Kijk wie we daar hebben, is dat niet .....
Nu de grote dag van de Ronde van Vlaanderen snel dichterbij komt, wordt het weer eens tijd om het parcours te gaan verkennen. Maar wel met de auto !! En uiteraard ook niet het eerste gedeelte vanaf Brugge langs de kust en zo over Gistel terug het binnenland in, want dat zijn de normale vlakke wegen. We zijn begonnen in Kruishoutem om zo al meteen de eerste klim (klimmetje) van Den Ast te doen. Voor mij onbekend, maar eerst passeerden we wel in Mullen, een echt mooi pittoresk dorpje. Nadien ging het richting Kluisbergen om dan alle bekende beklimmingen en kasseistroken te verkennen. En bij het opdraaien van de Côte de Trieu (Knokteberg) zag ik in de verte een auto met fietsen en wielen op het dak, dus dat zouden wel eens profs kunnen zijn die ook nog eens de weg kwamen verkennen. Dichterbij gekomen zag ik een rode auto, maar doordat er nog enkele autos achter reden kon ik iet goed zien of het nu Radioshack of BMC was. Dan maar wachten tot de afdaling van de nieuwe Kwaremont om zo te proberen voorbij te steken. En wie reed daar op het parcours, jawel, King Lance himself, samen met Popovitch en in de auto gevolgd door Johan Bruyneel. We konden nog juist de auto parkeren op het Kwaremontplein of daar kwamen ze al naar boven gereden. We zijn dan gevolgd tot over de Paterberg en de Koppenberg, want op die smalle baantjes is voorbijsteken geen optie. Nadien kon dat dan weer wel en hebben we ze nog een laatste maal gezien op de Taaienberg, want voor ons was het dan etenstijd. Later op de dag, op de Muur van Geraardsbergen, kwamen daar plots 2 renners tussen de toeristen naar boven gelaveerd. Tot onze verbazing waren het de twee Svennen : Nys en Van Thournhout. Zij hadden blijkbaar ook deze dag uitgekozen om eens van de Ronde te proeven. Later ook nog Rudy de Bie (vlotjes) en Ludo Dierickxsens, maar bij deze laatste was het toch echt zwoegen om boven te geraken. Dat ging vroeger wel een beetje vlotter, maar dan ook wel met de nodige kilootjes minder. Zo werd het een mooie zonnige dag, toch tot 17 uur, want dan gingen de hemelsluizen open, en spijtig voor diegenen die dan nog verder over de Bosberg en zo tot Ninove moesten.
|