IN DE VRIJE NATUUR KOMT ER EEN WILDE  HELLEBORUS VOOR. EEN PRACHTIGE PLANT.

Hoe ziet hij eruit?

Als je deze vlinder een keer gezien hebt, vergeet je vast nooit meer hoe hij eruit ziet. Het is een donkerrode vlinder met vier ‘ogen’ op de vleugels. Daarom heet de vlinder ook dagpauwoog.

Wanneer vliegt hij?

Je kunt de dagpauwoog zien in april en mei en van juli tot en met september. In de winter verstopt de dagpauwoog zich onder planten, onder bladeren, in holle bomen of tussen takkenbossen. Soms zitten ze ook in schuurtjes of op een zolder. Daar blijven ze de hele winter zitten, zelfs als het sneeuwt. Zodra het in het voorjaar warm genoeg is, komt de dagpauwoog weer te voorschijn. Het is altijd één van de eerste vlinders die je ziet vliegen in het voorjaar. Ze gaan dan op een zonnig plekje zitten om op te warmen. Zodra het weer kouder wordt, verdwijnen ze weer.

Waar kun je hem vinden?
 
De dagpauwoog komt in heel het land voor. Ook in de stad of in de tuin heb je een goede kans om de dagpauwoog te zien.
 
Waar leven de rupsen?

De rupsen leven van het blad van de grote brandnetel.

KASTEEL HORION-HOZEMONT.

Al een paar jaar gaan we einde maart begin april even naar het kasteel van Horion-Hozemont. Al verschillende jaren broeit er een paar ooievaars, we hebben geluk ook dit jaar zijn ze weer gekeerd. Spijtig dat het weer niet zo helder is om mooie foto's te maken, maar toch een paar van het kasteel en de ooievaars. Gelukkig heb ik nog een paar mooie beelden van vorige jaren. In de loop van de volgende weken gaan we nog eens kijken of er jongen zijn.

KASTEEL HORION




 
31 MAART 2007

VORIGE JAREN.

MARCHE INTERNATIONALE RANCENNES

R.A.C.L.S. RANCENNES.

RANCENNES. FR.
 
Rancennes is een gemeente in het Franse departement Ardennes regio Champagne-Ardennen De plaats maakt deel uit van het arrondissement Charleville-Mézières. Gelegen aan de Maas met een prachtig landschap.

We wandelen het dorpje binnen met zijn oude huizen in blauwe steen. Voorbij het kerkplein met zijn kerkje en dan komen we aan de huizen met voortuintjes, je ziet dat het stilaan Pasen wordt de voortuintjes zijn overvloedig versierd met Paasversiering.

Dan gaan we al klimmend de natuur in met ongelooflijke beelden. We komen in Chamois, een klein dorpje met oude huizen een klein kerkje en gemeentehuis. Maar de omgeving is ongelooflijk mooi. In de verte zien we het “Fort de Charlemont” dat heerst over de Maas. Het Fort de Charlemont is gebouwd in 1555 door Charles Quint en aangepast door Vauban in 1678, het is een unieke fort in “Nord de la France” met militaire uitstraling van de XVII eeuw. Sinds 1963 gebruik het Franse leger het. Het Fort ligt in Givet.

CHAMOIS

We hebben een pracht zich op de Maas, we dalen af tot aan de Maas waar we de vallei van de Maas kunnen gade slaan, gewoon prachtig, we volgen de Maas en komen zo in Chooz terug langs de Maas naar Rancennes, voorbij een kasteeltje en de kasteelhoeve die fel vervallen is ze draag het jaartal 1653.

FORT DE CHARLEMONT

We klimmen tot op het plateau waar we een mooi zicht hebben op Fort de Charlemont. Beneden vloeit de Maas, ze maakt hier bochten van 360°.

Boven op het plateau groeien kleine sleutelbloemen die amper boven het gras uit komen met hun fel gele kleuren.

Een pracht van een wandeling in de Franse Ardennen. Even buiten het dorpje hebben we een prachtig zicht op het Fort de Charlemont en de “Tour Grégoine”. Een fijne dag in de Franse Ardennen.

