Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-06-2010
Te herplaatsen Drent Dino
Te herplaatsen Drent
Drentsche Patrijshond Dino,5 jaar en gecastreerd
Helaas zijn wij tot de slotsom gekomen dat wij een ander adres voor Dino moeten zoeken. Hij heeft moeite met de veranderde gezinssituatie (geboorte kind) en is in de afgelopen periode teruggevallen wat betreft gehoorzaamheid doordat hij toen bijna 2 maanden niet door de 'roedelleider' werd uitgelaten/getraind. Wij kunnen het op dit moment niet meer aan om zoveel met hem te trainen als hij nodig heeft.
Toen wij hem kregen was hij een aantal jaar alleen aan de riem uitgelaten en zat hij veel thuis in de bench. Hij wist niet zo goed hoe hij met honden moest omgaan, maar dat gaat inmiddels goed. Als hij los is, zijn er eigenlijk nooit problemen, ook niet als hij bij iemand logeert die meerdere honden tegelijkertijd in huis opvangt. Aan de riem wil hij nog wel eens uitvallen. In grote groepen honden (>20) op een afgesloten terrein, hapt hij soms uit het niets naar een passerende hond, waarschijnlijk doordat de opwinding hem teveel wordt. Hij kan dan in die opwinding blijven hangen.
Op dit moment jaagt hij ook weer fietsers, joggers én auto's na als hij los is (aangelijnd kijkt hij er niet eens naar om). Het was eruit getraind, maar het is door de hier eerder genoemde periode van niet trainen weer teruggekomen. Hij kan het dus afleren, maar het moet wel 'bijgehouden' worden.
Alle commando's zitten er inmiddels in, waardoor hij nu al zo'n anderhalf jaar los mag in het bos. Hij heeft wel goede en consequente leiding nodig, anders loopt hij weg (in de huidige situatie gebeurt dat regelmatig bij 1 van de baasjes). Binnenshuis is het een grote knuffelkont die erg goed luistert; meestal is zelfs een handgebaar genoeg.
Dino kan goed alleen zijn (al hoefde hij dat bij ons niet vaak, omdat hij ook mee naar kantoor kan).
De ideale baasjes voor Dino hebben ervaring en overwicht, krijgen niet te maken met een veranderende gezinssituatie en hebben de tijd en liefde om Dino het laatste stuk opvoeding en begeleiding te geven dat hij nodig heeft. Dino geeft daar op zijn beurt veel liefde voor terug. Meer informatie via annemiex@zonnet.nl of via ons mailadres datje kan vinden via de knop "email mij" in de rechtse kolom
'Als lijsttrekker in West-Vlaanderen zou Leterme goed kunnen scoren. Als dat schril zou afsteken tegen een verkiezingsnederlaag voor CD&V, is het best mogelijk dat Leterme zal proberen een comeback te maken als eerste minister van het land', aldus De Tijd. Een premier wordt niet verkozen. Dat wordt beslist in de onderhandelingen. We zullen wel zien, zegt Leterme daarover.
Dat leest ons baasje vandaag in de Belgische kranten die hij hier in Frankrijk op de computer kan lezen
Hij heeft nog ergens gezocht naar een krant die dat niet schreef, maar heeft dat echt niet gevonden. Het enige dat het bericht nog kon milderen is dat zijn vriendin Marianne, OOK eerste minister wil worden.
Met andere woorden, of Yves komt terug, OF Marianne zal zijn plaats innemen met ambras in t CD&V-kot.
Toch wel erg dat het lot van een land van zulke mensen moet afhangen. Als dit scenario waarheid wordt zitten we nog niet aan de nief patatjes. Nog eens x aantal jaren tandengeknars zal ons deel zijn maar ze hebben wel hun verantwoordelijkheid genomen.
Binnenkort de nieuwste versie van den dikke Van Dale raadplegen om te kijken of er een andere uitleg gegeven is aan het woord verantwoordelijkheid dan de betekenis die onze baas destijds geleerd heeft !
Voor de derde dag op rij hebben we een donkere dag enkel, het s stilletjes, héél stilletjes aan het veranderen. Waar we de vorige dagen donker grijs weer hadden klaart het nu op tot licht grijs.
En, heel voornaam, het regent niet meer. Alles buiten is nog wel nat, en als we onder de struiken door gelopen zijn en dan ook nat binnenkomen, kijkt het baasje bedenkelijk naar de handdoeken die ook al niet echt droog meer zijn. Om nog niet te spreken van die slijkhanddoeken.
