Om te beluisteren vergeet niet om eerst
de muziekspeler (rechterkolom) te
stoppen
Chuva / Regen
As coisas vulgares que há na vida / De gewone gebeurtenissen in ons leven / Não deixam saudades / Geven ons geen saudade / Só as lembranças que doem / Enkel de herinneringen doen pijn / Ou fazem sorrir / Of doen ons glimlachen
Há gente que fica na história / Er zijn mensen die geschiedenis maken / Da história da gente / Binnen de geschiedenis van mensen /E outras de quem nem o nome / Er zijn anderen waarvan wij de naam / Lembramos ouvir / Zelfs niet zullen herinneren
São emoções que dão vida / Het zijn gevoelens die leven geven / À saudade que trago / Aan de saudade die ik draag / Aquelas que tive contigo / Naar degenen waarmee ik samen was / E acabei por perder / En die ik uiteindelijk kwijtraakte
Há dias que marcam a alma / Er zijn van die dagen waarop de ziel / E a vida da gente / En het leven met littekens bedekt worden / E aquele em que tu me deixaste / En de dag waarop jij me achterliet / Não posso esquecer / Zal mij altijd bijblijven
A chuva molhava-me o rosto / De regen stroomde over mijn gezicht / Gelado e cansado / Dat koud en vermoeid was / As ruas que a cidade tinha / In de straten van de stad / Já eu percorrera / Waarin ik doelloos rondliep
Ai... meu choro de moça perdida / Ah... mijn schreeuw van verloren meisje / Gritava à cidade / Schalde over de stad / Que o fogo do amor sob chuva / Waar de regen het vuur van de liefde / Há instantes morrera / Ter plaatse bluste
A chuva ouviu e calou / De regen luisterde en verzweeg / Meu segredo à cidade / Mijn geheim voor de stad / E eis que ela bate no vidro / En ineens tikt zij op het raam / Trazendo a saudade / en brengt mij saudade
(eigen vertaling)
'Saudade' is een onvertaalbaar woord. Het is een soort onbestemd verlangen naar iets wat mooi of goed is en nooit nog (terug-)komt.
Dat geen enkele ster jouw profiel brandt Dat geen god zich jouw naam herinnert Dat geen wind blaast waar jij langskomt
Voor jou zal ik één zuivere dag scheppen Vrij als de wind en steeds opnieuw Zoals regelmatige golven die openbloeien
(eigen vertaling)
Sophia de Mello Breyner (1919-2004) werd geboren in Porto, maar kwam als studente naar Lissabon, waar zij is blijven wonen tot haar dood. Zij wordt gezien als de grand old lady van de Portugese dichtkunst en beschouwd als een van de belangrijkste dichteressen van het land. Zoals de vertaler opmerkte in het internationale poëzienummer van Kruispunt, waaruit de vertalingen afkomstig zijn: 'Uit haar werk spreekt een groot gevoel voor harmonie, ritme en schoonheid...' Zij publiceerde dertien dichtbundels. Meer informatie over haar is te vinden op:
Um etnólogo diz ter encontrado / Een etnoloog zegt hen te hebben ontdekt / Entre selvas e rios depois de longa busca / Na een lange zoektocht, tussen wouden en rivieren / Uma tribo de índios errantes / Een ronddolende indianenstam / Exaustos exauridos semi-mortos / Uitgeput, afgemat, halfdood / Pois tinham partido desde há longos anos / Want ze waren al jarenlang op pad geweest / Percorrendo florestas desertos e campinas / Doorkruisten bossen, woestijnen en boerenvelden / Subindo e descendo montanhas e colinas. / Klommen bergen en heuvels op en af / Atravessando rios / Doorwaadden rivier na rivier / Em busca do país sem mal / Op zoek naar het Paradijs / Como os revolucionários do meu tempo / En, net zoals de revolutionairen van mijn eigen tijd: / Nada tinham encontrado. / Niets hebben ze gevonden.
Sophia de Mello Breyner Andresen Vertaling: Jef van Egmond
Haar beeld staat in het "Parque dos Poetas" in Oeiras (Lissabon) (KLIK HIER!)
Categorie:Poëzie, literatuur... Tags:Sophia de Mello Breyner Andresen
Om te beluisteren vergeet niet om eerst de
muziekspeler (rechterkolom) te
stoppen
O Amor A Portugal / De Liefde voor Portugal
Dulce Pontes
O dia há de nascer / De dag wordt geboren / Rasgar a escuridao / Het licht scheurt de duisternis / Fazer o sonho amanhecer / De dageraad de droom / Ao som da canção / Met de klank van het lied / E então: / en dan: / O amor há de vencer / Liefde zal overwinnen / A alma libertar / De ziel bevrijden / Mil fogos ardem sem se ver / Duizend vuren ontvlammen onzichtbaar / Na luz do nosso olhar / Voor het licht van onze ogen / Na luz do nosso olhar / Voor het licht van onze ogen / Um dia há de se ouvir / Een dag om te beluisteren / O cântico final / Het ultieme lied / Porque afinal falta cumprir / Want uiteindelijk lukt het niet te vertolken / O amor a Portugal / De liefde voor Portugal! / O amor a Portugal! / De liefde voor Portugal!
