Tegen de leugen, de multicul, de islamisering, de politiek-correcte dogma's en de volksverraders van Vlaanderen
05-11-2008
Oef, 't is Obama Zijn we nu eindelijk verlost van Obamania?
Wegens slapeloosheid, opgestaan zo rond 4.30u. , was ik sudoku's aan het oplossen terwijl ik
luisterde naar radio 1. Er zijn blijkbaar nogal wat liedjes of jingels
gemaakt pro Obama of tegen McCain. Wel, ze kwamen me de strot uit want
bij de nullen vonden ze het nodig ze allemaal - denk ik - uit te zenden. De schaamteloze vooringenomenheid van de nullen grenst aan het ongelofelijke. In een analyse over enkele staten waar de stemmen nog niet geteld waren wist Thielemans te vertellen: in die staten maakt Obama de meeste kans, dat hopen wij toch.
Wat kan het mij schelen wie er nu president wordt van de VS. Het zijn de Amerikanen die hun president moeten kiezen en niet u of ik.
De republikeinen hebben niets beter te bieden dan een ouwe veteraan met als running-mate een vrouw, weliswaar knap van uiterlijk - maar dat is natuurlijk subjectief - die bewezen heeft geen groot licht te zijn. Laat ons eerlijk zijn vrienden: stel dat Palin bij de democraten was opgekomen? Ik moet er geen tekeninkske bij maken zekers?
De democraten daarentegen hebben een gladde vlotte "reclameboy", een beetje zoals Nose and Noice of Stief Gratuit. Liegen en graaien als de beste. De gelijkenis met zijn running-mate is ook opvallend: een grijze muis die mag meelopen en zwijgen.
Misschien dat er op binnenlands vlak veel zal veranderen, ik geloof niet dat er veel "change" in zit op het buitenlands beleid dat zal worden gevoerd. Dat de Vlaamse (Europese) pers, in het bijzonder de nullen, ons al weken lang bestoken met die presidentsverkiezingen hangt mijn keel uit. Waarom loopt de rode pers zo hoog op met Obama? ( u moet ze eens bezig horen bij de nullen: daar lopen ze nu allemaal kletsnat van een urendurend orgasme, het druipt er af) Zou het kunnen omdat nu ook de Amerikanen meer zullen betutteld worden zoals hier in de EUSSR?
De macht van de vakbonden zal aanzienlijk toenemen door nieuwe regulering.
De overheid gaat zich ook met steeds meer zaken in de economie bemoeien zoals bijvoorbeeld met de structuren van ondernemingen en de wijze van energiewinning en -verbruik.
Geen vrijhandelsakkoorden meer, maar protectionisme wordt de nationale handelspolitiek.
Ondernemingen en de mensen uit de middenklasse en de groep van hogere inkomens gaan meer belasting betalen om 'de welstand te spreiden' zoals Obama dat ziet.
"Oh, kijk eens hoeveel snoep jullie hebben,ik ga er de helft van wegnemen en het geven aan kinderen die te lui zijn om zelf rond te gaan."
"Oh verdorie... een democraat!!" (Met dank aan Janice)
Ik stem alleen voor een blanke.
Dat Obama verkozen is op grond van racistische overwegingen mag natuurlijk niet gezegd worden. Indien McCain was verkozen hadden de nullen ons wel verteld dat Amerika nog niet rijp was voor een zwarte president. In hun reclame voor Obama hebben ze dat ons genoeg in de kop geprent.
Gisteren in Ter Zake hadden de nullen er niet beter op gevonden om een stemhokje in Leuven neer te poten en u raadt het al: alle deelnemers, zonder één uitzondering, stemden voor Obama. Ware het niet zo schokkend dan zou de motivatie van "de kiezers" ronduit hilarisch zijn. Enkele reacties op de vraag "waarom", letterlijk.
- Gewoon ik vind een zwarte president dat dat niet slecht zou zijn. - Omdat het een zwarte president is en ja en 'k wil zien wat dat geeft. - .... Gene zwarte of gene witte. Dat is heel belangrijk volgens mij ook.
Hoe zouden ze bij de nullen of het centrum ter bevordering van haat tegenover Vlamingen reageren indien iemand stemde voor McCain en zei: Omdat het een blanke is.
Gisteren liep ik nog eens door een buurt zo juist aan de rand van de stad. Het straat zonder haat plaatje aan het venster is daar blijkbaar nogal in de mode. De bewoners beseffen echter niet wat er aan de hand is. Het gaat niet over haat of racisme. Het gaat over een gezonde dosis argwaan, die mijn inziens volledig gerechtvaardigd is.
Er wordt door de multi-cultuur idealisten vanuit gegaan dat de Islam uiteindelijk zal integreren in de Westerse samenleving. Het probleem is dat de Islam niet alleen een godsdienst is maar een volledig uitgewerkte maatschappelijke doctrine die zich niet aanpast. Op korte termijn is het de bedoeling om de islamisering in de bestuurlijke systemen in te werken. Veelbetekenend hierin is de oprichting van de moslimpartij in Antwerpen. Het is de bedoeling om volledig operationeel te zijn tegen de volgende gemeenteraadsverkiezingen. De oprichters zijn blijkbaar ondermeer niet akkoord met de huidige regels inzake de hoofddoek.
Als hun opzet slaagt kan dit verstrekkende gevolgen hebben. Bijvoorbeeld, ze halen een redelijke score bij de verkiezingen en hun initiatief krijgt navolging in de andere steden.
