Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
06-08-2010
Afscheid!
Afscheid
Afscheid zoveel deze vakantie al. Gisterenavond zijn Hadise , Jago en hun baasjes, Jean-Pierre, Ute en de Oma terug vertrokken naar hun vakantiewoning in Ambernac dichtbij Confolens.
Voorlopig komen ze niet meer terug wegens nakend eind verlof en terugkeer naar een nat Belgikske. t Zal hun nog geen klein beetje tegenvallen, van de stralende zon naar de grijze hemel en de straten overstroomd
Vanavond vertrekken ze terug en het volgende weerzien is voorzien voor 28 augustus op de Drenten clubmatch in Heurne. Daar gaan we trouwens al onze hondengasten van deze plus Harry terug ontmoeten.
Harko die hier met Ronny en Carine eind juni hier een dag waren, Zeppos en Hercule die enkele dagen ten huize Faes verbleven en ook Hadise en Jago die enkele keren vanuit Ambernac zijn komen spelen.
Het was een fijne vakantie voor ons en de baasjes zo de (bijna) ganse hondenfamilie hier over de vloer te hebben gehad.
t Was plezant zo met gans de troep samen te kunnen ravotten en we hopen dat zoiets in de voor herhaling vatbaar is. Ze blijven in elk geval welkom
En dat is verdomd spijtig. Vandaag waren Hadise en Jago terug de ganse dag op bezoek bij ons. Reuze lol verzekerd en er is weer duchtig gespeeld en geravot met ons vijven. Daar heeft het baasje wel fotos van, maar niet van wat nu volgt
De grote lol kwam echter pas toen de baasjes met ons gingen wandelen. Op het stoppelveld waar tot voor twee weken nog aan graanjumping werd gedaan heb ik en Jago een slangetje gevonden. Een echt slangetje, geen tuinslang maar eentje dat al enige tijd het heden met het eeuwige had gewisseld. Dat konden we merken aan de geur dat het ding verspreidde.
Vermits zowel de kleine Jago van bijna 4 maanden oud als ik het slangetje gelijktijdig gevonden hebben, hebben we daar geen ruzie om gemaakt maar na even trekken in twee verschillende richtingen hadden we beide een aardig stuk in onze bek.
Hadise, Hera en Heros konden er alleen maar op staan gapen. Jago had wel het stuk met de kop en hij paradeerde er fier mee over het veld. Ondertussen lag ik mijn stuk mals te kauwen en tegen dat het baasje bij mij was restte mij enkel nog één slik en t slangetje was helemaal verleden tijd.
Jago heeft zijn stuk dan nog gedeeld met Heros en Hadise. Jean Pierre, hun baasje heeft dan nog een klein stukje afgenomen maar dat had hij beter niet gedaan. Zijn handen stonken een uur in de wind naar rotte slang
En ons baasje die liep maar te sakkeren dat m nu eens voor één keer geen Kodakske had meegenomen !
Ze bedriegt ons zelden die neus van ons. Deze morgen was het herrie op de koer tegen de gevel van het huis. t Baasje heeft daar enkele maanden geleden een zaaibakje geplaatst om de zelfgekweekte tomatenplanten af te harden . Dat bakje had hij al lang moeten opruimen omdat het er overbodig staat, maar je kent bazen hé
Deze morgen roken we dat er iets achter dat zaaibakje zat. Dat is in onze ogen dus iets te veel en dan moeten we ons daar mee bezig houden.
We hadden me onze snoet het deksel al opgelicht, dat gaat goed als je met zn drieën bent, ééntje licht op en de andere twee steken hun kop onder het deksel, teamwork zegt het baasje.
Vermits binnenin niets dan droge aarde te vinden was hebben we met vereende krachten dat bakje maar opzij geduwd.(nu moet de baas het wel opruimen) en daarachter zat een kever, een grote zwarte !
We zijn er gezamenlijk de tuin mee ingevlucht en hebben hem eerlijk gedeeld . Tegen de tijd dat t baasje bij ons in de tuin kwam was er al niets meer van terug te vinden !
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal aan verbonden is. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben.