Om te beluisteren vergeet
niet om eerst de muziekspeler (rechterkolom) te
stoppen
Ó Gente da Minha Terra Mensen van mijn land
Letra: Amália Rodrigues Música: Tiago Machado
É meu e vosso este fado / Deze fado is van mij en jullie / Destino que nos amarra / Een noodlot dat ons verbindt / Por mais que seja negado / Hoe zeer dit ook ontkend wordt / Às cordas de uma guitarra / Door de snaren van een gitaar / Sempre que se ouve o gemido / Telkens als zich de klaagzangen / De uma guitarra a cantar / Van een gitaar laten horen / Fica-se logo perdido / Ben ik onmiddellijk verloren / Com vontade de chorar / En wil ik huilen / Ó gente da minha terra / Mensen van mijn land / Agora é que eu percebi / Nu pas heb ik gevoeld / Esta tristeza que trago / Deze droefheid die ik jullie breng / Foi de vós que a recebi / Heb ik van jullie gekregen / E pareceria ternura / Door een schijn van tederheid / Se eu me deixasse embalar / Liet ik mij inpakken / Era maior a amargura / Daardoor groeide een bitterheid / Menos triste o meu cantar / En minder droef werd mijn gezang / Ógente da minha terra / Mensen van mijn land / Agora é que eu percebi / Nu pas heb ik gevoeld / Esta tristeza que trago / Deze droefheid die ik jullie breng / Foi de vós que a recebi / Heb ik van jullie gekregen...
Een oude zoniet de oudste fadolegende is ongetwijfeld Maria Severa. Zij werd geboren in de wijk Madragoa en verhuisde later met haar moeder naar de Mouraria. Zij groeide uit tot een ware mythe.
Fado gezongen door Argentina Santos, een fadista met een heel persoonlijke stijl die nog steeds optreedt in haar restaurant A Parreirinha de Alfama'.
Om te beluisteren vergeet
niet om eerst de muziekspeler (rechterkolom) te
stoppen
Maria Severa
Letra: João Galhardo
Música: Raul Ferrão
Num beco da Mouraria / in een steegje van Mouraria / Onde a alegria / waar de vreugde / Do sol não vem / van de zon nooit komt, / Morreu Maria Severa / stierf Maria Severa. / Sabem quem era?... / weten jullie wie zij was? / Talvez ninguém. / misschien wel niemand. / Uma voz sentida e quente / een warme stem, vol gevoel, / Que hoje à terra disse adeus / nam vandaag afscheid van de aarde. / Voz saudosa, voz ausente / een stem, weemoedig en afwezig, / Mas que vive eternamente / leeft nu voor eeuwig / Dentro em nós e junto a Deus / in ons hart en ginder / Além nos céus. / in de hemel - één met God.
Refrão / Refrein Bem longe o luar / daar ginder in de verte waar de maneschijn / No azul tem mais luz / en blauwe lucht meer licht verspreiden, / Eu vejo-a rezar / zie ik haar bidden / Aos pés de uma cruz / aan de voet van een kruis./ Guitarras trinai / guitaren, trilt, / Viradas p'ro céu / naar de hemel gericht / Fadistas chorai / fadistas, weent, / Porque ela morreu / omwille van haar dood.
Caíu a noite na viela / de nacht viel in de steeg / Quando o olhar dela / toen haar blik / Deixou de olhar / ophield te kijken. / Partiu pra sempre, vencida / geknakt voor altijd ging zij heen, / Deixando a vida que a fez penar./ het leven dat kwetste achter zich. / Deixa um filho idolatrado / verweesd liet zij een verafgode zoon achter / Que outro afeto igual não tem / die geen vergelijkbare liefde kent. / Chama-se ele o triste fado / zijn naam is trieste fado / Que vai ser desse enjeitado / wat is het lot van dit verlaten kind, / Se perdeu o maior bem / verstoken van het grootste goed, / O amor de mãe? / de moederliefde?
Vertaling: Dirk Lambrechts, boek+cd 'Fado. As lagrimas do Tejo', uitgeverij EPO, april 2001, ISBN9064452199
Categorie:Fado Tags:Maria Severa, Argentina Santos
Estranha Forma de Vida cantada por Dulce Pontes...
Estranha Forma de Vida (Een Vreemde Manier van Leven)
Poema: Amália Rodrigues
Musica: Alfredo Duarte
Foi por vontade de deus Het is door gods wil Que eu vivo nesta ansiedade.
Dat ik met deze angst leef. Que todos os ais são meus,
Dat alle smarten van mij zijn, Que é toda a minha saudade.
Dat dit alles mijn saudade is . Foi por vontade de deus.
Het is door gods wil.
Que estranha forma de vida
Wat een vreemde manier van leven Tem este meu coração:
Heeft het mijn hart: Vive de vida perdida Het leeft een verloren leven; Quem lhe daria o condão?
Wie gaf het die gave? Que estranha forma de vida.
Wat een vreemde manier van leven.
Coração independente,
Onafhankelijk hart, Coração que não comando:
Hart dat niet beveelt: Vive perdido entre a gente,
Het leeft verloren tussen de mensen, Teimosamente sangrando,
Voortdurend bloedend, Coração independente.
Onafhankelijk hart.
Eu não te acompanho mais: Ik zal je niet verder vergezellen: Pàra deixa de bater. Hou toch op met kloppen. Se não sabes onde vais Als je niet weet waarheen je gaat Porque teimas en correr Omdat je koppig blijft slaan Eu não te acompanho mais. Zal ik je niet verder vergezellen. Se não sabes onde vais Indien je niet weet waarheen je gaat Pára deixa de bater Hou dan op met kloppen want Eu não te acompanho mais.
Ik zal je niet verder vergezellen.
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
Ik ben een vrouw en woon in Alfeizerão-Sapateira (Portugal) en mijn beroep is mezelf zijn.
Ik ben geboren op 30/12/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Portugal, Lissabon, Fado, poëzie, reizen in 't algemeen, lezen, kookboeken, fietsen....
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
