Guy Verhofstadt wordt wel eens de Grote Leugenaar genoemd. De bijnaam is geïnspireerd door de tegenstelling tussen zijn rechtse burgermanifesten en zijn linkse politiek tijdens zijn twee mandaten als eerste minister, en op de schaamteloosheid waarmee hij tijdens die acht jaren iets aankondigde en het tegenovergestelde uitvoerde, en al die tijd bleef verkondigen steeds trouw te zijn gebleven aan zijn ideeën en nooit een belofte te hebben gebroken.
De VLD heeft in 2007 de parlementaire verkiezingen verloren, onder meer omdat ze tijdens de regeringsperiode Verhofstadt haar faam van Belgische, zelfs belgicistische partij bewust heeft verstevigd, en in tegenstelling met het VB, de LDD, de N-VA en de CD&V de verkiezingsstrijd niet is ingegaan met een sterk Vlaams programma.
Enkele VLD- leiders willen nu met het oog op de Vlaamse verkiezingen van 2009, en op eventuele vervroegde federale verkiezingen, het Belgisch-nationalistische en anti-Vlaamse verleden en heden van hun partij doen vergeten. De etnische bewustwording onder de Vlamingen wordt immers zienderogen scherper, en hoewel vele Vlaamsgezinde liberalen in 2007 niet meer voor de VLD hebben gestemd, zitten er nog een aantal twijfelaars die toen nog niet een partij met een Vlaams programma aandurfden, maar nog steeds tot de kandidaat-overlopers kunnen gerekend worden. Karel de Gucht en Patrick Dewael zijn met de prediking begonnen (citaten volgens een BELGA-bericht). Ze proberen het handiger te doen dan Verhofstadt: geen ronduit valse beloftes, maar lege beloftes die ze waarschijnlijk kunnen inlossen omdat niemand er wat aan heeft (citaat1); of beloftes die op twee manieren kunnen geïnterpreteerd worden (citaat 2).
1) "Er is een staatshervorming nodig tegen 23 maart. Een uitzicht op een akkoord is niet voldoende. De krijtlijnen en de timing moeten vastliggen."
Maar het zal een staatshervorming worden met transfers van bevoegdheden naar de gewesten, maar zonder nieuwe transfer van middelen; het geld is er niet! Deze waarschuwing is bedoeld om de Walen de illusie te ontnemen dat ze nog meer geld toegeschoven krijgen. Maar geen nieuw geld naar de regios betekent: ook geen nieuw geld naar Vlaanderen. Een eigenaardige belofte om Vlaamse kiezers te verleiden!
2) Een uitbreiding van Brussel zien de twee niet zitten. De Franstaligen willen een corridor van Wallonië naar Brussel voor het geval België gesplitst zou worden. Maar wij willen België helemaal niet splitsen." Een beetje dubbelzinnige uitspraak. Als België toch gesplitst wordt (de liberalen zullen daar niet alleen over beslissen), zijn ze dan wel bereid een aantal Vlaamse gemeenten bij Brussel aan te hechten?
De poging van de twee VLD-kopstukken om toenadering tot de Vlaamse Vlamingen te zoeken, werd, zonder dat het de bedoeling was, al uit een onverwachte hoek een beetje gesaboteerd. Olivier Maingain, de voorzitter van het anti-Vlaamse FDF (de kartelpartner van de MR, de Waalse zusterpartij van de VLD), heeft vandaag in La Libre Belgique een ingetogen en daarom waarschijnlijk oprechte liefdesverklaring aan Guy Verhofstadt afgelegd: "Je souhaite que Verhofstadt reste". Minstens tot de verkiezingen van 2009. Hij waarborgt stabiliteit. En vooral : Verhofstadt a une plus grande aptitude que d'autres, côté flamand, à comprendre que certaines exigences francophones doivent être prises en compte.
De Vlamingen zullen met veel belangstelling vernemen welk soort Walen Verhofstadt als een vriend beschouwen.
Sponssteen
|