Météo France geeft in elk geval mooi zonnig weer tot 24°op woensdag. Dan kunnen we terug ganse dagen buiten. t Zal beteren dan, want het hoofdbestuur krijgt er wat van, Stel je voor samen in huis met drie Drenten die hun energie niet kwijt kunnen in de tuin of op die ene wandeling per dag.
Eén keer heeft het tot nu toe maar geregend, het begon rond halftien deze morgen en het regent nog ! Dus wie durft er nog klagen ?
We zijn wel met het baasje gaan wandelen, uiteraard in de regen, maar toen was het maar motregen. Je bent in die motregen wel even nat als bij een plensbui maar het gevoel is anders. Het vrouwtje die niet was mee gegaan schrok zich haast een ongeluk toen ze ons aan de deur zag staan. Drie volledig bruine Drenten ! ! !Van neuspuntje tot staartpuntje, van tenen tot oren, alles bruin van het slijk !
Drie badlakens zijn er vuil gemaakt. En als we vuil zeggen, is dat ook echt smerig vuil. We liggen hier nu verder te drogen, ik met Hera in de tweezit en Heros in de zetel waar t baasje gewoonlijk in zit. In de zetel van t vrouwtje riskeren we het niet van die ook nog aan te slaan. t Baasje is wat toleranter wat zetels betreft, maar we hebben hem nog nooit bezig gezien met ze terug zuiver te krijgen. Daar zal het verschil wel inzitten denken wij zo.
Morgen zou er alweer iets beter weer op komst zijn. Tijd om terug actief te worden in de tuin zegt het mannelijk deel van het hoofdbestuur
In bed blijven liggen is een optie met zon weer, maar niet als er drie Drenten een ander gedachte hebben en zich liever laten nat regenen dan lekker binnen te blijven.
Het is hier al niet anders dan in t Belgikske. Als het zo blijft, gaat er niets in huis komen van rijpe kersen mee te brengen midden volgende week. Sappig zullen ze wel zijn dat, lijdt geen twijfel, met al dat hemelwater.
Vandaag gaat de baas tussen de buien door nog enkele rijen boontjes zaaien. Een lint rond de moestuin moet aangeven hoever we mogen komen bij het ravotten. Maar t baasje moet nog wel eens uitleggen aan welke kant we moeten blijven logisch toch, zon lint heeft twee zijden !
Sinds gisteren hebben we lichtjes een andere kleur, onze witte buiken hebben helemaal geen wit meer, maar vertonen kleuren tussen beige en bruin. Kwestie van over natgeregende zonnebloemvelden te crossen.
Ikzelf en Heros hebben dan ook nog ergens in liggen rollen. t Baasje kan er niet mee lachen maar voor ons is het Chanel cinq. Ook die vacht van ons vertoont vettige vieze vlekken. t Baasje gaat telkens zijn handen wassen al hij ons nog eens geaaid heeft. De flauwe
Dat is wat we gaan nodig hebben tegen het einde van de week. Nog een haak erbij om de emmer aan de ladder te hangen en we kunnen aan de slag in de eerste kersenboom.
Tegen het eind van de week zullende kersen wel zo rijp zijn dat we ze kunnen plukken en dat ze niet TE rijp zijn. Indien ze te rijp zijn is het vervoer niet meer mogelijk tenzij je er niets mee inzit van met kersenmoes thuis te komen !
Deze kersen moeten zeer donker zijn voor ze rijp zijn. Toen wij een week terug naar België terug reden waren ze nog alle groen en klein. Je staat er versteld van hoe zulke vruchten kunnen evolueren in één week tijd.
Het vrouwtje is al voorzien van de nodige confituursuiker om dadelijk aan de slag te kunnen. Ook het baasje heeft met zijn pas aangekochte wijnpers alles in huis om te starten met het maken van kersenwijn.
Want zoveel is zeker, wat we niet mee naar België kunnen meebrengen voor familie en vrienden dient verwerkt te worden. Op de composthoop trekt het alleen maar wespen, hommels en frolons aan. Speciaal die laatsten zijn wespen die twee tot driemaal het formaat hebben van een gewone wesp, die willen we dan ook van huis weghouden !
Zo hebben Hera en Heros gisteren een nest van hommels gevonden in de muur van de hangar. Hera had al een steek opgelopen aan haar voorpoot van op een hommel te tikken met haar poot. Om verder onheil te besparen heeft het baasje dan maar insecticide in het gat gespotenen er een prop papier in gestoken. Het eerste stekelig probleem voor dit jaaris dus al opgelost
Gisteren hadden we het op deze plaats over de reclame van Heineken in Parijs, Vandaag hebben we het over de reclame aanpak van Grand Marnier. In de volgende lijnen zal je merken welke aanpak wij het meest verkiezen .