FORT DE CHARLEMONT



TOUR GREGOIRE

APRIL STAAT VOOR DE DEUR, OOK DE BLOESEM BEGINT STILAAN IN HET LANDSCHAP TE VERSCHIJNEN. DE BLOESEMFEESTEN IN HASPEGOUW BEGINNEN IN APRIL. EEN MOOIE INFO BROCHURE IS UITGEGEVEN MET TALRIJKE ACTIVITEITEN GEDURENDE GE GANSE MAAND APRIL.

PRUIMENBLOESEM 2007.

MARCHE DE JOUR

CLUB MARCHEURS JALHAY.

JALHAY.

Een rotdag om te wandelen, regen en modder zijn ons deel. Maar het landschap is wonderlijk, Jalhay kent het grootste hoogteverschil van Belgie van 243 meter aan de voet van het bos van Jalhay tot 672 meter aan de herberg van de Baraque Michel. Daardoor bezit het ook een grote verscheidenheid in het landschap. Diepe ingesneden vallei en uitgestrekte vlakten.

De wandelpaden voeren langs talrijke pittoreske groene plekjes, door de regen en de mist hangt er een speciale sfeer. We wandelen door deze fijne streek. Met kleine boerderijen en typische Ardeense huizen. Jaren geleden gold de streek van de “Hautes Fagnes” als een onherbergzaam gebied, spijtig is dit nu niet meer zo en is er veel van zijn charme verloren gegaan. Toch blijft het een van de bijzondere streek. Met prachtige landschapen, op een zonnige dag zijn de landschapen nog mooier en weidser.

Er hangt een typische atmosfeer, de zuivere lucht en water. Er valt steeds weer iets te beleven, en het is een prachtige omgeving om te wandelen, spijtig dat het weer zo tegenvalt. Maar dat is België. De Ardennen zijn een uitgelezen wandelgebied, met veel afwisseling en hebben ook een rijke geschiedenis. Dat maakt het voor ons een van onze geliefde wandelgebieden. Ondanks de regen toch genoten van onze wandeling.

VOORJAARSTOCHT

WSV. WANDELLUST.

HORN. NL.

Het Graafschap Horn was een zelfstandig ministaatje vlakbij Roermond met als centrum het kasteel van Horn. Vandaag is het een rustig landelijk stadje met nog steeds het kasteel van Horn als middelpunt.

HOOP 1817





WINDMOLEN 1823

We vertrekken met de wandeling in het centrum en hier staan nog twee windmolens naast elkaar, “de Hoop” van 1817 en een tweede van 1823. ze zijn nog in perfecte staat en zijn monumenten om bewaard te worden. We wandelen door het centrum en komen aan een mooi plekje, hier heeft een treinfanaat een stationnetje gemaakt met een trein en wagon.

Heel mooi. We wandelen verder en komen in het “Bergerheide natuurreservaat” een prachtig landschap met veel afwisseling nu weer een bosje en dan weer heide en vijvers gewoon prachtig.

Nu komen we in Beegden-Heel. We wandelen door het dorpje en komen aan de derde windmolen van de dag de “Sint-Lindertmolen”. We keren terug in het natuurreservaat de Bergerheide, vijvers, heidevelden en bosjes prachtige natuur om in te wandelen. Nu komen we terug in Horn.

SINT LINDERTMOLEN

Het is een bijzondere ervaring om kasteel Horn te bezoeken. Als je van de markt van Horn afkomt en je wandelt langs de kerk, zie je daarachter het goed onderhouden kerkhof. Van daar treft je eerst blik de zuidwestelijke zijde van het kasteel. In deze wand zie je open bogen, die nauwelijks een blik op het binnenplein toestaan. Over deze bogen lopen aan de binnenzijde van het kasteelplein de dubbele weergangen. Toen de muren van het kasteel geen verdedigende functie meer hadden, zijn een aantal van de bogen in deze muren aan de zuidwestkant en de noordwestkant doorbroken. Daardoor kon men vanaf de binnenplaats van het kasteel een blik op de buitenwereld krijgen en voelden de bewoners zich daardoor minder opgesloten. De muren aan deze kant van het slot ogen door het openmaken van de muren duidelijk minder weerbarstig. Dat weerbarstige karakter van de muren vinden we bij kasteel Horn overigens wel degelijk nog terug.