Mieke vertelt :'Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken' de moraal luidt: 'Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen'.
Elsje vertelt : 'Mijn grootouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar toch zijn er maar vijftien van uitgekomen'. De moraal luidt : 'Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen'.
Dan nu aan Anneke :'Mijn papa heeft verteld over ons tante Magda; ons tante Magda is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Dessert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot het leeg,vijftig Irakezen vielen dood neer. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood'.De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte, 'En ', vraagt de juf, 'Wat is de moraal van dit verhaal?'
Anneke antwoordt: 'Blijf uit de buurt van tante Magda als ze gezopen heeft !'
Hééél kalm hier in Ferret, het bezoek van Zeppos en Hercule heeft ons de das omgedaan zoals het baasje het noemt.
Gisteren hebben we amper onze kop opgeheven en meer dan de klok rond geslapen. Het baasje kan het niet begrijpen, drie gezonde, jonge Drenten die moe zijn van vier dagen bezoek van soortgenoten, familieleden zelfs, en dan strike liggen.
Dan begint m van in ozze tijd was t anders , toen werd niemand moe, toen konden ze wekenlang feesten, spelen en op de lappen gaan zonder moe te zijn. ZEGT M
Dan denken wij bij onszelf, hij kan zeggen wat m wil, er zijn toch geen getuigen die heel zijn verzinsels kunnen bevestigen !
Waarschijnlijk is het ten huize Beke in Oudenaarde hetzelfde scenario geweest, Zeppos en Hercule languit tegen de vloer, gerekt en gestrekt, de slaap der gelukzaligen slapend.
Zo, we hebben ons berichtje gepleegd, taak voor deze morgen volbracht, tijd om terug om te vallen en verder te maffen .
Nu de appelen beginnen te rijpen vallen er af en toe al wat appelen van de boom, niet ver van de boom, want dan zou het spreekwoord niet geldig meer zijn maar ze vallen op de pétanquebaan.
Daar loopt af en toe een Drentje langs die die wel appeltjes lust. Het zijn zoete gele appelen en t baasje moet telkens goed kijken wat ze vast heeft, een appel of een van die gele tennisballen.
Daarstraks rook het in de keuken wel sterk naar rijpe appel. Want de appelen verspreiden ook nog eens een heel lekker appelaroma. Het hoofdbestuur heeft hier in de keuken met allerlei getuig op zoek geweest van waar de geur kwam. Op hun knieën met pillichten hebben ze onder de kasten aan het loeren geweest tot ze bij Heras bench kwamen, waar achterin de bench een halve appel verborgen lag
Waarschijnlijk heeft ze die verborgen om vannacht een appeltje voor de dorst te hebben zegt het baasje.
Ze blijven verbazen die Drenten en een dag dat we met hen niet gelachen hebben of verbaasd zijn geweest kunnen de bazen zich niet herinneren !
De Joden, algemeen bekend voor hun zaken doen, zegt dat zwarte Bh's zeer zeldzaam zijn, en dat er praktisch geen meer te krijgen zijn. Ze kosten dan ook 50 .
De Arabier koopt er zes.
Enkele dagen later komt hij terug en bestelt er een dozijn extra.
De Jood zegt dat ze nog zeldzamer worden en verkoopt ze aan 60 . Een maand later komt de Arabier opnieuw langs en koopt de rest voor 75 .
De Jood, toch een beetje verrast door de grote vraag, vraagt aan de Arabier wat hij doet met al die zwarte Bh's.
De Arabier antwoordt: ik snij ze in twee en maak er keppeltjes van en verkoop ze aan de Joden voor 100 .
Aan allen die de afgelopen 900 dagen gereageerd hebben op onze berichtjes, en vooral aan de drie die gereageerd hebben op ons 900 dagen berichtje.
Het doet goed aan ons bazen en Drentenhart te weten dat we nog steeds de mensen plezieren met onze schrijfsels. Meestal echt gebeurde, soms een beetje fictie aan toegevoegd, en heel soms iets uit onze Drentenpoten gezogen, maar steeds ergens tegen de waarheid aanleunend of we kennen iemand bijwie het wel is gebeurd !