Dan krijg je eigenaardige situaties Een grote groep van origine allochtone kiezers zijn er bij gekomen door o.a. de snel-belg wet en het dan duidelijk wordende hogere geboortecijfer. De Vlaamse jongeren die ondertussen stemgerechtigd geworden zijn, zijn voor de grote meerderheid rechtse kiezers (duidelijk in alle polls). Maar het cordon sanitaire dient ten allen prijze in stand te worden gehouden. Hoe doe je dat dan, want de huidige stemmenronselaars in allochtone hoek gaan een massa kiezers minder hebben. Bijgevolg zal de moslimpartij erbij moeten komen. En die gaan hun eisen stellen. Nu kunnen SPa, CD&v, VLD en Groen op gemeentelijk vlak nog in uiterste noodzaak samenwerken.Binnen een tiental jaar is dat uitgesloten.
Dus ofwel komt er een einde aan het cordon, ofwel krijgt de Islam zijn eerste greep op het lokale bestuur.
En dan zijn er veel die wel eens raar zouden kunnen opkijken. Juul Breydel
Tegenwoordig bestaat er een partijtje LDD genaamd. Aan het hoofd een zekere JMDD. Volgens de laatste peilingen zouden ze de grote sprong voorwaarts maken. Complete onzin. LDD is gewoon de nieuwe hype van de regimepers. Sedert JMDD in een interview verklaarde dat het de bedoeling is van zijn partij om het Vlaams Belang "uit te roken", mag mijnheer op de koffie in de salons van het Belgische establishment. En dat bevalt hem ten zeerste. Dat hij zich nog durft te profileren als pro-Vlaams is er compleet over. Zoals gezegd, LDD gaan we nu in de aanloop van de verkiezingen ten overvloede opgevoerd krijgen door alle mogelijke media. Vlaams Belang zal zoveel mogelijk worden genegeerd, en als er al wat komt zal het steeds gaan over het verlies in de "peilingen". Het scenario ligt klaar. Dit alles moet bij de bevolking de indruk geven dat het Vlaams Belang een partij is die eigenlijk zo goed als niet (meer) functioneert. Dit is gewoon de zoveelste poging om de partij via slinkse manieren onderuit te halen. Vergeet niet, de afneming van de dotaties staat ook nog altijd op het programma. Ik ben er zeker van dat het de zoveelste mislukte poging zal worden. Het kiezerspubliek van het Vlaams Belang is zowat het trouwste van West-Europa. En daar zal de opvoering van een nieuwe lokale hofnar totaal niks aan veranderen. Juul Breydel
Wij noteerden volgende reactie van kardinaal Danneels.
Dat de paus gekozen heeft voor een West-Vlaming, in Antwerpen dan nog, verwonderd mij te zeerste. Waar ik echter van achterover val is dat de paus geen moslim heeft aangesteld. Hij heeft hier een unieke kans laten liggen om aan te tonen hoe aangenaam het leven is in Antwerpen met zijn vele moslims. De paus had hier een voorbeeld kunnen stellen zodat Vlamingen weten, indien ze zich integreren, het leven zalig kan zijn. Duidelijk een gemiste kans.
Gisteren, 26 oktober, was op VRT-Canvas de Panorama-reportage te bekijken, getiteld Een brug te ver, over het Antwerpse Lange Wapper-project, de (mis-)communicatie daarrond en het groeiende Antwerpse ongenoegen. In de aanloop naar dit programma werd ik door de samensteller gecontacteerd, ene Aart De Zitter, die me op een zeker moment bijna stalkte. Ze wilden Noël Slangen, verantwoordelijk voor de communicatie rond het project, eens grondig aanpakken, de onmogelijke prijs/kwaliteitverhouding van zijn diensten, zijn Machiavellistische, door de reklamelogica geïnspireerde visie op overheidscommunicatie, enz. enz. Daarvoor waren ze bij mij, ex-werknemer van Slangen & partners en auteur van o.m. Communicatie kan tot hersenstilstand leiden, aan het juiste adres.
Een dikke twee uur hebben ze me thuis geïnterviewd, met cameraploeg en alles erop en eraan. Ik mocht breed uitweiden over Slangens bijbel Modellen van C, waarin hij o.m. zijn opmerkelijke visie op burgercomités en actiegroepen weergeeft, het onderliggende vijandbeeld tegenover de burger, het misprijzen voor inspraak en democratische besluitvorming, enz. Ook de psychologie van de Antwerpenaar en het aan deze stad inherente anti-establishment-gevoel, waaraan ik een studie wijdde, kwam uitvoerig aan bod.
Tot onze verbazing bleek de tussenkomst van Sanctorum compleet te zijn weggeknipt, en kwam de communicatie-expert anderzijds opvallend goed weg uit dit programma.
We kennen VLD-directeur Noël Slangen ondertussen goed genoeg om te beseffen dat hier druk is uitgeoefend en dat de makers van het programma hun ambities, om diens visie en methodes eens grondig door te lichten, duchtig hebben bijgesteld. Dat leverde o.m. het hilarische effect op, dat iedereen zich in koor beklaagde over de lamentabele communicatie rond Lange Wapper, maar dat er over Slangen haast niet gerept werd, behoudens een korte interventie van Jan Peumans. Zo bleek die Panorama-reportage te lijden een het euvel dat het zelf wou aan de kaak stellen: intransparantie en politieke machinaties. Droevig voor een publieke omroep. We trekken er onze conclusies uit. Johan Sanctorum
In zijn post van 23-10-08 zit De Man te zagen over de federale politiedotaties die over 196 politiezones in Vlaanderen, Brussel en Wallonië worden verdeeld. Dat Vlaanderen hierbij, wéér eens - is het ooit anders geweest? - financieel bij de bok wordt gezet is er deze keer echt over.
Want, fulmineert De Man, en ik citeer: Vorig jaar kreeg Vlaanderen met 58% van de bevolking slechts 48% van de centen ofte 339 miljoen . Wallonië ving 268 miljoen (32,5% van de bevolking).
