Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
05-02-2011
De duitse herdershond
De duitse herdershond
Een man komt bij een asiel omdat hij graag een hond wil.
Hij ziet een mooie Duitse herder en vraagt aan de verzorger waarom zon mooi dier in het asiel zit.
De verzorger antwoord: 'het is een Duitse herder, maar het dier heeft een hekel aan de Duitse taal. Als u de naam van iets in het Duits uitspreekt verscheurt hij het aan flarden.'
'Let op', zegt de verzorger, ' das bakje'.
De hond rent op het bakje af en verscheurt het in kleine stukken.
'Ach', zegt de man, 'ik vind het een mooie hond en als we daarmee rekening houden kan het een goede hond zijn.'
Thuisgekomen laat de man trots de hond zien aan zijn vrouw die lui op de bank ligt.
'O', zegt de vrouw, 'dat is toch wel een mooie hond, wat lief van je.'
De man, nu nog trotser, vertelt dat de hond niet tegen de Duitse taal kan en doet het voor.
'Kijk', zegt de man, ' das telefoon' en de hond rent naar de telefoon en scheurt het helemaal kapot.
Terwijl ik loop dik te worden door die pups in mn buik, doen die twee jonge niets dan spelen en vechten.
Ze hebben dan een heel grote tuin maar die blijkt niet groot genoeg voor dat jonge geweld. Ze hebben dan wel hun dagelijkse wandeling(en) maar toch gaat de strijd ook in huis nog verder.
Hera de vinnige en Heros de sterke maken de living en de keuken onveilig voor mij. Ik moet al goed zien waar ik me neerleg of ga staan om niet in hun spel betrokken te geraken, en laat dat laatste op dit moment het laatste van mijn interesse zijn.
Ik wil nog wel meedoen met hen maar dat poten bijten, neerploffen, aan de oren hangen en aan halsbanden meesleuren neen, nu effe niet !
Ik zal straks wel een muizenholletje gaan verbouwen tijdens de wandeling, kan ik tenminste doen aan mn eigen tempo. Zelfs over dat tempo maakt het baasje zich soms zorgen omdat het ook nog best fel is.
Over t baasje gesproken en over t vrouwtje gesproken die fronsen meer en meer hun wenkbrauwen als ze mijn flanken bekijken. Die beginnen al flink rond te staan en ik heb het baasje horen zeggen als dat maar vier puppys zijn dan zijn ze zo groot dat ze na een week naar het eerste studiejaar kunnen !
Het hoofdbestuur hoopt maar één ding dat het niet dezelfde weg opgaat als bij Ashley, het teefje van Sjoukje van de kennel het Drentsche Geluck die in één keer een ganse voetbalploeg van 11 pups op de hondenwereld zette.
Volgende vrijdag gaan we meer weten. Dan gaan we voor de zes weken echo. Dan kunnen we bij benadering zeggen wat er ons te wachten staat zo rond 3 maart, datum dat ik uitgerekend ben .
In alles leeft ze tegen uitersten momenteel, ons Belle. Bij het eten vreet ze alles wat eetbaar is. Ze doet wat het baasje al jaren doet ze let op haar eten ! Maaaar ook op het eten van een ander, zo let ze goed op dat wij, Hera en Heros , niets over laten in onze kommen ! Want dan is ze daar ook mee weg.
Zo is ze ook fanatiek in het voor de kachel liggen. Ze ligt er zo dicht bij dat we soms denken dat de pupjes gebakken gaan geboren worden. Moesten de namen dit jaar niet met een K moeten beginnen dan konden we de pupjes namen geven als saignantbien quits of bleu. Belle heeft wel het geluk dat het baasje vorige keer, toen wij twee geboren zijn, een warmtelamp heeft gekocht met twee standen, warm en heel warm !
Dan hebben we het nog niet gehad aan haar hevigheid in het veld, of beter in de randen van de velden. Daar waar de muizenholletjes te vinden zijn. Niemand van ons drie gaat zo gedreven aan de slag met graven. Och arme die pupjes die daar doorheen geschud worden.
En dan proberen de baasjes die Griet wat kalm te houden veloren moeite das duidelijk !
