Tegen de leugen, de multicul, de islamisering, de politiek-correcte dogma's en de volksverraders van Vlaanderen
29-01-2009
Mia de Vits bij Aanklacht
Wij hadden het geluk een vraaggesprek met Mia te hebben. "van het record" of koers natuurlijk.
Aanklacht: Lieve mooi Mia, vertel mij uw dieptste roerselen waarom u toch hebt beslist om een postje te pakken bij het Vlaams Parlement?
Mia:
Ik ben consequent
Mia: (in stilte in mijn rechteroor - want voor haar de linkeroor)
"Of wat dacht u van een bloedrode gier?
Waar er te graaien valt, valt er te graaien. Zo is dat. Of dacht u dat ik mijn overbetaald postje bij de Europese profiteurs zomaar zou opgeven? Waarom denkt u dat socialisten blijven bestaan? Het sossendom weet maar al te goed dat geld en macht des mensens zijn. Een zwakte of sterkte, naargelang u het wil benoemen. Al naargelang onze toehoorders noemen wij het onze sterkte en zelfs onze zwakte omdat wij er niet genoeg van kunnen hebben.
Mijn goede vriend gelijkgestemde ideoloog SPA (Super Postjespakker Anciaux) kon ik voor ons kiesvee toch niet zomaar binnenhalen? Deze overtuigde Vlaming, Belg, separatist, unionist, socialist, progressief, Jood, palestijn, arafatist en 'k weet niet nog welke tiest was en is voor onze partij zo een enorme multilullige verrijking dat het voor onze onnozele kiezers ongeloofwaardig zou lijken indien ik hem zomaar zou aanvaarden.
Wie zou zich trouwens ooit kunnen voorstellen dat een Vlaming zich aansluit bij de Schaampteloze Pakkers van Andermans geld?
U begrijpt dat ik, samen met mijn goede vrienden uit Leuven en Sint-Niklaas eerst een "beetje moeilijk" moest doen. U moet weten dat wij het vooral moeten hebben van de stomste kiezers eerst en de laatste tijd van die andere ook, allee, ge verstaat mij wel zekers?")
Mia: (terug in onze dictafoon)
Allee, wat was uw vraag ook alweer?
Aanklacht: Heu, waarom bent u op uw beslissing teruggekomen?
Mia:
Beslissing? Beslissing? Ik heb nog nooit iets beslist, alleen gegrist.
Aanklacht: Jaja, zo kennen we u wel en dat weten we al jaren maar onze vraag is waarom u dan toch, tegen beter weten in, aanvaardt om op die stomme lijst voor het Vlaams Parlement te staan?
Mia:
Euh, euh, euh, ja, ja, euh, nee, euh (bweurk, puf, scheet - en een ferme)
Aanklacht: Voelt u zich een beetje beschaamd misschien?
Mia:
Neen, nee, waarom zou ik?
Aanklacht: Misschien omwille van uw schaamteloos opportunisme? Of die scheet?
Mia: (laat zich eventjes volledig gaan)
Graaien, stelen, liegen of bedriegen en bijgevolg opportunisme is er bij ons sossen met de paplepel ingegeven. Net zoals kreeft, fois-gras en kaviaar. Zeker geen andjoenpap of iets dergelijks met ajuinen. Wat denkt gij wel, onnozelaar, dat ik zonder mijn pensioen als euro- of vakbondsgraaister, bestiersters- en andere graaipostjes kan toekomen? Laat dat maar over aan onze sukkels van kiezers, de onnozelaars.
Mocht u, als toevallige stomme, dwaze, onnozele, rode, communistische, politiek-correcte, of islamitische lezer(es) - wij zijn geen masochistische socialistische onnozelaars en beschouwen dus man en vrouw verre van gelijk maar wel degelijk gelijkwaardig - aan dit schrijven aanstoot nemen dan nemen wij u dat verre van kwalijk, integendeel.
U moet weten dat dit "gesprek" opgenomen werd met onze virtuele microfoon en dus langs geen kanten te bewijzen valt en dus langs geen kanten waar is.
Maar wie zal mij zeggen dat dit gesprek niet had kunnen bestaan met een dragonder als Mia?