Meneer De Man gaat hier wel zeer luchtig over het feit dat het vooral de armlastige franscouillonse politiediensten zijn die telkens moeten uitrukken om extreem-rechtse betogers met hun vernielzuchtige betogingen in toom te houden. Steeds weer moeten zij vanuit het verre Luik en Charleroi oprukken. Blijkbaar is meneer De Man kort van geheugen, getuige dit filmpje. Met dank aan Bert Deckers.
Het minste dat je je tegenwoordig kan afvragen is waar we aan toe zijn. Banken blijken verdoken casinos voor de toplui te zijn geworden. Als je maar hoog genoeg geraakt in de hiërarchie ben je zeker van de grote pot. Al maak je er een ongelooflijke knoeiboel van, de vertrekpremie zorgt ervoor dat je voor de rest van je leven binnen bent. En hoe geraak je aan de top ? Door de bank zoveel mogelijk winst te laten maken. Daarvoor is blijkbaar alles veroorlooft, weg met de rede en de verantwoordelijkheidszin. Blijkbaar waren, en zijn, de CEOs en aanverwanten van vele banken volledig het contact met de realiteit verloren. Hier bij ons is dat niet moeilijk te begrijpen aangezien de raden van bestuur nogal bijkomend bevolkt worden door (ex)politiekers, die dan ook nog eens totaal niet onderlegd zijn in bankzaken. Ze worden wel riant vergoed, al snappen ze er de ballen van. Realiteitszin is iets dat ver te zoeken is. Wat de leden van de traditionele partijen ook allang doorhebben is, dat zoals bij de banken, hoe hoger je geraakt hoe meer er kan gescharreld worden. En dat er dan zoveel mogelijk meegegraaid word is ondertussen genoegzaam bekend.
De kunst is eigenlijk van aan de macht te komen en te blijven. De capriolen die daarvoor uitgehaald worden zijn soms te gek voor woorden. Ten eerste : om weer aan de macht te geraken moet er gekeken worden naar wat de mensen belangrijk vinden, studie hier en een peiling daar, tot er uiteindelijk beslist word. Niet moeilijk natuurlijk Vlaanderen is het Waalse profitariaat beu. De verkiezingspropaganda schiet in gang met alle bijhorende beloften. De verkiezingen vallen mee, eindelijk in de regering. Ten tweede : het probleem, de Vlaamse kiezers willen meer Vlaanderen, België is een blok aan het been. Oeps in het kwadraat. Want de oude Belgische garde is hier niet mee gediend, België is hun broodwinning en reden van bestaan in het machtscentrum. Aan de andere kant van de taalgrens is het al niet beter, ze zien de euros al aan hun neus voorbijvliegen. Groot alarm. De oude partijbonzen nemen een drastisch besluit, dat Vlaams gedoe was maar goed voor de verkiezingen, maar Quid de lastigaards zoals vermeld op het papierke (alhoewel die lastigaards eigenlijk maar onderhandelden als een bende boskabouters). Maar dat mag niet te bruusk gebeuren natuurlijk, want anders zou ook de niet zo politiek geïnteresseerde Vlaamse kiezer wel eens argwaan kunnen krijgen. Dus dan heb je een maandenlange schijnvertoning volgens een vast stramien. Beginnen met stoere verklaringen en die zachtjes aan blijven minderen, dat het vooral niet te veel opvalt. De ene na de andere verkiezingsbelofte word onopvallend naar het rijk der fabelen verwezen en tenslotte eindig je met een wiette blad. Waarmee je ineens ook de lastigaards buiten zet, zoals gepland. Niets nieuws onder de zon. Dada Vlaanderen, het is dus alweer niks, nada, nougatbollen. Juul Breydel
Gisteren waren ze met meer dan 1.000 naar Leuven gekomen, de Vlaamse ondernemers van VOKA, om onder andere van hun voorzitter de economische en politieke uitdagingen voor de Vlaamse ondernemerswereld voor de komende jaren te vernemen. Het moet gezegd: de vele ondernemers een recordopkomst en onze ruime delegatie van VB-mandatarissen met voorzitter Valkeniers kregen duidelijke woorden: De droom om van Vlaanderen een Europese topregio te maken in het lijstje van 5 absolute topregios tegen 2020 mag geen illusie blijken, aldus Vandeurzen.
Wie zich wil meten met de besten, moet meer specialiseren, ingrijpend veranderen en voluit durven gaan. Voorzitter Vandeurzen wil van Vlaanderen een topregio maken middels een 3 stappensprong. Ten eerste benadrukte hij dat een economisch doorbraakprogramma absoluut noodzakelijk was, waarbij gewest, werkgevers en werknemers massaal inzetten in innovatie en ontwikkeling.
Verder riep hij op om het solidariteitssysteem te hervormen, zodat het betaalbaar en overeind blijft. Geen voortzetting van de solidariteit zonder responsabilisering. Een hervorming van de sociale zekerheid is niet mogelijk zonder regionalisering.
En tenslotte, aldus VOKA-voorzitter Vandeurzen, moet de politieke structuur van dit land eindelijk de realiteit van de economische wereld volgen. De nadruk moet komen te liggen op de regios en niet op de federale staat. Met de federale structuur als het kan, zonder de federale als het moet, besloot hij, die daarmee een duidelijk signaal aan de politieke wereld zond: waag het niet naar de kiezer te trekken zonder een grondige hertekening van dit land!
In een themadebatje probeerde VRT-journalist Van de Looverbosch tevergeefs een werkgever te laten verklaren dat een staatshervorming niet nodig was. De werkgever, van goede Waals-Brabantse huize, liet verstaan dat ook in zijn ogen een grondige staatshervorming wel degelijk nodig was. En dringend!
Dit succesrijk VOKA-congres werd afgesloten met De Vlaamse Leeuw.
Volgens ik het allemaal een heel klein beetje kan volgen is er in Vlaanderen slechts één man bekwaam om financieel advies te geven, zo toch volgens de Overbodige Onvlaamse Openbare Omroep.
