lancering in 1997 vanaf Cape Canaveral, van de ruimtesonde Cassini-Huygens.

De missie bestaat uit de Cassini Orbiter die de ESA-sonde Huygens naar Titan moet brengen en zelf vanuit een baan om Saturnus gedetailleerde studies moet uitvoeren van de planeet en zijn ringen en satellieten.

Enkele mijlpalen:

- in januari 2000 passeerde Cassini de planetoïde Masursky;

- in december 2000 passeerde Cassini de gasreus Jupiter (de planeet werd op dat moment al bestudeerd door de sonde Galileo);

- op 11 juni 2004 passeerde de sonde de maan Phoebe van Saturnus;

- op 1 juli 2004 bereikte Cassini de planeet Saturnus;

- op 25 oktober, 18:44 Belgische tijd, maakte Cassini de eerste scheervlucht langs Titan;

- in 2004 ontdekte Cassini drie nieuwe manen van Saturnus: Methone, Pallene en Polydeuces;

- op 14 januari 2005 drong de sonde Huygens, die in december 2004 van Cassini werd losgemaakt, de atmosfeer rond Titan binnen en landde op het oppervlak.

Uit metingen van Cassini in 2005 bleek Enceladus onverwacht een atmosfeer te hebben en vloeibaar water dat uit geisers spuit.

Die ontdekking leidde tot speculatie over mogelijk (primitief) leven op Enceladus.

NASA maakte bekend financiële middelen te hebben om Cassini tot 2017 te blijven volgen.

(afbeeldingen: de sonde in opbouw, een vrije voorstelling nabij Saturnus, een foto van de oppervlakte van Titan)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1997-061A en C

Norad ID: 25008

Lanceertuig: Titan IVB-Centaur

Massa: 2523 kg (Cassini orbiter), 319 kg (Huygens sonde).

geboorte in 1964 te Viterbo, van Roberto Vittori.

Italiaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van EAC-1998 en NASA 17-1998 selektie.

Maakte ruimtevlucht in soyuz TM34(TM33), TMA6(TMA5) en STS 134.

Verbleef 35,52 dagen in de ruimte.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: de VS geheime satellieten LCS 2? en OV2-1(Transtage 6?);

in 1970: de SU weersatelliet Meteor 1-06;

in 1972: de NASA/NOAA weersatelliet ITOS D(4)/NOAA 2 en de NASA/RASC satelliet voor radio-amateurs Oscar 06;

in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1974: de NASA/UK wetenschapssatelliet Ariël 5/UK 5;

in 1976: de SU weersatelliet Meteor 1-26;

in 1981: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1986: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1994: de IN aardobservatie satelliet IRS-P2.