Gisterenmiddag zijn de baasjes het kasteel van Grand Marnier in Bourg Charente, op zon 40 kilometer van hier gaan bezoeken. Er is in Bourg Charente niet veel te beleven buiten het enige Michelin sterren restaurant van de Charente en het kasteel, eigendom van de familie Marnier-Lapostolle.
Het waren weer eens een opendeurdag in het prachtige, aan de oever van de Charente gelegen kasteel. Onze baasjes zijn daar al meerdere malen op de opendeur geweest en telkens kunnen ze de baasjes verassen met weer iets nieuws. Dit jaar serveerden ze buiten tal van cocktails op basis van Grand Marnier ook flensjes in Grand Marniersaus. Het baasje was in opperbeste stemming, van het flensjes eten (zegt m)
Ook de rondleiding door een alleraardigste juffrouw was weer de moeite, we startten zoals elke maal in de grote zaal met de indrukwekkende schouw. Daar nam het baasje de foto met de flessenkast (dat was nog voor de flensjes). Ook het productieproces met de gedroogde Caraïbische groene sinaasappelschillen kwam ter sprake in de kasteelkelders.
Ook konden we in de chais proeven van de verschillende kwaliteiten van de Grand Marnier waarbij de Cognac kwaliteit en ouderdom bepalend is voor de smaak en de prijs.
Uiteraard gingen de baasjes terug naar huis met een fles Grand Marnier en de zaak schonk er nog een glas en een miniflesje bovenop
In elk geval een uitstap die nog wel even in het geheugen zal blijven hangen
Dat hoorden we het baasje tegen het vrouwtje zeggen toen we gisterenmiddag het Stade de France bij het binnenkomen van Parijs passeerden.
Aan de rechterkant van de snelweg, tegenover de voetbaltempel staat een gebouw te huur. Het is zon tien, misschien twaalf verdiepingen hoog en Heineken heeft daar een immense reclame spandoek tegenaan gehangen.
Als Belg doet het een beetje pijn dat het juist Heineken is die zulke knappe reclame maakt. Maar dan horen we het baasje tegen het vrouwtje zeggen als ze even goed bier zouden brouwen als ze reclame maken, was hun bier misschien nog wel drinkbaar (hij sprak van te zuipen).
Maar dat heeft het baasje al dikwijls gezegd over Freddy Heineken, die man heeft zijn roeping gemist, die was de reclamewereld moeten ingaan en het brouwen overlaten aan mensen die er verstand van hadden
Als dat was geweest dan had de familie de Spoelberch, van de Stella, de Jupiler en nog tal van andere bieren, nooit de rijkste mensen van België kunnen worden
En dat kan tweeërlei zijn, zowel voor het hondje Caju als voor de foto. Ons baasje vond deze op het Nederlandse Drentenforum in een onderwerp (topic) dat handelde of er nog meer Drenteneigenaars naar X-factor keken.
Voor Belgen is dat programma op TV onbekend, maar Caju genoot er blijkbaar met volledige concentratie van, volgens de foto.
Deze foto wilden we jullie niet onthouden. Wijzelf zijn geen TV kijkers, als de baasjes TV kijken dan knorren wij binnen de kortste tijd om ter hards.
Volgens onze baasjes was Bas wel een TV kijker, die heeft ooit een volledig programma voor de buis gezeten. Er was toen een uitzending over het geluid dat walvissen maken in de bronsttijd. Daar heeft Bas zelfs zitten meepraten of commentaar geven zegt ons baasje.
Daarstraks heeft ons baasje ook tegen mij gezegd dat ik meer moet praten, ik heb daar aanleg voor zegt hij. Hij bedoelt zeker dat ik kom zeuren als de eetkommen leeg zijn en ik als oudste ons dessert moet regelen !
Belle
Ps: nog maar snel een foto bijgedaan van de kersenboomsituatie, we gaan volgende week weten wat te doen in de tuin !
Wij hebben weer prima gereden met de rit van Vosselaar naar La Magdeleine. t Baasje zag het wel niet zitten van zo op een vrijdag middag te vertrekken met het vooruitzicht van in het Parijs verlatend verkeer terecht te komen.