Het feit dat een zender, al zijn het nullen, slechts één financieel onderlegd journalist op de loonlijst heeft wil ik maar al te best begrijpen. Bij de armzalige BTM is het niet beter.
Het feit dat een zender zijn financieel nieuws bij slechts één bron haalt stoort mij des te meer en doet me sterk denken aan belangenvermenging en vriendjespolitiek.
De BRT, officieel VRT maar in de realiteit wel degelijk BRT, heeft volgens haar jaarverslag van 2007 nog altijd zon 3.000 werknemers, arbeiders, bedienden, lanterfanten en geldwolven in dienst. Het aantal werknemers daalt verwonderlijk echter niet recht evenredig met het aantal outsourcing presentatoren, babbelaars en wauwelaars op voornoemde zender.
Samson en Gert of Ben Blokken zijn slechts twee voorbeelden. Ze werden ooit in dienst genomen door de nullen maar kregen of dienden hun ontslag in om toch lekker exclusief voor deze zender te werken. Waarom doet iemand zoiets? Juist: er valt meer poen te rapen. Kregen zij ook een royale ontslagvergoeding?
Paul DHoore, met alle respect, is ook zo n specimen. Tot voor kort stond de man op de loonlijst van de vier dikke vette nullen en, zeker in deze turbulente periode, lijkt het voor de modale kijker nog altijd of Paul vaste werknemer is van de nullen. Hij is niet van het scherm weg te slaan. Niet alleen het scherm, van s morgens vroeg worden we, via radio een, geteisterd met zijn alwetendheid of kristallen bol.
Benieuwd hoe hoog zijn facturen voor de nullen oplopen.
Deze schitterende fiscale oplossing hebben ze blijkbaar nu ook bij Mortis ontdekt. Duidelijk afgekeken van hoe de lepe nullen - sossen dus - omgaan met rijkelijk overbetaald belastingsgeld. Of hoe grote bedrijven omgaan met hun door klanten/cliënten zuurverdiende centen.
Gilbert Mittler, een graaier bij Mortis, heeft dit systeem à la VRT fijntjes overgenomen. Hij laat zich ontslaan met een oprotpremie van liefst 4 MILJOEN EURO, 161.359.600 ouderwetse bilzieke frankskes. HONDERDEENENZESTIG MILJOEN en oneffen.
Deze zowat zestigjarige gangster, in de veronderstelling dat hij 100 jaar wordt, kan dus per jaar minstens van 1.613.596 oude bilzieke frankskes genieten tot aan zijn levenseinde. Let wel: rekening houdende met 60 % diefstal door vadertje Staat echter zonder rekening te houden met bijvoorbeeld een spaarrekening die 4% of meer oplevert.
U moet weten dat deze man, net als Lippens, maar al te goed wist om geen aandelen meer in Mortis te houden. Hier het bewijs, toch van de voorkennis van Lippens.
Maar daar houdt het niet op. Meneer Mittler loopt nog iedere dag rond in de gangen van Mortis zoals hij al sedert jaren doet. Alleen, niet als werknemer maar als zelfstandig consulent. Zo een beetje als Paul of Ben Blokken, snapt u?
Meneer Mittler heeft zijn schaapjes op het droge, dat is duidelijk, maar nog niet genoeg voor die schraper. Hoeveel hij binnen graait voor zijn consultaties is mij niet geweten maar het zal, dergelijke gangsters kennende, niet minnetjes zijn.
Oeps, het is in het grote nieuws gekomen en Mortis zegt het contract met Mittler op. Benieuwd hoeveel die contractbreuk voor Mittler zal opbrengen.
Vlaanderen is gezegend met de meest uniforme, linkse, politiek correcte en onderdanige pers in heel West-Europa (Wallonië uitgezonderd). De systematische demonisering van het Vlaams Belang is daar een perfecte illustratie van. Onze partij wordt doodgezwegen, of komt enkel aan bod wanneer iets negatiefs kan vermeld worden, zo luidt de ijzeren wet van de Vlaamse journalistiek. Het is een soort eerste gebod dat moet nageleefd worden van vakantiestagiair tot hoofdredacteur.
De voorbije weken heeft dat geleid tot zeer merkwaardige toestanden. Een individu als Jurgen Verstrepen kreeg paginagrote interviews voor een boekje waarin hij grossiert in gratuite en vicieuze leugens tegen de partij die hem een parlementszetel bezorgde. Dergelijke rommel zou in geen enkele krant zelfs maar vermeld worden mocht de geviseerde partij een andere zijn dan het Vlaams Belang. Voor het Vlaams Belang gelden andere regels.
Aan de universiteit in Gent werd Filip Dewinter fysiek aangevallen door linkse betogers die hem willen beletten deel te nemen aan een debat. Verschillende medestanders raakten gewond, ook de rector van de universiteit. Wat titelde s anderendaags een krant? Dewinter op de vuist in Gent.
In de meeste uitzendingen en artikels over de begroting van Leterme werd de kritiek van het Vlaams Belang gewoon weggezuiverd. Het Vlaams Belang is de grootste oppositiepartij in het federale parlement, en komt dus in de debatten als eerste aan het woord. De tussenkomst van Gerolf Annemans was vlijmscherp; zijn fractie is trouwens de actiefste in de Kamer. Iets van gehoord?