Wat alleszins duidelijk word is de steeds groter wordende kloof tussen de ideologie van de politiek correcten en de op de realiteit gestoeide visie van de man in de straat. De politieke correctheid heeft zijn tijd gehad. De mayonaise pakt niet meer. Zoals blijkt uit de vele reacties op diverse internetfora is een grote meerderheid van de Vlamingen het voorgekauwde dogma van het multicultureel sprookje kotsbeu. Dit kwam nog eens duidelijk tot uiting bij het nieuwe kledingstandpunt van een gekend progressief fantast. Vanaf nu best iedereen een wit-zwart sjaaltje. Je houd het niet voor mogelijk. De zichzelf zo serieus nemende progressieve multiculturele bende heeft geen idee wat er onder de eigen bevolking leeft. Na een jarenlange linkse politiek is de autochtone Vlaming gedegradeerd geworden tot een tweederangs burger. Werken, betalen en alles klakkeloos overnemen wat het regime als het enige juiste beschouwd is de regel. Die doctrine word niet meer aanvaard. Het geloof in een jaren zestig ideologie is achterhaald door de werkelijkheid. Het is schrijnend dat de vrijheden van de volgende generaties zwaar worden gehypothekeerd door de bewuste blindheid van een huidige generatie wereldvreemden. Ik zal hier eens een voorspelling doen. Binnen 20 jaar zal er een bepaalde groep emigreren uit Europa. Bij de financiële elite, dus de zeer welgestelde families, zal de nieuwe generatie Europa verlaten. Die zijn dus niet van gisteren en zien de bui al hangen, de voorbereidingen zullen niet lang meer uitblijven. Waarschijnlijk zal het beloofde land er dan één zijn met zeer strenge immigratieregels, wat gezien de financiële mogelijkheden geen probleem mag vormen. Voor de achterblijvers het begin van de chaos waarschijnlijk.
De Belgische staat is onbestuurbaar geworden. Meer dan negen maanden heeft het geduurd vooraleer Yves Leterme een regering kon vormen.
Uiteindelijk is hem dat maar gelukt door al zijn verkiezingsbeloftes in te slikken.
Men zal zich nog herinneren dat de CD&V alleen tot een federale regering zou toetreden als er een akkoord zou zijn over een staathervorming en de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Er komt géén staatshervorming en géén splitsing van B-H-V.
2
(Frank Vanhecke)
De Wetsraat kan mij dan wel laten veroordelen, maar de Dorpstraat kan me straks vrijspreken in de stembus.
Collega Volksvertegenwoordiger Francis Van den Eynde en ikzelf schreven
naar aanleiding van de aanstelling van 44ste president van de VSA
volgende Open Brief aan de heer Barack Obama. Als de politiek correcte
politici hun mening mochten ventileren, waarom zouden wij dat dan ook
niet doen?
Mijnheer de president,
Wij
durven er van uitgaan dat u op dit ogenblik overspoeld wordt door
boodschappen uit heel de wereld. Een blik op onze vaderlandse pers
volstaat om ons hiervan te overtuigen. Wij hebben echter de indruk dat
het vooral uit politiek correcte hoek is dat u wordt benaderd en durven
veronderstellen dat u als kersvers wereldleider ook wel eens zou kunnen
geïnteresseerd zijn door wat gedacht wordt in die zeer eerbare
politieke kringen die men maar al te vaak als politiek niet-correct
definieert. De twee ondertekenaars van dit schrijven horen hier bij.
Zij zijn immers Volksvertegenwoordigers van die grote Vlaamse partij,
het Vlaams Belang, waarvan de Senaatsfractie oorspronkelijk uitgenodigd
werd op het feest dat op de dag van uw eedaflegging op de Amerikaanse
ambassade in Brussel plaatsvond maar in de ochtend van die dag er van
op de hoogte gebracht werd dat ze tenslotte niet welkom zou zijn.
Terloops weze opgemerkt dat vermits u tijdens uw eerste presidentiele
toespraak zeer sterk de nadruk legde op de gelijkheidsgedachte, wij
durven veronderstellen dat in de toekomst zoiets niet meer zal gebeuren
omdat de Amerikaanse administratie niet langer mensen op basis van hun
politieke overtuiging zal discrimineren.
Maar laat ons
u eerst en vooral vanuit ons politiek niet-correct verdomhoekje
feliciteren met uw verkiezing en uw aanstelling tot 44ste president van
de Verenigde Staten.