KASTEELHOEVE



KASTEEL VAN HORN

Tussen het kerkhof achter de kerk van Horn en het kasteel ligt een diepe, nu droge gracht, die zich rond vrijwel het gehele kasteel voortzet. Voor de beteugeling van de Maas, waar het kasteel niet ver vandaan ligt, zal deze gracht ongetwijfeld veelal vol water hebben gestaan, maar nu kun je rond kasteel Horn wandelen. Op de westelijke en de noordelijke hoeken wordt het kasteel gedomineerd door enkele grote ronde torens, die uit het muurwerk naar voren springen en ver boven de muren oprijzen. In de middeleeuwen kon het kasteel vanaf deze torens uiteraard goed worden verdedigd, want het zicht op de muren was uitstekend. Vrijwel grenzend aan de noordelijke toren vinden we de wat grimmige toegangspoort, die nog steeds geen uitnodigend karakter heeft. Door middel van een dam in de gracht is de poort met de weg voor het kasteel verbonden. De gebouwen op de noordoosthoek werden in het verleden sterk uitgebreid en verbouwd, waardoor de oorspronkelijke toegang moest worden verplaatst naar de huidige plaats.

Links van de tegenwoordige poort is de oude poort nog goed herkenbaar. Men heeft er een soort loggia van gemaakt. In het verleden was de oude poort van kasteel Horn ongetwijfeld alleen bereikbaar via een ophaalbrug over de diepe gracht. Op twee plaatsen op de noordoostzijde van het kasteelterrein kan het park worden betreden. Via beide toegangen kom je dan in de vroegere gracht van het kasteel. Op dit punt torent de noordoosthoek en de vooral de oostwand van het kasteel heel hoog boven je uit. Van hier af kun je rond het hele kasteel wandelen. Het is een hele beleving om rond het kasteel te wandelen en te genieten van de natuur in de oude grachten, narissen die staan te bloeien en grote bomen sieren het park, een eekhoorntje dat een lekker noot zit te eten is een bonus op de wandeling.

Na onze wandeling rond het kasteel keren we terug naar het vertrek. Een prachtige wandeling in Nederlands Limburg, dat nog wat met Borgloon verbonden geweest is. De eerste bekende heer, die met het kasteel Horn in verband kan worden gebracht was, in de veertiende eeuw, Willem, Heer van Horne. Hij had de burcht in leen gekregen van de Graven van Loon.

Maanden uitgekeken om een wandeling in de sneeuw te maken, nu 23 maart sneeuwt het in de Ardennen en er ligt een kleine 10 centimeter sneeuw, we rijden naar Hockai om een paar uur in de sneeuw te wandelen. Ons vertrek is aan restaurant “Beau Site” hier kunnen we onze auto goed kwijt.

We nemen het parkoers van de “Vallee de la Hoëgne” we wandelen langs de rivier, een prachtig parkoers maar wel goed uitkijken het is op plaatsen goed glad.

Over brugjes en plankenwegeltjes, over rotsblokken en het is een hele opgave om deze mooie wandeling te doen, het zijn zichten van prentkaarten, gewoon prachtig.

We splitsen onze wandeling in twee delen zodat we halverwege terug aan het restaurant komen waar we genieten van een lekkere wildschotel, restaurant “Beau Site” is gekend voor zijn wildschotels en de gezelligheid die er heerst. We vatten onze tweede gedeelte van de wandeling aan, we nemen nu de oude spoorweg “ravel ‘linge44a’ Hockai naar Francorchamps(5km) en Stavelot(10km).

Hier is het prachtig wandelen de spoorwegbeding ligt diep tussen de hellingen en Jefke kan hier vrij rondlopen, hij geniet volop van de sneeuw. Het is een aangename wandeling met af en toe wat sneeuwbuien. Ondanks alles hebben we ook dit jaar onze sneeuwwandeling in de Hoge Vennen, We hadden het eigenlijk niet meer verwacht.

MARCHE DE JOUR
 
LES COMPAGNONS DE ST-HUBERT.

AUBEL.
 
