Druk, druk ,druk…

Gisteren zijn de baasjes druk in de weer geweest in de tuin en ook daar rond. Want de bramen zijn rijp en bramenconfituur is van de lekkerste die je maken kan.

Maar om bramenconfituur te maken is toch wel enige (meestal pijnlijke) inspanning voor nodig. Vermits de doornloze braamstruik in de tuin nog niet genoeg vruchten geeft zijn we nog steeds aangewezen op het “onkruid” naast de weg in het gehucht. En dat onkruid prikt ! ! !
 

En er zijn veel bramen dit jaar, héééél veel bramen ! Dat maakt dat van de pluk van gisteren namiddag het vrouwtje toch vijf potjes confituur heeft kunnen maken.

Mogelijk ligt het nu aan de natte lente van dit jaar maar ons baasje heeft de indruk dat de vruchten dit jaar ook groter zijn dan de vorige jaren. Meestal zijn de vruchtjes veel kleiner dan de Belgische soortgenoten maar dit jaar zijn de franse blijkbaar aan een inhaalmaneuver bezig. Ze zijn in elk geval grotere en sappiger dan andere jaren.

Dat er na de gedane arbeid ook aan ontspanning gedacht wordt is duidelijk. Zo is Lucy  gisterenavond, samen met de baasjes op familiebezoek geweest bij haar zus Lobke. Die is in Saint Fraigne met haar baasjes en Siebe op vakantie en die hadden ons uitgenodigd voor een BBQ’tje.

Belle, Hera  en Heros hadden thuiswacht omdat het echt nog te warm was en ze lagen voor ons vertrek al te slapen in hun bench. Die hebben mogen doormaffen van de baasjes .

Terwijl de baasjes aan de babbel waren hebben Siebe, lobke en Lucy gespeeld op een wijze dat we dachten dat de werken aan de LGV concurrentie kregen. Zoveel stof deed het trio opwaaien. Dat maakte dat ook Lucy “de onvermoeibare” tegen zonsondergang zich ook neerlegde en al een spreekwoordelijk uiltje had gevangen.

Baasjes en honden hadden in elk geval een fijne avond , en de honden van de thuiswacht gaven deze ochtend een uitgeslapen indruk !

Belle & co

04-09-2013 om 09:47 geschreven door Bas & Belle  

Onze wereldkampioene in Ferret

Ja… je leest het goed. Wij hebben hier in ons gehucht van 9 huizen een heus echte wereldkampioene wonen.

Het grote witte huis waar Mr. Lagrange (zaliger) 15 jaar geleden woonde toen wij hier arriveerden, is sinds een drietal jaren geleden verkocht aan Mark en Sara Northover.

Mark en Sara zijn beiden “van over ’t water”, Engels dus, zoals zo vele buren hier in ’t dorp.

Sara is een sportvrouw in hart en nieren en is vorig jaar in Beijing (China) wereldkampioene triathlon geworden.

In haar tweede woning hier in het gehucht nodigt zij nu voornamelijk Engelse atletes uit op oefen en trainingsstages.

Zo hadden wij deze zomer voor het eerst sportieve dames die hier kwamen wielrennen en lopen als voorbereiding op hun wedstrijden. We ontmoetten begin augustus ook Sara’s trainster die tot onze grote verbazing ook nog enkele woorden nederlands sprak en ons vrij goed verstond ! En laat dat nu ook heel uitzonderlijk zijn.

Sara voorziet vanaf volgend jaar meerdere maanden hier te zijn om stages mee te begeleiden in de lente/zomer.

Maar ook Mark, haar echtgenoot is een verwoed sportman. Wielrennen is zijn ding, en zo rijdt hij hier in de Charente mee in het amateur circuit wielrennen. Hij lacht er dan ook regelmatig mee “dat hij zijn fiets nog eens zal nemen om een hesp of een bos bloemen te gaan verdienen”.

