In mijn droom kuste ik je lief gezichtje ik droeg je in mijn armen dicht tegen mij aan lief klein wichtje wreed was het ontwaken leeg en koud als dan blijkt dat je niks in je armen houd.
Het zou best eens kunnen toch? lopend op het strand hand in hand na een woeste storm dat daar opeens die fles ligt die ik altijd al zocht met een hemels bericht van jou kleine vrouw.
Er trilt een snaar in mij als ik je naam maar hoor dochter van mij die ik verloor het is niet de klank van je stem of de kleur van je ogen maar alleen je naam die ik weet ik weet alleen maar hoe je heet.
Waar was iedereen toen ik hen zo nodig had men dacht waarschijnlijk niet naar kijken niet over praten dan gaat het wel over maar ik zonk eenzaam in een diep donker gat want jou missen gaat nooit meer over.
Ze hadden je wiegje weggehaald ze hadden je kleertjes weggehaald alles wat aan jou herinnerde was weggehaald maar niemand heeft het verdriet weggehaald.
Er zit een oceaan van tranen in mij gevangen en een oneindig verlangen verlangen naar het kind dat ik verloor op die warme zomerdag en daarna nooit meer zag.
Wat had ik graag in een droom je lief gezichtje willen zien je tegen mij horen spreken heel misschien je fluisterend willen zeggen lieverd ik hou ook van jou jij bent ook mijn kind al vertrok je weer heel gauw.
Je hebt er nog één, maar één van mijn kinderen is dood je bent nog jong, maar één van mijn kinderen is dood je hebt haar niet gekend, maar één van mijn kinderen is dood je hebt niet voor haar gezorgd dus... maar één van mijn kinderen is dood het is al zo lang geleden, maar er is nog steeds één van mijn kinderen dood.
Ik ben besmet met een virus het virus van verdriet de mensen moeten dat niet doe vrolijk speel de clown doe gewoon anders val je veel te veel uit de toon.
