Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-07-2010
Antwoord op reacties!
Antwoord op reacties
Aan Gita: het is hier bloedheet en vochtig gebleven
Aan Ute: Hera heeft een heel zachte beet, Heros ook maar die specialiseert zich in verbouwingen en vormgeving.
Aan Fons Nicolay: de confit de canard was vastgebakken in die pan, dus weg ermee.
Aan Karin: Zelf veel rommel en videgreniers genoeg hier in de buurt om rommel te verzamelen.
Aan Miet: Ons voorbeeld was de Engelse schrijver Peter Mayle, en speciaal zijn boek een hondenleven het is een aanrader als je van de ze stijl houd ! Mayle is vooral bekend van zijn provence boeken
Aan Carla & Izzy: Onze schatten kennen de wet Vliegende herten zijn beschermde insecten, die sla je niet plat met een pan ! Die kom je net als Hera, heel fier aan de baas laten zien.
Aan alle: bedankt voor de fijne reacties, het doet goed aan de honden en bazen harten. Daar geven we dan een bloemetje voor...
Bartje en den Elio maken wezenlijke vorderingen nu ze samen aan de slag zijn, ze hebben veel punten van overeeenstemming. Nu maar zien da ze elkaar goed verstaan hebben
Gisteren voormiddag was het Heros die met een afgedankte pan rondliep, die was de avond daarvoor door t vrouwtje definitief afgedankt als bakpan en kon nog juist dienstig zijn om vetplantjes in te laten groeien.
Niet volgens Heros die de pan als een trofee zag die hij aan de ganse wereld moest showen, daarom liep hij er van de ene naar de andere mee, als hij had gekund was m er gans het gehucht mee rond gelopen.
Gisteren avond was het dan weer Heros die ons attent maakte dat er één van de jongezwaluwen was komen vast te zitten tegen een venstertje boven de staldeur. Nu was dat venstertje omgeven door spinnen- en stofwebben en t onervaren beestje had er werk mee om weg te komen. t Baasje heeft het beestje dan vastgenomen, de webben wat van zn vleugels en lijfje gedaan en dan laten vliegen samen met zn broers, zussenen ouders.
s Avonds was het dan Hera die met iets binnenkwam dat eigenlijk door mij was gevonden . Toen t baasje vroeg wat ze bracht, kreeg hij van haar een vliegend hert aangeboden. Nu zijn die insecten, dit was zon 6 cm groot, beschermd, en dank zij de zachte beet van een Drent mankeerde het beestje dan ook niets.
Toen het baasje het dan tegen de grond zette plaatste het zich in een aanvallende houding wat het baasje dan weer toeliet er een behoorlijke foto van te maken.
Ondertussen is er nog met een halfvolle fles limonade een stuk brandhout en een klein emmertje de revue gepasseerd, niet deze maand, maar allemaal op zaterdag de 10° juli 2010.
Terwijl de Charente geel kleurt van de ontluikende zonnebloemen haalt een inwoner van de regio Poitou-Charente zijn maillot jaune terug in de tour. Sylvain Chavanel wint zijn tweede rit in de tour en trekt zijn geel truitje terug aan.
t Baasje dacht deze morgen even iets neer te pennen over Vincent Van Gogh en zijn zonnebloemen. Over de weelde die hij hier op dit moment ten toon gespreid zou krijgen. Gans de Charente kleurt langzaam geel, duizenden hectaren bloemen die klaar staan om te veranderen in potjes margarine, olie, veevoeder, en onderwerpen voor schilders en fotografen.
Ook de maaimachines zijn op alle vlakken bezig het goudgele graan te maaien, zij scheiden netjes de graankorrels van het stro, dat op zijn beurt dan ook nog eens in immense rollen of balen geperst wordt.
La campagne op zijn best, het geeft je de mogelijkheid je stinkend rijk te voelen wanneer je de oogsten ziet binnenhalen. Zelfs die clochard die met zijn hele hebben en houden in twee tassen naar zijn volgende grootwarenhuisdeur sjokt kan dat gevoel krijgen zonder een cent op zak te hebben.
