Tegen de leugen, de multicul, de islamisering, de politiek-correcte dogma's en de volksverraders van Vlaanderen
13-12-2008
Avondland
Duisternis hangt over Europa, donkere tijden ... Het is enkel nog een kwestie van tijd. Het eigenaardige is dat de oorzaak deze keer te vinden is bij het geloof van de zogezegde "intellectuelen" dat onze beschaving nieuwe vreemde culturen zal opnemen en dat die dan mettertijd onze waarden, normen en vrijheden zullen overnemen. Ze maken een grote fout.
Er is één vreemde cultuur, één bepaalde godsdienst die we zo goed als niet meer mogen noemen, die zich niet zal laten inbedden. Het is een illusie te veronderstellen dat naarmate er volgende generaties gelovigen komen, dat die steeds meer onze Westerse waarden zullen overnemen. Dat gebeurt niet, het is het tegenovergestelde.
De steden... De steden is waar de eerste tekenen duidelijk worden. De integratie, zowat het stokpaardje van de multicultuur aanhangers, loopt vast. Er is in de grote en nu ook in de minder grote steden van Vlaanderen een steeds kleiner wordende noodzaak voor integratie. Door de immigratie en het hoge geboortecijfer zijn er grote allochtone gemeenschappen ontstaan, die ondertussen volledig voor zichzelf instaan.
Horeca, handelszaken, vrije beroepen, alles is beschikbaar binnen de eigen gemeenschap. Bijgevolg valt de noodzaak tot integratie weg en krijg je het omgekeerde effect. De jongeren beschouwen hun cultuur nu onder invloed van hun geestelijke leiders als superieur aan de onze. Uiteindelijk zal de expansiedrang die ingebouwd is binnen hun religie in botsing komen met Westerse standpunten. Het is maar een kwestie van tijd. Nu, onder invloed van het politiek correcte denken kan je steeds toegeven onder het motto van de culturele verrijking. Alleen, je kan zoiets niet blijven maken tegenover de eigen autochtone bevolking.
De kruik gaat zolang te water...
Het is wachten op het kantelpunt, maar dat komt er. Dan zal Europa weer voor zijn beschaving moeten opkomen of ze laten verdwijnen. Juul Breydel
EINDELIJK Europa komt tot het besef dat ongebreidelde immigratie niet meer kan
Ik citeer even uit een persbericht van Belga.
Meer grenscontroles, een verruiming van de invoerlijsten met verboden soorten
De Europese Commissie stelde vrijdag de lidstaten voor, een gemeenschappelijke benadering uit te werken om de strijd aan te binden tegen het toenemend aantal vreemde soorten die de biodiversiteit en de Europese economie bedreigen.
Deze indringende soorten veroorzaken voor de Europese landen een kost van naar schatting 12 miljard euro, in termen van controle en herstellen van veroorzaakte schade. (Peanuts, waar maken ze zich zorgen over? Vlaanderen alleen al betaalt jaarlijks meer dan 12 miljard ontwikkelingshulp aan walgië)
Gezien de snelheid van verspreiding en de acclimatisatie van deze soorten, blijven de maatregelen die één lidstaat neemt zonder gevolgen indien de buurlanden niet of zonder enige coördinatie ingrijpen
De ecologische, economische en sociale gevolgen van de verspreiding van vreemde soorten in de EU-landen zijn ernstig en nopen tot een geharmoniseerd antwoord.
Let wel: dit alles geldt voor allochtone diersoorten zoals Aziatische kevers of schildpadden uit Florida.
Zoals bekend komen in de EU jaarlijks miljoenen allochtone personen binnen, maar deze invasie vormt blijkbaar geen bedreiging en heeft blijkbaar al evenmin ecologische, economische en sociale gevolgen. Althans volgens de niet-verkozen EU-commissarissen die ons regeren.
De wereld op zijn kop.
Grote bezorgdheid voor kikkers, leguanen, slangen (Noël?) en andere beestjes maar niet de minste aandacht voor mensen die worden overspoeld door wereldvreemde inwijkelingen die de plaatselijke cultuur, geschiedenis, moraal en onze fel bevochten democratie verachten en zelfs trachten te vernietigen.
Dat is voor onze EU-commissarissen natuurlijk geen zorg. Hun enige bekommernis is uiteindelijk: hoe meer zielen, hoe meer centen.
Op 8 december is het weer zover. Dan slachten moslims zoals elk jaar ter gelegenheid van het offerfeest opnieuw massaal op rituele wijze schapen voor Allah. Een rituele slachting betekent dat het dier onverdoofd de keel wordt overgesneden met een mes. Naast de reguliere slachthuizen worden elk jaar door de gemeenten ook tijdelijke slachtvloeren ingericht. Op dergelijke slachtvloeren werden in 2007 niet minder dan 20.839 schapen onverdoofd geslacht.