Mark is ook een echte bierliefhebber. Bij hen in de koelkast kan je steeds bier gekoeld aantreffen. En laat dat nu voornamelijk Belgische bieren zijn !

Kasteelbier, gans het Duvel gamma, Leffe, verschillende trappistenbieren zijn daar steeds “op voorraad”.

Vandaag is het trainingsseizoen voorbij en vertrekken ze terug naar Engeland. De vooruitzichten zijn, dat ze niet terugkeren naar Ferret voor de feestdagen rond de jaarwisseling.

Je kan onze wereldkampioenen en haar prestaties volgen op haar website “Fleur au soleil” waarmee ze de velden vol zonnebloemen rond hun huis bedoelt. Kijk hier maar eens … http://www.fleurausoleil.co.uk/

Belle & co

03-09-2013 om 12:15 geschreven door Bas & Belle  

Lennaertje (of ’t vrouwtje) vertelt…

Zoals iedereen heeft kunnen lezen stonden we woensdag 28 augustus ’s morgens vroeg om 7.00 uur bij Jan voor de deur, op weg naar Compostella en misschien ging hij wel mee, of anders even meelopen om foto’s voor zijn blog te maken!

Onze Jan is natuurlijk de man met een scherp oog voor omgeving, veranderingen en kleine details. Die neem je niet zo makkelijk in het ootje, en is hij meestal degenen die anderen bij hun poten heeft. Daar lag voor ons dus een grote uitdaging! Met een klein  groepje gelijkgezinde,  “The Fellowship of de Dutch Partridge dog goes Compostella”  ontwikkelde we één plan om Jan voor een paar uurtjes de regie uit handen te nemen. We wisten dat hij tijdens zijn verjaardag in Frankrijk zou verblijven en moesten we in Vosselaar toeslaan en de honden zouden ook een hoofdrol spelen om het geheel, de grote leugen dus, geloofwaardig over te laten komen!
En het was een grote leugen! We speelde in op zijn emoties, zijn aard en nieuwsgierigheid. Hij had ons namelijk heel duidelijk laten weten dat hij zeker nooit een voettocht naar Compostella zou maken en de argumenten waren dat je zeer goed voorbereid moest zijn en de wandelaars zich niet aan elkaar moesten gaan ergeren. Zo werd Jan uit onze mailing geschrapt over Compostella want hij wilde toch niet mee. Ëén paar weken later donderde zogenaamd per ongeluk ook een mail bij hem in de box waaruit bleek dat er al ver gevorderde plannen waren, de route was bijgevoegd, training adviezen, overnachtinggelegenheden enz. Weer kregen we een dringende doch strenge mail dat hij niet meeging………maar hij bood wel zijn hulp aan en dat was precies wat we wilde, want nu konden we vrijuit in zijn omgeving over Compostella praten en informatie uitwisselen en kon hij gewoon meelezen op onze in het leven geroepen fake Facebook pagina. Vele weken lol volgde (voor ons) en werden er wekelijks fake tips, adviezen, teleurstellingen enz. rondgestuurd. Ook werd er een zogenaamde ruzie tussen 2 Compostella leden uitgevochten omdat Jan tijdens het toe delen van pups en bandjes de kleur paars aan 2 personen had beloofd. Op afstand las Jan mee en dacht het zijne er over en dat al die zaken die hij voorspelde al gebeurde voor we überhaupt vertrokken waren. De ruzie werd grimmiger en tegen verschillende personen had hij al laten vallen dat er “mot was” onder de vrouwen in het gezelschap! Eind Jullie was er even paniek want Simonne liet toch enigszins kwaad weten dat wij vergevorderde plannen hadden en we Jan buitensloten. Simonne is toen toch maar even bijgepraat, maar het was wel de bevestiging dat ons plannetje aan het lukken was.

