Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
21-12-2010
Kom op blog lezers!
Kom op blog lezers
Marian, een trouwe lezeres van ons blog en tevens t vrouwtje van Max heeft een foto ingestuurd waar ze ook nog eens een prijs mee kan winnen.
Wijzelf hebben al gestemd. En nu durven we jullie vragen van hetzelfde te doen. Solidariteit onder bloglezers gaan we dat noemen. Ook jijzelf maakt kans op de iPad die voorzien is voor de stemmers !
Doen dus en klikken op de rode link in de mail van Marian hieronder .
Marian Willemsen wil je de bijzondere buitenfoto van M Willemsen laten zien en vraagt je om op deze foto te stemmen. De 3 makers van de buitenfoto's met het grootst aantal stemmen winnen een iPad. En ook onder de stemmers wordt een iPad verloot.
Marian schrijft: Hoi Jan, Wat fijn dat je wilt stemmen en wat irritant dat de link op het blog niet werkt. Dus stuur ik hem maar zo even door. Dank je wel, Marian.
21 December, de langste nacht van het jaar of de datum waar tussen zonsondergang en zonsopkomst de langste tijd tussen ligt. Want in de praktijk was het gisterenavond langer licht dan enkele dagen geleden.
Het zal wel een oorzaak hebben bij de wolkenloze hemel en de volle maan waarschijnlijk.
Als we dan de langste nacht hebben dan vloeit daar logisch ook de kortste dag uit voort. Een groot deel van de dag gaat nu al een week lang op aan sneeuwruimen. En zo komen we gelijk op de witste dag van het jaar.
Al zes dagen na elkaar staan we s morgens op met een nieuw fris wit kleurtje op de omgeving. Elke dag een nieuw fris laagje (een couchke zegt het baasje) over straat en tuin. Ook de huizen en vooral de daken zijn getooid in een uniform wit. Allen gelijk voor de winter, het golfplaten zinken dak van de hangar heeft hetzelfde uitzicht als het chique rieten dak van sommige villas.
Voor ons blijft het van de morgen tot de avond plezant. Vooral tijdens de wandelingen, dan kunnen we ons eens rollen in geuren die allemaal ondergestopt zijn door de sneeuw maar die door Drentenneuzen van op meters ver duidelijk waarneembaar zijn. En t baasje die mort nu eens niet dat we ons rollen in de sneeuw. Integendeel zelfs, hij blijkt het nog amusant te vinden ook !.
Belle is loops ! We wisten het al enkele dagen maardoor Belles poetswoede hadden we nog ergens een drupje gevonden. Maar Belle likt zich zo dikwijls dat het nu in het begin niet opviel dat ze loops was. Dan maar even wat nader aan een inspectie onderworpen en inderdaad, het was zover.
Vrijdag meldde Dr. Nelly dan dat de uitslag van het Von Willebrand bloedonderzoek in orde was en voor ons moe was alles comme il faut
Daarstraks zijn we nog eens lags de dierenkliniek gereden voor haar progesteron test, daar hebben we morgenvoormiddag al uitslag over.
Dan teefje nummer 2Hera die al een ganse week aan het zeuren is om alles die hebben we dan ook gelijk mee genomen. Het vermoeden was schijndracht bij Hera. Ook hier was onze eigen diagnose de juiste. Althans de diagnose van t baasje want het vrouwtje was maar bang dat de sterilisatie van Heros destijds niet gebeurt was zoals het moest en dat Hera drachtig was van haar broer ! ! !
Angst voor niks bleek uit de uitleg van Dr. Nelly. Het gebeurt meermaals dat teefjes twee maanden nadat ze loops geweest is last krijgt van schijndracht. Laat Hera nu loops geweest zijn eind oktober, dan klopt het plaatje perfect met die twee maanden.
Als er dus pups moeten gezoogd worden waar de moeder het niet aankan, Hera heeft melk over !
En ik dan, Heros Is er dan met mij niks mis ? Volgens het baasje alleen dat ik wat minder schrikkerig moet zijn van autobussen en vrachtwagens. Daarom moest ik daarstraks mee naar Turnhout centrum om cadeautjes voor de Kerst te gaan kopen. Het was daar heel druk en omdat het vrouwtje maar geen keuze kon maken, en omdat zoiets zwaar op mijn en t baasje zijn miezels werkte zijn wij maar naar de kunstijsbaan op de Grote Markt geweest.