Het Vlaams Belang is van oordeel dat niet wij onze wetgeving moeten aanpassen aan de eisen van de moslims, maar dat moslims zich moeten aanpassen aan onze Europese waarden en normen. Terwijl vinkenzetting en paardenstraatkoersen werden verboden en veel gemeentebesturen optredens van wilde dieren in circussen verbieden, worden rituele slachtingen in naam van het multiculturalisme gedoogd en zelfs met belastingsgeld gefinancierd.
Kom daarom maandag 8 december om 10u45 naar het station Dam Antwerpen en protesteer tegen dit barbaars gebeuren!
In de roddelgazet van Jansens staat te lezen dat tijdens een BBC-radioprogramma, dat wel via een webcam op het internet te volgen was, ene John Barrowman zijn klokkenspel bovenhaalde als prestatie om iets geks te doen.
Het lijkt logisch dat er grote verontwaardiging, walging en afkeuring voor dit gedoe van deze exhibitionist wordt geuit. Alhoewel...
Op het artikeltje schreef ene Franky Wygers volgende rake reactie:
Moest hij alles uit doen,en samen met hem 1000 mensen,trok men foto's en noemt men het kunst...
Toen ik het plaatje hieronder zag was ik er echt van overtuigd dat Björn dit ergens had opgeduikeld om de meloenen in hun hemd te zetten.
Het lijkt me zon plaatje uit de jaren stillekes, flets, stom tot zelfs belachelijk. Vooral als het DE KRACHT VAN VERBEELDING moet weergeven. Maar geloof het of niet: dit plaatje staat op de webstek van de meloenen! Zielig en belachelijk op het eerste zicht. Gevaarlijk en angstwekkend als we het plaatje beter kunnen bekijken en begrijpen. Met dank aan Björn voor deze verduidelijking waar ik ongevraagd - niet boos worden Björn - het plaatje heb weggepikt.
Ten eerste vanwege de slogan, De kracht van verbeelding. Niet zozeer omdat die een variatie vormt op de slogan die het Vlaams Belang onder andere in haar in 2005 opgestelde kennismakingsbrochure gebruikte, of omdat ze zo verschrikkelijk onorigineel is (geef de kracht van verbeelding in in Google en u ziet wat ik bedoel), maar vooral omdat ze één van de verwijzingen naar het communisme is.
De verbeelding aan de macht (Limagination au pouvoir) was zowat dé slogan van de communisten die in mei 68 inderdaad, 40 jaar geleden hun mars door de instellingen begonnen. En er is eerlijk gezegd geen haar op mijn hoofd dat er aan twijfelt dat die link ook bewust door Groen! gelegd is.
Ten tweede natuurlijk de gebalde vuist. Geen door en door rood exemplaar, weliswaar, maar in zijn kern en verschijning toch rood en gebald genoeg het is natuurlijk ook een linkervuist om een duidelijke verwijzing naar de vuist van de socialisten/communisten te vormen.
En dan heeft Björn het nog niet over de inhoudsloze maar wel fantasierijke fabeltjes die er werden georeerd. Deden me spontaan denken aan de VLaamse PROfiteurs met hun nietszeggend gelul over links liberalisme en progressieve frontvorming.
Lees hierDe communistische symboliek van Groen! op de stek van Björn Roose.
Vlaanderen treurt om dit onherstelbaar verlies,
maar het is niet anders: een groot acteur gaat onherroepelijk van ons
heen. Smoelentrekker Bert Anciaux (ex-VU, ex-SPRT, ex-VL.PRT) wordt
eerlang begraven en wel op de Brusselse Grasmarkt. Let
wel: hij zal aldaar ter hoogte van het SP.a-secretariaat terstond
herrijzen als Bert de Poenpakker, zij het nu met rode sjerp.