Van deze gelegenheid maken wij gebruik om u enkele desiderata voor te leggen.
-
Het leidmotief van uw verkiezingscampagne was: change, verandering
dus. Mogen wij u in dit verband met nadruk vragen dat de VS niet langer
druk zouden uitoefenen op Europa om ons te verplichten Turkije in de EU
op te nemen. Dit land kan best een goede bondgenoot zijn van de
Verenigde Staten en van Europa maar maakt geografisch noch cultureel
deel uit van ons continent. Uiteraard wordt dit een ernstige
koerswijziging in de Amerikaanse politiek. Maar yes, you can!
-
Wij begrijpen als Europeanen uw bezorgdheid voor de verschillende
landen uit de voormalige Sovjetunie die gebruik gemaakt hebben van de
implosie van het communisme om zich onafhankelijk te verklaren. Ook wij
voelen ons solidair met de betrokken volkeren. Dit belet echter niet
dat wij er begrip voor hebben dat Rusland zich ergert aan het feit dat
het omringd wordt door raketinstallaties ook al zouden deze bedoeld
zijn om raketten uit Iran op te vangen. Wij zijn er van overtuigd dat
op dat vlak andere maatregelen mogelijk zijn yes, you can!
-
Amerika en Europa hebben niet persé dezelfde belangen. Al was het maar
omdat (en dit slechts een voorbeeld) Amerika beschikt over lange kusten
die op de belangrijkste wereldoceanen uitgeven en de VS dus als
grootmacht ook een zeer grote thalassocratie is. Dit laatste is veel
minder het geval voor ons Europa dat eerder een continentale roeping
heeft. Het ene kan complementair zijn met het andere, maar toch dient
rekening gehouden te worden met verschillende politieke belangstelling,
verschillende politieke noodzakelijkheden en dus met differente
politieke acties. Zou het mogelijk zijn dat het Amerikaans beleid
hiermee in de toekomst rekening zou houden. Ook dat zal niet eenvoudig
zijn. Maar yes, you can!
- Amerika streefde tot hiertoe naar
een bipolaire en zelfs monopolaire wereldpolitiek. De werkelijkheid van
onze wereld is echter multipolair en deze multipolariteit zou, indien
ze erkend wordt, misschien een betere waarborg vormen voor vrede dan
wat we in de laatste decennia op dat vlak hebben meegemaakt. Wij
verzoeken u dan ook deze multipolariteit te aanvaarden en zelfs na te
streven. Dit komt op een zeer zware politieke verandering neer, maar
yes, you can!
- Dit laatste veronderstelt eerst en vooral het
herkennen van de verscheidenheid van deze wereld. Tot hiertoe
verdedigde Amerika steeds de zogenaamde one-world-theorie en dit zowel
op politiek als op maatschappelijk vlak. Er is in de wereld echter
zoveel meer dan de Westerse kijk op de zaak. Zou Amerika hiermee niet
in de toekomst rekening willen houden? Ook dat zal allemaal niet
eenvoudig zijn, maar yes, you can!
- Tenslotte dit nog, u
verwees in uw toespraak naar de founding fathers van de Amerikaanse
natie. Zij hebben gestreden om Amerika onafhankelijk te maken van
Groot-Brittannië. U zult er bijgevolg wel begrip voor hebben dat de
Europeanen zich af en toe onafhankelijk tegenoverstaande de Amerikaanse
politiek opstellen. Mogen wij u vragen dit begrip in uw politiek tegen
ons Europa te laten meespelen? Ook voor dit geldt: yes, you can!
Mijnheer
de president, u wacht een zeer zware verantwoordelijkheid en een zeer
moeilijke opdracht. Wij wensen u hierbij de nodige sterkte toe en hopen
het allerbeste voor u en uw vaderland Amerika.
Met respectvolle maar niet-politiek correcte groeten.
Francis Van den Eynde, Volksvertegenwoordiger
Peter Logghe, Volksvertegenwoordiger
NB: Voor zover als nodig willen wij beklemtonen dat wij deze brief in persoonlijke naam hebben geschreven.
Drie video's met verschrikkelijke beelden. Ronduit walgelijk. Dus, kijk niet indien u ook maar enigszins gevoelig bent.