Zegt Bart Dewever tegen Elio : 'Ik heb enorme buikpijn!' Geen probleem.' zegt Elio. 'Ik zal een suppootje toedienen,buig je maar voorover.' Bart buigt voorover en Elio dient het suppootje toe ... schuivend in en uit tot het goed zit. Elio geeft hem een tweede suppo mee om 's avonds zelf op te steken.
Die avond probeert Bart De Wever om de suppo op te steken maar slaagt er niet in. Hij roept zijn vrouw. Z'n vrouw legt één hand op zijn schouder en steekt de suppo in zijn gat. 'MILJAARDE!' roept de sukkelaar luidkeels.
'Wat is er, heb ik je pijn gedaan?' vraagt de vrouw verschrikt. 'Nee', antwoordt hij, 'Maar ik moet er plots aan denken dat Elio vanmorgen
zijn beide handen op mijn schouders legde!' Zo zie je maar, de Vlamingen worden altijd genaaid
De weerkaarten van Frankske en Sabientje van het één nieuws geven beter weer voor de thuisbasis dan voor Zuid West Frankrijk.
Miezerig weer, druilregen, mistig en geen wind om de rook van de schoorstenen te verdrijven. Met andere woorden t stinkt !
Nu is dat op zich niet zo erg in een gehucht van negen huizen waarvan er dan nog vier niet bewoond zijn op t moment. Als we zeggen dat het stinkt is het de geur van onze eigen schouw en daar wordt enkel eik, beuk en kastanjehoutin verbrand.
Er is uitzicht op beter weer volgens het weerbericht in de krant maar ook daar wachten we al enkele dagen op, t Is onderweg maar t kan nog evenduren
Van de vorst zijn we verlost, het is s morgens zes graden en het kwik zou stijgen naar 12 graden in de loop van de dag. Zou want als de zon niet door het grijs geraakt is het net als bij de rest t komt, maar nog even wachten !
Waar het ook stil rond is de vuile poten club die vorige maand zou opgericht zijn ! Niet dat de Belgisch/Franse tak er niets aan doet. Vetlapperij genoeg nu het niet meer vriest. Dan hoeven we nog niet achter de muizen te zitten, gewoon achter de vogels rennen op omgeploegde akkers geeft recht op een erelidmaatschap. Kijk maar eens wat Hera er van maakte op enkele minuten
Eergisteren maakten we er al melding van, toen onder de titel honger. Vandaag moeten we toch ook op dit onderwerp even terug komen.
Belle is dus onverzadigbaar geworden, ze eet op dit momenteel voor x aantal pups bij en het is die x die ons zorgen baart. Het zou wel eens een hele grote X kunnen worden. Zeker als je merkt welke hoeveelheden voedsel ze naar binnen werkt.
Daarbij komt nog eens dat ze gans de tijd staat te bedelen. Nu is het ons moederke best gegund, honger lijden is voor ieder erg maar hier dient haar lijn toch een beetje binnen de lijntjes te blijven.
We hebben de brokken al wat geminderd en ze krijgt puur vlees bij haar brokken. Dit soms tot jaloezie van de jongere generatie. Toch komen ze aan het eten van moeder niet aan. Er is nog respect in de roedel.
Zo lag Belle daarstraks Hera nog eens te poetsen, haar kaken en oren hingen vol met slijk van het muizenholen uitgraven. En dat kan dus niet naar Belle normen geen van haar nakomelingen zal er onverzorgd uitzien.
Samen krijgen ze nu, net als de baasjes, soep als voorgerecht. Zelfgemaakte groentesoep met spekjes stond er op het grote mensen menu. Het is een plezier om zien hoe het trio op de kommen aanvliegt. Soep staat op nummer één op de eten top tien van ons trio.
Laat maar doen zegt het hoofdbestuur, de onderweg zijnde pups kunnen er maar goed mee zijn !
Ik ging eens eten met mijn twee niet-getrouwde vriendinnen.Eén ervan is verloofd, de andere heeft een aanhouder, en ik ben al meer dan 20 jaar getrouwd.