Immers,
zèlfs bij de Spiritisten en andere Vlaamsprogressieven was pijnlijk
duidelijk geworden dat Bertje wel goed links kan lullen, maar vooral
rechts de zakken vullen. Ook deze keer moesten zijn volgelingen
aannemen dat het hem niet om de poen te doen is (in casu de
ministerpost dankzij het kartel met SP.a), maar om de mensen. Edoch,
de volgelingen hebben hem niet meer geloofd (behalve die zes zielige
Vlaamse parlementsleden, waarvan er nog een paar hopen op een
kruimeltje van de arrogante Genez). Als zoon van zijn vader had
meester-smoelentrekker Bert nochtans zijn best gedaan om de partijraad
te lijmen. Hierna wat plukken gewichtsloze blabla à la Anciaux (van zijn webstek): De
mensen mobiliseren voor een enthousiast project. Iedereen meetrekken,
iedereen vooruit duwen, Zonder geloofwaardigheid kan ik niet verder
werken, Met zeer veel goesting wil ik verantwoordelijkheid opnemen,
voor elkaar, Heel onze samenleving bestaat uit heel wat verschillende
identiteiten, met sterke persoonlijkheden, met eigenheden. De kracht
zit hem in het verzoenen van deze identiteit met de verscheidenheid
rondom ons. Diversiteit als kracht. Interculturaliteit als realiteit,
De VlaamsProgressieven met spirit zijn misschien niet met massa's, ze
zijn wel als groep meer dan de moeite om voor te gaan, Onze groep
bestaat uit mannen en vrouwen, jongens en meisjes, die niet enkel voor
hun eigenbelang willen gaan maar die beseffen dat opkomen voor elkaar
de beste waarborg is om een goede, rechtvaardige en sociale
maatschappij te kunnen realiseren. Bertje verdient duidelijk een medaille in de Olympische disciplines opendeurenintrappen en windverkopen.
Maar terug naar het zakkenvullen van de Anciaux-clan. Het is een
karaktertrek die reeds vrij algemeen bekend was bij de kaderleden van
de Volksunie, tot heftige ruzies leidde met senior Vic die ten koste
van alles en iedereen Belgisch staatssecretaris moest worden, en met
het zoontje dat onder dezelfde voorwaarden eerst partijvoorzitter en
later minister zou en moest worden. Jarenlang was er bovendien
binnenskamers miserie omdat Bertje zijn afdrachten als mandataris niet
betaalde aan de partij en zelfs zijn voorzittersvergoeding niet aangaf
bij de fiscus.
Het
is maar dat u het weet: deze huilebalk is alleen uit op geld en
aandacht voor zijn gefrustreerd persoontje. De hansworst zal nu nog een
laatste keer opgevoerd worden door de socialisten for a few votes more (Traanoogje weegt dan wel geen 200.000 stemmen meer, maar 2.000 is ook goed om de SP.a op 7 juni boven 15% te tillen). En
daarna zal de SP.a het leeggeknepen Bertje gauwgauw onder de
grond stoppen. Van de hansworst die om volstrekt onduidelijke redenen
voorzitter van de Volksunie mocht worden en in totaal drie partijen
kelderde, zijn we dan voor altijd verlost.
Inplaats van meneer onmiddellijk met pek en veren de straat op te gooien, kreeg De Crem een staande ovatie na zijn waarschuwing voor het gevaar van weblogs. "We leven in een tijdgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien." Welnu, minister De Crem, wees maar fier dat België geen GeenStijl kent. Wij hadden u net zo lang hinderlijk achtervolgd totdat u om genade had gesmeekt. Vraag maar aan Wijnand, Ella en Kay. Sterker nog, wij gaan ons de komende periode eens wat meer in België verdiepen en uw persoontje in het bijzonder. Ga alvast maar advies inwinnen bij de juridische dienst om te weten op welke wijze je maatregelen kunt nemen je 'integriteit' te beschermen. LUL!
Toegegeven, de inspiratie is blijkbaar onuitputtelijk in het verhaal van de drie burgemeesters. Aangezien er aan de vraag van CD&V om uitstel van de beslissing tot niet benoeming geen gehoor werd gegeven, zijn ze toch wel weer met iets anders op de proppen gekomen zeker. Er word nu nog een praatbarak geopend. Kan u nog volgen ? Aangezien de burgemeesters (en BHV) niet gekoppeld mogen worden aan praatbarak 1 (de dialoog) komt er nu dus ook praatbarak 2 (??) waar de partijvoorzitters blijkbaar zullen inzitten. Het is te zeggen, de Franstalige voorzitters, en voor Vlaanderen die van CD&V, VLD, Spa en groen. Ongelooflijk democratisch weeral.
Blijkbaar ligt barak 1 nu stil, en dient barak 2 als depannage. Hetgeen dus nogal ridicuul is, want de drie biggetjes kunnen niet benoemd worden als je in de verkiezingen niet compleet wild gekelderd worden. Dus dat wordt daar een hoop gezever en rond de pot draaien. Ondertussen zal er tot in het oneindige doorgedramd worden over de economische crisis die toch zo erg is voor de mensen. Kwestie van de aandacht af te leiden, het rookgordijn zal zijn werk moeten doen. De economische crisis is wereldwijd, en de mogelijkheden om er hier iets aan te veranderen en dus ook aan de zoveel genoemde koopkracht van onze bevolking zijn zo goed als nihil of een druppel op een hete plaat.
