Mijn buik grotesk gezwollen en in die buik zo groot vocht mijn kleine meisje met de dood een strijd die ze niet kon winnen het was niet meer warm en veilig daarbinnen geen zuurstof en geen voeding meer o God de gedachte daaraan doet mij zo zeer.
Ze klemt een donzig speelgoed konijn tussen haar dode koude handjes haar gezelschap op deze donkere reis is dat speelgoed konijn hij zal haar troost en gezelschap zijn.
Huilen laat me huilen voor altijd huilen deze pijn gaat niet over deze pijn zal nooit meer over gaan dus laat me huilen drinken moet ik drinken die grote oceaan van verdriet drinken tot aan de laatste slok.
Ik zal geen nieuwe gedichtjes meer plaatsen heb je er één gelezen ken je ze allemaal jullie niet langer lastig vallen met mijn verdriet maar zeg het nog één maal waarom...waarom leefde ze nou niet waarom....waarom.
Het is een trieste dag de regen valt met bakken uit de lucht zelfs in mijn hart valt de regen de oevers houden het water niet meer tegen er rollen zelfs al druppels over mijn wangen.
Ze hebben mij in mijn rug gestoken vermoord mijn meisje klein en teer bloempje in de knop bij elk klein meisje parmantig vrolijk en teer gebeurd het weer en draait het mes zich keer op keer.
Zingen s'nachts de vogels niet? toen ik vanmorgenvroeg in het donker je vader uitliet zong hoog in de lucht een vogel Griet,Griet,Griet was het dan een groet van jou mijn Grietje? of zingt die vroege vogel wel vaker in het donker zijn liedje.
Ik blijf heel mijn leven zwanger zwanger van jou de navelstreng is doorgeknipt maar we blijven verbonden met goud gesponnen draden je bent geboren en toch ook weer niet.
Bij een etentje verjaardag of feest mis ik je nog het meest nooit meer volledig nooit meer compleet er is iemand niet bij iemand die ik nooit meer vergeet.
Al je spulletjes lagen allang klaar dus wachten maar maar het noodlot had anders beslist men zei dat we ons vast in de datum hadden vergist de dokter liet jou gewoon sterven heel ons leven lag aan scherven.
Ik strompel door het enge bos zwem door een oceaan van eenzaamheid kruip op mijn knieën door de woestijn van verdriet over de brug van tranen op zoek naar jou en eens zal ik je vinden.