Straks als de zon wat van haar kracht heeft ingeboet gaan we ons eens vrolijk tussen al die rijkdom begeven. Rijk zijn, of je rijk voelen wanneer je zelf wil, wie is er nu niet jaloers op drie Drenten in de Charente ?
Dat is het antwoord op de vraag van het laatste bericht gisteren hier op t blog. De vraag luidde zijn ze er morgen nog? Neen dus of toch, ze zijn nog wel in de buurt maar alle vier de jongen zijn uitgevlogen deze morgenvroeg.
Eéntje komt nog snel even uitrusten van de eerste vliegles op de rand van het nest.De andere drie cirkelen door de stal onder begeleiding van Pa en Ma zwaluw.
Als je binnenkomt is het eerste wat je doet je bukken, want ze komen met een rotvaart over je heen gescheerd . En we weten maar al te goed dat we met een stelletje beginnende amateurs te maken hebben die alles nog moeten leren. Erg netjes hebben ze het ook niet achtergelaten, ze maakten dan wel geen lawaai, de berg mest die onder het nest is achtergebleven getuigt van een gezonde eetlust voordien. Al wel een geluk dat 't baasje al wat ervaring heeft met zulke gasten en dat hij daarom een groot karton over de compressor heeft gelegd, dan is die toch al netjes gebleven !
Straks zullen ze wel met hun bekken ver open op de leidingen van elektriciteit en telefoon zitten. Wachtend op de leveranciers van vliegen , muggen, kevertjes, en alles wat de ouders aanzeulen om hun kroost binnen de kortste tijd zelfstandig te maken.
Wij wensen de familie zwaluw alle geluk van de wereld en hopen hen volgend jaar teug te mogen ontvangen in de stal.
Zijn ze morgen nog de bewoners van het nest tegen de balk in onze voormalige stal ? De beide ouders zijn de ganse dag af en aan aan het vliegen met de bek vol voedsel. De jonge vogels liggen nu boven en op elkaar in het nest. Dat kan niet lang meer duren voor ze uitvliegen, de grote zwaluwen wereld tegemoet.
Nu is het de bedoeling dat ze zich bekwamen in het vliegen en aansterken om vanaf september/oktober terug naar het zuiden te vliegen.
Het zuiden wil hier bij de zwaluwen toch echt wel het diepste zuiden zeggen. Zij overwinteren in Zuid Afrika en moeten die ganse afstand afleggen met hun kleine vleugeltjes.
Zij kunnen niet zoals deze morgen te lezen was in de krant: rijke Nederlanders vliegen morgen met privé jets naar Zuid Afrika voor de voetbal finale
Wij wensen onze vogeltjes alleszins het beste i de grote boze wereld met al zijn gevaren en hopen dat ze volgend jaar het nestje terug komen bevolken. Wij hebben in elk geval niet voor herrie gezorgd in de stal vanaf het moment dat de ouders op hun eerste ei zaten te broeden
Gisterenmorgen nam het baasje een serie fotos van Hera en Heros toen ze rustig met elkaar aan het spelen waren. Enkel wanneer het baasje floot keken ze in zijn richting.
Voor de rest gingen ze zo in hun spel op dat achter hen de wereld had kunnen vergaan zonder dat ze het gemerkt hadden.
De puberteit blijkt af te nemen, je kan er ook veel meer op rekenen dat ze luisteren naar een commando en ze zijn aanhankelijk als nooit tevoren.
Het is zoals Paul op het Drentenforum schreef over zijn relatie met zijn zes maanden oude pup Caju, ik ben heel gelukkig met mn Drent Dat kunnen wij alleen maar beamen, moet je eens denken wat je meemaakt als je er drie hebt die voor de volle 100% goed met elkaar optrekken en elkaar geen moment kunnen missen !
Je merkt de hoge temperaturen aan het blog, weinig lezers, tot de helft van andere dagen en weinig commentaren.