Wat er nu nog niet doordringt bij de heren en dames politiekers van het huidige regime is dat velen onder de Vlaamse bevolking dat altijd maar weerkerende gedram over de sociaal-economische problemen en de koopkracht kotsbeu gehoord zijn. Ok het zijn geen gemakkelijke tijden, en er moet hulp gegeven worden aan diegenen die het moeilijk hebben en onze euros zullen wat zorgvuldiger moeten worden besteed. Maar dat weten we nu wel al, hallo ?
Wat we niet meer moeten is dat als er standpunten ingenomen worden voor de verkiezingen, dat ze compleet omgedraaid worden zodra de postjes verdeeld zijn. Het is niet meer zoals vroeger toen de bevolking wat kon voorgehouden worden en bij gebrek aan informatie alles zomaar slikte. Vergeet het.
In het VTM-Nieuws van gisteren 19.00u. Een reactie van Fluppe de Taaie op de gebeurtenissen in India:
Ik denk dat zoiets afschuwelijk is en het zou nooit mogen gebeuren. ...
Toen ben ik achterover gevallen en nu pas bijgekomen.
Hier kan u het interview herbekijken waarbij de vragensteller van dienst het gesprek met de houterige Klaas afsluit met: een spontane reactie van prins Philippe.
Veiligheid is een fundamenteel mensenrecht. In een democratische rechtsstaat moeten politie en justitie er borg voor staan dat de burgers zich veilig kunnen voelen op straat, op het openbaar vervoer of bij de uitoefening van hun werk. Een criminaliteitsloze samenleving mag dan inderdaad een illusie of utopie zijn, maar dat de overheid alles in het werk moet stellen om de misdaad aan banden te leggen, staat buiten kijf. Zoniet dreigt de anarchie, de maatschappelijke chaos, de wet van de jungle. En dat is nu net wat in Brussel gebeurt, getuige een ophefmakende reportage in P-Magazine.
No go-zones
In de artikels beklagen agenten zich over het bestaan van zogenaamde no go-zones in Brussel. Wijken waar de politie amper nog durft te komen, waar combis worden bestookt met molotovcocktails en de brandweer met stenen wordt verjaagd. Wijken waar allochtone jongerenbendes de plak zwaaien en autochtonen worden weggepest. Waar agenten hun leven riskeren als ze er zich wagen. Het is oorlog in Brussel, zegt een agent wanhopig en we zijn aan het verliezen.
Als de overheid mee wil, zouden we die wijken in een jaar tijd helemaal kunnen uitkuisen. Maar men wil niet mee
Struisvogelpolitiek
De journalist die de reportage schreef, trok zijn stoute schoenen aan, legde zijn oor te luister bij de politiek en werd vervolgens van het kastje naar de muur gestuurd. Bij het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Dewael (VLD) wordt de hete aardappel meteen doorgeschoven: De probleemwijken waarover u het heeft, vallen onder de bevoegdheid van de burgemeesters van Brussel, Molenbeek en Anderlecht. Zij zijn verantwoordelijk voor de lokale politie.
Freddy Thielemans u weet wel: de rode burgemeester die de politie vorig jaar op 11 september nog het bevel gaf om een vreedzame manifestatie in Brussel kordaat uit elkaar te ranselen en democratisch verkozen parlementsleden in de boeien liet slaan bakt het nog bruiner. Wat zegt u? No go-zones? Nee, dat klopt niet. Er is geen enkel probleem. Op de vraag of hij dan even mee een wandelingetje wil maken door één van de beruchte wijken, wordt de telefoon ingegooid. Ook commissaris Christian De Coninck ontkent bij hoog en bij laag het bestaan van no go-zones.
Volgens de agenten steken Thielemans en De Coninck hun kop in het zand. Misdadigers pakken veroorzaakt onrust, werkongevallen, overuren, rellen. Dat willen ze niet, want dat zou aantonen dat er een probleem is. En dus laten ze de situatie verrotten en geven ze die wijken gewoon op.
Stemmen ronselen
Handtasdiefstallen? Ach, daar liggen de burgemeesters niet wakker van. De slachtoffers zijn doorgaans pendelaars. En die stemmen niet in Brussel
De bekende Vlaams-Nederlandse journalist Derk Jan Eppink schreef ooit dat Moureaux en co. in Brussel de rode loper uitrollen voor het islamo-socialisme. Ze knijpen een oogje toe voor moslimfundamentalisten en kleine criminelen, want elke stem telt. Een agent bevestigt dat: In Sint-Gillis zit je met 70 tot 75 procent inwoners van Noord-Afrikaanse afkomst. De verkiezingen gaan daar maar over één zaak: welke partij zorgt ervoor dat mijn kind niet in een instelling terechtkomt, wanneer hij een portefeuille pikt. Wel, de politiek en vooral de Parti Socialiste zorgt daarvoor. Al jaren! Intussen zijn de weerloze burgers, de agenten die hun plicht doen en de stad die overgeleverd wordt aan de straatterreur de dupe van de politieke lafheid en platte electorale berekening. Onaanvaardbaar. Wraakroepend.