Zo vullen we onze virtuele bladzijden met tekstjes en fotos. De meeste uit eigen voorraad en de moppen meestal geleend/gepikt bij Google afbeeldingen, of uit de krant, dat komt ook nogal eens voor.
De reacties daar doen we het voor ! Feeling houden met de vrienden aan dat andere PC of Apple klavier. Soms vlakbij, andere keren duizenden kilometer weg. Reactie krijgen van familie op reis in Thailand, of vrienden op Bali, of een neef in Canada, of nog een vriendin in Alberta. Je hebt in een mum van tijd de wereld op je bureau met fijne reacties die goed doen aan het hart.
Soms treed bij sommige blog lezers blogmoeheid op, die haken dan af voor een tijdje maar dan plots, als uit het niets opdoemend komt er dan toch weer een reactie.
En dat allemaal met simpele verhaaltjes over belevenissen van een trio jachthonden. Zouden er in de lage landen nog Drentenliefhebbers zijn die nog niet van Bas, Belle, Hera & Heros hebben gehoord of gelezen ?
Vandaag was één van onze bezoekers jarig. Florian de oudste van Peter en Hilde vierde zijn zevende verjaardag vandaag bij ons op den hof. Daar hoorde uiteraard een kroon en taart bij en een welgemeende hip hip hoera.
Deze morgen moest ons baasje al zijn decoratie materiaal en plak en nietjes bovenhalen om Florian in de mogelijkheid te laten zichzelf een kroon te maken, en dus, net als Napoleon, zichzelf te kronen.
Na de middag en de inkopen trakteerde de zevenjarige iedereen met appelvlaai, en ze was nog vriê lekker ook. Nadien werd de Peugeot bus geladen met de bagage en ook de bench voor Zeppos en Hercule kreeg zijn vertrouwde plaats. Dat was wel spijtig want nu zijn onze pa en broer terug weg en we konden het zo goed vinden met elkaar
Rond vijf uur zette Peter dan de bus in gang richting thuisbasis in Melden bij Oudenaarde. Wij zien de ganse troep terug op de clubmatch van de Drentenvereniging op 28 augustus. Daar kijken we weeral naar uit !
Wij hadden het zelf haast over het hoofd gezien maar dit blog bestaat vandaag 900 dagen. Je kan dat aflezen in de linkse kolom onder de tevredenheidswaardering.
Negenhonderd dagen na 14 februari 2008. Het lijkt een geweldig getal negenhonderd dagen maar ze zijn voorbij gevlogen. Er is ook heel wat gebeurt in die periode waarvan de meest pakkende het overlijden van Bas was en een week later de geboorte van de zes pups.
900 dagen Drentenplezier die nog alle dagen verder duren. Zo die topweken die we nu beleven met het bezoek van 5 van de zes pups in een tijdspanne van 5 weken in juni/juli dit verlof. De enige pup (?) die we dit verlof hier niet zien voorbij komen, is onze Harry. Jos en Dymphna zijn niet zon reizigers en voor hen is de 800 kilometer wat te ver. Maar Harry is bij ons in Vosselaar de dichtst bijwonende en die zien we dus toch ook regelmatig.
Er zijn niet echt dagen dat het echt niet liep. Zelfs het plotse overlijden van Bas tijdens zijn laatste wandeling in zijn bos geeft nu haast twee jaar na datum ons een fijn gevoel.
Dat klinkt misschien zeer cru maar toch is dit een eerlijke mening. Zelfs bij zijn overlijden heeft Bas ons een hoop verdriet bespaard door zijn wijze van heengaan. Kort en zonder ziek zijn en zonder de baasjes het ellendige besluit te moeten laten nemen van t is genoeg geweest, laat m nu maar gaan. Als we Bas ooit voor iets dankbaar zijn dan zijn het de fijne vijftien jaar samen en de manier waarop hij ons op het einde veel leed heeft bespaard.