Iedereen loopt te puffen en te blazen. Ook wij hijgen onze tong uit ons lijf als we weer gaan wandelen zijn. De baasjes lopen dan in het midden van de weg terwijl wij in de schaduw van de zonnebloemen lopen.
Belle durft het wel aan zich te laten vallen voor de deur van het halletje, in de volle zon !
De baasjes hebben al gezegd dat ze van lotje getikt is maar dat is het wonderlijke van zon vacht. Ze geeft warmte in de winter en isoleert tegen de warmte in de zomer.
Ondertussen hebben Joris en Inse , die gisterenavond laat (file op de A86 in Parijs) het zwembad ook ontdekt. Ons baasje heeft pas begin van de week het water ververst en het is dus nog niet echt warm. Het heeft nog een temperatuur waarvan het baasje zegt t is nog klein pietjes weer in het zwembad.
Wijzelf hebben met dat koppel gisteren avond nog uitgebreidkennis gemaakt. Tot het baasje ons en de gasten naar bed gestuurd heeft. Anders waren we geen van alle in bed geraakt verklaart hij met een ernstig gezicht !
Volgens het weerbericht van France météo krijgen we morgen nog eens een buitje met kans op onweer Laat maar komen roepen ze gans Europa door naar het schijnt .
Het baasje heeftvorig jaar belletjes gekocht in een winkel voor jachtspullen in Ruffec. We hebben ze vorig jaar al gedragen maar toen vond het baasje dat de belletjes toch wat veel lawaai maakten voor ons.
Nu de zonnebloemen en graan zo hoog staan hebben we ze terug aangekregen bij de wandelingen. Wel aan een speciaal halsbandje zodat we de bellen niet de ganse dag moeten meezeulen.
Ikzelf ben er niet er gelukkig mee en blijf de ganse tijd vlak bij de baasjes. Die kunnen hun ogen niet geloven Dat heb ik nu nog nooit gedaan, meestal poets ik de plaat van t moment dat ik vrij krijg . De baasjes denken wel dat het niet blijvend is en dat ik terug in de oude gewoontes ga hervallen van t moment dat ik het belletje gewoon ben.
Het is nu wel zo dat het klinkt als Sonnevelds Nikkelen Nelis als we samen terug aangelijnd bij de baasjes lopen. Het is eenbelconcertvan jewelste
De grote tafel is buiten gekomen dat wil zeggen, er komt bezoek dat wat langer blijft en misschien zijn ze wel met meerderen.
Als de grote tafel buiten gezet wordt wil dat ook zeggen dat er de volgende weken meestal van s morgens tot s avonds buiten gegeten wordt. De kleinere picknick tafel verhuist dan onder de boom en dient voor de babbel en het glaasje rosé als het te warm is in de zon.
We hebben al namen horen vallen als Joris en Inse die langs komen. Joris is hier al elf jaar vaste gast. Hij is ook t baasje zijn petekind en kwam de eerste zomer dat wij hier woonden als zestienjarige met het baasje een ganse maand mee.
Toen had hij zijn Vespatje mee, morgen brengt m zijn lief mee t kan verkeren zei Bredero
Ondertussen heeft hij gans de evolutie meegemaakt, gras afrijden met de duwer, wel met benzinemotor maar het was de brousse waar we toen door moesten.
Het zwembad mee aangelegd, de zolderkamers mee in orde gebracht tot bewoonbare ruimte, en zo verder
Joris en zijn Inse zijn de eerste die komen logeren, volgende week komt tante Rita, je weet wel de koekjestante, maar die komt naar Saint Fraigne hier een 15 kilometer vandaan. En dan komen de collegas van t baasje, ook een Joris en de Cis met hun madammen. Cis is de leverancier van de platte voetballen, de afdankertjes van de sjotters van Vorselaar. Die ballen houden nog net genoeg lucht zodat wij er ons tanden kunnen inzetten, goei spul die voetballen van de Cis. (dit heeft het baasje moeten verbeteren, er stond ballen van..)