Voor alle duidelijkheid. Wij willen niet alleen een kordate aanpak van Noord-Afrikaanse relschoppers, maar ook van Oost-Europese jongeren die steeds vaker opduiken in de statistieken. Van autochtone criminelen net zo goed als van voetbalhooligans. Lik-op-stuk, zonder onderscheid.
Zachte heelmeesters
Over naar justitie. Die draagt, samen met de politiek, een verpletterende verantwoordelijkheid in het klimaat van straffeloosheid. Niet alleen in de brandhaarden van Brussel, maar in vele Vlaamse steden. Dat is ook de mening van de betrokken politiemensen die uitpakken met onbegrijpelijke toestanden. Zoals jonge kereltjes die al zeventig of tachtig keer zijn opgepakt, maar keer op keer opnieuw worden losgelaten op de maatschappij. Boefjes heet dat dan, die na een telefoon met het parket, het politiebureau vrolijk buiten wandelen. Onaantastbaar.
De agenten nemen geen blad voor de mond en hebben het over sabotage van het gerecht. Ze schreeuwen na de politiehervorming om een ingrijpende hervorming van Justitie, want wie zware criminelen nauwelijks bestraft omdat de gevangenissen en instellingen overvol zitten, snijdt in het vel van de samenleving en schopt tegen de schenen van agenten die dagelijks hun best doen om de misdadigers te bestrijden.
Andere prioriteiten
De frustratie bij het politiekorps bereikt stilaan het kookpunt. Pleeg 60 handtasdiefstallen en je loopt s avonds weer vrij. Maar rij 10 km/u te hard en je krijgt een boete. Maar ik ben een flik die het crapuul wil aanpakken in plaats van brave burgers te pesten, zegt een boze agent in de bewuste reportage. Cafépraat klinkt het dan. Of populisme, het containerbegrip waarmee de traditionele partijen pertinente vragen en terechte verontwaardiging in de kiem trachten te smoren. Maar de feiten zijn wat ze zijn.
Het is niet alleen een kwestie van gemakzucht: het flitsen van automobilisten is in tegenstelling tot het bij de kraag grijpen van criminelen zonder enig risico en brengt bovendien aardig wat (Vlaams) geld in de noodlijdende schatkist Maar het is vooral een kwestie van prioriteiten. En die liggen in dit gekke landje niet bij criminaliteitsbestrijding.
Om aan te tonen dat hij niet het watje is waar iedereen de nieuwe minister van Justitie voor houdt, heeft Jo Vandeurzen (CD&V) het licht op groen gezet voor een juridische klopjacht op ere-voorzitter Frank Vanhecke. Die wordt vervolgd voor een fout berichtje in een lokaal partijblad. Het bericht werd meteen rechtgezet, en de auteur niet Frank Vanhecke is bekend. Maar dat mocht allemaal niet baten. Barbertje moet hangen. Zelfs als de wet daarvoor even opzij moet geschoven worden. Zo gaat dat in dit land.
Vandeurzen heeft niet voor de lang verwachte kentering gezorgd op Justitie. Criminelen worden nog altijd met fluwelen handschoenen aangepakt, gedetineerden worden nog altijd vervroegd en vaak veel te snel vrijgelaten. Steeds vaker worden alternatieve straffen uitgesproken en nadien niet uitgevoerd of gecontroleerd. Zelfs bij gevaarlijke seksdelinquenten.
Intussen haalt Justitie het zware geschut boven om (boegbeelden van) de Vlaamse onafhankelijkheidspartij politiek te liquideren. De criminelen en de Franstaligen lachen in hun vuist. Jo Vandeurzen is een waardige opvolger van blunderqueen Laurette Onkelinx.
Wij hebben er nooit doekjes om gewonden. Wij staan aan de kant van de eenzame politie-agent, van de weerloze bejaarde op straat, op de bus of in de tram, van het hulpeloze meisje dat door jongeren wordt uitgescholden, bespuwd of bepoteld. Wij staan aan de kant van de ambulanciers en de brandweermannen die met stenen worden bekogeld tijdens het uitoefenen van hun job. Wij staan aan de kant van de leraars en leraressen. Wij staan aan de kant van de eerbare burgers, autochtoon én allochtoon. Wij en wij alleen - het Vlaams Belang! - zijn de partij van recht en orde. Uw veiligheid was onze prioriteit en zal dat altijd zijn.
