Tanto de meu estado me acho incerto
Onzeker zwerf ik door onzekerheden

Tanto de meu estado me acho incerto,
Onzeker zwerf ik door onzekerheden,
Que em vivo ardor tremendo estou de frio.
Van kou doorhuiverd als de zonnen branden.
Sem causa, juntamente choro e rio,
Steeds wijkt de wereld uit mijn open handen.
O mundo todo abarco e nada aperto.
In één zucht lach en ween ik zonder reden.

É tudo quanto sinto um desconcerto,
Al wat ik voel raakt in het ongerede,
Da alma um fogo me sai, da vista um rio.
Mijn oog is vocht, vuur zijn mijn ingewanden.
Agora espero, agora desconfio,
Soms hoop ik, en dan voel ik mij weer stranden,
Agora desvario, agora acerto.
Soms voel ik grond, dan ben ik weggegleden.

Estando em terra, chego ao Céu voando -
Staande voel ik mij soms ten hemel varen -
Num’ hora acho mil anos, e é de jeito
En leef ik dan in één uur duizend jaren,
Que em mil anos não posso achar um’ hora.
Duizend jaar lang leef ik geen enkel uur.

Se me pergunta alguém porque assim ando,
En omwille waarvan ik dit verduur?
Respondo que não sei - porém suspeito 
Ik weet het nauwelijks - ik ben misschien
Que só porque vos vi, minha Senhora.
Hiertoe geworden door u aan te zien.