Wij waren zo wat aan het babbelen over de verhoudingen met onze mannen en besloten hen eens goed te verrassen, door ze na het werk op te vangen met een zwarte BH, hoge hakken en een masker voor de ogen.We spraken af om daarna nog eens te gaan eten, en om over onze ervaringen te vertellen. Wat zeiden mijn vriendinnen toen?
Mijn verloofde vriendin : Awel, toen mijne vriend diene avond na zijn werk naar huis kwam vond hij mij met een zwarte BH, hoge hakken en een masker. Hij zag me en zei : "gij zijt de vrouw van mijn dromen, ik hou van jou". En toen bedreven we de liefde, de hele nacht.
De aanhoudster: Ik ook! Ik zag mijne aanhouder op zijn bureau, ik had alleen maar nen regenjas aan en daaronder ne zwarte BH en hoge hielen. Toen ik mijn jas opendeed zei hij niets, begon eerst te beven en dan hadden we de hele nacht wilde sex.
En toen was het mijnen toer. Verleden week kwam mijne man thuis en had ik alleen maar nen zwarte BH aan, zwarte kousen, hoge hielen en een masker. En hij zei :
Dagen na elkaar heeft het flink gevroren in West Europa, ook de Charente ontsnapte niet aan t vriezemanneke. En daar kappen ze dan al twee dagen motregen en fijne regen bovenop Wat is dan het resultaat ? just : rotzooi !
Waar we eergisteren op het internet al konden lezen dat in België en Nederland de snelwegen waren herschapen in autokerkhoven, dan kwamen de berichten over Frankrijk later. Maar ze kwamen
Gisteren hoorden we dat er in de Charente geen schoolbussen waren uitgereden en vanmorgen lezen we bij Peter van het Hurktoilet dat de A1 snelweg van Parijs richting België ook geblokkeerd is geweest ter hoogte van de luchthaven Charles de Gaulledoor een kettingbotsing met 51 autos .http://www.hurktoilet.nl/weblog/blog.php
t Baasje had beloofd van vandaag een auto naar de garage in Cognac te brengen voor Robin onze Engelse overbuur. t Zal morgen of maandag ook wel kunnen zeker ? Op zon dagen als vandaag kan je beter wat voorraad in huis hebben . Voor een brood dienen we vier kilometer verder te gaan en de meest nabije supermarkt is ook minstens zeven kilometer weg.
Neen, wij blijven thuis, t kacheltje lust wel een blokje eik en wij houden van het kacheltje, meer moet dat niet zijn met rotzooi op de baan.
Vandaag was de eerste dag dat het een beetje aangenaam was buiten. Het baasje heeft de snoeischaar aan het werk gezet om de vlier die buiten de omheining staat een beetje te kortwieken. Die vlier schiet uit als onkruid (is het misschien ook wel) en gaat dan zo breed staan dat de mensen met autos wat opzij gaan rijden. Dat gaat altijd goed tot er iemand met een vrachtwagen of mobilhome langskomt. Aan de overkant van de straat staat nog een schuur en daar durven ze dan wel eens een paar pannen van de hoek van het dak af rijden. Bij een vrachtwagen valt zoiets nog wel mee maar in een polyesterdak van een mobilhome geeft dat lelijke schade !
We merken ook de eerste bloemetjes in de tuin. De sneeuwklokjes staan al netjes maar wachten nog op een streepje zon. We zagen ook al een krokus die zich waarschijnlijk vergist heeft, of die van de kook is omdat Heros er een warme straal overheen heeft laten lopen ! Ook staan er al enkele prille primulas te wachten op de vele Mayas de bij die binnenkort de lindeboom van gezoem gaan voorzien.
De paasbloemen staan ook al zon tien centimeter boven de grond, maar diegaan we waarschijnlijk dit jaar niet zien bloeien. Daar gaan mijn pupjes dan schuld aan hebben.
Misschien heel misschien , gaan we toch wanneer de pupjes ouder zijn dan vijf weken toch nog eens tot hier komen. Maar dan moeten al veel factoren goed vallen, goed weer, pupjes moeten gechipt zijn, het moet lukken met zn allen in de auto en zo verder. Niet simpel allemaal. Maar we zien wel, zo ver zijn we nog lang niet !