Dat viel allemaal heel goed mee, het baasje vertelde dat ze in Parijs vorig weekend al naar hun buitenverblijf waren geweest en daarom was het vandaag kalm. t Is een uitleg gelijk een ander maar t was wel kalm op de snelwegen naar het zuid westen.
Toen we op de N10 tussen Poitiers en Ruffec waren , kwamen we precies de jaren dertig van vorige eeuw binnen gereden. t Baasje stak daar een oude auto voorbij(een ouw krak in onze ogen, zonder dak of deuren) . Bleek het ook nog eens een oude Nederlandse auto te zijn, met twee mensen aan boord. Op de radiator stond zo een raar zilveren beeldje, het baasje gaf het ook nog een naam the spirit of exctasy Het was dus een Rolls Royce die tegen een behoorlijke snelheid van zon honderd per uur richting Angoulême stoomde.
Eventjes later was er ook nog een Panhard sport uit de vijftiger jaren die ook in dezelfde reed, Ook die auto is een rariteit waar er ook geen tientallen meer van bestaan. Er is dus ergens in de buurt een old timer treffen waar bijzondere wagens zullen aanwezig zijn
Ondertussen hebben wij de tuin al verkend en daar gaan we morgen uitgebreid verslag over brengen, jullie gaan er nog van verschieten wat we allemaal te melden hebben !
Bij de viervoeters in de familie toch. Bij nichtje An en Glenn, die begin deze week op eigen vleugels gegaan zijn, is er een klein poesje de familie komen vervoegen.
Soezie, zo heet het kleine prutsje. Ze is nu, op 8 weken oud,zo groot als onze pups waren toen ze geboren werden.
Wij zijn dan ook geen echte poezen liefhebbers. Voornamelijk om het zo dikwijls verhuizen tussen België en Frankrijk. Poezen houden van hun eigen honk en dat past dus niet in ons Europees leven.
Soezie is van gisteren bij An en Glenn, ze is dus nog niet echt thuis en ze is nogal schuchter. Poesje komt van het asiel en is dus niet echt goed aan mensen gewend. Het liefst ligt ze dan ook in haar nestje onder haar krabpaal. Het is daar ook dat het baasje haar heeft gefotografeerd heeft. t Baasje op zijn buik, proberend in een donker hol een donkere poes te fotograferen, zie je het ook al gebeuren ?
Eventjes later kwam ze toch eens een rondje kamerlopen om dat bezoek eens goed te bekijken, echt contact zoeken zal er de eerste dagen nog weinig zijn, maar ze geven het poesje alle tijd om te wennen, en dat zien we graag !
Deze morgen was het mijn beurt om met het baasje mee te mogen rijden, en ik had geluk dat het nog ver was ook. Helemaal naar Torhout om een wijnpers op te halen.
Die mensen waar het baasje moest zijn vonden mij ook een hele mooie Drent, maar dat zeggen ze nu allemaal. Er zal dan toch iets van waar zijn, mij dunkt.
Op de terugweg nam ons baasje plots een gans andere weg dan op de heenweg. Hij had mij wel iets verteld van onze Harko, maar hij vertelt zo dikwijls onzin
En inderdaad, plots draaien we een zijstraat in en terwijl het baasje de auto al draait zie ik achter de afsluiting een Drent heen en weer lopen. Waarschijnlijk kent die het geluid van onze auto nog wel want hij kijkt meer dan geïnteresseerd.
Als ik uit de auto mag,als eerste voor het baasje want ik ben los over hem over gesprongen, staat Ronny ook al aan de poort. Ronny is het nieuwe baasje van mijn Harko. Mijn jongste en zesde pup, een anderhalf jaar geleden.
Dat het weerzien hartelijk was moet ik niet vertellen zeker. Harko nam mij gelijk mee naar zijn heiligdom, de tuin met vijver !
Bij het instappen in de auto voor het naar huis rijden, keek het baasje nog niet erg happy toen hij een kletsnatte Drent op zijn lederen zetels moest laten zitten. Gelukkig ligt er altijd zon speciale gele hondendweil (Pet-towelzeggen ze daar ook tegen) in de auto. De baasjes weten al lang dat zoiets geen overbodige luxe is met drie Drenten in huis !
t Vrouwtje merkte dat ik enthousiast op bezoek was geweest want bij de thuiskomst ben ik in mijn bench gaan liggen en ben er pas uitgekomen om te komen eten.
Onze baas loopt van hot naar her. De zaken waar m voor naar België is gekomen gingen niet door wat m niet vrolijker maakte en de voorbereidingen om terug naar Frankrijk te komen vlotten niet naar wens, daar stond m dan ook al niet om te lachen.