Daar stonden twee pronte juffers en die vroegen of het baasje een abonnement van een fitnesscentrum wilde winnen. Die hadden natuurlijk onze baas zijn (bolle)lijn gezien. Als zij van ons een foto mochten maken met een kerstmuts op dan kon het baasje winnen. Het baasje ook niet van gisteren, heeft dan gezegd dat zij een foto mochten maken als wij drie (!) mutsen kregen, voor elke Drent ééntje.
En zo hebben wij een foto en drie mutsen, één van de volgende dagen houden we modeshow met kerstmutsen
Wraf ! Wat is het winterlandschap toch mooi hé. Elk sneeuwvlokje die vannacht en vandaag is gevallen is blijven plakken op ieder takje , hegje, ...... "Ons bos" , op 100 meter van mijn voordeur, werd hierdoor omgetoverd tot een feeërieke omgeving. Om van dat alles ten volle te genieten, maakten wij een extra lange wandeling vandaag. Met halverwege een pitstop om de baasjes te laten opwarmen met een kopje dampende koffie , en zoetigheden waar mijn tanden van aan elkaar zouden plakken.
Mijn winterpelsen fraksken maakt dat ik geen last heb van de sneeuw en vrieskou. Heb zelfs nog eens grondig de waterstand van mijn favoriete gracht gecontroleerd, héérlijk verfrissend. Mijn baasjes zeggen dat ik mag gaan meedoen met de ijsberen die elk jaar op nieuwjaarsdag een duik in het koele zeewater nemen.
Verder onderweg dachten we eventjes verzeild te zijn geraakt in het verhaal dat verteld wordt op 25 december.
In de verte doemde uit de sneeuwvlokken een ezel, twee paarden, twee honden , een vrouw en een man op. Wie zat daar op de rug van die ezel ? Nee het was niet Maria maar een border collie. Ik werd al vlug de dikke maat van "ezeltje". Ezeltje mocht net als de honden los lopen. Ikzelf vind ezels super en ezels vinden mij ook altijd super.
Met de beauceron en de border collie was het ook aangenaam kennismaken.
Gelukkig waren de paarden honden gewoon, ik kon zomaar tussen hun poten lopen. Samen gingen we nog een héél eind op stap . De mensen zaten niet op de paarden maar liepen er naast . Ze werden aan een leiband uitgelaten.
Wandelaars die ons groepje zagen voorbijgaan, werden vertederd. Bijna thuisgekomen kwam ik nog mijn maltezermaateke Bob tegen. Die moet nu een fluo jasje aantrekken want anders zie je hem niet lopen in de sneeuw. Daar heb ik als mantelhond helemaal géén last van !!!!! Nog een warme lik voor jullie snoeten en tot binnenkort eens. Van mijn baasjes moet ik nog hun groeten doorgeven,
Wroef, Harko
Zeg nu zelf, dat verhaaltje is toch ook te mooi om voor onszelf te houden, vinden jullie nu zelf niet ? En dan moet je de fotos nog zien.
Deze mail lag daarjuist in de mailbox toen de baasjes thuiskwamen van de 40° huwelijksverjaardag van Tante Rita en Nonkel Luc.
Het is een mail van Anita, het vrouwtje van Wiebe, ons Drentenmaatje uit Aarschot waar we twee weken geleden ook al zijn gaan wandelen.
Onze baasjes vonden het een heel mooie boodschap en laten jullie dus mee genieten.
Morgenvroeg plaatsen we nog een toegezonden mail van Ronny en Carine, de baasjes van onze Harko. Die hebben een opmerkelijke ontmoeting gehad tijdens de wandeling. Maar dat is voor morgenvroeg, nu de mail van Anita en familie
Belle & co
Leise rieselt der Schnee... hoe dik is de sneeuwlaag bij jullie ?
Hier nipt 9 cm en opnieuw dwarrelen de vlokken in het schijnsel van de lichtjes. Zo stil buiten en zo mooi.