Politiek vreemdgaan is geen exclusiviteit van de Fransen, maar het is bij hen geen sporadisch opduikenden ondeugd zoals bij andere volkeren, maar een obsessie. Het is een klassiek geval van compensatie. Hoe uitgebreider de Europese Unie wordt, hoe sterker de invloed van Frankrijk in Europa afneemt. Daarom roept het zijn vroegere kolonies geregeld ter hulp om hun gemeenschappelijke vroegere glorie te herstellen. Die gaan daar graag op in omdat ze alle min of meer doordrongen zijn van de verwaande mentaliteit die het Franse rijk overal verspreidt waar het verschijnt. Vandaar de vele instituten, congressen, verenigingen en verdragen die gewijd worden aan de verdediging van de francité, de francophonie enz. (Zoals de Sommet de la Francophonie, die voor onze premier zo belangrijk is dat hij het stuur van het koninkrijk tijdelijk aan zijn luitenanten heeft toevertrouwd. De Franse president heeft maar een korte acte de présence gegeven in Québec. Voor de rest van de tijd wordt hij vervangen door zijn eerste minister, François Fillon).
Frankrijk zorgt niet alleen voor zijn culturele uitstraling. Het probeert ook voortdurend zijn politieke en economische relaties te verbeteren en te vermeerderen. Het heeft dat recht, zoals elk ander land. Maar als Frankrijk het daarover heeft, kan men er zeker van zijn dat het weer een aantal tropische of subtropische landen gaat opvrijen. Zoals op 13 juli, toen Sarkozy zijn plan bekendmaakte voor een soort mediterrane unie tussen de Europese en Noord-Afrikaanse landen rond de Middellandse Zee (l'Union pour la Méditerranée). Die zou gedeeltelijk overlappen met de Europese Unie. Dat het gevaar voor afrikanisering voor de rest van Europa daardoor aanzienlijk zou toenemen, baarde hem geen zorgen.
Blijkbaar is er een omwenteling op komst in de Franse politiek van verbroedering. Tot nog toe deed Frankrijk gemakkelijk toegevingen en aanvaardde het pijnlijke vernederingen om een nieuwe vriend binnen te halen. Behalve op één punt: de Franse taal. Elk nieuw lid van de fijne club der francofonen moest onder ede verklaren het Frans onvoorwaardelijk en voor immer te beschouwen als het hoogste uitdrukkingsmiddel in alle gebieden van het geestesleven. Nu lees ik op de website Marrakech, portail marocain dactualtités, (http://www.emarrakech.info/), dat op 9 oktober in Parijs begonnen zijn de 1ères Assises de l'enseignement de la langue et de la culture arabes. Er bestaat geen twijfel over dat het gaat om een officiële aangelegenheid: de openingszitting had plaats in de Assemblée Nationale.
Iedereen moet die tekst lezen. Ik haal er alleen de vurigste liefdesverklaringen aan de Arabische taal en cultuur uit.
* nécessité de donner davantage de place à la langue arabe dans le paysage français
* Dans le message adressé aux participants, le président français Nicolas Sarkozy a qualifié l'arabe de "langue d'avenir, de progrès, de sciences et de modernité", tout en souhaitant que "davantage de français prennent en partage la langue arabe dans laquelle s'expriment de grandes valeurs civilisationelles et spirituelles".
"Il faut investir dans la langue arabe", a-t-il indiqué.
"C'est en France que l'on recense le plus grand nombre de personnes origine arabe et musulmane. L'Islam est la deuxième religion de France", a rappelé Sarkozy.
Het officiële Frankrijk staat klaar om zich te onderwerpen aan de eisen en zelfs de grillen van de Arabische wereld om zijn internationaal gewicht te doen toenemen. De Franse bevolking legt zich daar bij neer. Waarom zou ze anders blijven stemmen voor partijen die Frankrijk aan een Arabische bezetting willen overleveren? In Arabische kringen in Frankrijk verheelt men al lang niet meer dat de machtsovername op termijn onstuitbaar is. Tijdens de recente internationale voetbalwedstrijd Frankrijk-Tunesië hielden de Tunesische supporters gedurende heel de ontmoeting een fluitconcert, met een oorverdovend hoogtepunt tijdens de uitvoering van de Marseillaise. Volgens de Franse kranten was de verontwaardiging bij de politici van alle partijen eensgezind en overweldigend.
Kruiperigheid wordt vroeg of laat afgestraft. De hoogmoed van de Fransen zal hen daar niet van redden.
In de Keien van de Wetstraat, een reclameprogramma van en voor de regimepers, mocht de zeer bekwame musical-, festiviteiten- en lawaai-organisator, achter zijn uren tussendoor ook burgemeester en slapend volksvertegenwoordiger, weer eens zijn opgang maken. Zijn bekentenis dat hij liever slaapt in het parlement dan ook maar iets te doen om zijn pree te verdienen is grandioos. (meneer heeft zijn vette pree als burgemeester, volksvertegenwoordiger én gangster bij Dexia) Als u me niet gelooft, hier kan u de uitzending van de dikke vette nullen herbekijken/beluisteren.
In deze uitzending viel het mij op dat deze fat socialisme, socialisten noch SP-a over de lippen kreeg. Hij had het telkens over "sociaal democraten" alsof hij zou weten wat sociaal of democratisch zou betekenen, de graaiende loftprofiteur.
In haar wiek - of moet ik schrijven flamoes? - geschoten heeft madame Sans Gêne een promotiecampagne ter eer en glorie van de sossenpartij gestart. Al lijkt me deze actie nogal seksistisch te zijn gezien ze enkel een geldschietende peter en geen meter zoeken.
Benieuwd wat Youssef Le Blanc van het Centrum ter bevordering van haat en racisme tegenover Vlamingen hiervan zal zeggen.
Het is zover! In Nederland wordt een Marokkaan burgemeester van Rotterdam. Ahmed Aboutaleb werd overigens niet verkozen maar benoemd door de Nederlandse koningin als nieuwe burgemeester van de tweede stad van Nederland. Een teken aan de wand. De immigratie-invasie heeft op enkele decennia tijd onze steden van aanblik doen veranderen. Langzaam maar zeker domineren gesluierde vrouwen en Arabisch pratende mannen het straatbeeld. Moskeeën en minaretten rijzen als paddestoelen uit de grond. Winkels met Arabische opschriften en halal-producten vind je op iedere hoek van de straat. De marokkanisering van onze steden is al langer aan de gang. De benoeming van een Marokkaanse burgemeester is het sluitstuk op de multiculturele poging om onze steden af te snijden van hun wortels en geschiedenis, te ontdoen van hun culturele eigenheid en identiteit en er smeltkroezen van de diversiteit van te maken.