Straks moet m dan nog naar de andere kant van t land want hij heeft een occasie wijnpers gevonden om zijn fruit te persen en om toe te treden tot één of andere wijngilde.
Om die pers op te halen moet hij wel helemaal naar Torhout in West Vlaanderen. Zon 150 kilometer van bij ons. Gisteren wou hij die al ophalen maar toen is hij teruggekeerd omdat de snelwegen al van voor Antwerpen dicht zaten. Ook in de buurt van Sint Niklaas en Gent waren er files wegens het slechte weer en ongevallen. Daarom is hij maar terug gekeerd, hij is niet zon liefhebber van files Vandaag onderneemt hij nog eens een poging.
Ondertussen maakt hij van de gelegenheid gebruik om nog eens binnen te wippen bij Ronny en Carine en onze Harko in Brugge. Gaan hij daar ook nog eens kijken hoe goed die het daar heeft en informeren of de jachttraining is meegevallen.
Iemand van ons drie zal waarschijnlijk wel mee mogen rijden, gisteren was Heros aan de beurt, vandaag zal ik het wel zijn hoop ik we zien dadelijk wel. Ondertussen heeft 't baasje nog wat foto's van Harko bijeengezocht...
Is in het asiel binnengebracht op 20 mei en is gevonden in de omgeving van Beringen (Belgisch Limburg).
Wie kent deze hond of wie wil hem terug een warme mand bezorgen?
Jos(iane) Libert heeft het asiel getelefoneerd en daar konden ze haar volgende bijkomende gegevens geven:
Heeft geen chip of tattoo, is niet gecastreerd, is ongeveer 10 jaar; werd gisteren onderzocht door dierenarts: niks afwijkends te melden; treurde in kennel, maar is nu samen met een teefje op de wei en in andere kennel en is OK; kalme en brave hond; weten nog niet of hij training heeft gehad. Hij was niet fel vermagerd, maar vacht (zie je duidelijk) is totaal niet verzorgd, zat vol klitten "het leek wel of hij 4 oren had" ...
Voorlopige roepnaam: Akira Doc-nummer: hdo10201 Ras(kenmerken): Jachthond Kleur: bruin-wit Geslacht: reu Vermoedelijke leeftijd: info volgt Andere kenmerken: nihil Gevonden in Beringen op 20 mei 2010 Vastgesteld in het asiel: nihil Vermoedelijke leeftijd: info volgt Andere kenmerken: nihil
Ons dierenasiel bevindt zich in Aarschot, aan de Herseltsesteenweg 247, op een uitgestrekt terrein naast het stedelijk kerkhof.
Je kan er dagelijks terecht van 14 tot 19 uur (weekend: tot 18 uur) of op een ander tijdstip na afspraak met onze medewerk(st)ers. Je kan bellen met het asiel via 016 56 77 07 of 0495 282 282 (buiten de openingsuren)
De voorraad goed weer dat het baasje laatst mebracht uit Frankrijk blijkt opgebruikt te zijn. Deze morgen is het stillekes aan beginnen regenen, zo als het baasje met de broes de tere grassprietjes besproeid.
Die grassprietjes komen nu wel massaal boven de grond kijken. Tegen dat we teriug van Frankrijk komen zo half de maand juni zal de tuin wel volledig terug groen zijn.
Morgen of overmorgen vertrekken we terug voor een tweetal weken naar La M. daar is er op dit moment meer werk dan hier in Vosselaar en het is werk in de tuin. Dat wacht niet op onze baas, dat gaat zonder ingrepen van de baas ook door maar allicht niet zals hij het wil. Beïnvloeden van de natuur heet dat !
Ondertussen hoopt het baasje dat de automatische hemelsesproeier zijnwerk nog even doet en dan nadien brengen we terug een remorkske zon mee vanuit la France.
Onze bazen kunnen er uren op staan kijken en genieten van ons spel. Voornamelijk zijn het Hera en Heros die de boel op stelten zetten.
Het kleinste voorwerp kan de oorzaak van urenlang spel zijn. Een stok die ze gepikt hebben uit de brandhout voorraad, een lege petfles, het deksel van een emmer die het baasje gebruikt als frisbee. Alles kan dienen om urenlang plezier te hebben !
Als het dan lang genoeg duurt neemt het baasje de tijd om zijn Kodakske te gaan halen en de tafereeltjes vast te leggen.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