En nu op naar de 1000 dagen
Belle & co
Hieronder de drie eerste foto's die in februari 2008 de berichten "opfleurden". Het klein hondje ben ik Belle, de grote witte is Bas
We hebben nog maar eens een bric à brac bezocht in de streek. Niet dat we nog meer rommel nodig hebben dan wat er hier al opgeslagen ligt. In feite zouden we ook eens porte ouverte of privé rommelmarkt moeten houden.
We zijn met Peter en Hilde en de kinderen één van de grotere en nog steeds groeinede rommelmarkten gaan bezoeken. Als je als toerist daar eens overheen kan slenteren zie je allicht van die stukken waarvan je zegt dat heb ik in een halve eeuw niet meer gezien of bestaat zoiets nog.
Wijzelf die hier in de buurt toch een half jaar per jaar wonen is het een zaak van mensen uit de buurt te ontmoeten en handen teschudden van buren en bekenden die je dan ook enkel met zulke gelegenheden tegenkomt.
Voor ons is de portemonee dicht gebleven en voor ons hoefden al die verkopers hun waren niet uitte stallen.
Wel hebben we nog een andere staande hond , een Viszla tegengekomen, die dan ook nog eens Belgische eigenaars heeft. Met die mensen hebben de baasjes dan ook nog een klapke gedaan. De Viszla eigenaars kwamen uit het Leuvense maar de mevrouw was afkomstig uit Retie. Bij ons om de hoek zeg maar .
Het is nog niet te laat voor de Drentenliefhebbers/ eigenaars om in te schrijven voor de jaarlijkse clubmatch van de Belgische Drentenvereniging ! Er resten geen volle vier weken meer maar schrijf nu in voor het jaarlijkse Drentenfeest in Heurne bij Oudenaarde.
28.08.2010 Kabienstraat te Heurne / Oudenaarde vanaf 9 uur
Wij maken reclame omdat wij met ganse de Belle / Zeppos roedel dit jaar deelnemen aan de nestkeuring. Dwz een keurmeester gaat het ganse nest beoordelen op de goede keuze van de partners en het resultaat wat ze beide hebben voortgebracht. Als je zo eens rondkijkt op wat er hier de laatste weken heeft rondgelopen en heeft gespeeld op onze Franse hof dan zijn we er vrij gerust in. Het zijn sociale, blije, gezonde , vinnige hondjes welke wij twee hebben voortgebracht.
Inschrijven kan nog, je gaat er niet alleen zijn en ook van over de Noordgrens komen de Drentenliefhebbers nog eens kijken hoe de Belgen zon clubmatch aanpakken.
Vergeet ook niet in te schrijven voor de super BBQ, een smulfestijn met de beste compagnie die je maar kan wensen. Alle Drentenliefhebbers samen aan tafel, daar kom je toch voor
Om het met Dorus/ Tom Manders zaliger te zeggen Sorreg dat je erbij bent
Of de kleine Franse mosseltjes, klein maar minstens even lekker en zeker meer smaak als de Zeeuwse Jumbos, Goudmerk, en wat namen ze er al aan geven. Niets daarvan in Frankrijk, daar eten we Bouchots, zonder meer en zonder franje !
De baasjes hebben zich lekker rond gesmuld en ook wij vijf hebben goed ons best mogen doen aan de mosselsoep en groenten die we samen met onze brokken kregen.
We hebben ons eten in twee beurten gekregen. Ons baasje wist niet zeker of we het wel zouden lusten. Onbegrijpelijk van hem want hij weet al lang dat we alles eten als het lekker is ! De eerste beurt was dus een beetje soep en groenten in onze kom.
Toen we daar op af vlogen heeft m onze normale portie brokken gemengd met een deel groenten en soep. Lekker jong, vriê lekker
Hou uw ogen wijd open voor een 1951 Chevrolet, rode kleur met wit dak !!! Het is goed mogelijk dat het voertuig illegale immigranten vervoert. Hierbij een foto van de verdachte auto :
Het zonnetje hier in huis op dit moment is Bellefleur, het dochtertje van Peter en Hilde. De altijd opgewekte kleuter die twee weken jonger is als Hercule, Hera en Heros.
