Mister One-down-twenty-to-go was verontwaardigd over de documentaire Bulgaria's Abandoned Children. Schrijnende toestanden in een kindertehuis in Bulgarije.
De hypocriete haatzaaier sprong van tussen zijn beestenboel recht en schreeuwde verontwaardigd de politieke schapenkudde bijeen.
Ik moet kotsen van dergelijke hypocrisie vooral omdat ik weet dat ik "die" beelden reeds tientallen jaren terug heb gezien. Maar toen was er geen (rode) haan die er naar kraaide want alles was toen nog goed communistisch geregeld, nietwaar?
Het is goed dat ook aan dit probleem nu eindelijk aandacht aan zal worden geschonken, hoop ik toch want net als met zovele zaken zijn politiekers vooral geïnteresseerd om zelf in het zonnetje te staan.
Bij de regimezender vroegen ze zich af of de situatie in dit weeshuis representatief was voor heel Bulgarije en ze stuurden documentairemaker Lode Desmet op pad die een veel genuanceerder verslag bracht. Zijn eerste bezoek is bij een organisatie in een stadje van 50.000 inwoners die, wegens niet koopkrachtig genoeg, zelfs niet beschikken over een supermarkt. Waarom "moesten" onze Europese graaiers er persé landen als Roemenië en Bulgarije bijnemen?
Besluit: er worden met de middelen waarover men daar beschikt zeer zeker bemoedigende inspanningen gedaan.

Ter Zake besluit deze reportage als volgt: "Van de week bezoekt ook Chris Duchauchoit (bij de nullen zitten ze niet verlegen snoepreisjes uit te delen) verschillende kindertehuizen maar op verzoek van minister De Gucht mag hij daarover voorlopig niets zeggen."

En nu had ik verwacht dat ze Napoleon zouden ondervragen waarom dat niet mag. Neen hoor, voor de nullen van de regimezender is wat deze bloedroodblauwe mensgeworden minachting beveelt, het summum van "hun" visie over democratie.

Zou ik er een bakje Duvel op verwedden dat Napoleon, samen met gatlikkend schoothondje Chris, als een soort Deux ex Magina de media zullen overvallen met een tsunami van een goed-nieuws-show?