Jong geleerd is oud gedaan is zo niet nog erger. Deze video kan ik niet plaatsen daarom de verwijzing naar de webstek van !Uitkijk.
De laatste, die evengoed als titel Jong geleerd is oud gedaan zou kunnen hebben, zou ik wel kunnen plaatsen maar omwille van de commentaar door Angeltjes verwijs ik u naar Een intriest filmpje ... .
Dit weekend was in Brussel de betoging tegen Israël. Volgens één van de deelnemers, volledig onherkenbaar in een wit-zwarte sjaal gewikkeld, was het een betoging voor de vrede. Nieuwe Belgen humor waarschijnlijk.
Ook afvaardigingen van de culturele wereld en de derde wereld beweging waren manifest aanwezig. De culturele wereld, dat verwonderd mij dus niks. Die lopen soms zo met oogkleppen op dat ze hun eigen idealen om zeep gaan helpen. In de middeleeuwen was het culturele aanbod immers nogal beperkt. En laat nou net een groep medebetogers gekend zijn voor hun niet al te progressieve standpunten.
Wat die andere bewegingen daar kwamen uitrichten Mij lijkt dat in een conflict dat al decennia aansleept, en waarin wij geen betrokken partij zijn, op zijn minst enige neutraliteit op zijn plaats is. Geschiedenis kan je niet terugdraaien. Dus wie nu waar het eerst was, of waar recht op heeft, je komt uit op een oeverloze discussie. Om dan mee te lopen in een betoging waar het Joodse symbool (dus het volk) gelijkgesteld word met het hakenkruis, dat is voor mij een brug te ver. Dan neem je een duidelijk standpunt in, waaruit ik mijn conclusies trek. Ik zal het onthouden in november.
Zolang als ik hier rondloop zijn er nog nooit problemen geweest met de Joodse gemeenschap. Hetgeen van een andere gemeenschap allerminst kan gezegd worden. En daarvan zijn er voorbeelden genoeg.
Geheel onverwacht enkele dagen in het buitenland, wat nu spijtig genoeg nog het binnenland is, doorgebracht.
Bij temperaturen tot -20°C. 's nachts en de eerste dagen overdag maximum -8°C. was het eigenlijk ferm tegen mijn goesting. Gezien ik thuis altijd het laatste woord heb - 'ja, schat' - zijn we dus ingegaan op een uitzonderlijk gunstig vakantievoorstel. Dat is het "voordeel" om een zus te hebben die in een reisbureau werkt.
De eerste foto heb ik gemaakt omdat het mij ten zeerste verwonderde dat de koeien er nog buiten staan, zonder beschutting of stal.
Vooral Walen zijn achterlijk en analfabeet zo toch volgens La Poste et la Fondation Roi Baudouin
La Poste - De Post, een half privé en half openbaar bedrijf - verzopen door sossen - dat nog nooit zijn eigen boontjes heeft kunnen doppen en altijd moet worden ondersteund met belastinggeld, vond en vindt het nodig om daarbovenop nog eens mecenas te spelen.
Als een privé-bedrijf of ondernemer zijn al of niet verdiende geld over de balk wil gooien om bij allerlei sport- en andere manifestaties zijn of haar ijdelheid mee te strelen, mij niet gelaten.
Als een privé-bedrijf of ondernemer zijn goed hart laat spreken en welgemeend een of ander goed doel wil steunen, juich ik dat in meer of mindere mate toe.
Een bedrijf dat omwille van zijn specifieke opdracht betoelaagd wordt met belastinggeld heeft mijn inziens zich slechts te houden aan die specifieke opdracht, niet meer of min. Als, in dit geval La Poste - De Post, het met minder belastinggeld kan doen dan moet het teveel aan belastinggeld teruggestort worden aan de belastingbetaler.
De kaviaarsossen aan de top van La Poste - De Post vinden het echter nodig om er allerlei sociale VZWs op na te houden, ter eer en glorie van postjes en centjes voor de vriendjes.
Zo bestaat er ook het Postfonds voor Alfabetisering. Als zij (de bilzieke politiekers) geld door ramen en deuren kunnen gooien waarom wij (La Poste) dan niet? Lijkt de redenering te zijn.
Voor 2008 werden 13 projecten geselecteerd in het kader van Alfabetisering en Laaggeletterdheid die samen 50.000 zullen mogen verpatsen.