Ahmed Aboutaleb, een Marokkaan met de dubbele nationaliteit, burgemeester maken is een totaal verkeerd signaal! Waarom zouden allochtonen van Marokkaanse origine zich assimileren en aanpassen aan onze manier van leven wanneer iemand met de Marokkaanse nationaliteit burgemeester van Rotterdam kan worden? Op zijn minst moet de betrokkene bij het bekleden van een mandaat van burgemeester, schepen of minister en waarom ook niet gemeenteraadslid of parlementslid de keuze maken tussen de nationaliteit van het land van herkomst en de nationaliteit van het verblijfsland. De dubbele nationaliteit blijft een kwestie van dubbele loyaliteit. Hoe dan ook kan men geen twee heren dienen
De aanstelling van een Rotterdamse Marokkaanse burgemeester zal overal in Europa de arrogantie van de Marokkaanse allochtonen alleen maar doen toenemen. Nu een Marokkaan burgemeester wordt, krijgen ze helemaal de indruk dat zij de baas zijn; dat het de autochtonen zijn die zich moeten aanpassen aan de allochtonen en niet omgekeerd. De snelle groei van de allochtone gemeenschappen in onze steden gecombineerd met de vergrijzing en de witte vlucht leiden op halflange termijn (20 tot 30 jaar) tot allochtone meerderheden in onze Europese steden. Nu al de handdoek in de ring gooien en de sleutels van onze steden overhandigen aan de allochtonen is onverantwoord en laf. In de praktijk zal deze symbolische beslissing nog meer autochtonen doen beslissen om de steden te verlaten en hun heil elders in de stadsrand of zelfs nog verder weg op het platteland te zoeken. Langzaam maar zeker komen we terecht in een apartheidssysteem met twee samenlevingen waarbij de steden overwegend door vreemdelingen en allochtonen en de rest van het land door autochtonen zullen bevolkt worden.
Meer dan ooit geldt de slogan Eigen volk eerst en baas in eigen land
PEETERS MINIMALISEERT DE FEITEN EN PROBEERT CONSULTANCYDOSSIER ONDER DE MAT TE VEGEN
Vlaams Belang zal DESNOODS aangifte doen van de inbreuken bij het parket
Vandaag interpelleerde Filip Dewinter Vlaams Minister-president Kris
Peeters in verband met het rapport van het Rekenhof over het toekennen
door de kabinetten van de Vlaamse ministers van experten- en
consultancyopdrachten.
Het scherpe en ontluisterende rapport kwam er naar aanleiding van
een motie die de Vlaams Belang-fractie op 28 november 2007 indiende om
het Rekenhof de toekenning van experten- en consultancyopdrachten door
de ministeriële kabinetten te laten onderzoeken. In dit rapport wordt
bevestigd dat de Vlaamse ministers de voorbije jaren bij de gunning van
deze opdrachten massaal de wetgeving met de voeten hebben getreden.
Filip Dewinter wenste onder meer van Vlaams Minister-president
Peeters te vernemen of er van zijn kant namens de Vlaamse Gemeenschap
reeds enig gerechtelijk initiatief werd genomen wegens het niet-naleven
van de wetgeving op de overheidsopdrachten door bepaalde Vlaamse
ministers inzake het toekennen van consultancy- en expertenopdrachten.
Het Rekenhof stelde immers vast dat consultants meestal werden
aangewezen zonder openbare aanbesteding en zonder motivatie, dat voor
verscheidene contracten op de kabinetten geen volledige dossiers meer
te vinden waren, dat niet alle overeenkomsten gedateerd en getekend
waren, dat er bij enkele contracten prestaties werden gevorderd die
niet onder de opdracht vielen etc. Het Vlaams Belang meent dan ook dat
Minister-president Peeters zich namens de Vlaamse Gemeenschap
burgerlijke partij zou moeten stellen en klacht zou moeten indienen. De
Minister-president antwoordde echter dat hij er van uit ging dat het
parket in het kader van het onderzoek in de zaak-Moerman zijn werk zou
doen, en bevestigt dat er van zijn kant namens de Vlaamse Gemeenschap
géén klacht komt.
Het Vlaams Belang betreurt deze gang van zaken ten zeerste. De
feiten die zich op bepaalde ministeriële kabinetten hebben voorgegaan
in verband met het toekennen van experten- en consultancyopdrachten
zijn inbreuken op de wetgeving op de overheidsopdrachten en kunnen
bijgevolg strafrechtelijk gesanctioneerd worden. Vlaams
Minister-president Peeters wekt minstens de indruk dat hij de inbreuken
die op bepaalde kabinetten van zijn collega-ministers zijn gepleegd met
de mantel der liefde wil toedekken. Op die manier minimaliseert de
Minister-president de feiten, en probeert hij het hele onverkwikkelijke
dossier onder de mat te vegen.
De Vlaams Belang- fractie deelt de analyse van de Minister-president
niet en zal desnoods op basis van de aangehaalde inbreuken in het
rapport van het Rekenhof aangifte van de feiten doen bij het parket.
In mijn vroegere gemeente zaten we met een rattenplaag, de technische dienst was al meermaals op de hoogte gesteld toen het probleem nog niet acuut was, maar reageerde nauwelijks. Toen een spelend meisje gebeten werd en een plaatselijke konijnenfokker zijn kweek zag halveren heeft men de grote middelen ingezet. De bevolking werd op de hoogte gehouden over de verdelging van het ongedierte via de plaatselijke krant. De burgemeester werd geprezen om zijn accuraat optreden. Ongedierte bestrijdt men omdat het een gevaar betekent voor de volksgezondheid; dus geen medelijden met ratten. Iedereen blij.
