden,' zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten.' 'Wees gerust', zei Jack. ' We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad vertrekken. De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg. Ze genoten van een fantastisch skiweekend. Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde enkele minuten voor hij het begreep, dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was, die hij tijdens het skiweekend ontmoet had Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: 'Bob, herinner je je aan die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?' 'Ja', antwoordde Bob. 'Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?' 'Wel, euh, ja', zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. 'Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb.' 'En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?' Bob's gezicht werd vuurrood en hij zei: 'Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?
'Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten.'
(En jullie dachten dat het einde anders was, niet?... hou deze glimlach nu maar een hele dag.)
Het baasje kijkt er naar uit, echt waar en hij kan het zelf nog niet geloven Het gaat om de periode tussen nu en 13 juni. De dag dat we met zn alle als kiesvee naar de stemhokjes gedreven gaan worden.
Tot enkele dagen terug was t baasje haast van plan om de mening van Stij n Meuris te delen en burgerlijk ongehoorzaam te zijn. Hij had een degout gekregen van wat Yves verantwoordelijkheid nemen noemt. Hij kreeg boebelen van Crembo en zijn machogedrag. Van het gezicht van Declercq kreeg m zuur oprispingen als m weer eens kwam vertellen wat m nu weer van plan was om de gevangenen binnen de muren te houden. Plannen genoeg van heel de kliek , de Walen inbegrepen, maar realisaties ? ? ?
Dus het baasje keek al verbaasd vrolijk toen Siegfried Bracke aankondigde de rangen van Bartje te gaan vervoegen. Helemaal plezant werd het toen ook nog een katholiek prefesserke met de naam Torfs, s avonds verkondigde dat m s morgens nog stond te liegen alsof het gedrukt stond en dan toch maar de rangen van Marianne ging vervoegen.
Het zal wel niet veel uitmaken eens de stemmen geteld zijn, alles zal wel hetzelfde blijven in de praktijk, maaaar de debatten gaan wel de allure krijgen van een taalspelletje als de taalstrijd. Want zeg nu eerlijk, als Torfs en Bracke tegenover elkaar worden uitgespeeld, staan er ons nog aardige momenten te wachten in de zevende dag of bij Phara.
Ons baasje hoopt op een verbeterde uitgave van het duo Uyterhoeven/Mortier, hoewel die twee overtreffen toch wel moeilijk zal zijn. Als is de inzet, de wedde van een minister, toch wel iets waar je de handen voor uit de mouwen kan steken, ons gedacht toch
Het is er goed aan te zien dat het broer en zus zijn, dat ze zelfs vlak na elkaar geboren zijn Onze Heros en Hera, onafscheidelijk zijn ze.
Hun benches staan tegen elkaar, zij staan samen op en lopen s ochtends samen zij aan zij de tuin in voor hun ochtendbezigheden.In het bos of tijdens de aangelijnde wandelingen lopen ze ook zij aan zij .
Bij het eten staan ze vlak naast elkaar en wisselen regelmatig van bak. En als ze dan s avonds uitgeteld in de zetel liggen te maffen liggen ze nog op elkaar !
Het is niet dat ze niet overeenkomen met mij , zo erg is het niet, maar er is blijkbaar toch net als bij de mensen een soort van generatiekloof.
Mij spontaan betrekken in hun spel is er niet dadelijk bij, en als ik met hen meedoe is het omdat ik om organisatorische redenen ben tussengekomen. Soms gaat het er nogal hevig aan toe en grijp ik in om erger te voorkomen, en dan doe ik maar mee om spelenderwijs rust te brengen
t Is hier allemaal goed geregeld onder ons zegt het baasje over zijn roedel.