Een autoloze straat. Je gaat te voet of je blijft thuis. Het heeft iets nostalgisch die rust. Een zondagmiddag lang terug het kinderlijk blije voelen van vroeger als het gesneeuwd had, zalig ! We zijn met z'n allen in de buurt gaan sleeën en sneeuwballen gooien in een wei met voldoende helling om te gillen, maar te weinig om met je kop in de prikkeldraad te eindigen.
Het is een prachtig stukje Breughellandschap, maar doordat het zo hevig sneeuwde, moest het fototoestel jammer genoeg in de tas blijven.
Met de foto in bijlage hebben we ons ongeveer plat gelachen. Wiebe in de jas van Jasmine gestoken... die beduusde kop, och arme, maar de mouwlengte was precies goed ! Groetjes, Anita
Wiebe en zijn vrouwtje, enkele weken geleden met zijn verjaardag.
Ook deze morgen hebben we weer een couchke wit bij gekregen. Het blijft terug netjes en proper en t baasje kan weer maar amper van de oprit zonder haast bij de overburen de oprit op te schuiven.
Net als gisteren gaan we dan straks weer een flinke sneeuwwandeling maken. Gisteren was het ook weer foto-weer en de baasjes hebben er flink wat genomen.
Je zou denken dat met zulk weer iedereen zijn kop eens buiten steekt en een frisse neus gaat halen. Niets is minder waar, je ziet haast niemand. Uitgezonderd enkel fanatieke joggers, maar die zie je zelfs met stormweer in het bos rennen.
Het is wel mooi buiten, het baasje vroeg zich daarjuist af of het terug sneeuwde toen we binnenkwamen. Gans onze rug was nat van de gesmolten sneeuw. Het sneeuwde echter niet maar de oorzaak zijn de vogels. Die komen op een tak zitten en daarbij valt er een hele strook sneeuw van de tak. Zo blijft het ook nu nog een beetje sneeuwen.
Zoiets moet het vanavond geweest zijn bij ons baasje. t Baasje en t vrouwtje waren vanavond aan de slag bij de wijkvereniging.
Elk jaar omtrent de langste nacht/kortste dag hebben we hier in de wijk een samenkomst van de wijkbewoners in het wijkhuis de buren. Wandelaars die al hebben deelgenomen aan de kaawpollekeswandeling kennen de plaats als start en aankomst van de wandeling.
Met de geburen is het rond 21 december traditie dat er haring en worsten worden gebakken op de BBQ. Traditoneel zijn het ook buurman Fons en ons baasje die zich in de kou en rook aanmelden om het boeltje in goede (gare) banen te leiden.
Dat er rook bij te pas komt is duidelijk op de fotos. t Vrouwtje heeft ook fotos genomen waar alleen maar rook op staat !
Bij de buren was er dan ook alleen maar stoef over de kook/bakkunst van de twee buren. t Baasje is maar wat vroeger naar huis gekomen, hijzelf rook meer naar gerookte hesp en gebakken haring (raar combinatie) dan goed voor hem was.
Dadelijk, als m dit geplaatst heeft op het seniorennet duikt m de douche in met de echte hoop dat hij ooit de geur nog kwijt geraakt !
Volgende maand, als m dan nog naar haring ruikt laten we het hier weten
Iris is een meisje Heidewachtel van net 2 jaar en zoals wel meer gebeurd - een (on)gewild nestje -pupje gehouden en mama ter adoptie . Maar deze lieverd krijgt haar perfecte thuisje wel ,hoor . Daar gaan wij thans mee zorg voor dragen. Iris kan prima met soortgenootjes, wandelt ook redelijk aan de leiband. Weliswaar is dat nog voor verbetering vatbaar , Iris is een energieke dame die als we haar loslaten op het veld rent en regelmatig een sprintje trekt. Een lieve lust om naar te kijken en als zij moe is dan weer op je schoot krijpt net of ze een mini hondje is .
Onze honden worden alleen geplaatst als huishond en niet voor buiten. Alle honden zijn voorzien van o.a. de rabiësinenting en kunnen ook in Nederland geplaatst worden
Gisteren is ook weer zon dag geweest vol verrassingen, s morgens nog een sneeuwstorm, een grijze voormiddag maar rond twee uur in de namiddag was ze er de zon die al enige tijd moeite deed om door de wolken te breken.