Aubel, dat in het hart Land van Herve ligt, is sinds 1630, toen voor het eerst de wekelijkse markt werd georganiseerd, het handels- en ontmoetingscentrum voor de dorpen in de omgeving. Rond de place Nicolaï getuigen rijke burgerhuizen nog steeds van de voorspoed van de stad. In het centrum herinnert het kapelletje van Saint-Hubert(1760) eraan hoezeer de heilige verbonden blijft met de geschiedenis en de folklore van dit stadje. Uit vroegere tijden hebben de inwoners talrijke gebouwen bewaard. Op het Marktplein staat de herberg “Vieil Aubel” (1500) die door de inwoners wordt gekoesterd. We bevinden ons hier op de grens met Vlaanderen, Voeren is hier vlak bij.

We wandelen door de prachtige streek met hier en daar boomgaarden en met de meest pittoreske hoevetjes. Gewoon spijtig dat het weer zo bewolkt en mistig is de zichten worden niet zo mooi. We wandelen richting Remersdaal Voeren. Een bijzonder mooie tocht door de velden en weilanden met een stevige afdaling naar Remerdaal.

In de verte staat een prachtige vakwerkhoeve gehuld in de nevel gewoon prachtig. Beneden in het dorp staat nog een prachtige pas gerestaureerde vakwerkhoeve, waar de leem vervangen is door brikken. Gewoon prachtig. we klimmen uit het dal terug richting Aubel.

We komen langs de oude groet boerderij midden in het veld, de voormalige kasteelhoeve. In de veldwegen op de grachten staan de wilde aardbeien volop in bloei. Nog een stevige klim en we komen terug in Aubel. Een prachtige wandeling die voor het grootste gedeelte door Voeren loopt. Een aangename wandeling spijtig dat het weer wat tegenvalt.

Wat een verschil met enkele dagen geleden toen volop lente nu terug winter en koud.

Hoe ziet hij eruit?
 
De distelvlinder is oranje met zwarte en witte vlekken. Het is een trekvlinder: elk voorjaar vliegt de vlinder van Zuid-Europa of zelfs Noord-Afrika naar Nederland.

Wanneer vliegt hij?
 
De hele zomer is de distelvlinder in het land en in de herfst trekken de vlinders weer terug naar het zuiden. De distelvlinder kan dus heel goed vliegen.

Waar leven de rupsen?
 
De rupsen eten graag van planten zoals de akkerdistel en de grote brandnetel.

24/08/1988 - 15/03/2003.

PERMANENTER IVV WANDERWEG IM NATURPARK NORDEIFEL.

AUF HISTORISCHEN WEGEN DURCH DIE EHEMALIGE REICHSABTEI KORNELIMUNSTER.
 
VENWEGEN – STOLBERG.

Het vertrek is in Venwegen, gelegen op een kleine 13 kilometer van Aachen in het “ Deutsch – Belgischen Naturpark Hohes Venn-Nordeifel-Ardennen” met een prachtig verzicht tot aan het Drielandenpunt Nederland, Belgie en Duitsland.

KORNELIMUNSTER

We vertrekken in het Waldrestaurant “Birkenhof, gelegen aan de rand van het dorp met een directe toegang tot het bos. We moeten wel wat zoeken om het vertrek te vinden, maar eenmaal vertrokken valt het allemaal wel mee. Wat ook meevalt is het prachtige weer, lekker warm.

We wandelen een heel eind door het bos en komen dan in het dorp zelf waar we het fietspad naar Kornelimünster nemen, eerst wandelen we door het landelijke landschap met prachtige vergezichten. We wandelen en klimmen, de Schnepfenberg is onze eerste klim, dan komt Kornelimünster in het zicht. We wandelen onder de grote spoorbrug en beklimmen de Kapellenberg. Een stevige klim en we komen aan de “Kirche auf dem Berge” de Bergkerk, deze kerk uit de 15de eeuw met een prachtig zicht op het oude stadsgedeelte, dan dalen we af naar het stadje.

De "Parel aan de Inde", zo wordt Kornelimünster genoemd vanwege de nog intacte middeleeuwse vesting. De historische dorpskern bezit nog prachtige 17de en 18de eeuwse huizen, die gespaard zijn gebleven gedurende de Wereldoorlog II. In het midden staat het prachtige kerk, en de voormalige abdijkerk. Langs de kerk ligt het paleis van de abten, in de andere gebouwen van de abdij is het Rijksarchief onder gebracht. We komen op de markt, met prachtige huizen en de controlepost “Zur Krone” we genieten van een lekkere pruimenkoek met koffie.

