La Magdeleine 29 09 2015
’t is weeral voorbij…
Morgen gaat het terug richting Vosselaar. Twee weken en een half was het dat we hier waren en de plannen die we wilden realiseren zijn afgewerkt. Alleen de eerste week met de vele regen strooide de dakwerken plannen in het water, zowel letterlijk als figuurlijk. Maar geen erg de dakwerken waren preventief en kunnen perfect op een latere datum plaats hebben.
De ruimer van de “fosse septique” heeft dan toch niet zijn kat gestuurd maar kwam met een reuze grote tractor met een klein tonnetje daarachter de beerput ledigen en reinigen. Het baasje had dat eigenlijk liever zelf gedaan zoals hij vroeger de bompa bezig zag maar dat mag niet meer van de madam van het milieu. En er viel niks te regelen met de uitleg dat ons “goei materiaal” zou resulteren in tomaten van kilo’s zwaar, en kroppen sla waar je een kruiwagen voor nodig had om ze naar de keuken te brengen. De uitleg dat je met goede beer preien krijgt waar je uw fiets tegen kan parkeren hielp ook al niet. Madam vertelde dat “Europa” regels had opgelegd en zij kwam dat hier in Ferre tees arrageren zie. Wij Drentjes hoorden ons baasje zeggen in ’t Vloms, zodat zij het niet verstond “Europa mijn r**t”
Ook heeft het hoofdbestuur al heel duidelijk gemaakt dat het vertrek er staat aan te komen. Bagage, als valiezen, ons hondenmateriaal, zelfs de mortelmolen gaat mee naar Vosselaar. Wat het baasje met die laatste van zin is blijft een grootraadsel want die mortelmolen is niet bepaald zijn lievelings gerief.
Ook is het baasje nog de vijgen- en appelboom ingekropen om al dat lekkere rijpe fruit te oogsten. De appeloogst is ronduit fantastisch geweest en de preventieve sproeibeurt op het einde van de winter in februari heeft duidelijk zijn werk gedaan. De vruchten hebben geen sproeistof gezien en toch hebben we prachtig, niet aangetast fruit ! Baasjes zuszen gaan blij zijn met de twee bakken appelen om appelmoes te maken, en zelfs daar is het fruit te mooi voor .
Voor morgen zal het dus weer acht uurtjes rijden zijn, maar ook dat zijn we al zo gewend dat het ons niets meer doet. Gewoon effe mee auto rijden …
Belle & co
|