Je ziet, de tafels gaan nog gebruikt worden deze vakantie en dan komt augustus nog, dit ging alleen nog maar over juli, want de Ronny en Paula uit de geburen in Vosselaar komen ook nog langs op hun motsiklet
NEDERLANDS (1 tso): De trappen van vergelijking : De positief, de comparatief en de aperitief.
Uit een opstel: Stappend door het landschap naderde de kerktoren.
Polygamie is schrik hebben in kleine ruimten. Een zelfstandig journalist is een taxfree-journalist. (freelance) Binnen in een klok hangt een tepel.
ENGELS (3 aso):
Vertaal : "In de Middeleeuwen werden heksen op de brandstapel gezet."
In the Middle Ages witches were fired. Verklaar : "workaholic". Verslaafd aan werken en alcohol. Vertaal : "Een vleermuis." a floddermouse Vertaal : "Een mooie vrouw." A bediful woman. Uit een opstel : He shot three times and now he is dad. A person who doesn't eat meat, is a vegetable. (vegeterian)
FRANS (zelfde 3 aso):
Vertaal : "Duitsland was de vijand". La Germaine etait la viande. Traduisez : "Ce soir c'est la finale de la coupe du monde".
Vanavond is het de finale van... de haarsnit van het volk. Vertaal : "Een woordenboek". Un prisma. Vertaal : "Nou en of !!" Maintenant et ou !!
Gisterenavond hebben we samen met de baasjes naar voetbal gekeken. t Baasje vertelde dat ons land van herkomst moest voetballen tegen een Zuid-Amerikaans land, Uruguay of zoiets.
Bij onze vrienden Ollanders staat heel het land op zijn kop, dat laten ze op TV zien, ganse straten die oranje gekleurd zijn, ook in Eindhoven niet zo ver van Vosselaar vandaan was de oranjegekte niet te doen.
Wij hebben dus gekeken in het begin vonden we die mannekens met die blauwe truitjes, Uruguayanen zegt het baasje, vlotter voetballen en mooier combineren. Maar d Ollandersmaken van op een onmogelijke afstand een heel mooie goal !
Vlak voor de rust maken de Urudinges op ongeveer eenzelfde wijze een tegengoal, met 1-1 gaan ze koffie drinken en een kwartierke rusten.
Na de rust zijn dOllanders beter, straffe koffie gekregen is het commentaar van t baasje, of naar hun voeten van de trainer, om beter te spelen zeggen wij. d Ollanders gaan dan inderdaad er een lap op geven en die Urudinges gaan kompleet af, de noorderburen maken dan nog twee goals en het lijkt er op dat 1-3 de eindstand gaat worden. Tot 5 minuten voor tijd de Uruguayanen (of zoiets) nog een goal maken en dan plots energie voor 22 vinden in plaats van 11, en uiteraard de tijd niet meer hebben om gelijk te maken.
Het baasje vond beide ploegen veruit even sterk. Onze Noorderburen gaan natuurlijk vinden dat zij vééél sterker waren, maar die staan dan ook met 14 miljoen tussen de lijnen.
Wij als Belgische supporters in Frankrijk voor de Ollanders kunnen dat veel nuchterder bekijken dan in zon massahysterie in de oranje gekleurde straten in Tilburg, Breda, Eindhoven, en al wat noordelijker daarvan ligt.
Wat zullen er deze morgen/middag veel Ollanders wakker worden met kleine oogjes en een houten kop terwijl het refrein van dos servezas por favor nog naklinkt
Het zwaluwnest in de stal is wat klein geworden voor de bewoners, die zitten ondertussen al goed in de pluimen en het gaat niet lang meer duren dat ze letterlijk en figuurlijk van onder de ouders hun vleugels weggaan.
Begin juni zat het koppel nog de ganse dag te broeden op hun eieren, toen we tien dagen geleden terug hier kwamen staken er drie bekken boven de rand, (we vermoeden dat er vier jongen zijn) en nu verdringen ze elkaar !
Wat wel opmerkelijk is, is hun stilte Wanneer we de vorige keren zwaluwjongen in het nestje hadden dan waren dat telkens lawaaimakers van jewelste. Zeker wanneer de ouders met hun bek vol insecten kwamen aanvliegen om die gulzige kelen vol te stoppen .