Agent: 'Ok, een kleine test. Stel, u rijdt in het donker op straat en er komen u plotseling twee lichten tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een auto.'
Agent: 'Tuurlijk, maar welk merk? Een Mercedes, een Audi of een BMW?' Ik: 'Weet ik veel!'
Agent: 'Dus toch gedronken?' Ik: 'Ik garandeer u dat dat niet zo is!!'
Agent: 'Ok, nog een test: Stel u rijdt in het donker op straat en er komt u plotseling één licht tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een motor!'
Agent: 'Tuurlijk, dat klopt, maar welk merk? Een Honda, een Kawasaki of een Harley?' Ik: 'Weet ik veel!!!'
Agent: 'Dus toch gedronken?' Ik werd langzamerhand kwaad, dus ik vroeg: 'Zo, meneer de agent. Ook een vraagje: er staat een vrouw langs de weg. Ze is schaars gekleed, draagt een mini-rokje, netkousen en hoge naaldhakken. Wat is dat?'
Agent: 'Da's duidelijk, dat is een prostitué, oftewel plat gezegd een hoer!' Ik: 'Tuurlijk, klopt, maar welke? Uw dochter, uw vrouw of uw moeder?'
Het is zover, ons Belle is constant op zoek naar eten Nu kreeg ze al wat meer en ook de samenstelling van de brokken en het vlees was al gewijzigd maar nu staat ze gans de tijd wanneer mogelijk is te bedelen !
Nu zal ze zelf wel aanvoelen wat ze nodig heeft voor die pupjes die er staan aan te komen maar toch dienen we er op te letten dat ze niet te dik wordt.
Belle zal in omvang bijkomen maar het moet van de pupjes zijn en niet van te veel voedsel. Dat heeft ook dr. Nelly ons vertelt, en Belle was al niet van de magerste bij het begin van haar dracht.
Iets waar ze totaal gek van is en wat je haar tien maal per dag mag voorzetten is soep, soep in alle vormen, smaken en samenstellingen. Liefst nog soep waar een flink stuk vlees in heeft gezwommen. Nu zijn wij daar allemaal even gek van maar ons moe zou er een moord voor doen.
Morgen is Belle vijf weken drachtig en t baasje gaat elke donderdag pogen van een foto in dezelfde positie hier op het blog te plaatsen zodat ook jullie de veranderingen bij Belle kunnen volgen. t Baasje wou ook haar gewicht er bij plaatsen maar dat zal niet lukken nu hij gemerkt heeft dat de verschillende weegschalen te veel verschil geven.
Vorige maal, bij het nemen van de echo woog Belle 30 kilo. Dat was op de geijkte weegschaal in de dierenkliniek, volgende week vrijdag hebben we daar terug afspraak voor de tweede echo en dan kennen we ook haar gewichtstoename.
En ons Belle zelf die voelt zich blijkbaar super nu ze weer de plaats heeft en vrij mag gaan wandelen
Voor alle Drenteneigenaars en liefhebbers van de Drentsche Patrijshond is dit de dag dat men verzamelt in Vosselaar voor de jaarlijkse winterwandeling, voor de kenners de Kaawpollekeswandeling.(Kempisch dialect voor koudehandjeswandeling)
We komen samen aan het buurthuis de buren aan de Zeggelaan te 2350 Vosselaar.
Voor de GPS rijders, deze coördinaten: 51° 17 55.98 Nen 4° 52 27.38 O.
We verzamelen daar ter plaatse om 10 uur voor een wandeling door de Kempische bossen van ongeveer 1,5/ 2 uur. Er is een verkorting van de wandeling voorzien voor pups en oudere honden, ook eigenaars die minder goed te been zijn kunnen deze verkorting wandelen. Op het keerpunt van de wandeling is er dan de haast traditionele citroenjenever met de plak cake.
Na de wandeling, rond 12u30, verzamelen we in het buurthuis waar de pot hutsepot staat te dampen op het vuur. Als we twee uren gewandeld hebben zal de hutsepot zoals steeds goed smaken.