De email lijnen tussen omgeving Turnhout en Nederland raakte overbelast want er moest flink geïmproviseerd worden, er stond een clubmatch voor de deur, een hoogwerker moest nog naar Frankrijk en de locatie waar het zou plaatsvinden wisselde regelmatig. Niets was zeker, maar dit maakte het spelletje wat we speelde wel extra leuk en spannend en tussendoor werd ook nog eens het lijflied van Jan “Mijn naam is haas (Faes) herschreven en opgenomen. Zelf probeerde ik in een tijdsbestek van 4 dagen waarin we 3 keer naar omgeving Turnhout tufte rustig mijn werk te doen maar knalde mijn mobiel uit elkaar door de vele paniekmailtjes “Jan weet het!”

Maar Jan wist niets! 7.00 uur precies stonden we voor zijn deur. De groep uit Budingen, Numansdorp, Turnhout en Roosteren. Zelf allemaal met dikke ogen van het te vroeg opstaan, maar toen de deur openzwaaide………….het gezicht en de ogen van Jan zullen we nooit vergeten…..en ook niet dat hij dan toch met veel tegenzin met  ons meeliep om foto’s te maken, en als hij links zei, wij rechts gingen, het eerste beste bankje we gingen uitrusten, steeds vroegen of het nog ver was, we moesten plassen, plukte bloemetjes, wisselde polsbandjes uit…..en zoals altijd liep hij voorop en zag ik zijn nek dieprood kleuren……..

Uiteindelijk midden in het bos hebben we het hem verteld, en ook dat we hem “zijn kot uit” moesten lokken want daar was een andere ploeg bezig een feestelijke lunch/brunch te bereiden. Het ongeloof was er en bleef er….en hij werd er niet vrolijker van. De regie had hij nog niet terug, dat kwam pas toen de laatste feestganger naar huis ging. Hopelijk vergeeft hij ons, en mogen we toch nog eens een keertje op bezoek komen………en de honden die gaan altijd mee, want daar is alles mee begonnen!

Lennaert “de Roosteren”

02-09-2013 om 22:38 geschreven door Bas & Belle  

Fijn gereden gisteren…

We hebben gisteren de “transfert” tussen Vosselaar en La Magdeleine netjes gereden. Dat was niet voor iedereen zo want op de wegen ten zuiden en in de richting van Parijs waren er tal van files door het drukke terugkeer uit vakantie verkeer.

Want ook hier is er een eind gekomen aan de schoolvakanties “la rentree” zoals de Fransen dat al twee maanden (vanaf midden juli) in de warenhuizen aankondigen.

Druk verkeer voor de mensen richting noord dus, haast geen verkeer of toch heel vlot verkeer richting Zuid-west of “l’ Aquitaine” zoals de zuidwestkust hier heet.

Wij vertrokken met “enige vertraging” iets voor half elf voormiddag en openden onze franse toegangspoort om 18u45. Acht uur en een kwart gereden dus.

We waren met twee auto’s ditmaal, want ook Jan en Karin, de baasjes van Siebe en Lobke trokken samen met ons richting vakantie bestemming.

Dat lokte bij ons baasje de opmerking uit “we hebben nen “Ollander” op sleep”. Neen we zijn elkaar niet kwijtgespeeld, ook niet op de Parijse pèrifèrique intèrieur waar het altijd druk is. Ons baasje heeft de afstand van de Porte de Bagnolet en de Porte d’ Italie echter gisteren voor de eerste maal op het tweede rijvak afgelegd. Hij zelf kan zich niet herinneren dat hij daar ooit meer heeft gereden dan om in te voegen naar het linkse rijvak. Of het moest zijn dat het nog in zijn VAB-periode was. Toen reed hij met een “vijf-lader” (een vrachtwagen waar vier/vijf auto’s op konden) en die mogen niet op het linkse vak !

Alleen heeft ons baasje nog eens een flinke vloek laten horen aan de luchthaven Charles de Gaulle. Ons baasje wil namelijk nog eens een mooie heldere foto nemen “in de vlucht” wanneer wij onder de startbanen doorrijden en er boven ons een vliegtuig staat.