Toen moesten we van het hoofdbestuur eens rap-rap ons klaar zetten om te gaan wandelen. Alsof WIJ daar moeite mee hebben, meestal zijn ZIJ het op wie we moeten wachten.
t Baasje had zn Kodakske mee, want het was mooi in de velden. De sneeuw plakte en de takken van de bomen waren dik van de sneeuw. Elk momentdat we stopten heb ik me liggen rollen in de sneeuw, kopke onder geduwd in hopen sneeuw en geschoven op mijn zijde waar het mogelijk was. Stukken beter dan in t bad gaan zeg ik dan, en de baasjes spreken me dan niet tegen.
We gaan hier wat fotos laten zien van onze wandeling van daarstraks, echt de moeite waard
Belle
Hier gaan we de velden in
Tegen de bosrand achteraan zie je op de snelweg half Oost Europa langskomen
Twee honden die vandaag de krant halen met opmerkelijke feiten. Beide zijn typisch voor de trouw en werklust van honden.
De eerste hond, een Vizla, een van oorsprong Hongaarse staande hond heeft eergisteren een 73 jarige man in Wommelgem gevonden en dus ook het leven gered.
De oude man was vast geraakt en tot het middel wegzakt in modder. De hond met de opmerkelijke naam Quatorze heeft de man gelokaliseerd en zijn vrouwtje verwittigd. Deze heeft op haar beurt de werknemers van een naburig bedrijf opgetrommeld maar die stonden ook onmachtig. Daarop is de brandweer ter hulp gekomen die de man bevrijd hebben en overgebracht naar het ziekenhuis met onderkoelingsverschijnselen.
De oude man heeft een dag gezocht naar de dame en de hond. Die naar huis waren gegaan zonder zich kenbaar te maken, toen de brandweer de man in de ambulance legden. Achteraf waren hond en dame spoorloos. Met behulp van omstaanders, en brandweer heeft hij uiteindelijk de dame gevonden die zijn leven heeft gered. De man heeft intussen het hospitaal mogen verlaten.Eind goed al goed
Het tweede geval van een opmerkelijke hond heeft niet dat happy end van vorig verhaal, maar getuigt wel van de trouw van een Border Collie voor zijn baasje.
In Meerhout is een 85-jarige man verdwaald en gestorven door onderkoeling tijden seen wandeling die hij eergisterenavond nog maakte samen met zijn Border Collie. De man was weduwnaar en nog alleenwonend. Gisteren hebben wandelaars het stoffelijk overschot gevonden terwijl zijn hondje trouw de waak hield bij zijn overleden baasje.
Twee verhalen in dezelfde krant, op dezelfde dag. Spijtig dat aan het tweede verhaal geen happy end gekomen is.
Koning Albert en onze Prins Filip zitten naar het nieuws van 19h00 te kijken.
Plots wordt er daar een man getoond, die uit een appartementsgebouw wil springen. Albert krijgt de goesting om een weddenschap aan te gaan met zijn zoon.
Albert zegt tegen Filip: ' Zoon Filip , ik denk die gast ga spring!' ' Ok, papa.. Ik denk hij nie zal spring.' Met gespannen blik volgen ze de gebeurtenis op TV en zien ze de man springen.
Albert juicht en wint de weddenschap. Alhoewel , Albert krijg zo'n wrang gevoel en vindt dat hij ten opzichte van zijn zoon toch eerlijk moet zijn. 'Kijk' zegt Albert: 'Ik al heb gekijk naar het nieuws van 18h00 en ik al gezien dat die man zou spring.
Ik wil eerlijk zijn en verdien dit nie!' ' Jamaar ' zegt Filip, 'Papa Sire, om eerlijk te zijn...
Ik ook al gekeek naar nieuws van 18h00... maar ik nie dacht dat hij een tweede keer zou spring...'
Vanaf acht uur is het hier terug beginnen sneeuwen nadat het gans de nacht over is geweest.
Het baasje wilde naar een begrafenis in Arendonk gaan deze voormiddag maar dat is vvor t baasje niet doorgegaan, spekglad was de weg toen hij om kwart na acht naar de bakker reed. Daar riskeert m geen Mitsubishi aan zegt m. Aan George en Karine betuigen wij dan langs deze weg ons medeleven.