Na het eten is er nog gelegenheid tot nakeuvelen over wandelen, over de kinderen en misschien wel over Drentjes. Ook andere onderwerpen mogen aan bod komen !
Rond 15u30 is er voor de leden van Drentenvereniging de jaarlijkse statutaire vergadering van de vereniging. Iedereen die lid is mag daaraan deelnemen en zijn zegje doen
Voor de wandeling alleen vragen we een deelname prijs van 4 en voor kinderen 2
Voor het eten is de vraagprijs 8 voor kinderen is dit 4
Graag hadden we dat jullie vooraf inschrijven om rekening te kunnen houden met het maken van de verse hutsepot. Ook hadden w graag dat er vooraf betaald werd bij de secretaris van de vereniging Ingrid Mestdagh:info@drentschepatrijshond.b
storten op rekening: BE 94 4356 0314 9114 - BIC KREDBE BB ter attentie van de Belg.Ver.Drentsche Patrijshonden vzw
met vermelding deelname wandeling x aantal personen, eventueel x maal hutsepot
Komt een rijke kakmadam bij de dokter nadat ze gestoken is door een wesp.
Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?" "Oh dokter, dat kan ik u niet zeggen, want dan schaam ik me zo." "Maar ik moet het toch echt weten hoor, anders kan ik u niet helpen." "Nee dokter, als andere mensen dit weten dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood." "Luister," zegt de dokter, "ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar u gestoken bent." "Ok? dan," zegt de vrouw: .... "... bij de Aldi."
-4° op de schaal van dhr. Celsius, dat toont minder koud dan de -24° van dhr. Fahrenheit. Het zijn die kleine dingetjes die en Drent vrolijk maakt, ook onze baas is er dan positief over. Toch een graad warmer of minder koud dan gisteren.
Al een geluk dat de baasjes hebben geïnvesteerd in een kacheltje en brandhout. Lekker met zn drietjes op het blauwe dekentje. Dat is onze favoriete plaats op t moment.
Bij de wandeling is het weer al nieuw wat we ontmoeten. In twee weken veranderen er zoveel geuren en tegelijk blijft alles herkenbaar. Elke meter onderweg moeten we onderzoeken, wie is er langs gekomen, is het lang geleden, was er iemand bij allemaal vragen waar wij na één ronde alles van afweten met onze fijne neus.
De muizenholen in de wegbermen zijn er nog steeds, alleen is het niet te doen om enig verbouwingswerk uit te voeren. Te erg bevroren grond verhindert dat je maar een centimeter in de grond geraakt.
Hera heeft het druk met vogeltjes opjagen in de velden waar de colza nog maar enkele centimeter hoog staat. Ze jaagt die vogeltjes op en gaat er dan verschillende honderden meters achteraan. Dat ze dat op topsnelheid doet is niet meer dan normaal voor haar, zo kennen we haar.
Zo gaat het leven weer zijn gangetje in Ferret, ons vertrouwde gehucht
k Ben fier op mijn buikje, iedereen mag het zien en ik toon het ook graag aan de hele wereld. t Gaan mijn pupjes zijn en die van Ferron en iedereen gaat het zien ! ! !
Zo lig ik dan in de zetel, buik en poten omhoog. Als Heros zo ligt zegt het baasje er is weer zicht op het klokkenspel maar bij mij komt hij, en ook t vrouwtje eens voorzichtig aaien .
Maar ik ben ook nog fier op de snelheid die ik nog heb in t veld. Na een maand aangelijnd te zijn geweest ben ik vandaag nog eens los mogen gaan wandelen.
Ik heb er meer één lange spurt van gemaakt dan een wandeling. Ik heb er van genoten vanaf de eerste stap buiten de poort. Ook het baasje genoot er van toen hij me zo bezig zag. Het vrouwtje keek enkel maar bezorgd bij zoveel ongeremde activiteit.
