Overgenomen van de webstek van Bruno Valkeniers Het
kan snel gaan, soms zeer snel. Amper 20 maanden opnieuw bij de
partij, amper 8 maanden vertegenwoordiger van het volk en reeds
kandidaat partijvoorzitter. Heeft De Morgen dan toch gelijk: ben
ik een man met een razende ambitie? Jain zeggen ze
in het Duits. Neen voor wat betreft mijn persoon. Mocht persoonlijke
ambitie de drijfveer zijn, dan had ik andere beslissingen moeten
nemen. Ja voor wat betreft de ambitie om iets te realiseren voor
Vlaanderen en de Vlamingen. Ik heb mijn kandidatuur voor het partijvoorzitterschap
van het Vlaams Belang gesteld na lang beraad en op vraag van vele
vrienden. Op de klassieke en te verwachten uitzonderingen na werd
die kandidatuur in de pers goed tot afwachtend ontvangen. Linker
en Waalse zijde zoeken wel in mijn verleden en dat van de (groot)ouders
naar bewijzen om mij met hun waanbeeld te brandmerken als rechtse,
racistische en gewelddadige rakker en zo mijn meer zakelijke en
rationelere stijl onderuit te halen. Ik besef ten
volle dat deze stap een ernstige impact op mijn leven en dat van
mijn gezin zal hebben. Vanaf nu wordt het zeilen in het
oog van de storm in plaats van in de luwte en de stille
zee. Elke beweging en woord wordt gevolgd en gehoord om nadien
door de analysemangel gedraaid te worden. Maar met uw aller hulp
moet het lukken. Mijn oprechte
dank gaat uit naar het partijbestuur dat unaniem achter mijn kandidatuur
staat en aan de partijraad die vorige zaterdag met 90% beslist
heeft om mij aan het partijcongres voor te dragen als nieuwe voorzitter.
Mijn dank gaat ook uit naar Frank Vanhecke, die de partij gedurende
12 jaar als een rots in de Vlaamse branding heeft gepositioneerd
en geleid. Ik hoop op 2 maart ook van het partijcongres het vertrouwen
te krijgen zodat ik mijn Ronde van Vlaanderen doorheen
de partijafdelingen kan starten. Ik hoop ook u daar als partijgenoot,
mandataris, militant en sympathisant te mogen ontmoeten.
Sinds 10 juni
2007 maken we uitzonderlijke tijden mee. Elke dag opnieuw wordt
bewaarheid dat in dit artificiële begiëland niets meer
mogelijk is tenzij door het geduld en de toegeeflijkheid van Vlaanderen.
Ondanks dat of juist daardoor zijn de geesten in Vlaanderen rijper
dan ooit om ons lot in eigen handen te nemen. 30 jaar hameren
op deze onafhankelijkheid is de grootste verdienste van het Vlaams
Belang. Wij waren/zijn de baanbrekers, de uitgespuwden die ondanks
alles recht door zee voeren. Sinds de negentiger
jaren worden we in ons onafhankelijkheidsstreven vervoegd door
meer en meer verenigingen van de Vlaamse beweging en belangrijker
zelfs, sinds begin deze eeuw, ook meer en meer door de zakenwereld. Het Vlaams
Belang is de grootste Vlaamse nationalistische partij uit de geschiedenis
van dit land. Een onafhankelijkheids partij, een waardenpartij,
een gezinspartij die opkomt voor een onafhankelijk Vlaanderen
met Westerse en christelijk-humanistisch geïnspireerde waarden
en normen. Een onafhankelijk Vlaanderen waar de Vlaamse cultuur
de leidcultuur en het Nederlands de voertaal is. Vreemdelingen,
Franstalige of anderen, zullen zich deze waarden en normen eigen
moeten maken zonder uitholling van de Vlaamse identiteit. Nieuwkomers
passen zich aan hun nieuwe thuis, dat is een universeel principe.
Alleen zo vermijdt men een maatschappij vol ontheemden. Het zou voor
mij een hele eer zijn om samen met u voor dit Vlaanderen te blijven
vechten en de grootste vrijheidspartij, het Vlaams Belang, voor
te mogen gaan recht door zee naar een nieuwe horizon.
Een grootse toekomst waar Vlaamse welvaart en welzijn in een onafhankelijk
Vlaanderen centraal staan.
Bruno Valkeniers
|