De titel zegt het al, de toestand is nog altijd hetzelfde als gisterenavond, alleen zien we nu hoe het gesteld is op de weg. Aan de snelheid waarmee het verkeer hier aan onze deur passeert kan je merken dat er veel mensen te laat op hun werk gaan verschijnen vandaag.
Straks gaan we een sneeuwwandeling maken heeft het baasje beloofd, eerst moet hij de weg voor de deur nog vrijmaken voor de postbode en de weinige passanten die hier vandaag zullen langskomen. Want wie er vandaag niet echt door moet zet zich beter voor de ronkende houtkachel.
Tot vijf uur deze namiddag is het gewoon rotweer geweest. Toen is het beginnen sneeuwen en konden we toch nog een beetje droog en proper een korte wandeling kunnen maken.
Het zijn drie wandelingetjes geworden voor onze baas, met elk van ons drie apart want samen was het gewoon te gevaarlijk.
We hadden zo een alleen op de wereld gevoel. Er was echter geen Rémy of Vital op straat te zien, niemand zagen we, maar we kunnen toch niet het gezegde gebruiken van geen kat gezien zowel Hera als Heros hadden er van ééntje de geur opgesnoven zodat het baasje zich serieus in de lijn heeft moeten hangen om de helft van het dorp niet gezien te hebben.
We hebben dus in alle rust een paar fotootjes kunnen nemen, maar dat was ook werk tegen de klok omdat de lens sneller terug nat was dan het baasje kon vegen. Van super materiaal is dan ook geen sprake.
Morgen meer nieuws, we hopen onze auto morgenvroeg terug te vinden want als het zo aan dit tempo verder sneeuwt dan hebben we morgenvroeg wintersport toestanden.
Voor de rest van de avond telt voor ons slechts één plaats, voor de kachel en in de zetel
Een kanjer van een Marokkaan, atletisch gespierd, bijna 2 meter groot, om en bij de 120 Kg, zit in zijn stamcafé al een tijdje aan de bar wanneer er plots een homofiel binnenkomt.
De homo - vol bewondering voor de lichaamsbouw en de zongebruinde teint van de Marokkaan - zet zich neer op het stoeltje naast hem en bestelt een Bailey's.
Na enige tijd raapt hij al zijn moed bijeen, schraapt zijn keel en fluistert in het oor van de Marokkaan: "Moet ik u eens een super lekkere blowjob geven?"
De Marokkaan aarzelt geen seconde en geeft de homo een vuistslag pal in zijn aangezicht, waardoor deze van zijn barkruk valt en plat op zijn rug terechtkomt.
De Marokkaan staat recht en schopt de homo penalty-gewijs het café uit.
Buiten verkoopt hij hem nog het pak rammel van zijn leven zodat de homo volledig uitgeteld naast de afvalcontainer achterblijft.
De Marokkaan, enigszins gekalmeerd nu, gaat terug het café binnen en neemt weer plaats aan de toog.
De cafébaas zegt: Amaai Jamal, zo kwaad heb ik u nog nooit gezien.
Wat heeft die homo u gezegd om u zo van de wijs te krijgen?
De Marokkaan antwoordt: "Ik heb het niet volledig begrepen, maar het was iets in verband met een job ..."
Ze hebben het op alle weerberichten op radio en TV voorspeld, donderdag een miseriedag op de baan. In de morgen sneeuw in het noorden van de provincie Antwerpen zelfs een uur stond er bij, tussen 5 en 7 in de morgen ! Tot nu toe hebben we daar niets van gezien.
Ook vanavond hebben de weerberichten sneeuw voorspeld. Dan echter in grote hoeveelheden. We zullen moeten afwachten wat het gaat worden.
Met de werken op de Beersebaan en de omleiding hier aan onze deur hebben we een perfecte aanwijzer of er al ergens sneeuw valt. We hoeven enkel de vrachtwagens die van de snelweg komen in t oog te houden. Die hebben gewoonlijk een pak sneeuw tegen de cabine plakken als ze door een sneeuwbui gereden zijn.