De Vlaamse Profiteurs, in 't kort Vl.Pro, hebben gekozen om zelf de afgrond in te springen, op eigen benen of lange tenen. Dat is hun goed recht en wie ben ik om hen tegen te houden? Gelijk hebben ze, hoe rapper hoe liever.
Hoe graag de roodgroene etterbuil Luckas Vander Taelen Bettina Kopvod verdedigt zal hier niets aan veranderen. Ik citeer wat hij schreef in Le Matin onder de titel "De feiten tegen Bettina wogen toch wel héél licht.":
"Kijk, die lieve zachtaardige moslima heeft enkel haar plicht gedaan. Ze was zo bewust van de financiële problemen bij de VRT dat ze zelfs haar hotelkamer met haar baas deelde. ... In dergelijke functies, bekijk maar mijn ervaring als directeur-intendant bij het Vlaams Audio-Visueel Fonds, is belastinggeld verbrassen nu eenmaal een "must", heb ik trouwens geleerd van mijn goede vriend Bert. Bettina heeft er alles aan gedaan om dit te verwezenlijken, alleen jammer dat haar "hotelbesparingen" uitgelekt zijn."
Maar goed, het clubje ongeregeld - 0,6% kiezers en NUL komma NUL vertegenwoordigers in de Federale Kamer en een, één, per ongeluk, met dank aan de sossen, verkozen senator - wil de strijd op eigen houtje aanbinden. Tegen de wil en het gedacht van de grootste draaikont, na JMDD, die ons heelal rijk is.
Daarom mijn zeer gewaagde voorspelling.
Den Blèter zal de bilzieke progressieven verlaten en zich aansluiten bij de sossen. Of zou hij het er nòg eens op wagen om een nieuwe "beweging" of partij op te richten?
De Morgen huilde onlangs bittere tranen om de politieke ommezwaai die Nederland de voorbije jaren zou gemaakt hebben. Een vooraanstaand politicus van GroenLinks moest opstappen na bekentenissen over de inbraak in het Ministerie van Economische Zaken en de diefstal van plannen voor een kerncentrale. Kraakpanden worden ontruimd en kraken wordt strafbaar . Het gedoogbeleid voor drugs gaat op de schop. De rode Morgen zag in dat alles de afrekening met links en het einde van de tolerantie.
Zon vaart loopt het allemaal niet, schrijft Syp Wynia (Elsevier.nl). De toon van het debat mag wat harder geworden zijn, in wezen is er weinig veranderd na het Fortuyn-jaar 2002. Nederland rolt nog altijd de rode loper uit voor moslims: ze mogen halal slachten, ze mogen in vrijwel alle situaties hoofddoeken dragen, ze mogen gesubsidieerde islamitische scholen oprichten. Immigranten met een verblijfsvergunning hebben recht op alle uitkeringen, zorgvoorzieningen en sociale huisvesting. Ze mogen zelfs Nederlander worden zonder hun oude nationaliteit op te geven.
Balkenende nam vóór zijn verkiezing scherp afstand van de multiculturele gedachte en werd premier met een aanpassen of terugkeren-discours. Maar eens aan de macht, klinkt het helemaal anders. Geen wonder dat Balkenende het grote voorbeeld is van Yves Leterme
Onder de kabinetten-Balkenende is het multicultibeleid en het pamperen van immigranten gewoon doorgegaan, hooguit zijn sommige van de dolste kantjes er wat afgeslepen, stelt Wynia vast. Ruud Koopmans, hoogleraar van de Vrije Universiteit, sluit zich daar bij aan en spreekt over een gigantische, gesubsidieerde anti-discriminatie-industrie en een breed veld van allochtone zelforganisaties, integratiespecialisten, multiculturele advies- en onderzoeksbureaus, diversiteitsdeskundigen en migratie- en onderzoeksintstituten die uit een moeilijk ontwarbare combinatie van gewoonte, overtuiging en eigenbelang het beleid en de geldstromen intact houden
De kern van het verhaal is, zo signaleert Wynia gevat, dat telkens de lucratieve bedrijfstak van het diversiteitsbeleid even in vraag wordt gesteld, de linkerzijde wild om zich heen schopt om hun paradijsje te beschermen. Het is geen strijd om de toon van het debat, het is een strijd om macht, om baantjes, om stemmen, om belastinggeld. Zo is dat. En in ons land is dat niet anders.