Gisteren hadden we elk een kauwbotje gekregen omdat we zo rustig waren geweest in de auto tijdens de reis. Ik had het mijne niet gans opgeknabbeld en ik heb dat dan maar deze namiddag gedaan. Natuurlijk zijn die twee snotneuzen van mij dan razend jaloers. Dat ze een voorbeeld aan mij nemen en een beetje spaarzaam snoepen, dan hebben ze s anderendaags ook nog wat.
Het blijft volgens het baasje, en volgens de krant nog tot en met woensdag flink koud. Enkel op de middag zou het kwik even boven nul komen. Vanaf Donderdag zou het dan vorst vrij worden. Heros vertelt dat het dan stukken eenvoudiger gaat worden om muizen uit te graven !
Een Marokkaanse vrouw is in verwachting van een tweeling.
Als de weeën om de paar minuten komen, pakt ze haar reistas, rent naar buiten en springt in de klaarstaande Mercedes full option en scheurt richting ziekenhuis.
Tijdens de dodemansrit, waar ze enkele malen door het rood rijdt, en op een haar na twee aanrijdingen veroorzaakt, breken haar vliezen.
In paniek pakt ze haar GSM en belt de 112
De politieagent aan de andere kant van de lijn probeert haar te kalmeren en verzekert haar dat hij al vaker een geboorte heeft meegemaakt en dus veel ervaring heeft en dat hij zo snel mogelijk bij haar zal zijn.
Meteen als hij bij haar arriveert begint hij met haar in te leiden en kijt tussen haar benen om e eerste van de tweeling ter wereld te brengen.
De baby steekt zijn hoofdje naar buiten, en verdwijntook net zo plotseling weer terug in de buik van zijn moeder. Waarop zijn broertje in de buik vraagt:Wat is er aan de hand broertje, wil je er nog niet uit ?
Daarop antwoordt de eerste: Shit, we moeten er via de achteruitgang uit, aan de voorkant staat de politie ons al op te wachten !
Koud hé, wat is het koud hé, waren het Koot en Bie die het in een vorige eeuw te pas en te onpas gebruikten als stopwoord ? Ons baasje herhaalde het deze morgen in elk geval ook meermaals. -5°C Gaf de thermometer aan om acht uur.
Niet dat we zelf veel hinder hebben van de koude, eergisteren stonden we nog tot onze buik in het water in de Galderse meren. En daar was het ook on the rocks met ijs aan de boorden. Jullie hoeven geen schrik te hebben, ons pelsen jasje beschermt ons perfekt en als we genoeg gespeeld hebben leggen we ons op het blauwe dekentje dat ons baasje overal mee naartoe zeult om voor de daar aanwezige kachel te leggen.
Vandaag ben ik halfweg dracht zegt ons baasje, Vier en een halve week is het nu geleden dat ik bij Ferron was. De gevolgen van de ontmoeting beginnen zichtbaar te worden zoals we gisteren al schreven ik krijg al flinke tettekes maar dat zijn ons baasje zijn woorden. Dr. Nelly zou wel zeggen dat mijn tepels al flink groot beginnen te worden.
Verder dragen de baasje extra meer zorg voor mij. Ik krijg nog altijd, zoals vroeger eerst eten maar nu is er altijd iets meer en steviger spul in mijn kom te vinden. Zo is het haast elke dag dat de portie Ducks rauwe kip verdubbeld is, de porties die over zijn van de tafel lijken met de dag groter te worden en zo verderNeen, ik heb het helemaal niet slecht op het moment.
Zaterdag met de wandeling was de zorg er wel iets over Van t vrouwtje heb ik de ganse wandeling aangelijnd met haar moeten lopen. Met Gentle leader en gans de poespas. Het was omdat ik mij niet zou over vermoeien Ik heb daar zelf zo andere gedachten over, veel liever wou ik eens met al die jonge Drenten goed gaan rennen en pootje baden. Maar dat zal nog wel eventjes duren voor dat terug komt.
Net als gisteren prima weer, gisteren om te gaan wandelen , vandaag om de 800 km naar de Charente af te boxen.
De Parijzenaars wilden blijkbaar allemaal voor ons in Parijs zijn na het weekend in hun buitenverblijven, of hun wandeling à la campagne. Kunnen we hen niet kwalijk nemen, deden wij gisteren niet hetzelfde.