Dit jaar hebben we nog geen piep gehoord t zijn misschien wel heel welopgevoede zwaluwen?
De zoon des huizes komt binnen bij zijn ouders en zegt: "Ik heb voor de 1e keer seks gehad gisteren."
De moeder wil er niets mee te maken hebben en gaat weg. De vader is nieuwsgierig en vraagt: "Was het lekker?"
De zoon zegt daarop nog nooit zoiets lekkers te hebben gevoeld, en de vader is trots op zijn jochie van 15.
Vader belooft de zoon dat hij de koersfiets krijgt waar hij al zo lang om gevraagd heeft maar dat hij nog even moet wachten tot zijn salaris gestort is en dat kan nog een weekje duren.
Waarop de zoon antwoordt: 'Is niet erg, pa, de pastoor heeft gezegd dat ik toch een paar dagen niet zal kunnen zitten."
Een week verschil tussen de twee fotos. De zonnebloemen schieten de lucht in ! Waaronze bazen ons vorige week nog makkelijk konden volgen waar we ons in het veld bevonden is dat nu een ondoenbare zaak.
Enkele regenbuien, flinke buien zoals je vorige week hier kon zien, en daar een felle zon achterna geven zulke resultaten ( na regen komt zonneschijn is nog altijd actueel).
We gaan nu voor de wandeling toch onze jachtbelletjes aan onze nek krijgen zegt het baasje, kwestie van ons toch ietwat te kunnen lokaliseren in de immense velden.
Gisteren stonden de baasjes zo bijvoorbeeld te roepen op Hera die ergens in de velden zat. Terwijl ze in één richting dachten dat ze zat kwam ze uit een totaal andere richting aanlopen. Met een belletje gaat dat toch nog iets verholpen worden.
Nu nog zorgen dat de baas terug goed hoort en alles komt in de kabas
Een namiddag voor de buis, Ronde van Frankrijk op het scherm, een etappe van centraal naar oostelijk België, dan maak je het je makkelijk
Wanneer er acht renners aan de haal gaan uit het peloton na acht kilometer is de eerste reactie, die mannen komen nooit op die manier aan de streep Als er dan toch eentje, nog wel één die onze baas graag ziet winnen wegens een grote dosis chauvinisme, met de bloemen gaat lopen is dat dubbel fijn. Sylvain Chavanel, een renner uit de Belgische Quick Step ploeg, een man uit Châtellerault uit onze regio Poitou Charente, die een etappe wint in België daar zijn we blij voor dat hij uit de greep van het peloton blijft.
Met dat peloton is er ook iet grondig mis ! Vallende ziekte, waar we het vorige week al over hadden bij de Nederlandse voetbalploeg, treed nu ook op in het wielerpeloton . In zoverre dat Cancelara het peloton oproept om de koers en de achtervolging lam te leggen!
Je kan het met gemengde gevoelens bekijken maar er schort iets met die renners. Ook gisteren toen Cavendish in een rotvaart in een bocht alle favorieten onderuit haalt. (pummel Cavendish noemt het baasje die) Dat moet dan doorgaan als een echte sprinter, een professional. Maar zoals die er tegenaan gaat doet toch anders vermoeden, bij het voetbal krijg je voor zulke onvoorzichtigheden een rode kaart.
Ook vandaag, (zonder Cavendish, die niet kon volgen bergop)ging het in de afdaling grondig mis. Bij momenten zag je het asfalt niet meer door de hopen renners die ertegen gesmakt waren. En dan komen morgen de kasseien zeggen ze, Mini Parijs-Roubaix.
t Baasje weet niet of hij morgen nog een dag miserie gaat aanzien Hoewel, Chavanel in het geel, en groen en Pineau (des charentes ?) in de bolletjes trui, de triomf van Quick Step, daar zullen we ons toch nog maar eens voor in de zetel placeren. De baas in het midden met rondom hem drie Drenten die snurken om ter luidst
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