Voorlopig blijft het grijs en donker weer, niets dat aanzet om iets buiten te gaan doen.In onderling overleg met ons drieën hebben we dus besloten van ons nog eens in een bolletje te rollen en de ogen dicht te doen.
t Baasje zal wel verwittigen als het sneeuwfeest voor ons begint !
Ons baasje heeft het twee maal moeten horen, heeft tweemaal de artikels gelezen in de krant en uiteindelijk is m er achter ! Hij heeft geen geld genoeg om bij die bank te blijven.
De Delta Lloyd bank, waar hij al haast dertig jaar zijn zuurverdiende centjes naartoe bracht moet m niet meer.
Stond er gisteren een artikel in de krant waar hij rimpels in zijn voorhoofd waar zelfs kruiwagens Botox geen soelaas kunnen tegen brengen. Als je geen 75.000 euro roerend eigendom hebt (lees geld). En je kan niet elke maand 1.200 euro opzij zetten om die heertjes van de Delta Lloyd hun zaakjes te laten doen, dan krijg je de goede raad van diezelfde heertjes van maar op te lazeren !
Je mag nog wel blijven maar dan in een soort Aldi bank waar de voordelen van de grote Delta Lloyd niet gelden.
Nu heeft het baasje al veel arrogante klojos bezig gehoord, maar den deze loopt vanaf dag één mee in de top vijf van meest arrogante klojo's. Piet Verbrugge is de naam van de CEO die de goegemeente komt vertellen dat zon 60 % van de klanten maar een andere oplossing moeten zoeken.
Spijtig, want met Hans, de directeur van het filiaal in Beerse hadden we een goede zakelijke relatie. Daar kon je eens een klapke doen over geld waar je nog iets aan had.
Het kan verkeren sprak Bredero ooit. Ontstaan uit een piepklein bankje de Bankunie in de landelijke gemeente Vorselaar (met een R in t midden) was het baasje daar klant geworden omdat hij de zoon van de oprichter destijds leerde autorijden. De bank groeide en groeide maar, en bouwde een luxueuze building met veel glas en staal op de ring van Turnhout. En toen kwamen er wat overnemers, en plots waren de letters BANKUNIE verdwenen en stond er in nieuwe letters Delta Lloyd op het dak.
Jaren hebben ze schoon weer gespeeld met onze centen, en nu met dure woorden als profilering in de bankwereld hebben ze genoeg van ons. Als je eens een arrogant ventje aan het werk wil zien moet je hier maar eens kijken, op deze link:
t Baasje gaat morgen op zoek naar een bank waar hij nog wel welkom is en anders moeten we die sokken terug geven waar we al zo goed mee gespeeld hebben zegt m
Wees eens duidelijk daarboven horen we ons baasje daarjuist zeggen. En groot gelijk heeft hij.
Deze morgen toen we de eerste maal buiten kwamen was de tuin bedekt met een flitterdun laagje poedersneeuw. Even later regende het, maar het was ook weer niet duidelijk regendruppels of hagelbolletjes.
Dan kwam er ijsregen en nu dwarrelen er sneeuwvlokken tussen de regen/ hagelbolletjes.
Smos, vieze smos zegt het baasje terwijl de strooidiensten voor de tweede maal de straat komen pekelen. Die mannen zijn ook al vroeg begonnen vandaag, of zijn ze al van gisterenavond preventief aan het strooien ?
Onze straat die normaal een vrij rustige straat is die van het dorp naar de oprit van de snelweg leidt, lijkt deze week de snelweg zelf.
Op de baan die van de oprit richting Beerse loopt zijn werken aan de gang en zijn ze bomen aan het rooien. De baan is daar afgesloten voor alle verkeer. Nu is onze straat de verbinding tussen de snelweg en het industrie gebied van Beerse.
Vanuit gans Europa zien we hier al drie dagen vrachtwagens door de straat denderen. Het is dat we niet goed kunnen lezen want anders brachten we daar verslag over uit, hier op het blog.
Weet je wat ? We laten de wereld maar begaan, wij knijpen nog een oogje dicht en laten de smos aan ons voorbij gaan, we laten ons voor de kachel en in de zetel vallen en zeggen jullie . slaapwel ! ! !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
. Maar deze lieverd krijgt haar perfecte thuisje wel ,hoor .
