Niets is er erger dan als ze meewarrig naar je kijken gôh wat ben jij dom wat weet jij er weinig van zo is het niet hoor zij weten het beter jij weet niks
maar je hebt toch gelijk en het komt nooit meer goed......
Ik ben toch in een ziekenhuis doe wat wil je schreeuwen heel luid maar uit je keel komt geen geluid je word afgevoerd als een lam naar de slachtbank stomgeslagen zonder één klank.
Treurend staat een moederdier bij haar overleden kind uiteindelijk gaat ze weg maar komt weer terug in een sprint want stel je voor....... ik kijk naar Spoorloos op tv want stel je voor.......
Ze ziet me met de vrouw van mijn zoon, en zegt dan doe je toch met je dochter mee? dan doen je dochter en jij dat toch met z n twee dan ga je samen met je dochter je dochter doet dat ook etc etc etc de tranen schieten in mijn ogen maar ik hou me groot terwijl ik het uit wil schreeuwen mijn dochter die is DOOD.
Een slanke dolfijn doorklieft het heldere water van de diep blauwe zee o kon ik maar met hem mee naar waar de zeemeerminnen wonen dan kon ik je ook daar gaan zoeken mijn kind.
Ik zag in een van mijn dromen een rij baby engeltjes voor bij komen giechelend trokken zij aan mijn ogen voorbij ik kon je niet vinden... maar jij was vast ook daarbij.
Ben je die ster daar hoog in de lucht ben je die vogel in vrolijke vlucht ben je die geurige uitbundig bloeiende bloem ben je het huppelende lammetje daar in de wei toe zeg het mij of ben je alleen maar in mijn hart.
Ach nee daar is dat mens weer met haar dode kind loop door voor ze er weer over begint het is altijd hetzelfde liedje over haar verloren dochter Grietje.
Hoog aan de zomerse blauwe hemel verwoord een vogel mijn verdriet Griet o Griet o Griet misschien dat jij hem deze zomer ook eens hoort de vogel met mijn lied Griet o Griet o Griet.
Alles van jou wat ze hadden weggehaald heb ik terug gevonden maar in de wieg lag ongeloof aan je kleertjes zat verdriet aan je knuffels verloren vertrouwen en pijn alles was terug gevonden maar het zou nooit meer hetzelfde zijn.
Mijn leven veranderde op slag op die warme augustus dag maar de wieken van de molen draaiden door ook toen ik jou verloor en de zon bleef zelfs schijnen ondanks jou verdwijnen.
Een kind ligt hier begraven mijn kind ligt hier begraven weet jij hoe dat voelt? nee? zeg dan niet de tijd heelt alle wonden al is het nog zo goed bedoelt.
In mijn droom kuste ik je lief gezichtje ik droeg je in mijn armen dicht tegen mij aan lief klein wichtje wreed was het ontwaken leeg en koud als dan blijkt dat je niks in je armen houd.
Het zou best eens kunnen toch? lopend op het strand hand in hand na een woeste storm dat daar opeens die fles ligt die ik altijd al zocht met een hemels bericht van jou kleine vrouw.
Er trilt een snaar in mij als ik je naam maar hoor dochter van mij die ik verloor het is niet de klank van je stem of de kleur van je ogen maar alleen je naam die ik weet ik weet alleen maar hoe je heet.