Nochtans zijn ratten knaagdieren, familie van het konijn, die gekweekt worden voor de gastronomische geneugten, zou men dan geen vraagtekens plaatsen bij de uitroeiing van de rat. Na wat speurwerk leerde ik dat ratten zelfs heilig zijn in bepaalde streken in India en dat men ze bij ons in huis haalt als huisdier, ja zelf ratten kweekt. Over de voorkeur voor het vlees van dit knaagdierensoort in exotische restaurant wil ik mij niet uitlaten maar de verwarring over het bestaan en/of aanwezig zijn van de rat in onze contreien kan wel rekenen op menig controverse over het nut van dit dier.
Door de aard van de rat in haar natuurlijk omgeving berokkent zij onze moderne samenleving schade , hoe sterker in aantal hoe groter de schade. Men spreekt dan van ongedierte dat een ware plaag is. Terecht, zullen velen zeggen.
Nu stel ik mezelf de vraag wat er zou gebeuren indien de Indische regering druk zou uitoefenen op ons land omdat we die heilige ratten met goedkeuring van de overheid uitroeien, en dat zij de Indische gemeenschap zou oproepen om massaal de straat op te gaan als protest, dat ze subsidie zou eisen om tempels vol heilige ratten neer te planten in volksbuurten. De Indische regering zou antidiscriminerende wetten kunnen eisen om onder andere de konijnenfokker van racisme te kunnen beschuldigen, het zijn toch immers alle knaagdiertjes. De ratten in de doofpot en geen konijn meer in de kookpot.
Het woord rat zou moeten verboden worden als het gaat over kleine ongemakken die zich voordoen als de diertjes hun natuurlijk instinct volgen zoals overstromingen veroorzaken door de dijken te ondergraven. Rat zou bij publicatie in de media in die gevallen vervangen dienen te worden door jonge konijntjes, dat roept minder negatieve beeldvorming op en wordt de hele rattengemeenschap onterecht geassocieerd met ongediertepraktijken.
Vooraleer ik zelf beschuldigd word van discriminerend gedrag eis ik wel mijn tolerante ingesteldheid te accentueren door alle knaagdieren in deze problematiek te betrekken, wat met de muizen die niet kunnen rekenen op de massale steun van een land waar muizen heilig zijn. wat met de woelmuis, de eekhoorn, de hamster, de cavia, de bever, de chinchilla, zullen zij pas dezelfde rechten krijgen als ze onder dwang ratten geworden zijn?
Het is toch erg dat men in een westerse wereld altijd naar ratten verwijst als het om plagen gaat, ze zijn dragers van ziektekiemen en virussen die in de middeleeuwen gezorgd hebben voor pandemieën. Met de stand van de moderne geneeskunde zou men er de bevolking moeten op wijzen dat een beet of zelfs meerdere beten van een rat geen gevaar meer inhoud voor de hele inheemse bevolking. De dijken van heel europa kunnen met enkele miljardjes zodanig beveiligd worden tegen overstromingen dat de ratten niet meer geremd worden in hun instinctief gedrag.
Als dat niet moest helpen laten we dan al de stromen en rivieren leegpompen; dan ben ik er zeker van dat de Indische regering niet meer lastig zal doen.
Verder zou de media haar richtlijnen scherper moeten stellen als het gaat over ratten.
Dit zijn de richtlijnen die de Algemene Vereniging voor Beroepsjournalisten in België (AVBB) - uiteraard in samenwerking met het centrum voor racismebestrijding - uitvaardigde "...berichtgeving over ratten waar dat relevant is te nuanceren. Een mogelijkheid daartoe is de vermelding dat wat op zeker moment in algemene termen wordt gesteld, niet noodzakelijk voor alle knaagdieren geldt. Of de vermelding dat zeker niet alle knaagdieren het eens zijn met dit of dat standpunt.". En verder: "ratten meer op een positieve manier in de media aan bod moeten worden gebracht. Een mogelijkheid daartoe is het geven van meer duiding en achtergrondinformatie, die toelaten het weergegeven nieuws adequaat te begrijpen....".
Een tijdje geleden schreef ik, af te gaan op het aantal reacties, mijn meest succesrijke stukje op dit stekje.
Het betrof mijn wrang gevoel over hoe de media omgingen met het schielijk overlijden van een voetbalspeler. Niet over de speler zelf al liet ik me gaan omwille van zijn onwil of onkunde om Nederlands te praten. Misschien een schoonheidsfoutje dat me door sommigen zwaar werd aangerekend. Jammer genoeg lazen ze niet de essentie van mijn kritiek.
U moet weten dat ik in dit stukje niet de minste allusie had gemaakt of die voetballer dronken, zo niet ladderzat, zou zijn geweest. Ik vermoed van wel gezien de man van een feestje kwam en er door vrienden werd aangeraden om ter plaatse te overnachten en niet meer huiswaarts te rijden. (Deze overweging kwam toen bij mij niet op, slechts later bij de vele artikels die er op het internet over verschenen.) Zelfs over zijn eventuele overdreven snelheid had ik het niet.
Verrassend en ongelooflijk was nadien wel de mededeling vanuit het regime dat er geen resultaten over al of niet alcoholintoxicatie zouden worden meegedeeld. Wegens niet relevant en privacy-redenen.
Alhoewel? Verrassend of ongelooflijk?