We verlaten de markt en wandelen het stadje uit, de spoorwegzate op, nog een mooi zicht op de stad en de bergkerk. We volgen de spoorweg en wandelen naar Hahn. Met zijn oude huizen en het riviertje dat door het dorpje vloeit.

We komen in Bechheim waar we het natuurpark binnen wandelen. Met prachtige rotsformaties en de natuur op zijn best. We komen terug in Venwegen. Hier eindigt een prachtige wandeling.

 CLERINX-ORGEL HOEPERTINGEN

Deze avond een orgelconcert in Hoepertingen op het Clerinx-orgel. Het is een hele belevenis om eens een echte orgelist te horen spelen op dit prachtige instrument. Een beetje geschiedenis van hoe de orgel in Hoepertingen gekomen is en iets over zijn bouwer. We bevinden ons in de jaren rond 1850, de derde zoon van baron Etienne Francois de Stenbier de Wideux en van Barones Marie Thérèse Eugénie de Sluse, was evenals zijn oudere broer officier geweest bij de Franse Huzaren. Populair werd hij in de volksmond "Monsieur Louis" genoemd. Tijdens de godsdienstige plechtigheden zong hij met prachtige stem mee op het oksaal. Op een feestdag, tijdens de hoogmis, was de oude koster Lambert Vrijdaghs ziek zodat deze niet kon meezingen. De andere konden tijdens het zingen van een lied de juiste toon niet meer houden en vielen erdoor. "Dat zal niet meer gebeuren" riep Monsieur Louis, "hier zal een orgel komen" Zo gezegd, Zo gedaan. Hij bekostigde zelf het orgel en het werd geplaats in de kerk tijdens het pastoraat van Vandeborn. De orgel werd in 1851 door Arnold Clerinx gebouwd. Deze orgelbouwer leefde van 1816 tot 1898 en had zijn werkhuis in de wijk Spaanse brug te Sint Truiden.Van zijn hand kennen we meer dan honderd orgels waarvan de meeste zich in Limburg en in het Luikse bevinden. Het orgel van Hoepertingen werd gebouwd naar zijn eigen systeem van Clerinx gebrevetteerd in 1847. De orgels van Clerinx zijn stezvig gebouwd en hebben een mooie en aangename klank. Het orgel van Hoepertingen telt 865 pijpen die opgesteld zijn in een mooie eikenhouten kast. Een eerste restauratie in 1902 en een tweede in 1977 maar toch is het orgel nog geheel origineel. Ons eerste orgelconcert op een Clerinx orgel is een meevaller, de pracht van de klanken is een streling voor het oor.

ST ALDEGONDISKERK ALKEN

VIRGA-JESSEBASILIEK HASSELT

CLERINX ORGEL IN THEUX

VOORJAARSTOCHT

STROOPLEKKERS BORGLOON

VECHMAAL.
 
Een lentedag volop zon en heerlijk om te wandelen, in het dorp waar mijn vader geboren is, waar het huis van mijn grootouders nog staat. We komen langs het kasteel en wandelen zo de velden in aangenaam is het wel, we kunnen genieten van jonge schaapjes die rondspringen in de weide.

We wandelen naar het gehucht Horne waar het witte kasteel eindelijk gerenoveerd wordt, ze staat in de steigers. Het kasteel van Horne was vroeger in het bezit van de Tongerse Familie Bosch, wiens wapenschild nog steeds boven de ingangspoort van de kasteelhoeve prijkt. De bijhorende hoeve dateert van 1743 en werd gebouwd door de familie Bosch.