Ik heb daarnet een stukje van de zeverende dag gezien. Het begin, want mijn maag verdraagt geen volledige uitzending. De progressieve garde was present. Links Vlaanderen was vertegenwoordigd door drie madammen, die volgens mij beter zouden passen in één of ander alternatief hobbyclubje. Ze zaten wat te kwetteren tegen mekaar over hoe het nu verder moet met hun stemmenprobleem. Die hebben dus geen flauw benul hoe Vlaanderen nu denkt. Vlaanderen, dametjes, heeft nood aan krachtdadige en duidelijke politiekers die werken aan de problemen die oplosbaar zijn binnen Vlaanderen. De rode madam begon weer over de koopkracht, hetgeen een zaak is op wereldvlak, zoals overal in het westen is er nu geen pasklare oplossing voorhanden. Het enige dat je kan doen is je eigen economie zoveel mogelijk beschermen. Want een beetje serieus blijven, met de bankencrisis was het ook overal "eigen bank eerst", behalve hier dan. De groene madam kon het niet laten om nog even een sneer naar Marie-Rose Morel en Frank Van Hecke te geven. Goe bezig, de gewone Vlaming is dat zo hartsgrondig beu. Alles is blijkbaar goed om maar op het VB te kunnen afgeven. Dat is ondertussen zodanig een vast stramien bij alle media dat bij velen de irritatiegrens al danig overschreden is. Hoe de VB-mandatarissen er altijd zo rustig bij blijven... Voor diegenen die het nog niet gezien zouden hebben, kijk eens naar de keien van de Wetstraat met Frank en Marie-Rose (via de webstek van het VB of Angeltjes), schitterend. En ja, er zat ook nog een 0,6%-dametje bij. Ik heb geen idee wat ze daar kwam doen, iets over identiteit binnen kartels of zoiets,wie kan het wat schelen. Ze snapte het volgens mij zelf ook niet al te goed, de rest liet haar blijkbaar haar zegje doen uit beleefdheid. En dan heb ik de TV afgezet en mij een aperitiefje uitgegoten, leuke zondag verder. Juul Breydel
Waar wij al eens over denken met het schrijden der jaren : staan de jongeren klaar om de teugels over te nemen, zullen de vruchten van onze, al dan niet noeste werkzaamheden, geplukt worden door onze nakomelingen ?
Vandaag lezen we met enige trots en veel vreugde in een verslag van de Antwerpse politie : de jongeren zijn er klaar voor.
Nog niet in alle segmenten van het maatschappelijke gebeuren, alleszins wel in dat van de criminaliteit. Daar waar er tot voor kort nog sprake was van een 80-jarige, die gans alleen de offerblokken van de kerken moest ledigen, is de jonge generatie aan de slag getogen in de religieuze diefstallen; de koperen goten en afvoerbuizen van kerken worden met de regelmaat van de torenklok weggenomen.
Dat is een verheugend fenomeen: de fakkel wordt doorgegeven.
Maar ook in andere sectoren van de misdaad stelt de politie verheugd vast dat het aandeel van jonge boefjes groeit. Bij onze Oost-Europese inwijkelingen bedraagt de gemiddelde leeftijd 13,6 jaar.
Proficiat Balkan, jullie jongeren zetten de traditie verder. En het weze aangestipt met bescheiden trots : het gaat hier niet om simpele inbraken bij uithuizige bewoners, maar vooral om berovingen mét geweld en om diefstallen uit voertuigen : het aantal gevatte minderjarigen is gestegen in àlle categorieën.
De criminele opleidingen zijn niet langer eenzijdig gericht op specialismen maar omvatten een compleet gamma aan mogelijkheden. Nochtans blijft handtasroven een topper. Terecht zouden we zeggen : vrouwen vragen er om.
De Marokkaanse gemeenschap is helemaal niet te spreken over dit verslag, dat het hoofdzakelijk heeft over Oost-Europeanen.
Enigszins gekwetst wordt de vraag gesteld : "En wij, waar staan wij ?".
Plots was het voor mij - voor wie nog? - onmogelijk om op Seniorennet te geraken.
Ondertussen is het probleem opgelost. Een week terug was er ook al een probleem dat ik en nogal wat vrienden rechtstreeks terecht kwamen op de stek van de federale flikken indien we naar Seniorennet, Aanklacht, Angeltjes of sommige andere stekjes op Seniorennet wilden gaan piepen.
De maffia van het regime - of zijn het linkse "verdraagzamen"? - proberen het Pascal Vyncke blijkbaar moeilijk te maken omdat de man, democraat in hart en nieren, ook een andere klok toelaat op zijn - en dat is méér dan welgemeend - onvolprezen "website" dan louter regime gatlikkende en linkse betweters, graaiers, leugenaars en oenen.
Waarom zouden "hackers" er baat bij hebben om een initiatief als Seniorennet te boycotten?