Voor mij toch zeker. Zowat elke dag, vooral na de weekend-ongevallen, lees ik over zware ongevallen waarbij mij wordt meegedeeld dat de bestuurder(ster) al of niet teveel had gedronken of te snel had gereden. Vaak met naam en toenaam. Mij niet gelaten, de wet op de privacy houdt volgens mij op waar er misdaden worden gepleegd, jammer genoeg nog altijd niet volgens de officiële wetgever in dit onland: de misdadiger kan nog altijd rekenen op meer bescherming dan de modale rechtschapen burger die zich dan toch eens - uit pure frustratie, onmacht of ontgoocheling? - vergist. Toegegeven, dit is een ander onderwerp en persoonlijk vind ik het niet altijd nodig dat alles uitgesmeerd wordt voor de publieke opninie. De regimepers moet het nu, spijtig genoeg, vooral van sensatie hebben. Waar is de tijd dat kranten artikels schreven en per uitzondering hun gazet vulden met een foto?
Over de doden niets dan goed was en blijft een aanklacht tegen de vooringenomen regimepers. Niet meer of min. Heeft eigenlijk niets te maken met Strechele zaliger.
De vooringenomenheid van diezelfde verzuurde hatelijke onverdraagzame pers straalt er vandaag weer van af.
Chris Duchausoit heeft het al gezegd: Thats two down, nice. Nineteen to go.
Eventjes verduidelijken. Deze hondenliefhebber heeft dit niet gezegd maar ooit zei hij wel n.a.v. de moord op Pim Fortuyn: One down, twenty to go. Ondanks de leugenachtige ontkenning van Leterme dat hij nooit van deze uitspraak had gehoord bewijst zijn eigen partij er maar al te goed van op de hoogte geweest te zijn.
Gelukkig weten we nu dat die extreemrechtse populistische smeerlap dronken was en aan 142 per uur reed. Van de voetballer zijn beide nooit geweten: het was een pijnlijk ongeluk.
Filip Dewinter: Vlaamse kabinetten zijn goed geoliede dienstbetoonmachines en verlengstukken van de partijsecretariaten.
Uit het antwoord op een schriftelijke vraag van Filip Dewinter, fractievoorzitter van de Vlaams Belang-fractie in het Vlaams Parlement, blijkt dat de Vlaamse kabinetten in totaal maar liefst 8 burgemeesters, 25 schepenen, 49 gemeenteraadsleden, 15 provincieraadsleden, 15 OCMW-raadsleden, 3 OCMW-raadsleden vast bureau, 1 OCMW-voorzitter en 1 districtsraadslid tewerkstellen. Absolute kampioen in de aanstelling van mandatarissen van de eigen partij is het kabinet van de Minister-president (Peeters; voorheen Leterme), waar 23 kabinetsmedewerkers een politiek mandaat bekleden (waaronder 3 burgemeesters en 9 schepenen), gevolgd door het kabinet van minister Van Mechelen (inclusief ex-kabinet Moerman), waar 14 cabinetards een politiek mandaat uitoefenen (waaronder 2 burgemeesters en 2 schepenen), en het kabinet van minister Crevits, waar 12 kabinetsmedewerkers een politiek mandaat bekleden (waaronder 1 burgemeester en 4 schepenen).
De kabinetten van de CD&V-ministers spannen de kroon. Op de CD&V- kabinetten waren gedurende deze legislatuur in totaal 5 burgemeesters, 14 schepenen, 16 gemeenteraadsleden, 10 provincieraadsleden, 1 OCMW-voorzitter en 3 OCMW-raadsleden werkzaam.
Ook bij Open VLD en sp.a-Vl.Pro is de situatie niet anders. Wat de Open VLD-kabinetten betreft, waren hier gedurende deze legislatuur in totaal reeds 3 burgemeesters, 4 schepenen, 18 gemeenteraadsleden, 5 OCMW-raadsleden, 2 provincieraadsleden en 1 districtsraadslid werkzaam, bij sp.a-Vl.Pro 7 schepenen, 12 gemeenteraadsleden, 7 OCMW-raadsleden en 3 provincieraadsleden.
Filip Dewinter: Bovenvermelde cijfers tonen aan dat de Vlaamse ministeriële kabinetten verlengstukken zijn van de politieke en administratieve secretariaten van de betrokken partijen. In de praktijk houden al deze politieke mandatarissen zich vooral bezig met sociaal dienstbetoon ten voordele van hun minister en partij. In de praktijk zijn de ministeriële kabinetten goedgeoliede dienstbetoonmachines in functie van de eigen partij. Uiteraard doet dit alles vragen rijzen inzake belangenvermenging. Burgemeesters, OCMW-raadsvoorzitters en schepenen allerhande maken immers als kabinetsmedewerkers zelf deel uit van de toezichthoudende overheid die controle op de OCMWs en de gemeenten moet uitoefenen.
Filip Dewinter pleit nogmaals voor een beperking van de ministeriële kabinetten naar Nederlands model. Kabinetsmedewerkers moeten gerekruteerd worden uit de ambtenarij en dienen zich te beperken tot beleidsondersteunend werk.
Bij de nullen, op hun webstek maar niet in hun journaal, wordt de redevoering van Annemans als volgt ingeleid. "Fractieleider Gerolf Annemans van Vlaams Belang hield een lang en niet altijd even boeiend betoog waarin hij de begroting van regeringsploeg afkraakte."
Lees hier de volledige toespraak van Gerolf Annemans deze morgen in de Kamer.
Deze blog is van en voor Vlaamsnationalisten.
Links crapuul, belgicisten, lapzwansen en andere onnozelaars krijgen hier een stamp onder hun derrière en worden simpelweg de deur gewezen.
Hebt u inspiratie, enigszins talent of gewoon goesting? Stuur uw tekst door ik plaats hem dan met uw naam of schuilnaam op de blog. Graag uw naam, adresgegevens en telefoon vermelden. Deze gegevens, tenzij u het anders wenst, blijven strikt vertrouwelijk en worden aan niemand doorgegeven. Laat u maar eens goed gaan.