De kapel zou gebouwd zijn waar eertijds een Romeinse villa stond. Hiervan kan men nog overblijfsels terugvinden vermits er in de muren Romeinse pannen verwerkt zijn. De kapel is toegewijd aan de H. Petrus en werd reeds voor 1296 opgericht door de bewoners van deze kleine heerlijkheid om alzo in de mogelijkheid te zijn ter plaatse mis te horen op zon- en feestdagen. De kapel werd gebouwd met vierkante silexstenen in regelmatige lijnen en is voorzien van een rechte koornis uit de 13e eeuw. Er zijn aanduidingen dat er vroeger grote vensters in de muren gestaan hebben die echter nadien weer toegemetseld werden en vervangen door de huidige kleinere rechthoekige vensters. De kapel werd in 1554-1556 gerestaureerd, zoals blijkt uit het jaartal 1554 dat boven de ingangsdeur met ingedrukte boog is aangebracht. De aandacht wordt vooral getrokken door het gedeeltelijk Romaans - Gotisch koor en de buitenmuren, waaraan men duidelijk kan zien dat de huidige kapel herhaaldelijk werd gerestaureerd. In het koor zijn nog sporen van vroegere rozetten merkbaar. De kapel was reeds van oudsher een zeer druk bezocht bedevaartsoord, waar men de H. Catherina aanriep tegen de pest en huidziekten. Vooral wordt deze heilige nog aangeroepen voor genezing van een naar haar genoemde uitslag, het rad van Sint-Katrien, een huidaandoening in de vorm van een niet gesloten rad

We draaien richting Kapel van Horne, maar zien de mooie gerestaureerde oude hoeve nu taverne. Dan komen we langs onze vrienden die op vele wandelingen appelen verkopen, om iets terug te doen voor de wandelaars trakteren ze ons op een lekker vruchtensapje of voor de liefhebbers een appeljenever, een gebaar dat zeker gewaardeerd word door de wandelaars. We wandelen verder en komen aan de kapel en de grote hoeve.

Wat verder hebben we een prachtig zicht over het prachtige Haspengouw, velden en akkers zo ver het oog reikt. Nu wandelen we richting Heks, door de velden met een mooi zicht op Heks en de kerk via het plankenpad komen we in Heks.

Het prachtige rococokasteel werd rond 1770 gebouwd in opdracht van de Luikse Prins-bisschop de Velbruck. Het bezit een uitzonderlijke verzameling oude rozen, een uitgebreid bos en een Franse tuin. Een paar keer per jaar worden de tuinen opgesteld voor het publiek. In de onmiddellijke omgeving van het kasteel liggen verschillende grote boerderijen.

Ook wat verder is er een mooie boerderij met hardstenen deur en vensteromlijstingen, een heel mooi geheel. We wandelen langs het nieuwe kerkhof en zo verder terug naar Vechmaal waar we langs de heerlijkheid Satenbergh" komen. De oude vierkantshoeve uit 1648 en het aangrenzende kasteeltje uit 1892, zo komen aan de taverne de Horne, nu wat verder en we beëindigen een prachtige wandeling.

MARCHE DES BOURGEONS

LES ROUTHEUX IZEL.

IZEL S/SEMOIS – CHINY
 

De Semois, die ontspringt te Arlon, stroomt nonchalant doorheen de Gaume. Van Jamoigne tot Muno, doorheen het grote woud van Chiny, waar men een afvaart kan doen met kleine bootjes tot Lacuisine. Izel een mooi en karakteristiek dorpje in Lotharingse stijl.

Dit is het decor waarin we wandelen, de natuur in de vallei van de Semois met haar gloeiende hellingen, in de vallei zijn heel wat weilanden maar op de hellingen treft men bospartijen aan. We vertrekken in het dorpje met zijn typische huizen en waar de boerderijen wit gekalkt zijn, indrukwekkende gebouwen, vele zijn meer dan 150 jaar oud. De grote boerderij bij het verlaten van het dorpje draag het jaartal 1836.

Als we door de straat naar het dorpje kijken zie je hoe prachtig dit dorpje is. Met zijn eenvoudige huizen. En op de hellingen staan de bossen. We komen aan het oude station dan verlaten we Izel en wandelen het bos binnen. Gewoon prachtig, rustig en aangenaam om te wandelen. Na een tijdje kopen we uit het bos en ligt het open landschap voor ons, wat een afwisselend parkoers.

Zo komen we terug in Izel, we plannen nog een kort bezoek aan Neufchateau.

Van oudsher een belangrijke stad met een hele historie, nu ingedommeld met prachtige huizen en gebouwen, nauwe steegjes en boven op de berg de resten van het eens zo machtige chateau. Nu nog enkele muurresten en een maquette.