Een man en vrouw dineren samen in een heel sjiek restaurant. Wanneer een verblindend mooie jongedame naar hun tafeltje komt, de man een dikke zoen geeft, zegt dat ze hem straks wel zal zien en terug wegwandelt. De vrouw staart naar haar man en zegt:'Verdomd, wie is dat???' 'Oh', zegt de man, 'dat is mijn minnares...' 'Wel', zegt de vrouw, 'dat doet de deur dicht, ik wil scheiden!' 'Ik kan dat begrijpen', zegt de man, 'maar denk er aan dat, wanneer wij gaan scheiden, er geen inkoopreisjes naar Parijs meer komen, geen wintervakantie meer op Barbados, geen zomerverblijf meer in Toscane, geen Ferrari of Mercedes meer in de garage en geen zeiljacht meer... Aan u te beslissen.' Juist op dat ogenblik, komt er een vriend van het paar het restaurant binnen met een stoot van een babe aan de arm. 'Wie is die vrouw bij Jim?' vraagt de vrouw. 'Dat is zijn minnares', zegt haar man. Antwoordt zijn vrouw: 'De onze is mooier hé...'!!!!!
Het baasje moet steeds glimlachen als t ergens over hormonen gaat. Hij moet dan terugdenken aan zijn vader in de tijd dat baasjes zusters met hun eerste vrijers thuiskwamen. Het waren gewoonlijk vrienden van onze Jan die hijzelf soms al eens ooit had gezien, sommigen andere echter nooit vanzeleven
Gisteren ging het er weer eens over bij Dr. Nelly en met ons Hera. Dat beetje schijndracht dat ze vertoont gaat maar niet vanzelf over en daarom hadden we met het oog op het vertrek naar Frankrijk een afspraak gemaakt.
Ons Hera haar tepeltjes willen maar niet wegtrekken na haar eerste loopsheid, of beter , ze waren weg maar zijn terug gezwollen toen ik, Belle, loops werd.
Het zijn de hormonen vertelde Nelly ons en nu moet Hera medicamenten slikken in de vorm van druppels. Al een geluk dat het nogal een vraatzuchtige is en dat bij haar het slokken voorgaat op het proeven. De 2,5 milliliter druppels gaan er als koek in als ze op een stuk brood gedaan worden. Het is van slokslok en de boel is binnen, het is hier ooit anders geweest bij Bas bvb
Overigens denkt het baasje dat de firma die het spul levert, zich bevoorraad bij Red Bull of een andere fabrikant van pepdrankjes. Of het moest zijn dat het rechtstreeks uit het wielrenners milieu komt. Ziek van haar hormonen is ze nooit geweest maar ze gaat wel als een ras Ferrari door het huis en tuin van de medicijnen
Terwijl Heros deze namiddag met het baasje met de auto mee mocht naar Onze pa Zeppos en broer Hercule in Oudenaarde hadden wij Belle en Hera huiswacht samen met het vrouwtje.
Ons baasje moest bij Peter en Hilde nog spulletjes ophalen om mee naar Frankrijk te nemen en Heros moet zo dikwijls als mogelijk met het baasje mee met de auto als er een plezierig einddoel is. Dit om zijn wagenziekte volledig kwijt te spelen.
Heros heeft letterlijk en figuurlijk de beest uitgehangen bij pa en broer. Aanvankelijk kon hij niet op tegen die twee familieleden maar eens kennisgemaakt vloog het zand en gras weer achter hen omhoog als ze aan het spelen waren !
Het baasje vertrok in Oudenaarde te 15u45 en draaide de oprit thuis op te 18u50. Drie uur en vijf minuten. Met een beetje chance en ne zware voet is m op dezelfde tijd in Parijs !
Meer dan een uur en half heeft m over de vijf kilometer voor de Antwerpse Kennedy- tunnel gedaan. Voor Heros geen probleem, die heeft gans de miserie met zijn ogen dicht meegemaakt.
Maar nu was wel ons uur van wandelen verstreken Geen nood voor ons baasje, het was dan wel niet naar ons gewoon bos, maar toch een wandeling rond de grote blok. Toch ook altijd nog goed voor een half uur trekken en sleuren aan de lijn, want dan mogen we niet los wegens te veel verkeer
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