Appeltjes rapen in de tuin is één van haar favoriete bezigheden. Zij doet dat heel zorgzaam, rapen , brengen, en heel voorzichtig in de ton leggen. Zij haalt dan ook nog eens de appelen op die het verst liggen. Vrolijk stapt ze met haar oogst over de petanquebaan. Ondertussen doet ze een uitleg die enkel leeftijdsgenootjes, de honden en de mamma verstaat.
Als er dan een van de honden wat dicht in haar buurt komt is het de hond die moet opletten want Bellefleur, God mag weten hoe zij het doet, is baas over alle vijf ! Geen van ons die er nog maar aan denkt van haar omver te lopen of iets te doen .
Ikzelf ga al eens langs Bellefleur om ze een lik te geven, vooral vlak na het eten, is ze zéér interessant om eens een lik te geven
Of dominantie in de roedel is hier ook een probleem met al die komende en gaande soortgenoten. Niet dat het een zwaar probleem is maar ozze Va alias de Zeppos staat als oudste nogal op zijn waardigheid.
Daar hebben wij als jongeren geen probleem mee, maar Zeppos merkt dat m met zijn tien jaar niet meer echt de snelste en de behendigste is. Hercule en Heros staan klaar om de fakkel over te nemen maar erkennen nog steeds Zeppos leiderschap.
Tussen Hercule en Heros heeft het al wel eens gestoebberd maar ons baasje laat telkens horen dat hij en niemand anders de baas is. Mijn methode is het niet echt. Ik zet mij tussen de ruziënde partijen en telkens is alles dadelijk over en voorbij. Ik heb ook Hercule al bij zijn nek gehad als m weer eens tegen Heros begon met zn grote bek !
Ook Hera helpt mij met het orde handhaven. Zelfs Zeppos gaat op de loop als die magere springer er tussen komt of met een nijdige kef aangeeft dat zoiets geen manieren zijn in onze roedel !
En onze baas staat erbij, keek ernaar en schuddebolde over zoveel eenvoud in de orde handhaving alla Belle en Hera
Neen geen standje uit de Kamasutra of een of ander vuil boekske het gaat hier over het aantal bezoekers of page-views van ons blog.
Op een paar dagen voor het 900 dagen bestaan van het Bas & Belle blog kregen we toch een wel opmerkelijke stand op de teller. Zo een stand uit het laatste kleuterklasje of het eerste studiejaar, toen we pas leerden tellen één, twee, drie, vier, vijf, zes. De teller stond eergisteren namelijk op 123456 ! ! !
Niks belangrijk of niet wereldschokkend maar t baasje vond het toch interessant genoeg om er zijn allernieuwste Kodakse er bij te halen en onderstaande foto te nemen.
Ik heb er werk mee, met die vijf familieleden, gisteren zelfs zeven, op den hof. Het gaat van vrede brengen onder twee partijen, tot spelen met de kleinste, Jago.
Dat spelen met de vier maanden oude Jago, heeft gans de mensenboel hier vertederd. Meer dan een half uur heb ik dat kleintje bezig gehouden onder de kersenboom. Dan lag hij boven , dan ik weer, dan perforeerde Jago mijn oren weer met zijn puppynaaldtanden. Het was een lust voor het oog zegt het baasje hoe ik me weer eens van mijn beste kant heb laten zien.
De jonge bende was dan achter elkaar aan het hangen door de tuin, t baasje zegt dat m de eerste jaren geen werk meer heeft met het verluchten van het gazon, die is wel omgezet door het Drenten enthousiasme van de afgelopen dagen.
Dan moet ik ook af en toe eens tussenkomen als die ventendrenten het nog eens in hun kop krijgen om te laten zien wie er baas is. Meestal gaat het tussen Hercule en Heros, maar soms ook, en dat maakt nog het meeste herrie, tussen Zeppos en Hercule. Dan zet ik mij tussen die twee heethoofden en is het geschil dadelijk geregeld
Het baasje kijkt dan vol bewondering naar mij en mijn diplomatie En dan denk ik bij mezelf, pff ge hebt het of ge hebt het niet, zo simpel is het .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