Één toren is bewaard gebleven van de ommuring de “Griffontoren” op het kasteelplein staat nu een kerk. Het is wel een aangenaam stadje om door te wandelen maar het is alsof het verlaten is. Geen mensen op de straten.

Op een nader plein staat het “Palais de Justice” een prachtig gebouw in gele steen. Tegenover ligt het vroegere “ Maison d’Arret” opgetrokken in blauwe steen. Ook het gemeentehuis is opgetrokken in dezelfde gele steen.

Een prachtig gebouw. We dwalen wat rond in de straten en kijken naar de mooie gebouwen, hier sluiten we een fijne dag af.

MARCHE DES PREMIERES SENTEURS
 
LES RASE MOTTES AISEAU-PRESLES.

AISEAU-PRESLES.


Aiseau in het Pays de Charleroi zijn nog vele bosgebieden bewaard, zoals het Bois de Broue en het Bois de Stembier. Op onze weg naar Aiseau komen we langs het gehuchtje Bellemontte waar het grootste militair kerkhof van Henegouwen ligt, hier liggen 4.OOO Franse soldaten die tijdens de slag van de Samber in augustus 1914 gesneuveld zijn.

Als we Aiseau binnenrijden komen we in een landelijke omgeving die getekend word door getuigen van de steenkoolmijnen, het landschap is bezaaid met terriels. Het is een prachtige omgeving met veel groen, weilanden en akkers. Ook staan er prachtige grote huizen, kleine kasteeltjes die de rijkdom uit het verleden laten zien.

We wandelen naar het centrum van Aiseau om zo aan de Abbaye d’Oignies te komen een indrukwekkend gebouw temidden het centrum, met de kerk in het midden en de abdij gebouwen, de bijgebouwen zijn nog altijd in gebruik als woningen maar de prachtige priorij is volledig aan vervallen, de abdij uit de 17de eeuw is een indrukwekkende gebouw. De ingang naar de priorij is afgesloten en we kunnen even binnenkijken, spijtig het verval van deze prachtige gebouwen.

De tuinen waren vroeger elke zondag open voor de omwonende, maar nu is alles afgesloten, spijtig dit 3ha grote park met bijzondere gebouwen. We komen nu in het oude centrum, met mooie oude huizen tussen 1705-1725 een mooi aangelegd plein omringt door deze huizen, een bijzonder gebouw is de kasteelhoeve uit 1722 met een wapenschild met Leeuwen op. Op het plein staat een monument voor de 35de verjaardag van de “Marche St Martin” deze jaarlijkse optochten in volle militaire uitrusting.

We wandelen door de straten terug naar de aankomst, wat een prachtige wandeling, erfgoed en natuur volop. We krijgen de tip om na de wandeling een bezoekje te brengen aan het kasteel van Presles het naburige dorpje. We willen graag eens gaan kijken. Verwonderd zijn we als we even buiten het centrum van Aiseau al het ommuurde bos van het kasteel zien, aan de 4 ingangen staat een boswachterhuis en een monumentale poort.

We komen in Presles, dankzij zijn kasteel, zijn park en enkele oude, in blauwe steen opgetrokken gebouwen, een bijzonder charmant dorp. Het 18de eeuwse kasteel en de prachtige Ferme de la Gaorterie zijn nog steeds eigendom van de familie d’Oultremont normaal is het park niet toegankelijk voor het publiek. Maar ieder jaar in de lente zet de adellijke familie het familiedomein open voor de omwonende.

Het bos staat vol met narcissen, miljoenen stuks zo ver het oog reikt, we komen aan de ingang en er hangt een uitnodiging om het park te bezoeken en de narcissen te gaan bewonderen,

We mogen zelf een boeketje plukken en vele mensen komen uit het park gewandeld met een dikke bos bloemen, als we naar het bos wandelen komen we langs het kasteel, wat verder al klimmend zien we de prachtige Ferme de la Gaorterie die beneden in het dal ligt.

Vanop de heuvel hebben we een prachtig zicht op het kasteel en hoeve. We komen aan de oude toren en bogen van de burcht. We genieten van al het moois dat ons geboden word. Een prachtige dag in het “Land van Charleroi”.