Van een ordinair fotoclubje over een kookclubje tot een zangclubje toe.
Van de 13 projecten zijn er 8 Franstalig, 5 Nederlandstalig.
Of hoe ook deze centen weer netjes eerlijk communautair verdeeld zijn?
Laat alle autodieven, brandstichters terug vrij, zij zorgen voor werk. De bestolene kan weer gaan werken om zich een nieuwe te kopen. De autofabrikant, de concessiehouder verkoopt terug aan de gedupeerde. De advocaat wordt betaald met de opbrengst van het gestolen goed. De rechter zal niet zwaar straffen zodat hij rap terug kan beginnen stelen. Zodus
misdaad is economie en we willen toch allemaal een spaarpotje aanleggen
door hard te werken, die daarna door de economische speculanten en
slecht beleid terug verdwijnd.
't Zijn zotten die werken, toch!
Reatie van Tjenne hier weggeplukt van bij Angeltjes.
Ik heb een goed voornemen voor 2009. Ik ga mij minder ergeren aan de Belgische toestanden. Want wat lees ik hier in een boekje, Theater speelt een grote rol in de politiek, gezegd door iemand die het heel zeker kan weten. Theater lijkt mij echter toch nog iets anders. Ik heb het al dikwijls gezegd dat er niet veel verschil is tussen een soap en het Belgisch bestuur, of wat daarvoor moet doorgaan.
Neem nu Dallas. Dat kent u misschien nog wel, met J.R. Ewing. Op een bepaald moment was Bobby Ewing in de serie verdwenen naar de eeuwige jachtvelden. Bij de start van het volgende seizoen is hij er plots opnieuw, hij komt gewoon doodleuk van onder de douche gestapt, niks gebeurd.
En wat zien we hier nu op een bepaald moment ? Een politieker, al lang op ruste, verschijnt ook weer uit het niets. Hij kwam weliswaar niet van onder zijn douche maar vanuit Euro-Disney. Moet kunnen. SOS Miet.
Wat ik ook leuk vond was de Engelse serie Fawlty Towers. Vooral Manuel dan, die zie ik zo ronddolen in de wandelgangen van het parlement. Met zijn armen in de lucht : I know nothing, I am from the VLD
Of onze Xavier van FC De Kampioenen, die kan ook meedoen. Voor mij nog een dagschotel, ergens in New York dan.
Serieus nu, ook de reclame tussendoor vind ik wel iets hebben, er is er zo eentje gemaakt voor de eeuwig onderdak zoekende man in de Belgische politiek.
Walgelijk hoe de politiek zich van daklozen bediend
Ik citeer Björn Roose:
Ik erger me dus ook dit jaar weer kapot aan de PS-show rond de daklozenopvang. En ik stel ook dit jaar weer voor ten eerste de wet op de landloperij in ere te herstellen, zodat daklozen niét moeten omgepraat worden (die mensen hebben verdomme óók een eergevoel) om opgevangen te worden in centra waar voor hen sowieso geen plaats is. En ten tweede die 0,7 procent van het Bruto Binnenlands Product dat we zogezegd moeten besteden aan het helpen van mensen overal ter wereld te investeren in het helpen van mensen van bij ons. Lees hierBrussel gaat probleem daklozen aanpakken? - Weeral ...
In de West-Vlaamse drugstad bij uitstek, die van drugdealer De Clerck, stond tijdens de kerstperiode geen enkel stalletje. Toch geen die er door t stad werd gezet.
Een stad die in de streek nog altijd wordt geassocieerd met al of niet franscouillonse dikke nekken waar de tsjeven de plak zwaaien. Zegt veel over de C van collaboratie of corrupt, de D van dictatuur en de V van vals in CD&V.
Of de D van dhimmi. Past natuurlijk perfect binnen het politiek correcte kader.
De dhimmitude van de gemeenteraad van deze zichzelf opblazende gemeente, letterlijk en figuurlijk als opgeblazen ballonnen, is dus reeds zover gevorderd dat een kerststal in de kerstperiode er al niet meer bij hoort.
Wel zwarte koten om het stadhuis en de sint-Maartenskerk te belichten. (zie foto, met dank aan Jan Deweer)
Vriend Roel De Brock schreef er volgend stukje over.