Gisteren was er druk luchtverkeer en toen wij naderden was er juist een vliegtuig geland. Dat wil zeggen dat er dan wel enige tijd tussen is naar de komst van het volgende vliegtuig. Maar toen we onder de volgende startbaan reden stond daar een Jumbo van Air France stil boven de startbaan. We reden vlak onder het neuswiel door… en het “kodakske” stond niet aan ! ! !

Miljaarde, miljaarde, was de reaktie van ons baasje…

En voor de rest… het is hier mooi weer, rustig en we zijn het weeral terug gewend .

Belle & co

02-09-2013 om 11:10 geschreven door Bas & Belle  

Feestje gisteren…

Gisteren was Belle’s H-nestje, de eerste pups die ooit bij ons zijn geboren uitgenodigd bij de baasjes van Harrhy.

Dymphna en Jos zijn goede vrienden geworden van onze baasjes en ook Hartrhy is steeds welkom bij ons. Zij hadden het ganse nestje uitgenodigd uiteraard samen met de baasjes in hun buitengoed te Retie.

Het terrein, meer dan 1,5 ha groot heeft ook nog eens twee vijvers, bosjes, gazonnetjes, konijnenpijpen en is volledig “Drentontsnappingsproof”.

Zelfs onze ontsnappingsexpert Belle heeft het zoeken naar een gaatje in de omheining onverrichter zake moeten opgeven ! En zo konden Belle, Hercule, Heros, Harko, Harrhy, Hera, Hadise en Lucy ongehinderd hun gangen gaan. Ook de niet Faes’en Drenten, Jago en kleine Marral waren van de partij. Zelfs de twaalf weken oude Maral was dadelijk mee met de groten.

Dat het een echt Drentenfeest was bewijzen de foto’s hieronder. Waar bij aanvang de baasjes wat schrik hadden met zoveel reuen op één terrein is wonderwel goed verlopen. Op één schermutseling na waar ons vrouwtje meer slachtoffer was dan één van de honden. Gans de groep heeft ons vrouwtje gewoon overhoop gelopen bij het achter elkaar aanzitten. Voor het vrouwtje is het afgelopen met een buil op haar hoofd en een pijnlijk achterste. Van de honden hebben we geen van allen over iets horen klagen ! ! !

Maar ook voor de baasjes was het feest. Jos en Dymphna hadden op hun schitterende buitenverblijf ook nog eens een BBQ voorzien om U tegen te zeggen.

Ons baasje, nochtans vol met goede voornemens om toch maar niet te veel te eten, kwam achteraf toch tot de vaststelling dat de poging om aan 90 kilo te komen met enkele dagen is uitgesteld…

Maar honden en baasjes hebben een super namiddag gehad dank zij de baasjes van onze Harrhy. Bedankt voor de fijne zondagnamiddag vrienden !

Belle & co

01-09-2013 om 23:38 geschreven door Bas & Belle  

Terug Internet ! ! !

Gisterenavond, na de terugkeer van de familiereünie van Belle’s H-nestje zat er een nieuwtje in de mailbox die ons plezier doet.

Onze landgenote in La Magdeleine, Ria, meldde ons dat het internet en de telefoon bij ons eindelijk (na vijf weken) hersteld is !

Zo dadelijk hangt ons baasje het remorkske (de aanhanger) aan de Masjebashi en vertrekken we voor een kleine drie weken naar Frankrijk.

Het verslag van de prachtige dag van gisteren van de hondenfamiliereünie krijgen jullie vanavond of morgenochtend.

Nu dadelijk zijn we weg, nog wat laatste hondenspulletjes meegraaien en we kunnen terug op weg voor 800 kilometer.

Tot straks…

Belle & co

01-09-2013 om 07:59 geschreven door Bas & Belle