KROKUSTOCHT
 
DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.

Het Middenlimburgse Diepenbeek ligt aan de Demer en het Albertkanaal. Men vind er prachtige natuurgebieden, zoals De Maten, De Daute Weyers, de Dorpsbemden en Den Bodem

We kunnen genieten van het landelijke omgeving met tal van oude hoeven, vakwerkhoeven hier kunnen we het oude Diepenbeek nog opsnuiven. Oude hoeven die eeuwen terug in de tijd gebouwd zijn. Mooie vakwerkmolen aan de Stiemer, de Rooiermolen gewoon prachtig, telkens we komen wandelen in Diepenbeek komen we mooie plaatsje tegen.

Al doorkruizen we Diepenbeek al meer dan 20 jaar iedere maand toch blijft het een aangename plek om te wandelen. Natuur om van te genieten, fijne wandelvrienden waar je altijd welkom bent en waar een babbeltje en een grapje kan. Een fijne en aangename wandeling.

Hoe ziet hij eruit?
 
De atalanta is gemakkelijk te herkennen: een zwarte vlinder met twee rode banen op zijn vleugels en bovenaan wat witte vlekken. Wanneer vliegt hij? Je kunt hem in heel  het land tegenkomen. De hele zomer zijn de vlinders hier en in de herfst trekt een deel van de vlinders weer naar het zuiden.

En weet je hoe je atalanta’s in je tuin kan lokken?

Door in de herfst wat rottend fruit neerzetten. Dat vinden ze heerlijk!

Waar kun je hem vinden?

Het bijzondere aan de atalanta is dat het een trekvlinder is. Ieder voorjaar vliegt de atalanta van Zuid-Europa naar het noorden. Het is dus een echte goede vlieger!

Waar leven de rupsen?
 
De rupsen van de atalanta leven vooral op de grote brandnetel. Ga ze maar eens zoeken. Je hebt het meeste kans bij planten die in de bosrand staan.

LANDSCHAPSWANDELING RULLINGEN.
 
KASTELEN EN NATUUR.

RULLINGEN.


Een prachtige warme lentedag, samen met Jefke een toerke maken rond Rullingen. Het Maaslands Kasteel van Rullingen (1640) met zijn 12ha indrukwekkend kasteelpark, is ons vertrekpunt.

We wandelen naar Berlingen, deelgemeente van Wellen, met een paar honderd inwoners is het een rustige dorpje waar onlangs opnieuw een café geopend is, een prachtige rustplaats op onze wandeling. Bezit ook nog de Oude Molen op de Herk. We wandelen door het rustige dorpje langs de grote hoeve met vakwerkstallen, en gaan zo naar de oude spoorwegzate, waar het nu prachtig is om te wandelen, de vroeg bloesem geurt goed.

De dieren zijn ook volop in lente stemming, en de eenden beginnen koppels te vormen, toch mooi om naar te kijken. We nemen de tijd om naar al dat moois te kijken, een fazant die in de zon zit te genieten, de vele voorjaarsbloeier die prachtig staan te bloeien, de natuur op zijn best. We komen ook langs een gerestaureerde vakwerkhoeve gewoon prachtig, we wandelen verder en komen aan de nieuwe molen, spijtig dat deze in een staat van verval verkeert.

We klimmen verder en komen op het punt waar we de twee kastelen zien liggen, kasteel van Rullingen en Kasteel Hulsberg als we verder wandelen zien we ook nog het kasteel van de Klee met zijn grote kasteelboerderij. De vruchtbare gronden zorgden de voorbije eeuwen voor rijkdom in deze streek.

Zo is Haspengouw bezaaid met meer dan 70 kastelen, vaak omringt door impressionante tuinen en parken. De regio bezit hierdoor een schat aan tuinen en parken in Engelse, Franse en zelfs Italiaanse stijl. We komen terug aan het kasteel van Rullingen waar we nog even naar de nieuw aangelegde wijngaard kijken. De wijncultuur is in volle uitbreiding in Haspengouw en hierdoor word een oude cultuur terug in ere hersteld. We genieten nog wat van de heerlijke warmte van de zon en van het park van Rullingen.