Meer dan 13.000 bloggers houden zich al of niet actief bezig op de webstek van Pascal Vyncke: Seniorennet. Daar zit nogal wat "volk" tussen. Van bloemetjes- en bijtjesliefhebbers over "wetenschappers", lullers en andere litterators tot "politiekers" van links tot rechts. U kunt het niet gek genoeg bedenken of "het onderwerp" wordt wel door iemand van de vele bloggers op Seniorennet behandeld. Als dat geen rijkdom en diversiteit is. Voor elk wat wils. Al is dit er voor sommigen teveel aan.
Misschien ben ik paranoïde maar zou het kunnen dat Seniorennet zo vaak wordt "aangevallen" omdat er ook rechtgeaarde, politiek-incorrecte, "rechtse" en zelfs Vlaams-Belangers hun ding mogen doen?
Het is niet de eerste keer dat "Links" bewijst hoe democratisch "het" denkt.
Vorige week had ik geen schermkopie (is dit geen mooi Nederlands voor "printscreen"?) gemaakt maar vandaag heb ik dit wel gedaan.
De vrienden weten dat ik geen kaas heb gegeten van sport en er bijgevolg over dit onderwerp niets op dit stekje verschijnt.
Per grote uitzondering iets, alhoewel eigenlijk niks. Of toch dit.
Dit jaar vonden de dames en heren van de nazionale jury van de Trofee voor Sportverdienste - wegens communautaire redenen? - het niet de moeite om een sportvrouw/man de eer te gunnen. Of had prince fourélippe genen tijd meer misschien?
Vriend en sportliefhebber Dieter heeft er m.i. een voor de sportliefhebber mooi stukje aan gewijd. Zelfs ik heb het volledig uitgelezen zodat zelfs ik nu weet wie An Wauters is.
Spijtig genoeg kan ik geen direct bruggetje bouwen naar het eigenlijke artikel. Als u hier klikt dan komt u op de stek van Dieter en mogelijks moet u dan naar beneden rollen om Nationale Trofee voor sportverdienste gaat naar niemand. te lezen.
Zelfs tot in NYC kan de Belgische politiek nog verbazen
Gisteren , op een normale rustige maandagavond sta ik dus achter de bar te werken. Plots horen we buiten een hels kabaal komt daar iemand keihard van de trappen gevallen binnegestrompeld, gevolgd door een hele delegatie. Ik geloofde mijn ogen niet maar eerste minister van Defensie, P.De Crem komt daar echt s t i e p e l z a t binnen gestrompeld.
Nu weten we allemaal dat de Belgische trots niet bij mijnheer De Crem moeten leggen maar wat ik gisteren heb gezien heeft mij diep diep diep beschaamd gemaakt om mijzelf residente van Belgie te noemen. Blakend over Adamo, De Strangers en andere Vlaamse folklore liep hij te lallen tegen zijn Amerikaanse delegatie dat dit hetgene was waar Belgie al about was, Vlaamse folklore en bier door het restaurant liep hij te lallen over de lichtjes van de Schelde ( maar dan zond hij de lichtjes van defensie )Ook andere Vlaamse folkores werden getransformeerd door de minister himself in behoorlijk vulgaire liedjes waar hijzelf het hardste om liep te lachen.
Het ergste moest eigenlijk nog komen Tijdens een gesprekje met zijn raadgever vroeg ik wat ze precies hebben gedaan in NY wel zei die we hadden wat vergaderingen Ik vroeg waar gingen die dan over hij zei tja eigenlijk zijn deze geannuleerd want de rest van de UN zat in Geneve ( allee goe de Belgische minister met delegatie zit hier maar hun afspraken in Geneve )dus vroeg ik weer wisten jullie dat dan niet op voorhand zegt hij jawel hoor maar weet je het is momenteel zo stil in Brussel, niks gebeurd er, dus konden we evengoed naar NY gaan, weet je ik was hier nog nooit geweest ????!!
tja daar wordt je toch echt even stil van Goed in ieder geval om te weten dat de financiele crisis tot bij de top van onze politiek doorsijpelt.
Op een bepaald ogenblik wilde Minister Van Defensie graag mijn taak achter de bar overnemen Hij blaakte daarbij maak je geen zorgen we betalen alles Ik zei dat dat goed was maar dat of dat ik dan ook even zijn taak mocht overnemen. Samen werkt, I guess
Deze blog is van en voor Vlaamsnationalisten.
Links crapuul, belgicisten, lapzwansen en andere onnozelaars krijgen hier een stamp onder hun derrière en worden simpelweg de deur gewezen.
Hebt u inspiratie, enigszins talent of gewoon goesting? Stuur uw tekst door ik plaats hem dan met uw naam of schuilnaam op de blog. Graag uw naam, adresgegevens en telefoon vermelden. Deze gegevens, tenzij u het anders wenst, blijven strikt vertrouwelijk en worden aan niemand doorgegeven. Laat u maar eens goed gaan.