't Stalletje
"Kijk opa, 't stalletje van Bethlemen!" Dat was mijn jongste kleinkind tijdens een wandeling op de grote markt. "Neen, Janneman, 't is niet het stalletje van Bethlehem, 't is maar een zwart kot van Kortrijk." "Kijk! Dààr staat het stalletje van Bethlehem!" "Neen jongen, ook dat is niet het stalletje van Bethlehem, 't is nog een zwart kot van Kortrijk." "Komt er dan geen stalletje meer op de markt, opa?" "Neen jongen, dat mag niet meer van de tsjeven." "Tsjeven??? Wat is dat opa?" "Wel jongen, dat zijn politiekers die zich christen noemen maar allesbehalve christelijk zijn." "Dat is niet goed hé, opa?" "Nee jongen, dat is niet goed." Daarom vermijd ik langs de sint-Maartenskerk of over de markt te wandelen.
Toen Herman Van Rompuy geboren werd vermoedde nog niemand in hem de staatsman die hij zou worden.
Staatsman, niet in de loutere betekenis als man voor het volk, noch in de betekenis die nationalisten er aan geven maar een middeleeuwse variant waarvan elk volk dat zichzelf niet respecteert zich maar al te graag er door laat knechten.
Een man die strijdt voor zijn postje, met gesloten vizier. Dat kàn, dat ook doet en durft, én met zwijgzaamheid, achterbaksheid en leugen.
Neen, geen rechtlijnige VB-er, halfslachtige N-VA-er of, godbetert, een Leugenachtige Demagogische Draaikont maar een Staatsman in hart en nieren.
Een Rode Ridder die wéét hoe kaviaar smaakt, hoe het is om in een paleis te flaneren of om vanuit een ivoren toren het plebs te schofferen en hen er op te wijzen dat ze beter zwijgen omdat ze er toch niks van kennen of kunnen leren.
De keuze die Herman maakte was die van comfort, eigenbelang en lucratieve postjes, al had hij al honderd maal een andere weg kunnen inslaan. Herman is de Machiavelli die het profitariaat kanaliseert, het geruisloos opneemt voor de koninklijke paria's, tegen wie al decennia verzuurde onverdraagzamen - niet toevallig een politiek-correcte uitdrukking - ageren. Zonder mensen als Herman hadden we in het meest geprivilegieerde land van Europa, en daarbuiten zelfs, nooit de chaos, het financieel debacle of zelfs het feitelijke bankroet van ons land gekend. Dank zij staatsmannen als Herman spelen we nu tenminste ook internationaal mee, nietwaar Lippens & Co?
Mijn grootste waardering, waardoor ik mijn toekomstige zoon Herman zal noemen, is het feit dat HvR zo moedig is om iets ferm tegen zijn goesting te doen. Hoe moedig is het niet om nog geen week nadat hij onverbloemd beweert dat hij na 15 jaar niet veranderd is en NOOIT ofte NOOIT eerste dinges wil worden om toch als Redders des Vaderlands op te treden? Wie doet hem dit na?
Ik heb het spijtig genoeg niet ver geschopt in het leven maar ik ben er van overtuigd dat mijn zoon Herman, als hij in de voetsporen van Herman De Grote Eerste treedt, het wel heel ver zal brengen. t Is alleen een kwestie van prioriteiten, profitiariteiten en relaties.
Geef toe, kunt u het mij kwalijk nemen dat ik de ambitie heb dat mijn zoon ooit tot Ridder, Baron, Burggraaf of zelfs tot Koninklijk Onnozelaar geslagen wordt? Iedereen wenst toch het beste voor zijn kinderen?