Er waren een paar vlot lopende files, haast niet stilstaan maar met een gezapige snelheid van 20 à 30 km/u richting périférique bollen. Op de périférique kregen we melding dat het tot de Porte de Bercy 15 minuten was. Dat is maar 5 minuten langer dan normaal vanaf de Porte Bagnolet.
Alles samen hebben we een vijftien minuten langer rond Parijs gereden dan wanneer er totaal geen verkeer is. We waren dan ook op zeven en een half uur ter plaatse.
Wij hebben ons helemaal niet laten horen. t Baasje dacht dan ook nu weer dat hij ons vergeten was op de parking na het plasje. Het zal ook wel meegespeeld hebbendat we ons gisteren goed moe gemaakt hadden aan de Galderse meren. t Vrouwtje dacht zelfs dat ze te veel van Belle gevraagd had met die wandeling rond de vijver.
Trouwens morgen is Belle halfweg dracht. Ons moedertje doet het goed en het baasje zegt dat ze al ferm tettekes krijgt !
Moest er iemand een fotograaf van de Playdog kennen, ze is bereid om te poseren (als m rap genoeg is zegt het baasje erbij want hijzelf heeft al te veel staarten gefotografeerd)
Morgen meer nieuws uit een koude Charente (-4° C om 21u00)
Bekijk het als een vervolg op de wandeling aan de Galderse meren, wij zijn dus op de terug weg heel kalmpjes geweest. Ons baasje heeft ons alleszins niet meer gezien en gehoord in de auto.
Op het Drentenforum staat een foto van ons drie als we met ons drieën aan dat eikenboompje waren vastgemaakt. Iemand vond dat een beetje zielig maar wijzelf vonden dat helemaal niet. We hadden van onze wandeling meer dan genoten en een beetje rust kon geen kwaad.
De baasjes konden dan tenminste rustig van de soep van Marcel en Saskia snoepen zonder het risico te lopen dat ze alles over hun jas kregen door het Drentengeweld.
Ook nog zeggen dat het een veiligheid was toen Jos haar zelfgebakken appel en chocoladecake begon aan te snijden. Wij zijn welopgevoede Drentjes maar na zon fijne wandeling durft onze bek ook wel eens over tafel passeren. De cake schoof goed weg bij al die baasjes.
De fotos die onze baasjes maakten kunnen vanaf nu ook bekeken worden via deze link:
Dat wil zeggen, tot nu toe in elk geval. De wandeling aan de Galderse meren was S-U-P-E-R en dat niet alleen door het schitterende weer.
Wij vertrokken goed op tijd richting Hoogstraten waar wij aan de kerk van deelgemeente Minderhout hadden afgesproken met Hadise, Jago en Jappe en hun respectievelijke baasjes.
Met drie autos op een rij, t baasje op kop gingen we dan op zoek naar de Galderse meren te Breda. Er stonden wel geen wegwijzers naar de recreatievijvers maar met een beethe intuïtie en éénmaal vragen waren we netjes op tijd op de afspraak. Dat vragen was wel geen succes want ons baasje was gestopt bij iemand met een labrador en dan moeten wij ons laten horen. Wat het baasje er van verstond is samen te vatten in één woord : niks !
Op de parking troffen wij al flink wat Drentjes met hun baasjes. Siebe herkenden we direct, Cobe was er al, Hidde hadden we aan zee al eens gezien en Boets kennen we nu.
Zoals al gezegd het weer was uitmuntend en zo ook het gezelschap. Terwijl de honden in en rond het water ravotten keuvelden de baasjes onder elkaar. Het onderwerp daar mag je eens naar raden, in éénmaal zal het wel lukken denken wij.
Op het einde van de wandeling had Marcel en Saskia, de baasjes van Hidde voor een heerlijke warme en vullende soep gezorgd. Daarvoor de dank van allen Marcel en Saskia, jullie waren de kroon op het werk, en niemand zal ons tegenspreken !
We hoorden de baasjes nog vagelijk zeggen in de auto (wij waren al half in dromenland) de volgende maal zijn we weer van de partij als we in t land zijn
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