Ik heb deze week ook live "Het leven zoals het is ... villa politica" een beetje gevolgd. Wat eigenlijk direct opviel is dat de nieuwe, al wat oudere man, het niet zo heeft met de tegenwoordige politieke cultuur. Hij droomt van tijden waar de mannen met de hoge hoeden het voor het zeggen hadden. Waar alles geregeld werd vanuit rokerige Brusselse privé-salons. GSM's , BlackBerry's en laptops met internet zijn waarschijnlijk ook aan hem niet besteed. Terwijl hij allerhande al dan niet belangrijke zaken staat te verkondigen worden er druk smsjes en mails verstuurd en gesurft op het internet. Hij komt er een beetje moedeloos van, ook van de tussenkomsten met het nogal onverbloemde taalgebruik. Het heeft iets tragisch, het is wat veel op korte tijd. De man moet nog verder tot 2011. Aangezien nu alle veranderingen op elk gebied zich in een veel sneller tempo voltrekken kan dat nog best moeilijk worden. Maar er zijn nog zekerheden, de bel vond ik heel charmant. Toen het tijd werd om de kamer binnen te treden was er zo heel lang een luid rinkelende bel. Het riep herinneringen op aan mijn jeugd, lang geleden op de lagere school. De man zonder hoge hoed kan er eens over nadenken om iedereen, zodra de bel gaat, misschien per twee in de rij te laten staan. Dan in stilte binnenkomen en er word pas iets gezegd als de meester toelating geeft. Op die manier moet het toch lukken 2011. Juul Breydel
Toemaatje: repliek Gerolf Annemans in de Kamer van 02-01-09
Maar eerst en vooral een goede gezondheid, geluk en vreugde.
Aan de vele lezers en reageerders, ook via e-post, op dit blogje waarbij ik hen uitdrukkelijk wens te danken voor hun trouw en steun. In het bijzonder aan Juul Breydel en Stradi die me zo af en toe uit mijn diepe gaten halen.
Aan hen die trouw hebben gezworen aan Vlaanderen Aan hen die ondanks alles blijven strijden voor een rechtvaardiger Vlaanderen Aan hen die het doodzieke België van zijn doodstrijd willen verlossen Aan hen die geloven in een onafhankelijk Vlaanderen
Aan hen die blind zijn wens ik dat hun ogen opengaan zodat ze zien hoe de democratie in dit onland wordt gemolesteerd, verkracht en verknecht. Aan hen die doof zijn wens ik dat hun oren opengaan zodat ze de leugens kunnen horen die iedere dag luider en arroganter klinken vanuit de democratische ivoren toren, of moet ik minaret zeggen?
DAAR IS MAAR EEN VLAANDREN
Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn, daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt, daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land!
Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar is maar één vreugd, daar is maar één pijn, daar is maar één liefde, daar is maar één haat, daar is maar één Vlaandren en 't vergaat.
Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, het groeit naar de daad, en die daad is mijn; het wordt in de wereld veel of niets, daar is maar één Vlaandren, en 't is Diets! René De Clercq
Hier vindt u alles over deze bijzondere Vlaamse dichter.
Bart De Wever wil dus geen maagd blijven. Dat heeft hij recent nog eens herhaald in een vraaggesprek. Hij staat naar eigen zeggen klaar om als de kans zich voodoet, opnieuw in het regeringsbed te kruipen. Het is een sneer naar het Vlaams Belang, dat hij verwijt niet bereid te zijn om tot een regering toe te treden of om compromissen te sluiten en zo ee deel van zijn programma te verwezenlijken.
Ik kan het ideologisch discours van De Wever voor een groot deel volgen en ik smaak zijn analyses, maar hier haak ik toch af. Heeft het participationisme van de N-VA en voordien van de Volksunie dan meer opgebracht dan het aan de kant staan van het Vlaams Belang ? Toch wel, het heeft ons naar een uitzichtloze situatie gebracht, met twee gewesten die het grootste gewest neutraliseren, in die mate dat we vandaag zelfs bestuurd worden door een regering die slechts een minderheid van de Vlaamse kiezers vertegenwoordigt.
Ik vind niet dat het Vlaams Belang uit principe zo lang mogelijk maagdelijk moet blijven. Maar ik vind wel dat de partij niet in bed mag kruipen met een partner die aan aids of die aan een of andere venerische ziekte leidt, en/of met de zekerheid dat het kind dat wordt verwekt een misval wordt.
Deze blog is van en voor Vlaamsnationalisten.
Links crapuul, belgicisten, lapzwansen en andere onnozelaars krijgen hier een stamp onder hun derrière en worden simpelweg de deur gewezen.
Hebt u inspiratie, enigszins talent of gewoon goesting? Stuur uw tekst door ik plaats hem dan met uw naam of schuilnaam op de blog. Graag uw naam, adresgegevens en telefoon vermelden. Deze gegevens, tenzij u het anders wenst, blijven strikt vertrouwelijk en worden aan niemand doorgegeven. Laat u maar eens goed gaan.
